VLIEG ER EENS
UIT MET JE BAAS
MET MAX VAN DEN BERG
S NIET TE WERKEN'
Ook import gaat Fries praten
OLLEN IN GRONINGEN ZIJN NU OMGEKEERD
Niet PvdA maar
confessionelen
eisen openheid
Vee afgetreden wethouders laken streven naar macht
Boek over een tweetalige provincie
'Prikkelreisjes':
nieuw ontdekt
gat in de
reismarkt
lUiW/KWARTEfT ZATERDAG 24 NOVEMBER 1973
BINNENIiAND T11/K13
tuurders zijn regenten die zich laten kiezen en
vier jaar ln liet verborgene besturen, zei de
nlngse wethouder drs. Max van den Berg nog
zo lang geleden. Hij en de meerderheid van
PvdA-fractie eisten openheid. Nu zit Max zelf
een links college te besturen, precies even
borgen en in het kader van net zo'n regent-
ap als hij de vorige bestuurders verweet,
rollen zijn omgekeerd. Het is niet meer de
IA die om openheid- vraagt. Dan doen tegen-
jrdig de confessionele fracties. De vorig jaar
etreden wethouder drs. F. H. von Meijenfeldt
wijt het college de democratie om hals te bren-
Hij vindt dat op zijn minst de agenda van de
gaderingen van B. en \V. openbaar zou moeten
i. B. en W. doen wel net alsof ze openlijk laten
(ben wat ze aan het doen zijn, maar in werke-
theid geven ze slechts een uiterst klein deel
de onderwerpen die ze bespreken. In het vori-
eollege van B. en W. keken de wethouders van
verschillende partijen elkaar nog onderling op
vingers. Een wrange vorm van democratie mis-
len, maar er was tenminste controle. Nu be-
kokstooft het linkse meerderheidscollege allerlei
dingen en alleen wat men daarvan kwijt wil
wordt aan de openbaarheid prijs gegeven.
De PvdA heeft de mogelijkheid om de eigen doel
stellingen erdoor te krijgen niet groter gemaakt
door in een links college te gaan zitten. Vroeger
kon Max van den Berg althans nog met zijn porte
feuille rammelen, als Iets hem niet naar de zin
ging. Nu houdt hij noodgedwongen zijn mond,
omdat hij de vriendschap van de CPN die ln
het college een sleutelpositie Inneemt niet kan
verspelen. Bovendien is de verkering tussen PvdA
en CPN toch al niet zo sterk. De CPN heeft de
PvdA bij voortduring laten vallen als het op
stemmen over controversiële kwesties aankwam.
Een andere ex-wethouder, de heer P. G. van Del
den, meent dat er zo niet te besturen valt Hij
pleit ervoor niet weer een meerderheidscollege te
laten terugkeren na de gemeenteraadsverkiezingen
van volgend jaar. Volgens Van Delden is de beste
vorm een program-college of zoals hij het
noemt: een afspiegeling-progTamcollege te laten
optreden. Daarbij baseert hij zich op een uit
spraak van het Christen-Democratisch-Appel
(CDA) voor vorming van programcolleges na de
verkiezingen. Partijen moeten het dan eens wor
den over het realiseren van prioriteiten.
Noch Von Meijenfeldt noch Van Delden zijn van
plan in de gemeenteraad terug te keren. Onder
staand hun visie op het ontstaan van de huidige
situatie. In een volgend artikel hopen we de belde
andere afgetreden wethouders, W. Hendriks
(PvdA) en mej. A. C. C. Nijhoff, die wèl in dc
politiek blijven aan het woord te laten.
ior Jan Sloothaak
ax van den Berg
IONINGEN 'Wij zouden zeg-
n: Ik heb dét idee; kan dat?
ax van den Berg zou zeggen: Ik
b dat idee; zo moet het. Dat is
ongeveer de kern van het con-
ct dat heeft geleid tot ons af-
aden'. Dit zegt de heer P. G.
n Delden (CHU), één van de
■wethouders, die herfst vorig
jar aftraden uit ongenoegen met
it optreden van wethouder drs.
fax van den Berg.
e man die in feite de kat de bel
inbond was wethouder drs. F. H.
in Meijenfeldt (AR). Hij legde een
Jrklaring af waarin hij zijn aftreden
pkondigde na het verwerpen door
i raad van een motie van wantrou-
bn tegen wethouder Van den Berg.
I mag van mij wel weten dat ik de
volgen niet voorzien heb', zegt Von
pijenfeldt thans. Hij wist van tevo-
b niet dat zijn collega's Van Del-
In, mej. A. C. Nijhoff (VVD) en
flfs Van den Bergs partijgenoot W.
fendriks hem zouden volgen. De soli
diteit binnen het college van b. en
I tegenover Van den Berg leek aan-
[nkelijk overigens groter dan ze la-
p bleek te zijn.
e CPN deelde het gevoelen tegeno-
Ir de PvdA-wethouder, die door de
fmmunistische wethouder H. Nie-
leyer als 'niet optimaal eerlijk' werd
bwaardeerd en deze wethouder heeft
ilfs eens gezegd dat hij Van den
erg niet voor zijn auto moest krij-
fe kern van het conflict is dat Van
n Berg wel deelnam in een zoge-
amd afspiegelingscollege, dat alleen
werken als er compromissen ge
iten worden, terwijl hij volgens
afgetreden wethouders in feite
et bereid was tot compromissen,
at Van den Berg wilde moest ge-
luren. De andere wethouders vonden
ideeën vaak best de moeite
aard, maar de manier waarop hij ze
door wilde drijven wees men af.
an den Berg wilde zijn zin doordrij-
P. G. van Delden
ven en in voorbereidingsstadia verke
rende B. en W.-stukken bracht hij
voortijdig naar buiten om pressie uit
te oefenen, aldus de afgetreden wet
houders.
Niet alleen Niemeyer vond Van den
Berg niet optimaal eerlijk, ook de an
dere wethouders verweten hem ge
brek aan integriteit Hetzelfde geldt
voor ex-burgemeester J. J. A. Beïger,
die in feite al eerder het schip verliet
(om naar DS70 over te stappen), dan
de vier wethouders. Voorbeelden van
die oneerlijkheid heeft geen van hen
echter ooit publiekelijk willen geven.
Wel herinnert bijvoorbeeld het KVP-
raadslid A. J. Berger zich dat op een
commissievergadering eens bleek dat
de PvdA-raadsleden beter gedocumen
teerd waren dan de andere fracties.
Het bleek dat Van den Berg zijn ei
gen fractie had voorzien van uitge
breider materiaal dan de andere frac
ties, aldus Berger. De wethouder bood
daar toen zijn verontschuldigingen
voor aan.
Verder is er meermalen sprake ge
weest van geheime stukken, onder
meer over bijvoorbeeld een veel irri
tatie verwekkende nota waarin Van
den Berg onder meer de veemarkt
wilde opheffen en waarover hij al had
gesproken met zijn fractie. In een an
dere geheime notitie stond dat alleen
ambtenaren die zijn (Van den Bergs)
maatschappij-visie onderschreven,
mochten worden toegelaten in de teams
voor de binnenstadsplannen.
De roerselen die uiteindelijk tot het
conflict leidden begonnen zich al af
te tekenenen nog voordat bijna vier
jaar geleden het college van B. en W.
begon te werken. 'Toen al heb ik bij
het aanvaarden van het wethouder
schap gezegd: Zo lang het mogelijk
is', aldus Von Meijenfeldt. 'Maar ik
vond dat ik dat eerst aan de realiteit
moest toetsen'.
Zijn bezorgdheid gold enkele publika-
ties, waaruit bleek dat Van den Berg
zich liet leiden door een machtsstre
ven. Volgens Van Delden heeft nie
mand minder dan premier Den Uyl
hetzelfde aspect onlangs nog eens aan
gesneden op een bijeenkomst in Drach-
Drs. F. H. von Meijenfeldt
ten. Deze zei toen dat Van den Berg
een 'bijzondere opvatting over gezag'
had en een 'regentenmentaliteit'. Het
kwam opnieuw tot uiting toen Von
Meijenfeldt bij zijn aftreden Van den
Berg weer een machtsstreven verweet.
Met de in bijgaand verhaal ge
bruikte term 'afspiegelingscol
lege' wordt bedoeld een college
van burgemeesters en wethou
ders, globaal gebaseerd op de po
litieke verhoudingen ln de ge
meenteraad. Van een 'program
college' is sprake als een paar
partijen uit de gemeenteraad
zich in een college van B. en W.
vinden op basis van een politiek
program. In Groningen is op het
ogenblik nóch een afspiegelings-
noch een programcollege doch
een meerderheidscollege: na de
politieke ruzie hebben zich
PvdA, CPN, D'66 en PSP (sa
men een meerderheid in de
raad) aaneengesloten.
Beleidsplan
Directe aanleiding voor dat aftreden
was toen de weigering van Van den
Berg en zijn fractie om nog langer te
werken als er niet eerst een beleids
plan op tafel kwam. Eerder had de
PvdA al genoegen genomen met een
toezegging dat zo'n plan er zij het
niet één-twee-drie zou komen. On
dertussen had Van den Berg zelf ech
ter voor zijn eigen portefeuille al een
beleidsplan ontwikkeld. 'Daaraan
heeft hij volgens eigen zeggen twee
jaar gewerkt en met medewerking
van mensen van de universiteit. Van
ons eiste hij toen dat we ook onmid
dellijk een beleidsplan op tafel zou
den leggen. Dat konden wij niet ver
antwoord doen', aldus Von Meijen
feldt.
Was het niet verstandiger geweest om
Van den Berg dan maar niet te laten
meewerken en zelf rustig door te
gaan? 'Dat zou betekend hebben dat
er een begroting op tafel kwam, waar
aan Van den Berg niet had meege
daan en die bij voorbaat door de
PvdA was afgewezen. Wat voor een
rare situatie had je dan gehad.
Hoe het ook zij, de vier traden af.
Hun achterban vroeg zich af of het
nu wel nodig was geweest dat vier
man werken voor één. Daar is nadien
veel over gesproken en beide confessi
onele wethouders menen dat achteraf
begrip is gebleken, hoewel misschien
niet van iedereen.
In ieder geval zouden beiden in zo'n
geval wéér aftreden. 'Er was niet met
Van den Berg te werken'. Dat komt
mede doordat Van den Berg zo
zeggen ze direct al met een grote'
afweerhouding bij B. en W. binnen
kwam en zich later bij gelegenheid al
eens verbaasd uitsprak over de 'coöpe
ratieve houding' van een collega die
Van onze Friese correspondent
LEEUWARDEN De Frysk-Nasjonale Partij lieeft dezer dagen
in een brief aan de regering over de gewestvorming ook even de
plannen van de minister van binnenlandse zaken met betrekking
tot de provinciale indeling aangehaald. Er werd gesteld dat de
minister wel niet van plan zou zijn Friesland als provincie te la
ten opnemen in een groter geheel, want dat zouden de Friezen
niet slikken en het zou tot Ierse toestanden kunnen leiden.
maken hebben en we hopen dat ons
boek er toe zal bijdragen dat meer
mensen een beter en breder inzicht
in de taalsituatie krijgen,' aldus drs.
R. Straatsma in de inleiding.
Unieke positie
Dat is een nog al krasse opmerking,
maar dat de Friezen er inderdaad op
zullen staan binnen een eigen pro
vinciaal verband te blijven is duide
lijk voor ieder die de situatie daar
kent
De provinciale grens betekent,daar
meer dan een ambtelijke afbake
ning; binnen de grenzen leeft een
bevolking met een eigen taal en een
eigen cultuur, die overigens niet al
leen door de eigen provinciale en
gemeentelijke overheden wordt ge
steund en bevorderd, maar die sinds
enkele jaren ook erkenning geniet
van de Rijksoverheid en door het
ministerie van CRM op zij het
tot nu toe zeer bescheiden wijze
wordt gesubsidieerd.
Omdat er buiten Friesland en
zelfs ook bij sommigen in de provin
cie zeer grote misverstanden over
deze situatie bestaan is het goed dat
er thans een boek over de verschil
lende aspecten van de tweetaligheid
is verschenen. Het is in opdracht
van het pedagogisch werkverband
van de Fryske Akademy geschreven
door K. Boelens, drs. A. Feitsma,
drs. L. Pietersen, drs. R. Straatsma,
G. H. Vledder en K. Zondag. Er was
aan dit boek vooral behoefte bij de
pedagogische academies, die tot nu
toe een duidelijke eerste oriëntatie
over dit onderwerp misten. Het kan
overigens ook bij andere vormen
van onderwijs worden gebruikt. In
het voorwoord staat terecht, dat het
boek voor de oriëntatie van de be
langstellende leek zijn waarde kan
hebben. Dit is een probleem waar
we in Friesland alle dagen mee te
Toen enige tijd geleden het eerste
exemplaar van het boek aan de co-
missies der Koningin, mr. H. Rijp-
stra, werd aangeboden bleek wel dat
leze de betekenis ervan ook niet al
leen als leerstof ziet. Hij zei onder
meer: 'We moeten onze taal veel
meer spreken waar het pas geeft.
Mocht dit boek daartoe stimuleren
dan ben ik ervan verzekerd dat het
daarin gestelde velen als muziek in
de oren zal klinken en dat het een
wezenlijke bijdrage zal geven tot de
goede ontwikkeling en de juiste be
leving van de tweetaligheid van on
ze provincie, we'ke daardoor een
unieke positie in ons land kan inne
men in het respect dat voor ieders
moedertaal moet worden opge
bracht.'
In het boek over de tweetaligheid in
Friesland wordt eerst een oriëntatie
gegeven over tweetaligheid in het
algemeen, de sociale positie van de
taal in meertalige gebieden en dan
over de Friese taal in het bijzonder
(afkomst, dialecten en andere Fries
talige gebieden: het in Duitsland ge
legen Oost-Friesland en Noord-Fries
land.) Daarna komt de taalsituatie
in Friesland aan de orde.
Van alle Friezen van twaalf jaar en
ouder, blijkt uit het hoofdstuk van
Pietersen, is de spreektaal in huis
bij 13 procent Nederlands, bij acht
pre cent stads-Fries, bij acht procent
dialect en bij 71 procent Fries. Van
de autochtonen spreekt (dialect en
stad-Fries even buiten beschouwing
gelaten) 78 procent Fries en zes pro
cent Nederlands, van de allochtonen
62 procent Nederlands en zestien
procent Fries. Opvallend is hier dus
wel, dat zestien procent van niet-
Friezen die in Friesland zijn gaan
wonen thuis Fries is gaan spreken.
Veel Friezen die in huis wel Fries
spreken gaan daar buiten soms in
een andere taal over. In huis
spreekt dus 71 procent Fries, maar
aan de deur daalt het percentage al
tot 68. In winkels wordt het nog
door 62 procent gesproken en bij de
dokter, de predikant, de notaris en
zovoorts door 42 procent
door Dick Ringlever
hem, op zijn verzoek, bij een bepaalde
kwestie hulp bood.
De wethouders menen ook dat de ver
schillen over de ideeën en plannen
met betrekking tot bijvoorbeeld de
binnenstad in feite niet zo groot wa
ren. Als de and.ere wethouders zich
echter afvroegen of iets kon, zei Van
den Berg dat het. moest 'Maar als je
plannen en maatregelen wilt uitvoe
ren moet je de effecten die ze hebben
toch weten. Je moet toch zo goed mo
gelijk weten wat de gevolgen zijn van
wat je doet', aldus Von Meijenfeldt.
Volgens beide wethouders heeft het
mes al veel vaker op tafel gelegen.
Dat bleek Groningen onder meer toen
het college in 1972 al eens besloot om
niet meer over de begroting te verga
deringen voordat de nieuwe burge
meester H. G. Buiter zou zijn gearri
veerd. De komst van de heer Buiter
heeft echter geen oplossing van het
conflict gebracht. De burgemeester
was van te voren op de hoogte ge
bracht, net als de overige wethouders,
over de verklaring om af te treden
van de heer Von Meyenfeldt. 'Hij
heeft ook niet geprobeerd me er van
af te houden', aldus de ex-wethouder.
Na die tijd is het blijven rommelen.
Niet alleen de raadsleden klagen over
gebrek aan openheid. Ook in het amb
telijke apparaat heerst onbehagen.
Ambtenaren en hele diensten voelen
zich gepasseerd of zelfs helemaal bui
ten gesloten in zaken die variëren van
herstructurering van hun eigen secre
tarie tot en met stedelijke plannen en
maatregelen. De leiding van de ver
keerspolitie en van de dienst Stads
ontwikkeling en Volkshuisvesting
hebben daarover zelfs publiekelijk
aan de bel getrokken.
De Kamer van Koophandel heeft zich
erover beklaagd al sinds anderhalf
jaar geen antwoord te krijgen op brie
ven over zaken die in ontwikkeling
zijn. In minstens één geval zijn er
door b. en w. beslissingen genomen
met negatie van voorstellen in die on-
beantwoordde brieven. Tenslotte heb
ben ook een aantal jongeren groepen
zich teleurgesteld getoond over 'dit
soort progressiviteit'.
Keurig in het pak samen met de baas op stap.
AMSTERDAM Even na het middernachtelijk uur zag het er in de exclusieve nachtclub Kervan-
seray in Istanhoel een ogenblik naar uit, dat de zaal zou worden afgebroken. De verrassing onder de
paar honderd Nederlanders, toen na bet laatste optreden van de buikdanseres, ineens Wim Sonneveld
in de schijnwerpers stond, was zó compleet, dat bet toch al in extase geraakte publiek bijna niet
meer te houden was.
Tot het laatste moment was zijn
optreden door de directie van het
bedrijf dat had besloten zijn jubileum
samen met het personeel te vieren
met een driedaags uitje aan de
Bosporus, geheim gehouden. Via de
kelder was hij naar de kleedkamer
gevoerd om de suprise overeind te
laten.
In zijn flat aan de Amsterdamse
Anton Waldorpstraat zegt directeur
Dick Maurits van het Reis Organisatie
Bureau ROB: 'Het is allemaal goed
gelukt, maar we hebben 'em wel even
zitten knijpen. Na al het werk, dat we
er aan hadden gehad, zou het
natuurlijk wel jammer zijn geweest
als de plannen voortijdig waren
uitgelekt'.
De ervaring in Istanboel is maar één
van de vele happenings, die Maurits
als specialist in 'prikkelreisjes' laat
noteren. 'Eigenlijk gebeurt er op elke
reis wel iets bijzonders, waarop de
mensen niet verdacht zijn. Dat is nu
eenmaal de aard van deze trips. De
verrassing speelt dikwijls een grote
rol'.
Over dat speciale karakter wil hij
overigens direct al geen misverstand
laten bestaan Die prikkels blijken
minder op hellend dan wel op
zakelijk vlak te liggen. 'Het is gewoon
een letterlijke vertaling van wat de
Amerikanen al sinds jaar en dag
incentive-tours plegen te noemen'. 1
Beloningsreizen, die het 'hard selling'
bedrijfsleven uitlooft voor personeel,
dat met prestaties hoger scoort dan
het gemiddelde. Gewoon een middel
dus om de omzet te stimuleren*.
Andere vorm
Een paar jaar terug is dat begrip ook
naar Nederland overgewaaid, zij het
in een wat andere vorm. Dick Maurits
daarover: 'Natuurlijk, ze zijn er wel,
de bedrijven, die op deze manier
topprestaties willen forceren, maar zij
vormen maar een bescheiden deel in
deze nieuwe markt Dat keihard
verkopen ligt de Nederlander niet zo;
hij laat zich ook niet zo gemakkelijk
opjagen. Dat is gewoon een kwestie
van mentaliteitsverschil. Bij ons ligt
het accent van de incentive-tour-
markt meer op om maar een paar
voorbeelden te noemen
oriënteringsreizen van autodealers,
naar het buitenlands moederbedrijf
en op trips van ondernemingen, die
de jaarlijkse bustocht voor het
personeel met diner en bal-na eens
willen vervangen door een vliegreis
over de grens. In die categorie wordt
de laatste jaren een enorm snel
groeiende markt gevonden'.
Groei
Martinair Heiland, de
luchtvaartmaatschappij, die het gat in
de reisraarkt als eerste in Nederland
ontdekte, onderstreept die groei met
cijfers: met 170 vluchten
(bestemmingen variërend van Mallorca
tot Tokio) en bijna 15000 passagiers
werd in de eerste tien maanden van
dit jaar al een stijgging van bijna
twintig procent genoteerd in
vergelijking met dezelfde periode
vorig jaar.
Dat verdere ontginning van deze
markt krachtig wordt gestimuleerd, is
begrijpelijk omdat het grootste deel
van deze vluchten buiten het
hoogseizoen wordt uitgevoerd: voor de
charterluchtvaart juist de moeilijkste
periode om de vliegtuigen in de lucht
te houden. Voor de maatschappijen
zijn het leuke 'meenemertjes'.
Maatwerk
Dat ze dat niet blijken voor de grote
reisbureaus, is opvallend. Er zijn er
maar enkele, die er zich incidenteel
mee bezighouden. Verreweg de meeste
prikkelreisjes worden georganiseerd
door kleine bureautjes, die veelal
maar met een paar man werken.
'Dat ligt ook wel voor de hand', zegt
Maurits, 'omdat de grote broers zich
helemaal richten op standaardrelzen.
En zulke reizen wil een bedrijf, dat
een personeelsuitje brengt, niet Zo'n
bedrijf vraagt geen confectie- maar
maatwerk. Een reis, die is aangepast
aan de wensen van het personeel. Zo
zal een atelier zijn modinettes met
hij voorkeur deXondense national
gallery laten zien. Daar moet wat
anders voor worden gezocht Een
winkeltrip door de stad bijvoorbeeld,
een gezellig dineetje met een feestje
na'.
Voorbereiding
Soms komen de bedrijven met heel
speciale verzoeken. 'In de meeste
gevallen kunnen die allemaal
ingewilligd worden. Wij gaan ervan
uit dat alles kan, als er maar geld is.
Voor die trip naar Istanboel wilde het
bedrijf bijvoorbeeld de hele
Kervanseray laten afhuren. Nou. dat
kon, al moest ik er wel eerst voor
onderhandelen met de eigenaar. Nog
meer voorbereiding eist het
natuurlijk als ook nog om het
optreden van een bekende
Nederlandse artiest wordt gevraagd.
In het geval van Sonneveld viel dat
nogal mee omdat hij er zelf direct
geweldig enthousiast voor was. Maar
hij stelde wel als voorwaarde dat zijn
eigen Amsterdamse combo meeging.
Zie dat dan allemaal maar eens
waterdicht te regelen. Een ticket
Nice-Istanboei voor Sonneveld, het
combo op de lijndienst van de KLM.
de instrumenten mee met een kist
van Martinair, hotels reserveren en
dan ook nog uitkijken, dat er niets
van uitlekt'
Eisen
Nog meer organisatorische
handstandjes vroeg een Alkmaars
bedrijf, dat zelfs het doel van de reis
een dagje Londen geheim wilde
houden. 'Bij vertrek wisten de
mensen nog niet eens, dat ze naar het
buitenland gingen. We hadden ze ook
niet gevraagd een paspoort mee te
nemen. Met de Britse en Nederlandse
autoriteiten kon dank zij een
aanbevelingsbrief van de Alkmaarse
burgemeester worden geregeld, dat
het gezelschap voor deze ene keer op
een collectief paspoort mocht reizen.
Dat ze naar Engeland gingen hoorden
de mensen pas boven zee. Zelfs op de
tickets was de bestemming niet
aangegeven en nog op Schiphol
dachten ze, dat het een rondvlucht
zou worden. Kijk, dat zijn van die
dingen, waar een reusbureau gewoon
de tijd niet voor heeft Elke reis moet
weer anders zijn. Het gezelschap
pluimveehouders, dat een aangeklede
reis naar Hongarije wil om daar een
staatsfokbedrijf te bezichtigen, stelt
weer andere eisen dan een groep
bouwers, die in Wenen
nieuwbouwprojecten gaat bestuderen.
En als je van de Tros de opdracht
krijgt een serie Strauss-tours naar
Wenen te organiseren, kom jo wéér
op een ander terrein. Dan moet je de
hele Rosencavalierzaal zien af te
huren en het Strauss-ensemble van de
Wiener Symphoniker exclusief voor je
deelnemers op de planken krijgen.
Aftrekken
Voor de bedrijven hoeven zulke
reizen geen al te grote aanslag op de
kas te betekenen. Niet alleen omdat
ze veelal goedkoper zijn dan de
standaardreizen van de reisbureaus
(als althans in aanmerking wordt
genomen dat ze completer zijn), ook
omdat ze meestal fiscaal aftrekbaar
zijn. Met een dertiende maand salari*
of een gratificatie is men vaak
duurder uit.
Voor de ondernemingen, die zulke
uitstapjes zien als stimulering van dq
prestaties, spreekt dan bovendien nog
het voordeel van een mogelijke
omzetverhoging, al heeft de praktijk 1
wel geleerd, dat het effect in veel
gevallen maar gering is. Tijdens zo'n
verkoopactie worden dan wel leuke
omzetten bereikt, maar het is een
bekend verschijnsel, dat veel
verkopers gemakkelijk geneigd zijn
eerder te verkrijgen orders uit te
stellen tot de wedstrijdperiode, zodat
vóór die periode vaak een 'gat' valt
Verder
Bovendien blijkt de Nederlandse
verkoper niet zo gauw warm te lopen
voor dit soort prikkelingen. In
Amerika gaat het veel harder toe.
Daar wordt zelfs de vrouw betrokken
in acties, die de man tot grotere
prestatie moeten brengen. Een
autofabrikant heeft het eens
gepresteerd de vrouwen van de
verkopers één oorbel toe te sturen
met de belofte erbij, dat de tweede
zou komen als haar man zo- en zoveel
auto's had verkocht.
'Zulk soort acties', zegt Maurits. slaan
hier nauwelijks aan. Nederlandse
prikkelreisjes liggen op een heel
ander niveau. Wat niet wil zeggen,
dat er ook op dat vlak geen enorme
markt ligt. Straks zeker ook voor
verre reizen. Indonesië. Hawaii en
noem maar op worden ook voor
bedrijfsuitstapjes straks populaire
bestemmingen. We krijgen er nu al
aanvragen voor.
