'GRAAG GEDAAN' WIL EEN
WAT MENSELIJKER WERELD
dichtbij
Commentaar
Lidwoordje
Denemarken
In drie jaar zijn duizenden aanvragen en
aanbieders van hulp in contact gebracht
Achter de vraag om
hulp bij 'n klusje
zit vaak veel méér
Oudjaar: na negen
uur geen treinen
het weer
Wat kouder
Eis van 300 gulden
voor opslaan van
benzine in tuin
zusters huilen ook wel eens
artistiek
kuur
rijstpot
stemmen
I TROUW/KWARTET DONDERDAG 6 DECEMBER 1973
HrWF.XL\M) T5/K7
De discussie over de vraag of, wat
Nederland betreft, Israël 'bezette ge
bieden', dan wel 'de bezette gebieden'
moet ontruimen, is inmiddels al zo
langdurig gaande en bovendien nog
steeds zo precair dat het nauwelijks te
geloven valt, dat een hoge ambtenaar
van het ministerie van buitenlandse
zaken het onderscheid tussen beide
begrippen niet nauwkeurig in de gaten
houdt, wanneer hij journalisten inlicht
over de Nederlandse houding inzake
het conflict in het Midden-Oosten.
Toch heeft hij dinsdag op een bijeen
komst met journalisten dat betekenis
volle lidwoord 'de' blijkbaar toch per
ongeluk laten vallen. Nadat het minis
terie dat woordje al openlijk had ge
schrapt, heeft gistermiddag ook minis
ter Van der Stoel in de Tweede Ka
mer van 'een fout' gesproken. Boven
dien heeft hij ontkend, dat deze 'fout'
zoiets als een bedekte poging zou zijn,
het Nederlandse buitenlandse beleid
langs indirecte weg een draai te ge
ven. Het beleid is onveranderd, al
thans nadat de verklaring van de ne
gen EEG-landen van 6 november, die
het aan de bij het conflict betrokke
nen Israël, de Arabische landen,
de Sowjet-Unie, de VS en de Veilig
heidsraad overlaat, te bepalen wel
ke grenscorrecties er nodig en moge
lijk zijn.
Maar die verklaring het is niet
overbodig dit nog eens vast te stellen
betekende voor Nederland wél een
koerscorrectie. Het is dus nu niet
meer 'bezette gebieden', maar ook
(nog) niet 'de bezette gebieden', het is
een nuance daar tussenin. Premier
Den Uyl heeft een vraag hierover in
het op deze plaats al eerder geciteerde
interview in 'Le Monde' beantwoord
met een verwijzing naar de passage in
de verklaring van de negen waarin
wordt gesproken over de beëindiging
van 'de territoriale bezetting'. Daar
heb je dat 'de' toch weer.
Wie zich duidelijk wil uitdrukken, ont
komt er blijkbaar niet aan, zo nu en
dan eens een lidwoordje te gebruiken.
De Deense verkiezingsuitslag, die een
eind heeft gemaakt aan het sociaal-de
mocratische kabinet van premier An
ker Jörgensen, heeft tevens een zware
slag toegebracht aan de gevestigde
rechtse oppositiepartijen. De verschui
ving in de sympathieën van de Deense
kiezers, waarvan twee tegen het belas
tingsysteem gerichte splintergroepen
hebben geprofiteerd, is niet uitsluitend
te verklaren uit een algemeen wan
trouwen jegens de gevestigde partijen.
De stembusuitslag brengt ook tot uit
drukking, dat de Denen zich vrij alge
meen verzetten tegen de noodzaak
om, na jarenlang boven hun stand te
hebben geleefd, de buikriem aan te
halen.
Al sedert een aantal jaren vertoont de
Deense betalingsbalans ernstige tekor
ten. Een der oorzaken daarvan is de
verslechterende exportpositie van het
land, welks economie sterk afhankelijk
is van de afzet van landbouw- en in
dustriële produkten in het buitenland.
Voordat Denemarken vorig jaar tot de
EEG toetrad, moest het opboksen te
gen de concurrentie van het EEG-blok
en tegen de tolmuren van deze ge
meenschap, die met name de uitvoer
naar West-Duitsland bemoeilijkten.
Toen Engeland de voornaamste af
nemer van Deense landbouwprodukten
tot de EEG toetrad, zag Denemar
ken zich genoodzaakt mee te gaan.
Kopenhagen verwachtte van het lid
maatschap van de EEG al op korte
termijn een spectaculair economisch
herstel, onder meer dank zij de EEG-
subsidies voor de landbouw. In die
verwachting zijn de Denen teleurge
steld. De toetreding tot de EEG heeft
hun tot dusverre geen opzienbarende
baten opgeleverd. De betalingsbalans
vertoont dit jaar opnieuw een groot
tekort, terwijl een inflatie van elf pro
cent de prijzen fors heeft opgedreven.
Nu hadden de Denen al voordat ze
zich bij de EEG aansloten, een voor
West-Europeanen opvallend hoog con-
sumptiepeil bereikt Daarnaast hadden
ze zich voorzien van een uitgebreid
stelsel van sociale zekerheden, dat een
zware financiële last op de overheid
legde. Voor dit sociale pakket moet
een bedrag aan belasting worden op
gebracht, dat voor West-Europa (Zwe
den en Noorwegen uitgezonderd) on
gekend hoog is.
Een gemiddelde belastingdruk van bij
na vijftig procent, die de brutö-inko-
mens halveert, weegt extra zwaar in
een economisch klimaat waarin de
recle inkomens voortdurend door in
flatie worden belaagd. Mede omdat
hun binnen de EEG een goede toe
komst was beloofd, hebben de Denen
nog niet willen buigen voor de eis der
feiten om afstand te doen van een
stuk van hun welvaart. Toch kunnen
ze daar niet onderuit. Ook een politi
cus als Mogens Glistriip, die de poli
tieke situatie doeltreffend heeft weten
uit te buiten, is niet in staat om de
Denen meer welvaart te bezorgen dan
ze, economisch gesproken, verdienen.
door Kees de Leeuw
UTRECHT Onder de instellin
gen en actiegroepen, die zich be
zig houden met 'alternatieve'
hulpverlening, neemt de actie
'Graag Gedaan' een bijzondere
plaats in: hier wordt geprobeerd
vanaf de basis het verlenen van
eenvoudige directe burenhulp te
stimuleren. De actie 'Graag Ge
daan', drie jaar geleden begon
nen in Rotterdam op initiatief
van de Nederlandse Bond voor
sociaal-cultureel vormingswerk in
samenwerking met de Stichting
Ideële Reclame (SIRE), is inmid
dels uitgegroeid tot een echte
landelijke actie, waarbij behalve
in Rotterdam (waar de actie ge
woon doorgaat) het 'Graag Ge
daan' nu ook in Alblasserdam,
Amsterdam, Haarlem, Leiden en
Utrecht in praktijk wordt ge
bracht.
Dat het Rotterdamse initiatief is aan
geslagen, blijkt wel uit het feit, dat
in die drie jaar duizenden aanvragers
van hulp cn aanbieders van hulp via
de advertenties van SIRE in de plaat
selijke bladen met elkaar in contact
zijn gebracht en er duizenden kar
weitjes zijn verricht, variërend van
het doen van boodschappen en het
witten van een plafond voor bejaar
den tot het maken van een praatje
met en het meenemen van een bloe
metje voor een invalide. Een simpele
vorm van dienstbetoon in feite, die
echter juist vanwege die simpelheid
door de mensen vaak niet meer wordt
opgemerkt eri waaraan ook de geves
tigde hulpverleningsinstituten voorbij
gaan, omdat ze daar niet op 'gebouwd'
zijn.
Mevrouw mr. E. L. van Vucht Tijssen-Van der Burg: het is een wis
selwerking
Mentaliteit
De actie 'Graag Gedaan' wil echter
meer. Het gaat niet alleen om het be
middelen bij hulpverlening tussen
particulieren onderling, maar ook om
het beïnvloeden van de mentalitéïiriop
dit gebied en om het veranderen van
de houding hiertegenover, terwijl
men daarnaast een bijdrage wil leve
ren aan het ontdekken van nieuwe
vormen van sociale hulpverlening. En
met dat laatste, die derde doelstelling,
is in Rotterdam, dat min of meer mo
del staat voor de landelijke actie, ook
al een zij het schuchter begin
gemaakt.
Mevrouw mr. E. L. van Vucht Tijs-
sen-van der Burg, die ook ten nauw
ste betrokken is geweest bij het 'Rot
terdamse gebeuren', is sinds 1 oktober
van dit jaar coördinator van het lan
delijk bureau in Utrecht, met steun
van CRM opgericht om de plaatselijke
acties te kunr.en begeleiden.
Mevrouw Van Vucht Tijssen, die
naast rechten ook medicijnen en
psychologie heeft gestudeerd, heeft,
zoals ze zelf zegt, zich altijd al aange
trokken gevoeld tot het werken in de
maatschappelijke sector. Vroeger
thuis geconfronteerd met het 'Doe
eens iets voor een ander zonder er
geld voor te vragen', wat haar altijd
is bijgebleven, vindt ze het erg fijn
nu met de actie 'Graag Gedaan' bezig
te kunnen zijn. Eerst in Rotterdam
op plaatselijk niveau en nu in
Utrecht landelijk.
Zelf iets doen
'De gedachte achter 'Graag Gedaan' is,
dat je de maatschappij niet alles kunt
verwijten, maar dat je ook moet pro
beren er zelf wat aan te doen. Het is
een wisselwerking. Je kunt niet het
een veranderen zonder het andere te
veranderen. Dat is niet van elkaar los
te denken. Bij deze actie gaat het (in
eerste instantie) om een individuele
aanpak van de mens, die steeds meer
in deze tijd in de verdrukking raakt.
Om met mensen, die het niet meer
zien zitten (bijvoorbeeld) een praatje
te maken en hem te laten zien, wat
hij aan werkelijk menselijke gaven
hebben en dat om maar iets te
noemen studeren op zich niet het
belangrijkste is'.
Bij de actie 'Graag Gedaan' gaat het
in eerste instantie om het verrichten
van hand- en spandiensten en daarop
werd in de advertenties van SIRE ook
de nadruk gelegd. De advertenties
richtten zich zowel op hen, die bereid
zijn medemensen met kleine prakti
sche hulpverlening van dienst te zijn,
zoals: 'Hij doet niet aan liefdadigheid,
maar hij wil best een kast verschui
ven', als tot hen, die hulp nodig heb
ben 'Zij heeft geen huishoudster no
dig, maar iemand, die de kinderen
naar school brengt'
Mevrouw Van Vucht Tijssen: 'Bij het
bemiddelen van hulp merk je nog
vaak, dat mensen bang zijn om hulp
te aanvaarden. Het feit, dat je afhan
kelijk bent van iemand, als je die
hulp aanvaardt, vindt men verschrik
kelijk. En direct wordt dan al gezegd:
maar ik kan niets terug doen. Ik zeg
dan altijd: natuurlijk wel, je kunt
warmte geven, hartelijk zijn. Dat is al
heel wat'.
Zij vertelt dan van die oudere dame,
die iemand zocht om boodschappen te
doen en een student, die zich daar
voor aanbood Die mevrouw kwam
toen zelf op het idee om elke keer,
als die student boodschappen had ge
daan, hem te vragen om te blijven
eten, zodat hij tenminste éln keer een
goede warme maaltijd nuttigde en zij
zich niet meer afhankelijk hoefde te
voeien.
Mevrouw Van Vucht Tijssen: 'Vooral
bij echte bejaarden (van boven de
tachtig jaar» merk je vaak iets van
een schrikreactie, als je vraagt of ze
hulp nodig hebben. Het eerste, wat ze
zeggen, is: 'ik ben nog niet oud, hoor,
ik kan best alles zelf nog'. Echter niet
bij alle mensen tref je die angst om
geholpen te worden aan. Zeker niet
als het gaat om eenvoudige klusjes,
maar wel wordt heel vaak de vraag
gesteld: wat kan ik terug doen, en dat
uit zich dan meestal in het maken
van een gezellig praatje of in het in
schenken van een kopje thee'.
Isolement
Bij de actie 'Graag Gedaan' is geble
ken dat er vaak meer achter zit dan
het alleen maar vragen om een klusje
van het schilderen van het tuinhek
tot het behangen van het zolderka
mertje te laten doen: meer dan
eens blijkt cr veel behoefte aan con
tact achter te zitten. Maar het omge
keerde is ook waar: ook bij de aanbie
ders wordt vaak hulp aangeboden om
uit een zeker isolement te komen en
een blijk van waardering (is er
kenning) te ontvangen.
Mevrouw Van Vucht Tijssen: 'Er zit
ten twee stromingen in de mens, zoals
ik dat heb mogen ervaren. Hij heeft
behoefte om zich dienstbaar op te
stellen jegons zijn medemens, wat te
gelijkertijd een stukje realisatie van
die mens zelf inhoudt. Een verlangen
zelf het gevopl te hebben: ik ben toch
nog een goed mens. En als dat het ge
val is, kan je spreken van gelijkwaar-
digheid van aanvrager en aanbieder
van hulp en dan is het zaak geworden
van helpen op gelijk niveau'.
Geen liefdadigheid
Op deze manier wilde actie 'Graag Ge
daan' er toe bijdragen, dat de mensen
voor elkaar de wereld wat draaglijker,
wat menselijker maken. Het heeft
echter niets te maken met de 'liefda
digheids-theekransjes' van vroeger.
Die liefdadigheid zit er niet bij en
ook niet de gedachte van 'Verbeter de
wereld, begin bij jezelf. Achter de ac
tie zit meer, omdat men ook de oorza
ken van het falen van deze maat
schappij wil opsporen en van daaruit
ook de structuren wil aanpakken.
Structuren, die de mens zelf in het le
ven heeft geroepen en die hem nu bo
ven het hoofd zijn gegroeid. De men
sen bij 'Graag Gedaan' weten ook wel,
dat met een tijdelijke oplossing uit
eindelijk noch de mens noch de
maatschappij is geholpen. Daarom
wordt ook gezegd: het één doen en
het andere niet nalaten. 'Graag Ge
daan' is een ideologie en dat vraagt
tijd, geld, geduld en een frisse kijk,
wordt gezegd. Daarom wordt begon
nen met het opknappen Van eenvoudi
ge klusjes of het afleggen van een be
zoekje bij mensen, die wel eens wat
gezelligheid zouden willen hebben. Ie
mand, die gewoon een kopje thee
komt drinken. Want als je alleen
maar met de poes kunt praten, wil je
ook wel eens iets anders.
Het landelijk bureau van de actie
Graag Gedaan is gevestigd in Utrecht:
Biltstraat 192 tel. 030-712874.
Van een verslaggever
UTRECHT Ook de komende oude
jaarsavond zullen er na negen uur
vrijwel geen treinen meer rijden. De
internationale treinen zullen gewoon
rijden.
De dienstregeling van de spoorwegen
voor maandag 24 december is nogal
gewijzigd in verband met het feit dat
de dag na kerstmis, 27 december,
zal zijn en dat het overige verkeer
nogal gespreid zal verlopen. De trei
nen rijden dan als op een dinsdag. Op
de dag ne kerstmis, 27 december,
wordt volgens het normale donderdag-
schema gereden (in tegenstelling tot
andere jaren toen er op de dag na
kerst als op maandagen gereden werd.
Dit jaar houden de NS echter reke
ning met het vervallen van veel
woon- werkverkeer.
Van onze weerkundige medewerker
Na een dag in rustige sfeer, gooit een
uitgediepte depressie op weg naar De
nemarken weer roet in het eten. Een
bijbehorend koufront veroorzaakt
vandaag in Nederland meer wind uit
west- tot noordwest. In het Wadden
gebied vooral kan voor de zoveelste
keer dit najaar de grens van harde of
stormachtige wind worden overschre
den.
Uit deze ontwikkeling blijkt, dat het
hogedrukgebied van 1035 mb. in het
zeegebied ten westen van Frankrijk
de atmosfeer niet goed onder controle
kan krijgen, zolang in de hogere ni
veau's die beruchte depressie-glijbaan
van IJsland naar de Oostzee in takt
blijft.
Achter het front wordt koudere lucht
aangevoerd, waardoor er een eind
komt aan een kortstondig moment met
temperaturen tot circa 10 graden Cel
sius. In de polaire lucht is de vor
ming van enkele regen- en hagelbuien
mogelijk en later is zelfs sneeuw niet
uitgesloten.
Door de Noordzee zal de temperatuur
daling in de onderste luchtlagen wel
worden getemperd, maar de kans op
wat nachtvorst neemt in het binnen
land later toe, zonder dat het nu tot
serieus winterweer komt.
Er zijn mensen geweest, die in de
korte maar koude winterperiode van
vorige week een begin zagen van een
lange en natuurlijk strenge winter.
Het zat er echt wel in, dat die ge
dachte niet bewaarheid zou worden.
Het gebeurt vrijwel nooit dat een
vroege felle kou voorafgaat aan zoiets
groots Eén van de uitzonderingen
was de legendarische winter van 1890-
'91, die in de laatste novemberweek
inzette en in december steeds rigoreu-
zer te keer ging.
Ook de schipper in noordoost-Gronin-
gen. die een paar dagen geleden ver
kondigde dat de dooi maar één dag
zou duren zat er naast. Wanneer deze
man een blik op de weerkaarten had
kunnen slaan, vooropgesteld dat hij
ANP/KNMI
ran de lijnen en symbolen kaas had
gegeten, zou hij wat voorzichtiger in
zijn uitspraak zijn geweest, die louter
en alleen stoelde op het feit dat het
zo wel eens een keer verloopt.
Hier ons gebruikelijke herfst-neerslag-
goverzicht, aan de hand van gegevens
van 'ner en der in het land verspreide
medewerkers. Almkerk 183 mm, Nijme
gen 227 mm. Fijnaart 242, Apeldoorn
249, Oud Beijerland 253 mm, Deventer
256 mm, Bussum 260 mm, Gorredijk
291 mm, Andijk 300 mm, Leeuwarden
306 mm, Rotterdam 310 mm, Arnhem
316 mm, Uithuizermeeden 335 mm,
Scheveningen 367 mm, Amsterdam 396
mm neerslag gemeten tussen 1 septem
ber en 1 december. Het landelijke
normaal voor de herfst is circa 255
min.
UTRECHT Onbegrijpelijk vond de
Utrechtse officier van justitie mr. T.
van Dijk het dat aannemer II. B. uit
Driebergen vaten met bijna duizend
Liter benzine in de tuin bij zijn huis
had opgeslagen terwijl dagelijks
wordt gewaarschuwd hoe gevaarlijk
dat kan zijn. Wegens overtreding van
de hinderwet en van de plaatselijke
brandweerverordening hoorde G. gis
teren voor de Utrechtse kantonrechter
300 gulden boete tegen znch eisen.
De aannemer zei, dat hij de benzine
nodig had voor zijn bedrijf maar dat
hij de brandstof tijdelijk maar thuis
had opgeslagen omdat hij niet over
vervoer beschikte. De risico's die aan
zijn handelwijze waren verbonden had
hij onvoldoende beseft, voerde hij
aan.
Mr. Van Dijk wilde ten aanzien van
G. nog wel enige clementie opbrengen
omdat het hier niet ging om een no
toire hamsteraar of om iemand die de
opzet had om de felbegeerde brand
stof tegen een zacht prijsje te verhan
delen. Mr. Van Dijk liet doorscheme
ren dat de justitie tegen die lieden
streng zal gaan optreden.
OPKLARINGEN
L BEWOLKING
10 MAX. TE MP.
«10 MIN. TEMP.
WINDRICHTING
HOOG WATER vrijdag 7 december - Vlissln-
gen: 11.25-23.58 Haringvlletsluizen: 0.36-
v.ao rotterdam: 1.49-14.03 Scheve tngen:
0.06-12.32 IJmuiden: 0.45-13.09 Den Helder:
4.23-16 48 Harlingen: 6.45-19.21 Del>.,jl 8.44-
21.35.
onder redactie van loessmil
Verpleegsters lijken vaak van die
taaie vrouwen, die onder alle om
standigheden het hoofd koel hou
den, maar vergeet het maar: ook
zusters zijn geivone mensen, die
het net als een ander soms niet
meer kunnen harden en in snikken
uitbarsten. Een vijfde van alle ver
pleegkundigen geeft zelfs eerlijk
toe wel eens op de afdeling te hui
len waar de patiënten bij zijn.
Dat blijkt uit een enquête van de
'Werkgroep 2000', die de verpleeg
kundigen in algemene ziekenhui
zen, psychiatrische inrichtingen en
tehuizen voor zwakzinnigen een
iwagenlijst stuurde. Daarop kwam
voor de dames en heren die 'ik
huil nooit op de afdeling' hadden
ingevuld, ook deze vraag voor:
waaróm huilt u niet eens een keer
op de afdeling? 'Ik hoef niet', ant
woordde 54 procent en 21 procent
'Ik wil niet'. 'Omdat het niet mag',
vulde 0,8 procent in en 4,2 procent
vond dat zoiets gewoon niet kan.
Drieduizend verpleegkundigen kre
gen zo'n vragenlijst en de helft
vulde die in en stuurde 'm netjes
terug. Hoewel de werkgroep het
onderzoek niet als representatief
voor het hele verpleegwezen teil
zien, kernen er toch aardige con
clusies uit. Zo lijkt de situatie nan
de hand van de antwoorden ten
minste, in de inrichtingen voor
zwakzinnigen in veel opzichten het
gunstigst. De minst negatieve ant
woorden op vragen over omgang
met superieuren, grootte van afde
lingen en personeelstekorten ko
men bijvoorbeeld allemaal uit die
hoek. Ruim een kwart van de wer
kers in psychiatrische ziekenhuizen
zegt dat 'het idealisme waarmee ze
de verpleging in gingen, al snel te
pletter is gelopen'. In gewone zie-
De Engelse rockformatie The Who
is in de Canadese stad Montreal
wegens vernielingen in z'n geheel
door de politie opgepakt. Welis
waar zijn de heren intussen weer
losgelaten, maar het muisje kan
nog best een staartje hebben.
Daags tevoren was de groep in
Montreal opgetreden voor een af
geladen zaal met zeker achttiendui
zend mensen, waar het ook wel
niet zo rustig zal zijn gebleven,
maar dat had verder niets met hun
arrestatie te maken. Ze logeerden
in een hotel in het centrum, waar
ze een van de betere suites hadden
gehuurd. Personeel, gealarmeerd
door andere gasten die klaagden
over hels lawaai, vond de kostbare
suite veranderd in een puinhoop.
De muzikanten hadden de kamers
van onder tot boven volledig ge
ruïneerd; alles was in elkaar ge
ramd en er was voor zeker twintig
duizend gulden schade aangericht.
Daarop belde de hoteldirectie de
politie, die het hele stel meenam
naar het bureau. Achteraf zeiden
de artiesten spijt van hun dolle
bui te hebben en alle schade te
zullen vergoeden. Als tegenpresta
tie heeft het hotel beloofd geen
aanklacht tegen hen te zullen in
dienen, maar de polntie. 'niet be
paald gecharmeerd van de hele af
faire', wil het er niet bij laten.
henhuizen denkt 17 procent cr zo
over en maar 9 procent van de
v erple(e)g(sl)ers van zwakzinni
gen. In de personeelsadvertenties
wordt alles veel te mooi voorge
steld, vindt 47 procent van de ver
pleegkundigen in psychiatrische
inrichtingen (39 procent uit zie
kenhuizen en 28 uit de zwakzinni
genzorg).
Gemiddeld 14 procent van alle on
dervraagden is slecht te spreken
over de communicatie op de afde
ling en de contacten met artsen,
maar daar moet meteen bij worden
verteld, dat dat percentage onder
verzorgers van zwakzinnigen maar
2 is. In de gewone ziekenhuizen
zegt 60 procent het gevoel te heb
ben weinig of geen invloed op de
gang van zaken te hebben, in de
psychiatrie 49 procent, maar al
weer in de zwakzinnigenzorg niet
meer dan 21 procent.
Phuong, een tienjarig Vietnamees
kind, tekende dit dorpstafereel:
een grote kruik midden in een
dorp, waarin iedere familie wat
rijst doet, bestemd voor passerende
strijders. En inderdaad komt op
een hier niet zichtbaar deel van de
tekening zo'n strijder aanstrompe
len, recht op de pot af. Hij mist
een been en loopt op houten kruk
ken.
De kleurrijke tekening van Phu
ong is er één van de twaalf die in
de maandkalender 1974 van het
Medisch Comité Nederland-Viet-
nam zijn afgedrukt. Kinderen die
vanaf hun geboorte niets anders
dan oorlog gezien hebben, brach
ten een ziekenhuisbezoek, kinder
spelletjes, een gebombardeerde
brug en nog veel meer in beeld.
Voor 3,50 (postgiro 1090400 t.n.v.
MCNV, Amsterdam) wordt de ka
lender thuisgestuurd. Er staat nog
meer in: over het comité en zijn
werk, wat er over Vietnam te koop
is (van rapporten, landkaarten en
stickers tot recepten aan toe)1 en
alles over het belangrijkste project
dat het comité nu onder handen
heeft: het Binh Vién Hè-lan. Ne
derlands ziekenhuis voor Vietnam.
Het enige middel om mevrouw
Shirley Turner 35 jaar oud. 1.60
meter lang en 220 pond zwaar
te laten vermageren, concludeer
den de artsen van het Engelse
Nottingham-ziekenhuis, is: kiezen
op elkaar. Een paardemiddel. want
een chirurg klonk haar kaken
muurvast aan elkaar, eerst met een
voegmiddel en vervolgens nog met
een stalen pen aan weerszijden van
haar mond, maar het schijnt te
helpen: een Schotse vetzak heeft
acht jaar geleden hetzelfde laten
doen, waarbij hij gedwongen was
al die tijd een zeer magertjes dieet
te volgen en daardoor van 210 op
76 kilo kwam.
De kuur van mevrouw Turner
moet haar uiteindelijk tot 110
pond doen afslanken. De snoepgra-
ge Shirley vertelde sissend tussen
haar tanden dat ze op deze manier
een half jaar voor nodig heeft. Ze
kan haar mond niet bewegen en
leeft op thee, koffie en tomaten
soep. Zo is ze in twee weken al
tien pond kwijtgeraakt. Alleen ex
treem vette patiënten worden in
Engeland op deze manier onder
streng toezicht in een ziekenhuis
oehandeld.
In de oliestaat Koeweit, waar ze zo
lekker modern meedoen met boy
cotacties. zijn ze lang niet zo bij
de tijd als ze zich voordoen. Nu
pas zijn ze aan het prille begin
van emancipatie van de vrouw toe.
Want het gaat nog niet eens om
gelijke beloning of zo, maar om
het afschaffen van de sluier, de
veelwijverij en de politieke on
mondigheid. Nu zal die politieke
medezeggenschap nog wel een
eeuwtje of wat in beslag nemen,
want zelfs het afschaffen van slui
er en polygamie blijkt de Koeweit
se heren de grootste moeite te kos
ten. Tijdens heftige debatten in
het parlement verdedigden de con
servatieve afgevaardigden vol vuur
het eeuwenoude gebruik om er
meer vrouwen op na te houden en
voorts waren ze van mening dat
vrouwen niets op straat, laat staan
in openbare gelegenheden te ma
ken hebben. Gelukkig waren er
ook liberale parlementsleden, die
het hoog tijd vonden voor de vrou
wenemancipatie 'in een wereld
waarin de man al naar de maan
vliegt'.
Besluiten zijn er niet genomen.
Vanaf de publieke tribune namen
veel vrouwen luidkeels aan de dis
cussies deel, maar het valt sterk te
betwijfelen of hun stem daar ge
hoord is.
Inderdaad staat er een dubbel bad in het bestek, maar of dit het nu
helemaal is?'
