WESTEN VERSPEELT KANS IN ZELFSTANDIG AFRIKA Over tien jaar het weer weerrapporten Strenge winters' Commentaar Mr. J. N. Scholten: Nederland moet lef tonen richtschap en vermachtiging draagbaar voor behoeften Halfje per kaart Nuttige actie TROUW/KV-ARTET DONDERDAG 1 NOVEMBER 1973 BINNENLAND T3/K7 Zo zal het ongetwijfeld toegaan in de vergadering van het stadsgewest Eind hoven op 2 februari 1983 als voor zitter van dat stadsgewest, mr. J. J. van der Lee, afscheid neemt omdat hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Hij wordt bij die gelegenheid toege sproken namens de hele gewestraad door mr. W. van Elk van de Grote Oecumenische Partij; de juist twee jaar tevoren onder leiding van prof. Piet Steenkamp moeizaam tot stand gekomen samensmelting van de leden lijsten en partijbesturen van de Katho lieke Volkspartij, de Anti-Revolutio naire Partij en de Mohammedaanse Liga van de Vreemdelingen binnen Ncerlands Poorten; het geheel gelar deerd met een enkele verdwaalde CHU'er. Uit de rede, die mr. Van Elk dan zal uitspreken, kunnen wij nu reeds eeD 1 paar letterlijke citaten geven, j 'Zeer waarschijnlijk heugt het u nog mogelijk zelfs als de dag van gis teren met hoeveel misprijzen in ok tober 1973 uw benoeming tot eerste burger van de gemeente Eindhoven werd ontvangen. Men dient beschei den te zijn in het citeren van zichzelf zei Heine dat reeds niet? maar ik mag er op dit ogenblik toch niet aan voorbijgaan, dat juist ik toen deze benoeming meende te moeten karakte riseren als 'een daad van autoritaire machtsopleiding'. De vrijmoedigheid waarmee ik deson danks op dit ogenblik tot u durf gena ken, ontleen ik niet alleen aan de voorzichtige beperking die de raad zich toen oplegde (uw persoon werd met nadruk buiten beschouwing gela ten), maar ook aan de Heilige There- sia van Avila, die op een zeker ogen blik in een van haar extases heeft op geroepen dat het boetekleed de man niet misstaat. De man dus ook mij niet. Uw persoon hebben wij bij het uit spreken van ons eerste oordeel, tien jaar geleden, buiten beschouwing gela ten. Terecht want toen we de vol gende dag kennis met u maakten (en mevrouw Van der Lee, als ik uw echt genoot toespreek, mag u zich op de passende momenten evenzeer aange sproken weten) toen wij kennis met u beiden maakten, bleek alras hoe snel het ijs tussen ons gebroken was. In hoge mate geruststellend was toen ook al meteen, dat zich bij uw benoe ming niet de geschiedenis van 1957 herhaalde. U allen zult zich ongetwij feld herinneren dat in dat jaar de toenmalige burgemeester van Eindho ven, mr. Kolfschoten, tot schrik van mening protestant werd benoemd tot burgemeester van Den Haag een ongehoorde gebeurtenis die zelfs een nieuwsbulletin van Radio Vaticaan haalde omdat zoals het toen heette voor het eerst in de geschiedenis een rooms-katholiek werd benoemd tot burgemeester van Den Haag. Het was voor ons in hoge mate ge ruststellend. mogen wij nu wel be kennen hooggeachte heer Van der Lee dat noch radio-Moskou noch radio-Havana aanleiding zag van uw benoeming te gewagen. In een spannende afwachting zijn wij toen met u in zee gegaan en langza merhand hebben wij de gevolgen kun nen waarnemen van wat ik destijds kenschetste als een 'daad van autori taire machtsoplegging'. Als ik dat nu allemaal hier in den brede zou moeten schilderen, hooggeachte heer Van der Lee. dan zou ik in feite de geschiede nis van ons gewest moeten schrijven een geschiedenis waarin eigenlijk op elke bladzijde uw naam in gulden letters geschreven zou moeten zijn. Op elke bladzijde ik overdrijf wis en zeker niet want op schier elk gebied hebt gij stimulerend gewerkt: economisch, sociaal, cultureel. Als ik mij een ogenblik scherts mag veroor loven; ik vraag mij op het moment zelfs af of zonder uw bemoeienissen ons alller PSV vorig jaar de Europa- Cup zou hebben behaald. Dat zijn echter speculaties en daar moeten wij als bestuurders tot nuchterheid geroepen ons verre van houden. Maar ik releveer wel, en dan hebben wij iets concreets voor ogen, hoe nog maar net anderhalf jaar na uw komst naar de gemeente Eind hoven het zo lang verbeide stadsge west Eindhoven tot stand kwam. Het is slechts aan uw bestuurskracht zeer geachte heer Van der Lee te danken, dat dit wetsontwerp niet in de parlementaire sloppen verdwaald is geraakt maar tot wet kon worden ver heven en terecht zeer terecht zelfs, werd u benoemd tot eerste voor zitter van dit nieuwe stadsgewest. Ik ga nog verder. Op het ogenblik van uw benoeming was er in Nederland grote onzekerheid over de gewestvor ming. Niemand wist precies wat hij zich bij het woord 'gewest' moest voorstellen. Dat dat vandaag de dag in heel Nederland anders is, heeft de dankbare natie aan u te danken. U heeft het gewest gestalte; vlees en bloed gegeven. Het stadsgewest Eind hoven is ethans het voorbeeld het kompas, waar heel bestuurlijk Neder land zich op richt. Het zal u duidelijk zijn, hooggeachte heer Van der Lee, dat wij ons tien jaar geleden deerlijk hebben ver gist. Van een onzer verslaggevers DEN HAAG Twee kamerleden kijken met meer dan gewone be langstelling uit naar het debat dat bij de ontwikkelingsbegroting van minister Pronk te verwachten is over steun aan bevrijdingsbewegin gen. Het zijn mr. J. N. Scholten (AR) en Relus ter Beek (PvdA) die een paar weken geleden diepgaand met zo'n bevrijdingsbeweging hebben kennisgemaakt: de PAIGC, de partij voor de bevrijding van Guinee Bissao en de Kaap Verdische Eilanden. Hun meldingen uit het bevrijde gebied van dit al eeuwenlang aan Portugal onderworpen land zijn door de gebeurtenissen in het Midden Oosten een beetje in de verdrukking geraakt, maar voor hen gaht het er nu op aankomen of Nederland in de westelijke wereld de lef zal hebben om op te ko men voor een volk dat zijn onafhankelijkheid al heeft bevochten en op internationale erkenning en hulp wacht met name uit de wes terse wereld. Wij ondervroegen mr. Scholten nader naar zijn indrukken, met name van de leiders van de PAIGC, met wie hij lange gesprekken voerde beant woordden zij aan de voorstelling die hij zich van revolutionairen had ge maakt? 'Eigenlijk niet. De president, Luis Cabral (broer van de vermoorde Amilcar Gabral) de minister van eco nomische zaken Vasco Cabral die overigens geen familie van 'de eerste is. en Aristides Perreira, secretaris generaal van de PAIGC, zijn wat oudere, bedachtzame mensen met een zorgvuldig uitgewogen oordeel be paald geen querulanten die uit een diepe overtuiging aan de bevrijding van hun land werken. Het gaat hen niet alleen maar om de verovering van gebied maar ze zien deksels goed in dat het daarnA pas begint, dat je dus ook nu al de structuur van een maatschappij moet maken. In economisch opzicht zijn ze al volop bezig aan wat door de deskundigen genoemd wordt: diversificatie van de produktie dat betekent dat je de eenzijdige afhankelijkheid van een paar produkten, die helemaal op de behoeften van de Portugezen gericht waren, zoals de aardnotencultuur, doorbreekt en de landbouw veelzijdi- ger maakt en op de eigen behoeften richt. Wat je ziet op het gebied van onderwijs is indrukwekkend: er zitten nu 50.000 kinderen op school. Van de rimboeschooltjes kunnen zij verder naar semi-internaten maar om ze niet te vervreemden van hun agrarische omgeving zijn ze daartussen lange perioden bij hun ouders in de dorpen. Tien jaar geleden hadden er nog maar 2000 kinderen onderwijs. Het is natuurlijk' behelpen met de leermid delen, maar een land dat hier prachti ge bijdragen levert is Zweden. Verder frappeert je dat ruilsysteem van land- bouwprodukten tegen gebruiksartike len in de volkswinkels, dat uitstekend werkt niet alleen komt de partij aan het benodigde voedsel voor het front, maar er worden ook reserves aangelegd die in noodsituaties hun diensten bewijzen. En zulke noodsitu aties kunnen elke dag ontstaan door het voortdurende bombarderen waar mee de Portugezen hun soevereiniteit menen te bewijzen'. Oost-West 'Maar de wapens komen uit de com munistische landen. Zal dat ook niet de toekomstige koers van dit land bepalen?' 'Dat is juist. En de wapens voor de Portugezen komen uit het Westen. Dus reken maar uit wat er politiek op het spel staat, niet alleen hier maar in heel Afrika. De anti-Portugese stemming wordt steeds meer een anti- Westerse stemming. Omdat deze bevrijdingsbewegingen geen hulp krij gen uit 't Westen, moeten ze zich wel tot Oost Europa wenden. Welke con sequenties dit voor later heeft kan ik nog niet beoordelen. President Cabral heeft mij gezegd dat hij graag een goede verstandhouding met het Wes ten zou willen. Ik denk dat ze, zoals zoveel landen van de derde wereld, een 'non-aligned nation', een niet- gebonden land, willen worden. Wij doen ook ontzettend weinig om ze met onze gedachtenwereld te laten kennismaken: als er een Guinees wil doorstuderen moet hij naar de Hum- boldt-universiteit in Oost Berlijn, of naar Praag of Moskou wij bieden hun geen studiebeurzen aan. Maar hier gebruik ik alleen nog maar een motief van politieke berekening. Wij zijn gewoon principieel geroepen om dit volk dat tegen deze overheerser vecht bij te staan'. 'Is er al uitzicht op staatsrechtelijke erkenning door Nederland?' Het is teleurstellend dat de Neder landse regering met die erkenning blijft aarzelen. Men houdt erg vast aan die gedachte dat de facto het héle gebied onder het gezag van deze rege ring behoort te staan. Maar zo star is Ook de Portugese luchtmacht scheen belangstelling te hebben voor de Nederlandse parlementariërs in Guinee-Bissau. Verscheidene ma len moesten zij in loopgraven wegduiken voor luchtaanvallen. Op de voorgrond het kamerlid Relus ter Beek. de internationale rechtsorde niet. Die evolueert ook de politieke keuze gaat daar een rol in spelen. Met het uitroepen van de onafhankelijke staat heeft de PAIGC een facto situatie gelegaliseerd immers twee derden van het gebied staan feitelijk onder haar controle. De beweging is daarin aangemoedigd door het besluit van de speciale commissie van de VN, waarin zij als enige wettige vertegenwoordig ster van de bevolking van Guinee Bissao is erkend. Inmiddels hebben zestig landen de nieuwe staat erkend, waaronder India, China en bijvoor beeld vrijwel alle Afrikaaanse landen. Wat ik nu hoop is dat Nederland niet wacht tot alles is beklonken maar hier eens voorop durft te lopen en risico's durft te nemen. Geen andere keus 'Wat zal de antirevolutionaire fractie doen?' 'Ik moet nog verslag uitbrengen. Als je ons program van actie leest is er geen enkel probleem. Maar waar je veel op stuit is dat probleem van het VOOrKGUr geweld. Hoewel de gereformeerde we reld toch duidelijk het recht van opstand erkent, lijkt het er soms ineens op alsof Afrikanen dat recht niet hebben. Ik juich het geweld ook niet toe. De bevrijdingsbewegingen willen morgen nog praten, als de Portugezen daar maar bereid toe wa ren. Maar die laten hun geen andere keus dan de wapens. In ieder geval is er in onze fractie grote belangstelling voor deze zaak en ik ben er zeker van dat er eerlijk en openhartig over zal worden gediscussieerd'. 'Toen Nederland moest dekoloniseren werden er allerlei rampen voorspeld voor onze economie, maar die bloeide alleen maar op. Dat kwam ook omdat zich inmiddels het Marshall-plan over ons uitstortte. Zo'n plan is er voor Portugal nu niet. Dat zou het mis schien makkelijker voor dat land ma ken om van zijn kolonieën af te zien. Dat is een idee, waar dr. Boertien al een tijdje mee rondloopt. Ik vind dat een heel originele gedachte die hij nodig eens verder moest uitwerken. Portugal is zelf het minst ontwikkel de land van Europa. Zoiets is in EEG- verband best denkbaar, maar dan moet het land natuurlijk ook aan andere voorwaarden voldoen. Binnen lands ziet het er ook niet best uit met de mensenrechten'. Het wrak van een neergeschoten Portugees verkenningsvliegtuig. (Ais mr. Scholten even wordt wegge roepen gaan we even op dat onder werp door met Relus ter Beek en Sietse Bosgra van hef Angola Comité. Zij constateren dat zulke voorwaarden Portugal in elk geval niet zijn gesteld toen het (bij de overgang van Enge land naar de EEG) als lid van de Europese Vrijhandelszone een associa tieverdrag met de EEG kreeg. Poli tiek leek daar weinig aan te doen te zijn, een normale compensatie. Maar ondertussen kreeg IJsland vanwege de kabeljauwoorlog met Engeland géén associatie-verdrag hoewel het toch ook in de EFTA zat. (Een merkwaardige voorkeur, die de EEG niet siert, vond Sietse Bosgra). Mr. Scholten zich weer bij ons voegend: 'Wij beseffen hier niet bij al dat rumoer rondom het Angola Comi té hoeveel goodwill dat ons bezorgt in Afrika. Het is daar algemeen bekend. Hel is voor de mensen daar een lichtpuntje in dat overigens nogal donkere Westen waarvan de houding niet begrepen wordt Neem nu weer die deken-actie van het Medisch Comi té Angola. Relus ter Beek en ik hebben die nachten daar meegemaakt. Je weet niet half wat een weldaad dat voor die mensen is'. Van onze weerkundige medewerker Zoals hier wel eens is meegedeeld, heeft de heer F. IJnsen te Wognum het optreden van winterweer tussen het jaar 1200 en nu onderzocht en een formule opgesteld om het karak ter ervan uit te drukken. Hij kreeg er de dr. Van der Bilt-prijs voor van de Nederlandse Vereniging voor iveer- en sterrenkunde. Maar IJnsen liet het daar niet. bij. 'Ik heb een hoofdige kop', schrijft hij ons, 'en ben op zoek gegaan naar periodiciteiten'. Hij deed dit aan de hand van zijn karakterge tallen en met behulp van een mini- computer. Zijn werkwijze was: het berekenen van de auto-correlatiefunctie: een duur woord waar we hier niet nader op ingaan, maar wel op de uitkomsten van zijn onderzoek. IJnsen vond aan wijzingen dat er in het optreden van winters een zicakke herhalingsneijing van 140 jaar aanwezig is. Met andere woorden: het schijnt dat strenge en koude winters elkaar op volgen met een tussenpoos van om en nabij 140 jaar. Dit sluit niet uit dat er ook andere periodiciteiten bestaan. Enkele winters passen niet in het schema, zoals de strenge winter van 1891. Hij geeft als voorbeelden onder andere 1789 140 1929, verder het jaar 1803 en 1942, ook 1805 en 1947, 1814 en 1956, 1823 en 1963 enzo voorts. IJnsens voorzichtige conclusie luidt: 'Het zou kunnen betekenen, dat wij tot omstreeks het jaar 2000 een vijf a zestal strenge winters tegemoet kunnen zien, respectievelijk herhalin gen van 1S38 corresponderend met circa 1978), 1841 (corresponderend met circa 1981), 1845 (1985), 1847 (1987). 1848 (1988) en 1855 (1995). Dit levert een dichtheid op van één strenge winter per 4, 5 of 6 jaar. Aangezien er rond het tijdsverloop van 140 jaar enige spreiding te zien valt, zijn de jaartallen voor de toe komst niet exact te geven. Mogelijk wal meer, wanneer wij er ook de zon nevlekken bij betrekken. Het aardige is dat genoemde voorbeelden in over eenstemming zijn met de prognoses van de Deen Dansgaard, die een lan ge ijsstaaf uit de Groenlandse ijskap boorde (zie Nigel Calder 'Rusteloze aarde', Sesam Speciaal, uitgeverij Bosch en Keuning N.V., Baarn. HOOG WATER 2 november 1973. Vlis- slngcn 6.05-18.39. Haringvlietsluizen 7.37- 19.58. Rotterdam 8.30-21.12. Scheveningen 7.02-19.22. IJmuiden 7.49-20.09. Den Helder 11.00-23.43. Harltngen 1.33-13.43. Delfzijl 3.27- 16.02. overwegend Amsterdam half bew. 12 0 De Bilt half bew. 12 0 Deelen licht bew. 12 0 Eelde licht bew. 12 0 Eindhoven licht bew. 13 0 Den Helder half bew. 12 0 Luchth. Rtd. licht bew. 12 0 Twente onbewolkt 12 0 Vlissingen onbewolkt 13 0 Zd.-Limburg licht bew. 12 0.1 Aberdeen geheel bew. 11 0 Athene onbewolkt 20 0 Barcelona licht bew. 14 0 Berlijn zwaar bew. 9 0 Bordeaux zwaar bew. 16 0.2 Brussel onbewolkt 13 0 Helsinki onbewolkt 1 0 Innsbruck onbewolkt 10 0 Kopenhagen half bew. 4 0 Lissabon licht bew. 20 0.1 Londen zwaar bew. 12 0 Luxemburg onbewolkt 12 0 Madrid licht bew. 16 0 Malaga zwaar bew. 21 0 Mallorca licht bew. 21 0 Nice onbewolkt 19 0 Oslo geheel bew. 3 0 Parijs onbewolkt 13 0 Rome onbewolkt 20 0 Split onbewolkt 18 0 Stockholm onbewolkt 4 0 Wenen half bew. 9 0 Casa Blanca licht bew. 24 0 Istanboel zwaar bew. 14 0.3 Las Palmas onbewolkt 25 0 New York onbewolkt Tunis licht bew. 12 0 Wie de richtschap niet ï-. handen kan krijgen, zou het altijd nog met de vermachtiging kunnen probe ren. Niet dat de inhoud van het boekje 'De macht een geheel nieuw maatschappelijk denkmodel van wereld-allure!' direct daarop neerkomt, maar zelfbedachte Bom- mel-achtige termen als richtschap en ver-machtiging springen er wel uit. Die hihoud is hoogstens voer voor politicologen, sociologen en andere -logen, als die zulk voet ten minste lusten, want deze macht ligt nogal zwaar op de maag. Uitgever Artofund in Bussum is een andere mening toegedaan: 'Dit verbijsterende boek is een nust voor politici, sociologen en alle ho gere funktionarissen, onverschillig of deze in overheidsdienst of in partikuliere ondernemingen werk zaam zijn. Na dit boek zal 'de or ganisatie' voorgoed met andere ogen bekeken worden'. Voor die uitgever is een heel ander aspekt van dit 152 pagina's tellende 'ver bijsterende' boekje kennelijk toch belangrijker. Al op het slappe kaftje kondigt hij dit aan: 'Het is te voorzien, dat deze oorspronkelij ke uitgave in het Nederlands eerst curiositeitsuxiarde en ten slotte an tiquarische betekenis zal verkrij gen. Daarop is geanticipeerd door de gehele oplage doorlopend van 1 tot 2000 te nummeren'. In een jui chend 'voorbericht' van viereneen- halve pagina lijkt hij niet veel vertrouwen in zijn uitgave te heb ben: 'Een publikatie van gelijke allure zou in het Servo-Kroatisch of Ziveeds waarlijk zijn weg wel vinden'. De publikatie is méér dan een uitsluitend commerciële daad, vindt hij verder. 'De macht' is na melijk een ongesubsidieerde uitga ve en moet daarom 12,50 kosten. Over die subsidiëring hier is hij niet erg te spreken: 'Ontegenzegge lijk is het Nederlandse systeem ran menings-konservering inferieur aan dat i>an de Sowjet-Unie, uaar men dissidente schrijvers tenminste nog in gekkenhuizen op kan slui ten of naar Siberië kan verban nen'. Genoeg over de uitgever en zijn privé-dehkmodellen. Nieuivsgieri- ger zijn we naar de schrijver, die zich van het pseudoniem 'Orloc' bedient. Wie deze Orloc is ivordt niet onthuld. Hij moet een overbe kend iemand zijn, althans volgens alweer de uitgever en zeker ook naar zijn eigen mening, al hoeft dat daarom natuurlijk niet per sé zo te zijn. Iets word je wel op de achterkant van het slappe kaftje gewaar: 'Hij schrijft onder pseudo niem, omdat hij meent dat de ob- jektiviteit van de beoordeling van de inhoud daardoor icordt bevor derd. Een Nederlander wordt im mers al te gauw als een exponent van een bepaalde zuil gezien. Het is niet aan ons zijn identiteit te openbaren. Die identiteit doet er trouwens niet toe. Het gaat hier immers om het wezen van de macht en niet om de lezer een bepaald politiek koncept op te dringen'. En 'daar zal de lezer het dan mee moeten doen. Wie het niet eens is met de haast oorverdovende loftui tingen van de uitgever heeft dan altijd nog op de lange duur een an tiquarisch werkje in handen, want herdrukken in het Nederlands zijn uitgesloten ('wij zijn vooral in de buitenlandse rechten geïnteres seerd') en meer dan die tweedui zend exemplaren komen er dus niet. Voorin elk boekje staat een nummer tussen één en tweeduizend plus een lijstje waarop de naam van de eigenaar en die van zes eventueel volgende bezitters kun nen worden ingevuld. Maar dan zal er wel om die tweeduizend 'machten' gevochten moeten wor den. Weliswaar komt er geen geluid uit, maar het is een portable: een draagbaar plastic toilet, dat aan de wapenuitrusting van het Zweedse leger is toege voegd. Een soldaat van de artillerie toont hier, hoe gemakkelijk het ding te vervoeren Is. Wat hij niet kan tonen is, dat hel eveneens makkelijk in gebruik is en bovendien goedkoop, zodat het ook bij sportevenementen, in weekendhuisjes en desnoods op lange autotochten dienst kan doen. De zitting kan met een deksel worden afgesloten en zo te zien, hoeft er alleen een plastic afvalzak onder te worden bevestigd. Van tijd tot tijd wèl ver versen natuurlijk. tijd.tot een akkoord te komen, an ders zal de rechter een beslissing nemen. De 84-jarige kunstenares Rie Cra mer, die 'herontdekt" is als illus tratrice van in de dertiger jaren verschenen kinderverhalen, krijgt misschien een halve cent voor elke prentbriefkaart die de uitgeverij v/h Weenink en Snel in Baarn van haar op de markt brengt. De kaar ten in mapjes van zestien stuks zijn in de handel gebracht door de erven Thomas Rap, die ze in li centie voor Weenink en Snel maakt. De clischees waarvande kaarten gemaakt zijn. werden on langs gevonden en zijn vroeger ei gendom geweest van de in 1962 failliet verklaarde uitgeverij Rou- kes en Eerhart. Zonder Rie Cra mer op de hoogte te stellen of haar vergoedingen te geven wer den de kaarten nu (waarvan de stijl weer 'in' is)1 in de handel ge bracht De 84-jarige kunstenares begon een kort geding en daarbij kreeg de rechter van de kant van de uitgever te horen dat de oor spronkelijke tekeningen destijds contant met Rie Cramer zijn afge rekend en dat daarmee ook de au teursrechten werden overgedragen. Daarvan kon echter geen acte ge toond worden, omdat de admini stratie na het faillissement moei lijk te ontwarren is. Weenink en Snel bleek echter wel bereid Rie Cramer iets te geven; zelf krijgt het bedrijf van Thomas Rap een cent per kaart en daarvan zou het een halve cent aan de kunstenares willen afstaan. Veertien dagen kre gen de partijen van de rechter de Actiegroepen mogen dan lastig zijn, maar het publiek blijkt toch diep overtuigd te zijn van hun nuttig effect. Dat mag men conclu deren uit een steekproef van het Nederlands Instituut voor de Pu blieke Opnie (NIPO) onder meer dan duizend mannen en vrouwen van 18 jaar en ouder. Op de vraag of aktiegroepen in het algemeen nuttig zijn (afgezien van de manier van optreden) reageerde 61 pet. positief, 31 pet. meende dat aktiegroepen niet nuttig zijn en 8 pet. had geen oordeel. Het valt op dat mensen die ip linkse partijen hebben gestemd aanzienlijk meer in actiegroepen zien dan mensen die op de cen trumpartijen hebben gestemd. Van de aanhangers van de PPR meende 84 pet. dan actiegroepen nuttig zijn (de hoogste score). Aanhangers van de CHU scoorden 45 pet (het laagste percentage). Op de vraag of de regering reke ning moet houden met actiegroe pen, of alleen rekening moet hou den met het gekozen parlement, kwamen soortgelijke antwoorden. Onder de aanhangers van de PPR was 88 pet. van mening dat de le gering met deze actiegroepen reke ning moet houden (hoogste score). Ook hier noreerden aanhangers van de CHU de grootste afwijzing: slechts 45 pet. beantwpordt de vraag bevestigend. 'Ik vroeg je, of je hem een proefrit wilde laten maken.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 7