b
jegelijk spel zonder uitblinkers
js de succesformule van Buschner
Vog nooit was er zoveel vertrouwen in de 'Mannschaft' als bij dit toernooi
)e terugreis is al geboekt, maar
tasic hoopt toch op een wonder
Blagoje Vidinic slaat na Marokko
nu met voetballers uit Zaire toe
Chilibewijzen dat kwalificatie
geen 'Russisch cadeautje' was
VEKO
JÈ
Ifs al zóu Australië tijdens het
ereldkampioenschap door elke
ïenstander worden wegge-
eeld, dan nóg blijft het een
jstorisch feit dat dit immense
ind ooit tot het eindtoernooi,
*s: tot de zestien besten van de
ireld, heeft kunnqn doordrin-
8». Alleen Australië's aanwezig-
id in West-Duitsland is alom
iniers al als een gigantische
Trassing aangeprijsd. Australië
t wars van profvoetbal, kent
!n nationale competitie zoals
die in Nederland hebben en
ft zélfs geen organisatie die
zich aandienende talent in
"de banen zou moeten leiden.
ROVISATIE
fostralië bedrijft het voetballen
uit de wetenschap dat die
riballerij 'niet eens volkssport-
imer-één is. Voetbal is zo-
ADVERTENTIE)
tijdschriften
strips V.,
posters
boeken
.veel boeken
boekhandel
zijlstraat 98-100
(naast het stadhuis)
HAARLEM
telefoon: 023-310527 - 3\0495
maar een sport, maar niettemin
een sport die hartstochtelijk
wordt bedreven, zelfs al gebeurt
dat dan stééds onder een maxi
mum aan improvisatie. Improvi
satie die de aan voetbal ver
knochte Westeuropeaan koude
rillingen zou bezorgen.
Australië heeft zich vooral in de
afgelopen twee jaar in de kijker
gespeeld. Sinds twee jaar wordt
de nationale selectie gecoacht
door Zvonimir 'Rale' Rasic, gebo
ren in Joegoslavië. Rasic, 38 jaar
oud, zal in West-Duitsland de
jongste zijn van alle coaches van
de deelnemende landen. Maar on
danks dat beangstigende gegeven,
een zó jonge coach met een to
taal onervaren ploeg, is Rasic nu
al één van de meest gerespecteer
de en geaccepteerde topfiguren.
WANORDE
Rasic is er, in de korte tijd dat
hij Australië coacht, in geslaagd
om onder zijn spelers een zekere
discipline aan te kweken. 'Toen
ik kwam,' zegt Rasic, 'was er wan
orde. Uiteraard nadelig voor de
prestatie. Nu mag ik bekennen,
dat er discipline is. En dat moet
zijn vruchten gaan afwerpen.'
Het heeft Rasic niettemin veel
moeite gekost om zijn spelers
zover te brengen. In het allereer
ste begin controleerde Rasic zijn
spelers zelfs tot diep in de nacht,
als de nationale équipe 'ergens'
op reis was. Rasic was in die
periode de man die sleutels had
van Alle hotelkamers die een Au
straliër huisvesting verschaften.
Rasic kijkt nu. met tevredenheid,
op die, zoals hij het zelf noemt
'militaire periode terug.'
Het Australië van dit moment
OU\V/k\VARÏET DONDERDAG 13 JUNI 1974
iral het eerste gedeelte van de
encampagne van 'Oranje' heeft
liet teken gestaan van een
ital vedetten die van blessures
beerden terug te komen: Jan
iRfuli Beveren, Rinus Israël, Barry
lshoff en Jan Mulder. Ook in
r!-Duitsland lag het accent in
aanloop naar het WK-toernooi
ivankelijk of de aan 'ritme en
werkende supersterren',
ar véél rigoureuzer dan in Ne-
Jand heeft bondscoach George
schner uiteindelijk de doelstel-
g van zijn oefencampagne gc-
zigd.
j Oost-Duitsland's elfde inter-
d-overwinning-op-rij sprak
schner een werkelijk vernieti-
id oordeel uit over een tweetal
utelfiguren in zijn ploeg: Pe-
Ducke en Hans-Jürgen Krei-
Zowel Ducke, de 32-jarige
lord-international van Carl
ss Jena, als Kreische, de spits-
iler van Dynamo Dresden die
40 interlands maar liefst 27
ils maakte, faalde tegen het
stige Noorwegen. Ducke is
igdurig uit de running geweest
r een knieblessure; Kreisch
veel langer door een been-
;uk. De DDR won met slechs
van Noorwegen. Een afgang
Ducke en Kreische onmiddel-
het hoofd kostte. 'Ik heb ze
iden', zei bondscoach Busch-
r', de kans gegeven. Maar het.
is onvoldoende en ik kan niet
chten. We moeten verder, met
jongere garde'.
schner heeft beschikt, dat zo-
Peter Ducke als Kreische in
est-Duitsland' nog hooguit wis-
speler zullen zijn; hoewel die
orden natuurlijk altijd een le-
list kunnen betekenen. Oost-
litsland heeft een nationale
jeg die speelt zonder elegantie,
zijn géén supersterren zoals
'westen' die kent in Johan
iiyff, Franz Beckenbauer en,
het wereldkampioenschap
1970 in Mexico van start
spraken alle achttien trai-
rs uit de 'Bundesliga' hun per-
onlijke voorspelling uit. Der
trainers tipten de uiteinde-
;e kampioen Brazilië als fina-
Nu, vier jaar later, zijn de
en trainers opnieuw aan het
«•spellen geslagen; opnieuw op
rzoek van de sportjournalisten,
littien maal wordt het eigen
nd, West-Duitsland, dit keer ge-
t als finalist; met in dertien
rallen Italië als tegenstander,
drie gevallen Brazilië en in dc
ee overgebleven situaties Polen
I Nederland.
RTROUWEN
ig nóóit, de historie bevestigt
is er zóveel vertrouwen ge-
'naleerd in de nationale 'Mann-
ïaft' als juist deze keer, nu de
litsers een 'thuistoernooi' spe-
'Ik heb alles ter beschik-
heeft bondscoach Helmuth
hön onlangs nog gezegd, 'om
n fantastisch resultaat te berei-
En Gèrd Müller, sleutelspits
de Duitse voetbalmachine: 'We
bben de juiste spelers, we heb-
n de enig juiste motivatie en
t alles voor eigen publiek. Als
t nu niet lukt, dan zijn we
woon geen wereldtitel waard.'
s het wereldtoernooi van 1974
irdt geopend met de thriller
aziliëJoegoslavië is het pre-
twintig jaar geleden dat
est-Duitsland op zijn kop stond,
was het maar kort, doordat het
ige wereldsucces uit de histo-
werd behaald. Het was im-
;rs in '54, dat West-Duitsland
Zwitserland wereldkampioen
werd, door een 32 overwinning
op Hongarije. West-Duitsland
stond toen onder het bewind van
Sepp Herberger, de man die anno
'74 ondanks zijn hoge leeftijd
(77) nog altijd een gigantische
invloed heeft op de nationale
'Mannschaft' en vooról op bonds
coach Helmuth Schön.
VRIJAF
Herberger is de man die 'ja'
knikte, toen Schön hem van zijn
plan vertelde om de internatio
nals na afloop van de nationale
competitie elf dagen vrij-af te
geven. Zowel internationaal als
op. clubniveau hebben de West
duitsers een werkelijk slopend
seizoen achter de rug. Met als
beste voorbeeld Bayern Miinchen,
dat, onlangs, binnen een tijdsbe
stek van vier dagen drie zeer
belangrijke duels moest spelen
(tweemaal tegen Atletico Madrid;
éénmaal tegen Borussia
Mönchengladbach) en dat daarnó
de uitputting nabij leek.
Schön heeft in zijn voorbereiding
rekening gehouden met de in
spanningen die al geleverd waren
en vooról met hetgeen nog ging
komen. Al op 1 mei werd daarom
de laatste echte oefeninterland
(tegen Zweden) gespeeld;- sinds
dien overheerst de stilte. De ve
detten bundelen hun krachten in
een sfeer van ontspanning. Een
sfeer die qua publiciteit bijna
onwezenlijk is. Alleen rondom
Giinther Netzer zijn er actieve
polemieken. Netzer, de man van
wie Sepp Herberger zegt, dat hij
als middenvelder naast Wolfgang
Overath nóóit optimaal kan func
tioneren. Maar toch óók de man
heeft het nodige besef van disci
pline. Maar tegelijkertijd ook het
besef dat dat geen enkele garan
tie biedt voor resultaten tijdens
het wereldtoernooi. Australië
overschat zijn kansen niet. Ster
ker nog: in sommige gevallen
lijkt men wat te bescheiden. Zo
hebben de bondsbestuurders be
sloten om al ver vóór het WK-
toernooi de terugreis te boeken
naar Sydney, let wel: onmiddel
lijk na de vóórronden. De be
stuurders hebben dus weinig ver
trouwen in een goede afloop.
Lijnrecht daartegenover staat Ra
sic (wie anders?) die heeft uitge
roepen dat 'alleen West-Duitsland
ons misschien zal kunnen vernie
tigen. En dan nóg alléén, als die
ploeg in topvorm is.' Rasic heeft
vooraf getekend voor een 30
nederlaag tegen West-Duitsland,
maar in de andere wedstrijden
ziet hij beslist perspectief.
PRESTATIES
Samen met Zaïre en Haïti wordt
Australië beschouwd als een
soort 'Calimero van de voetballe
rij', maar tóch zijn er feiten die
duiden op aanwezige mogelijkhe
den. In Sydney heeft de ploeg, in
de voorbereiding, met 20 van
Uruguay gewonnen, na eerder al
met 0—0 te hebben gelijkge
speeld. Twee prestaties die dan
wel geen maats'.:' zijn, maar toch
zéker een indicatie voor wat mo
gelijk is.
Australië vormt een absolute
mixture van nationaliteiten. De
ploeg bevat Engelsen, Schotten,
Joegoslaven, Hongaren en Duit
sers, althans wat afkomst betreft.
Zo is er Ray Richards, Australië's
voetballer nummer één, die ooit
in Londen woonde; Jimmy Roon-
ey, de Schot die in Dundee gebo
ren werd; Jimmy Mackay, de
man van de beslissende goal te
gen Zuid-Korea in de laatste kwa
lificatiewedstrijd, ooit gevestigd
in Edinburgh; en misschien wel
één van de bekendsten: libero
Peter Wilson, afomstig uit Man
chester.
VECHTLUST
Australië, zo weten intimi, boogt
meer op vechtlust en onverzette
lijkheid dan op échte kwaliteit.
Waarbij, steeds opnieuw, talrijke
amateuristische trekjes in het
oog springen. Bijna historisch is
nu al het verhaal van keeper Jim
Fraser, dc man die geselecteerd
was voor West-Duitsland, maar
dié uiteindelijk afschreef omdat-
ie geen plaatsvervanger kon vin
den voor zijn zaak. Eventjes was
er paniek, maar vervolgens weer
volop sfeer, omdat Rasic Jack
Rcilly nog als keeper achter de
hand had, die, zoals dat werd
geannonceerd, 'enige ervaring
heeft bij het Schotse Hibernian'.
Het meest tot de verbeelding
spreekt waarschijnlijk de situatie
rondom de 'spits-positie'.
Peter Ollerton zal straks die een
zame rol vervullen, terwijl hij
slechts twee echt gróte interlands
op zijn naam heeft staan. Oller
ton wordt niettemin dé man in
de spits. Omdat het volk daar
vrede mee heeft en omdat Rasic
vertrouwen in hem heeft. 'Als
Pe'.er faalt', aldus Rasic, 'dan kan
ik alleen maar zeggen: we hadden
niks beters. Voor de rest wachten
we af. We zullen vechten zoals
we dat steer.s hebben gedaan.
Omdat Ik gelóóf in een wonder.'
Voor één man zal het toernooi in
West Duitsland vrijwel zeker een
teleurstelling worden. Dat is pre
sident Moboetoe van Zaire. Hij is
de grootste fan van het nationale
elftal van zijn land. Hij zorgde er
ook voor dat de spelers die de
kwalificatie voor het eindtoer
nooi realiseerden een zeer vorste
lijke beloning kregen. En hij
heeft hen meer in het vooruit
zicht gesteld als het in West
Duitsland opnieuw een succesvol
optreden wordt. Het team dat hij
graag vergelijkt met Brazilië,
moet voor successen kunnen zor
gen gelooft Moboetoe.
Hij is een van de weinigen. Want
de afsluitende oefenperiode van
de Afrikanen (Zaire is het vroe
gere Congo-Kinshasa) heeft aan
getoond dat Zaire nog veel te
leren heeft. Technisch komt het
elftal nog wel redelijk voor de
dag en door het atletisch vermo
gen van de spelers is het alle
maal ook wel spektakulair, maar
op taktisch gebied blijft de elf te
ver achter om een werkelijke be
dreiging te kunnen vormen voor
poule-genoten Schotland, Joego
slavië en Brazilië.
OVERMOED
Nu werd dat vier jaar geleden in
Mexico ook gezegd van het nieti
ge (voetbaltechnisch gesproken
dan) Marokko. En toch zorgde
Marokko voor opmerkelijke resul
taten met als hoogtepunt de wed
strijd tegen West Duitsland. In
een overmoedige bui meenden de
Europeanen wel even snel af te
kunnen rekenen met de kleine
Marokkanen. Het pakte allemaal
anders uit en Duitsland moest
zich na een 1-0 achterstand ver
schrikkelijk inspannen om tot
een 2-1 overwinning te geraken
en zo toch de halve finales bin
nen te kunnen stappen.
Wat belangrijk daarbij is, de
man die indertijd Marokko naar
een succesvol optreden loodsde,
staat nu aan het hoofd van de
afvaardiging van Zaire: Blagoje
Vidinic. De 39-jarige Joegoslaaf
heeft in ieder geval al voor de
opkomst van het voetbal in Zaire
getekend. Onder zijn leiding
werd de hegemonie van de
Noordafrikaanse landen doorbro
ken. Zaire schakelde niet alleen
Marokko uit voor het wereldkam
pioenschap, het land bevestigde
zijn naam als beste Afrikaanse
voetballand nog eens door ook
het kampioenschap van Afrika te
veroveren.
BETREKKELIJKHEID
Vidinic ziet de betrekkelijkheid
van de successen ten volle in als
hij zegt: 'We zullen ons best
doen, maar we kennen onze be
perkingen. We 2itten in een van
de sterkste finale-poules. Joego
slavië, Brazilië en Schotland heb
ben uitstekende elftallen. Men
zal ons niet horen roepen wat we
misschien allemaal zullen berei
ken'. Wel is Vidinic ervan over
tuigd dat met de komst van Zaire
de opkomst in de breedte van het
Afrikaanse voetbal is getekend.
'Binnen vijf tot tien jaar kunnen
we het Europese niveau berei
ken'.
Zaire kampt dgarbij nog met het
probleem van de grote klimaats
verschillen tussen Afrika en Eu
ropa. De ploeg is al enkele we-
Joseph Moboetoe
ijdele hoop
ken in Europa om te wennen. Bij
de eerste oefenwedstrijden in
Zwitserland bleek dat de over
gang te snel was geweest. De
ploeg verloor van de tweededivi-
sieclub Luzern (4-1) en enkele
dagen later van Aaru (2-1) dat
bij Luzern in de klasse speelt.
Daarbij bleek dat vooral conditio
neel er nog hard gewerkt diende
te worden. De Afrikanen werden
op dat punt door hun toch wei
nig betekenende tegenstanders
volledig overklast. Vidinic die 26
keer optrad in het Joegoslavisch
elftal als doelman noemde als
excuus toen ook dat de ploeg
opnieuw ingespeeld moest raken.
'We hadden twee maanden niet
meer gespeeld, daarom was het
resultaat van die wedstrijden niet
helemaal reëel'.
VERGELIJKINGEN
Zaire beschikt over drie spelers
die in Afrika worden beschouwd
als werkelijke topvoetballers. De
26-jarige doelman Robert Kazadi
is er een van. Hij heeft al 80
wedstrijden voor het nationale
team gespeeld en hij wordt ge
zien als de sterkste doelman van
Afrika. Voetballer van het jaar
in Afrika werd Tshimen Bwanga.
Hij opereert in het hart van de
verdediging. Zijn fans noemen
hem 'de zwarte Beckenbauer*. In
vergelijkingen met Europese
voetballers is men toch sterk,
want aanvaller Etepe Kakoko
(23) wordt naar believen vergele
ken met de Portugees Eusebio
(vanwege zijn schotkracht) of
met Johan Cruijff (vanwege Ka-
koko's opmerkelijke passeer tech
niek).
Om een eenheid van het team te
smeden hoeft Vidinic zich nu ook
weer niet zo in te spannen. De
selectie van Zaire bestaat voorna
melijk uit spelers van twee clubs:
Vita uit Kinshasa en 'Krachtig
Mazembe' uit Lumumbashl. Het
nadeel is echter dat het team
niet is opgebouwd uit hele linies
van deze elftallen, maar dat er
nogal wat door elkaar gehusseld
is. De aanpassingsperiode in Eu
ropa heeft dat probleem lang
zaam verholpen. Er blijft slechts
over dat ''rire nog teveel klasse
mist om Mohoetoe's dromen ook
waarheid te doen worden.
vroeger, in AC Milan's Gianni
Rivera. Oost-Duitsland is syno
niem voor degelijkheid. Degelijk
heid zónder absolute uitblinkers
en weergaloze technici. De kracht
van de Oostduitsers ligt in de
tactische discipline, de fysieke
fitheid die op het 'westen' steeds
een werkelijk perfecte indruk
maakt, en vooral in de voorbeel
dige strijdlust die met het woord
'onverzettelijk' eigenlijk nog te
zwak is uitgedrukt.
Als de Oostduitsers In de strijd
om de wereldtitel historie moch
ten gaan schrijven, dan zijn het
die eigenschappen die daarvoor
als basis hebben gefungeerd.
'Technisch', heeft de Belgische
bondscoach Raymond Goethels
onlangs gezegd, 'technisch is het
allemaal verre van groots. Maar
tóch speelt Oost-Duitsland zéér
indrukwekkend. Er is constant
beweging. Op alle posities'.
De beweging en de daarvoor be
nodigde tactische discipline zijn
bij Oost-Dutsland inderdaad
frappant. Zo is bekend dat Peter
Ducke een groot deel van zijn
doelpuntenproduktie te danken
heeft aan de manier waarop hij
zich. grote delen van de wed
strijd, ver naar achteren liet te
rugzakken; daardoor opkomende
mensen de kans biedend om in
het gat te duiken. Aldus is het
mogelijk geworden, dat Hans-
Jürgen Kreische, de spelmaker
die tot voetballer van het jaar is
verkozen, topscorer werd. Aldus
is ook linksbuiten Joachim
Streich tot een respectabel aantal
doelpunten gekomen, waarvan hij
er maar liefst zeven produ
ceerde in de zes kwalificatiewed
strijden voor het WK-toernooi.
De DDR heet te werken met
staatsamateurs, maar in feite zijn
dat, minimaal, semi-profs. Type
rend blijft toch echter de kloof
met de poenige sfeer waarin an
dere deelnemers aan het eind-
GEORG BUSCHNER, de trainer~van de DDR.
toernooi voetbal bedrijven. Alles
zeggend is ook de opmerking van
Jürgen Sparwasser, na afloop van
FC Magdenburg-AC Milan, de
door de Oostduitsers gewonnen
Europa CupII-finale, gemaakt:
'Dit was voor ons een overwin
ning op de overbetaalde profs'.
Het verschil in salariëring kan
tijdens het wereldkampioenschap
voor de DDR als een extra prik
kel werken. Laat trouwens voor
op staan, dat de Oostduitsers zélf
toch ook heel wat in het werk
stellen om in 'West-Duitsland' een
goed figuur te slaan. Met als
mooiste voorbeeld de verwikke
lingen rondom aanvoerder
Bransch, de man die meer dan 50
interlands speelde en die het
hart vormt van de DDR-defensie.
Bransch speelt eigenlijk voor
Chemie Halle maar is door de
bond (tijdelijk) overgeschreven
naar Carl Zeiss Jena, om vóór
het eindtoernooi in optimale
vorm te kunnen komen. Ook
Bransch heeft dat echter niet als
garantie mogen ervaren voor een
vaste plaats in het elftal van
Buschner. Bransch zal erbij zijn,
in West-Duitsland, maar, net als
alle anderen, alléén omdat de
vorm er is. Vedetten zijn in de
DDR alleen verdetten als ze zich
elke wedstrijd waarmaken. 'Mijn
elftal', zegt Buschner, 'heeft hele
maal niets aan prestaties uit het
verleden. We moeten steeds op
nieuw presteren. Zeker omdat er
stééds meer mensen op ons gaan
letten'.
die 'op reputatie' geselecteerd is.
Netzer is sinds hij bij Real Ma
drid speelt, uit vorm geraakt.
Zijn conditie bleek in de 'laatste'
wedstrijd tegen Zweden beneden
alle peil. Maar Netzer, de super
voetballer, heeft in stilte ge
traind, onder toezicht van Borus-
sia's hulptrainer Karl-Heinz
Drygalsky. Luttele dagen vóór de
strijd ontbrandt, blijkt Netzer
(zeker conditioneel) terug op het
niveau dat hem onmisbaar maakt
in het nationale elftal.
KLAPPER
De strategie van Helmuth Schön
is daarmee gered. Franz Becken
bauer (28), Günther Netzer (29)
en Gerd Müller (29) vormen de
ruggegraat van het elftal. Samen
kwamen ze tot meer dan 160
interlands. Samen ook willen ze
nu de laatste grote 'klapper' ma
ken, in de vorm van een impone
rende prestatie voor eigen pu
bliek. Rondom Franz Beckenbau
er zijn er geen twijfels mogelijk;
rondom Netzer en Müller lijken
ze (voorlopig?) weggenomen.
Netzer heeft in Spanje niet kun
nen imponeren, omdat hij om
ringd werd door voetballers die
onvoldoende niveau hebben om
op het juiste moment te bewe
gen. Terug onder de Duitse su
persterren zal Netzer opleven, zal
zijn spel weer die dimensie krij
gen die hem tot een voetballer
van grote klasse maakt.
Müller heeft in het afgelopen
seizoen eveneens problemen ge
had. De man met de korte poot
jes, ogenschijnlijk te corpulent
voor topvoetbal, heeft zich in de
Europa Cup-finale tegen Atletico
Gerd Müller vestigde zijn internationale reputatie als 'goaltjesdief' tijdens de vorige wereldkampioenschappen onder meer met dit beslissende
doelpunttegen Engeland. De vergeefs graaiende doelman is Peter Bonetti.
Madrid over zijn depressie heen
gewerkt. Müller die in 54 inter
lands 64 goals maakte, kwam
tegen Atletico tot twee schitte
rende goals en speelde, voor het
eerst sinds tijden, weer met het
zelfvertrouwen waarmee hij zich
zelf tot een 'levensgevaarlijk
type' promoveert.
Aldus is de situatie ontstaan die
Schön al maanden eerder had
willen zien. De basis van zijn
eiftal is intact, vol zelfvertrou
wen. Daarmee ls voor 'de ande
ren' de mogelijkheid ontstaan om
zich aan de gouden driedooier op
te trekken. Spelers als Uli Hoe
ness (22 jaar oud, de absolute
revelatie van het afgelopen sei
zoen), Paul Breitner (22), Rainer
Bonhof (22) en Bernd Cullmann
(24) kunnen zich In het nationa
le elftal losmaken van wat bij de
clubs zo frustrerend voor ze
werkt. De zwakke plekken, zoals
bijvoorbeeld Bayern München die
'ondanks alles' tegen-Atletico ver
toonde, ontbreken; zo niet, dan
worden ze verdoezeld door de
vedetten. Daarom zullen juist de
jonge talenten, die bij hun clubs
vaak in de nivellering dreigen te
worden meegezogen, tijdens het
wereldkampioenschap alleen
maar 'beter' kunnen.
TR/KW V
de finale opnemen tegen het be
kende Independiente. Drie duels
en een rits arbitrale blunders
waren ervoor nodig om Indepen
diente aan de beker te helpen.
Maar het respect, dat werd volle
dig geclaimd door Colo Colo.
Datzelfde Colo Colo vormt In de
nationale competitie, samen met
de huidige kampioen Union Es-
panola, een soort Ajax-Feyenoord-
tandem-uit-vroeger-jaren. Beide
clubs leveren gemiddeld vijf spe
lers aan de nationale selectie. Bij
de groep van '22' voor West-
Duitsland zitten maar liefst acht
spelers van Colo Colo en zes van
Union Espanola.
Slechts drie van de 22 uitverkore
nen hebben eerder aan een we
reldkampioenschap meegedaan.
Dat zijn Guillermo Yavar, de
middenvelder die in het afgelo
pen seizoen topscorer was in de
nationale competitie, aanvoerder-
middenvelder Francisco Valdés
en doelman Juan Olivares. Val
dés en Olivares zijn voor Chili
sleutelfiguren. Valdés, bijge
naamd 'Chico' (De Kleine), is 31
jaar, maar nog altijd de lieveling
van het Chileense publiek. Sinds
Leonel Sanchez, de beroemde goal-
getter van het WK-toernooi van
1962, van het toneel is verdwe
nen, is Valdés tot de nationale
voetbalheld verkozen; of hij wel
of geen fouten maakt, telt daar
bij minder. Juan Olivares werd
de 'held van Moskou' genoemd
toen Chili daar Rusland met 00
bedwong. Zoals bekend de laatste
kwalificatiewedstrijd, omdat de
Russen in Chili na de machts
overname door de miiltairen niet
kwamen opdagen.
Chili zal. uit vrees voor terreur
acties, in West-Duitsland zwaar
worden bewaakt. Maar datzelfde
Chili zal zich in West-Duitsland
óók willen waarmaken, dat de zo
bejubelde kwalificatie, ondanks
de houding van Rusland, géén
cadeautje is geweest.
Wie de nationale selecties van
Chili en Nederland met elkaar
vergelijkt, stuit op een opvallen
de overeenkomst. Zo goed als 'on
ze' supervisor Rinus Michels ge
bonden is aan de Spaanse kampi-
oensploeg CF de Barcelona, zo
goed vervult ook Luis Alamos,
bijgenaamd 'Lucho', de bonds
coach van Chili, een heuse dubbel
rol. Alamos is niet alleen opper
hoofd over het nationale elftal,
maar bovenal trainer van top-
ploeg Colo Colo, de dit jaar ont
troonde kampioen.
Het was in maart 1974 dat Ala
mos zijn dubbelrol begon, onmid
dellijk nadat de Duitse trainer en
levensgenieter Rudi Gutendorf
als leider van het Chileense elf
tal was afgevoerd. Alleen al het
feit, dat ooit een Duitse oefen-
meester naar Zuid-Amerika werd
gehaald om daar het nationale
elftal naar hoog niveau te bren
gen, mag een indicatie zijn voor
de internationale ambities die
Chili, steeds nadrukkelijker, is
gaan koesteren. In 1962 doorbrak
Chili zélf de stilte die rondom de
nationale selectie hing (althans
internationaal) door tijdens het
in eigen land georganiseerde we
reldkampioenschap derde te wor
den; een nóóit verwachte triomf.
Chili heeft vanaf dat moment
alles in het werk gesteld om niet
langer beschouwd te worden als
een onderontwikkelde voetbalna
tie. In dat kader is de aanwezig
heid van de sluwe 'Lucho' Ala
mos gemakkelijk te verklaren.
Alamos is de man die weer be
trekkelijke orde heeft geschapen
in het chaotische oerwoud vol
voetbaltalent. De aanwas van
nieuwe sterren wordt weer lang
zaam geanaliseerd, al gebeurt
dat nog altijd in een sfeer van
mysterieuze stilte. Vooral in
West-Europa weet men nauwe
lijks, wat er in West-Duitsland
van Chili kan worden verwacht.
Chili mag dan de kwalificatie
den, dit doelpunt was wel een
Maar de tot dusverre géregi-
streerde feiten mogen als waar
schuwing dienen. In de aanloop
naar 'West-Duitsland' heeft Chili
bijvoorbeeld afgerekend met Pe
ru. Het leek erop dat Chili, nadat
de eerste wedstrijd met 2—0 was
verloren, het wereldkampioen
schap wel kon vergeten. Maar tot
veler verrassing kwam de ploeg
in de tweede wedstrijd terug,
met dezelfde cijfers. De beslissen
de derde wedstrijd is, daarna,
wekenlang voer geweest voor de
volksmond. Chili won met 21,
waarmee Peru, de ploeg die tij
dens de wereldkampioenschappen
in Mexico alles en iedereen door
zijn prestaties verraste, sensatio
neel was uitgeschakeld. Ziedaar
de eerste waarschuwing voor de
geen cadeau van Rusland vin-
'weggevertje' van de Russen.
drie andere ploegen uit Groep I,
straks in West-Duitsland, de
DDR, Australië en West-Duits
land zélf. Chili, dat is gebleken,
is internationaal onberekenbaar,
zelfs al voetbalt een groot aantal
vedetten dan buiten het eigen
land, met name in Brazilië en in
Mexico.
Méér nog dan de prestaties van
het nationale elftal, kunnen de
prestaties van de Chileense clubs
als maatstaf dienen voor wat
straks tijdens het wereldkampi
oenschap mag worden verwacht.
Voor het eerst in veertien jaar is
er een Chileense club geweest,
Colo Colo, die doordrong tot de
eindstrijd om de Zuidamerikaan-
se beker, de Copa Libertadores.
Colo Colo Santiago moest het in
