Grote belangstelling
voor synodaal debat
Kwestie-Wiersinga in behandeling
lIlSlllSllI
De kerk: ark des behouds of proef polder?
Vandaag
Trouw
Kwartet
Veertig jaar
'Open Deur'
Voorlopig geen algemeen
'Lied van de week' meer
Waarom hervormd e vrouwen
wel en de mannen niet?
GEHANDICAPT?
OF NIET?
De Hunneschans
Katholieken 'iets
minder bekend' met
anticonceptiva
David de Beer met
Nederlands paspoort
Zuid-Afrika uit
Nieuwe boeken
TROUW/XWARTET VRUQAG 7 TONI 1974
KERK
T2/K2
Van een onzer verslaggevers
LLWTERiEPS De gereformeerde synode heeft gisteren uitvoerig gediscussieerd over de visie van de Amsterdamse studentenpredikant
dr. Wiersinga op de leer der verzoening, naar aanleiding van daartegen ingebrachte bezwaarschriften. Er bestond ook grote publieke be-
langstelling voor het debat.
De synode had naast het deputaten-
rapport (over de inhoud waarvan we
gisteren bericht hebben) te maken
met een meerderheids- en een min
derheidsrapport uit de commissie.
Een minderheid van drie commissiele
den (drs. W. H. Melles, prof. dr. G.
E. Meuleman en mevrouw C. A. van
der Sijs-Meulink) had zich helemaal
aangesloten bij het deputatenrapport,
dat enerzijds de belijdenis van de
verzoening overeind houdt, maar an
derzijds dr. Wiersinga's positie onaan
getast wil laten.
De andere acht commissieleden waren
het met de conclusies van deputaten
niet eens. Hun rapporteurs waren ds.
C. Mak en ds. P. Schravendeel. Zij
willen, dat de synode uitspreekt, dat
zij de verzoeningsleer van dr. Wier
singa, voorzover die geen vertolking
biedt van het evangelie aangaande de
Christus, die in onze plaats het ge
richt van God gedragen heeft, een
ernstige verkorting acht van het evan
gelie.
Opnieuw
Zij willen verder, dat de synode op
nieuw deputaten benoemt voor nader
gesprek met dr Wiersinga en dat zij
hem intussen vraagt, dat hij zich in
al zijn arbeid als dienaar des Woords
zal houden aan het belijden van de
kerk inzake de verzoening.
'Het meet voor hem van grote beteke
nis zijn, dat voor de kerk, waarin hij
dient, het door hem bestreden punt
tot het hart van het evangelie blijft
behoren. Hij zal willen aanvaarden,
dat de kerk niet wordt bewogen door
starre hardnekkigheid, wanneer zij
vasthoudt aan dit belijden', aldus de
commissdemeerderheid, die meent, dat
deputaten te snel concluderen van
geloofsverbondenheid (die zij ook er
kent) naar kerkelijke en ambtelijke
gemeenschap.
Onvoldoende
Volgens de commissiemeerderheid
doen deputaten en dr. Wiersinga on
voldoende recht aan de belijdenisge
schriften. Terech tvraagt dr. Wiersin
ga alle aandacht voor het effect van
de verzoening, maar de strijd voor
een effectieve verzoening kan niet
alleen evengoed, maar zelfs beter wor
den gevoerd vanuit de confessie. Juist
de klassieke verzoeningsleer houdt de
blijvende verantwoordelijkheid van de
mens beter staande. Juist het spreken
over de Middelaar, die tot in het
gericht voor ons instaat, onderstreept
blijvend de ernst van onze situatie en
bevestigt onze verantwoordelijkheid
tegenover God, aldus het meerder
heidsrapport.
De commissieminderheid sprak in
haar nota de vrees uit, dat het aan
vaarden van de voorstellen van dp
meerderheid zou kunnen leiden tot
een traditioneel leertuchtproces, wat
zij een ramp voor de kerk zou vinden.
Eerste ronde
Maar liefst 24 sprekers meldden zich
voor de eerste ronde. Ds. I. de Jong,
Maastricht, bestreed de voorstellen
van het meerderheidsrapport, vooral
de vraag aan dr. Wiersinga, dat hij
zal te houden aan het belijden van de
De redactie behoudt zich het recht
voor haar ter opname In deze rubriek
toegezonden meningsuitingen verkort
weer te geven. Bij publikatie wordt
met de naam van de inzender onder
tekend. Brieven kunnen worden ge
stuurd aan het secretariaat hoofdre
dactie Trouw/Kwartet, postbus 859.
Amsterdam.
Kernenergie
Zoals de 'commentaar'schrijver over
de ontplofte nylonfabriek in Engeland
doet, lijkt me van wezenlijkheidszin
getuigen ervan uit te gaan dat er bij
gevaarlijke processen ooit eens iets
mis kan (en zeker zal!) gaan. Dit
geldt ook voor de kernsplitsing, een
uiterst riskant proces dat gemakkelijk
uit de hand loopt zodat a.h.w. een
kernexplosie plaatsvindt. De 'commen
taar'schrijver suggereert dat het
opstellen van een rampenplan een
voldoende antwoord is op een derge
lijk gevaar. Maar wat een goede oplos
sing is voor een chemische industrie
hoeft dat nog niet te zijn voor een
kernenergiecentrale! Waar de produk-
tie van nylon uit onze smenleving
niet meer weg te denken valt, is de
kernenergie dat gelukkig wel. In de
komende debatten over ''ernenergie
zal hopelijk blijken dat de kamerle
den zich niet laten 'inpakken' door de
geruststellende woorden van de des
kundigen; en een krachtig 'neen' tegen
kernenergie zullen laten horen.
Groningen
Rolf Soer
Duidelijkheid
Het is zaak de wacht te blijven be
trekken bij die partijen die nog düi-
delijk de christelijke beginselen
trachten te praktiseren. Duidelijkheid
slaat aan. Zoals bijv. in Domburg en
Zierikzee om maar twee Zeuwse
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
B.V. De Christe'.ljke Pers
Directie;
Ing O. Postma,
F. Diemer
Hoofdredactie:
J. Tamminga.
Hoofdkantoor: NZ. Voor
burgwal 280, Postbus
859, A'dam. Telefoon
020-22 03 83. Postgiro:
26 92 74. Bank: Ned.
Midd. Bank (rek.nr.
69 73 60 768). Gem giro
X 500.
DEN HAAG Op 21 juni ls
het veertig jaar geleden dat 'De
Open Deur" voor het eerst ver
scheen als plaatselijk evangeli
satieblaadje van Deventer. Al
spoedig werd het een landelijk
weekblad, dat in de oorlog we
gens papierschaarste veertien
daags uitkwam.
In 1948 nam het instituut 'Kerk
en Wereld' de verantwoordelijk
heid voor het blad over en
kwam het onder hoofdredactie
van ds. G. P. Klijn. Na dien
viel de eindredactie toe aan Jac.
Roos. Met ingang van septem
ber 1972 werd 'Open Deuri, de
sinds mei 1970 verkorte naam
voor het uit fusie ontstane evan
gelisatie-periodiek 'De Open
Deur/Onderweg', een maand
blad. In de zestiger jaren is de
basis van het blad verbreed: de
redactie wordt nu gevormd door
leden van de gereformeerde,
hervormde, lutherse en rooms-
katholieke kerk. Ruim vierhon
derd groepen met vijf zesdui
zend vrijwilligers verspreiden
op vele wijzen maandelijks het
blad, dat meestal een bepaald
thema draagt.
Het werk rondom het blad be
staat uit: vrijwilligers- en ge-
sprekskringen, Open Deur-dien
sten, de actie Handje Hulp, die
aandacht schenkt aan zieken en
eenzamen en kerst- en paasac-
ties.
PROF. DR. K. J. POPMA
UTRECHT Prof. dr. K. J. Popma
verzoekt ons mee te delen dat hij niet
niet een kleine twintig jaar, zoals in
ons blad van dinsdag stond, maar
zesentwintig jaar de calvinistische
wijsbegeerte gedoceerd heeft.
plaatsen te noemen waar een pro-
testants-christelijke-federatie werd ge
vormd tussen AR, CHU, en SGP. Een
federatie met duidelijke, bijbelse
grondslag, zonder verdoezeling van de
grenzen! Het resultaat tijdens de jong
ste verkiezingen was: in Domburg
winst voor de PCF en in Zierikzee
volledige consolidatie. KVP in de laat
ste plaats achteruit en één zetel ver
lies. Waren we in CDA-verband mee
gegaan dan was dit er niet uitgeko
men. Laat de ARP een duidelijke
(reformatorische) partij blijven, graag
samenwerking zoeken met de CHU en
.'j mogelijk met SGP zoals in onze
provincie mogelijk blijkt! Samengaan
in CDA-verband in verlies aan duide
lijkheid en vervaging der grenzen. Die
kant moeten we niet verder op!
Zierikzee
P. G. Rotte,
voorz. ARP Zierikzee
Vietnam
Zoals U in de dagbladen hebt gelezen
de afgelopen weken, zijn er na de
wapenstilstand tot heden toe meer
doden gevallen dan toen de zogenaam
de Amerikaanse barbaren met hun
troepenmacht aanwezig waren. Niet
één Vietnamdemonstrant doet nu zijn
mond nog open, wanneer er weer
raketten afgevuurd worden op on
schuldige burgers. Hieruit blijkt dat
zij behoren bij de grote niet na
denkende massa, die als een horde
achter elke demonstratie aanloopt, die
vanuit het oosten geleid wordt. En
nog een vraag waarom demonstreert
U nu niet voor de - Koerden? Die
ook uitgemoord worden door de
Iraakse luchtmacht? Maar dan moeten
er raambiljetten gedrukt worden, met
vliegtuigen die bommen laten vallen,
met sikkel en een hamer als embleem
op de romp en dat is dan wel pijnlijk,
want zo'n aktie wordt niet vanuit het
oosten gedirigeerd.
Scherpenzeel
W. Gevre
Prof. dr. G. C. Berkhouwer
kerk. Het meerderheidsrapport gaat
uit van de gedachte dat het met de
onduidelijkheid van de belijdenis nog
al meevalt. De synodale verklaring
over de verzoening van oktober '71,
die ook door dr. Wiersinga is onder
schreven, is volgens ds De Jong vol
doende. Op die lijn moeten deputaten
verder praten.
Ds. W. Feenstra, Leek, wees erop dat
ook deputaten spreken van een ingrij
pend verschil van inzicht inzake het
plaatsbekledend werk van Christus.
Het gaat om 'onze enige troost in
leven en sterven', om het 'Christus
droeg de vloek voor mij', het enige
fundament van onze zaligheid. De
synode mag niet toelaten dat dit de
gemeente onthouden wordt.
Een bom
Ouderling R. Huizinga, Woldendorp,
zei dat dr Wiersinga een bom legt
onder het gereformeerd belijden door
niet te aanvaarden dat Christus voor
ons de straf gedragen heeft. Hij vrees
de dat het volgen van de minder
heidsnota het binnenhalen van volle
dige leervrijheid zou betekenen.
Dr. B. Wentsel uit Den Haag wilde
de vraag aan dr. Wiersinga zoals het
meerderheidsrapport voorstelt aan
scherpen: dat dr. Wirsinga belooft
zich te houden aan het belijden van
de kerk inzake de verzoening 'name
lijk dat Jezus als het Lam Gods onze
zonde in Gods gericht gedragen heeft'.
Ook wilde hij vastgelegd zien dat dr.
Wiersinga binnen drie maanden aan
de synode zou dienen te antwoorden.
Als we dr. Wiersinga tolereren, dan
kunnen we ook kandidaten niet weren
met deze visie op de verzoening.
Onmisbaar
Prof. dr. J. Verkuyl, Amsterdam, stel
de voorop dat het plaatsvervangend
lijden van Christus voor hem een
onopgeefbaar element van de bijbelse
boodschap is. Maar dr. Wiersinga heeft
ons ingescherpt dat er geen deelname
aan Christus' verzoenend werk moge
lijk is zonder deelname in zijn dienst
der verzoening. Dat element is in het
verleden teveel verwaarloosd en toen
heeft ook niemand gevraagd om een
leertuchtproces. Daarom vroeg prof.
Verkuyl: geef dr. Wiersinga de ruim
te, zijn denken is nog in beweging, en
laat het gesprek met hem voortgezet
worden.
Diaken M. van den Heuvel, Kamperei
land, benadrukte dat de tucht niet
meer gehandhaafd kan worden zoals
dat vroeger gebeurde, daar zijn teveel
brekken meegemaakt Hij pleitte voor
voortzetting van het gesprek.
Prediking
soort zaken in de toekomst moet aan
pakken.
Ketters
Gesteld dat dr. Wiersinga een ketter
is, vervolgde prof. Rothuizen dan is
het nog zo dat wij wel eindeloos de
dialoog voortzetten met de ketters
van het racisme, zelfs de zwarte chris
tenen hebben daar nog nooit een
termijn gesteld van drie maanden. Ik
vind de ketterij van dr. Wiersinga
niet erg, aldus prof. Rothuizen, en wij
hebben hem hard nodig. Aan ons om
te bewijzen dat de klassieke verzoe
ningsleer niet destructief is en dan
wel graag binnen drie maanden.
Ds. S. de Vries, Bennekom, zag per
spectieven cm wat hij een kortslui
ting noemde op te heffen door verder
gesprek Ouderling M. Kraan, Kollem,
en ouderling N. J. de Koning, Apel
doorn, deden een dringend beroep op
de aanwezige dr. Wiersinga om 'het
verlossende woord' te spreken en zijn
opvatting te laten varen.
Diepste dingen
Prof. dr. J. van den Berg, Amster
dam, wees erop, dat het gaat om d
diepste dingen van het geloof, naar
we aarzelend tasten en die we toch
vol vreugde ervaren. En daarom hui
verde hij, als er zo vlot in een synode
gepraat wordt, alsof het allemaal zo
zeker zou zijn. De vragen die dr.
Wiersinga stelt, werden gesteld van
uit het hart van de kerk en van het
evangelie. Dan moeten wij er samen
mee bezig zijn, biddende om meer
licht en zicht op de werkelijkheid van
Christus en zijn heil. Zó moeten wij
met elkaar omgaan, anders zijn wij
geen kerk meer, maar een secte.
Prof. Van den Berg waarschuwde de
synode de Heilige Geest niet voor de
voeten te lopen door de discussie die
nog maar amper is begonnen, dicht te
slaan. 'Als wij de korte, schijnbaar zo
makkelijke weg gaan, dan vervreem
den wij van de velen die het allemaal
zo duidelijk niet meer zien. maar vvel
bij de Heer willen blijven', aldus de
hoogleraar, die benadrukte, dat hij
hierbij niet dacht aan randfiguren.
Prof. dr. K. Runla, Kampen, betoogde
dat het maar niet om een stukje
theorie gaat maar om de prediking
van de kerk. Daarmee hangt de vraag
samen wat voor kerk zullen we zijn
in de toekomst? Evenals dr. Wentsel
wilde hij de voorstellen van meerder
heidsrapport nog wat aanscherpen.
Volstaan met de synodale verklaring
van 1971 kan z.i. niet daar deze onbe
doeld toch dubbelzinnig is gebleken.
Aan voortzetting van het gesprek had
prof. Runia geen behoefte.
Ds. J. L. van Apeldoorn, Bilthoven,
stelde zich achter deputaten. De ver
zoening is uiteindelijk toch een
mysterie en mag niet het sjibbolet
van rechtzinnigheid worden.
Prof. G. Th. Rothuizen, Kampen, sloot
zich daarbij aan; hij noemde de aan
pak van deputaten een schoolvoor
beeld van verzoening en hoe ze dit
Prof. dr. K. Runia
maar aan mensen in het midden van
de kerk met liefde voor de kerk, maar
die het leertuchtproces niet meer
kunnen meemaken.
Prof. dr. D. Nauta, Amsterdam, vond
het onjuist dat in deze discussie de
vrees voor een tuchtproces naar voren
wordt gebracht. Dan moet men een
heel deel van de kerkorde schrappen.
Dr. Wiersinga wijkt af va de leer van
de kerk.Zljn standpunt wordt door
zeer weinigen gedeeld. Natuurlijk kan
iemand op zijn eentje wel gelijk
UTRECHT Op zondag 9 juni komt
een einde aan de lijst van 'liederen'
van de week' uit het 'Liedboek voor
de kerken', die vorig jaar ter intro
ductie is opgesteld. Een voortzetting
is niet voor het najaar te verwachten.
Zoals in augustus 1973 aangekondigd
zou deze reeks liederen de periode
van zondag 7 oktober 1973 tot zondag
9 juni omvatten. Een jaar na het
verschijnen van het interkerkelijk
Liedboek bestaat er nog steeds be
hoefte aan de steun van een landelijk
'lied van de week'. Er wordt overwo
gen ingaande oktober 1974 de serie
voort te zetten met een nieuwe inter
kerkelijke lijst met 'liederen van de
week'.
Van een onzer verslaggevers
DRIEBERGEN Waarom is er
voor hervormde vrouwen een
aparte commissie nodig? Moe
ten mannelijke gemeenteleden
ook niet tot mondige leden van
de kerk geactiveerd worden?
Het antwoord op deze vraag
staat in de pas verschenen
'Handleiding voor plaatselijke
HVD-commissies' (HVD is: her
vormde vrouwendienst), die
voor een gulden te krijgen is
bij de Centrale voor vormings-
werk/HVD, De Horst 5 te Drie
bergen. Op bovengenoemde
vraag wordt o.m. geantwoord:
'In het algemeen kan men zeg
gen, dat de kerken, gemeten
naar de bezetting van hun be
stuur en van hun verantwoorde
lijke functies (synodes, meerde
re vergaderingen; predikant, ou
derling, diaken, priester, bis
schop) mannenkerken zijn. De
interpretatie van: 'de vrouw
zwijge in de gemeente' heeft er
tot in deze eeuw toe geleid, dat
vrouwen uit verantwoordelijke
functies geweerd werden. Toen
de eerste landelijke H.V.D.-com-
missie werd ingesteld waren er
nog geen vrouwen in het ambt
en waren er praktisch geen
vrouwelijke gemeenteleden,
voor zover het om verantwoor
delijke functies ging, betrokken
bij bv. de diakonale arbeid van
de kerk of bij het overleg dat
overal op gang kwam over de
plaats en functie van de kerk In
de na-oorlogse maatschappij.
Nu bijna 25 jaar later is er al
heel wat veranderd. Vrouwen
staan in het ambt, veel vrou
wen zijn kerkelijke medewer-
Ik wou dat er in de bijbel
stond dat de vrouw in HUIS
moet zwijgen
kers geworden. Dat betekent
niet dat het vrouwelijk gemeen
telid werkelijk overal al voor
vol wordt aangezien. Zolang
kerkelijke colleges het niet van
zelfsprekend vinden, dat vrou
wen in veel grotere getale dan
nu het geval ls naar meerdere
vergaderingen, laat staan de ge
nerale synode worden afgevaar
digd; zolang in sommige ge
meenten de functie van de
vrouw uitsluitend als een
dienstbare wordt verstaan (kof
fie, zetten als de mannen pra
ten b.v.; hand- en spandiensten
verrichten voor diaken, ouder
ling of predikant) blijft de Her
vormde Vrouwen Dienst een
zinvolle zaak'.
hebben, maar men mag een sterk
beroep op hem doen om zijn mening
te wijzigen. Het is onze roeping als
ambtsdragers, ons te houden aan de
leer van de kerk en niet persoonlijke
gedachten in ons werk uit te dragen,
willen wij belijdende kerk blijven,
aldus prof. Nauta.
Prof. dr. A. G. Honing, Kampen, con
stateerde dat naarmate het gesprek
vorderde, dr. Wiersinga al van stap
tot stap dichterbij is gekomen. Er
blijkt dan een grote mate van over
eenstemming. Men kan discussiëren
over de grenzen van de kerk, maar
het deputatenrapport maakt duidelijk,
dat de synode zich met betrekking tot
dr. Wiersinga geen zorgen hoeft te
maken, waar de grenzen liggen
Niet verder?
Mevrouw drs. G. J. Lassing-Ridderbos,
Oostzaan, betreurde het, dat de com
missie niet met dr. Wiersinga zelf
gesproken had. 'Wij zijn het volk van
God onderweg. De voorstellen van het
meerderheidsrapport zetten het volk
stil', zei zij. De putaten spreken al
een duidelijk oordeel uit, waar zij het
belijden van de kerk accentueren. Mo
gen zij dan op die basis niet fverder
gaan?
Prof. dr. G. C. Berkouwer, Amster
dam, zei, dat men al een heel eind
verder zou zijn als men het eens zou
zijn over de duidelijkheid van het
belijden inzake de verzoening. De
problematiek die de synode nu bezig
houdt, is niet pas door dr. Wiersinga
aan de erde gesteld. Jaren eerder
hadden onverdacht gereformerede the
ologen al vragen inzake de vormge
ving van de belijdenisgeschriften ont
dekt. Zoals betereffende het tegen
elkaar uitspelen van Gods gerechtig
heid en zijn barmhartigheid en de
gdachten van een transactie die op
Golgotha zou hebben plaats gehad. Nu
hebben we alle kans verder te komen
in het gesprek met elkaar. Laten wij
die kans benutten.
Kritiek
Prof. dr. J. Plomp. Kampen, had ster
ke kritiek op de deputatenvoorstellen,
omdat zij in feite de visie van dr.
Wiersinga vrijgeven. En als hij deze
vrijheid krijgt, kan men het znderen
niet ontzeggen. Dat veranderen de
gereformeerde kerken ingrijpend van
karakter, want dan blijven zij geen
kerk die eenstemmingheid nastreeft
in het belijden. Prof. Plomp citeerde
de kerkorde, dat een kerkeraad geen
besluiten mag nemen die het karakter
van de kerk veranderen zonder de
gemeente te raadplegen. Naar analo
gie daarvan betoogde hij, dat de syno
de niet het recht heeft, nu een be
sluit te nemen in de geest van depu
taten, zonder eerst het grondvlak ge
raadpleegd te hebben.
Dr. H. B. Weijland, Arnhem, vroeg,
hce dr. Wiersinga zelf het verschil
taxeert Ziet hij wat hij stelt, als zo
wezenlijk, dat hij het joste wat kost
overeind wil houden? Als de tegen
stelling zo diep is, waarom vraagt hij
dan van de synode tolerantie? En als
het voor hem niet wezenlijk is, mag
hij dan zijn visie zover drijven, dat
hij zijn broeders in gewetensconflict
brengt? Dr. Weijland onderstelde, dat
velen zich laten leiden door vrees
voor een leertuchtproces. Dan moet
dat ook eerlijk in het synodebeleid
gezet worden. Het gaat maar niet om
wat dr. Wiersinga positief leert, maar
om wat hij bestrijdt Aan dat bestrij
den mogen wij geen ruimte geven,
aldus deze spreker.
Tot zover uit de discussie die tot
gisteravond laat werd voortgezet
ontmoetingsweken voor
gehandicapten en
niet gehandicapten.
29 JUNI 6 JULI
Vormingscentrum
Uddel (Veluwe).
Telefoon 05770—1441.
Van een onzer verslaggevers
ZEIST Op de jaarlijkse conferentie van de confessionele vereni
ging in de hervormde kerk sprak de oud-praeses der generale synode
dr. G. de Ru over: 'De kerk: ark des behouds of proefpolder?'
De bijbelschrijvers verbinden de ark
met het onherroepelijk oordeel van
God over de wereld, aldus dr. De Ru.
De ark staat voor de kerk en daarom
kon Cyprianus zeggen dat buiten de
kerk geen heil is.
Dit moet evenwel opgevat worden in
protestantse zin. Het gaat om de kerk
in haar verkondiging, als voortgaande
heilsdaad van God in de wereld. Zij
biedt heil en redding voor wie 'in
Christus' is, die het verlossende
woord in de wereld gesproken heeft.
Daarom roept Paulus de gemeente op:
'Laat u met Goed verzoenen.'
Dr. De Ru wees in zijn rede een
verkeerd begrepen heilsuniversalisme
beslist af. Een dergelijk universalisti
sche beschouwing van het heil kan
volgens dr. De Ru gemakkelijk leiden
tot een veralgemenisering van het
heil voor de mens. 'Een eenzijdige
prediking van de triomf der genade
ontneemt aan de redding van de mens
de diepe ernst', aldus dr. De Ru. 'Zo'n
prediking verzuimt de gemeente en
de wereld wakker te schudden tot
bekering, eer het te laat is.'
Dr. De Ru zette uiteen dat de kerk
niet ir staat is voor alle grote proble-
G. de Ru
men van de mensheid voorschriften te
geven. De kerk moet alleen de
grondslag aangevgn van waaruit pro
blemen aangepakt moeten worden,
meent hij.
'Belangrijker dan mogelijke recepten
voor alle mogelijke polltiek-sociale
vraagstukken is het om de mens in de
verwarrende situatie van vandaag te
laten horen wat het evangelie van
Jezus Christus beslissend betekent
voor zijn dagelijkse bestaan', zei dr.
De Ru.. 'Dan zullen wij gaan merken,
dat het in prediking, catechese en
pastoraat gehoorzaam navertellen (re
produceren) van wat profeten en
apostelen (betrouwbare getuigen!)
hebben overgeleverd, de belofte in
zich draagt van de creatieve werking
van de Heilige Geest die aan de dag
treedt in de vrucht des Geestes'.
NIJMEGEN In zijn proefschrift
'Katholieken over geboorteregeling en
sexualiteit', waarop dr. J.«M. Hutjes
gisteren te Nijmegen tot doctor in de
sociale wetenschappen promoveerde,
constateert deze dat katholieken wat
de gezinsplanning betreft zich hebben
aangepast bij niet-katholieken, vooral
bij leden van andere kerkgenootschap
pen. Overigens zijn katholieken iets
minder bekend met het bestaande as
sortiment van voorbehoedmiddelen
dan andere groeperingen.
Dr. Hutjes stelt vast dat de encycliek
Humanae Vitae (tégen anti-conceptio-
nele middelen) weinig 'Anklang' vond
in ons land. De promovendus schrijft
het aan het beleid van het Nederland
se episcopaat toe, dat de Nederlandse
r.k. kerkprovincie een periode van
betrekkelijke rust doormaakt. Hij ver
wacht intussen een ongemakkelijke
periode.
JOHANNESBURG David de Beer,
die onder bisschop Colin Winter se
cretaris van de anglicaanse kerk in
Namibië was, is met een Nederlands
paspoort uit Zuid-Afrika naar Londen
vertrokken.
De Beer werd in 1972 evenals bis
schop Winter uitgewezen uit Namibië
(Zuidwest-Afrika), omdat ze partij
hadden gekozen voor nationalisten,
die de onafhankelijkheid van dit land
nastreven. Colin Winter, die de Britse
nationaliteit had, vertrok toen naar
Engeland. De Beer kreeg in Zuid-
Afrika bewegingsonvrijheid opgelegd,
nadat hij eerst nog enkele maanden
had gewerkt voor het christelijk insti
tuut.
De Beer, die-in Zuid-Afrika geboren
is. moest zijn Zuidafrikaanse nationa
liteit opgeven om een eenmalige uit
reisvergunning te kunnen krijgen.
Omdat zijn vader in Nederland was
geboren, kwam hij in aanmerking
voor een Nederlands paspoort. Hij
mag niet meer terug naar Zuid-Afri
ka. Hij wil in Engeland gaan samen
werken met bisschop Winter.
ADVERTENTIE
Wie de vorige week de uitzending van
één van onze omroepverenigingen ge
zien heeft waarin beelden doorkwa
men van een bijeenkomst van christe
nen in Berlijn, samengeroepen in pro
test tegen de Wereldraad van Kerken,
zal hebben kunnen konstateren dat
christenen moeilijke leerlingen zijn.
Ik heb een aantal kwalifikaties die
voorstanders van het samengaan van
de kerken in de Wereldraad te horen
kregen genoteerd. Het zijn 'mensen
die het evangelie willen vervalsen'.
Vroeger leerde ik dat een dergelijke
uitdrukking valt onder het hoofd 'oor
delen over het hart' en daar werd dan
bij gezegd, dat ons dat niet toekwam.
De wijze waarop degenen die met de
Wereldraad meewerken, Christus ver
kondigen werd op de volgende wijza
aangeduid: Zij veranderen Christus in
zijn antichristelijk tegenbeeld. Ter ver
duidelijking het ging de spreker
blijkbaar zelf iets te ver werd ver
klaard dat de Wereldraad nog wel niet
de antichrist was, maar daarheen wel
op weg was. Ten aanzien van de mens
werd onomwonden van 'vergoddelij
king van de mens' gesproken en ver
der werd op een stuitend gemakkelij
ke wijze een vergelijking getrokken
met de natonaal-socialistische 'Deut
sche Christen'. Ik kan me voorstellen
dat christenen verschillend denken
over wat de kerken verenigd in de
Wereldraad van Kerken, besluiten en
doen. Niet iedereen hoeft dat van mij
toe te juichen. Ook de Wereldraad
zelf zal prijs stellen op kritische bege
leiding, maar dit gaat toch te ver. Dit
heeft niets meer te maken met chris
telijke kritiek, laat staan een christe
lijk beleven van de gemeenschap. Wie
dergelijke kwalifikaties onderschrijft
is niet langer geloofwaardig wanneer
hij de mensen oproept om nog niet
uit de betreffende kerken te stappen
en wanneer dan bovendien zonder
meer gesteld wordt dat streven naar
eenheid van kerken gelijk staat met
vrijzinnigheid dan kan ik me inden
ken dat iemand vraagt en Christus
zelf dan?
NED. HERV. KERK
Beroepen te Nieuw-Lekkerland: S. del
Jonig te Ouddorp; te Hendrik Ido
Ambacht: J. de Vreugd te Haatten. i
Afscheid op 9 juni van Groningen: T.
Poot, ber. te Nieuw-Loosdrecht; van
Huizum: C. D. Israël, ber. te Brede-
voort, van Drachten: S. P. Nijdam, j
ber. te Tern aard; van Ulrum en Nieu-
kerk-Vliedorp: C. Zwaan, wegens
emieritaat op 65-jarige leeft. I
Intrede te De Waal, De Koog en Den i
Hoorn: kand. J. J. H. Hoekstra te I
Leiden.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Bennekom: drs. H. R. j
Juch te Hoogeveen; te Silvoide-Gen-
dringen: G. Olthof, kand. aldaar, die j
dit beroep heeft aangenomen; te Vin-
keveen: A. G. Bosma, kand. te Am
sterdam. I
Benoemd tot leraar g.o. aan de chr.
scholengemeenschap 'Prinses Mar
griet' te Leeuwarden (per 1 aug. '74):
G. Glerum te Schiermonnikoog.
Afscheid van Nijkerk: F. de Jonge,
ber. te Dokkum, van Nieuweroord: A.
Hansen, ber. te 's-Gravenzande; van
Nieuwerkerk en Bruinisse; A. S.
Rientstra, ber. te Anjum; van Sexbie-
rum: J. Tiersma, ber. te Santpoort.
Intrede te Poortugaal (tevens geest,
verzorger v. h. Del te-ziekenhuis te
Poortugaal): J. van de Haagen te
Nieuwendijk; te Vijfhuizen: kand. A.
J. Krol te Santpoort; te Amstelveen-
Buitenveldert, (pred. VU-ziekenhuis):
mej. G. W. Morsink, kand. te Amstel
veen; te Emmer-Compascuum en te
Emmer-Erfsoheidenveen: kand. A. J.
Verhoog te Schoonhoven; te 's-Graven-
moer: kand. E. Rooze te Breda; te
Nijensleek (tevens als evangelisatie-
pred.): kand. A. Medema.hulppred. te
Nijensleek.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen te Heeren veen-Mild am: H.
Kidding, kand. te Emmen
GEREF. GEMEENTEN
Intrede op 15 juni te St. Catharinus
(Canada): J. C. Weststra te te Mells-
kerke.
Beroepen te Aalburg-Berkenwoude,
Ermelo, Dinteloord, Groningen, Helle-
voetsluis, Kruiningen, Ooitgensplaat,
Oostvoorne, Rotterdam-W, Schevenin-
gen (ais legerpred.), Utrecht em Zwol
le: A. Moerkerken, kand. te Rotter
dam; te Apeldoorn, Almelo, Enschede,
Hardin xveld-Giessendam, Leerdam,
Scherpenisse, Sprang-Capelle en Wer
kendam: B. Reinders, kand. te Rotter-
dam.
Th. Oegcma van der Wal: De vrouwen
en ik. Memoires van een onmogelijk
man. Manteau - Marnix-pocket. nr. 90-
ƒ10,90 - 174 blz.
De schrijver, Fries van geboorte, die
aanvankelijk werkzaam was in de
journalistiek, maar tevens coleges in
de wijsbegeerte volgde aan de univer
siteit van Groningen, vertrok in 1937
naar Parijs om er zijn studies in de
psychologie voort te zetten. Hij is de
grondlegger van de moderne kleu
renpsychologie. Bij dit alles is hij een
dichter-schrijver, die met z'n laatste
werk een autobiografisch verhaal
heeft geschreven, dat vooral wat Pa
rijs en Amsterdam betreft verrukke
lijke passages bevat. Zijn contact met
vrouwen is even kleurrijk als de kleu
renpsychologie.
Wie moch menen, dat het sexuele
leven in de jaren dertig minder 'be
drijvig' was dan in de na-oorlogse
periode vergist zich deerlijk. Het
kwam toen alleen maar minder aan
de oppervlakte. Zo er in dit opzicht
inderdaad een misverstand zou be
staan, dan liegen deze memoires er
niet om. Al met al een knap geschre
ven, hier en daar wat cynische, terug
blik op een boeiend leven. Rfs
