Verzetsman Hordijk weg uit bedreigd Westland dichtbij «TT ^Commentaar In oorlog Peter Noord, later burgemeester Ruggespraak -n Watersnoodgebied en in Naaldwijk uggespraak (2) uggespraak (3) Kassengebied tegen uitbreiding van steden verdedigd het weer 'Oliemaandag' in de treinen Ian in gierput omgekomen Depressie weerrapporten verzet tegen eros-centrum benzine stop wat romantiek in bad advertentie mariene '4/1 KOLW/IKWIAiRTET DINSOAIG 29 JANUARI 1974 I 1T$F)iAW2fi v l< BINNENLAND" TS/K7 PI -varingen in het verleden kunnen be- O Pl -varingen in het verleden kunnen be- lend zijn voor een op dit ogenblik genomen standpunt. Dat geldt voor n individu; dat geldt niet minder >or organisaties. et is daarom verstandig de recente sluiten van het congres van de Par- van de Arbeid over de binding van i I tten- en raadsleden aan de partijor- inisaties en partijvergaderingen niet s te zien van wat er in het verleden gebeurd. Amsterdam en Rotterdam bijvoor- :eld is er in de loop van de jaren :n grote tegenstelling gegroeid tussen /at schematisch aangegeven) de vdA-bestuurders en de achterban irer resp. de uitvoering van de melro- annen en de achterban over resp. de tvoering van de metro-plannen en de J aardering over de in de loop van de 1 ren opgebouwde chemische industrie het gigantische havencomplex, n paar jaar geleden stond er bij- >orbeeld een stelling bij een proef- ihrift, die er op neerkwam: de PvdA oet zich schamen dat zij met haar ote bestuurlijke invloed in de Rijn- ond (een keer na de oorlog had de rdA zelfs 23 van de 45 raadszetels Rotterdam) zo'n afschuwelijke om- •ving heeft gecreëerd als nu in en 1 n Rotterdam te zien is. k' et zijn diep ingrijpende gebcurtenis- I n in het leven van een partij en dus er alle aanleiding om met enig be- rip te spreken over de besluiten van !t recente congres van de PvdA, tar o.a. werd bepaald dat raads- en itenleden die het vertrouwen van in organisatie verliezen, hun zetels r beschikking moeten stellen. Heen houdt dat begrip aan onze kant :en instemming in. (et probleem dat hier ligt (het zou j irealistisch zijn het te ontkennen) ordt namelijk met de dit weekeinde inomen besluiten niet ópgelost, al en verplaatst. De partijen en partij- ipt ganisaties worden in deze gedach- ngang wel heel erg verzelfstandigd meer dan past in onze opvatting n in dc democratie, waarin geen en- om :1e partij een doel is, maar slechts n hulpmiddel om de democratie op elk bestuursniveau ook te helpen irwczenlijkcn. et klinkt zo direct en zo democra- ich, maar er wordt door deze intro- ictic van lastgeving en ruggespraak de al lang uitgeholde en alleen storisch te verklaren woorden van zc grondwet nog maar even te laten Sklinken) een element van referen- I um-democratie bij de gemeenten in- ebracht. Daarbij laten wij nog maar ^en terzijde dat bij deze 'bijstelling' in het beleid in de periode tussen de irkiczingen voor het gemak niet op kiezers, maar uitsluitend op de le- n wordt teruggevallen. En die twee oepen (kiezers en partijleden) zijn lerminst gelijk voor de meeste irtijcn zelfs gelukkig maar! ct gebonden zijn aan dc continuïteit tn een beleid is inderdaad soms atj ocilijk te verwerken voor een partij, ok is waar, dat maar al te dikwijls it argument van de continuïteit de uur is waarachter de continu wer- :nde en daardoor macht verzamelen- ambtenarij zich kan verschuilen, et is echter in de praktijk dikwijls jr^enzeer een hard gegeven. eel beter zou zijn te voorkomen dat ethouders en gedeputeerden jubiie- n. Er hoeft in dat geval slechts een paling in de gemeente- en provincie- iv'e et te worden opgenomen die hun lnlm irkiezing alleen voor een bepaald ntal jaren mogelijk maakt, ok het systeem van voorkeurstem- in bij staten- en raadsverkiezingen ru kunnen worden uitgebreid om te lorkomen dat niet direct elk uit de ind springen van een staten- of adslid (dat kan namelijk een positief geven zijn) wordt afgestraft door ;n boze partijafdeling. Ook die veel „si ijdcre kring van de kiezers krijgt op manier de gelegenheid een zegje te aal 1 -■r, >en str an moet de partij-afdeling wel wach- i tot dc volgende verkiezingen, lar zo lang dyurt dat toch ook weer it. In het uiterste geval vier jaar; in praktijk echter meestal heel wat s.fcrtcr. door Theo Koelé NAALDWIJK Velen kennen P. W. Hordijk als een man van ver zet. Bij een deel van hen is de burgemeester van de Westlandse gemeente Naaldwijk bekend als man van hét verzet, de onder grondse strijd van de Tweede We reldoorlog. Anderen denken bij het horen van zijn naam aan de man, die als burgemeester op Goeree-Overflakkee vocht voor een nieuw bestaan van vier door de waternoodramp getroffen ge meenten. Op dit moment is hij voor grote groepen Westlanders de verdediger van Nederlands grootste tuinbouwgebied tegen Rotterdamse en Haagse uitbrei dingsplannen Deze P. W. Hordijk legt op 1 februari het burgemees tersambt voorgoed neer. Gister avond nam de gemeenteraad offi cieel afscheid van hem, morgen- avund is er in de r.k. kerk van Naaldwijk een afscheidsbijeen komst voor de burgerij. Hij doet dat op medisch advies. Het advies stuitte niet op verzet. 'Mijn ge zondheid laat het niet toe het burge meesterschap voort te zetten', zegt burgemeester Hordijk (55) in het Naaldwijkse raadhuis. 'Doorgaan is onverantwoord'. Met deze laatste woorden is de heer P. W. Hordijk terecht gekomen bij een belangrijk facet van zijn leven: het dragen van verantwoordelijkheid. 'Al vroeg moest ik belangrijke beslis singen nemen. Als militair van amper twintig jaar en kort daarop als verzetsman hielp ik mee aan de voor bereiding en uitvoering van acties, die de dood van anderen tot gevolg konden hebben'. Kort voor het uitbreken van de Twee de Wereldoorlog werd P. W. Hordijk als dienstplicht militair ondergebracht in Kampen. Na een jaar stelde men hem aan als grenswacht. Vervolgens kwam hij terecht op de bataljonsad ministratie, om in de eerste oorlogs maanden als vaandrig gelegerd te worden in Naaldwijk, zijn geboorte plaats. De oorlog was nog jong toen P. W. Hordijk op de 'zwarte lijst' kwam te str.an wegens het houden van lezingen over het Koninklijk Huis. Spoedig trad de latere burge meester toe tot het verzet. Verzet Op 26-jarige leeftijd was P. W. Hor dijk belast met het Gewestelijk Sabo tage Commando van de Binnenlandse Strijdkrachten in drie provincies. Vanaf november 1944 maakte hij als waarnemend commandant deel uit van de driehoofdige leiding van het Landelijk Sabotage Commando. De an deren waren Gerben Wagenaar en ko lonel Sicks. 'Ik heb in mijn verzetspe^ riode nog samengewerkt met dr. Bruins Slot, de latere hoofdredacteur van Trouw' zegt P. W. Hordijk. t •ï-i4- P. W. Hordijk: ruim baan maken voor opvolger ffijsSfeg -JSSajggjjjË In de laatste oorlogsmaanden was hij gewestelijk commandant van de B.S. in het district Zuid-Holland. De schuilnaam Peter Noord droeg P. W. Hordijk toen een jaar. 'Peter Zuid was de naam van J. J. F. Borghouts, later staatssecretaris voor de lucht macht. Zijn verzetswerk spitste zich toe op het gebied ten zuiden van de grote rivieren, mijn werk op dat ten noorden ervan', zegt de burgemeester. Ovei de invloeden van de oorlog: 'De oorlogsjaren hebben mijn persoonlijk heid gevormd. Ik leefde beslissingen nemen in de volste ernst en met een minimum aan informatie. De jaren '40-'45 brachten mij een sterk ontwik keld gevoel voor verantwoordelijkheid en een voorkeur voor snelle beslissin gen'. Ooltgensplaat Na de oorlog hervatte P. W. Hordijk zijn studie en koppelde die aan een volontairschap op een gemeentesecre tarie. In 1947 werd hij benoemd tot burgemeester van Ooltgensplaat, een gemeente op het Zuidhollandse eiland Goeree-Overflakkee. 'Aanvankelijk vond minister Bcel (binnenlandse za ken) mij te jong voor een burgemees terspost. Ik was 29 toen ik voor het eerst de gemeenteraad voorzat'. Zes jaar later werd een ernstig beroep gedaan op de verantwoordelijkheid en besluitvaardigheid van P. W. Hordijk. De watersnoodramp plaatste hem 'voor een enorme opgave, die het leed, de spanning en de hoop van de oorlog terugbracht'. Dank zij het op treden van de burgemeester maakte het water geen slachtoffers in Oolt gensplaat. Op de avond van de 31ste januari con stateerde hij een gevaarlijk hoge eb waterstand bij de dijken. 'Wat zal er bij vloed gebeuren?' vroeg hij aan een wethouder-beurtschipper. De man zag als deskundige hoe ernstig de si tuatie was en begon met P. W. Hor dijk de dorpelingen te alarmeren. Een deel van de bevolking werd geëvacu eerd. Op het nippertje kon voorko men worden dat de watersnoodramp in Ooltgensplaat levens eiste. Mede dankzij burgemeester Hordijk kon de wederopbouw van het dorp vlot en met succes ter hand genomen worden. Dit is waarschijnlijk de re den waarom de Commissaris van de Koningin aan P. W. Hordijk tijdelijk vier rampgemeenten toevertrouwde: Middelharnis, Sommelsdijk, Oude Tonge en Den Bommel. In 1956 zei de burgemeester echter het takenpakket te omvangrijk te vinden. Het burge meesterschap werd daarom beperkt tot dat van Middelharnis-Sommelsdijk. In 1966 werd P. W. Hordijk burge meester van Naaldwijk, de grootste gemeente in het Westland. Een jaar later wierp hij zich op als verdediger van 's werelds grootste tuinbouwge bied onder glas'. Zijn tegenstander: 's werelds grootste haven'. De Rotter damse gemeenteraad had namelijk be sloten tot de aanleg van 'Rijnpoort', een havencomplex op de noordelijke oever van de Nieuwe Waterweg-op Westlandse grond dus. Daarom moest het Streekplan Westland gewijzigd worden. Het Overlegorgaan Westland onder voorzitterschap van P. W. Hordijk trok fel van leer tegen de voorgeno men wijzigingen'. In het streekplan dient de tuinbouw hoge prioriteit te krijgen. De haven zal de tuinbouw ver dringen. De ervaring leert immers dat een havencomplex een enorme verste delijking van het gebied eromheen met zich meebrengt'. Tot bij de Kroon werd protest aange tekend tegen de Rotterdamse plannen. Inmiddels had eerste criticus P. W. Hordijk veel bijval gekregen uit tuin- bouwkringen. Algemeen werd gewaar schuwd voor verpaupering van het Westland. Burgemeester Hordijk legt uit: 'Inkrimping van het tuinbouware- aal leidt tot verschraling van het ex portpakket Dit sombere toekomst beeld weerhoudt tuinders ervan te in vesteren. Dat betekent aftakeling van een gebied, dat door middel van de export voor een belangrijke deviezen- bron zorgt'. De Kroon verklaarde de Westlandse kritiek eenter ongegrond. Ook het verwijt 'Rotterdam heeft nauwelijks naar alternatieven gezocht 'en de wetenschappelijk gestaafde bewe ring 'het Westland is een uniek en ideaal tuinbouwgebied in ons land' kon de overheid niet tot andere ge dachten brengen. Het Streekplan zou gewijzigd worden. 'Het nieuwe plan laat echter lang op zich wachten', meent P. W. Hordijk. 'Het Westland weet nog niets over het hoe van de veranderingen, terwijl al lang geleden gegevens beloofd zijn. Van de veelge noemde urgentie van de Rijnpoort- plannen is nog weinig gebleken'. Den Haag 'Niet alleen Rotterdam, ook Den Haag trekt aan het Westland. De ideeën over gewestvorming 'aten zien dat men de tuinbouwbelangen onderge schikt acht aan de plannen van stede lijke centra. Bovendien heeft men weer in onvoldoende mate gezocht naar alternatieven'. In het geval Den Haag vormt de woningbouw een bedreiging voor het Westland. Inmiddels heeft 'de Glazen Stad' steun voor haar positie gevon den in een uitlating van minister Gruyters (volkshuisvesting). Hij heeft gezegd dat men voorlopig niet verder zal werken aan de plannen voor Haag se woningbouw in Wateringen, de meest noordelijke gemeente van het Westland. Dat de opmerking van de minister een eind maakt aan 'de angst voor In dikking van het Westland' ligt niet voor de hand. Wél aannemelijk is een verder streven naar eenheid in het tuinbouwgebied. De plannen van het Overlegorgaan Westland betreffen mo menteel vooral de oprichting van een samenwerkingsorgaan. Burgemester Hordijk? 'De krachten moeten gebun deld worden. De vierduizend tuin bouwbedrijven mogen geen vierdui zend koninkiijkjes meer zijn, de ge meenten moeten samen een beleid be palen'. Het is duidelijk dat het West land voor P. W. Hordijk een bedreigd gebied is zoals Flakkee dat in 1953 en Nederland dat in de oorlogsjaren was. Burgemeester Hordijk zal na 1 februa ri zijn ambtswoning verwisselen voor een huis in Vorden (Gld). De burge- meest: 'Ik ben te nauw bij de proble matiek van het Westland betrokken geweest om in dit gebied te blijven wonen. Bovendien wil ik ruim baan maken voor mijn opvolger'. TRECHT Voor de Nederlandse loonvegen is gisteren een normale 1 lie-maandag' geweest, zoals het sinds uge tijd in spoorwegkringen heet. ig« It betekent, aldus een NS-woordvoer- er, dat over de gehele dag gerekend igeveer 16 procent meer reizigers St erden vervoerd dan in de tijd vóór benzinedistributic. Dc extra inge- 'Wi gde treinen waren voor ongeveer 70 icent bezet. 'cl DE In Ede is de 27-jarige Wage- ra; nger J. W. Wennekes gisteren in :n gierput van een varkersmesterij n het leven gekomen. De man moet bij zijn werk in gevallen zijn en jn gestikt, hoewel de put nog geen leter diep is. Van ome weerkundige medewerker Een record werd niet bereikt, maar toch stond de barometer in de Azo- rendepressie maandagmorgen vroeg vlak ten westen van Ierland erg laag, namelijk onder 950 mb, of 712 mm op de huisbarometer. In de zeegebieden rondom Ierland schoot de wind uit tot bijna 145 km per uur, dik orkaan kracht. Boven de Britse eilanden arriveerde gisteren een trog waarin sommige bui enwolken opschoten tot 10 a 12 vm hoogte. De vliegtuigen werden ge waarschuwd tegen zware turbulen'ie (lucht woelingen) vooral boven i n vlak btj Schotland. Bij die sterke stij gende bewegingen liet zich ook het onweer gelden, vlak na het middag uur eerst in zuid-Wales, om twee uur op het vliegveld Heathrow hij Londen. In een frontuitloper ontstond boven noordwest-Frankrijk een golf- storing met regen Parijs en St. Quen- tin tot 7 uur gisteravond: 3 mm) waarvan ook ons Land, met name net oosten, wat heeft meegekregen. Het Noordwest-Spaanse Vigo ving 22 mm neerslag over de voorafgaande 12 uur. De diepe oceaandepressies stuwen warme lucht naar Frankrijk en onze omgeving. In Toulon werd het gister middag 16 graden, in Valencia 21 gra den. Alles wijst er op dat toij februa ri met zacht weer voor de tijd van het jaar binnengaan. Er zijn mensen die vrezen voor een winterse wraak neming van de natuur in februari Die angst wordt niet gerechtvaardigd door de cijfers. Onze medewerker F. IJnsen te Wognum heeft zojuist over het tijdvak 1849 tot 1948 onderzocht of er verband tussen het aantal vorst- dagen in januari met dat in februari bestaat. De uitkomst was negatief We kunnen dus niet zeggen: Nu er in ja nuari erg weinig (2 tot 4) vorstdagen zijn geweest, zullen er in februari als compensatie wel extra veel komen. Voor hetzelfde geld kan er opnieuw een tekort volgen. Voor de temperaturen van verre uit- max. neer- temp. slag maal naar Japan, waar Tokio gisteren een maximum temperatuur bereikte van 7 gr. C. Bij de avondwaarneming om 1 uur 's middagf onze tijd, was het kwik er gezakt tot +1, in Rumoi op 43 graden noorderbreedte, 141 oos terlengte: -7. Surat in India (21 dr. noord, 72 oost) was veel warmer met maximaal 32 gr C. en een avondwaar neming van 29. Koud (-4) ivas het wel in het Koreaanse Kangnung maar al lerminst in het Chinese Hengchung op het vroegere Formosa met maxi maal 26 graden en een avondwaarne ming van 21 graden. HOOG WATER 30 Januari Vlissingen: 5 50-18.20, H aringvllclsluiz'. 7.32-19.52, Rot terdam: 8.23-21.05, ScheV^ïgcn7.0019.21, IJmuldcn 7.47-20.08. Don .der: 11.02-23.30. Harlingen: 1.32-13.50. Del. 3.35-18.07. enkelebuien -''f Amsterdam zwaar bew 9 1 De Bilt geheel bew 8 2 Deelen geheel bew 7 3 Eelde geheel bew 6 1 Eindhoven geheel bew 9 1 Den Helder zwaar bew 9 2 Luchth. R'dam zwaar bew 9 2 Twente zwaar bew 7 2 Vlissingen geheel bew 9 0.5 Zuid-Limburg regen 8 1 Aberdeen regenbui 7 1 Athene zwaar bew 12 0 Barcelona zwaar bew 15 0 Berlijn zwaar bew 7 0 Bordeaux regen 17 0.1 Brussel regenbui 9 0.2 Genève half bew 9 0 Helsinki sneeuw —6 0.2 Innsbruck zwaar bew 8 0 Kopenhagen regen 4 0.1 Lissabon regenbui 15 4 Locarno onbew 7 0 Londen zwaar bew 11 1 Luxemburg regen 6 2 Madrid zwaar bew 14 0.4 Malaga licht bew 19 0 Mallorca half bew 16 0 Nice licht bew 14 0 Oslo sneeuw 1 0.2 Parijs regen 10 3 Rome onbew 15 0 Split onbew 14 0 Stockholm geheel bew 3 0 Wenen onbew 8 0 Zürlch mist 5 0 Casa Blanca onbew 18 0 Istanboel mist 7 0 Las Palmas licht bew 20 0 Tunis zwaar bew 14 1 BAX.-TCH». HiN.Tea». WIN08ICHTIN8 onder redactie van loessmit De familie Smulders uit het Noordlimburgse dorpje America (bij Horst) is bijzonder boos op de heer M. Dijckmans uit dezelfde plaats, die zijn sexcentrum de naam 'Smulderslust' gegeven heeft De familie heeft een klacht gede poneerd bij de officier van justitie in Roermond, want die zou de heer Dijckmans moeten verbieden de naam Smulderslust nog langer te gebruiken voor zijn eros-cen- trum. De heer Dijckmans heeft de ze naam ontleend aan de straat waarin hij zijn zaak heeft: die heet namelijk Smuldersstraat. De familie Smulders is nu zo boos, omdat de straat genoemd is naar een overleden broer, die in 1944 als verzetsstrijder gefusilleerd werd In het concentratiekamp Vught. Familieleden van de overleden ver zetsheld hebben zich dezer dagen tot de gemeente Horst (waartoe America behoort) gewend met de vraag of er van gemeentewege iets te doen was aan de naamgeving van het centrum. De gemeente heeft de zaak uitgezocht en gecon stateerd dat zij hierin geen be voegdheden had. Daarna is de fa milie Smulders naar de officier van justitie gestapt. De boze familie heeft geen contact gezocht met de heer Dijckmans. die juist daarover op zijn beurt weer verontwaardigd is. Mevrouw Dijckmans: 'Ze zijn achter onze rug onmiddellijk naar de gemeente en de rechtbank gestapt in plaats van aan ons te vragen of wij de naam van de zaak wilden verande ren. Dat hadden we zeker gedaan. Wij wisten niets af van die ver zetsstrijder, die was doodgeschoten. Ik kan me wel voorstellen dat de familie het akelig vindt, dat wij die naam gebruiken voor onze zaak'. Overigens heeft zij de in druk, dat ook het feit dat haar man in een dorp als America een sexcentrum is begonnen, kwaad bloed heeft gezet bij de dorpsbewo ners. 'Ze zijn hier niks gewend' zegt ze. Of haar man de naam van de zaak nu zal wijzigen? 'Nou, ik weet het niet. Als ze eerst naar ons waren toegekomen en het hadden ge vraagd, hadden we het zeker ge daan, maar nu ze direkt naar de rechtbank zijn gestapt, weet ik het niet. Dan heeft hij ook een harde kop'. Het staat zwart op wit in het be kende Duitse blad Christ und Welt: minister Westerterp van ver keer en waterstaat zelf ontduikt de benzine-distributie. De minister woont dichtbij de Belgische grens en rijdt dan ook iedere ochtend voordat hij aan het werk gaat, even de grens over om zijn tank in België vol te laten gooien, uiter aard zonder daar bonnen voor in tf» hoeven leveren. 'Het verhaal zal wel in de wereld gekomen zijn', zegt men op zijn ministerie, 'omdat de minister een dag of tien geleden verklaarde best te kunnen begrijpen dat automobi listen dat doen en het ook niet zo erg te vinden, omdat die benzine toch niet van onze voorraaden af gaat'. En de reactie van de heer Westerterp zelf? 'Hij heeft eerst heel hard gelachen en daarna ver teld, dat er geen sprake van is. Hij is kort geleden tweemaal in België geweest, één keer met een dienst auto en één maal privé, en zelfs toen heeft hij eerst in Nederland getankt, mèt bonnen' Deze dame en heer, die gezellig samen in de tobbe zitten, hebben de woe de opgewekt van twee conservatieve Britse parlementsleden. Het plaatje hoort thuis in een advertentie van dc Britse gasindustric (een staatsbe drijf). dat onder het vrolijke geheel deze tekst afdrukte: 'Stop wat roman tiek in Je bad door het water samen te delen'. Dat alles met de onschul dige bedoeling de Britten er toe te bewegen nog wat zuiniger met dc ener gie te doen, maar dc parlementsleden tonen zich uiterst gebelgd. 'Betreu- renswaradlg, vulgair en van dc slechtst denkbare smaak', vindt parlements lid John Stokes en zijn collega Joseph Kinsey: 'Ik ben geschokt. Ik vind het vernederend van het gasbedrijf om voor tc durven stellen dat wij ons bad zouden moeten delen'. Het gaf bepaald geen prettige in druk van de VNU-ouders van het pasgeboren weekblad Story, wat Margriet-hoofdredactrice Hannie van der Horst in de t.v.-studio Bel- levue allemaal aan gelegenheids verslaggeefster Liesbeth den Uyl vertelde: voor de baby onder de damesbladen die als kool schijnt te groeien en volgens eigen zeggen mikt op de 'eenvoudige huisvrouwen' was per losse in- leg-advertentie reclame gemaakt in een aantal andere voor vrouwen bestemde tijdschriften (Libelle, Vi va en Margriet), hoewel de hoofd redacties van die bladen onderling hadden afgesproken zo'n adverten tie beslist te zullen weigeren. Nu zijn Margriet en Viva uitgaven van de Geïllustreerde Pers en Libelle en Story van de Spaarnestad, maar de forse paraplu van de \GW-con- eem overkoepelt beide uitgeverij en. zodat het er sterk op lijkt dat een hoofdredactie van zo'n dames blad weinig of niets tegen de wil van het machtige VNU-concern heeft in te brengen. Niets is minder waar volgens Story's hoofdredacteur Willem Smitt. Wel hebben, zegt hij, Mar griet en Viva de advertentie gewei gerd, omdat ze bang waren dat hun eigen abonnementenbestand daardoor zou kunnen afbrokkelen. Daarop nog steeds is de hoofd redacteur aan het woord heeft de VNU besloten de advertentie dan ook maar niet aan te bieden aan Libelle, die volgens dezelfde heer Smitt ontkend heeft dat er ooit overleg over deze zaak tussen de drie hoofdredacties zou zijn ge weest. De wederverkopers van de bladen hebben toen losse Storyre- clamefolders gekregen om bij hun klanten te verspreiden en die ver kopers hebben gemakshalve de los se vellen in de bladen gestopt die ze bezorgen. Niet allemaal en ook niet alleen in de drie damesbladen, maar ook in bijvoorbeeld Donald Duck, Disneyland en Sjors. Een moeilijk te weerleggen verkla ring dus, zoegezegd een sterke story. Sinds de val die Marlène Dietrich (naar schatting ongeveer 72 jaar) een paar maanden geleden na een optreden tijdens een Amerikaanse tournee maakte, is het allemaal niet zo best met haar. Ze boog toen zo diep voor het applaudisse rende publiek, dat ze haar even wicht verloor en in de orkestbak viel, waarbij ze een been lelijk be zeerde. Zelf dacht ze dat het wel zou meevallen en ging opgewekt door met volgende voorstellingen. Maar kort geleden kreeg ze zo'n pijn in hetzelfde been, dat ze er eerst aan geopereerd moet worden voor ze eventueel weer het toneel op mag. 'Je moet niet met die spullen rondlopen, als er nog patiënten zijn, Simpklns.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 7