Nieuwe stap op weg naar eenheid van
Indonesische kerken
Chileense kardinaal 'verwelkomd'
door uitgewezen priesters
fllsillalll
Voorstel geboorteleden
schrappen uit kerkorde
Ds. Bons terug van werkbezoek
Trouw
Kwartet
Lutheranen bannen
VREDESPRIJS
HELDER CAMARA
Beroepingswerk
Nieuwe boeken
TROUW/KWARTET VRIJDAG 9 NOVEMBER 1973
KERK "BIN'NTN'I. \N"D T2/K*R(
Van een onzer redacteuren
UTRECHT Terwijl de Chileense kardinaal Silva Henriques giste
ren een kort bezoek bracht aan kardinaal Alfrink, hebben 23 uit Chi
li uitgewezen missionarissen een oproep gedaan, zich niet te laten
misleiden 'door personen en persberichten uit Chili, die de moord op
Allende en duizenden Chilenen, de terreur, de ontbinding van alle
organisaties van het volk (vakbonden, partijen en parlement), dage
lijkse executies en razzia's, willen voorstellen als 'bevrijding van het
Chileense volk.'
Kardinaal Henriques was begin deze
week in Duitsland, na vorige week za
terdag door de paus te zijn ontvan
gen. Hij heeft in Rome gesproken
over het standpunt van de Chileense
kerk inzake de machtsovername. 'De
kerk in Chili wil niet als een contras
terende grootheid tegenover de staats
macht staan. Zij wil een religieuze
kracht zijn. die de mensen in Chili
opvoedt tot handelen naar hun gewe
ten'. Dit heeft Henriques in Duitsland
gezegd. 'Als de kerk in Chili haar
taak wil blijven vervullen, dan is het
nodig dat zij tegenover iedereen
vriendschappelijk opstelt. Op het mo
ment dat de kerk zich bemoeit met de
politieke discussie, krijgt zij noodza
kelijkerwijze vijanden'.
Kardinaal Henriques kreeg tijdens het
bewind van president Allende bekend
heid door zijn steun aan de hervor
mingen in het land. Thans 2ei hij dat
hij tijdens AUendes bewind ook her
haaldelijk kritiek geuit heeft. In ue
dagen na de staatsgreep, toen vele do
den vielen, zweeg Henriques. Zijn
commentaar hierop luidt: 'Wij hebben
als bisschoppen alles wat in ons ver
mogen lag gedaan om Chili binnen de
kaders van grondwet en wet te hou
den. Wij wilden vermijden, dat het
geweld zou losbarsten Dat het toch
zo ver gekomen is, heeft de junta als
eerste betreurd. Wij bisschoppen heb
ben gebeden om eerbied voor de ge
vallenen, in de eerste plaats voor
hem, die tot 11 september president
van de republiek was. Wij hebben uit
drukkelijk gesmeekt om matiging te
genover de overwonnenen. Wij heb
ben even uitdrukkelijk gevraagd, dat
men zou afzien van onnodige repre
sailles, zulks vanwege het feit, dat ve
le overwonnenen van oprecht idealis
me bezield waren'.
Verklaring
Onder de 23 missionarissen, die zich
met hun verklaring tot de publieke
opinie richten, bevindt zich ook pater
Santiago Thijssen SCJ.
Behalve door de paters, broeders en
zusters is de verklaring onderschreven
door negen Nederlandse leken, die m
Chili in kerkelijk verband werkzaam
waren, alsook door vier Belgische
missionarissen, een Ier en een Duit-
De vedactle behoud! zich het recht voor haar
ter opname In deze rubriek toegezonden me
ningsuitingen verkort tveer te geven. Bij pil-
bllkatle wordt met de naam van de Inzender
ondertekend. Brieven kunnen worden ge
stuurd aan hel secretariaat hoofdredactie
Trouw/Kwartet, postbus 859. Amsterdam.
BLO (2)
Naar aanleiding van het stukje BLO
van G. van 't Biet in Tr.-Kw. van 30
oktober het volgende: Een meisje met
BLO-opleiding kan geen gezinsver
zorgster worden niet omdat ze dé
ze (dus BLO) opleiding gevolgd heeft
maar omdat ze niet voldoende voorop
leiding heeft om de opleiding tot ge-
rinsverzorgster te volgen. Deze eisen
zijn vrij hoog en toch is het wel be
langrijk dat de meisjes een behoorlij
ke vooropleiding hebben en een be
hoorlijke ontwikkeling. Uit de prak
tijk is wel gebleken dat dit minimum
eisen zijn want voor meisjes met min
der vooropleiding is deze studie, die
toch vrij veel inzicht en doorzettings
vermogen eist. vrijwel niet haalbaar.
Een meisje met BLO-opleiding die
erg flink en handig is kan echter een
goede gezinshelpster worden en heel
veel betekenen voor een gezin, waar
van de huisvrouw ziek is.
A rkel
N. Blees
Olieboycot (4)
Volgens een bericht in uw krant
heeft dr. Kruisinga beweerd dat mi
nister Van der Stoel een voorbeeld
kan nemen aan mr. Luns, die in 1967
de moeilijkheden het hoofd zou heb
ben geboden. Die bewering is vol
strekt in strijd met de mededeling
van de heer Rabbani, vertegenwoordi
ger van Koeweit, die in Brandpunt er
nadrukkelijk op wees dat de boosheid
van de Arabieren reeds is veroorzaakt
door Luns in 1967, die toen zei dat
Nederland achter Israël stond, onge
acht wie de oorlog was begonnen.
Zaandijk
J. Bay ens
Autoloze zondag (XI)
Gaarne wil ik mijn instemming betui
gen met het schrijven van de heer
Valstar (autoloze zondag 2) waarin
hij pleit voor vervoersmogelijkheden
van fietsen e.d. Niet alleen de spoor
wegen, ook de bussen moeten aan de
achterkant worden voorzien van een
fietsenstandaard waarop om de 3,5 ki
lometer gelegenheid is om zonder
hulp van de chauffeur zijn fiets te
plaatsen of terug te pakken niet al
leen op zondag, maar ook in de week
desnoods beperkt tot de minst
drukke uren. Ik kan moeilijk zonder
auto, maar ik zou veel liever van het
openbaar vervoer gebruik (kunnen)
maken als dat ons niet aan het einde
van de rit in de steek liet. 't Is bo
vendien goedkoper.
Hengelo
J. Luimes
Autoloze zondag (12)
Zouden wij als christenen uit deze au
toloze zondag niet moeten concluderen
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
B.V. De Christelijke Pers
Daqelijks bestuur: B. Bol. Den
Haag. dr. E. Bleumink. Paters-
wolde; mr. G. C. van Dam.
Nootdorp; W. A. Fibbe. Rot
terdam: J. Lanser, Utrecht;
drs. J. W. de Pous. Den Haag;
J. Smallenbroek. Wassenaar.
Overige leden van het alge
meen bestuur: K. Abma, Am
sterdam; H. A. de Boer. IJmui-
den: Th. Brouwer. Assen; mr.
dr. J. Donner. Den Haag. J.
van Eibergen. Schaarsbergen;
mr. K. van Houten. Wagenin-
gen: ds. O. T. Hylkema, Bilt-
hoven; Jac. Huijsen, Delft;
mevrouw M. C. E. Klooster-
man-Fortgens. Voorschoten;
mevrouw J. G. Kraayeveld-
Wouters. Heerhugowaard;
prof. dr. G. N. Lammens.
Naarden; ds. F. H. Lands
man, Den Haag; H. de Mooij,
Rijnsburg; H. Ottevanger. Bui
tenpost; mr. dr. J. Ozinga,
Lunteren; H. H. Wemmers.
Den Haag; drs. R. Zijlstra.
Oosterland (Zld.).
Directie:
Ing. O. Postma
F. Diemer
Hoofdredactie:
J. Tamminga
Hoofdkantoor B.V. De
Christelijke Pers, N.Z.
Voorburgwal 276 - 280,
A'dam. Postbus 859.
Telefoon 020-22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bank:
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69 73 60 768). Gem.giro
X 500.
dat God tot ons spreekt om ons te
bekeren? Wat wordt er geklaagd de
laatste tijd over de lege kerken. Heb
ben wij daar geen schuld aan?
Middelburg
A. Dourleyn v. d. Sloot
Olieboycot (5)
Zou men de door de olieboycot stij
gende prijzen compenseren door
loonsverhoging, dan moeten daarvoor
bankbiljetten gedrukt worden. Er ont
staat dan inflatie. Bij optredende
schaarste aan goederen moet het ge
bruik noodgedwongen beperkt wor
den, hoe onaangenaam dat ook
en bovendien in eigen vlees snijden.
Alen is er altijd mee achterop. Wie
loonsverhoging eist sluit de ogen voor
de werkelijkheid. Economische wetten
kunnen nu eenmaal niet buiten wer
king gesteld worden.
Wolfheze
ser. De groep constateert dat de junta
'door bruut geweld' een halt heeft
toegeroepen 'aan de vreedzame op
mars van het Chileense volk naar een
socialistische maatschappij.
Door hun werk onder de armsten zeg
gen de missionarissen in direct con
tact te zijn gekomen met de schrij
nende tegenstellingen en 'de meedo
genloze uitbuiting van miljoenen
mensen'. Als reactie op het door de
rijke elite beheerste systeem aldus
de verklaring zijn de onderdrukten
zich gaan organiseren in eigen vak
bonden, volksorganisaties, politieke
partijen, om door verovering van de
macht zichzelf te bevrijden uit deze
situatie van gestructureerd geweld.
'Als missionarissen kwamen we langs
de weg van de ervaring tot dezelfde
conclusie als het tweede Vatikaans
Concilie, dat de ware kerk de kerk
der armen is'. Het gevolg hiervan was
een volledige deelname door de missio
narissen aan het georganiseerd ver
zet van de onderdrukten.
Volgens de missionarissen mag de
kerk zich nooit laten gebruiken als
steunpilaar van een maatschappij, die
de armoede veroorzaakt én in stand
houdt. Tenslotte zegt de groep van 33
zich verplicht te achten te blijven
werken voor de bevrijding van het
Chileense volk. 'Met klem vragen wij
u, u duidelijk uit te spreken tegen het
heersend fascisme in Chili, en uw so
lidariteit uit te drukken in concrete
daden die de bestrijding van het Chi
leense volk en hulp aan de slachtof
fers van de staatsgreep tot doel heb
ben'.
Het secretariaat van de groep berust
bij pater Herran Leemrijse SCJ.
Deurnseweg 7a te Helmond.
In het middaguur werd stilzwijgend geprotesteerd tegen de ontvangst van kardinaal Henriques in om,
land. Piet Reekman van het Chili-comité zei dat de kardinaal na Allende's val is omgeslagen als hel
blad aan een boom. Voor de deur van het bisschopspaleis in Utrecht hadden de demonstranten eet
kruis opgesteld met de tekst: Christenen worden gekruisigd in Chili.
ucii, hoc onaangenaam aai OOK IS. j I 1* 9
Loonrondes zouden averechts werken WOOFfl Z6TK16liniI
en bovendien in eieen vlees sniiden O
dr. A. Notenboom
ADVERTENTIE
GIRO 1604400 LEIDERDORP.
ROODEKRANS (LWI) Het begrip
'zendeling' zal geschrapt worden uit
de woordenschat van de lutherse ker
ken in zuidelijk Afrika en de kerken,
die met hen samenwerken. Dat is een
van de resultaten van een beraad, dat
onlangs in Roodepoort (Transvaal) is
gehouden over de samenwerking van
de dertien lutherse kerken in zuide
lijk Afrika met hun zusterkerken in
Etirópa en Noord-Amerika,
Zwarte deelnemers aan dit beraad ver
wierpen het woord 'zendeling', dat
voor hen een klank van paternalisme
en geestelijke bevoogding had. Zij
wilden, dat hun kerken als gelijk
waardig met de kerken overzee zou
den worden beschouwd. In Roode
poort werd ook besloten, dat het
'tweerichtingsverkeer' van mankracht
en middelen in praktijk moet worden
gebracht in een geest van gezamenlij
ke verantwoordelijkheid en christelij
ke eenheid.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Winterswijk (toez.) A.
A. Drost te Lemmer.
Afscheid van Oosterhout S. Oenema,
weg. ben. tot geest verz. inrichting
van het min. van justitie te Veenhui-
zen. op 14 nov. van Brandwijk: A.
Talsma, ber. te Sprang.
Intrede te Vlagtwedde: C. Bolijn.
voorheen hulppred. te Terwolde, te
Oosterland; kand. M.C. van der Meer
uit 's-Gravenzande.
GEREF. KERKEN
Afscheid van Putten: C. van Ginkel,
ber. te Heinenoord.
Intrede te Utrecht-Zuid: D. Kronemeij-
er uit Leiden: te Heerjansdam: kand.
J. W. Th. Muntendam uit Kampen; te
Bunschoten-Spakenburg: J. G. J. van
Echten uit Heinenoord.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Ermelo: C. de Ridder te
Nunspeet.
Afscheid van Arnhem: J. C. van Ra-
venswaay ber. te Terneuzen.
ALG. DOOPSGEZ. SOCIËTEIT
Intrede te Nieuwe-Niedorp: R. P. IJt-
senga, jeugdwerkadviseur uit IJtens.
NED PROT. BOND
Afscheid op 10 nov. van Varsseveld: J.
Bosch, weg. emeritaat.
Vervolg van pag. 1
De commissie stelt aan de synode een
nieuwe formulering voor van artikel
2 van de kerkorde, waarin staat wie
tto de hervormde kerk worden gere
kend. In deze nieuwe tekst komen de
geboorteleden niet meer voor. Tot le
den van een hervormde gemeente
worden alleen nog gerekend belijden
de leden en doopleden. In het thans
geldende artikel 2 worden ook 'zij,
die uit hervormde ouders zijn gebo
ren' als leden van de kerk beschouwd.
In het rapport wordt teruggegaan naar
Hoedemaker, die heel het Nederland
se volk wilde terugroepen tot zijn
grondslag, de gereformeerde belijde
nis en daarmee tot de volstrekte ge
hoorzaamheid aan God en zijn Woord.
In zijn tijd werd praktisch iedereen
nog gedoopt. Maar nu ligt de situatie
anders, aldus het rapport. Het is niet
meer vanzelfsprekend, dat men zich
bij een kerk aansluit. In steeds min
dere mate doen jongeren belijdenis.
In feiteh eeft Indonesië teveel theologische opleidingen.
De scholen zijn doorgaans met buitenlandse hulp ge
bouwd. Links een deel van de Akademie Theologica
Kupang, die kader opleidt voor de Timor en Sumbakerk.
Midden directeur ds. J. Winnen Saragih bij de school
Abdi Sabda (dienaar van het Woord; even buiten Me-
dan die vier kerken bedient: de Simalungunkerk, de
Karo-balakkerk, de Javaanse gereformeerde kerk en de
Niaskerk. Geheel rechts het gebouw in Medaü waar de
methodisten hun theologische opleiding hebben: het in-
stitut alkitab gered ja methodist Indonesia.
Ook het aantal doopleden neemt a.'
omdat het aantal ouders, dat kinderet
laat dopen zonder dat ze een wezenlij
ke band met de kerk hebben, ai
neemt. 'Zonder dat men de histori
van zestien eeuwen ongedaan kan
wil maken, groeit de kerk in Neder
land (ongeacht aan welke kerk mei
denkt) naar een situatie die in mee
dan één opzicht herinnert aan de eer
ste eeuwen'.
Na te hebben aangewezen hoe het odJd'
de en nieuwe testament over de vei JJ,
bondsrelatie tussen God en mens sprtjbo
ken, wordt ook stilgestaan bij
praktijk in de eerste eeuwen van d
christelijke kerk. Een persoonlijke b< tn<
slissing ging vooraf aan het toetrede
tot de kerk. De eerste christenen wi
ren zich bewust van het risico dat i
liepen en van de verantwoordelijl
heid, die zij op zich namen. De dot
was de poort waardoor men de kei
binnentrad. Reeds vroeger werd h«
gewoonte ook kinderen van christei
ouders te dopen. Zij waren immei
opgenomen in het verbond, dat Goi
met zijn volk had gesloten. Ongedoop
ten werden echter met tot de kerk gi
rekend.
Band
Wel zegt het rapport, dat de gemeen
te, waai- mogelijk, ook met ongedoop
ten in en buiten hervormde gezinne
een band moet onderhouden. De no
niet gedoopte kinderen van de gelov»L
gen delen ook in de beloften, die d u
ouders in geloof hebben ontvangen
Daai-om stelt de commissie voor, aai
artikel 2 het volgende toe te voegen
'Met hen die in een hervormd gezi
zijn geboren of opgenomen, maa
(nog) niet gedoopt zijn, onderhoud h
een hervormde gemeente gedachh ni
aan de trouw en barmhartigheid vai o
de God van het verbond een bi) d;
zondere band, wanneer en zolang di p
mogelijk is. Zulk een band ondei G
houdt zij ook met anderen, die blij)
hebben gegeven van verbondenheii
met de gemeente'.
Aan de commissie werkten ook twe
gereformeerde theologen mee, te w
ten prof. dr. J. Plomp uit Kampen e
ds. D. N. Wouters uit Amsterdam.
Een ander belangrijk punt, dat op
najaarszitting (19 tot 21 november
aan de orde komt, is het beleid, da
de hervormde kerk zal gaan voera
inzake de investeringen in zuidelij)
Afrika.
F1
Ei
door Ton v. d. Hammen
De vele protestantse kerken in Indonesië moeten samen op weg
naar eenheid. De regionale raden van kerken, in totaal tien, zullen
de contacten tussen de verschillende kerken tot stand brengen met
het doel om praktisch zoveel mogelijk te gaan samenwerken. Verder
zal het theologisch onderwijs in heel Indonesië worden doorgelicht
om tot een sanering en een herstructurering daarvan te komen.
Deze twee belangrijke besluiten zijn
genomen op de pas geëindigde algeme
ne vergadering van de raad van ker
ken voor Indonesië, die in Malang op
Java is gehouden. Hij werd voorafge
gaan door enkele studieconferenties,
waarin deze besluitvorming werd
voorbereid. Ds. P. Bons, Indonesië-se-
cretaris van de hervormde raad voor
de zending, die deze vergadering mee
maakte, vertelt dat behalve de onge
veer vijftig afgevaardigden van de
aangesloten kerken uit het hele land.
voor het eerst ook vijf jongeren aan
de discussies deelnamen. Ze hebben
zich duchtig geweerd.
Langzaam
Nu is het streven naar eenheid tussen
de kerken niets nieuws, gaat hij ver
der. In het midden van de jaren zes
tig is in de nationale raad vanuit de
betrokkenheid van Indonesië-als-natie
al gezegd: we moeten samen één kerk
vormen met één liturgie, één geloofs
belijder één kerkorde. Dat is nooit
uit de verf gekomen. Men gin? ont
dekken, dat dit plaatselijk langzaam
zpu moeten groeien. Dat was weer
mede de aanleiding tot het in leven
roepen van regionale raden van
kerken, overal in het land. Die tien
raden zijn nu gevormd en beginnen
langzaam maar zeker body te krijgen.
De instrumenten zijn er dus om de
eerste stappen op weg naar meer sa
menwerking te zetten.
De situatie is op het ogenblik zo, al
dus ds. Bons, dat in feite de meeste
kerken nog een eigen leven leiden. In
een betrekkelijk klein gebied kan het
voorkomen.dat de ene kerk niet van
de andere weet wat daar aan de gang
is. De verschillen zijn niet zozeer the
ologisch bepaald, als wel cultureel
(eigen taal): sociologisch (levensge
woonten). Maar die verschillen wor
den genivelleerd, het duidelijkste in
de steden. Ook al doordat het Indone
sisch als landstaal veld 'blijft winnen.
Vanuit de regionale raden zal men de
verschillende kerken met elkaar in
contact brengen om praktisch zoveel
mogelijk samen te gaan doen. Door
gezamenlijk toerustingswerk in de ge
meenten van alle aangesloten kerken
in de regio, door cursussen onder aus
piciën van deze raden en door geza
menlijke ontwikkelingsprojecten zal
men daar mede op aansturen. Men
hoopt daardoor de communicatie tus
sen de kerken onderling tot stand te
brengen en tegelijkertijd vorm te ge
ven aan het wijder denken dan de ei
gen gemeente of kerk.
Er wordt wel eens aan getwijfeld of
dat laatste in Indonesische verhoudin
gen mogelijk is. Maar ds. Bons is met
een voorbeeld daarvan geconfronteerd
op Bali, waar een gemeente, juist
door zijn uitbreken uit bepaalde
structuren tot een zekere welstand is
gekomen. Die houdt men als gemeen
te niet voor zichzelf, maar laat men
ook ten goede komen aan een andere
gemeente in de buurt welke het min
der heeft. Zulke ontwikkelingen ze
worden meer gesignaleerd die
vroeger inderdaad ondenkbaar waren,
doen toch veel goecls voor de toe
komst hopen, vindt hij.
Meer lijn
Dan de andere beslissing van de natio
nale raad van kerken, eveneens aan
sturend op eenheid: het meer lijn
brengen in het theologisch onderwijs.
Behalve de zeven universitaire oplei
dingen, waarvan drie officieel zijn er
kend en één het recht heeft er te pro
moveren. kent Indonesië een groot
aantal scholen van lager en middel
baar niveau. Ds. Bons; de situatie is
gegroeid dat bij wijze van spreken el
ke kerk die zichzelf respecteert over
een theologische school dient te be
schikken. Met de tendens, dat die zich
als het even kan van lager naar mid
delbaar en dan het liefst nog naar
universitair niveau zal ontwikkelen.
Een soort wildgroei dus.
Wat gaat er nu gebeuren? Een team
ds aangewezen, dat bij al die scholen
een onderzoek zal gaan instellen en
daar binnen een jaar rapport over uit
zal brengen. Daarin zullen (netelige)
Precies op tijd terug om
nog in de hervormde na
jaarszendingsweek iets over
zijn reis naar Indonesië te
kunnen zeggen kwam ds. P.
Bons, Indonesïè-secretaris
van Oegstgeest, die zich nu
heeft teruggetrokken om te
kunnen rapporteren. Ds.
Bons was zeven weken on
derweg en bezocht Noord-
Sumatra, West-Java, Jokja
en Malang. Over de laatste
plaats gaat het in bijgaand
artikel, waarin zijn indruk
ken staan van de daar ge
houden jaarlijkse algemene
vergadering van de Indone
sische raad van kerken en
de belangrijkse beslissingen
die daar zijn genomen.
recht en welke minder of niet? Wat
zal de oplossing moeten zijn? Samen
werking met andere scholen en/of
ombouw tot bijvoorbeeld meer een
theologisch centrum, waar behalve
predikantenopleiding ook kadervor
ming in bredere zin voor de gemeen
ten ter hand moet worden genomen?
Wat zijn de gedachten en de moge
lijkheden ter plaatse om de voorgan
ger ook als ontwikkelaar te-scholen,
in kennis van landbouw, gezondheids
zorg. om maar enkele voorbeelden te
noemen? Met dat laatste hangt nauw
samen met doorbrekend inzicht bij de
kerken, althans de top, dat het mee
helpen om het land tot ontwikkeling
te brengen nadrukkelijk tot de taken
van de kerken behoort.
Zelfstandig
vragen beantwoord moeten worden,
zoals: welke scholen hebben bestaans-
Bij dit alles bleek in de vergadering
heel duidelijk de overtuiging aanwe
zig, dat de hulp uit het buitenland
steeds minder moet kunnen worden.
Ideaal gezien wil men volledig zelf
standig, selfsupporting zijn op zo kort
mogelijke termijn. Tegen die achter
grond heeft ds. Bons tenminste de
lange gedachtenwisselingen geplaatst
die gingen in de richting van: projec
ten opzetten, nog met hulp uit het
buitenland, die dan revenuen moeten
opleveren om de kerken te runnen.
Zoiets doet je wat utopistisch aan.
vindt de Indonesië-secretaris, maar als
symptoom van goede gezindheid is
het natuurlijk wel te waarderen.
Trouwens, ook naar buiten toe gaan
de Indonesische kerken veel bewuster
denken, zo besluit ds. Bons zijn in
drukken uit Malang. Dat merk je aan
de vragen die men ons, westerse ker
ken, voor de voeten gooit. Niet in de
zin van Bangkok: Ga maar naar huis!
Die uitspraak viel niet best in de In
donesische kerken. Maar wel in deze
richting: Waarom doen jullie nu ei
genlijk zending? Wat verwachten jul
lie ervan? Denken jullie er iets voor
terug te krijgen? Zitten er niet een
heleboel schuldgevoelens achter?
Weet wel, dat als dat laatste de enige
basis mocht zijn, het voor ons in-
derdééd niet meer hoeft
Descartes en de Kerk, door prof. dr
G. A. Lindeboom. Uitg. Kok, Kampen
64 pag. prijs ƒ7,50. Vertrouwdhei
met Boerhaave bracht de bekend
Amsterdamse internist tot het onder
werp van dit geschrift.
Ilij voor ons, wij voor Hem door
B. Wentsel. Uitg. Kok, Kampen, 1" j
pag. prijs ƒ13.90. De Haagse predx
kant wil met dit boek de bijbelsf
kernwoorden: gerechtigheid, verzoe
ning en gericht, leren verstaan temiii
den van de actuele discussies en d
toenemende polarisatie.
Reformatie: blijvende opdracht do»
dr. L. Lagerweij. Prof. dr. C. Graai
land e.a. Uitg. Kok, Kampen, 151 pag
prijs ƒ9.90. Bundel opstellen, verscht
nen bij 50 jaar vereniging Prot. Ni
derland (wij berichtten daarover i
ons blad van 29 okt, j.l.).
De veranderbaarheid van de men
door prof. dr. L. W. Nauta e.a. Uit
Kok, Kampen, 120 pag., prijs 10.7
Gebundelde voordrachten voor studl
urn generale van de Vrije Universitó
en voor NOS-radio.
Na het nieuwe testament door prof
dr. A. F. J. Klijn. Uitg. Ten Han|
Baarn, 112 pag., prijs ƒ7,90. De Gi»
ningse nieuwetestamenticus behandel
in dit boekje de christelijke litter?
tuur uit de tweede eeuw.
Het getuigenis, motief en effect -
mengesteld door ir. J. van der Graa
Uitg. Kok, Kampen. 131 pag., pri
ƒ11.75. Ir. v.d. Graaf een der onderti
leenaars van het getuigenis, brenf
hier bijeen wat er gezegd en geschr»
ven is rondom het getuigenis, war
van men de letterlijke tekst aantref.
Men vindt hier verder o.a. prof. Vu
Niftriks rede voor de hervormd
synode. De omvang van het boek li'
opname van de synodale gespreksnol
blijkbaar niet toe: misschien had di
beter ook de reactie daarop van prt
van Itterzon achterwege kunnen bk
ven. Belangrijke documentatie.
