'Reiswereld wordt steeds
harder en zakelijker'
dichtbij
1
lomnentaar NRV-directeur C. van Zwijndregt bij afscheid:
(rijswjzers (1)
mswijzers (2)
libour en Europa
Solzjenitsins
nieuwste boek
deze zomer in
't Nederlands
VVDM'ers gingen
massaal straat op
(K)oude herinnering
Nederland blijft
ij voorwaarden
bij
voor hulp Chili
Dit jaar nog 500
ontslagen verwacht
in de confectie
allemaal op de skoppelmaaie
COLOUREbS ONLY
ALLEENLIK KLEURLINGE
EUROPEANS ONLY
ALLEENLIK. BLANKES
krant
stavast
bl.1W/K\VAKTKT KlJUiAG 15 KtBKL AKI 1V.4
BINNENLAiND/COMMENTAAR T5/K7
prijswijïrs van dc Consumenten-
jnd en ht Konsumentcn Kontakt
i voorlopg elke woensdag in de ad-
rtentie-kooraraen van dc dagbladen
|en woren gepubliceerd) mag het
irdeel va de twijfel gegund wor-
maar voorlopig ook niet meer
i dat.
i prijswijers gaan er namelijk nogal
;t de boe bijl tegenaan. Weliswaar
rden deiwee tot nu toe verschenen
jswijzcnbegeleid door wat toelich-
pde teks maar die is zo summier
zo algmeen gesteld, dat hij niet
I dieneials gebruiksaanwijzing,
et duur» is lang niet altijd het bes-
waarsöuwt ons de prijswijzer. Ja
;er, mar ook het omgekeerde kan
5 ar zijnen het moet niet moeilijk
nog en paar (even ware) stellin-
te bdenken over de verhouding
i prijsïn kwaliteit,
jik deiervice die leveranciers ons
iden locten wij niet vergeten in
fardé jm te zetten orakelt de
Jjswij7f. Juist gezegd, maar net iets
[algeiren om bruikbaar te zijn. Met
dertlijke zinsnede wordt uitgere
ed h< moeilijkste karwei in het be-
lan va de geplaagde consument op
i scbuders terug geschoven,
jércchzijn heel wat kleinere winke-
Jrs irde gordijnen geklommen over
jijswijzcrs. Terecht, want wie
wrdt hier zonder ironie gezegd)
oö dc waarde berekenen van dc
(rvictvan de winkelier om de hoek
s hijicn ontbijtkoek levert?
Ki toch niet dc bedoeling van de
frijswrende voorlichters zijn ons elke
Itcrcè in de auto ('uw rijdende kof-
]r' agen de fabrikanten dan verte-
ferd)lc laten voortjakkeren naar dc
trkcpfabrickcn aan dc rand van de
pn elangrijk nut hebben de prijswij-
:ij herleiden voor dc consument
hijs van een aantal verpakte arti-
tot dc prijs per ons of per liter
en nuttig karwei omdat er vrij
;eurig met hoeveelheden wordt
lisp rongen bij verpakte levensmid-
Wie in Nederland had ooit het
in vermoed van een ontbijtkoek
405 gram?
is daarom meer voor de hand lig-
kl dan het opstellen van een bin-
u voorschrift om op alle verpakte
-♦afgewogen goederen een vermel-
op te nemen van de standaard
per kilo of per liter?
z
e old X. s een enthousiast voettballer
ine even geestdriftig propagandist
r de voetbalsport. Hij heeft zelfs
Jbiljet voor zijn raam hangen,
rop hij voorbijgangers meedeelt.
)81 van nature tot deze sport aange-
j® ken te voelen en altijd te zullen
ven naar dc beoefening ervan in
u; verband. Sommige voorbijgangers
Ul ïdden daar hun hoofd over en
18 [ken cr dc conclusie uit. dat Ha-
191 niet helemaal snik is. Want hij is
1 al lid van een voetbalclub? Zij
vs en blijkbaar niet. dat Harold zich
1 ruit wil terugtrekken, niet omdat
meent een andere club te kunnen
hten (iedereen die maar een beetje
dc bal overweg kan. is al lid van
«staande). maar omdat hij de con-
utie te hoog vindt. Anderen weten
wel. maar begrijpen Harolds hou-
i! al evenmin. Want hoewel hij des-
toen die contributie werd vastge-
i, verhinderd was mee te stemmen,
eren zijn naaste vrienden, dat Ha
ft X. ongetwijfeld zou hebben voor-
émd, omdat hij nu eenmaal zo
jraag voetbalt.
«meent, dat dit een verhaaltje over
idorpsgek is. behoort vast niet tot
«wonderaars van de Britse La-
fipartij. want het is haar houding
tpzichte van dc club genaamd Eu-
eie gemeenschap, die in deze inlei-
$ig (werd geschetst. Het is deze par-
dic in haar verkiezingsmanifest be-
.'rt. dat 'Brittannië een Europese
is en dat door een door Labour
lid Brittannië altijd zal streven
S< r een ruimere samenwerking tussen
Europese volken'. En het is diezelf-
partij die van plan is. om, als ze
fe komende verkiezingen zegeviert,
euw over dc verplichtingen van
:eland als lid van de Euro-club te
ji onderhandelen', en vervolgens
i referendum 'over deze zaak te la-
I houden met het risico, dat
tannic dc gemeenschap verlaat,
je houding van Labour is - niet vrij
hypocrisie. Toen Engeland onder
ith de Europese gemeenschap bin-
maakten kopstukken van La-
onder wie Lord Brown, er geen
fiim van. dat de prijs die Heath
ji rvoor had geaccepteerd, ook door
'«r Labour-regering zou zijn hetaald.
th heeft de partijleiding van La-
altijd beweerd, dat het lidmaat-
iap voor Engeland veel te duur is.
ermocdcn ligt dan ook voor dc
dat Labours verzet tcsen dit lid-
fschan n et vrij is van partiipolitic-
w biieedaehten.
>ch zou het irrccel zijn te menen,
de rest van West-Europa ziin han-
in onschuld kan wassen, wanneer,
iil 'cht I abour de verkiezingen win-
oor de Europese gemeenschap
i nieuwe fase van verval aanbreekt.
door Dick Ringlever
DEN HAAG De reiswereld wordt harder en haar produkt een
massa-artikel. Cees van Zwijndregt (65), tot gisteren directeur van
de Nederlandse Reis Vereniging (op een drukke receptie werd hij
feestelijk uitgeluid) noteert dat als een te betreuren, maar onont
koombare ontwikkeling.
'De tijd, dat je de klant met een ge
makkelijke stoel en een sigaar ont
ving om samen een reis uit te wer
ken, is voorbij. Wat nu wordt ver
kocht, is een confectieprodukt, een
reispakket, dat de klant kan nemen of
weigeren. Aan persoonlijke smaak
aangepaste variaties op vaste program
ma's zijn nog wel mogelijk, maar zo
veel duurder, dat de meesten er zich
niet aan wagen. Ook de reiswereld
heeft zich moeten onderwerpen aan
harde economische wetten'.
Tussen die tijd, toen reizen nog een
avontuur was en het zakelijke 'nu'
liggen voor Van Zwijndregt 45 jaar
(waarvan 4? doorgebracht bij de
NRV, de laatste dertien jaar als direc
teur) en dat is een spanne tijds, die
ruim voldoende blijkt om hem er zich
oprecht over te doen verbazen, dat
het toen allemaal nog zo speels kon,
en dat het nog liep óók.
BAARN Deze zomer verschijnt bij
uitgeverij De Boekerij in Baarn de
Nederlandse vertaling van het boek
'De Goelag-archipel' van de Russische
schrijver Aleksander Solzjenitsin, dat
deze week tot diens verbanning naar
West-Duitsland heeft geleid. De oor
spronkelijke, Russische uitgave ver
scheen eind december in Parijs, nadat
de KGB, de Russische geheime poli
tie, een kopie van het manuscript in
beslag had genomen.
Het boek. dat in het Nederlands 'Goe
lag-archipel' of 'De Goelag-archipel'
gaat heten, wordt vertaald door Dick
Peet. die ook het vorige boek van
Solzjenitsin. 'Augustus '14', heeft ver
taald. De slavist Karei van het Reve
schreef ovar die vertaling destijds in
Het Parool: 'Er is misschien in de he
le moderne Russische literatuur geen
boek dat moeilijker te vertalen is -
Solzjenitsin gebruikt woorden en uit
drukkingen die in geen enkel woor
denboek te vinden zijn. Peet verdient
alleen al omdat hij het vertaald heeft
een literaire prijs'. De uitgever hoopt
in mei over de vertaling te kunnen
beschikken.
Om er zo snel mogelijk aan te kun
nen werken, overweegt Dick Peet een
huisje in de Achterhoek te huren.
Volgens de uitgever wordt hij nu te
veel opgehouden door vrienden en
kennissen die bij hem langskomen.
'Zonder de officiële diploma's, die ze
nu wél vragen, werd je achter de ba
lie gezet. Kennis van de toeristische
wereld moest je je in de praktijk ei
gen maken. Ik heb er een harde,
maar ook een goede leerschool aan ge
had. Met zo nu en dan ook wel eens
een koude douche. Want je staat na
tuurlijk wél even te kijken als je als
jongmaatje met je HBS-diploma bin
nenstapt en denkt met dat papier het
wel even te maken, van je baas (de
nu oud-directeur van Hotelplan
H. F. Barth) op de eerste dag te ho
ren krijgt: ga vandaag maar in de kel
der zitten en bestudeer er de brochu
res maar eens. Maar het heeft ge
werkt. In één dag wist ik meer van
toeristische topografie dan ik in die
vijf schooljaren ooit geleerd had'.
'Huiswerk kreeg je in die tijd ook.
Als je mentor een klant met een pro
bleem op bezoek had gehad, moest jij
die klus thuis voor jezelf oplossen. Ik
herinner me, dat ik nog eens een hele
avond heb zitten zweten met een
spoorboekje van de Turkse spoorwe
gen. Die klant wilde persé naar Tur
kije en die reis door ons geregeld
zien. Dat betekende, dat je alles
moest weten van de internationale
spoorverbindingen'.
Tijd genoeg
Dat was reisbureauservice, waar tóen
nog de tijd voor kon worden geno-
men. Het toerisme was nog maar nau
welijks op gang. Voor belangrijke
klanten konden desnoods uren wor
den uitgetrokken. 'De normale proce
dure was. dat je alle wensen aanhoor
de, de zaak ging uitzoeken en vervol
gens een offerte maakte. Daarvoor
had je dan de beschikking over spoor
boekjes en de contacten met wat bui
tenlandse hotelliers. Je was in die
tijd in feite alleen bemiddelaar. Ac
cepteerde de klant het aanbod niet
dan was het jammer, maar je verloor
er niets mee want tegenover die hn-
tellier had je geen enkele verplich
ting. Nu is dat wel wat anders. Het
reisbureau van nu is een onderne
ming, die hotelbedden en vliegtuig-
stoelen inkoopt en daarvan zoveel mo
gelijk aan de man moet brengen. Élk
niet verkocht bed betekent dus ver
lies'.
Van concurrentie was in die tijd nog
nauwelijks sprake. 'Je had zo'n twaalf
reizen-organiserende bureaus en elk
daarvan had zijn eigen markt. Wij za
ten nogal goed in de club van de in
tellectuele middenstand, de leraren,
onderwijzers en ambtenaren uit de
middengroepen. Dat is eigenlijk altijd
zo gebleven'.
Maar dat gebrek aan mededinging be
tekende niet, dat er niet aan getrok
ken werd zoveel mogelijk klanten bin
nen te halen. Bij de NRV kennen ze
Cees van Zwijndregt
het verhaal over de jonge Van Zwijn
dregt, die telkens als er een toeristen
schip in Rotterdam of Amsterdam
binnenkwam er op afstoof, zorgde
goede maat te zijn met de purser en
van hen dan ook een lijst van passa
giers kreeg, die belangstelling hadden
voor bijvoorbeeld een bollentocht
door Nederland. 'Had je zo'n groepje
bij elkaar, dan zorgde je er als de
bliksem voor, dat je een busvent vond
om die mensen te vervoeren. Wij in
den dan de provisie. In die tijd was
dat voor de reisbureaus de enige bron
van inkomsten, niet zoals nu de
winst tussen in- en verkoop van het
produkt'.
Van een verslaggever
UTRECHT Enkele duizenden
dienstplichtige militairen hebben gis
teravond in Utrecht gedemonstreerd
voor meer wedde en meer compensa
tie in vrije tijd voor weekend dien
sten. De deelnemers aan de demon
stratie, die was georganiseerd door de
Vereniging van dienstplichtige mili
tairen (VVDM) waren uit alle hoeken
van ons land naar Utrecht gekomen.
De VVDM wil twee dagen vrij voor
een 24 uurs dienst, terwijl het minis
terie maar een dag vrij in petto heeft.
Voorts wil de VVDM dat de wedde
dit jaar nog wordt opgetrokken tot
het peil van het minimumjeugdloon.
Een soldaat van 21 jaar krijgt 500
gulden per maand, zijn leeftijdgenoot
in de burgermaatschappij bijna 900
gulden, aldus de WDM.
Een zwakke lage druk zone zette gis
teren een domper op de vroege lente-
sfeer, die wij daags tevoren geproefd
hadden. Vooral in het .noordoosten
keek men de hele dag tegen een al
grauwer wordend wolkendek aan,
waaruit nu en dan regen sijpelde:
geen grote hoeveelheden, maar echt
een vervelende neerslag. De tempera
tuur bleef in Friesland en Groningen
dan ook steken op circa 6 graden, ter
wijl Leeuwarden woensdag nog 11
graden gemeten had. Door die trage
afwikkeling, kwam er van de zonnige
periode, annex met een rug van hoge
re druk uit het westen de barome
ter steeg gisteren overdag wel voort
durend weinig terecht. Temeer, om
dat zich in het zeegebied ten westen
van Ierland een nieuice depressie
meldde, die met een kerndruk van 9(10
millibar (720 mm) om vier uur
vlak ten zuiden van het' weerschip J.
ten Westen van Ierland gestadig
verder naar het oosten drong. In en
rondom Ierland zakten de barometers
ondertussen in êen tempo van 6 tot 9
mb in drie uur, terwijl de wind er be
langrijk toenam uit zuid-zuidoost.
Rosslare in het uiterste zuidoosten,
rapporteerde om één uur al een stoot
van bijna 11 Beaufort (97 km per
uur). liet in januari al zo taal en
zeer rijkelijk besproeide station Cork
aan de Ierse zuidkust, kreeg donder
dagmorgen alleen al 12 mm regen. Het
zich sterk uitbreiden van het neer-
De gevestigde leden van deze club
hebben zich immers niet erg ingespan
nen om bij Engeland dc indruk te
wekken dat de gemeenschap ook zijn
'home, sweet home' is.
Een triest voorbeeld'daarvan vormt de
kwestie van het Europese regionale
fonds. Het conflict over de vulling
van dit fonds waarvan met name
Engeland zou moeten profiteren
had vorig jaar al uitgevochten moeten
zijn. Niet alleen woedt het nog altijd
voort, maar zelfs is de zoveelste mi
nistersvergadering over deze zaak. die
binnen enkele dagen had moeten wor
den gehouden, nu drie weken uitge
steld. omdat het is niet te geloven
er nog wat details bekeken moeten
worden! Als de gemeenschap straks
van het Britse volk onverhoopt dc re
kening voor dit gehannes gepresen
teerd krijgt, zal ze helaas moeten er
kennen. dat ze het cr zelf naar ge
maakt heeft.
slaggebied van de naar het. zuid-oosten
koersende depressie, betekende een
succesje voor de Belgische weer-
dienst, die woensdagmiddag al regen
en wind voor vrijdag in het vooruit
zicht had gesteld, toen De Bilt het
nog op overwegend droog hield. Met
deze nieuwe depressie dicht in de pe-
rifide van West-Europa blijft hel
zachte weer ook tijdens het weekend
gewaarborgd, waarbij er zaterdag en
zondag ook af en toi wat ton zal zijn,
afgewisseld door een bui.
Achttien jaar geleden werd de elfste
den-tocht op het meest gevorderde
indstip van de winter verreden, name
lijk op 14 februari 1956. Het was de
tocht met de vijf winnaars. Twee da
gen later werd het koude-record in
Nederland op een paar streepjes na
gebroken door een zeer sterke uitstra
ling in een extreem koude luchtlaag
boven 15 (l 29 cm sneeuw (Waddenei
land circa 50 cm). In Uitkuizermeeden
zakte het kwik tot -26.8 graden Celsi
us. een half graadje boven het absolu
te record van -27.4 gr. c. op 27 janua
ri 1942 in Winterswijk. In Den Hel
der was het met -18 gr. in geen hon
derd jaar zo koud geweest, in Gorre-
dijk en Joure werd met -23 gr. een
nieuw Fries koude-record sedert
januari 1823 gevestigd. Dezelfde waar
de werd ook in Arnhem (Dcelen) ge
meten, Yolkel registreerde -26 gr.
regenachtig
«NP/KNMI 12.06 'S-J
ZONNIG
*r-
S OPKLARINGEN
WINDRICHTING
HOOG WATER. 16 februari. Vlisslngen
9.25-22.06. Haringvlictsluizen 10.50-23.44. Rot
terdam 11.51Scheveningen 10.24-23.14.
IJrnuidcn 11.10Den Helder 1.26-14.00.
Harlingen 4.04-16.37 Delfzijl 6 34-19.16.
Tussen de beide wereldoorlogen in,
kwam daar langzaamaan verandering
in. De groepsreizen werden geïntrodu
ceerd. Per trein, maar ook per boot.
De NRV was zelfs het eerste bureau
in Nederland, dat cruises ging organi
seren. 'Van een Hamburgse rederij
huurden wij een schip dat was
toen de Monte Olivia en voeren er
mee naar de Noorse fjorden. Dat was
een gok, maar we slaagden. Zó zelfs,
dat kort daarna ook de HAL ermee
begon'.
Maar het echte gróte toerisme begon
eigenlijk pas op gang te komen na de
laatste oorlog. In die tijd vooral naar
de gebieden in centraal Europa: Zwit
serland, Oostenrijk, Frankrijk en Bel
gië en Luxemburg. Dat bij de Neder
landers Oostenrijk zo populair werd,
is vooral aan de NRV te danken ge
weest, die als enige werd ingeschakeld
in een ruilhandel tussen de Oosten
rijkse en Nederlandse overheid: Oos
tenrijk wild 2 wel wat extra uit Neder
land importeren, maar stelde wel als
voorwaarde, dat de Nederlanders de
vergoeding daarvoor dan in Oosten
rijk kwamen opmaken. Van Zwijn
dregt: 'Dat handeltje duurde maar
een jaar, maar heeft een enorme sti
mulans aan het toerisme naar Oosten
rijk gegeven. Ik heb me erover ver
baasd hoeveel virenden we in die tijd
ineens hadden. Tot zelfs ministers en
directeuren van grote bedrijven bel
den ons om te vragen of ze ook zo'n
reis konden boeken).
Pas later kwam dc explosie op de
markt van de verre reizen: toen
tussen '55 en '60 het vliegtuig po
pulair werd. 'Dat is de tijd geweest,
waarin de grote touroperators van nu
opkwamen, evenals trouwens een land
als Spanje als vakantiebestemming.
De hele reiswereld zat ineens midden
in een stroomversnelling. En dat bete
kende ook een snel toenemende verza
kelijking van de branche. Reizen was
niet langer een avontuur. Sociaal toe
risme. waaronder daarvóór (scham
per) busreisjes voor fabrieksarbeiders
naar de grotten van Han werden ver
staan. werd een begrip bij veel brede
re lagen van de bevolking. Door ge
bruik te maken van reducties, die
transportondernemingen en horecabe
drijven gaven voor massa-afname,
konden prijzen worden berekend, die
verhoudingsgewijs veel lager waren,
dan de tarieven die door individueel
reizende vakantiegangers moesten
worden berekend'.
Van Zwijndregt verwacht, dat die ont
wikkeling zich zal voortzetten. En
hoewel hij dat in zijn s hart betreurt,
zal hij haar met belangstelling blijven
volgen, móeten volgen. Want mag hij
dan nu NRV-directeur af zijn, hij
blijft voorzitter van de Algemene Ne
derlandse Vereniging van Reisbu
reaus. van het scheepvaart-passage-co
mité (een gezelschap reders, dat de
cruises wil herpopulariseren) en van
de club touroperators, die de Bergland
expres laat rijden (als 'treinengek'
van kindsaf, heeft die functie zijn
grootste interesse).
'Treinengek'
Maar eerst gaat hij zelf met vakantie
en dagen inhalen, die hij in het verle
den moest laten schieten ('toen ik vo
rige week m'n buréau opruimde, vond
ik nog een vakantiekaart van '71: er
zat nog geen enkel gaatje in'). Waar
naar toe? 'Of naar de klassieke landen
Oostenrijk of Zwitserland (ik
ben gek op de Alpen) of misschien
boek ik wel voor een cruise. Als mijn
vrouw het goed vindt tenminste.
Want ze weet van tevoren, dat ze dén
niets aan me heeft. Als zij in de loun
ge zit. sta ik op de brug. Lekker zee
mannen met de kapitein'.
DEN HAAG Minister Pronk (ont
wikkelingssamenwerking) zal het mar
telen van politieke gevangenen door
het Chileense regiem volgende week
in Parijs aan de orde stellen. In Pa
rijs komen dan een aantal westerse
landen plus Japan bijeen om te pra
ten over de financiële hulp aan Chili.
Minister Prcnk zei gisteren in de
Tweede Kamer, echter weinig optimis
tisch te zijn over de kans dat de ande
re landen ook het afschaffen an die
martelingen als voorwaarde voor ver
dere hulp aan Chili willen stellen.
'Ontvangen berichten wijzen erop dat
de andere landen alleen op financieel
en economisch niveau willen praten',
zei hij gisteren.
Nederland handhaaft zijn standpunt
dat officiële hulpverlening en monetai
re hulpmaatregelen (waarover in Pa
rijs wordt gesproken) bevroren blij
ven zolang de situatie in Chili niet
verandert. 'Wij krijgen voortdurend
berichten over toeneming van het
martelen van politieke gevangenen',
aldus minister Pronk. Hulpverlening
zal wel aan particuliere organisatie-
sies in Chili worden geboden, indien
de garantie bestaat dat de Chileense
bevolking ermee geholpen wordt. 'Wij
hebben er geen vertrouwen in dat de
officiële hulp via de Chileense rege
ring de bevolking ten goede komt.'
AMSTERDAM Als de overheid
niet bijspringt zal het aantal arbeid
splaatsen in de Nederlandse confectie-
ïndustrie dit jaar zeker met vijfdui
zend verminderen. Dit meent de heer
L. C. W. Kusters, secretaris van de
Nederlandse economische vereniging
voor de confectieindustrie. Aan het
eind van het jaar zullen dan ongeveer
35.000 mensen in deze bedrijfstak
werkzaam zijn. In 1968 waren dat er
nog 60.000.
onder redactie van loessmil
Op mooie zondagen pakken blanke
ouders ln de grote steden van
Zuid-Afrika hun kroost onder de
arm voor de zondagse wandeling.
Vaak geen ze naar de parken,
waar de kleinen zich in speeltui
nen uren kunnen vermaken, hele
maal 'onder ons', want die speel
plaatsen zijn alleen 'vir blanke
kinders'. zoals de bordjes bij de in
gangen van de omheinde terreinen
duidelijk aangeven.
Dat was tot voor kort zo. Heel voor
zichtig proberen de autoriteiten vu
een eind te maken aan de 'klein
apartheid', zoals die speeltuinen
en 'blanke' banken in parken. In
Durban en Johannesburg bijvooi
beeld is dat proces in volle gang,
in Kaapstad werken ze er nog
aan.
Durban heeft z'n eerste blank-ge
kleurde kleintjes die tot dan al
maar net achter de rug en het is
althans in het Michellpark, het
grootste park van de stad een
groot warboel' geworden. Want
wat gebeurde9 Voor al die ge
kleurde combinatiezondag nog
teen maar achter het hekje wa
tertandend mochten toekijken, was
de vrije toegang zo'n gebeurtenis,
dat ze bij duizenden met hun ou
ders toestroomden en vooral de
'skoppelmaaie', een soort schommel,
niet los konden laten. 'Indiërkin-
ders' noemt het Zuidaf rikaanse
dagblad Die Burger de kleine
kleurlingen en geeft uitvoerig ver
slag van de gevolgen van die over
stroming: 'Blanke kinders moes
ure waq voordat hulle die speelter
rein kon binnengaan. Kwade woor-
de is tussen blanke en Idiërouers
gewissel'.
Dat ging zo door tot om een uur
of half vier de parkopzichter ver
scheen, die de Indiërouers en hun
kinderen het terrein afstuurde. Ze
namen dat niet allemaal. Een van
de vaders zei tegen de parkwach
ter dat 'klein apartheid' niet meer
bestond en dat zz dus bleven. De
parkwachter wees de vader er op
dat dat dan zo mocht wezen, maar
dat het bordje met de mededeling
'gereserveerd voor blanke kin
deren' er nog al*ijd stond. Enfin,
uiteindelijk woren alle Idiërouers
en hulle kinders verdwenen en
konden de blanke kinders op de
skoppelmaa'e.
Intussen zijn èn de blanke èn de
gekleurde ouders boos en de
parkwachter zit er tussen. De man,
bepaald geen Salomo, koos voor de
traditionele oplossing: de ge-
kleurden er uit Want 'verskeie
blanke ouers het by homm gekla-
dat hul kinders niet op die skop
pelmaaie kon ry nie, omdat hulle
almal deur swart kinders beset
was'. Tegen gemengd gebruik van
park en speeltuin is hij niet, ver
klaart hxj in Die Burger, want wij
was blij dat 'niet-blankes nou van
hul reg gebruik maak om die blan
ke te gebruik'. Maar ja, de burge
meester had nog geen opdraait
gegeven om de 'blanke' bordjes 'eij
de speeltuin te verwijderen, dus
wat moet je dan
De Indiërkinders begrijpen er na
tuurlijk niets van. Zij stortten zich
alleen maar gretig op hun pas ver
worven rechten. De blanke kin
deren kun je ook niets kwalijk
nemen, want zij weten niet beter
of al het speeltuig is voor hen.
Dot hebben ze altijd zo geleerd t
plotseling is er niets meer voor ze.
De enige die je wel iets kunt ver
wijten is de burgemeester van Dur
ban, die van tevoren had moeten
bedenken dat er driemaal zoveel
skoppelmaaie in een speeltuin moe
ten staan als minstens driemaal zo
veel kinderen komen spelen. Maar
de burgemeester had geen commen
taar, toen Die Burger hem daarom
vroeg. 'Ek het nog geen verslag
ontvang oor die voorvalle in lie
park nie. Elk kan niks sê voordat
ek 'n volledige verslag ontvang het
nie' was alles wa* hij ter verdedi
ging van zijn beleid wist aan Te
voeren.
Blank en gekleurd horen apart, ieder op hun eigen terrein althans in
Zuid-Afrika. Maar als het verstandig wordt aangepakt, zal dit soort bord
jes ten minste in parken en speeltuinen in een groot aantal steden kun
nen verdwijnen (zie ook: allemaal op dc skoppelmaaie).
De vierdeklassers van de Amster
damse (lagere) Prinsenschool
hadden met hun onderwijzers al
heel wat afgepraat over de krant:
hoe krijgen ze het elke dag weer
voor elkaar, zo'n krant vol met
dingen die nog maar net gebeurd
zijn? En toen de heer Legerstee
van Trouw-Kwartet op school
kwam om op al hun vragen ant
woord te geven, hadden ze kran
tenpagina's op het bord geprikt en
een lange vragenlijst opgesteld.
Deze hadden ze bijvoorbeeld opge
schreven:
In welk jaar is de krant uitgevon
den? Hoe kwamen ze op het idee
om kranten te maken? Hoe weten
ze wat er allemaal gebeurt? Hoe
gaat het zo vlug? Het gebeurt en
staat direkt in de krant. Hoe
weten ze wat er op de televisie
komt? Hoe weten ze het gezicht
van een boef die ontvlucht is? Hoe
komen ze aan de mensen die bij
een, krant werken? Hoe drukken ze
die letters op het papier? Waarom
staat buurman die overlijdt niet in
de krant?
Hoe. waarom, wanneer. Een profes
sionele manier van vragen, want
ook een journalist kan pas iets
schrijven als hij het hoe en
waarom van een zaak weet. Nu
stelden die kinderen voor hen es
sentiële. maar toch simpele vragen,
die vakman Legerstee weinig
problemen opleverden. Maar een
heel moeilijke was er ook: waarom
een foto maken en niet helpen als
er iemand vermoord wordt? Een
doordenkertje. Geef daar maar
eens een zinnig antwoord op.
Gelukkig zijn er ook nog leerlin
gen die van hard werken houden.
Die helemaal niets moeten hebben
van al die akties voor verminde
ring van het wiskundepakket voor
het dxamen atheneum-A. Jongens
die diep neerkijken op hun
Haarlemse medescholieren, die aan
de minister van onderwijs vroegen
de eisen te verlichten. En die een
diepe verachting hebben voor de
scholieren uit Bilthoven die het
hele examen maar onzin vinden.
Een groepje leraren en scholieren
van de christelijke scholengemeen
schap Melanchton in Rotterdam
heeft daarom de minister per brief
laten weten dat er ook nog ijveri
ge jongeren bestaan die niets lie
ver doen dan zich dood werken
ver doen dan zich dood werken
voor de moeilijkste examens.
'Het wiskunde-I programma is veel
te licht', schrijven ze. 'Als er niet
binnen de kortst mogelijke tijd
een uitbreiding (en dus een ver
zwaring) komt. dan zal het beteke
nen dat de aanstaande studenten
meer en meer moeite zullen onder
vinden met hun volgende studie'.
Wiskunde-I is ook voor hen die so
ciologie willen studeren een 'pure
noodzaak' en de briefschrijvers
waarschuwen de minister de 'zui
len onder de heilige tempel der
wetenschap' niet weg te zagen.
Jongens van stavast.
'Zou het zo gaan, meneer?'
