rans Weisz
lebruikte
eel humor
Stadsauto's komen
autobiografie-
ILMPREMIERES VAN DEZE WEEK
Idzame fotografie
j Sam Peckinpah
Het gaat om het
spel in 'De dag
a van de jakhals'
;res Zuidelijk
;a in Drachten
Kunstonderwijs
is voorlopig
gerustgesteld
Vooroorlogs
stijltje
Amsterdamse carrossier 'styleert' Poolse elektro-auto
De meeste jonge vrouwen besturen auto
Arie de Koning
verlaat Koni
W/KIWiABfflBT VRÜDiAJG 26 OKITOBHR 1973
FlLM/K.tIN:ST/iAlüTO
Tll/Xll
de Gooyer, Jennifer Willems en Jon Bluming in Naakt over c
akt over de schutting'
Ber Huising
lakt over de Schutting hangt er opeens een lijk in de Amster-
i tramdraden, bezwijkt Adèle Bloemendaal aan een geluidloos
ligt er een bloedende dode op het glazen plafond van een tele-
tudio, wordt er achtervolgd, gekidnapt en karate gevochten,
tlles zou er op kunnen wijzen dat Frans Weisz een thriller wou
:n. Maar rillen van de spanning is er niet bij.
t weer in het scenario, van Ri- gespannen sluitend geheel kwamen,
erdinandusse, naar zijn boek, en Je vraagt je af waarom ze zich zo mis-
u Mée. En dan nog in regie en dadig druk maken om een porno-
ge (Ton Ruys) die niet tot een filmpje met wat chantagemogelijkhe-
f de oude geschiedenis weer van Billy de Kid, die niet oud werd.
Jas eenentwintig toen sheriff Pat Floyd hem neerschoot, in Fort
Jier, in het donker, uit een hinderlaag. Altijd glimlachende Billy
|oen al drie (zeker) tot elf (misschien) mannen gedood. Voor
laarvan, Brady, zou hij gehangen worden toen Pat hem, na een
levecht op een afgelegen boerderij, had gevangen. Maar Billy
lapte toen, uit Lincoln County, en Pat zat hem drie maanden
achterna. Toen hij pas sheriff werd, voor veekoning Chisum,
jij zijn oude jonge vriend nog alle kans gegeven om naar Mexico
Bn. Maar Billy kwam terug en Pat moest met hem afrekenen.
schutting.
ieckinpah, die het verhaal weer
hde, hield zich aan de werke
nd, die simpeler, rauwer en ook
Ier was, dan de legendes eu
'esterns wilden doen geloven,
m is Pat, door James Coburn
Ild, een lange, eenzame, trieste
lie hoe dan ook van Billy af
omdat hij, sheriff geworden,
or wordt betaald. En Billy,
g gedaan door Kris Kristoffer-
e zelfs op Billy's afbeeldingen
5 een nog niet volwassen avon-
die schiet omdat er zoveel
eschoten, en nauwelijks besefte
t niet mocht. Dat het hard en
en willekeurig toeging heeft
Ieckinpah natuurlijk weer duide-
etoond: Dê doden vallen weer
jtgd. De mannen zijn ruw en
n, en eigenlijk nog beklageris-
ook. De vrouwen, Rita Coolidge,
Jurado, zijn hoeren. Bob Dylan
als Alias, een onduidelijk rol-
pee, en dat zal wel zijn omdat
|b Dylan is. Verder doet het er
_Jie. Sam Peckinpah zorgde voor
idrukwekkende western-sfeer
tarakters, omstandigheden en
happen (zoals die eigenlijk
Ie Italianen pas is ontdekt). En
tografie van een, niet in de
fclijke gegevens vermelde, came-
is zeldzaam mooi. Het mooiste
I hele film, die even verward in
zit als het werkelijke leven in
3de westen toen was.
(Amsterdam-Leidsepleintheater, 18 j.
B. tt
den, waarom wie wie dood wil heb
ben, waarom Rij k de Gooyer er zich
zo nodig mee moet bemoeien, en niet
gezellig op zijn duivenplatje of in zijn
automatensalonnetje blijft. En waar
om ze hèm alleen maar in de gracht
gooien. Dat je Jon Bluming eerst in
een, aardige maar overbodige, scène
karate-kampioen ziet worden, en dat
hij daama in zijn blootje, met Sylvia
Kristel idem, over een schutting
vlucht voor Lo en Hans Sijses, wil er
ook niet zomaar in. Ik heb ook niet
gezien (niet goed opgelet misschien)
waar Rijk opeens die film vandaan
haalde. En hoe Ko van $ijk als com
missaris wist waar en wanneer hij
moest komen aanwandelen werd niet
onthuld.
Daar komt dan nog bij dat je al die
opwindingen onmogelijk kunt plaat
sen in het kneuterige, en ook kneute
rig verfilmde, Hollands vervelende te
levisie-, platen- en pornowereld je.
Nu heeft Frans Weisz dat ook niet in
ernst bedoeld. Hij heeft, en dat is het
wel vermakelijke, er aardig wat hu
mor, en zelfs wat slappe slapstick
doorheen gedaan. Rijk blijft in alle
omstandigheden droog en rustig zich
zelf. Jon loopt dom en log maar mee.
Jennifer Willems, als een ondenvijze-
resje dat er, goed beschouwd, hele
maal niets mee te maken heeft, is in
alles wat zij doet, en daar is ook kara
te bij, bijzonder grappig. Adèle is ge
woon zichzelf. Dat is aanstellerige
Sylvia Kristel, als een popzangeresje,
vermoedelijk ook. Jerome Reehuis, als
een louche journalist lijkt sterk over
dreven, op een bekende journalist.
Vele grapjes op de jet-set, zoals dat
wel heet, zijn voor de goede verstaan
ders. De opnamen van karate, en het,
te lange, optreden van Sylvia als zan
geres, niet nodig voor het verhaal,
zijn wel met een lichte spot gemaakt
En de aahtervolging met trams is een
kostelijk filmisch geintje. Het is ook
altijd weer aardig om stukjes Amster
dam en omgeving te herkennen (in
de fotografie van Ferenc Kélmén
G411. Ruud Bos maakte ook voor deze
film weer pittige muziek. Het geluid
(Ad Roest) leek me goed, maar de
spelers, en Rijk vooral, vond ik moei
lijk te verstaan.
(Amsterdam - City, Den Haag - Ode-
on, Rotterdam - Cineac A.D., Utrecht
Scala Leiden - Trianon, Hilversum -
Churchill, Arnhem Rembrandt,
Eindhoven - Rembrandt, Haarlem -
Lido, Tilburg - Midi, Delft - Delfia,
Alkmaar-Rex. 14 j.)
bn onzer verslaggevers
HTEN Morgen is er in
ten een congres over zuidelijk
's Morgens worden er in de
inleidingen gehouden door
iider Bas de Gaay Fortman,
3Bosgra van het Angola Comité
I. Koetsier, 's Middags wordt er
dgroepen gediscussieerd.
DEN HAAG Een uit zeven man
bestaande delegatie van de vereniging
van Akademies voor beeldende kunst
onderwijs (VABK) plus vertegen
woordigers van nog vijf organisaties
voor het kunstonderwijs, hebben in
een urenlang onderhoud met minister
Van Kemenade en staatssecretaris
Klein van Onderwijs en Wetenschap
pen, geruststellende geluiden verno
men over de toekomst van het kunst
onderwijs in Needrland. Er is nog
veel in discussie en in ontwikkeling.
Er is nog invloed mogelijk op de me
ningsvorming.
De bewindslieden zullen de inhoud en
het karakter van de kunstinstellingen
niet negeren. Van de gevreesde nivel
lering en afbraak is volgens de dele
gatie nog geen sprake. De minister en
de staatssecretaris hebben openingen
voor de inbreng uit het kunstonder
wijs aangegeven. De minister is voor
voortzetting van het gesprek met
•kunstonderwijs'. De minister meende
dat het kunstonderwijs zijn maat
schappelijke functie slechts kan ver
vullen als element van een geïnte
greerd hoger onderwijs. Het hiervoor
benodigde voorontwerp van wet zal
als een discussiestuk moeten worden
gezien.
Wat de lerarenopleidingen in de
kunstzinnige vakken betreft, deelde
de minister mee, dat de opleidingen
voor tekenen, handvaardigheid en tex
tiele werkvormen zullen worden ver
bonden aan de nieuwe lerarenoplei
dingen. In het komende voorjaar zal
een blauwdruk verschijnen voor een
regeling van de opleiding van onder
wijsgevenden.
Letterkundig protest
mens en van de schrijver ter
van de bevoegde Portugese autoritei
ten te brengen.'
De goden zijn onschuldig
De Goden zijn Onschuldig, een toneel
stuk. geschreven door Dayene Rigters,
uit Suriname, over de cultuur der Su
rinaamse Bosnegers, die ln Afrika be
gon, met veel mime en dans, zal door
tien Surinamers, onder régie van de
schrijver, op 26 en 27 oktober worden
opgevoerd in het Haagse theater In
de Steeg.
tegen Portugees proces Nieuwe uitgaven van
AMSTERDAM In een brief aan de
ambassadeur van Portugal in Neder
land protesteert de Vereniging van
Letterkundigen tegen het aanstaande
proces tegen de 'drie Maria's', schrijf
sters van het boek 'De Nieuwe Portu
gese Brieven', dat de WL 'een ont
hullende beschrijving van de positie
van de vrouw in de Portugese samen
leving' noemt. De WL beschouwt
aanklacht cn proces als een recht
streekse aanval op de persvrijheid en
de vrijheid van het woord, zoals gega
randeerd door de Universele Verkla
ring van de Rechten van de Mens, al
dus de brief. Zij verzoekt de ambassa
deur 'haar protest tegen deze schen
ding van elementaire rechten van de
en over Louis Couperus
DEN HAAG Vijftig jaar geleden
overleed de grote Nederlandse schrij
ver Louis Couperus. In verband daar
mee worden op 7 november twee
nieuwe uitgaven, gewijd aan het leven
en werken van de schrijver uitge
bracht Het zijn 'De man met de or
chidee (bij Nijgh en van Ditmar) en
'De onbekende Couperus' (bij L. J.
Veen). Het eerste is het Levensver
haal van Couperus, het Tweede een
keuze uit zijn werk. Beide boeken
zijn geschreven resp. bijeengebracht
door Albert Vogel. Omslagontwerpen
en illustraties zijn van Ella van
Schaik.
door Sicco de Jong
Jakhals was de codenaam voor de be
roepsmoordenaar, die van de illegale
OAS. in Rome, een half miljoen dol
lar kreeg om Charles de Gaulle te
vermoorden. Frederick Forsyth, een
journalist verzon het in een boek,
dat hem binnen een jaar rijk maakte.
Kenneth Ross maakte er een scenario
van en Fred Zinneman, de ervaren re
gisseur, die in de jaren dertig als do-
cumentarist begon, mocht het verfil-
Er zijn, na het terugtrekken uit Alge
rije, verscheidene moordaanslagen op
de Gaulle mislukt, en Zinneman be
gint met een daarvan. De dan volgen
de aanslag had ook historisch kunnen
zijn of was het voor een deel, wie
weet en Zinneman heeft ook ge
daan alsof het om feiten ging. Hij
toonde nauwgezet hoe zo'n beroepsdo-
der zich eenzaam, in het geheim, en
doordacht, voorbereidt. Hij blijft on
ontdekt tot op de laatste dag (Bevrij
dingsdag, 25 augustus 1963). Aan de
andere kant zoekt de veiligheids
dienst, door een verhoor van een
OAS-man gewaarschuwd, koortsachtig
waar, hoe en wanneer de onbekende
zal toeslaan. Ook dat heeft Zinneman
weergegeven naar de (waarschijnlij
ke) werkelijkheid. Er vergaderen mi
nisters en politiemannen, er worden
telefoons afgeluisterd, er' zijn contac
ten met veiligheidsdiensten in vele
landen, er wordt geschaduwd, gezocht,
gecontroleerd. En een intelligente po
litieman (Michel Lonsdale) krijgt alle
bevoegdheden, tot aan de ondemocra
tische toe. Het net wordt vakkundig
dichtgetrokken, maar de moordenaar
(Edward Fox) denkt dat hij, slim als
hij is, zijn opdracht net nog veilig
kan uitvoeren. Dit alles is pakkend
genoeg verfilmd, maar één feit neemt
de spanning er uiteindelijk af: we we
ten dat de Gaulle ontsnapte aan het
gevaar, en dus ook dat Lonsdale op
tijd zal komen om Fox uit te schake
len. Het gaat dus niet om de uitslag
maar om het spel. En dat is door Zin
neman, en cameraman Jean Tournier,
en door zo'n twintig weinig bekende,
maar goed gekozen spelers, boeiend'
gespeeld.
(Amsterdam- Tuschinski, Rotterdam-
Thalia, Den Haag- Metropole, Utrecht-
Catherijne, Leiden- Lido, Haarlem-
Luxor, Eindhoven- Metropole, Nijme
gen- Centrum, Groningen- Camera,
Hilversum- City, 14 j.)B.H.
'Asylum'
ASYLUM is een gekkenhuis met niets
dan gevaarlijke gekken, directeur, arts
en broeder inbegrepen. Ze zijn in hun
waanzin allen bezig met moorden en
spookachtige bijverschijnselen. Dat le
verde vier griezelverhalen op met nog
weer een griezelige voortzetting, waar
in bij wijze van toetje nog wat ge
wurgd wordt. In een verhaal gingen de
netjes verpakte onderdelen van een
ontlede lady door Afrikaanse tover
kracht weer leven om de moordenaar
(de echtgenoot) te grijpen en daar
werd zijn minnares krankzinnig van.
Een oude kleermaker moest voor een
vreemde klant, naar een knippatroon
uit een oud toverboek, een pak maken
dat lijken of etalagepoppen deed le
ven, en ook daar kwam een moord en
een gestoorde geestvan. Een jongeda
me, aan drugs verslaafd, werd, zeer
gespleten, een andere jongedame, die
haar broer met een schaar en haar
verpleegster met een mes afmaakte.
En in cel vier zat er een, die zichzelf
geheel verplaatste in een mechanisch
poppetje, dat de geneesheer-directeur
een goed gericht lancet tussen de nek-
wervels stak. Robert Bloch, heeft het
allemaal bedacht en Roy Ward Baker
moest het verfilmen. Dat deed hij
zeer ouderwets in een stijltje van
voor de oorlog, maar dan in kleur, en
dat werkt nog wel. Er hangt een
naargeestig sfeertje over het geheel
en de gebeurtenissen zijn luguber ge
noeg voor wat kippevel. Er doen vele
spelers in mee, waarbij Peter Cus-
hing, Herbert Lom, Richard Todd,
Barbara Parkins, Charlotte Rampling.
B. H.
Amsterdam-Alhambra 1, 18 j)
De grote autoconcerns hebben de
stadsauto, althans de elektrische,
tot nu toe slechts gebruikt voor
vingeroefeningen van hun ont
werpafdelingen. Maar er komen
steeds meer aanwijzingen, dat de
stadsauto binnenkort grotere kan
sen maakt, zowel door de belang
stelling van de kopers als door
wettelijke voorschriften in steden.
Deze week staat op de Poolse tentoon-
steEing 'Made in Poland' in de Am
sterdamse RAI die tot en met zon
dag open is een 'city-car' van het
merk Melex. De Poolse WSK-Mielecfa-
briek, die zich op. de vliegtuigbouw
toelegt, heeft voor vliegvelden, golf
terreinen en ziekenhuizen reeds eer
der open electrische wagentjes ont
wikkeld onder de naam Melex, maar
wil nu ook stadsauto's gaan bouwen.
Deze zullen in Polen zelf toegepast
worden voor de oude stad van War
schau, waar alle autoverkeer verboden
wordt.
De Nederlandse importeur van de Me-
lex-wagemtjes, Amortex te Amsterdam,
heeft met het oog op de mogelijkhe
den die de Nederlandse hoofdstad aan
kleine electrische stadsautoetjes biedt,
de Amsterdamse carrosseriefabriek
Neesman een dergelijk ontwerp laten
vervaardigen. Neesman bouwde twee
prototypen met stalen kokerbalken
voor de veiügheid en aluminium be
plating teneinde het gewicht te be
perken. 'Het is onze bedoeling eerst
de Nederlandse markt te bewerken,
maar als we mogelijkheden zien is ze
ker ook export niet uitgesloten,' aldus
de heer B. P. Neesman, directeur van
de carrosseriefabriek.
AFMETINGEN
Ook afgezien van witkar-plannen zijn
zeer compacte afmetingen voor ma-
noevreren en parkeren in steden ide
aal. In Parijs wordt behalve de Re
nault 5 en Peugeot 104 resp. van
3.50 en 3,58 meter lengte ook de
3,05 meter lange Fiat 126 opmerkelijk
goed verkocht. In Londen treft men
behalve de Mini's van 3.05 tot 3,40
meter ook veel Renaults 5 aan. Op de
Londense autotentoonstelling stond
deze week een verkorte Mini, de Mi-
nissima van 2,30 meter. De Melex
City Car met Neesman-carrosserie is
2,70 meter lang.
De Minissima is gebouwd door de En
gelse ontwerper Bill Towns, in eerste
instantie voor diens eigen gebruik.
'Juist bij het winkelen is parkeren en
rijden zo moeilijk aan het worden.
Daarom zocht ik naar een zeer oom-
pacte auto,' aldus verklaarde hij in
Londen. Aanvankelijk dacht hij aan
een electrische auto. maar hij koos
tenslotte voor de Mini als uitgangs
punt.
British Leyland's topman, Lord Sto
kes. kondigde vorige week aan de ont-
werprechten van Towns gekocht te
hebben en verder in studie te nemen,
'hoewel we geen plannen hebben de
Minissima te gaan fabriceren'. Lord
Stokes ziet weinig in electrische au
to's: 'Ik heb er één gereden van mijn
huis naar kantoor, een korte afstand.
Maar de voetgangers deden 't vlug
ger,' zo verklaarde hij ons deze zomer.
POGINGEN
Niettemin worden de eerste pogingen
met electrische auto's in het verkeer
gedaan. In Engeland, waar British
Leyland zijn aandeel in de ontwikke
ling van de electrische Crompton-stads-
-- - -
Stadsauto op elektriciteit: de te Amsterdam geëxposeerde Poolse
Melex met carrosserie van Neesman.
Stadsauto op benzine: de te Londen geëxposeerde Minissima van
British Leyland, nar ontwerp van Bill Towns.
auto verkocht en waar Ford zijn pro
totype aan een museum schonk, heeft
nu de Enfield Automotive Company
te Wimbledon een zestigtal wagentjes
op proef rijden. Deze Enfield 8000
zou ook op de London Motor Show
staan, maar bleef weg: een grote mis
ser volgens verscheidene Britse dag
bladen, die de verkeersmisère bij de
autoshow hekelden.
Op de Parijse autosalon stonden aan
het begin van deze maand wel weer
electrische auto's. Daaronder bevond
zich de definitieve versie voor de Ci-
tadine van de carrosseriefabriek Teil-
hol, die ook de open Renault 6 Rodéo
ontwierp. De voorlopige versie van de
Citadine werd in februari op de Am
sterdamse RAI getoond. In Parijs
deelde men ons van de zijde van Teil-
hol mee, dat Nederland het eerste ex
portland van de 2,12 meter korte elec-
tromobiel wordt. De Fransen hebben
verder nog de 2,75 meter metende
Cab, een electrisch stadswagentje ont
wikkeld op initiatief van EDF, Elec-
tricité de France. EDF heeft met Re
nault deze zomer een contract gete
kend, na al een Renault 5 op accu's te
hebben laten rijden, aldus kondigde
Renault-topman Pierre Dreyfus in de
Franse hoofdstad aan.
In de Franse stad Dijon is een proef
met electromobielen gaande. Deze
stad is dc eerste in West-Europa,
waar restricties op het autoverkeer sa
mengaan met het uitwerken van een
alternatief door inzet van kleine elec
trische wagentjes. Met de witkar zou
Amsterdam dit voorbeeld kunnen vol
gen. Waarbij de grote autoconstruc
teurs, die steeds meer wagens op de
weg brengen, indirect de weg berei
den voor de mini-modellen.
British Leyland en Fiat hebben zelf
al eerder stadsauto's tentoongesteld,
maar commercieel wilden zij nog niet
overgaan tot nieuwe modellen onder
de 3,05 meter. Het argument is dat de
klant met die auto's ook op de buiten
wegen wü rijden. Daarom is tevens
de langzame electrische auto nog on
aantrekkelijk, hoewel de aantrekke
lijkheid van deze conceptie binnen de
steden met de dag groter wordt Maar
dan niet als electro-auto in privé-ei-
gendom, doch voor collectief gebruik.
Anders moet de klant er doorgaans
twee gaan stallen. Wat de problemen
eer zou vergroten dan verkleinen.
Meer dan de helft van alle vrouwen
tussen 30 en 34 jaar heeft een rijbe
wijs en meer dan zes op elke tien
vrouwen tussen 25 en 29 jaar even
eens. Vrouwen, die een rijbewijs be
zitten, maken daar vrijwel allen ge
bruik van: 27% is al voor het examen
geslaagd en ook 27% zegt bij enquê
tes wel eens auto te rijden. Deze en
quêtes en vele gegevens over het au
torijden dn Nederland zijn gepubli
ceerd in het vandaag verschenen blad
Essobron.
In een grootscheeps statistisch onder
zoek, met Esso's eigen marketinggege-
vens samengesteld door onze auto-me-
Na DAF Nederlands grootste expor
teur in de auto-sector: dat is Koni,
een merknaam die in dertig jaar fa
meus werd. Die dertig jaar is Arie A.
de Koning algemeen directeur ge
weest van het bedrijf te Oud-Beijer-
land. Een familieonderneming, die
net als die van de Van Doome's
uitgroeide tot een internationaal be
grip. Volgende week verlaat Arie de
Koning 'zijn' onderneming. Hij gaat
als 68-jarige met pensioen.
Schokbrekers van onbetwistbaar supe
rieure kwaliteit hebben de naam van
Koni in negentig landen bekendge
maakt Het uit een zadelmakerij
voortgekomen bedrijf beantwoordde
reeds twintig jaar geleden een Franse
importbeperking met de vestiging van
een eigen fabriek te Villeneuve-Lou-
bet bij Nice, met uitzicht op de Mid
dellandse Zee: Koni Amortlsseurs. Ve
le Europese vrachtwagens, de duurste
personenauto's, spoorwagons en brug
gen zijn thans van Koni-schokbrekers
voorzien.
In 1949 begonnen de De Konings de
produktie van autokachels. Eerder wa
ren er o.m. al hefbruggen en cricks
gemaakt. Koni-hefbruggen voor gara-
ges zijn nu de meestverkochte in Ne
derland. De schokbrekers twee der
de van de geldomzet van vorig jaar
rond 60 miljoen zijn zo goed
verkocht, dat in 1971 een nieuwe.fa
briek te Oud-Beijerland geopend
moest worden. Ruim een miljoen per
jaar worden er gemaakt, waarvan zo'n
Arie de Koning.
700.000 voor export
Vorig jaar werd de familie-onderne
ming Koni verkocht aan het Ameri
kaanse concern ITT, maar de directie
bleef Nederlands. De heer A. A. de
Koning wordt komende wéék als alge
meen directeur opgevolgd door zijn
broer K. K. K. de Koning en ook hun
zoons werken in het bedrijf. Koni telt
thans, bij het terugtreden van zijn
commerciële genie Arie de Koning,
circa duizend werknemers in Neder
land en rond 250 buiten onze grenzen,
voornamelijk in de Franse fabriek.
dewerker, komt naar voren dat er aan
het begin van dit jaar drie miljoen
personenauto's in Nederland reden.
Er waren 4,2 müjoen rijbewijs-bezit
ters, van wie 2,9 miljoen mannen en
1,3 miljoen vrouwen. Van alle auto's
was 89% de auto van de man, 8% was
in het bezit van gehuwde vrouwen en
3% van ongehuwde vrouwen.
Van de vier miljoen Nederlandse ge
zinnen hadden ruim 2,1 miljoen de
beschikking over één auto, een kwart
miljoen over twee auto's en enkele
tienduizenden over méér auto's. Daar
bij zijn ook de auto's van thuiswonen
de kinderen meegeteld. In totaal wa
ren er zo 2,75 miljoen auto's in ge
bruik bij gezinnen merendeels
puur privé, maar ook voor een groot
deel mede zakelijk en tevens telde
ons land een kwart miljoen 'zakenau-
to's' bij bedrijven, overheid, enz.
De 'tweede auto in het gezin' met
name die voor de vrouw Is een
verschijnsel dat toeneemt, maar in be
perkte mate. Dat wel steeds meer jon
ge vrouwen willen autorijden blijkt
uit de rij-examens, waarvoor zich in
1972 voor het eerst meer vrouwelijke
dan manlijke kandidaten aanmeldden.
Maar Nederland telde op 1 januari
nog maar zo'n 300.000 gezinnen met
meer dan één auto en daarvan blijkt
ln slechts één derde van de gevallen
de vrouw des huizes er het meest in
te rijden. Dus een autobezit van
100.000 op 1,3 miljoen vrouwen-met-
rijbewljs, die voor het overgrote deel
gehuwd zijn.
De conclusie is, dat de belangstelling
voor het autorijden onder de vrouwen
wel sterk toeneemt, maar dat dit nog
slechts in geringe mate in de autover
koop tot uitdrukking komt. Toch rij
den vrouwen met een eigen auto
maar liefst 14.000 km per jaar, tegen
mannen 18.000 en voor tenminste al
les wat boven de 14.000 uitkomt zijn
die manlijke kilometers zakelijk.
Auto's in het bezit van bedrijven ko
men op 27.000 km per jaar. Het Ne
derlands gemiddelde blijft vrij con
stant: rond 17.000 km per jaar. Maar
dat was tot en met 1972, toen de ben
zineprijsstijging binnen de totale
prijsstijging bleef.
