PROVOCATIES VOOR FSC TEVEEL
Tweede ontmoeting met AZ
geen ommekeer voor Haarlem
MVV gokt bij Telstar
vergeefs op penalties
Utrecht: simpel
naar ruime winst
FC VVV dapper
PSV gehavend
Gemiste kansen
van De Graafschap
Willem II verrast
Inzet bedenkelijk
NEC bedroevend
tegen Amersfoort
Formatie van Barry Hughes vecht opnieuw vooral tegen zichzelf
André straft negatieve houding toch af
TROUW KWARTET M1A1A.MDA/G 12 NOVEMBER 1973
SPORiT T9/K10
Van onze speciale verslaggever
SITTARD FC Amsterdam blijft
boeien. Zelfs als de gehavende forma
tie van trainer Pim van de Meent in
spel technisch opzicht niet verder reikt
dan tot een zeer bedenkelijk niveau
kluisteren de Amsterdammers de ver
kilde toeschouwers aan de tribunes.
Zoals gisteren tegen de periodekampi
oen FSC, waar Jan Jongbloed c.s.
door provocatie en theaterspel voor
een roerig spektakel zorgden in het
Limburgse. Het geroutineerde deel
van de Lieverdjes (Jongbloed, Flinke-
vleugel, Fransz) redde ten koste van
een rode (Braspenning) en een gele
kaart (Jongbloed) het 'beker-gezicht'
tegen het duidelijk geïrriteerde FSC
Jan Jongbloed groeide uit tot de
hoofdrolspeler in deze incidentrijke
voetbalhappeniing. Voor het Limburg
se publiek was hij de grote man ach
ter de provocaties van de Amsterdam
mers. Routinier Jongbloed genoot
zichtbaar van het gejoel achter zijn
doel, met uitzondering misschien van
dat ene moment, waarop hij zelf woe
dend op de zwak leidende scheidsrech
ter De Bruin af stoof. Dat gebeurde
na een kwartier in de tweede helft
toen De Bruin (invaller voor de zieke
Joop Vervoort) floot voor een over
treding tegen Bianchi. Jongbloed: 'De
scheidsrechter wees na zijn fluitsig
naal duidelijk in de richting van het
FortunadoeL Maar een FSC-speler
(Peter Prauser red.) nam de vrije
schop, waardoor Benen bijna kon in
koppen. Daartegen tekende ik protest
aan.'
Die omissie van De Bruin vormde de
aanleiding tot een scherpe escalatie
van het provocerend gedrag van Am
sterdamse zijde. Jongbloed ging glim
lachend als cheermaster optreden toen
het publiek 'Jongbloed-ha-ha-ha' hoon
de. Van der Lem jende bij de mid
denlijn de toeschouwers aan de over
zijde van de hoofdtribune en in het
veld kreeg de strijd af en toe een
grimmig karakter. Scheidsrechter De
Bruin ging daarbij zeker niet vrij-uit.
Hij trad te lankmoedig op tegen de
Amsterdamse provocaties en de Lim
burgse irritatie.
De Bruin: 'Het was voor mij in de
tweede helft geen gemakkelijke wed
strijd. Maar het lis nu eenmaal een be
kerwedstrijd en die is vaak aan de
forse kant' Vanuit dat perspectief liet
De Bruin Amsterdam én FSC betijen
en haalde hij pas zijn notitieboekje
tevoorschijn, toen de zaak al behoor
lijk uit de hand ging lopen. Dat noti
tieboekje gebruikte hij eerst voor het
opschrijven van de naam Jongbloed,
nadat de Amsterdamse doelman zijn
ongenoegen over de al eerder vermel
de omissie van De Bruin uitte door
de bal ver weg te trappen, nadat er
gefloten was. Vervolgens kreeg Bras
penning overigens terecht de
rode kaart voor zijn neus. De Bruin:
'Hij schopte naar een tegenstander
(Stevens, red.) zonder dat de bal in
de buurt was.'
Het leek achteraf zo onnodig die esca
latie van Amsterdam-zijde. In de zes
de minuut al had Leen van der Merkt
de stand op 10 gebracht, nadat Nico
Jansen binnen het strafschopgebied
onderuit was gehaald, maar Van der
Merkt de bal kon bemachtigen voor
dat doelman Vogels het leer klem vast
kon krijgen. FSC scheen op weg naar
een duidelijke nederlaag. En wie uit
ging van de positie van de Sittardse
club op de ranglijst van de tweede pe
riode, kon weinig anders vermoeden.
Scheidsrechter De Bruin trekt de rode kaart en Braspenning van FC
Amsterdam gaat het veld uit.
Cor Brom: 'De eerste tien minuten
keek mijn ploeg een beetje teveel te
gen dat eredivisieniveau op. Daarna
heeft FSC toch laten zien niet de
mindere te zijn.'
Met Jopi Titalay als grote uitblinker
organiseerde FSC een groot tegenof
fensief. Titaley, aanvankelijk als lin
kerspits veruit de meerdere van oppo
nent Frits Flinkevleugel, trok met
zijn gave passeertechniek grote gaten
in de Amsterdam-defensie. Toen Brom
verdediger Pfennings wisselde tegen
aanvaller Blotenberg (Brom: 'Ik was
bang dat Pfennings een gele kaart zou
krijgen') verhuisde Titalay naar het
middenveld. Het rendement van Tita
lay werd er nauwelijks minder om.
Als spelbepaler op het middenveld
voedde hij regelmatig zijn spitsspelers
met gave passes, die dat werk echter
maar weinig konden honoreren. Dat
werd nog minder toen Amsterdam na
drukkelijk provoceerde en FSC geïrri
teerd reageerde. Trainer Pim van de
Meent: 'Er staat nergens dat je niet
mag provoceren. Dat is nu eenmaal in
de hele maatschappij zo. Je moet er
alleen niet instinken.'
FSC kreeg ondanks die irritatie nog
een reële mogelijkheid om een verlen
ging te bewerkstelligen, maar zag een
boogbal van Prauser gestopt door een
meesterlijk reagerende Jan Jongbloed.
Voordden had Erkens verzuimd om
van rechts naar Benen te passen, die
zich onbewaakt voor de Amsterdam
doelman wist. De Lieverdjes konden
daar in offensief opzicht niets van be
tekenis tegenover zetten. Van de
Meent: 'De instelling was natuurlijk
niet optimaal. Het is voetballen tegen
een eerste divisieclub en al is die dan
periodekampioen, het inspireert niet.
Daar komt nog bij dat wij met een
lange lijst van blessures kampen.,Wij
hebben meer problemen dan Ajax en
Feyenoord, die de tijd kregen om te
herstellen. Voor ons is het de laatste
weken steeds een kwestie van oplap
pen geweest om nog een selectie bij
een te krijgen. Die week rust, die wij
nu krijgen is bitter hard nodig.'
FSC-FC Amsterdam-0-1 (0-1) 6 Van der
Merkt 0-1. Scheidsrechter De Bruin. Toe
schouwers: 4000.
FSC: Vogels; Stevens, Benen. Ernst. Pfen
nings (Blotenberg): Roemgens. Jansen,
Vrosch; Erkens, Prauser, Titaley.
FC Amsterdam: Jongbloed: Flinkevleugel,
Koopman, Fransz, Bianchi; Van der Merkt,
Bückner (Visser), Dekker: Van der Lem,
Jansen, Meijer (Braspenning).
JOOP HOLTHAUSEN
Van onze speciale verslaggever
HAARLEM Wekenlang al vecht Haarlem vooral tegen zichzelf.
Het zelfvertrouwen dat de équipe van Barry Hughes uit een vlotte
competitiestart peurde is door een reeks van teleurstellingen ver
dreven. Volstrekt onnodig verspeelde Haarlem maximale winst aan
Sparta en Telstar in de afgelopen competitierondes. En daarom be
tekende de bekerwedstrijd tegen AZ voor Haarlem meer dan een her
haald weerzien met oud-trainer Joop Brand, meer ook dan een inte
ressant streek-duel. Uit de herinnering aan het competietreffen (1-1)
zuiverde Haarlem de hoop om juist tegen AZ de zo vurig verlangde
ommekeer te realiseren. Ten onrechte. Omdat Haarlem verloor (1-2),
pas in de verlenging weliswaar, maar daardoor toch zijn plaats in de
volgende bekerronde miste.
En omdat Haarlem zich door dat on
bevredigende resultaat niet overtuigde
van z'n werkelijke mogelijkheden.
Daardoor blijft Haarlem wellicht ook
de komende weken 'zoeken'. De on
rustige sfeer, die de ploeg omringt
kwam al in de afgelopen periode tot
uiting. Door het ontslag van de Schot
Jim Cardno, door Piet Hoebens ver
wijdering uit de selectiegroep en door
het grote aantal interne verschuivin
gen, dat Barry Hughes in de ploeg
aanbracht. En het is vooral die on
rust, die Hughes zo kwelt. Hij ver
trouwt volop in de ploeg, zoals die te
gen AZ acteerde. Toen na afloop dan
ook werd gesteld dat Haarlem te slap
had gevoetbald, voelde Hughes zich
genomen, sloot zijn mond en trok
zich terug. Zó is Barry Hughes. De
trainer die niet bij alle spelers hoog
staat aangeschreven, maar waarvan de
in het team van Haarlem domineren
de Bobby Vosmaer zegt: 'Wat moet de
man. Hughes werkt ontzettend hard,
hij ziet het ook wel, maar als de
ploeg niet op kan brengen wat hij wil
en wat nodig is, dan is het toch afge
lopen. Wij missen momenteel dat
beetje geluk dat ieder nodig heeft,
we missen als ploeg het vermogen om
gemakkelijk over te schakelen, een
beetje voetbalintellect. In de eerste
wedstrijd, die we tegen AZ speelden
huiverde AZ voor ons. Nu liepen »e
gemakkelijk te voetballen, omdat wij
hen daartoe de kans boden. Als je een
speler als Wolfgang Frank drie keer
hard aanpakt is hij weg. Dat gebeurde
niet. Natuurlijk ook omdat wij te ge
jaagd spelen. Vergeet niet, dat we in
de laatste vier weken nauwelijks iets
verdiend hebben. Zoiets wreekt zich
altijd'.
KLASSE
Haarlem richtte zich In z'n zoekacties
naar de grote vorm primair op de te
genstander, het poogde niet met eigen
spelvondsten tot een overwicht te ko
men. Theo van Duivenbode en Hennie
van der Aar werden belast met oe
uitschakeling van Kist en Knesten
Nygaard op het middenveld en in z'n
offensief speculeerde Haarlem op de
individuele klasse van Bobby Vos
maer, Dries Boszhard en Pepé Fer
nandez en op de werklust van Piet
van der Berg. Een stijl, die Haarlïm
moeilijk vlekkeloos kon uitvoeren. De
zó zelfbewust voetballende AZ-spelers
Joop Wildbret, Hans Mol en Theo Ka
bel gaven hun directe tegenstanders
nauwelijks ruimte en daarom werden
de Haarlemse aanvalspatronen geregis
seerd door Fernandez, die Cees de
Vries niet spaarde. Pas toen Haarlem
wat meer felheid opbracht, wat na
drukkelijker op iedere bal joeg kwam
AZ enigszins onder druk. Een situatie
overigens die AZ ambieerde. Joop
Brand: 'We moesten niet te roekeloos
met onze energie omspringen. Per
slot van rekening hebben wij aan
staande woensdag onze competitiewed
strijd tegen Sparta. Haarlem kon de
slag zorgeloos aangaan, het heeft drie,
vier dagen de tijd om blessures te la
ten genezen. Die hébben wij niet en
daarom voetbalden wij misschien in
de eerste helft wat slap'.
Eén ding begreep AZ evenwel goed,
beter dan Haarlem in ieder geval. De
aanvallen werden heter ondersteund,
AZ speelde totaler voetbal, de linies
sloten soepeler dan bij Haarlem en
symbolisch voor die spelwijze was
AZ's openingsdoelpunt. Toen Vreden-
burg na een voorzet van De Vries op
de lat kopte, Frank alleen voor doel
man Lelieveld te lang aarzelde en te
nonchalant inschoot, waardoor Lelie
veld het leer in eerste instantie nog
kon keren, was het uiteindelijk verde
diger Hans Mol die inschoot. Alle
rust werd AZ's aanval daarbij ge
schonken. Bobby Vosmaer: 'Er wordt
gezegd dat wij voorin te moeilijk lot
doelpunten komen, maar aan de ande
re kant is het natuurlijk ook zo, dat
wij te gemakkelijk doelpunten wegge
ven'.
Haarlem moest toen overschakelen,
wilde dat ook wel maar kon dat nau
welijks. Omdat er van AZ dreiging uit
bleef gaan. Zowel in de aanval als op
het middenveld.
Voor Haarlem viel toen toch een posi
tief punt te ontdekken. Het optreden
van Pieter Huyg als laatste man bood
perspectief. Hij was het die veel ge
vaar bezwoer, hij was het ook, die tal
van Haarlemse aanvallen inleidde.
Vooral in de 2de helft toen Haarlem
zo'n organiserende kracht op het mid
denveld ontbeerde. Haarlem bleef
toen het persé moest scoren breed
voetballen, versmalde de aanvallen zo
gauw het in de buurt van de betrouw
baar werkende Gerrit Vooys kwam en
reduceerde daardoor de mogelijkhe
den om de AZ-defensie open te bre
ken.
VERNUFT
Er school te weinig vernuft in de
ploeg, die ook niet overwoog diepte
aan te brengen. Vosmaer: 'We hadden
toen misschien 'riicksichtloos' moeten
pompen. Druk uitoefenen. Ik kan na
tuurlijk wel proberen om een stempel
op het spel te drukken, omdat ik ta
melijk sterk aan de bal ben. Mair
daarmee alleen ben je er niet. Je
kunt namelijk niet met die bal aan de
voet blijven sjouwen. Je hebt van
achteruit steun nodig'. Toch kwam
Haarlem op gelijke hoogte. Vosmaer
zelf scoorde. Uit een vrije trap krom
de hij het leer briljant over doelman
Vooys: 11. Joop Brand: 'Onze muur
was veel te smal. Uit zo'n vrije trap
mag natuurlijk nooit direct gedoel
punt worden'. AZ revancheerde zich
op identieke wijze. Dat was in de eer
ste verlenging, toen Nygaard uit een
vrije trap via de paal raak schoot: 1
2. AZ verried daarna een onmisken
baar tekort aan koelbloedigheid. Eddy
Schaafstra (ingevallen voor Hoogeste-
ger) en Wolfgang Frank weigerden <n
unieke scoringspositie een definitieve
beslissing uit te delen-
HAARLEM—AZ 67 1—NA VERLENGING
(0—1. I—1). 35. Mol 0—1: 75. Vosmaer 1—1:
#s. Nygaard 12. Scheidsrechter: Corver,
5000 toeschouwers.
HAARLEM: Lelieveld: Wentink. Huyg, Ma.
rijt. Den Haan (Feterls): Van der Aar (Wet-
zelVan Duivenbode, Vosmaer: Fernandez,
Van der Berg, Boshardt.
AZ 67: Vooys: Mol. Kabel, Suurendonk, De
Vries: Nygaard. Wildbret, Kist: Vredenburg,
Frank, Hoogesteger (Schaafstra).
Mol brengt AZ'67 op 0-1. Op de grond doelman Lelieveld; het gebeuren wordt verder gevolgd door Nieu-
wenhuis, Huyg en Frank.
POUL ANNEMA
VELStN De teleurstelling over
heerste bij Telstar na afloop van het
duel tegen MW. Na 116 minuten
voetbal had Fred André zijn ploeg
weliswaar met een alles-of-niets-kop
stoot de overwinning bezorgd, maar
de wedstrijd zelf was niets meer of
minder dan een anti-reclame voor het
bekervoetbal. Teleurstelling daarom
bij trainer en spelers van Telstar over
de negatieve houding, die MVV in het
veld etaleerde.
De formatie van trainer Leo Canjels
posteerde meer dan driekwart van de
wedstrijd minstens acht man voor het
doel van Baertsen (MW's derde doel
man!) en liet de Velsense equipe
voortdurend komen. Gevolg een slaap
verwekkend wedstrijdbeeld met een
immer aanvallend Telstar en een stug
verdedigende tegenstander. Slechts
halverwege de eerste helft leek de
zuidelijke ploeg even op te veren.
Vooral door toedoen van Brokamp en
Bonfrère werd Telstar enkele keren op
eigen helft teruggedrongen. Gevaar le
verden die acties overigens amper op.
Trainer Jan Rab: 'Mijn spelers begon
nen op een gegeven moment inder
daad te slabakken. Dat heb ik ze in
de rust ook wel gezegd. Je moest toch
blijven gaan tegen een MVV dat zo
negatief speelt. Komen deden die jon
gens toch niet, dus wij moesten alles
maken en voortdurend die bal weer
voor het doel brengen. Voor mij is
het echter onbegrijpelijk, dat een
team als MW op deze manier een be
kerwedstrijd wil spelen. In de compe
titie zou het nog te verdedigen zijn,
maar in dit geval moet er een win
naar uit komen. Volgens mij hebben
ze op strafschoppen gegokt of op een
onverwachte counter van Brokamp.'
Dat laatste wilde MW's Canjels ove
rigens wel voorzichtig toegeven. 'We
hebben ook inderdaad op het nemen
van strafschoppen getraind', meldde
de weinig spraakzame Maastrichtse oe-
fenmeester. Excuses waren er natuur
lijk wel voor MW. Niet alleen zijn
de doelverdedigers Körver en Mathijs-
sen geblesseerd, maar ook verdediger
Colombain en middenvelder Gerard
Hoenen. Toen na minder dan een half
uur spelen Johan Dijkstra ook nog
verdween, was eigenlijk MW's mid
denveld afwezig.
Toch begreep zelfs de laatste vaste
zwoeger die in die middenlinie over
bleef, oud-Ajacied Bram Braam niet
helemaal waarom er maar zo weinig
animo was getoond. 'Door al die wis
selingen die er steeds zijn, vormen we
geen homogeen team. Daardoor ont
breekt ook de durf', stelde hij vast.
Zelfs een hardwerkende Willy Bro
kamp kon daar allemaal niets aan ver
anderen.
Die acties van Telstar' liepen meestal
via de handige maar balverliefde Pool
Jerzy Willim. Voor de afronding ston
den dan Kees van Kooten
Wietze Couperus (halvenvege de
tweede helft vervangen door Co
Stout) klaar en tegen het einde was
de officiële speeltijd ook steeds meer
verdediger André. MW had het ge
luk dat Van Kooten nog duidelijk
wordt gehinderd door de knieblessure
di» hij tegen Feyenoord opliep. Voor
zetten van onder andere Bisschot en
André moest Jan Rabs nimmer versa
gende stormram nu laten gaan, omdat
zijn knie hem belemmerde zich goed
af te zetten. Ondanks die blessure le
verde de karaktervolle spits toch weer
rendement op voor zijn team door
zijn storende activiteiten in het klu
wen van Maastrichtse verdedigers. Me
de door die acties kwamen er kansen,
maar Baetsen wist, soms op miracu
leuze wijze schade te voorkomen.
André: 'We hadden die nieuwe keeper
in het begin veel meer op de proef
moeten stellen. Nu kreeg die jongen
de kans om te groeien.' Diezelfde 32-
jarige, nooit aflatende steunpilaar
André kon voorkomen dat zijn team
aan de toch al riskante strafschoppen-
reeks moest beginnen.
UTRECHT Voor de eerste keer ls FC Utrecht tot de laatste zestien van
het bekertoernooi doorgedrongen. En juist omdat de formatie het evenement
dit seizoen uiterst serieus wil behandelen, opent de loting (tegen Willem II)
nieuwe perspectieven. FC Utrecht verzuimde zich echter met een werkelijke
uitschieter in het toernooi te presenteren. De overwinning (41) op het
zwakke Heracles betekende weliswaar de ruimste marge in de gehele tweede
ronde, maar met evenveel gemak had FC Utrecht de 5000 toeschouwers op
dubbele cijfers kunnen trakteren.
FC Utrecht gebruikte het duel tegen de Almelose eerste-divisieclub niet
alleen om het verblijf in het bekertoernooi te prolongeren, maar ook om de
verdediging te reorganiseren. Voor een deel gebeurde dat gedwongen, omdat
Co Adriaanse wegens een schorsing aan de kant moest blijven. Maar tijdens
de eerstvolgende wedstrijd zal deze verdediger (voor wie Feyenoord inten
sieve belangstelling toont) ongetwijfeld weer als voorstopper gaan optreden,
Adriaanse is op die positie ongetwijfeld het sterkste en tegen Heracles bleek
Hans van Huissteden een voortreffelijk functionerende vrije verdediger.
Adriaanse en Van Huissteden, op de vleugels geflankeerd door de Jonge
Wilschut en de karaktervolle Ilildebrand, vormen een veelbelovende samen
stelling in de verdediging.
Maar dan moet de aanval van FC Utrecht wèl zorgvuldiger met de kansen
omspringen en doortastender optreden dan tegen Heracles. De eindstand
(41) hield een eervolle nederlaag voor de formatie van Ron Dellow in.
Maar met name Joop van Maurik en Leo van Veen (gemiste strafschop)
hadden voor ndg een kwartet treffers moeten zorgen. Temidden van de
gemiste mogelijkheden scoorden achtereenvolgens toch Van Maurik (4e
minuut), Bonsink (42) en Van Veen (57 en 67). Kort voor het einde werd
het moedige, maar kwaliteitsarme tegenspel van Heracles vla Amweg met
een doelpunt beloond.
ENSCHEDE FC VWs vrees voor een debacle in Enschede leek gegrond
nadat De Vries FC Twente al in de zevende minuut met een kopbal op 1-0
zette. De Venlose équipe wilde zich echter niet zo maar laten slachtofferen
en vocht dapper, maar met beperkte middelen terug.
Ook nadat Achterberg, uit een vrije trap van Schwemmle, FC Twente op een
veilige afstand had gebracht (2-0), bleef VW met als belangrijkste wapen
een gedegen spelopbouw, streven naar een beter resultaat Er waren 2500.
toeschouwers.
EINDHOVEN PSV moest voor de bekerwedstrijd thuis tegen Vitesse met
een gehavend elftal aantreden. Edström en Nordqvist ontbraken omdat zij
contractueel verplicht waren met het Zweedse elftal tegen Malta te spelen.
Bovendien moesten Van Beveren en Willy van de Kerkhof zich wegens bles
sures afzijdig houden.
Vitesse bood goede tegenstand en wist tot de 29e minuut een tegendoelpunt
te voorkomen. Toen moest doelman Blaauw, de vervanger van de geblesseer
de Beokhof, een kopbal van Lubse na een voorzet van Van Kraay laten
gaan: 1-0.
Acht minuten na de hervatting bracht Van der Kuylen met een hard schot
de stand op 2-0, waarmee in feite de beslissing was gevallen. Er waren 9000
toeschouwers.
DOETINCHEM Toen halverwege de tweede helft De Graafschap-spits
Oeki Hoekema de bal na een voorzet van Gerrie de Jonge achter FC Gro-
ningen-doelman Geert Schuurman (de vervanger van Nordstrom, die wegens
blijde familie-omstandigheden niet naar Doetinchcm was gereisd) kopte en
daarmee de score gelijk trok, 11), leek het nog slechts een kwestie van
tijd te zijn voor de Achterhoekers om Groningen ook op verlies te zetten.
Ruim een uur had De Graafschap tegen een snelle openingstreffer van Jaap
Bos (na een door iedereen gemiste hoge voorzet van Van der Heiden) aan
gekeken en was ondanks beter spel niet in staat geweest toe te slaan. Maar
met de komst van Sietse Veen in de Graafschap-ploeg (op de plaats van
Haar) en de gelijkmaker van Hoekema liep het opeens beter. 'We kregen,'
zei trainer Piet de Visser begrijpelijk, 'opnieuw de kansen om door te druk
ken. Maar het beslissende schot komt er maar niet uit, terwijl de moge
lijkheden er toch zijn. Gelukkig worden er nu in ieder geval kansen gescha
pen. waardoor het geen uitzichloze zaak wordt. Het is nu een kwestie van
de ploeg zoveel vertrouwen geven dat de kansen ook worden benut.'
De eindstoot van De Graafschap bleef uit. Ook in de verlenging, die FC
Groningen fortuinlijke winst bracht Mennega scoorde al in de vierde minuut
van de extra speeltijd 12, een klap die het voortdurende aanvallende De
Graafschap niet meer te boven kwam. Illustrerend voor het overwicht zijn
de hoekschopcijfers: 15 voor De Graafschap, 5 voor FC Groningen. Alleen:
doelpunten tellen.
TILBURG Willem II haalde de derde ronde van het bekertoernooi ten
koste van Volendam, dat in de tweede strafschoppenreeks door de koelbloe
dige Tilburgers werd uitgeteld. Een knappe prestatie van Willem n, dat elf
weken geleden zijn laatste overwinning behaalde tegen FC Dordrecht: Dat
was in de eerste ronde van de KNVJJ-beker.
Willem U-gangmaker Cees van de Berg opende na rust dc score met een kop
bal. Nog geen drie minuten later maakte Jan Jonk gelijk. Door Vpn Meete-
ren kwam Willem H opnieuw in gewonnen positie, totdat dertig seconden
voor het einde Karsten tot Ieders verbazing er toch nog een verlenging uit
sleepte. Daarin werd niet gescoord, zodat strafschoppen de beslissing moesten
brengen.
WAGENINGEN De inzet van de beide eerste divisieclubs Wageningen en
Helmond Sport was in de normale speeltijd niet groot. Ondanks dit manco
slaagde Wageningen er in een licht veldoverwicht via Wellcrdicck in een
doelpunt uit te drukken: 1-0. Ook na rust was Wageningen iets sterker maar
het kon de gelijkmaker van de Helmonders niet voorkomen. Via de voet van
verdediger Block scoorde Kreekels: 1-1. Tijdens de verlenging, die doelpunt
loos verliep, lag het tempo aanmerkelijk hoger dan daarvoor. Bij het nemen
van strafschoppen ging Helmond Sport het meest doeltreffend te werk.
NIJMEGEN NEC-tralner Megh de Jong had zaterdagavond na de uiterst
povere vertoning tegen het in de eerste divisie uitkomende SC Amersfoort
eigenlijk geen goed woord voor zijn spelers over. NEC had met 10 gewon
nen en dat was ook voor hem feitelijk het enige positieve. Hoe pover het met
NEC wei was gesteld wordt het meest treffend geïllustreerd door de proble-
men waarmee SC Amersfoort kampte en desondanks erin slaagde vanuit d#
defensie moeiteloos overeind te blijven.
Die problemen liggen voor de trainer van de Amersfoorters, Nico van Milten
burg, in het vlak van het beschikbaar zijn van zijn door blessures gekwelde
spelersgroep. In Nijmegen moest hij om volledig uit te komen bijvoor
beeld een beroep doen op een vijftal spelers die enkele uren eerder reeda
ook waren uitgekomen in de zware wedstrijd van zijn Jeugdploegen tegen
Ajax. Van dat vijftal speelden Kraak, Stam en Bas Peters (met Van Wilgen-
burg en Theunissen de betere spelers van Amersfoort) in de basis-opstelling
en kwamen Kurvers en Snijders in de tweede helft Kraak en Stam vervan
gen. 'Om,' zei Van Miltenburg, 'niet teveel roofbouw te plegen.'
Ondanks de zware belasting en het feit dat NEC kwalitatief hoger moet wor
den aangeslagen kwam het wel meer aanvallende, maar machteloze Nijmeeg
se team In de tweede helft zelfs nog even in moeilijkheden tegen dit Amers
foort, dat Gerrit Calot en Tonny van Loon wegens een schorsing, ook nog
miste. Maar het doelpunt dat Amersfoort naast NEC had moeten brengen
(en daarmee een fraai uitzicht op de derde bekerronde omdat NEC bij voor
baat bevreesd was een strafschoppenduel te moeten aanbinden met Amers-
foorts goalie Nico van Zoghei) bleef uit omdat de doorgebroken Stam (na
een pass van Van Wilgenburg) in de afwerking faalde. Het doelpunt, dat
Piet Kamps in de 25ste minuut van de eerste helft achter Van Zoghei kopte
na een vrije trap van Chris Kronshorst hielp NEC daardoor een ronde verder.
Tenslotte: de belangstelling voor NEC is dit seizoen in Nijmegen tot een
minimum gedaald. Zaterdag betraden nog slechts 1034 toeschouwers de tri
bunes van De Goffert Voor NEC een verliespost van rond 6000 gulden.
