DICHTADERS VLOEIDEN VOLOP VOOR 'ORANJE' n Waarom moest dit alles nu Mussert heten? 'Een eeuw huldeblijken' in Apeldoorn 3|p tU Studie over besparing van energie 'Bij voorschrijven medicijnen alleen medische motieven' albert heijn stop angola koffie cru Man omgekomen bij brand in woning Gigantische 'oorlog' in W.-Duitsland NOS oneens met 'Vrouw zoekt moordvent': plezierig stuk amusement minister over geld nachtradio ?/mODIW/l&WAiRTET ZATERDAG 15 SEPTEMBER 1973 BENSNENDAMD T9/IK9 'Heeft wijdvermaarden Stam ooit eed'ler Roos gedragen door Jac Lelsz APELDOORN De negen kin deren van Beatrix, Irene en Margriet zullen zonder enige twijfel met elkaar niet zo vaak het voorwerp worden van poëtische ontboezemingen als het geval is geweest met de laatste drie Oranjes, die de ko ningskroon hebben gedragen. Z^lfs, vermoeden we, niet van rechtschapen liefdesgedichten, want die worden nu eenmaal schaars geschreven door meis jes. Dat de tijden ook in dit op zicht veranderd zijn, blijkt op de tentoonstelling 'Een eeuw huldeblijken', die in het Histo risch Museum Moerman aan de Loolaan te Apeldoorn wordt gehouden in verband met het zilveren regeringsjubileum van koningin Juliana. Vooral koningin Wilhelmina is veel vuldig bezongen. Ook al toen zij nog prinses was. Het feit, dat de Oran jedynastie in gevaar was .geweest door het ontbreken van een nieuwe telg, zal daaraan niet vreemd zijn. 'Heeft wijdvermaarden Stam ooit eed'ler Roos gedragen, Dan thans d'Oranjeboom in Wilhelmien ziet dagen7' Schreef de heer L. Halberstadt, 'U- wer Majesteits getrouwe onderdaan, le onderwijzer aan eene openbare lagere school der 3e klasse te Am sterdam', in een gecallografeerde ge lukwens op eerste kerstdag '94. Hij vervolgde (het gedicht was trouwens twaalf coupletten lang): Gelijk de Heer tot Bruid i Zich Isrel had verkoren, Zoo zult Ge als Bruid, Vorstin!, aan Nederland behooren' De gemeente-archivaris van Apel doorn heeft zich, puttend uit het Koninklijk Huisarchief, op een en kele uitzondering na beperkt tot Kn- ning Willem III, Koningin Wilhelmi na en Koningin Juliana. Het zwaar tepunt ligt duidelijk bij Koningin Wilhelmina. De geschenken, die zij bij alle gelegenheden en van vele kanten ontving, waren vrijwel alle voorzien van de fraaiste oorkonden. Monnikkenwerk, waaraan dagen en soms misschien wel weken en maan den gewerkt was. Ze werden meestal meerkleurig uitgevoerd, met begin letters die op zichzelf kunstwerken waren, miniaturen eigenlijk. Alle maal handwerk, heel vaak in Ju gendstil, met krullen en andere ver sieringen. Tegenwoordig biedt men nogal eens geschenken aan met voorgedrukte oorkonden. Jong en oud Jong en oud hield zich in het verle den met aanhankelijkheidsbetuigin gen bezig. Zo stuurde in 1874, toen Koning Willem III 25 jaar regeerde, de vijftienjarige W. K. Schimmelpen- ninck, er één. waarin hij alle Hui zen, die in de Nederlanden regeer den, vanaf het Hollandsche Huis tot het Huis van Oranje, nauwkeurig op een rijtje had gezet, compleet met alle namen. De vrijmetselaars van Semarang (Nederlands Oost-Indië), scherpschutters, de Nederduitsch Hervormde Gemeente van Apeldoorn en Het Loo, gymnasiasten noch de leden van een Engels comité verga ten de Koning. De laatsten brachten hem in '62 hulde met het oog op het aanvaarden van de wet tot vrijma king van de slaven in Nederlands West-Indië. De cadeaus, die Koningin Wilhelmi na ten deel vielen, zijn legio. Zij waren in de meeste gevallen van oorkonden voorzien. Soms ook was er zomaar een eenvoudige gelukwens zonder meer bij, overigens wel weer in een schope vorm. Zoals die van de kinderen van de Christelijke Wijkverenigmg 'Koning Willems huis' te Amsterdam bij haar achtste verjaardag; die zo begint.' ViitWiu! '.'UW mirltilu iirlnhmettliltrn vu niiuiu' iniruliriirii iWiih JEcn deel van dc oorkonde van een gelukwens die koningin Wilhelmina in 1901 kreeg van de Neder landse hervormde gemeente in Sint Petersburg. Niemand bleef achter als er rond Oranje wat te doen was. De univer siteiten, de kamers van koophandel, de legeronderdelen, trompetterskorp- sen, fanfares, zangkoren, ieder zong zijn lied. Uit alle delen van de we reld kwamen de felicitaties, tot en met Siam. Toen Koningin Wilhelmina werd in gehuldigd in '98 calligtafeerde bur gemeester Tutein Nolthenius van Apeldoorn hoogst persoonlijk een oorkonde, die hem stellig een aan zienlijke tijd van zijn gewone ambts bezigheden moet hebben afgehou den. Nederlanders in het buitenland verklaarden eveneens hun liefde. De Hollandsche Kolonie in Genua schreef in 1901 bij haar huwelijk' 'Hoewel verblijf houdende in den "Teemde, klopt het hart der Neder- landsche kolonie in Genua, niet min der warm dan dat onzer landgenoo- ten, die in het Vaderland wonen, vnnr hetgeen het wel en wee van ons Vorstenhuis betreft'. Geslonken Rondom Koningin Juliana en Prins Bernhard is het aantal callogTafieën aanzienlijk geslonken. De tijden ver anderden en wij met hen. Ook al blijft het Oranjehuis, zoals in de af gelopen weken ook weer gebleken is, een grote plaats in de harten der Nederlanders innemen. Een recente oorkonde voor Konin gin Juliana en Prins Bernhard is die van het gemeentebestuur en de burgerij Van Londen, bij gelegen heid van hun bezoek aan de Engelse hoofdstad april '72. Wat verder te rug gaat de oorkonde (21 november '56) waarbij prins Bernhard werd benoemd tot 'Bailiff Grand Cross of the Order of the Hospital of St. John of Jerusalem'. En nog weer wat verder (30 april *27) die waar- hij koningin Juliana benoemd werd tot, zoals dat werkelijk heet, 'Broe der in de koninklijke lijn van de il- lustre Lieve Vrouwebroederschap te 's Hertogenbosch'. Behalve al dan niet rijmende oor konden kan men in Apeldoorn een uiterst klein gedeelte zien van de cadeaus, die de Oranjes in de loop der jaren zijn aangeboden. Een der kostbaarste daarvan is stellig het zilveren Neptunusbeeld, dat het per soneel van de Koninklijke Marine offreerde toen Koningin Wilhelmina in de echt werd verbonden. Ook een klein aantal van de zilveren hamers, troffels en soms speciebakken, die gebruikt werden bij de vele gemet selde eerste stenen, ontbreekt niet. Verder dan nog een bescheiden se lectie uit de lederen albums, goud op snee en ook weer gecalligrafeerd, schilderijen en penningen, die de le den van het Koninklijk Huis ten deel vielen 'Een eeuw huldeblijken' duurt tot 29 december. Deze zilveren Neptimus kreeg Wilhelmina bij haar huwelijk in 1901 ten geschenke van de Koninklijke Marine. Voor oudren is Uw Vader Koning en Uwe Moeder Koningin. Maar schoon de kleinste in de Ou derwoning, Zijt reeds voor ons Gij de Vorstin. Een relatief simpele oorkonde verge zelde de aanbieding van de gouden koets, geschenk van de Amsterdamse bevolking, ter gelegenheid van het huwelijk van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik. Vele waren de huldeblijken in '48, toen koningin Wilhelmina haar gouden regerings jubileum vierde. Op de tentoonstel ling ziet men onder meer een deel van de felicitaties van de vrouwen van Nederland. Er zijn magnifieke plaatwerken bij, maar ook heel sobe re. De bedoeling ervan was echter niet minder zuiver. Zoals de onopge smukte gelukwens, die uit het Ve- luwse Oldebroek kwam: Waar bos en hei te zamen vloeit Op onze Vale Ouw, Betuigen wij, na vijftig jaar. U. Koninginnne, trouw Van onze redacteur wetenschappen Den HAAG De wereldvoorraden aardolie worden aangesproken met een snelheid die als hoger dan ge wenst moet worden beschouwd. Elk van de mogelijkheden om aan de toe komstige energiebehoefte van de wereld te voldoen (variërend van het ontwikkelen van nieuwe olievoorra den tot het gebruik op grote schaal van zonne-energie) zal een buitenspor ig beroep op het beschikbare kapitaal doen. Daarom verdient energiebespa ring alle aandacht. Met dit uitgangspunt is de stichting toekomstbeeld der techniek bezig met een grootscheepse studie 'mogelijkhe den tot energiebesparing in Neder- land', die volgend voorjaar gereed moet zijn. Tot dit project, waar onge veer 75 deskundigen aan deelnemen, werd vorig jaar besloten in overleg met de toenmalige minister van eco nomische zaken Langman. De richting waarin de stichting denkt is hiermee in korte tijd volledig om gedraaid. Haar serie rapporten over energievraagstukken begon in 1971 met een studie van wat we allemaal elektrisch konden gaan doen als stroom aanzienlijk goedkoper zou worden. Het nu aangekondigde rapport zal aangeven hoe we met bestaande tech nieken zuiniger kunnen doen, 'niet al leen bij de huidige lage energieprijs, maar ook bij de aanzienlijk hogere die kan worden verwacht'. De studie zal zich niet beperken tot de techniek, maar ook de sociaal-economische kant van het probleem omvatten. In de pe riode 1972-1985. waarop het rapport zich concentreert, zal het Nederlandse energieverbruik bij ongewijzigd beleid met 90 procent stijgen, aldus een schatting van de samenstellers. Hoe veel hierop bezuinigd kan worden, kunnen zij in dit stadium nog niet overzien. Van een onzer verslaggevers UTRECHT De verkoopbevorderen de methoden van sommige geneesmid delen fabrikanten worden door dokter F. A. Bol in Medisch Contact stevig aangepakt. Bij het voorschrijven van geneesmiddelen dienen alleen medi sche overwegingen te gelden, schrijft de hoofdredacteur van het weekblad van de Maatschappij tot bevordering der geneeskunst in een commentaar. En als er twee gelijkwaardige medica menten zijn, schrijf je het goedkoop ste voor. Zo is dat tussen de zieken fondsen en hun medewerkers gere geld. En 'mochten de mazen van deze overeenkomst in dit opzicht te wijd zijn, dan moeten zij worden gedicht'. Onlangs werd bekend dat een farma ceutische firma tien procent van de waarde der afgenomen goederen als premie wil uitkeren in de vorm van vliegtuigreischeques angola comité da costastraat 88 am sterdam giro 600.657 Vraag bij Centrums grootste show door Ber Huising Twijfelend of er uit Mussert nog iets goeds kon komen voor het theater ben ik naar Centrums première in de Haarlemse schouwburg gegaan, en na een goed geregisseerde revue van komische nummers, wrange sketches, goede muziek en (koor)zang, gezien en aange hoord te hebben, vraag ik me nog af waarom dit alles Mussert moest heten en met name over hem (en Geelkerken, Rost, Seyss, Himmler, Hitier) moest gaan. Mussert, over potsierlijke, maar ge vaarlijke, mannetjes als hij, en hun kleinburgerlijke ontevreden aanhang (de zwijgende meerderheid), dan was het beter geweest dat de vertoning niet onmachtig had vastgezeten aan al overwonnen figuren. Die hadden voor beelden kunnen zijn in een vrijer, geestiger, actueler en raker spel. En de, hier maar aangeduide, bezwaren waren er niet geweest. Regisseur Peter Oosthoek heeft er wel wat van gemaakt, met een volledige inzet van het gehele gezelschap. Er is een sober, maar steeds vlot verander baar, toneelbeeld van Wim Vesseur, met grote projectiewanden voor kleu rige decors en stemmingsbeelden, of voor mooi gezette 'schimmenspelen'- Er is voortreffelijke, ironische muziek van Bob Zimmerman, met drie mede musici, die in de toneelgebeurtenissen geheel zijn opgenomen. Er wordt goed gezongen, vooral in de ensemble nummers, die ook van beweging en opstelling stemmig, of grappig of schrijnend zijn. Er wordt uitstekend, verrassend en soms schokkend, ge werkt met geluiden op de band. Er gebeurt voortdurend wat en het is to taal theater. Jules Hamel, geen Mussert-type overi gens, stuntelde, struikelde, stamelde downachtig door alle Mussert-waan en waanzin. Vermakelijk en knap. Eli- Hij was een belachelijk mannetje maar moeten wij daar na dertig jaar nog zo om lachen? De geschiedenis waaraan hij meedeed was niet zo leuk. Zijn vijf voor Duits, zijn kleine, gestalte, het huwelijk met zijn tante, en meer van die onbenulligheden, wa ren maar bijzaken. Die kun je niet grappig stellen tegenover het lot der joden. Maar Adriaan Venema deed het. Rotterdam, gesneuvelden, gefusil- leerden, verhongerden, verwaarloosde hij grotendeels. Conferenciers had hij er wel bij, twee zelfs, maar een stevig anti-NSB-karakter. dat de meerderheid van ons volk had vertegenwoordigd, en het voortdurende gezonde, satiri sche, sarcastische tegenwicht had kun nen zijn (wat een dramatische kans) had hij vergeten. Mussert zag hij als een zielig komi sche speelbal van de omstandigheden, maar de oorzaken en krachten daar van vielen buiten zijn bereik. Wie, gemakkelijk achteraf, wil spotten met politiek onbenul moet dan toch poli tiek benul tonen. Zeker als hij histo rische figuten en feiten gebruikt. Brecht die wel van politiek en theater afwist trof indertijd Adolf Hitler, en raak, maar die heette in zijn stuk Ar- tuo Ui. Mussert hoeft allang niet meer getroffen te worden. Als Cen trum toch had willen nakaarten (met louter jokers) over het verschijnsel MAASTRICHT De 68-jarige P. H. Puts is bij een brand om het leven gekomen. De man, die invalide was, lag te sla pen toen de brand uitbrak op de eer ste verdieping van een huis aan de O.L. Vrouwewal. Hij moet door het vuur verrast zijn. Zijn gezin wist zich in veiligheid te stellen toen buurtbe woners waarschuwden. (ADVERTENTIE) sabeth Hoytink stond daar sterk en strak naast als zijn vrouw-tante-moe- der. Jacques Commandeur deed een fanatieke van Geelkerken, Frans Vorstman was, onder meer, een sinis ters Rost van Tonningen. Andere op vallende typeringen zijn van Egbert, van Paridon (Seys Inquart), Frans Koppers (Hitier) Dries Krijn (Himm ler). De twee 'conferenciers' en humo risten zijn Allard van der Scheer, die het wel heeft, en Han Bentz van den Berg, die het niet haalt. De andere spelers moeten allen drie, vier vijf typtjes neerzetten. Er U lang en hard en goed aan gewerkt, het is Centrums grootste show geworden, aan de vorm mankeert het niet, maar de inhoud, de bedoelingen en de smaak, zijn voor mij twijfelachtig gebleven. Van een verslaggever SOLDAU In het uitgestrekte laagland van noord-Duitsland heerst )*en gefingeerde oorlog, waarbij meer dan 40.000 militai ren betrokken zijn. Een aantal leden van de vaste Kamercom missie van defensie is naar het 'slagveld' gegaan om de verrich tingen van de troepen gade te slaan. Gisteren wilden de Kamerleden van de gelegenheid gebruik maken om een bezoek aan het Oostduitse grens gebied te brengen. Een van de Ka merleden dr. B. de Gaay Fortman weigerde dit echter. Hij meende dat een bezoek van Nederlandse parlei mentarlers aan het grensgebied, ge zien ook tegen de achtergrond van de oefening, als een provocatie kan wor- hemoeid met de troepen te velde, en den opgevat. De Gaay Fortman heeft zich daarom gisteren in zijn eentje hij heeft de grens gelaten voor wat ze was. De 'oorlog', die donderdagmorgen bij het ochtendgrauwen uitbrak, en die gevoerd wordt onder de naam 'Big Ferro' woedt in een gebied dat ander half miljoen ha groot is. Het gebied list tusen de steden Hamburg. Bre men en Hannover. Aan de oefening nemen deel 24.000 Nederlanders, 15000 Duitsers, 750 Amerikanen en 750 Belgen. Driehonderd scheidsrech ters volgende gevechtshandelingen op de voet (niet te voet). Bij de oefening zijn 1900 rupsvoertui gen, 200 gevechtsvliegtuigen en een aantal lichte voertuigen betrokken. Voor vervoer waren 8800 railvoertui gen nodig. Het gehele machinepark slokt gedu rende deze oefening 1800 ton brand stof. De 'oorlog' gaat zes miljoen gul den kosten. Luitenant generaal Meijn- derts (commandant van het eerste le gerkorps) heeft het centrale comman do over Big Ferro. Tijdens een nachtelijke persconferen tie zei generaal Meijnderts onder meer dat de sterke evolutie van de voertuigen en de grote omvang van de oefeningen, steeds uitgebreider oe fenterreinen noodzakelijk maakt Niet temin meende hij dat kleine oefenter reinen in ons land broodnodig zijn. Gedurende het weekeinde komt minis ter Vredeling een kijkje nemen bij het militaire bedrijf in noord Duits land. Vlak voor het einde van de oe fening is ook een bezoek van prins Bernhard te verwachten Scène uit 'Mussert': links Ad van Kempen, midden Egbert van Pari don en rechts Frans Vorstman door H. Steggerda ROTTERDAM Een blijspel van de Franse toneelschrijver André Roussin dat de Nederlandse Comedie destijds met-succes opvoerde, kreeg in het Hofpleintheater nieuw leven onder de titel 'Vrouw zoekt Moordvent'. En terecht, want deze thriller/come- die is een plezierig, lichtvoetig stuk amusement, dat ook door dit gezel schap de nodige Franse esprit mee kreeg in de voortreffelijke regie van André van den Heuvel, die daarnaast zelf de rol vervulde van de wat boer tige visser, die ogenschijnlijk niet zo slim, zijn huwelijk met de aantrekke lijke Arlette te danken heeft aan zijn vermeend bezit van een slordige 800.000 fr. Daarvoor ging Arlette zelfs een huwe lijk aan met een man waarvan zij in wezen niet hield. Het leek erop dat Sebastien niet lang zou leven, maar in het huwelijk wordt hij zo levenslustig als het mar kan. Dan maar met ge weld... tweemaal organiseert het lieve vrouwtje een moordaanslag, maar bei de keren loopt het op een mislukking Uit. Arlette's broertje Kiki, die ook al niet schoon is, vindt dat zijn zus te ver gaat en prompt raakt hij dan ook zelf in de knoei als de boer het spel doorkrijgt. Chis Baay als het wat zie lige, maar slimme mannetje monsieur Percier zorgt als de falende moord- man voor de meest kostelijke verwik kelingen. Wiesje Bouwmeester draagt het hare bij door aan het eind het vuurtje op te stoken als de echtgeno ten elkaar de rekening presenteren. Kitty Jansen is een hartveroverend vrouwtje ondanks haar boosaardig complotteren en verbluft door haar ge raffineerde eerlijkheid. Arnold Gel derman speelde een overtuigende Kiki voor wie de gehele affaire uit de hand liep. André van den Heuvel gaf het nodige tegenwicht door zijn be heerst spel. De opvoering is uitste kend getimed en onmiskenbaar blijkt -het vakmanschap van Roussin gezien de opbouw van het geheel. Ernst van Altena zorgde voor een sublieme ver taling. HILVERSUM NOS-voorzitter E. A. Schüttenhelm is erg teleurgesteld over de houding van minister Van Doom ten aanzien van de financie ring van de nachtuitzendingen op Hil versum 3. Volgens de NOS moet het geld voor deze zendtijduitbreiding van de overheid komen, maar de minister voelt daarvoor niets: hij meent dat in de begroting van dit jaar (340 mil joen) maar ruimte voor de nachtuit zendingen gevonden moet worden. 'De opvatting van de minister zou doen vermoeden dat wij ruim in ons jasje zitten en zou bovendien de ge loofwaardigheid van de begroting aan tasten', zei de heer Schüttenhelm gis teren in de vergadering van het NOS- bestuur. Enkele bestuursleden betwijfelden het nut van nachtuitzendingen, waarnaar volgens hen nooit een onderzoek is ingesteld. Nog meer twijfels waren er over het nut van niéuwsuitzendingen in de nachtelijke uren. AVRO-voorzit- ter M. J. Keijzer en NCRV^voorzitter Ozinga veronderstelden bovendien dat dit een erg dure zaak zal worden. Programmacommissaris mr. J. W. A. Wagenaar zei dat het ANP overigens nog niet onmiddellijk vanaf 1 oktober nachtelijke nieuwsbilletins zal kunnen verzorgen. Het NOS-bestuur stemde in met plan nen om een parkeergarage voor ne genhonderd auto's te bouwen; kosten 6,8 miljoen gulden. AVRO-voorzitter Keijzer was tegen; hij vindt dat er meer gebruik van openbaar vervoer gemaakt moet worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 9