oderne bewaker: orsche-rijder, /één James Bond 50.000 dekens voor Angola Loos alarm in negen van de tien gevallen jnancipatie maar begonnen' ACTIE 'VROUWEN BELLEN VROUWEN' SLAAT ERG AAN Er Ls dan ook al ruim 150.000 gulden binnen onder meer voor persen en verzenden van de dekens en met de toezegingen mee, loopt dit wel door tot twee ton. Nog deze week zal de eerste zending dekens (5000), af komstig van de groep uit Boskoop en omgeving en Utrecht, die beide zelfs het persen verzorgden, via Rotterdam worden verscheept met bestemming het Frelimo in Mozambique. Cor de Vos en Ine Willemsen staan er verder borg voor, dat de rest van de 50.000 dekens nog voor het eind van het jaar verzonden zal zijn. Van alle kanten heeft men verder me dewerking gekregen. Mensen in Nood in Den Bosch en het Leger des Heils hebben aangeboden dekens te zullen persen, terwijl de komende weken met vrijwilligers van de Internationa le Jeugd-uitwisseling de overige de kens in de Vomarloods In Haarlem zullen worden geperst Dit met een pers die de firma Kaptein uit Utrecht, beschikbaar heeft gesteld. Ook kerkelijke instanties hebben op de dekenactie ingehaakt. Het alge meen diakonaal bureau van de gere formeerde kerken heeft 15.000 gulden toegezegd, de sectie Internationale hulpverlening van de hervormde kerk 5000 en de Lutherse groepering 'Stuw kracht tien' 1000 gulden. Veel mensen Op deze manier zijn de afgelopen we ken vele mensen in touw geweest om de bevrijdingsbewegingen in Angola, Mozambique en Guinee-Bissau daad werkelijk te steunen. In dit geval door de slachtoffers van de strijd te gen de Portugezen te helpen door een deken te geven, bedoeld als teken van solidariteit uit een vrij land voor mensen, die graag vrij willen zijn. En daarnaast door met geld en man kracht ervoor te zorgen, dat deze de kens ook op hun plaats van bestem ming komen. In de dorpen in de bevrijde gebieden is namelijk een groot gebrek aan de kens. Vaak ook hebben de mensen, die hun toevlucht zoeken tot de be vrijdingsbewegingen helemaal geen dak boven hun hoofd. Regelmatig ko men vluchtelingen uit dorpen, die be schoten of platgebrand zijn bij de be vrijdingsbewegingen aan. Die kunnen hun niet altijd onderdak geven en dan brengt een deken in tropisch Af rika, waar het 's nachts verrekte koud kan zijn, tegen die kou enige uit komst. bewapend verlengstuk van de politie' De gebroeders B. en R. Hoogen- boom: preventie hoofdtaak. BEVMEKLAkND T11/K13 r Dick Ringlever >6 EERDAM/DEN HAAG De Kamer sprak liaar verontrus- lit over de groeiende criminaliteit, verzekeringsmaatschappijen en de alarmhei over het sterk stijgende aantal inbraken, waar- |de 6cliade nauwelijks meer te dekken zou zijn en wereldhaven- Rotterdam liet bezorgdheid blijken over dalende belangstel- ij jongeren voor het politievak. n zomaar wat recente berichten ontwikkelingen die een ander ijnsel tot een logisch gevolg lij hebben: het sterk toenemende bedrijfsbewakings- en nachtvei- Isdiensten. laten zien, dat vooral de laat- ren steeds meer bedrijven en ilieren voor bescherming van oiet alléén op de politie steu- o'n driehonderd bedrijven heb- zo'n bewakingsdienst en elk omen daar ruim tien andere bij. en die in sterkte variëren van aar man tot wel zeshonderd Ps). Daarnaast opereren er ook •ns een dikke zeventig nachtvei- Isdiensten, die aan vele duizen- escherming tegen betaling aan- Zowel de particulier die een re schilderijencollectie in huis als het bedrijf, dat zich door staanders wil laten wapenen te- braak of bedrijfsspionage. 'e aantallen in de naaste toe snel verder zullen groeien, lijkt twijfel te lijden. Directeur B. nboom van Hoogenbooms Bewa- lienst in Amsterdam (met vier- rd man een van de grootste par- diensten van ons land)] zelfs van een enorm nog liggend terrein. 'Steeds meer 'en gaan inzien, dat bewaking un eigendommen een noodzaak nu het inbrekersgilde steeds >cher te werk gaat. steeds meer ondernemingen flon die zorg uit aan mensen, die Ui beroep van hebben gemaakt. 'Hen óf van die zorg en zien er rel de voordelen van dat werk besteden. Niet alleen omdat die staander gespecialiseerd is, ook omdat hij objectiever tegen zet bedrijf staat, er niet in dus niet de kans loopt op voet te worden ontslagen als .directeur bij de fabriekspoort juin pasje vraagt en nooit zo ei- let het personeel wordt, dat hij dreigt te sukkelen. Een parti- n bewakingsdienst ziet bedrijfs- beveiliging als een volledig zakelijke opdracht'. Hoogenboom, die juist een telefoontje met de Hilton-directie heeft afgehan deld met het verzoek een paar man netjes extra in te zetten voor de komst van Liz Taylor en haar nieuwe, Amsterdamse, amant Henry Wijnberg gewaagt zelfs van concurrentie in de branche. Het bureau met de beste pa pieren, de beste uitrusting en de voordeligste offerte, gooit de hoogste ogen. De klant verlangt doelmatigheid. Dat betekent, dat de nachtwaker van vroe ger, het met zaklantaarn gewapende baasje op zijn krakende fiets, heeft af gedaan. De beroepsbewaker van van daag presenteert zich in correct gesne den uniform, heeft veelal een middel bare schoolopleiding en heeft de fiets door de auto vervangen, niet zelden door een snelle met mobilofoon uitge ruste Porsche. 'Dat laatste is nodig om zo mobiel mo gelijk te zijn. Meestal wordt er door twee man mee gepatrouilleerd. Zodra er in ons hoofdkantoor een stil alarm doorkomt van een van de bij ons aan gesloten bedrijven, worden ze er naar toe gestuurd. In veel gevallen zijn ze er eerder dan de politie. Dat is ook wel begrijpelijk, want de politie heeft gewoon vaak de mankracht niet om een waterdichte bewaking te kunnen garanderen. Ze is trouwens wel blij met onze assistentie, al was het alleen maar omdat ze ervan verschoond blijft bij vals alarm voor niets uit te rukken. En in negentig pet. van de gevallen ls het een loos alarm'. Verlengstuk Op het ministerie van justitie wil het hoofd juridische zaken van de directie politie, mr. J. J. Kroeskamp, dat wel beamen. 'Er is de laatste tijd nog wel eens kritiek geuit op bewakingsdien sten omdat ze te gewelddadig zouden optreden. Maar dat betrof in feite zui vere knokploegen ,die volledig buiten de wet opereren en strafbaar zijn. Met de echte bewakingsdiensten, die binnen het kader van de wet (de wet op de weerkorpsen van 1939) werken en daarvoor van justitie ook een ver gunning hebben, leveren ons niet of nauwelijks problemen. We zijn zelfs wel ingenomen met hun steun'. Door dat vergunningensysteem kijken de diensten trouwens wel uit om over de schreef te gaan. Eén misstap en ze lopen de kans die vergunning kwijt te raken. Dat betekent, dat ze nooit met vuurwapens zullen worden uitgerust. Het enige wapen, waarvoor wel toe stemming wordt gegeven, is de gum miknuppel, maar ook die mag alleen in uiterste noodgevallen worden ge bruikt 'In feite', zegt mr. Kroeskamp, 'mag zo'n bewaker niets meer dan ie dere burger: als hij overtredingen sig naleert moet hij de dader aanhouden. De rest is het werk van de politie. Bewakingsdiensten fungeren dan ook alleen als een onbewapend verleng stuk van de politie. Daarop wordt van de kant van justitie nauwlettend toe gezien'. Preventie Belangrijkste doel van de bewakings diensten is de preventie, benadrukt Hoogenboom. 'Daarom ook patrouille ren de mensen in uniform en rijden zij rond in opvallende auto's. Het is niet in de eerste plaats de bedoeling misdadigers op heterdaad te betrap pen, maar te voorkomen, dat zij in ac tie komen'. Dat dit laatste niet altijd lukt, blijkt uit de cijfers, die registreren, dat elke week wel één inbreker wordt verrast. Nog meer tastbaar resultaat levert Hoogenbooms eenheid, die op Schip hol voor de visitatie van luchtreizi gers is ingezet Hoewel hij over deze dienst, die als een verlengstuk van de rijkspolitie werkt, niet al te veel wil zeggen, laat hij wel los, dat er nog steeds dagelijks wapens in koffers en kleding worden aangetroffen, zowel steek- als vuurwapens. Om die preventie zo effectief mogelijk te doen zijn maken vele van de bu reaus gebruik van steeds geraffineer der technische hulpmiddelen en heb ben zij zich niet alleen gespecialiseerd in het aanbrengen van elektronische alarm-installaties, maar ook in het ontwerpen daarvan. Hoewel de kosten daarvan voor de klant vrij hoog zijn en meestal in de vele duizenden guldens lopen, bestaat er de laatste jaren een sterk groeien de belangstelling voor. Hoogenboom ziet die technische be veiliging in de toekomst een nog veel grotere vlucht nemen. 'We staan nu nog helemaal aan het begin, maar als je ziet wat er op elektronisch gebied allemaal mogelijk is, zit het er dik in, dat de vraag naar technische beveili ging sterk zal toenemen'. Ook als wa pen tegen bedrijfsspionage, een ver- schijnsel, dat vooral de laatste tijd ln omvang lijkt toe te nemen. 'Meestal wordt met zulke gevallen nooit zo aan de weg getimmerd omdat je wel met heel sterke bewijzen moet komen om er een zaak van te kunnen maken. Maar je hoeft je oor maar in het bedrijfsleven te luisteren leggen om te weten dat die gevallen vóórko men. Met name in hoogwaardige in dustrieën, waar voor elk nieuw produkt kapitalen aan onderzoek moeten wor den besteed. De concurrent is er na tuurlijk op gebrand de resultaten van de research te weten te komen en heeft daar ook veel geld voor over*. Hoe daarbij te werk wordt gegaan blijft veelal verborgen, waardoor het moeilijk is na te gaan in hoeverre werkelijk spionage wordt bedreven. Hulpmiddelen Maar het wekt natuurlijk wel verden king als een farmaceutische industrie, die jarenlang onderzoek verrichtte voor een nieuwe pil, diezelfde pil een paar weken voor haar eigen introduc tie op de markt gebracht ziet door een concurrent, die daar nooit eigen research voor deed. Datzelfde gebeurt ook in de computerbrance. Daar pres teerde een bedrijf, dat geen eens over een research-afdeling beschikte, het een gloednieuwe computer te lance ren, die identiek was aan het produkt met de ontwikkeling waarvan een concurrerend bedrijf al jaren was be zig geweest. Hoogenboom: 'Wie wat durft, wordt die spionage wel vergemakkelijkt door de nu beschikbare elektronische appa ratuur. Laat maar een minuscuul klein zendertje plaatsen in de direc tiekamer van je concurrent en stel het vanuit een buiten staande auto op het beslissende moment in werking, dan heb je meteen alles. Dat is echt geen boekenromantiek; het gebeurt. Maar, natuurlijk, in verreweg de meeste gevallen worden slinksere en minder riskante methodes toegepast en laat men omgekocht personeel ge woon de gegevens ventileren. Soms wordt dat ook door eigen mensen ge daan. Veelal is dat niet eens zo moei lijk. Probeer het maar eens: in heel wat bedrijven loop je met een beetje handigheid zo naar binnen. Ik heb sterk de indruk, dat veel bedrijfslei ders die bewaking wel eens wat te la coniek opnemen'. Die eerste barrière al direct zo hoog mogelijk te maken, is het doel van particuliere bewakingsdiensten, die door het bedrijfsleven te hulp worden geroepen. Dat begint al direct bij de ingang. 'De man in de portiersloge moet we ten, wie er binnenkomt, zoals de di rectie ook moet weten wie er in haar eigen bedrijf rondlopen. Het Ameri kaanse systeem om de mensen op de vitale afdelingen een naambadge op de revers te spelden, Is helemaal zo gek nog niet Dat vergemakkelijkt de controle en voorkomt in ieder geval, dat vreemden zomaar binnenstappen zonder aangehouden te worden. Zo'n systeem te verwerkelijken is ónze taak. Uiteraard een opdracht, die in nauw overleg met de directie wordt uitgevoerd. Al het andere is politie werk; daar hebben we weinig of niets mee te maken. Wij proberen alleen moeilijkheden te voorkomen en het .bedrijf zo waterdicht mogelijk te ma ken. Zie.ons dan ook vooral niet als aangepaste James Bonds. Wie in de bewakingsdienst werkt hoeft geen bodybuilder of karatevechter te zijn. 't Zijn allemaal gewone mensen, die als enige taak hebben goed uit hun ogen te kijken'. wij dat willen, naamloos blijven. Overigens vraagt men de vrouwen wel eens of zij er bezwaar tegen hebben een paar gegevens te verstrekken, zo dat de vrijwilligsters een beetje in zicht kunnen krijgen welke groepen vrouwen zij bereiken. Tot nu toe blijkt niets van drempelvrees. Vrou wen uit allo lagen van de bevolking bellen op. 'Uit al de telefoontjes, die wij krij gen, merk je pas goed, dat de emanci patie eigenlijk nog maar net begon nen is. Soms kun Je misschien wel door Cisca Dresselhuys eens denken, dat we in dit opzicht al een eind op streek zijn, maar wanneer je dan weer vrouwen aan de telefoon krijgt met de problemen, dat zij niet buitenshuis mogen werken of dat zij het niet met een minimum aan huis houdgeld moeten doen, merk je al gauw dat je hoewel him man een be hoorlijk salaris heeft, niet te optimis tisch moet zijn. We zijn nog maar pas een paar 6tapjes op weg met de eman cipatie'. 'Opvallend vinden wij de grote mach teloosheid, die spreekt uit de proble men, die ons worden voorgelegd. Veel vrouwen weten niet hoe ze hun ver langens ln werkelijkheid kunnen om zetten, ze denken ook vaak, dat hun problemen te wijten zijn aan het feit, dat zij 'abnormaal' zijn. Voor veel vragenstelsters is het een heerlijk ge voel alleen maar te horen, dat zij niet abnormaal zijn en dat hun probleem door heel wat andere vrouwen ge deeld wordt. Het is heel belangrijk, dat de vrouwen weten dat heel veel problemen gewoon algemene proble men zijn, waarmee volkstammen vrou wen te maken hebben', aldus de vrij willigsters van de hulpdienst Verwijsadressen Natuurlijk komen er problemen aan de orde, waarvoor de vrijwilligsters geen oplossing kunnen bieden, omdat ze duidelijk bij een specialist thuisho ren. Men heeft een aantal verwijsa dressen, waarvan men weet, dat het personen of instanties betreft, die zich echt bezighouden met deze vrou wenproblemen. Hiernaar worden de vrouwen vaak venvezen. Verder heeft men een heel bescheiden kring van onderdakadressen, waar vrouwen, die in een crisissituatie zitten en niet langer thuis kunnen blijven, tijdelijk kunnen worden opgenomen. Dit aan tal adressen bij particulieren is volstrekt ontoereikend. Daarom hoopt men het werk van de dienst op dit punt te kunnen uitbreiden met een soont crisis-centrum een opvang centrum voor vrouwen in moeilijke situaties. Hoewel de hulpdienst alleen voor vrouwen bedoeld ls, bellen er ook wel eens mannen. Sommigen alleen maar om hun agressiviteit te uiten, anderen namens hun vrouw of vriendin. Dat men besloten heeft alleen voor vrouwen te werken, is het gevolg van verschillende omstandigheden. Ten eerste zocht men naar duidelijkheid en ten tweede bleken de vrouwen tot nu toe maar al te weinig aan bod te komen bij de algemene hulpinstan ties. Men wist dit, omdat vrouwen, die op de een of andere manier in de publiciteit kwamen over een onder werp op het gebied van de emancipa tie en vrouwen-problematiek, altijd overstroomd werden met telefoontjes. Er was dus duidelijk behoefte aan een speciale instantie voor vrouwen. Gewone vrouwen Tenslotte, wie zijn de vrijwilligsters aan de telefoon? Het zijn gewone vrouwen van uiteenlopende leeftijd die een bepaalde training hebben ge had in het opvangen van dit soort te lefonische problemen. Ze zijn door een agoge voorbereid op wat hun te wachten zou kunnen staan. Op een van de eerste trainingsavonden moes ten de vrouwen reageren op een aan tal gefingeerde, op bandjes opgeno men, problemen. Uit de manier, waar op men hierop reageerde, kon worden vastgesteld wie wel en wie niet voor het werk in aanmerking kwam. Er waren bijvoorbeeld vrouwen, die op alle problemen alleen maar wisten te zeggen 'Ga eens naar de huisarts'. Dat is nu net niet de bedoeling van deze dienst Het gaat er juist om zelf te kunnen luisteren, eventueel later wel door te verwijzen, maar die doorver wijzing niet als eerste en enige mid del aan te grijpen. Hoewel de dienst eigenlijk alleen voor vrouwen in Amsterdam bedoeld is, bellen er heel wat vrouwen uit an dere delen van het land. Het zou wen selijk zijn als ook in andere plaatsen van het land dergelijke diensten zou den worden opgericht door vrijwillig sters uit die plaatsen. De initiatieven daarvoor moeten van de vrouwen uit die plaatsen zelf komen'. Telefonische luister- en inlichtingendienst 'vrou wen bellen vrouwen' r 020-250150, 's ochtends en 's avonds van 9 tot 12 uur. Acie geslaagd door Kees de Leeuw AMSTERDAM 'Geef een deken. Zij willen graag in leven blijven. Geef een deken. Ook zij willen in een vrij land wonen'. Onder dat motto hield de dr. Eduardo Mondlanestichting in de week van 13 tot 20 oktober haar tweede deken actie in Nederland. Dit op uitdrukkelijk verzoek van de be vrijdingsbewegingen in Angola, Mo zambique en Guinee-Bissau. Op de eerste deken, die mevrouw Liesbeth den Uyl op 11 oktober als sein voor de actie op het Vreeburgplein in Utrecht demonstratief aan het actieco mité aanbood, zijn er inmiddels zo'n 50.000 gevolgd, afkomstig van mensen uit heel Nederland. Dit vertellen Ine Willemsen en Cor de Vos, die namens de stichting en bijgestaan door acht vrijwilligers de tweede dekenactie hebben gecoördi neerd. Aan de dekenactie hebben zo'n 230 groepen meegedaan, variërend van Wereldwinkels en Zuidelijk-Afrika- groepen tot spontaan gevormde groep jes huisvrouwen en scholieren, die in de krant hadden gelezen, dat er de kens zouden worden ingezameld. De tweede acte de eerste werd twee jaar geleden gehouden heeft minder dekens opgeleverd dan de eer ste, toen 70.000 dekens werden opge haald, maar dat is volgens de organi satoren wel verklaarbaar. Veel men sen, bij wie de actiegroepen aanbel den, vertelden, dat ze twee jaar gele den al hun deken(s) hadden meegege ven en er op dit moment geen een over hadden. Daarnaast was opval lend, dat de actie in de grote steden Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht enigszins is tegengevallen, terwijl in de middelgrote plaatsen de respons erg goed was: Goes (1600 de kens), Middelburg (1450), Hengelo (1250), waaruit geconcludeerd kan worden, dat het 'in de regio' beter ging- Verder was bij de actiegroepen enige vermoeidheid te bespeuren, omdat de ze groepen zich de laatste tijd ook hadden ingezet voor de koffie-actie van het Angola-comité en de Boycot Outspan Aktie (BOA). Cor de Vos: 'Als je echter de vorige actie even buiten beschouwing laat, kan toch wel gezegd worden, dat ook deze actie ge slaagd mag worden genoemd. Opval lend is bijvoorbeeld, dat erg veel mensen, die geen deken over hadden, wel bereid waren geld te geven'. Geld Tl=to' /KWARTET ZATERiOAG 10 NOVEMBER 1973 den) ERDAM 'Onze telefoni- hulpdienst voor vrouwen enorm aan. Weet je waar- )mdat vrouwen eindelijk net hun problemen voor de urven te komen, nu ze we st aan de andere kant van lefoon ook een vrouw zit. u toe bestonden natuurlijk llerlei hulpdiensten, ook te- sche, maar de praktijk leer- it veel vrouwen hun proble- te onbelangrijk vonden om naar een 'officiële' instel- te gaan. En dat is logisch vrouwen is altijd geleerd ilf weg te cijferen ten gun man en kinderen. Geen er dus, dat zij daardoor het 'kregen hebben, dat hun ïmen eigenlijk te onnozel ior de officiële hulpverle- |ijwilligsters van de telefoon- 'Vrouwen bellen vrouwen', die 1 oktober in Amsterdam be- ijken na een maand werken evreden over de reacties, die regen hebben op hun initiatief lid daags gedurende een vast uren een speciale telefonische tnst voor vrouwen te organise- e vrijwilligsters, die achter de prouwen bellen vrouwen' staan, )or het grootste deel vrouwen, de een of andere manier iets en hebben met emancipatiebe en, zoals Man-Vrouw-Maat- U, Dolle Mina, de Amsterdamse snpraatgroepen etc. Lidmaat van een dergelijke groepering rigens beslist niet nodig om igster bij de telefoondienst te len heeft zich juist opzettelijk n een van deze organisaties ge- i, maar een particuliere sticb- pgericht. Aan de andere kant het heel nuttig en prettig te anneer de vrouwen-achter-de- m zich betrokken voelen bij het patieproces van de vrouw, om- meeste vragen, die men krijgt, een of andere manier hiermee tand staan. er wij de telefoontjes, die we naand gehad hebben, bekijken, lat we een paar grote categorie- nen onderscheiden: ln de hoge- ijdsklasse bellen veel vrouwen lachten over eenzaamheid en :nt, in de lagere leeftijdsgroe- mt men vooral met problemen gebied van de onderlinge rela- :n tussen de twintig en dertig ons ook vaak hoe wij denken et krijgen van kinderen in deze et krijgen van kinderen is dui- Onze verslaggeefster in gesprek met een paar (anonieme) medewerksters van de telefoondienst 'Vrouwen bellen vrouwen'. delijk niet meer de vanzelfsprekende zaak, die het tot voor kort was. Veel jonge vrouwen hebben hët er moeilijk mee. Verder krijgen wij vragen over financiële problemen (vrouwen, die opgelicht zijn door buitenstaanders of hun eigen vriend, vrouwen, die, hoe wel hun man een enorm salaris ver- dient, nauwelijks eigen geld krijgen etc.). Kijk het is niet zo dat wij in al die gevallen iets aanraden. Wij luisteren, wij zijn solidair met de vrouwen aan de andere kant van de lijn en wij kunnen ons verplaatsen in hun situa tie. We voelen een bepaalde verbon denheid met elkaar en daardoor is het ook niet zo belangrijk of er een leef tijdsverschil bestaat tussen de twee vrouwen aan de telefoon. Een stuk in leving in de ander voorkomt, dat je komt aandragen met oplossingen, die voor de ander wezensvreemd zijn. Wij proberen de vrouwen zelf aan de op lossing van him probleem te laten werken. Het is niet goed, dat wij met kant en klare oplossingen voor de dag komen, de beslissingen moeten ten slotte van de mensen zelf komen'. 'Vrouwen bellen vrouwen' werkt ano niem. De vrouwen achter het toestel noemen alleen hun voornamen. Ook de vragenstelsters kunnen,, wanneer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 13