'Blij weer te kunnen werken' sfenwedstrijden lleragenda •W Onfortuinlijke Wim Bravenboer: Sportraad gewenst in Sliedrecht )UV7/KWARTET MAANDAG 20 AUGUSTUS 1973 REGIO-SPORT KI 3 taai T si! Serpenti snelste in sprint jjDRIK IDO AMBACHT De bloemen waren uiteindelijk voor Jan Serpenti. Dikverdiende bloemen, at Serpenti één van de grote animators was van 'De Slag van Ambacht', één van de weinige prof- ria van enige importantie die Nederland nog kent. Serpenti, vrijwel de gehele koers in de slag, in de adembenemende finale van dit ruim twéé uur durende evenement in de eindsprint negen fers terug, waaronder slechts twee buitenlanders, de Belg Frans Verbeeck (achtste) en de regerende jldkampioen. de Italiaan Marino Basso, die zesde werd. ionde van Hendrik Ido Ambacht Jt langzamerhand een ronde, die et nationaal en zelfs internatio- wielergebeuren enig cachet Dertien jaar geleden startte lilemaal toen enkele mensen die mbachtse voetbalvereniging I.F.C. warm hart toedroegen, met het tief kwamen een amateurronde ganiseren, waarvan de baten be- ;i:'_ waren voor de voetbalclub. Jaarlijkse wielerronde groeide uit en succes. Na een aanvankelijk j lend begin trokken steeds meer finale amateurtoppers naar de Am- om daar om bloemen en pre- te strijden. Geheel bevredigend »n de organisatoren de gang van m de organisatoren de gang van echter niet. Met als gevolg dat [aar geleden de eerste stemmen [en om er een profronde van te een jaar later maakte Hendrik imbacht kennis met de eerste itsers. Lambert Luchies, sinds jd een van de topmensen in het Bijsatie-commité: 'Boven de Moer- )n s er eigenlijk geen enkele prof- g> van enige waarde. Vandaar dat 5 an mening waren dat er een ter- SS) roor ons braak lag. Een belang- was natuurlijk ook dat we ,r eze profronde nog meer geld n lospeuteren voor IFC'. ee']profronde brengt natuurlijk tal totTganisatorische facetten met zich lie een amateurronde niet kent. fes: 'We waren in deze materie vrlijk zo groen als gras. Het eni- ge dat we zeker wisten was dat we centen hadden, omdat de bedrijven Heco-dagbedekking en het Schilders bedrijf Drinkwaard zich garant stel den voor eventuele financiële tekor ten. Op het zuiver organisatorische vlak liep het echter moèilijker. Geluk kig hadden wij in die periode de be schikking over een manager, de heer Ten Thije, waardoor het allemaal toch nog in orde kwam'. Helemaal spectaculair was het eerste profoptreden echter niet. Vooral niet omdat naast Jan Janssen de ronde ei genlijk weinig echte vedettes kende. Dat is inmiddels veranderd. Door het aantrekken van een groot aantal spon sors en organisatorische vaklui, zoals Ton Vissers en oud-wielrenner Theo Sijthoff, is de 'Slag van Ambacht' uit gegroeid tot een wielerevenement dat zelfs renners uit het buitenland niet helemaal koud laat. Lambert Luchies: 'Bewust streven we er naar deze ronde tot de meest be langrijke in Nederland te maken. Ei genlijk hebben we alleen nog maar concurrentie van De Acht van Chaam te duchten. En dat komt dan nog vooral omdat die ronde een enorme wielertraditie heeft. Die hebben wij natuurlijk nog niet, we zijn tenslotte nog maar een paar jaar bezig. De eni ge methode om dat gat te dichten is het rennersveld zo sterk mogelijk te maken. Wat* dat betreft kunnen wij nu trouwens al zeggen dat ons veld sterker is dan dat van de Acht van Chaam'. bltl2oetemelk in actie tijdens de slag van 't Ambacht Deze week worden lopidgende oefenwedstrijden ge- olitf navond: Zwaluwen-ZBVH De Zwerver-RCD (18.30), Mlhoon (18.45), SHO-Oranje 20.15), Zwervers-SSW (20.00), Wit-Xerxes (20.15, Unicum- i Sport (18.30). 2 augustus: 's-Gravenzan- %iides (18.30), Jodan Boys-Moer- (18.45), Katwijk-Ter Leede TSB-Spijkenisse (20.15), DRL (20.15), CSVD-Spartaan'20 ASWH-Spirit (19.00), Lyra- (19.00) Excelsior M.-MVV'27 SSS-RVVH (18.30), Excelsior (lie (19.00), Nieuw Lekkerland- erdam (18.30), Strijen-Put- :k zo. (18.30). '^rdag 23 augustus: Maasdam-ZW Rijnsburgse Boys-Lugdunum Zw.aluwen-Quick Den Haag Woubrugge-Alphense Boys 25 augustus: ZBVH-Chrislan- 7.00), TSB-SSS (15.15), TOGR- 'd (15.00), CSVD-EBOH (14.30), en-HION (14.30), Lyra-Baren- (19.00, ASWH-Heerjansdam, Altius-Maasdijk (18.00), Excel- danpRDAM Het wielerprogram- lagenor de komende week luidt als nu 4 en J hp aal d wijk: Amateurs 100 km entie uur^' Nieuwelingen 60 km gest3uur)> Aspiranten 25 km (14.45 ik Ti to^jjlubbeldam: Liefhebbers A 60 jvcnJB.OO uur). Nieuwelingen 60 km j uur)Aspiranten 25 km (13.00 HUD Geen loze woorden van Lambert Lu chies. Nadat in de eerste twee jaren Jan Janssen de enige echte vedette was, slaagde het organisatie-commite er vorig jaar in naast andermaal Jans sen ook de Spaanse vedette Luis Oca- na en Joop Zoetemelk aan de start te krijgen. Dit jaar konden Luchies c.s. zélfs met trots bogen op een uitermate sterk rennersveld. Naast Joop Zoetemelk en een groot aantal vaderlandse groothe den, verschenen namelijk ook de Bel gen Herman van Springel, Frans Ver beeck, en Roger de Vlaeminck aan de start, terwijl daarnaast, als grootste trekpleister, wereldkampioen op de weg Marino Basso, werd aangetrok ken. Geheel tevreden is Lambert Luchies echter nog niet: 'Al twee jaar lang proberen wij Eddy Merckx aan dé start te krijgen. Op het laatste mo ment kaatst het echter steeds af. Dit jaar omdat zijn baas, Molteni, er de voorkeur aan gaf Eddy uit te laten komen in de tijdrit van Rome, die gisteren werd gehouden'. Merckx komt volgend jaar echter wel. Luchies: 'De ronde werd zaterdag ge volgd door zijn manager Van Buggen- hout. Die heeft ons verzekerd dat Merckx volgend jaar in ieder geval zal starten. Mogelijk zelfs met de ge hele Molteni-ploeg'. De plahnen voor volgend seizoen zijn overigens al in grote lijnen rond. Lu chies: 'Dankzij de sponsors kunnen wij volgend jaar een nog sterker veld naar de Ambacht halen dan dit jaar. Naast de gehele Nederlandse top zul len wij de eerste tien van de Ronde van Frankrijk hier aan de start probe ren te krijgen. Om die reden plaatsen wij deze ronde ook op de internatio nale wielerkalender. Wel een bewijs dat we inderdaad zullen proberen van deze ronde de sterkste in heel Neder land te maken. Hetgeen ons stellig lukt'. De uitslag is 1. Jan Serpenti <Ned> 103 km in 2 uur 21 minuten 04 seconden. 2 Kees Bal INedi z.t 3 He run ie Kuiper 'Ned) t 4. Bas Hordijk INed) z.t., 5. Jan van Rees fNed) z.t.. 6 Marino Basso fit) z.t., 7. Cees Priem fNed) z.t., S. Frans Verbeeck (Bel) z.t.. 9. Jan Krekels fNed) z.i 10. Harm Ottenbros (Ned) z t. Winnaar Jan Serpenti aan de leiding in de kopgroep met Henny Kuiper en Cees Bal. sior M.-VVGZ (14.30), RCL-Vlaardin- gen (14.30), Capelle-Spirit (14.30), DOTO-IMO (15.00), Rijnsburgse Boys- Volendam 3 (16.00), Schoonhoven- Woudenberg (14.30), Heinenoord- Hoogvliet (16.00), Rozenburg-ADO- jeugd (18.00), Sleeuwijk-Overmaas (15.00), Altena-SSVU (15.30), Excelsi or P.-Nieuw Lekkerland (14.30), Zwer- vers-SSC (15.45), Zilveren Krab-toer- nooi met de wedstrijden: DFC-Mer- westeijn (14.00), Emma-OSS (15.10), ASW-RIOS (14.00). Gelukvogels-Oran- je Wit (15.10), Winnaarsronde om 17.00 uur, JAC-Flora Boys (15.00), Unicum-NBSVV (14.30), Die Haghe- Kennemerland (15.15), Monster-RAVA (16.30), Voorne-HOV (15.30), Strijen- SWW (18.00), HVO-SVV-comb. (14.30), Ter Leede-Teijlingen (17.00, Melis- sant-Smerdiek (16.00), Stellendam- Zwaluwen 2 (14.30), 's-Gravenzande- Twaalfhoven-comb. (17.00), Zwammer- dam-Reeuwijk (16.00). SLIEDRECHT De Raad voor de Sport van de Stichting Sliedrechtse Gemeenschap gaat het Sliedrechtse ge meentebestuur een voorstel doen tot instelling van een sportraad. Deze zou tot taak moeten hebben hét beheer van alle gemeenschappelijke sportac commodaties in Sliedrecht. In deze sportraad zouden vertegenwoordigers van b. en w., de gemeenteraad en sportverenigingen, bijgestaan door ad viseurs moeten samenwerken. De door liet SSG-centrum enkele maanden geleden opgestelde concept verordening is reeds door de meeste sportverenigingen in Sliedrecht be sproken en deze kunnen er zich mee verenigen. De voetbalvereniging 'Slie drecht' echter vindt een sterke verte genwoordiging van de veldsport in de op te richten sportraad noodzakelijk. KLAASWAAL Buiten was het kil en donker. De eerste maart van het jaar 1972 was nog slechts een paar uurtjes oud. De klok wees tien voor drie aan. In de Martini-hal, waar ettelijke uren daarvoor de zes daagse van Groningen van start was gegaan, waren nog amper en kele tientallen kijkers aanwezig. De jachten waren voorbij. Een enkel klassementssprintje werd nog afgewerkt alvorens de koers zou wor den geneutraliseerd. Plotseling echter werd men opgeschrikt door een daverende klap. Eén der wieleracteurs bleef op de grond liggen. Met zijn hoofd schuin op de baan. Een panische angst maakte zich meteen meester van iedereen. Wie was die coureur? Het bleek Wim Bravenboer te zijn. Een geboren en getogen Rotterdam mer, die nog niet eens zó lang stond geregistreerd in de bevolkingsadmini stratie van Klaaswaal. Van origine was hij stucadoor. Een groot deel van zijn vrije tijd wenste Willem 'Bever', zoals hij dikwijls werd genoemd, door te brengen met fietsen. Anderhalf jaar verdiende hij er zijn brood mee, nadat hij zich eerst overduidelijk had gemanifesteerd in de categorie der i amateurs. Het ging hem naar wens. Een Tour de France zou hij nóóit winnen; wél verdiende hij er goed de kost mee. Eén keer haalde hij de koppen van de vaderlandse dagbladen, toen hij een profcriterium in Kortenhoef op zijn naam wist te brengen. In de winter maanden bleef hij eveneens actief om als baancoureur aan de slag te komen. ONBENULLIG SPURTJE De baantred ontbrak aanvankelijk vol ledig. Maar Wim Bravenboer vorderde langzaam en wist zich door zijn tome loze inzet tóch tussen de toppistiers te scharen. oZjuist was hij terugge keerd uit de Antwerpse zesdaagse. Vóór talrijke routiniers greep hij, met Gerard Koel en Piet de Wit aan zijn zijde, een derde plaats. Wim Bra venboer werd daar dé revelatie ge noemd. Blakend .van zelfvertrouwen reisde hij eind februari af naar Gro ningen na eerst afscheid te hebben genomen van vrouw Rina, zoontje Pe ter en hond Mora. Toen verstoorde een val alle illusies. Het was slechts te doen om een onbenullig spurtje. Hoe het zich afspeelde weet hij nóg steeds niet. Mogelijk raakte hij het achterwiel van Tim Mountford. Het kan ook zijn geweest, hetgeen als zeer waarschijnlijk werd aangenomen, dat zijn voorwiel brak. Dat voorwiel werd immers later in negen stukken terug gevonden. De lichamelijke gevolgen voor Wim Bravenboer waren afschrik wekkend. Dc keihard voor zijn leven vechtende medici constateerden een breuk in het voorhoofd, een gebroken neus, een schedélbasisfractuur en twee gebroken kaken. Negen dagen (en nachten) was zijn toestand toen kritiek alvorens het sein 'veilig' kon worden gegeven. Bravenboer herstelde wonderbaarlijk snel, doch zijn gezichtsvermogen karweitjes dient langs te gaan. Het zou ook te riskant zijn. Stel je voor. dat er een spetje kalk in mijn oog te recht zou komen. Wim Bravenboer hield zich langdurig bezig met zijn toekomst. In zijn wo ning aan de Sportlaan overwoog hij de voor- en nadelen van allerlei be roepen. Een fietsenwinkeltje leek hem aantrekkelijk, maar stuitte naar zijn mening tóch op bezwaren, omdat hij zich afvroeg of het financieel wel zó aantrekkelijk was. Met zijn kost baar verkregen centjes wenste hij geen bokkesprongen te ondernemen. Risico's evenmin. Wim: 'Ik heb een tijdje een vriend op de markt gehol pen. Daar heb ik ook nog een diplo ma behaald: ambulante handel. Dat was geinig, al was het achteraf niet eens nodig geweest. Onlangs werd ik benaderd door iemand. Die man vroeg me of ik interesse had een bakkerij te bleek sterk verminderd. Zijn linker oog was blind, terwijl het rechter voor de helft functioneerde. De wie lersport was voor hem automatisch ta boe. Wim: 'Anders was ik misschien nog wel eens gaan fietsen. Het risico werd te groot. Toch ga ik nog een en kele keer fietsen. Gewoon, omdat het gezond is. In het begin was het moei lijk. Ik zal je zeggen: toen ik na die val voor het eerst op de fiets zat, was ik niet eens in staat de dijk bij ons op te komen. Mijn broer was bij me. Die moest me zelfs helpen'. Wim Bravenboer (26) maakte de eer ste maandeh na het ongeval moeilijke tijden door. De verveling vierde hoog tij, maar was wel noodzakelijk om li chamelijk weer volledig te herstellen Hij daarover: 'Kleine Petertje was de redder. Ik heb hem helemaal zien op groeien. Voor mij was dat een gewel dige steun. Verder moest ik me maar wat vermaken met de hond'. FIN AN Cl EN Een ander probleem was de finan ciën. De privé-lening op zijn huis was nog niet voldaan. Maar dc ziekenhuis kosten bereikten wél de ƒ30.000,-. Wim: 'Ik heb niets dan lof voor de Compagnie der Assuradeuren. Dat is mijn verzekeringsmaatschappij. Die heeft mij volledig uitbetaald. Anders hadden we nu aardig aan de grond gezeten. Trouwens, mijn sponsor (Wybert Lakerol, red.) heeft me ook tot aan het eind yan mijn contract keurig doorbetaald. We waren echte niet sociaal verzekerd. De meest* profrenners niet'. Het heeft Wim Bravenboer goed go- daan, dat de wielersport voor hem in de bres sprong. In Klaaswaal werd een benefiet-koers voor hem op touw gezet. Dit bracht, evenals de actie 'Geef Willem de vijf', de nodige cent jes in het laatje, wat hem financieel meer zekerheid bood. Niettemin zou zijn maatschappelijke toekomst er be duidend anders hebben uitgezien zónder die val. Wim: 'Het lag in de bedoeling, dat ik na mijn wielerloopbaan het stuca- doorsbedrijf van mijn schoonvader zou overnemen. Maar ja, autorijden is uitgesloten. En een stucadoorsbedrijf leiden zonder een auto is natuurlijk niet te realiseren, omdat je dan al die 'Je moet ieder kind een koekje geven'. willen beheren in het winkelcentrum Zuidplein. Dat aanbod heb ik aan vaard. Ik heb het zekere voor het onze kere genomen. Het bevalt me best, al zou een klein beetje meer vrije tijd niet onaantrekkelijk zijn. Hoewel: ei- gehlijk interesseert me dat niet eens. Het feit dat ik weer kan werken is mij méér waard. Verkopen is leuk. Wij verkopen uitsluitend koekjes. Mijn baas zei: je moet ieder kind een koekje geven. Nou, dat doe ik dan. De kinderen vinden dat geweldig. Soms herkennen de mensen me. Dan hoor je ze fluisteren: dat is Willem Bra venboer'. Wim Bravenboer heeft de wielersport niet volledig in de steek gelaten. Zijn interesse is wel enigszins verminderd. Een keus tussen een wielerkoers en een dagje strandvermaak valt gegaran deerd uit iri het voordcel van het laatste. Wim: 'Zo nu en dan bezoek ik een clubwedstrijd. Dan verkoop ik de jongens racekleding. Die importeur ik uit België. Ach, een goudmijn is het niet, maar dat is niet eens zo belang rijk. De andere koersen zie ik nauwe lijks meer. Amateurwedstrijden zijn althans voor mij, niet erg interessant omdat ik de meeste jonge renners niet eens ken. Op zaterdag sta ik al tijd in de zaak. Ja, en op zondag zijn er nooit profwedstrijden in de buurt. Zo was ik dolgraag gaan kijken bij de rondes van Hendrik Ido Ambacht en Dordrecht. Dat was onmogelijk'. NOOIT LUI Wim Bravenboer wenste nooit veel ri sico's tijdens de koersen te nemen, al stortte hij zich wel dikwijls in de le vensgevaarlijke spurts. Wim daarover: 'Toen ik jong was, nam ik altijd risi co's. Toen viel ik erg veel. Later werd dat minder. Trouwens, professionals kunnen uitstekend sturen. Vóór Gro ningen ben ik nooit ernstig gevallen. Wel maakte ik eens in Ulvenhout een geweldige smakker, toen ik in de eindsprint tegen een dwanghek opbot ste. Enkele schaafwondjes waren daar het gevolg van. Als wielrenner moest je keihard zijn. Anders redde je het niet. Ik was ook, al zeg ik het zelf, nóóit te lui om te werken. Als ze dat zagen, willen ze je wel contracteren. Een jongen, die als een dooie pier op de fiets zit, hoeven ze niet. Ik had, wanneer ik niet was gevallen, aardig wat centjes kunnen verdienen. Mijn contract voor de volgende zes daagse lag volgens de heer De Winter (directeur sportpaleis) al klaar. In Duitsland zou ik zo'n zeven of acht contracten hebben gekregen'. Terwijl Wim Bravenboer dit vertelt kijkt hij op de klok. Het is bijna mid dernacht. Met echtgenote Rina en de hond Mora gaat hij nog een blokje rond om vervolgens ijlings zijn bed op te zoeken. De volgende morgen wacht hem immers weer een zware dagtaak als koekjesverkoper (Wim: 'Ik ben in feite de filiaalhouder').

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 13