Studenten willen geen
'enge' politicologie
Giscard belooft
Europese actie
böU
Bonn ontkent betalen van
'zwijggeld' voor Brandt
Swingende aanpak verzekerde
Trudeau geen blijvend succes
Kissinger haalt band
met Saoedi-Arabië aan
kou
Nieuwe boycot voorkomen?
In feite beleid Pompidou voortzetten
Dochter voor Hoessein
Na sensationele verhalen in pers
heinrich
Canada op 8 juli
weer naar stembus
Zeer 20 procent
van PTT'ers niet
mee naar noorden
nf.l
;OüW/KimRiTET VRIJDAG 10 MEI 1974
BLWIIENUAKD/BMNEMLAM)
T7/K.9
Volwaardige academische studie aan democratische universiteit'
A3VtS(IERIDlAM Twee studenten politicologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, Jan de Haan
ca Eduard Pijlman, liebben gereageerd op het artikel van prof. dr. G. Kuypers dat op 20 april onder
<le titel 'Zelfvernietiging van een studierichting?' in onze krant verscheen.
Jan de Haan en Eduard Pijlman schrijven het volgende:
'Het artikel van prof. Kuypers ging
met name in op de zelfvernietiging
van de studierichting politicologie
door een groep goed georganiseerde
'marxisten'. Het is duidelijk dat de
studenten een andere visie hebben op
de conflicten binnen deze studierich
ting. Onderstaande is dan ook een
poging die visie toe te lichten.
Het artikel van Kuypers komt niet uit
de lucht vallen. De benoemingskwes
tie aan de VU, die als hoogtepunt een
acht uur durende bezetting kende,
heeft duidelijk tot dit artikel geleid.
Misschien kunnen we aan de hand
van deze benoemingskwestie een en
ander van het conflict tussen staf en
studenten duidelijk maken.
In het kort: de staf wilde voor het
vervullen van een vacature een be-
leidsontwikkelaar aantrekken; een me
dewerker die zowel beleid kan analy
seren als opzetten. De studenten zoch
ten het echter meer in iemand die
bekend was met alle benaderingen
binnen de politicologie, met name de
kritisch dialectische benaderingen
(dat wil zeggen: maatschappij-kriti
sche benaderingen), en niet alleen het
marxisme zoals prof. Kuypers weet te
vermelden. We spreken hier van stu
denten omdat een korte handteken in-
genaktie 125 handtekeningen oplever
de.
Waarom wilden de studenten geen
beleidsontwikkelaar en wel iemand
die bekendheid heeft met bovenge
noemde benaderingen?
Het belangrijkste argument van de
staf is dat met 't oog op de beroeps
praktijk van de politicoloog de oplei
ding enige vaardigheden moet meege
ven aan de afgestudeerden. De belang
rijkste vaardigheid is naar hun me
ning het analyseren en het opzetten
van beleid.
Waarschijnlijk is de enige instantie
waar de politicoloog die vaardigheid
nodig zal hebben de overheid. Nu
blijkt uit een onderzoek dat slechts
twintig pet. van de politicologen
werkzaam is bij de overheid. Het
grootste gedeelte van deze bij de
overheid werkzame politicologen had
in de opleiding vooral beleidsontwik
keling gemist. Van deze 20 pet echter
komt het grootste gedeelte van de
Universiteit van Amsterdam en niet
van de Vrije Universiteit. Daarnaast
is er bij de VU al traditie op het
gebied van de beleidsontwikkeling;
het boekje van prof. Kuypers 'Grond
begrippen van politiek' (aula nr. 490)
is daar een voorbeeld van.
De studenten nu hebben na uitgebreide
discussies over de opzet en de inhoud
van hun studie een leemte geconota-
teerd. In vele fasen van de studie bleek
dat de staf niet voldoende gekwalifi
ceerd was in de kritisch-dialectische
benaderingen, wat vele stafleden overi
gens zelf erkend hebben. De kritisch-
dialectische benaderingen zijn volgens
de studenten daarom belangrijk, om
dat zij de zo belangrijke relatie poli-
CAIRO (UPI, AP, Keuter) Terwijl langzamerhand ook Libanon
betrokken raakt in de strijd om de Hermon, heeft de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken Kissinger gisteren een bezoek aan
Saoedi-Arabië gebracht, niet alleen om de economische en militaire
banden aan te halen, maar ook om de steun van dit machtige Arabi
sche land te zoeken in de onderhandelingen over troepenscheiding
op Golan.
Cairo voor nieuwe gesprekken met
president Sadat van Egypte.
De sfeer was allerhartelijkst: 'Our
'riend Hernry', riep minister Omar
iquaf van buitenlandse zaken toen
hem omhelsde. Later zei deze
dndsman tot de pers van Kissinger
Indruk te hebben dat deze meent
v;at hij zegt en hard naar een oplos
sing van de problemen toewerkt. 'Het
is verbazingwekkend dat hij zich er
instortte voordat zijn witte-
idsweken voorbij waren....'
|£en mogelijke achtergrond voor Kis-
;ers bezoek aan Riad kan diens
irgdheid zijn dat de Arabische top
op Syrisch venzoek het olie-embargo
tegen de VS zou hervatten. Gezien de
hartelijkheid van de betrekkingen
met Saoedi-Arabië lijkt daar weinig
kans op te zijn. Als deel van de zich
uitbreidende samenwerking tussen
Washington en Riad voorziet men ook
de levering van Phantom-jachtbom-
raenwerpers en tanks van het nieuw
ste type M 60 voor de vijftigduizend
man sterke nationale garde van Saoe
di-Arabië. Volgens het Israëlische dag
blad Haa'retz is Kissinger s tussen
voorstel dat Israël de hele stad Koe-
neitra aan de Syriërs terug moet
geven en dat de buitenwijken ervan
door VN-troepen zouden moeten be
mand. Ook drie omliggende dorpen en
een verkeersknooppunt zouden aan
Syrië moeten worden teruggegeven.
Al het in de oktober-oorlog door Is
raël veroverde terrein zou het moeten
prijsgeven en de hoogste top van de
Hermon zou voor de VN moeten zijn.
Vice-premier Yigal All on zei gisteren
tegen journalisten: 'Ik geloof wel dat
er beweging in zit. De kans op succes
is fifty-fifty. Dit weekeinde zal Kissin
ger namens ons in Damascus aanbie
den wat er nog aan mogelijkheden is,
niets meer, niets minder'.. Gistwra-
vond arriveerde Kissinger uit Riad in
Libanon
Israëlische j achtbommenwervers vie
len gisteren weer Syrische posities op
de hellingen van de Hermon aan
maar tegelijk, wat genoemd werd, 'gu-
erilla-bases dn Fatach-land' in Liba
non. Uit Beiroet wordt gemeld, dat
Libanese artillerie een klein Israë
lisch konvooi uit Zuid-Libanon heeft
verjaagd, dat geprobeerd zou hebben
een bulldozer te ontladen teneinde
daarmee een Israëlische post op Liba-
ness gebied te verstevigen. Het kon
vooi moest volgens de Libanese leger
staf weer onverrichterzake vertrekken,
nadat de bulldozer een voltreffer had
gehad. De Israëli's melden dat hun
posities op de Hermon nu ook vanaf
Libanees gebied met raketten be
stookt worden. Gisteren sneuvelden
daarbij opnieuw een Israeli,
tiek-economie benadrukt, (vergelijk de
oliecrisis).
De studenten concluderen uit de hou
ding van de staf, ook ten aanzien van
de opvulling van deze vacature, dat
zij wil vasthouden aan de bestaande
enge politicologie-opleidlng. Eng in
de zin van: niet alle benaderingen
worden voldoende gedoceerd en de
opleiding is te veel gericht op één
beroep.
'Breed'
De studenten wensen een brede oplei
ding waarin alle benaderingen aan de
orde komen, ook de kritisch-dialecti
sche. Zij willen niet alleen als beleids
ontwikkelaar door het leven kunnen
gaan, maar willen opgeleid worden
voor een breed scala van beroepen
waarin analyse van de politiek en
politieke vorming centraal staan. Dit
betekent niet dat beleidsontwikkeling
niet aan de orde mag komen; het
betekent dat zij ook een onderdeel
van het pakket moet zijn en niet de
hoofdmoot.
Concluderend kan gesteld worden dat
de studenten niet uitsluitend in het
marxisme onderwezen willen worden.
Zij wensen dat alle benaderingen, in
clusief de kritisch-dialectische bena
deringen, aan de orde komen.
Democratisering
Prof. Kuypers gaat ook op de door
hem genoemde frustrerende democra-
tiseringsstrijd in. 'Wij willen niet
weerleggen dat deze strijd vaak frus
trerend is maar wel aantonen dat het
voor studenten een zeer belangrijke
zaak is.
Hierboven hebben we al vermeld dat
in ieder geval 125 studenten het veld
ondersteunden. Dat haalde echter
niets uit; de staf honoreerde de wens
van de studenten niet. Voor de stu
denten bestaan op Vakgroepniveau,
waarop dit speelde, weinig mogelijk
heden om invloed uit te oefenen op
de besluitvorming; zij worden bijna
altijd voor voldongen feiten gesteld.
De staf heeft een grote meerderheid
in het vakgroepbestuur en het li
chaam (vakgroepvergadering) waarin
de studenten een meerderheid hebben
is adviserend; het vakgroepbestuur be
slist. Is het dan zo gek, vooral wan
neer de staf doof blijft voor de wen
sen van de meerderheid van de stu
denten, dat laatstgenoemden een de
mocratisering op dat vakgroepniveau
willen?
Tenslotte
Prof. Kuyper geeft in Trouw-Kwartet
een visie op de gang van zaken aan
de subfaculteit politicologie. 'Een pro
ces van zelfvernietiging' concludeert
hij in dat artikel. Uit de loop van
zijn stuk wordt echter duidelijk dat
hij met zelfvernietiging bedoelt. De
studie wordt vernietigd door een
groep marxistisch georienteerde stu
denten. Uit bovenstaande zal naar wij
hopen duidelijk geworden zijn dat de
studenten een volwaardige akademi-
sohe studie wensen op een demokrati-
sche universiteit. Als dat op de VU
niet mogelijk is dan heeft de politico
logie haar bestaansrecht op deze uni
versiteit nog niet bewezen en kan ze
voorlopig nog niet aan zelfvernieti
ging toe zijn'.
- - 8ii
-• •-
xiH~' r_> ;V
- -i' V'sjjllllSSs
PARUS (Reuter, UPI) De Franse presidentskandidaat Valéry
Giscard d'Estaing beeft beloofd dat bij als president initiatieven
zal nemen om tegen 1980 een Europese politieke unie tot stand te
brengen.
Koning Hoessein verheugt zich in gezinsuitbreiding. Koningin Alya
Elhoessein schonk het leven aan een prinses die de strijdbare naani
'Hayc? heeft gekregen.
Giscard heeft voorts laten weten dat
hij zou streven naar goede betrekkin
gen met Europa, het Midden-Oosten
en de VS en die van in feite het
buitenlandse beleid van de onlangs
overleden, president Pompidou zou
voortzetten.
Giscard benadrukte dat Frankrijk zijn
onafhankelijkheid op het gebied van
de buitenlandse politiek moet handha
ven, zich niet laten beïnvloeden door
de VS en evenmin weer moet toetre
den tot het militaire commando van
de NAVO.
Volgens Giscard zou onder zijn lei
ding een reeks voorstellen worden
gedaan voor nauwere economische en
monetaire samenwerking met de EEG.
Wat de Europese politieke samenwer
king betreft zou men moeten begin
nen te denken over een tijdschema
voor de bereiking van de Europese
politieke Unie tegen 1980, aldus Gis
card. Frankrijk zou dergelijke initia
tieven kunnen nemen als voorzitter
van de EEG-ministerraad gedurende
de tweede helft van dit jaar.
Giscard ging gisteren ook in op het
onderhoud dat hij deze week heeft
gehad met de Russische ambassadeur
in Parijs Stephan V. Tsjerwonjenko.
BONN (AP, AFP, Reuter, LIPI) De Westduitse regering heeft officieel ontkend dat een groep
vrienden van Willy Brandt 300.000 mark zwijggeld beeft betaald aan een vrouw, die volgens bepaalde
Duitse bladen een 'ex-vriendin' van Brandts en een agente van de DDR zou zijn geweest.
Het Westduitse weekblad Quick en
het dagblad Rheinische Post, die zich
steeds tegen de regering Brandt heb
ben gekeerd, hadden gemeld dat dit
geld was betaald om de vrouw over te
halen haar betrekkingen met Brandt
aan de grote klok te hangen. Volgens
Quick zou de vrouw een som van 'zes
cijfers' voor haar stilzwijgen hebben
gekregen.
De vrouw zou in de jaren vijftig door
de Oostduitse staatsveiligheidsdienst
naar West-Duitsland zijn gestuurd om
iets te weten te komen over de even
tuele betrekkingen van Brandt met de
Amerikaanse inlichtingendienst Vol
gens Quick raakte de vrouw verliefd
op Brandt en verwaarloosde zij haar
spionageopdracht. Bij een bezoek aan
Oost-Berlijn werd zij gearresteerd en
tot acht jaar gevangenisstraf veroor
deeld. Daarna zou zij naar de Bonds
republiek zijn gevlucht, aldus het sen
satieblad uick.
Hier begon de 'flirt' met Brandt op
nieuw, schrijft Quick. Vrienden van
Brandt bezorgden de vrouw een posi
tie dn de Westduitse veiligheidsdienst
De toenmalige chef van de bondskan-
selarij, Horst Ehmke, ontsloeg de 'ex-
vriendin' van zijn chef zonder dat hij
op de hoogte was van de voorgeschie
denis. Toen deze in de kanselarij
bekend werd, haastte men zich daar
de vrouw met geld uit de schatkist
om te kopen, zodat zij het verleden
zou laten rusten, aldus Quick.
Brief
Oud-bondskanselier Brandt heeft om
zich te verdedigen tegen de op gang
gekomen lastercampagne een persoon
lijke brief gestuurd aan alle 950.000
leden van zijn partij, de SPD. Brandt
geeft in zijn brief een weerwoord op
de speculaties dat hij zou zijn afgetre
den om te voorkomen dat onregelma
tigheden in zijn privé-leven in de
openbaarheid zouden komen.
Het bestuur van de sociaal-democrati
sche SPD heeft zich gisteren met
algemene stemmen uitgesproken voor
de kandidatuur van Helmut Schmidt
als opvolger van Brandt. Eerder had
den de partijfractie en het dagelijks
bestuur van de partij zich voor
Schmidts kandidatuur uitgesproken.
Schmidt is gisteren besprekingen be
gonnen met afgevaardigden van zijn
partij en van de liberale FDP over de
vorming van een nieuw kabinet, dat
grondig van het oude zou gaan afwij
ken.
Correspondenten in Bonn hebben ge
meld dat op minister van buitenland
se zaken Walter Scheel hevige pressie
wordt uitgeoefend om aan te blijven
en zich terug te trekken als presi
dentskandidaat. Gustav Heinemann
zou zelfs bereid zijn alsnog voor een
volgende periode aan te blijven. Re
den voor de aandrang op Scheel zou
zijn dat de liberaal Hans-Dietrich
Genscher, die Scheel zou opvolgen,
nogal slecht met Schmidt overweg
kan.
ADVERTENTIE
Bleke Anna
en andere verhalen
jDe verhalen en beschouwingen in deze
[bundel zijn het persoonlijkste deel
[Tan Bölls literaire werk. Want hierin
It de Nobelprijswinnaar over
tichzelf, over zijn betrekkingen tót
zijn vaderland en zijn landgenoten,
over zijn verhouding tot de tegen-
.■woordige tijd en de maatschappij, tot
0 de Kerk en het geloof.
Heinrich Böll is een moralist: hij vindt
dat 'schrijvers geroepen zijn de
richters van hun tijd te wezen'. Een
belangrijke reden om van zijn
Waarschuwingen en ondedingen
kennis te nemen!
bleke Anna en andere verhalen,
i il} bladzijden voor 19,50
Sbij elke boekhandel.
KJJJHIi.IIIJIIUJJIUIJIJM
Aan de top komen was makkelijker dan er te blijven
OTTAWA (Reuter) Geen Canadese eerste minister is sneller aan de macht gekomen en meer
door het publiek bejubeld dan Pierre Trudeau met zijn liberale regering. Hij aanvaardde zijn
ambt in 1969* gesteund door al diegenen die ervan overtuigd waren dt hij het gezicht van de
Canadese samenleving zou kunnen veranderen. Maar zijn politiek van geleidelijkheid stelde al spoe
dig velen van zijn meer radikale aanhangers teleur.
Ondanks zijn 'swingende' manier
van doen en zijn nonchalante bena
dering van politieke heilige husijes,
die hem snel de lieveling van de
media maakten, ondervond hij al
spoedig dat er meer nodig is dan
populariteit alleen om aeen land te
regeren.
Toen zijn regering dan ook niet in
staat bleek te zijn aan fundamentele
economische problemen, zoals de
steeds toenemende werkloosheid, het
hoofd te bieden, werd hij bij de
verkiezingen van 1972 al bijna ten
val gebracht. Trudeau veranderde
toen nog op het laatste moment zijn
image door bij de kiezers de indruk
te wekken van een sobere hard
werkende man die alleen de proble
men van Canada voor ogen had,
maar hij kon niet voorkomen dat
zijn partij van een gezonde meerder
heid naar een minderheid slonk,
die, om aan de macht te blijven, de
steun nodig had van de Nieuwe
Democratische Partij.
Miljonairszoon
Voor Trudeau, die op 18 oktober
1919 in Montreal als zoon van een
miljonair geboren werd, was het
makkelijker de top te bereiken dan
zijn positie aan de top te handha
ven.
In 1965 begon hl] op erzoek van
Lester Pearson, de toenmalige eerste
minister, aan zijn politieke loop
baan. In die tijd speelde het Franse
separatisme een belangrijke rol en
de handige politicus Pearson pro
beerde deze zaak te sussen door de
elite van de Frans-talige Canadese
intellectuelen in zijn regering op te
nemen. Trudeau's ster steeg snel in
de liberale hiërarchie; hij werd mi
nister van jstitie en verwierf zcih
een reputatie toen hij de wetten
omtrent abortus en homosexualiteit
liberaliseerde.
Toen in 1968 Pearson zich terugtrok
werd Trudeau tot leider van de
federale liberale partij gekozen en
spoedig daarna werd hij eerste mi
nister. Nogal onverwacht zette hij
zijn positie op het spel door algeme
ne verkiezingen uit te schrijven, die
hij met een overweldigende meer
derheid won. Achteraf gezien was
dit een slimme zet; zijn tegenstan
der in de verkiezingen, Robert Stan-
field, was vergeleken met Trudeau
zelf een volkomen kleurloos figuur
die op geen enkele manier tegen
hem op kon.
Weer in het zadel nam hij een
aantal progressieve maatregelen en
vooral met zijn campagne de Franse
taak ook buiten Quebec in Canda
ingang te doen vinden, oogstte hij
succes.
Ontvoering
Maar de problemen bleven niet uit
Vooral in 1970 kwam hij in moei
lijkheden, toen de afscheddsbeweging
van Quebec de Britse diplomaat Ja
mes Cross en de minsister van ar
beid van Quebec, Pierre Laporte,
ontvoerde. In deze situatie waarin
volgens velen uiterst voorzichtig ge
handeld moest worden, koos Tru
deau de weg van, zoals hij dat
uitdrukte, 'uitzonderlijke maatre
gelen om de democratie te be
schermen'. Dit hield zo ongeveer het
afkondigen van de noodtoestand in,
voor het eerst in Canada in vredes
tijd.
Het hielp niet. Weliswaar werd
Cross ongedeerd vrijgelaten, maar
Laporte werd door zijn ontvoerders
gedood, twee dagen na de afkondi
ging van de noodtoestand. Geduren
de de crisis liet Trudeau zich van
zijn autoritaire zijde zien, waardoor
hij veel van zijn vroegere liberale
aanhangers ban zich vervreemde.
Toen er vragen over zijn handelwij
ze gedurende deze crisis gesteld wer
den antwoordde hij nors: 'Er zijn op
het ogenblik veel mensen wier hart
bloedt, eenvoudig omdat ze niet
graag tegen mensen met helemn en
geweren aankijken. Alles wat ik kan
zeggen is: dan móet hun haat maar
bloeden'.
Coalitie
Nade verkiezingen in 1972, waarin
hij bijna door een met veel meer
zelfvertrouwen optredende Robert
Standfield verslagen werd, ging Tru
deau een ongemakkelijke coalitie
aan met de nieuwe democraten. Zijn
minderheidsregering leek zioh van
toen af aan te beperken tot alledaag
se zaken, zoals het in de hand
houden van de stijgende voedselprij
zen en het ontwikkelen van een
samenhangende oHepolitiek.
DE laatste tijd had Trudeau boven
dien vooral kritiek te verduren van
de conservatieven, die hem verweten
dat hij niets aan de inflatie deed en
onverschillig stond tegenover de ge
volgen ervan voor de Canadese ar
beiders.
Teon dan ook de Nieuw Democrati-
Premier Trudeau op weg naar de uitgang nadat hij naar huis is
gestuurd.
sche Partij zich bij deze kritiek
aansloot en een motie van wantrou
wen indiende, die met 137 tégen 123
stemmen werd aanvaard, was voor
Trudeau het moment aangeroken
om af te treden.
Over dit onderhoud is veel stof opge
waaid nadat de Franse communisti
sche partij luidruchtig kritiek op de
ambassadeur had geleverd omdat hij
tijdens de campagne naar Giscard is
gegaan. Giscard zei gisteren dat hij
verbaasd was over de woede van de
communisten.
Het politieke bureau van de commu
nistische partij, gaf woensdag een ver
klaring uit waarin werd gezegd: 'Het
optreden van de Russische ambassa
deur in Frankrijk is niet opportuun
en te meer te betreuren omdat het de
politieke speculaties aanwakkert dat
dit steun betekent voor de rechtse
kandidaat'.
Tsjerwonjenko deed de kritiek van de
partij af met de opmerking: 'Het
leven stopt niet wegens een verkie
zing'. De ambassadeur had met Gis
card gesproken over de bijeenkomst
van de Frans-Russische economisch®
commissie, die deze zomer zal worden
gehouden.
COMMUNISTEN
De kritiek van de communistische
partij heeft veel opzien gewekt omdat
dit, voor zover bekend, de eerste keer
is dat de Franse CF in het openbaar
een Russische diplomaat heeft gehe
keld. Eerder was al in de Franse pers
gemeld dat de Franse CF bij Moskou
had geklaagd over de wijze waarop in
de Russische pers de Franse verkie
zingscampagne is behandeld. Het be
zwaar zou zijn geweest dat de Russen
te weinig aandacht besteden aan het
feit dat Mitterrand presidentskandi
daat is van gezamenlijk links.
Aangenomen wordt dat de openlijke
onenigheid tussen Moskou en d®
Franse CP de communisten in Frank
rijk niet zo erg ongelegen komt. D®
partij is steeds door rechts verweten
aan de leiband van de leiders in het
Kremlin te lopen. De affaire Tsjer
wonjenko biedt de partij nu gelegen
heid naar voren te brengen dat de
Franse CP wel degelijk een van Mos
kou onafhankelijke koers vaart en er
zelfs tegen in durft te gaan. Maar in
rechtse politieke kringen in Parijs
werd gisteren weer het denkbeeld ge
opperd dat de gehele affaire Tsjer
wonjenko juist hiertoe en met instem
ming van de CP op touw is gezet om
de presidentscampagne ten gunste van
links te beïnvloeden.
OTTAWA (UPI, AP) De Canades®
premier Pierre Elliot Trudeau, wiens
liberale minderheidsregering donder
dagavond door een verenigde opposi
tie van rechts en links ten val werd
gebracht, heeft gisteren gouverneur-
generaal Jules Leger verzocht het par
lement te ontbinden en nieuwe ver
kiezingen uit te schrijven op 8 juli.
Het commentaar van Trudeau op deze
redeneringsnedergaag luidde: 'Het
spijt me dat ons een nieuwe verkie
zing is opgedrongen. Ik doe mijn
verzoek aan de gouverneur-generaal
met tegenzin, want ik ben er van
overtuigd dat het land in juli weinig
zin zal hebben in verkiezingen. Het
werk van het parlement en van de
regering wordt hierdoor opgehouden
midden in een tijd van inflatie'.
De inflatie had in Canada in 1973
ruim 9 percent bedragen en was daar
mee het hoogst sinds de Koreaanse
oorlog.
De kandidaten voor het premierschap
zullen zijn: Trudeau, 54 jaar, liberaal;
Robert Stanfield. 60 jaar, conservatief;
David Lewis, 64 jaar, nieuw-demo-
craat; Real Caouette, 56 jaar van de
'Sociale Kredietpartij' uit Quebec.
Van een verslaggever
WASSENAAR Als de centrale di
rectie van de PTT van Den Haag naar
het Noorden verhuist, zal twintig pro
cent van de werknemers in elk geval
niet meegaan. Tien procent gaat niet
mee omdat men ouder is dan zestig
jaar, tien procent zal erkende bezwa
ren tegen overplaatsing kunnen aan
voeren.
Dit zei staatssecretaris Van Huiten
gisteren in een bijeenkomst van de
bijzondere commissie voor overleg bij
de PTT in Wassenaar. De staatssecre
taris legde sterk de nadruk op het
voorlopige karakter van de plannen.
Als de beslissing tot overplaatsing tot
gevolg heeft dat veel werknemers de
PTT zullen verlaten, kan dat volgens
de heer Van Huiten tot verstoringen
in de continuïteit van de communica
tie in Nederland leiden. De groep
mensen, die dan een andere baan gaat
zoeken, zal zeker een belangrijke rol
spelen in de argumentatie in de mi
nisterraad over de mogelijke verplaat
sing.
Over deze groep, die de continuïteit
zou kunnen verstoren, zou staatssecre
taris Van Huiten veel willen weten.
Wat, zo vroeg hij zich af, valt er te
verwachten: hoeveel mensen zullen
een andere baan gaan zoeken? Wat
voor functies bekleden die mensen en
wat betekent dat dan voor het bestaan
van de PTT als dienstverlenend or
gaan in onze maatschapp?
APELDOORN Prinses Margriet
heeft gistermiddag in Apeldoorn het
nieuwe Juliana-aiekenhuis geopend.
Zij deed dit door het inwericing stel
len van een filmprojector die een
kijkje gaf op een gedenksteen in d®
gevel.
I
