\Tiet alleen Nederland maar ook
Jruguay nogal chaotisch voorbereid
Polen neemt revanche voor de lange
tijd waarin de ploeg niets betekende
Argentinië heeft nog steeds moeite van kwalijke reputatie af te geraken
faiti heeft zijn taak al volbracht
lOndanks veel kritiek voert Valcareggi
Italië steeds weer naar successen
Wereldklasse
voort meenemen.
PHILIPS
VI iOUW/ KWARTET DONDERDAG 13 JUTOT 1974
TH/'KW VII
voorbereiding van Uruguay
de WK-eindronde was enigs-
s te vergelijken met die van
derland. Vrij chaotisch, weinig
irzichtelijk vanwege een aantal
het buitenland spelende vcdet-
a en geleid door een coach, die
rst na de kwalificatie in actie
am. Hoewel dat tegen Ecuador
Columbia allerminst over tul-
id gebeurde, leidde Hugo Bag-
o Uruguay naar West-Duits-
id. Daarna prefereerde hij
•nwcl een contract bij Penarol,
drie maal zo veel opleverde
zijn werk bij het nationale
tal.
zestiger Roberto Porta nam
leiding over. De voornaamste
k, die Porta eerst moest uit
eren, was een aantal spelers
het buitenland los weken. De
lgestelde zakenman, die tot
q toe ook manager was bij
rro Montevideo, slaagde er in
;en hoge bedragen de beste
•Iers uit Brazilië, Argentinië
Spanje vrij te krijgen. Een
die hij van tevoren had ge
ld. Zelf had hij er niet over
dacht zonder zijn 'buitenlan-
rs' naar West-Duitsland te
in.
inbreng van buiten Uruguay
rtoevende spelers is dan ook
oot. Ladislao Mazurkievickz, de
ste keeper van 'Zuid-Amerika,
blo Forlan, Pedro Rocha en
Antillo Anchetta spelen allen in
Brazilië, terwijl Ricardo Pavoni
en Braulio Jauregui voor Argen
tijnse clubs uitkomen. Voorts
spelen Montero Castillo en Victor
Esperrago voor Spaanse clubs. Zij
allen vormen de basis voor de
nationale ploeg, aangevuld met"
een enkele 'echte' Uruguees, zo
als verdediger De Simone, routi
nier Cubilla en de jeugdige
schutter Fernando Morena. De
ideeën, die er dan ook momen
teel rondom de kracht van Uru
guay leven en voornamelijk ge
grond zijn op de zwakke presta
ties tijdens een toernee door Au
stralië en Azië, zijn van weinig
waarde.
Uruguay speelde toen met spelers
uit het eigen land in wezen;
een B-keus. Wellicht zal de een
heid van Uruguay tijdens het
eindtoernooi één en ander te
wensen overlaten, maar het land
verschijnt wel met een aantal in
vorige toernooien gelouterde spe
lers. Het merendeel maakte deel
uit van de ploeg, die vier jaar
geleden in Mexico op de vierde
plaats beslag legde. Een prestatie,
die toendertijd tot gevolg had,
dat op vier spelers na de comple
te selectie naar het buitenland
vertrok. De uiterst wankele fi
nanciële positie van de clubs was
er steeds weer oorzaak van, dat
de meest getalenteerde spelers,
een veel lucratiever contract el
ders prefereerden. Een situatie,
die voor het clubvoetbal in Uru
guay bijna moordend werkte,
maar tijdens een WK-toernooi
verder weinig gevolgen hoeft te
hebben.
VERSCHIL
Nederland, dat met Uruguay in
groep drie is ingedeeld, heeft
door dit alles geen idee van de
ware kracht van de Zuidamerika
nen. De speelwijze zal niet veel
afwijken van de hier sinds enige
weken bekende Argentijnse stijl.
Het accent overduidelijk op de
verdediging met slechts dan een
keus voor de aanval, wanneer er
geen andere mogelijkheid meer
resteert. Toch een verschil tussen
beide landen. Rinus Michels
voorspelde dat reeds enige weken
geleden. Hij vertelde toen voor
de interland tegen Argentinië:
'Deze interland komt goed uit in
verband met onze wedstrijd tegen
Uruguay. Beide landen spelen
een te vergelijken systeem. Ze
intimideren ook tegenstander en
scheidsrechter. Met dit verschil
dat Argentinië bij een achter
stand het hoofd kwijt raakt en
Uruguay rustig blijft.'
Hoewel in Nederland ongeveer
dezelfde nogal negatieve
gedachten over Argentijnse en
Uruguese voetballers bestaan, be
zit Uruguay een bepaald minder
onbehoorlijke reputatie op het
voetbalveld dan Argentinië. In
Wereldbeker-verband zijn het
vooral de Argentijnse clubs Estu-
diantes dé la Plata, Racing Bue
nos Aires en Independiente ge
weest, die zich hebben misdra
gen. Zo weigerde Ajax bijvoor
beeld indertijd na de schandaal
vertoning in Argentinië tegen In
dependiente een jaar later naar
Nacional in Uruguay te reizen.
Hoewel Uruguay onlangs overi
gens weer wel over de schreef
ging in Australië. Het was toen
Luis Garisto die de Australiër
Ray Baartz dusdanig met een ka-
rate-slag raakte, dat deze met. ver
lammingsverschijnselen in een
ziekenhuis moest worden opgeno
men.
Uruguay geniet faam om de
grote technische kwaliteit. Het
koppelt dat aan een improvisatie
vermogen, dat te vergelijken valt
met het Braziliaanse. Uruguay,
zoals het op dc WK gaat optre
den, beschikt ook over erkende
topvoetballers. De routinier Pe
dro Rocha, die al drie WK-toer-
nooien achter de rug heeft, geldt
in Zuid-Amerika als de beste
middenvelder. Terwijl hij bij het
Braziliaanse Sao Paulo toch te
maken had met een mede-ster op
dat middenveld als Gerson. Ande
re vedetten, die overigens al het
eind van hun carrière in zicht
hebben zijn Luis Cubilla eu de
voor Sevilla uitkomende Esparra-
go-
Als in de talloze discussies over
de voetballerij de naam van Po
len valt, gaan de gedachten,
steeds opnieuw, terug naar die
historische wedstrijd Engeland
Polen, in oktober '73 op Wem
bley gespeeld. Engeland speelde
op die onvergetelijke dag gelijk,
met 11, en was daarmee, omdat
de eerste wedstrijd met 20
werd verloren, uitgeschakeld
voor deelname aan het wereld-
toernooi. Engeland in de rouw,
aangezwengeld door de chauvinis
tische sportjournalisten, maar
vooral: Polen in het nieuws. Met
als meest bekende exponent Jan
Tomaszewski, de doelman die de
meest onmogelijke ballen uit zijn
doel bokste.
Sinds EngelandPolen is het
gek gelopen met Tomaszweski.
Bij zijn club, LKS Lodz, werd hij
na een 70 nederlaag naar de
reservebank verbannen, omdat
successen-uit-het-verleden, te
recht, geen garantie zijn voor een
plaats in de basisopstelling. Ook
in het nationale elftal is Tomas
zewski, na langdurig getreiterd te
zijn door een blessure, niet lan
ger vaste keus. Tomaszweski
krijgt de kans niet om te teren
op die ene, fantastische, wed
strijd, zoals heel Polen die wed
strijd trouwens allang weer
schijnt te zijn vergeten. Polen is
terug in de realiteit, die de nati
onale ploeg voor het eerst sinds
36 jaar (het wereldkampioen
schap in Frankrijk) heeft terug
gebracht tussen de 'groten van de
wereld'.
Polen verloor, destijds in Frank
rijk, met 65 van Brazilië
(schlemielig, naar de ouderen
weten) en verdween vervolgens
uit het internationale beeld tot
na de Tweede Wereldoorlog. Po
len heeft in de tussenliggende
tijd een periode van dodelijke
stilstand beleefd, getuige de 80
nederlaag tegen Denemarken, in
de eerste hernieuwde confronta
tie met het internationale voet
bal. in mei '48. Daar in Kopenha
gen speelde de bondscoach van
dit moment. Kazimierz Gorski
(53) zijn enige interland uit zijn
carrière.
Kazimierz Gorski is, daarna, trai
ner geweest bij een groot aantal
clubs waaronder Legia Warschau,
Lublinianka en Gwardia War
schau. Sinds 1971 voert Gorski
als bondscoach het bewind over
het nationale elftal. Gorski staat
bekend als een man die tegelij
kertijd autoritair en democra
tisch werkt. 'Dat klinkt gek', zegt
hijzelf, 'maar ik heb' geleerd, dat
die twee dingen samen kunnen
gaan.' Gorski heeft in zijn loop
baan als bondscoach een storm
van kritiek over zich heen moe
ten laten gaan. Vooral ten aan
zien van Jan Tomaszewski. Toen
de fameuze keeper zijn internati
onale debuut maakte, verloor Po
len met 31 van Duitsland, in
de strijd om het Europese kampi
oenschap. Tomaszewski werd ge
kraakt, maar Gorski heeft hem
sindsdien net zo lang en nauw
keurig begeleid tot Tomaszewski
zijn revanche kreeg op Wembley,
waar hij keepte als een jonge
god.
De triomf op Engeland is ei
genlijk een logische voortzetting
van een al eerder ingeslagen weg.
Twee jaar geleden, in 1972, werd
het Poolse elftal al zeer overtui
gend Olympisch kampioen, daar
mee ineens weer een plaatsje
opeisend in het internationale
'voetbal-aanzien'. Het Olympisch
kampioenschap en de unieke hap
pening tegen Engeland op Wem
bley vormen een tweetal bevesti
gingen van de al eerder geuite
suggestie dat Polen 'op-de-weg-
terug* zou zijn. Polen, dat staat
vast, is inderdaad hard bezig om
revanche te nemen voor al de
jaren dat de ploeg internationaal
'wegbleef'.
De twee eclatante successen zijn,
op verzoek van de nimmer versa
gende Gorski, naar de achter
grond verwezen. Ze zijn functio
neel voor het zelfvertrouwen,
maar, onder verwijzing' naar de
terugval van Jan Tomaszewski,
worden ze verder als 'geweest'
beschouwd. Polen heeft in de
afgelopen maanden al weer,ver
der gewerkt, in de richting van
een nieuw succes. Nérgens- is er,
als men de voorbereiding van dc
zestien landen vergelijkt, zó hard
gezwoegd als juist in de Oostblok
landen. Waarbij vooral Polen
dan nog eens extra opvalt. De
voorbereiding op West-Duitsland
mag uitputtend worden genoemd,
hoewel dat in zekere zin ook
noodzakelijk was omdat Polen in
de competitie^een vrij lange win
terstop kent.
Gorski heeft zich er regelmatig
over beklaagd, dat zo weinig,
clubs of landenteams tegen Polen
wilden oefenen. 'Waar is de Eu
ropese solidariteit', zo vroeg hij
zich af, 'waarom wil iedereen
nou opeens tegen Uruguay en
Argentinië spelen?' Uiteindelijk
hebben de Polen echter tóch een
gigantisch aantal oefenwedstrij
den afgewerkt. Daarin is al Vast
geanticipeerd op de afwezigheid
van Wlodimierz Lubanski, de
stervoetballer die al maanden
wordt gekweld door een zeer ern
stige knieblessure. Lubanski
wordt binnenkort wéér geope
reerd en zal er in West-Duitsland
daarom niet bij kunnen zijn.
Polen troost zich met de gedach
te dat Lubanski óók al ontbrak
op Wembley. Bovendien is er
teruggekeerd perspectief in de
persoon van Robert Gadocha, de
supersnelle linkerspits die even
eens ernstig geblesseerd is ge
weest, maar die nu weer volledig
hersteld lijkt. 'Mijn droom', zegt
Lubanski, 'is ruw verstoord.
West-Duitsland had voor mij een
hoogtepunt moeten worden. Maar
ik heb vertrouwen in de selectie
van dit moment. Het 'Polen van
Wembley' kan héél ver kómen.'
iti is ongetwijfeld een van de
akkere landen in het eindtoer-
oi. Nog niet eerder was het
ddenamerikaanse land verte-
nwoordigd in het eindtoernooi.
wat de ploeg daarna heeft
ten zien in oefenduels laat wei-
g hoop over om nu eens fors uit
kunnen pakken tegen landen
Polen, Argentinië en Italië,
liti bewees in Nederland
:en onder meer Go Ahead en
"67 (respectievelijk 2*1 winst
3-1 verlies) dat er nog heel
it ontbreekt Technisch ziet het
van een afstandje best leuk
t Vooral het atletisch vermo-
n van de spelers maakt het
st aantrekkelijk om hen aan
t werk te zien, maar taktisch
ieft trainer Antoine Tassy zijn
tal niet op het voor een wereld-
mploenschap vereiste niveau
nnen brengen.
SLONING
iet dat Haiti zwaar gebukt gaat
ider die handicap. Het eindtoer-
oi op zich is al beloning ge-
[eg. Het grootste succes lag vo-
jaar in de eigen hoofdstad
ort au Prince. Daar werd name
lijk de kwalificatie afgedwongen.
Vraag niet hoe, want in het Mid-
denamerikaanse eindtoernooi
speelden de zes voorronde win
naars een halve competitie waar
in nogal wat zaken passeerden
waar een luchtje aan zat. Scheids
rechters bleken het niet zo begre
pen te hebben op Mexico, zeker
niet toen Mexico ook nog won
van Haiti. De zaken keerden ech
ter zodanig ten goede voor de
Haitianen dat het land zich toch
kon plaatsen voor het eindtoer
nooi.
Reden te over voor Port au Prince
om dat eerste grote voetbalsucces
zeer uitbundig te vieren. Presi
dent Duvalier beloofde de spelers
naar de maatstaven van het land
die weer-anders liggen dan de
maatstaven van Duvalier zelf
forse sommen geld. Het land
raakte in een WK-roes.
REALITEIT
Maar nadat Haiti naar Europa
was afgereisd en daar wat oefen
wedstrijden had gespeeld was er
weer alle plaats voor realiteit.
Haiti hoort niet bij de wereldtop.
Is zoals een enkel ander land in
het eindtoernooi verzeild geraakt
door de geografische poule-inde
ling die de FIFA hanteert. Daar
om kan Tassy nu langzamerhand
stellen: 'Het doel is in feite be
reikt. We hebben vier keer deel
genomen aan kwalificatietoer
nooien voor het wereldkampioen
schap. Dit is de eerste keer dat
we het eindtoernooi bereiken.
We hebben hard gewerkt en we
blijven hard werken om er iets
van te maken'.
Haiti heeft zich in Nederland
trachten aan te passen aan het
Europese klimaat. En vooral na
tuurlijk geprobeerd uit te vinden
hoe het staat met het voetbalpeil
in Europa waar zo hard over
geroepen wordt. In de oefenduels
zelfs tegen voor Nederlandse be
grippen middelmatige ploegen,
moest T&ssy concluderen dat het
peil inderdaad erg hoog Ijgt. Dat
Haiti nog niet aan zo'n soort
voetbal toe is. 'Nederland be
hoort tot de sterkste landen ter
wereld' zegt Antoine Tassy. 'Het
clubvoetbal behoort tot het sterk
ste ter wereld, dat is een goede
oefenbasis voor ons. Winnen in
die wedstrijden is niet belangrijk
voor ons geweest Er is maar één
plaats waar gewonnen moet wor
den: Duitsland'.
Ip Haiti is voetbal sport nummer
één. Maar mag het rond de vel
den in Zuid- en Midden-Amerika
nogal eens onrustig zijn, in Haiti
valt een opmerkelijke zelfbeheer
sing te constateren. Bij vreugde
uit men zich zoals te verwachten
is, maar bij verlies wept men dat
te dragen. Toen dc Mexicanen
tijdens het beslissende toernooi
dan ook nogal tekeer gingen (en
terecht want er werd een scheids
rechter naar huis gestuurd die
maar liefst vier zuivere doelpun
ten van Trinidad afkeurde legen
Haiti waardoor de Haitianen vrij
wel zeker werden van plaatsing)
liet het publiek duidelijk merken
dit soort woede-uitbarstingen
niet op prijs te stellen.
In West-Duitsland zullen overi
gens meer dan 600 Haitianen het
nationale elftal volgen. De 'up-
per-six-hunderd' zogezegd want
de levensstandaard ligt er ook
weer niet zo hoog. Maar meer
dan drie keer zullen ze het elftal
zeker niet in aktle zien.
og vóór er in West-Duitsland
>k maar een bal is geraakt, is
erruccio Valcareggi, Italiaans
idscoach, al weer ontelbare ma
il belachelijk gemaakt in, el-
iar in grofheid overtredende
rltleken. Valcareggi, zo zegt
heeft de spelers veel te
ng in onzekerheid gelaten over
un plaats bij de laatste 22. Toen
e bondscoach dan eindelijk na-
len ging noemen, werd de on-
ist nóg groter. Noord-Italië
ond zelfs op zijn kop van woe-
Valcareggi heeft het namelijk
«taan om Luciano Chiarughi,
c onnavolgbare linksbuiten van
:t doodgebloede AC Milan te
isseren. Voorts -ontbreekt
oberto Bettega, de gemakkelijk
orendc spits van Juventus. Dat
Hes ton gunste van Torino's
'itsspeler Paolini Pulici die, zo
►nstateerden dc geïrriteerde
oorditalianen, wél mee mag naar
et wereldkampioenschap,
"ilcareggi (54) kan, kortom,
een goed meer doen. Schertsend
ordt gememoreerd aan de laat-
interland die in februari
■gen West-Duitsland (0-0) werd
gewerkt. Sindsdien is er,
ithans in de ogen van de sup
porters, 'niks' meer gebeurd. Pas
op 8 juni, luttele dagen vóór de
openingswedstrijd BraziliëJoego
slavië, zullen de internationals
nog éénmaal repeteren, tegen
Oostenrijk. Hoe moet dat goed
gaan, vragen de vurige tifosi zich
af? En vooral: wat moet Italië
klaarmaken met een man als Val
careggi aan het hoofd?
GLIMLACH
Valcareggi zelf reageert slechts
met een glimlach, even myste
rieus als veelbetekenend. Hij
wijst stilletjes op zijn selectie
waarin de vier meest succesvolle
schutters van het afgelopen sei
zoen zijn opgenomen: Giorgio Chi-
naglia van kampioen Lazio (24
goals), Roberto Boninsegna van
Inter (eveneens 24 goals), Pietro
Anastasi (16 goals) en Gigi Riva,
het kanon van Cagliari (15
goals). Valcareggi vindt, dat hij
daarmee de aanval van de woeste
supporters voldoende heeft ge
pareerd. Hij gelooft heilig in de
beschikbare spelers. Zoals-ie ook
zweert bij het nut van het ultra
korte trainingskamp, het kortste
van alle deelnemende landen.
Maar de koele feiten stellen Val
careggi (voorlopig) in het gelijk.
Een giller, zeggen sommigen.
Italië is al dertien interlands-op
rij ongeslagen. In elf van die
dertien wedstrijden werd zelfs
geen tegendoelpunt geïncasseerd.
Dino Zoff, de nationale doelman,
is welgeteld 1007 minuten niét
gepasseerd. Italië won van de
'kleintjes', zoals Zwitserland, Tur
kije en Luxemburg, maar óók,
overtuigend zelfs, van Brazilië,
de heersende wereldkampioen (2-
0), Zweden (2-0-) en Engeland 0?'
Wembley nota bene (1-0). In zes
kwalificatieduels, zelfs al waren
Luxemburg, Zwitserland en Tur
kije dan geen ploegen-van-naam,
kwam Italië zélf tot een respecta
bele reeks van twaalf doelpunten.
Ziedaar de argumenten die plei
ten voor Valcareggi, de man die
zich hardnekkig aan de gevestig
de spelers vasthoudt (vandaar de
hoge gemiddelde leeftijd: 28), die
experimentenschuwt, maar die
desondanks succesvol is. Onder
Valcareggi is Ifalië een constant
presterende ploeg geworden, zelfs
al wordt dat alles verwezenlijkt
via het, op zich, afzichtelijke ca-
tenaccio; het superverdedigende
voetbal waarbij een ploeg voor
uitkomt- door 'achteruit' te voet
ballen. Italië voorkomt primair
de tegengoal. Alles wat daarbij
komt is meegenomen. Er wordt
wel eens 'gekat", dat Dino Zoff
Italië's gevaarlijkste aanvaller is.
Maar tóch blijven er die feiten,
die een tegenstelling fokken met
het Italië van vóór Valcareggi
AFGANG
Ooit, onder Valcareggi's voorgan
ger, Edmundo Fabbri, beleefde
Italië de afgang van dc eeuw,
door tijdens het wereldkampioen
schap van '66, in Engeland, met
1-0 van het volstrekt anonieme
Noordkorea te verliezen. Aldus
werd de wereldkampioen van '34
en '38 uitgeschakeld. Fabbri trad
'vrijwillig' terug en dc spelers
werden bij hun thuiskomst be
groet met een langdurig gepro
longeerd rondje rondgeslingerde
rotte tomaten. Zeven jaar is Val
careggi sindsdien aan het bewind.
In al die tijd leed Italië slechts
vijf nederlagen, werd in '68 de
Europese titel gewonnen en be
reikte de ploeg in-"*70 de tweede
plaats in het wereldkampioen
schap, achter dor zalige machine
Brazilië.
in de oefenduels tot nu toe moe
ten constateren dat de roem van
Yazalde niet helemaal evenredig
is aan zijn werkelijke kwalitei
ten. Het ligt waarschijnlijk dan
ook meer aan de zwakte van de
overige clubs in Portugal dan
aan Hector Yazalde zelf dat hij
kon uitgroeien tot de absolute
topscorer in Europa. Tegen Ne
derland ging er van hem te wei
nig uit.
OMSCHAKELEN
Misschien komt het echter ook
omdat Yazalde moet omschake
len. Van de strijdwijze van Spor
ting Lissabon dat in Portugal
samen met Benfica de toon aan
geeft en dus ook voortdurend
aanvallend voetbal speelt naar de
typische Argentijnse strijdwijze,
gebaseerd op een versterkte de
fensie die het moet hebben van
razendsnelle uitvallen.
Dat maakt het WK 1974 voor
Argentinië tot een zware opgave.
Ook Vladislao Cap weet namelijk
dat het toernooi in West Duits
land waarschijnlijk gekenmerkt
zal worden door het aanvallende
voetbal dat West Duitsland, Bra
zilië en Nederland propageren.
Cap schrok dan ook van de con
frontatie met de elf van Rinus
Michels. Toen bleek hoeveel ge
varen een afwachtende strijdwijze
met zich meebrengt tegen de pu
re aanvallers die golven van pres
sie-voetbal loslaten. Hij haastte
zich ook Nederland alsnog op te
nemen in het rijtje kanshebbers
dat hij had opgesteld voor het
wereldkampioenschap.
Voor Argentinië is er nog een
tweede taaie weggelegd in West
Duitsland. De FIFA heeft name
lijk het volgende toernooi om de
wereldtitel (in 1978) toegewezen
aan dat land. Argentië kan zich
dus nauwelijks veroorloven een
slechte naam te krijgen tijdens
de komende wedstrijden. 'Maar',
zegt Cap, 'we zullen daarom onze
strijdwijze niet veranderen. We
hebben een elftal dat moet zien
vanuit de verdediging met snelle
aanvallen te scoren. Daar is liet
geheel voor geknipt. We hebben
immers ook spelers in het elftal
die het ritme bij de tegenstander
eruit kunnen lialcn.' Dat zal dan
vooral op sportieve wijze moeten
gebeuren. Argentinië heeft im
mers de naam een elftal te zijn
dat zich niet laat provoceren. De
Argentijnen voorkomen dat door
gewoon zelf te beginnen.
ie enkele weken geleden Ar-
ntinlë tegen Nederland heeft
n spelen moet zich afvragen of
voor de Zuidamerikanen in
est Duitsland nog enige roem
lt te vergaren. Coach Vladislao
p had een elftal de wei inge-
lurd dat op vele onderdelen
n forse achterstand vertoonde
vergelijking met de speelwijze
Nederland. En toch is de
gst voor Argentinië bij de toe-
mstige tegenstanders gebleven,
ituurlijk bij Italië, dat weet ge-
ïfronteerd te zullen worden
:t een elftal dat met dezelfde
doelingen het veld in komt als
Azurri zelf: de nadruk op de
rdedlging leggen en een doel-
nt maken via snelle uitvallen,
i ontmoeting tussen die twee
ams zal dan ook zeker niet
geschreven kunnen worden in
t rijtje exclusieve topwedstrij-
EKTAKEL
ektakel kan het wel worden,
i dan vooral omdat Argentinië
naam heeft met weinig mede-
igen ten opzichte van de tegen-
anders te opereren. Op dat
mt wordt het elftal gevreesd,
ngelands ex-coach sir Alf Ram
sey vergeleek de Argentijnen tij
dens een voorgaand toernooi met
'beesten'. Argentinië heeft inder
daad nogal eens gebreken gecom
penseerd met regelrecht intimida
tievoetbal. De kans daarop lijkt
echter tijdens het komende toer
nooi kleiner.
Daar zijn op de eerste plaats de
arbiters. Zij krijgen zeer strengé
instructies mee. Waarschijnlijk
nog strenger dan tijdens het vori
ge toernooi toen scheidsrechter
Glöckner uit de DDR de opdracht
had in de eerste wedstrijd voor-
heeldig te fluiten. Dat gebeurde
nok en er leek weinig mogelijk.
Later in het toernooi bleek dat
eerste arbitrale optreden vooral
bedoeld te zijn geweest als een
waarschuwing. Deze keer is er de
kans op nog verder strekkende
maatregelen waar Argentinië
dankzij de in het verleden opge
bouwde naam zeker sterk mee ge
confronteerd zal worden.
KENNIS
Vladislao Cap kwam met zijn se
lectie meer dan een maand voor
het begin van het wereldkampi
oenschap aan in Europa. Om te
wennen aan de Europese omstan
Voor Argentinië betekende de 41 nederlaag tegen Nederland (op de foto scoort Arie Haan het laatste doelpunt)
zware domper tijdens de voorbereiding.
digheden en om uiteraard kennis
te nemen van de gevorderde Eu
ropese strijdwijze. Hij kon van
zijn vijf in Europa spelende voet
ballers al veel kennis overnemen.
De vijf zijn: Carnevali (Las Pal-
mas, Spanje) Heredia en Ayala
(Atletico Madrid, Spanje) Bargas
(FC Nantes, Frankrijk) en Yazal
de (Sporting Lissabon, Portugal).
Alle vijf zijn rijp voor een vaste
plaats in Caps elftal. Waarbij
Vladislao Cap dan vooral hoopt
op de kwaliteiten van Hector Ya
zalde die Europees topscorer van
het jaar werd met een straatleng
te voorsprong.
De trainer van de Argentijnen
heeft met andere vooraanstaande
Europese voetbaltrainers echter
(ADVERTENTIE)
Een ster met een onnavolgbare techniek,
deze nieuwste draagbare „all transistor" van
Philips. Alle akties van Johan Cruijff tijdens de
wereldkampioenschappen voetbai volgt u,
ook als u met vakantie bent, op de voet.
Het haarscherpe 31 cm beeld maakt van
kijkers enthousiaste supporters. Klasse herkent
u ook aan de moderne vorm, aan het smaakvolle
uiterlijk. Aan het heldere, volle geluid.
Het afneembare daglichtscherm en de konstante
beeldkwaliteit. Daar loopt u direkt mee weg. -
Op vakantie gaan de wereldkampioen
schappen voetbal mee naar boot, camping of
andere buitenplaatsen. Want uit of thuis:
die stootvaste meenemervan Philips speelt
z'n wedstrijden overal.
Royale 31 cm 1 io° direct vision beeldbuis. Haarscherpe
kontrastrijke beelden. Rapidovision: binnen enige sekonden na
inschakeling direkt beeld en geluid. Zes stations vooraf
instelbaar mec-afzondcrlijke fijnrcgeling, veilig opgeborgen in dc
„afstem-ladc". Llcktronischc kanaalkcuze met schuifrcgeiaar
voor zes voorkcurstations. Drie regelaars voor geluid, helderheid
en kontrast. „All transistor" voor een lange levensduur en
rotsvaste beelden. Aansluiting voor 'lichtnet (220V) en accu (izV).
Stevige, stootvaste meeneem-konstruktic. Prijs f 615,-.
