'Zilveren' KNVB-jeugdkamp
Scy 11a-jeugd belooft veel
Pronk snelst in Zwijndrecht
Jan Baardman bang
voor gebrek aan visie
Vandaag feest in Hoek van Holland
Sprintzege Brussing
Bosgieter naar SHO
Sportboeken
TROLW/KiWIAjRflET MAiAXDAG 1 JUiLI 1974
SPORT X13
Wim VVurtz
HOEK VAN HOLLAND Dat de
veel bekritiseerde KNVB ook
sympathiek overkomende idealis
tische trekjes heeft blijkt iedere
zomer weer in de weken dat de
voetbalbond de jeugdsportkam-
pen houdt. Kampen, waarin jeug
dige voetballertjes in de leeftijd
van tien tot en met vijftien jaar
uit alle windstreken samenko
men om te sporten en anderszins
te ravotten. Begon het in 1949
met zo'n 300 deelnemers in Nun-
speet, dit jaar komen er ruim
5251 jongens bij elkaar in vier
verschillende plaatsen: Ouddorp,
Hoek van Holland, Zeist en As
sen.
Cijfers, die tekenend zijn voor de nog
altijd (groeiende populariteit van deze
kampen, die door de Commissie
Jeugdsportkampen var. de KNVB
onder voorzitterschap van Fokke
Remmers worden georganiseerd.
Dit jaar worden er, verdeeld over de
en zijn vrouw
vier genoemde plaatsen, 22 kampwe-
ken gehouden, die duren van maan
dag tot en met zaterdag en waarin het
aantal deelnemers per week varieert
van 200 tot 285.
Reden om bij dit werk van de KNVB
even stil te staan is het 25-jarig
bestaan van het kamp in Hoek van
Holland, een historische gebeurtenis,
waaraan vanmiddag om 12.00 uur op
het kamp aan de Kerhofwcg bij de
opening van de eerste van de zes
kampweken uitgebreid aandacht
wordt besteed. Commissie-voorzitter
Remmers, Rotterdams wethouder van
sportzaken H. van der Pols, de voor
zitter van de wijkraad L. ran der
Houwen en de heer T. van Dillen,
chef sport en recreatie van de afde
ling Hoek van Holland om maar
een willekeurige greep uit het grote
aantal notabelen te doen zullen op
de receptie acte de présence geven
ten teken van him waardering voor
deze kampen. Om 12.45 uur hijst
Fokke Remmers de bondsvlag, waar
mee dit 'zilveren' kamp officieel
wordt geopend.
Van het eerste kamp in 1950 af is de
Hoekse horeca-man Wim Wutze één van
de centrale figuren bij de organisatie
van het kamp.
De .heer Wurtz beheert samen met
zijn vrouw de kantine en verzorgt de
maaltijden voor de vakantiegangertjes.
Dat dat een niet mis te verstane klus
is wordt wel duidelijk met het noe
men van een aantal cijfers: gedurende
de zes kampweken worden liefst 1291
jongens verwacht en dat betekent dat
er per week zo'n 500 k;lo aardappelen
worden verorberd, dat er 650 broden
soldaat worden gemaakt en dat er
gedurende één bami-maaltijd van zo'n
250 jongens bijna honderd kilo wordt
verslonden.
De heer Wurtz: 'Het is ongelooflijk
zoals er in zo'n kamp wordt gegeten.
Maar de zeelucht maakt hongerig. Er
is een groot verschil tussen de bos
kampen in Zeist en Assen en de
zeekampen hier en m Ouddorp. Zee
lucht maakt hongeriger dan boslucht.
Je houdt het niet voor mogelijk, maar
ik heb hier eens een jongen gehad
die bij een maaltijd zestien boterham
men zat op te eten. Onvoorstelbaar.
Bovendien moet je niet vergeten dat
er erg veel jongens van het platte
land bij zitten en die eten per defini
tie nu eenmaal meer dan stadsjon-
gens'.
In de afgelopen 25 jaar heeft de heer
Wurtz zoals hij zelf zegt het
aangename met het nuttige verenigd'.
Hij zegt: 'In februari beginnen we al
met de voorbereiding. Op het kamp
ga ik na wat er zoal le repareren valt
en dat wordt dan vervolgens door de
gemeente Rotterdam, die het onder
houd heeft, gedaan.' En over het
kamp zelf: 'Elk jaar heerst er hier in
de Hoek een bijzonder plezierige
sfeer. Dat zit hem natuurlijk ook in
de jeugdleiders die de clubs meebren
gen: voor die mensen neem dk mijn
petje af. Verder moet je er vanuit
gaan dat het geen concentratiekamp
is. Alles gebeurt wel onder toezicht,
maar je moet die jongetjes natuurlijk
ook een beetje vrijheid laten. Officieel
mogen ze alleen het kamp verlaten
met hun leider. En laat ik het
gelijk afkloppen er is hier geluk
kig nog nooit iets ernstigs gebeurt.
Het zwemmen in zee één van de
redenen waarom Hoek van Holland
erg gewild ds gebeurt alleen in het
goed bewaakte gemeentebad.'
In alle KNVB-kampen staat hoe
kan het anders sport centraal:
voetbal, volleybal en tafeltennis wor
den in competitieverband bedreven en
daarnaast wordt er veel gezwommen.
De heer Wurtz: 'Niet alleen de zee
lucht. maar ook dat voortdurend ac
tief bezig zijn maakt de jongens slape
rig. Typerend is dan ook dat de leut
bij hot slapen gaan eigenlijk alleen de
eerste avond groot is. De volgende
avonden zijn ze meestal zo vertrok
ken. Dat moet ook wel want om tien
uur 's avonds moet iedereen in de
tent zijn we hebben dit jaar zes
tien tenten staan maar om zeven
uur 's morgens is het al weer reveille'.
De heer Wurtz amuseert zich nu al 25
jaar met zijn vrouw uitstekend met
de voetballertjes en dat betekent dat
zij dus vandaag uitvoerig in de bloe
metjes wordt gezet. De heer Wurtz
Wist overigens niet precies wat er
vanmiddag te gebeuren staat, maar
het is duidelijk dat de KNVB mede
werken als de heer Wurtz zeer waar
deert.
De heer Paul Splint secretaris van de
Commissie voor Jeugdsportkampen:
'Dit jaar komen er zo'n 165 vrijwilli
gers op de been die de kampleiding
vormen, dat is dan nog exclusief de
jeugdleiders die met de clubs meeko
men. Die mensen doen dat geheel pro
deo en offeren er een week of soms
zelfs meer van hun vakantie aan op
De heer Remmers over de filosofie
achter deze KNVB-kampen: 'We wil
len de jongens van onze clubs de
gelegenheid geven op een plezierige
manier samen te sporten. De bedoe
ling is dat jongens uit alle hoeken
van het land bijeen komen. Er wor
den ieder jaar weer vriendschappelij
ke contacten gelegd. De kampen zijn
een wat idealistische tak van de
KNVB. Ik voel me zelf tot dit soort
functies aangetrokken. Ik ga liever in
zo'n kamp op bezoek dan dat ik naar
de WK in Duitsland ga.'
Jaarlijks moet de KNVB zo'n 40.000
gulden bij de organisatie van de kam
pen leggen. Elke deelnemer betaalt
inclusief reiskosten 50 gulden en de
rest van de kosten komen voor reke
ning van de bond. De heer Splint: 'De
KNVB vat de organisatie van die
kampen als een sociale taak op. Het
zijn vaak jongens uit de sociaal min
dere milieu's die niet met hun vader
en moeder op reis kunnen. Dan is het
erg plezierig dat wij die jongens te
gen een redelijke vergoeding een
week vakantie kunnen aanbieden.
Voor sommige gezinnen is die 50
gulden een bezwaar, maar het komt
voor dat een club dan een inzamclac-
tie houdt, zodat «n voetballertje
toch mee kan. Dat tekent de fijne
sfeer waarin de kampen zich afspelen.
Daarom hebben die 40.000 gulden die
de bond en-oor moet opbrengen nog
nooit grote moeilijkheden opgeleverd.'
Dat de KNVB met deze kampen in
een behoefte voorziet is boven alle
twijfel verheven. De clubs maken gre
tig gebruik van de kampmogelijkhe
den: begon het in 1949 met een
handjevol clubs, dit jaar zijn het er
maar liefst 130, terwijl er vele clubs
teleurgesteld moesten worden. Om zo
veel mogelijk aan de vraag tegemoet
te komen wordt jaarlijks het aantal
kampweken uitgebreid. Dat betekent
dat er steeds meer leiders nodig zijn.
De heer Splint: 'Buiten de clubmen
sen bestaat de kampleiding uit acht of
negen man. Het is overigens nog
nooit voorgekomen dat we door ge
brek aan vrijwilligers met een onvol
ledige bezetting zaten.'
LEIDEN Gerard Bakker, Anton Will van Zoelen en Wibo van Gennip zijn de mannen die komend
seizoen het topteam van de Leidse tafeltennisclub Sanocel-Scylla zullen vormen. Een trio, waarin de
jeugd en het talent van Van Zoelen en nieuwkomer Van Gennip worden aangevuld met de routine van
de 34-jarige Gé Bakker, bij zijn tegenstanders nog altijd gevreesd om zijn schier onpasseerbare verdedi
ging en zijn vermogen zich volledig op de grote toernooien te concentreren en bij officials gevreesd om
zijn krasse uitspraken over de Nederlandse tafelten nissituatie.
Bij Sanovel-Scylla is de beurt nu
definitief aan de jeugd. 'Oude man
den' als Milan Stencel en Bert Onnes
zijn definitief van de Leidse formatie
losgekoppeld, maar Gerard Bakker is
vooralsnog onmisbaar. Bakker: 'Van
Onnes was het halverwege het seizoen
duidelijk dat hij afhaakte. Tegen Mi
lan Stencel hebben we gezegd, dat we
het met de jeugd gaan proeren. Milan
was een moordvent voor de club en
bij as dan ook in de beste harmonie
vertrokken, hoewel hij nog graag voor
ons was blijven spelen. Zelf blijf ik
spelen tot op (het moment dat w« een
vervanger hebben die goed kan meed
raaien in de ereklasse of dn de promo
tie-ereklasse. Dat duurt misschien nog
één of anderhalf ^seizoen'.
Scylla beschikt momenteel over een
voortreffelijke jeugd. Het wachten is
op de definitieve doorbraak. Wibo
van Gennip (Bakker: 'Een enorme
knokker, die zch lam wil trainen')
krijgt daartoe in het nieuwe seizoen
zijn grote kans, maar jongens als Bert
van Sdhie, Erik Noest en Rob en Fred
van der Zeeuw zijn ook potentiële
topspelers. Daarnaast is Ed Fallaux
na drie jaar van omzwermingen weer
op het oude nest teruggekeerd. Al
sinds begin juni zijn de Scylla ^man
nen met het leggen van de basiscondi
tie voor de nieuwe competitie bezig.
Bakker: 'Onder leiding van Ad van
der Luyt zijn we bezig met een pitti
ge cohditie-tirainiiTig die zuiver op het
tafeltennis is afgestemd. Het is veel
explosie-werk*.
Gerard Bakker is er van overtuigd dat
mannen als Van Zoelen. Fallaux en
Van Gennep het komend seizoen erg
goed zullen gaan doen, ondanks dat
bijvoorbeeld Anton Will van Zoelen
al lang in het rijtje niet ingeloste
beloften is ondergebracht. Bakker:
"Een Van Zoelen, maar ook Ed Fal
laux (kunnen als het er op aan komt
iedereen pakken. Van Zoelen heeft
een balgevoel, dat niemand anders in
Nederland heeft Alleen, je moet hem
mentaal zover zien te krijgen dat hij
zidh tot een edhte topsporter ontwik
kelt*. Op do vraag waarop Bakker zijn
stellige overtuiging, dat de komende
twee drie jaar de jeugd zich goed
zal ontwikkelen, baseert volgt een
enigszins mysterieus stilzwijgen. Ken
nelijk baseert Ge Bakker zijn gedach
ten op zijn tafeltennis-intuïtie. een
eigenschap die hem maar-zelden Ln de
steek laat.
Voor Bakker is tafeltennis vooral een
kwestie van uren maken achter de
tafel en van mentaliteit Hij ergert
zich dan ook mateeloos aan de gang
van zaken in de nationale top. Bak
ker: 'Voor mij ben je volstrekt knet
tergek als je 20.000 gulden neertelt
voor een pingponger, die een paar
Gerard Bakker
uur per week traint. En dat krijgen
ze dan alleen voor de competitiewed
strijden. Tafeltennis stelt als fcijksport
mets voor. Wat die jongens er tegeno
ver stellen verdient die honorering
dan ook totaal niet Bij Scylla zal er
volgend seizoen worden betaald op
een manier die volledig afwijkt van
de gebruikelijke. Ik ben ervan over
tuigd dat dat zijn positieve uitwer
king op de jongens niet zal missen.'
Binnen de vereniging Scylla is het
beslist niet zo dat sponsor Sanocel
overheerst. Typerend is ook dat de
sponsor gelden niet alleen dienen
voor de betaling van het toptrio,
maar dat die guldens zoveel mogelijk
over de hele vereniging worden uitge
smeerd. Het wordt voor jeugdige ta
lentjes daarmee aantrekkelijk gemaakt
zich zoveel mogelijk voor de sport in
te zetten: een uitrusting en een batje
doen al veel.
GEEN VETE
Gerard Bakker staat in de tafeltennis
wereld bekend om zijn forse uitspra
ken. Boze tongen suggereren dan ook
voortdurend een conflict met bondsco
ach Dusan Tigerman. Bakker: Tussen
mij en Tigerman bestaat helemaal
geen persoonlijke vete. maar ik ben
het niet eens met de manier waarop
hij de zaken benadert Het is steeds
zo. dat de spelers die op zijn selectie-
trainingen zitten zeker zijn van een
verkiezing in een nationaal team.
maar als anderen dezelfde prestaties
leveren zonder die training te bezoe
ken. maar bij hun club trainen en
9oms zelfs nog betere prestaties leve
ren dan komen ze niet in aanmer
king yoor een vertegenwoordigend elf
tal. Dat werkt naar twee kanten nega
tief: degenen die bij Tigerman zitten
hoeven zich niet meer in te spannen,
omdat ze zeker van hun plaats zijn en
de spelers of speelsters die er niet bij
zijn, hoeven niet meer te trainen,
omdat ze zeker weten dat ze er niet
bij zullen komen'.
Bakker is zelf ook een man die in
zijn beste jaren weigerde de centrale
trainingen te bezoeken, maar bij zijn
club tramde dat d e stukken er af
vlogen. Daardoor reikte hij naar een
niveau dat hoger was dan dat van
menig speler die in het Nederlands
team zat. Bakker: 'Op een gegeven
moment konden ze niet meer om me
heen. Ik had zeven toernooien achter
elkaar gewonnen. Be werd gekozen m
het team dat tegen Duitsland zou
spelen. Dat was de enige keer dat
mijn vader me heeft gefeliciteerd mez
mijn sportprestaties. Die man heeft
me altijd voorgehouden dat ik me
helemaal lens moest trainen om wat
te bereiken. Nooit heb ik getracht
en zo wilde mijn vader het ook
via gemaakte vriendelijkheid of slij-
merij gekozen te worden, zoals maar
al te vaak gebeurt. Ik heb het hele
maal alleen gedaan en uitsluitend via
prestaties, niet vla connecties met
officials. Daarom vond mijn rader die
verkiezing toen zo geweldig. Ndet dat
hij mij een goede pingponger vond.
Hij zei altijd: als je tien stappen over
de grens zet ben je helemaal niemand
en daarin had hij volkomen gelijk. Ik
erger me groen en geel aan die men
sen die hun eigen karakter op zij
zetten om maar in zo'n team te ko
men. Al dat gepraat erom heen. is
maar flauwekul. Die officials zeggen
en zelden me niets. Als tafeltennisser
kon ik er niets van leren'.
Die keiharde mentaliteit, die geweldi
ge zelfdiscripline kenmerkt Gé Bakker
nu nog als topspeler. Op de in maart
gehouden Nederlandse kampioen
schappen reikte hij weer tot de halve
finale: in de beslissende game ging
hij er met 2826 tegen Nico van
Slobbe af. Bakker: 'Als je dan merkt
dat je nog steeds mee kan, dan geeft
dat toch een zekere voldoening. Zo
iets is typerend voor de situatie aan
de top. Die jongens vangen handen
vol geld. doen er amper wat voor.
maar hebben nog steeds moeite met
een ouwe man, die van tafeltennis
nauwelijks wijzer ds geworden. Voor
die grote wedstrijden zet dk me nog
altijd helemaal en dan bilijkt het er
nog steeds uit te komen. Maar toch
merk je dat je geen twintig meer
ZWUNDRECHT Hevige regenbui
en hebben hoge eisen gesteld aan de
coureurs in de jaarlijkse wielerronde
van Zwijndrecht die dit keer niet op
het Klein industrie-terrein maar in de
buurt van de Officiersflat werd verre
den. Het vele vocht heeft ndet kunnen
verhinderen dat er hevige strijd werd
geleverd. Vooral Sjaak Kod^ermans
uit Vüaardingen was actief. Bij de
vele uitlooppogLngem was hij steeds
present en dat leverde hem later de
leideirsprijs op. Koevermans was er
echter niet bij toen het echt om de
eerste plaatsen ging. Kort voor het
einde schoten Ter Harmsel, Bert
Pronk en Lunenberg in een hoog
tempo weg. Het peloton, dat weglo
pers steeds tot de orde had weten te
roepen, wist er nu geen raad mee.
Ook ndet toen Van Leeuwen en Solaro
zich af wisten te scheiden op zoek
naar de leidende sportbroeders. Die
haddeai echter het juiste tempo te
pakken en konden niet meer worden
achterhaald. In een flitsende eind
spurt wist Pronk als een veelbeloven
de coureur zijn rivalen van zich af te
stoten. Bij de junioren ging er al rap
een zevental renners tussenuit die het
peloton nooit meer heeft teruggezien.
Van Vliet uit Honsdlersdijk was de
eerste in de belissende slotspurt.
Uitslagen: Amateurs: 1. B. Pronk (Schevenln-
gen) 100 km ln 2.33.46; 2. II. Lunenburg
Loosbroek) 3. T. ter Harmsel (Lage Zwalu-
we) 4. II. van Leeuwen Cs-Gravemandc) 7.
B. Solaro (Den Bosch) 6. L. van Nleuwkerk
Cs-Gravenzande) 7. w. Schuurhulzen (Rot
terdam) 8. J. de Groot (Hank) 9. F. van den
Enden (Monster) 10. J. van' der Lugt
(Berkel) li. J Breur (Schiedam) 12. H.
Perfors (Rotterdam) 13. K. Koetje (Rotter
dam) 14. 11 Bakker (Rotterdam) 15. L.
Philippine (Mierloo-Hout)
Junioren: l. L. van Vliet (Honselersdljk) t>u
km. ln 1.22.42: 2. W. Bos <Gorinchem) 3, T.
Nooy (Amsterdam) 4. M. Vlsse (Amsterdam)
5. R. Brabers (Tilburg) 6. J Lugtenburg
(Berkel) 7. J. Hammersdorf «Rotterdam»
BODEGRAVEN Jan Jacobs was
uit het naburige Amstel aan de Nes
gekomen om in de jaarlijkse ronde
van Bodegraven te excelleren. Dat
lukte hem in de aanvang van de
ronde, maar later ging de vermoeid
heid een woordje meespreken en
bleek al de inspanning geen ruimte te
hebben opgeleverd. Er konden overi
gens slechts spaarzaam uitlooppogin
gen worden ondernomen, omdat Giel
Brussing het in zijn hoofd had gezet
om elke opmars naar de top al bij
voorbaat in de kiem te smoren. Deze
activiteit leverde hem de 1 eiderspri js
op doordat hij voortdurend als eerste
over de witte streep kwam. Later
poogde Brussing er op zijn beurt er
tussen uit te trekken, maar nu namen
zijn sportieve collega's wraak, door
onmiddellijk achter hem aan te gaan,
waardoor alle solistisch werk teniet
werd' gedaan. Brljsslng paste zich bij
deze situatie aan en zocht een plaatsje
op voor de eindspurt, die lauweren
moest brengen. Hij had goed gegokt
en bij een messcherpe massaspurt
wist hij met een wiellengte te zege
vieren.
De uitslag: 1. G. Brussing (Volendam) 80.
km in 2.2.04; 2. J. van der Horst (Haarlem)
3. A. Bakker (Soest) 4. Th. Van der Leist
J. de Vries (Amsterdam) 10. D. de Groot
(Amsterdam) 11. L. Pauw (N'ederhorst ter
berg) 12. K. van der Knaap (De Kwakel) 13.
M. van Leeuwen Ca-Graveinende) 14. J.
Smits (Amsterdam) 15. P. van Leeuwen
(Zoeterwoude).
OUD BEYERLAND SHO kan vol-
gend seizoen rekenen op de steun van
Rinus Bosgieter (25), die geen nieuw
profcontract bij Feyenoord heeft gete
kend. Bosgieter die in Klaaswaal
woont wil zijn maatschappelijke posi
tie als -ertegenwoordiger vettig stel
len. Dit staat hem met toe om vijf
dagen per week te trainen. Rinus
werd door Rob de Boom op het idee
gebracht zich bij SHO als lid te laten
inschrijven. De Boom, eveneens er-
Feyenoorder, heeft het afgelopen sei
zoen bij SHO gespeeld. Hij kan daar
niet mee door gaan. Als onderwijzer
heeft hij een "etrekkmg in Eindho
ven aangenomen.
bent. Je herstelt na zware wedstrijden
wat langzamer en bij sommige compe
titiewedstrijden is het moeilijk je
voortdurend optimaal te blijven con
centreren. Als het vroeger 6—1 was,
bleef ik stug doorgaan. Toen speelde
ik echt voor mijn gemiddelde. Tegen
woordig ga ik bij zo'n stand een
beetje lekker staan pingpongen. Ik
kan het dan niet meer opbrengen'.
TRAINER
Inmiddels heeft Gerard Bakker ook
naam gemaakt als trainer en coach.
Bakker blijkt voor dat vak geknipt te
zijn, vooral waar het over liet bijbren
gen van mentaliteit en over motive
ring van zijn pupillen gaat Als trai
ner van Avanti boekte hij een niet
gering succes, toen onlangs bekend
werd dat twee van zijn volgelingen
zijn gekozen voor de vertegenwoordig
de teams die straks aan de Europese
jeugdkampioenschappen zullen deelne
men. Nota bene een speelster en spe
ler die niet de centrale training be
zochten.
Gerard Bakker heeft 00 zijn eigen
ideeën over het geven van training en
zowel bij Scylal als het Hazerswoudse
Avanti heetf hij daar succes mee.
Bakker: 'Je moet er rekening meehou-
den dat de jeugd niet meer uit zulke
sulletjes bestaat als wij vroeger wa
ren. Ze komen altijd met de vraag: ja.
maar waarom dan. Welnu, als ze op
de training doen wat ik zeg, dan
praat ik na afloop uitvoerig met ze
over het waarom. Verder moet je elke
speler persoonlijk benaderen. Nu ik
zelf nog speel, heb ik nog niet vol
doende tijd om er alles aan te doen.
Maar lk vind dat je zoveel mogelijk
moet afweten van de achtergronden
van elke pupil. Dat geeft je aanwijzin
gen hoe je iemand moet benaderen.
Er wordt wel gezegd dat de instelling
van de jeugd andere is dan vroeger.
Daar ben ik het niet mee eens. Het
ligt soms meer aan de trainer dan aan
de jeugd, als het moeilijk gaat Je
moet gewoon met de mentaliteitsver
andering rekening houden. Ze zijn op
hun vijftiende gewoon veel slimmer
dan wij vroeger.'
RENS KNEGT
ROTTERDAM De markt is, in de
huidige roes van het wereldkampioen
schap, rijp voor voetbalboeken. Dit
heeft 'De Boekerij', uitgever te Baarn,
goed begrepen, door met drie titels,
respeatieveiijk over Feyenoord, Ajax
en de Europa Cup op de markt te
komen. Daar is eerst het Feyenoord-
jaarboek '73-'74, van de hand van
Phida Wolff, de nu gepensioneerde
administrateur van de 6terrenclub.
Het is vanzelfsprekend dankbaar pen
nen wanneer een club, diie je aan het
hart gebakken zit, zo'n geweldig sei
zoen achter de rug heeft met als
bekroning het Nederlands kampioen
schap en het veroveren van de Euro
pa Cup HL De auteur, heeft in de
bekende, prettige leesstijl, een boei
end relaas over Irijn' Feyenoord ge
schreven. De uitgave is geïllustreerd
met vele foto's en ds bovendien up to
date met een beschrijving van de
wandaden van Tottenham-supporters
tijdens de Europa Cup Hl-finale.
Vertelt Phida Wolff alles over Feyen
oord, Hans Molenaar doet zulks in
een jaarboek over Ajax in samenwer
king met Cees van Nieuwenhuizen.
Zij kunnen over het afgelopen seizoen
over Ajax aiet met opgetogen verha
len aankomen. Het ds eerder een dra
matisch betoog met hoofdstukken als
'Johan (Cruyff) en de afgunst*, 'Ru
moer in de top' en 'Door de knieën'.
Niettemin alleszins de moedt» van het
lizen en het bekijken van de vele
spelmomenten waard.
Hetzelfde geldt voor het elk jaar
verecijnende overzicht van het Europa
Cup-gebeuren. De geschiedenis van
deze voetbalserie is weer minitieus
geboekstaafd, waarbij Twente en
Feyenoord, met hun actievedeel in
deze strijd, aan hun trekken komen.
Vooral de voetballiefhebbers die wil
len weten: 'hoe zat dat ook al weer?',
heeft Molenaar een plezier gedaan.
Bovendien had hij eveneens een goe
de hand van foto's uitzoeken. De prijs
van elke titel is ƒ16,50.
A. Tr.
CAPELLE Jan Baardman (60) is het proto-type van een werker,
die zich al meer dan veertig jaren voor de voetbalgemeenschap op
een breed terrein heeft ingezet. Niet met het doel eigen eer of trots-
gevoelens op te vijzelen, maar door de karaktervolle gedachte iets
voor sportieve medeburgers, in het bijzonder voor hen die graag te
gen een bal trappen, te kunnen doen.
Het erelid van de voetbalvereniging
Capelle de zaterdagformatie die al
jarenlang aan de poorten rammegt die
naar een hogere klas leiden is
geen défaitist. Wel heeft hij geleerd
te relativeren. Wanneer hij in een
schaars, stil moment de zaken op een
rijtje zet, komt deze glouterd fiegitur
tot de ontdekking, dat een bestuurslid
er niet op moet rekenen, kilo's dank.
van de mensen waarvoor hij zich
heeft ingezet, te incasseren krijgt Jan
Baardman, met een vriendelijk ge
zicht achter grote brilleglazen, knikt
bedachtzaam, wanneer hij in een kor
te flits, de de voetbalbestuurlijke ra
ken. de revue, die een arathonachtige
allure heeft, laat passren. Op zijn
moderne flat tweehoog aan de Meeu
wensingel, waar een koel pilsje gast
vrij klaarstaat, doet de Capellenaar er
niet somber ovar, hoewel er af en to?
wel een beetje verbittering plus ver
driet bij hem opkomt. Zodanig dat
zijn gezondheid cr onder lijdt- 'Laten
we zeggen', zo filosofeert hij: 'dat ik
het vooral voor mezelf heb gedaan,
om aan mijn alledaagse verlangen, om
een vreugdescheppende hobby te be
zitten, te kunnen voldoen'.
D«? werker die dc v.v. Capelle mede
gestalte gaf zegt: 'Ik weet het Nie
mand zal er een standbeeld voor op
richten of keihard applaudiseren. De
dadendrang van bestuursleden wordt
door sportbeoefenaars als iets vanzelf
sprekends ondervonden en menen dat
zulke werkers er voor hun plezier nu
eenmaal moeten zijn'. Het voortdu
rend bestuurlijk karweien heeft do
v.v. Capelle de nodige goodwill opgel-
verd. En, al hoeft het nu niet meer
zo driftig en nodig, het blijft voor de
buitenwereld onvermijdelijk zo, dat
Capelle en Baardman als een twee
éénheid fungeert. Een gedachtengang
die moeilijk is te onderdrukken al
ziet de werkelijkheid er momenteel
heel anders uit- o
Men zou verwachten, dat een bestuur
van een vereniging, die mede door
Baardmans tomeloze inzet een fraaie
accommodatie bezit, compleet met een
overdekte tribune, blij zou zijn met
een in de zaterdagvoetbalwerdld zo'n
gewaardeerde persoonlijkheid. Niets is
minder waar. De door de KNVB.
belangenvereniging met zilver onder
scheiden jubilaris, diè door zijn club
zelfs met goud werd geridderd, meent
dat 'zijn' Capelle, door een gedeelte
van het huidige bestuur kapot wordt
gemaakt. Baardman, die als erelid en
KNVB-official vanzelfsprekend vrije
toegang heeft tot het sportpark 't
Slot, dit voor hem dus niet op slot is,
wordt door voorzitter T. Lagrand, die
zich trouwens zelf weinig tijdens v.Td-
strijden laat zien, met de nek aange
keken. Hij wordt mede door secretaris
S. de Zeeuw geboycot Gelukkig doen
de leden, die met waardering over
Baardman spreken, daar niet aan mee
en wordt hij nog altijd als een vriend
begroet.
Baardman hield het als bestuurslid in
1972 voor gezien. Zijn adviezen wer
den abrupt van de tafel geveegd.
Adviezen die dienden tot kostenbewa
king om het vlot uitgeven van vereni-
gingsgeld wat in te dammen. Waarbij
de bedrijfsinkoper van professrd echt
wal kon begrijpen dat niet elke cent
tien keer dient te worden omgedraaid.
Bovendien verdroot het de veelzijdige
functionaris dat een knaap die zijn
mond vol had over clubliefde, daar in
het geheel niet naar handelde. Inte
gendeel de liefde voor het gewin,
ging voor het clubgezin- En conclu
deert Baardman verder: 'De verem-
gingsboekhouding is onvolledig. Daar
mankeert het één en ander aan. De
KNVB verbiedt de clubs het organise
ren van een lotto omdat dit regelrech
te concurrentie betekent voor de toto.
Hoewel dezelfde gelden wel als een
debdtpost in de boekhouding waren
terug te vinden, gaf de bond na
inzage der boeken fiat aan dat behcer-
Spinnijdig zijn voorzitter en secretaris
op de voormalige praeses D. Grooten-
dorst. Zij schrijven het aan hem toe
dat de KNVB inzage van de boeken
heeft verzocht en hebben zelfs ge
tracht om deze vroegere 'president*
door wiens toedoen de reeds genoem
de overdekte er keam en die nog
functies in de Bond heeft, te royeren.
Baardman stelt krachtig en verbolgen:
'Sommigen, die thans de dienst uitma
ken bij de v.v. Capelle zijn profiteurs.
De voorzitter zei tegen me 'We hou
den ons aan ons eigen regelement.
Met dat van de KNVB hebben we
niets te maken'. En verder: 'Ik weet
van mezelf dat ik een lastige vent
ben. maar van huichelaars houd ik
niet. Het gaat mij aan m'n hart dat
de vereniging, waarvoor ik zo lang in
een voortreffelijke samenwerking m'dt
anderen m'n best heb gedaan door
een wanbeleid tot de ondergang is
gedoemd Maar momenteel is het
waarschijnlijk vechten tegen de bier
kaai. Het voetbal is bijzaak geworden.
Een florissante exploitatie van de
kantine vinden de heren veel belan
grijker. Ik ook, maar het beoefenen
van voetbal moet de hoofdzaak blij
ven. En dan is er het gebrek aan
visie door hot steeds maar ronddraai
en in een td kleine kring. Via een
goede leiding moet Ca-elle naar hoger
regionen kunnen reiken. Minstens
naar de tweede klas'.
ANDRIES TROUWBORST
