Kerken helpen bij opsporen
weigeraars Vietnamoorlog
Rijkdom van de Ethiopische kerk
fff I
flisUil
Getuigen moordpartij
komen voor krijgsraad
Vandaag
Mgr. Bluyssen
bij inwijding
Zweeds klooster
Reisbureaus moeten ook
prijzen verlagen
Trouw
Kwartet
Ontmoeting met
Ton Hydra
uw probleem
ook het onze
Beroepingswerk
Rome moet
weer katholiek
gezicht krijgen
Nieuwe boeken
TROUW/KWARTET DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1972
KERK
T2/K2
Oecumenische hulp steunt Canadezen
(ADVERTENTIE)
UTRECHT De Stichting oecumenische hulp heeft vijfduizend gulden toegezegd aan de Amerikaan
se raad van kerken voor heit opsporen van ondergedoken^dienstweigeraars in Canada. De stichting
krijgt de helft van het bedrag uit doopsgezinde bron Doopsgezinde vredesgroep en actie Stuwkracht
10) en zij hoopt de rest van het Nederlandse publiek binnen te krijgen op haar gironummer 5261.
In Canada zitten nog veertig tot vijf
tigduizend jonge Amerikanen, die daar
heen zijn uitgeweken om te ontkomen
aan dienst in Vietnam. Zij kunnen
niet terug naar de VS omdat hun
daar een veroordeling wegens desertie
wacht. Veel van deze jongelui hebben
voor zichzelf een goed bestaan opge
bouwd in het gastvrije Canada en
hebben de status gekregen van 'lan
ded immigrant', de eerste stap op weg
naar het staatsburgerschap.
Een niet onaanzienlijk aantal dienst
weigeraars heeft het niet zover ge
schopt. Het zijn onwettige immigran
ten. Zij kunnen daardoor geen werk
krijgen en worden voortdurend be
dreigd met deportatie. Onder deze ca-
MADRID De twee Spaanse missionarissen M. Hernandez en Al
fonso Valverde, die reeds zeventien maanden in Mozambique in voor
lopige hechtenis zitten, komen volgende maand voor een krijgsraad
in Lissabon.
De beschuldiging zal zijn dat zij de
weerstand in Mozambique tegen het
ondergrondse verzet hebben onder
mijnd. Dit meldt het Spaanse blad La
Vanguardia in Barcelona. Volgens de
krant zal het proces tegen de missio
narissen plaatsvinden achter gesloten
deuren.
De twee priesters houden vol getui
gen te zijn geweest van de moordpar
tij door Portugese troepen op inwo
ners van de dorpen Mandue en Mu-
cumbura.
In de officiële tenlastelegging tegen
de priesters erkent het Portugese be-
STOCKHOLM Met de plechtige in
wijding van het nieuwe klooster van
de Brigittinessen in Vadstena (Zwe
den) Is de reeks officiële plechtighe
den begonnen ter herdenking van de
600ste sterfdag van de Zweedse heili
ge Brigitta. Bij de inwijding was uit
ons land mgr. Bluyssen, de bisschop
van Den Bosch, aanwezig.
Nederland heeft een bijzondere band
met het Zweedse katholicisme, omdat
het klooster in Vadstena geheel wordt
bewoond door zusters uit Uden, die
daar in 1963 heentrokken.
De Brigittinessen spelen een belang
rijke rol in het Zweedse oecumeni
sche leven. Daarom waren bij de in
wijdingsplechtigheid van het gerestau
reerde klooster ook vertegenwoordi
gers van de lutherse en doopsgezinde
kerken in Zweden aanwezig. De plech
tigheid zelf werd geleid door de ka
tholieke bisschop van Zweden, de
Amerikaan Taylor.
Dc inwijdingsplechtigheid is gevolgd
door een oecumenische zitting, waar
op de algemeen overste uit Rome, Ab
dis Hilari sprak over de bijdrage van
Brigitta aan het godsdienstig reveil;
pater Paillerets uit Lund behandelde
voor zijn gehoor de vernieuwing die
in de katholieke kerk gaande is en
andere sprekers gaven uiteenzettingen
over het kloosterleven in de lutherse
en de orthodoxe kerk.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De reisbureaus, die
profiteren van de koerswijzigingen
van de laatste maanden, moeten hun
prijzen verlagen.
Dit is de mening van het Tweede Ka
merlid De Beèr (WD). Hij heeft
hierover schriftelijke vragen gesteld
aan de minister van economische za
ken. Hij wijst erop, dat reisbureaus,
die voor hogere kosten komen te
staan doordat de Duitse mark en de
Oostenrijkse Shilling in waarde zijn
gestegen, hun prijzen mogen verho
gen. Bureaus die een meevaller heb
ben doordat bijvoorbeeld de Italiaanse
lire in waarde is gedaald, zijn daarom
verplicht hun tarieven te verlagen, zo
vindt De Beer. Hij vindt, dat de mi
nister de bureaus hiertoe kan dwin
gen op grond van de prijsbeschikking,
die op dit moment van kracht is.
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
B.V. De Christelijke Pers
Directie;
Ing. O. Postma,
F. Diemer.
Hoofdredactie:
J. Tamminga.
Hoofdkantoor B.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276-280,
Adam. Postbus 859.
Telefoon 020-22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bank:
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69 73 60 768). Gem.giro
X 500.
wind dat het in Tete Afrikanen heeft
gedood. In de aanklacht staat dat de
priesters op de hoogte waren van het
gebeurde omdat zij verscheidene lij
ken hebben begraven.
tegorie vallen vijftien- tot twintigdui
zend man.
Doopsgezinden
De Amerikaanse en Canadese raden
van kerken hebben destijds voor deze
categorie jongeren een hulpprogram
ma opgezet met een aantal bureaus
her en der verspreid in Canada. Aan
dit programma hebben de Nederland
se doopsgezinden ook bijgedragen.
Maar dit project is afgelopen en hoe
wel een aantal individuele Canadese
kerken doorgaan met het werk, zijn
de bureaus opgeheven.
De Canadese regering heeft open oog
voor de nood van de nietgeslaagde
dienstweigeraars en heeft besloten te
pogen deze jongeren alsnog in de Ca
nadese samenleving een plaats te ge
ven. Zij wil dit doen door aan alle
illegale immigranten gedurende een
korte periode de gelegenheid te geven
zich te melden om hun status te laten
legaliseren.
De periode waarbinnen deze aanmel
ding moet plaatshebben duurt maar
zestig dagen. Verwacht wordt dat de
Canadese autoriteiten gedurende deze
periode uiterst soepel zullen zijn voor
de illegale immigranten. Het zal er
niet toe doen hoe de immigrant het
land is binnengekomen en hoe hij er
verblijft. Maar het zal wel de aller
laatste gelegenheid zijn voor de Viet
namese dienstweigeraars om de status
te verwerven die zij nodig hebben om
in Canada een nieuw leven op te bou
wen.
De kerken vinden het van het groot
ste belang om de vijftien tot twintig
duizend jongeren in kennis te stellen
van deze maatregel, maar zij staan ui
teraard nergens geregistreerd en de
meerderheid van hen moet dus stuk
voor stuk worden opgespoord.
Informatie
De kerken hebben nu een plan ge
maakt dat er in voorziet dat deze
mensen worden bereikt en overtuigd
van het nut voor henzelf om zich te
laten registreren. Zij zetten een inten
sieve informatie-campagne op en ne
men hiervoor mensen in dienst, die
via vrienden en kennissen de dienst
weigeraars moeten opsporen. Verder
worden in de belangrijkste bevol
kingscentra weer tijdelijke kantoren
geopend. De kerken zullen voor de
publiciteit onder meer gebruik maken
van de ondergrondse pers.
Deze week o.a. in Hervormd
Nederland:
Interview met Ton Hydra, t.v.-
recensent van Trouw-Kwartet:
Op zoek naar warme mense
lijkheid.
Reisverslag van dr. Albert van
den Heuvel: In Rusland is de
liturgie hoofddoel van de Kerk.
De associatiebesprekingen tus
sen de EEG en ontwikkelings
landen: Europa mag nu een
wereldrol spelen,
i Informatie over het Zuidafri-
kaanse in opspraak gekomen
vormingscentrum Wilgespruit.
Ik abonneer
mij op/vraag
een
proefnummer
van
Hervormd
Nederland.
WOONPLAATS:
GIRONUMMER: ...f
Abonnementsprijs 19,per half
jaar; 38,per jaar. Abonne
menten kunnen elk ogenblik in
gaan.
Bon ingevuld in BLOKLET-
TERS in envelop (zonder post
zegel) verzenden aan:
Hervormd Nederland.
Antwoordnummer 1776, Den Haag.
ADDI ABEBA Bij de processies van de Ethiopische orthodoxe kerk dra
gen de priesters de fraaist bewerkte kronen en draagt men eeuwenoude
schatten mee, zoals zilveren kruizen. Ze behoren zowel aan kleine dorps
kerken, als aan kathedralen en kloosters.
Ongeveer de helft van de 26 miljoen Ethiopiërs is christen. Het christendom
in Ethiopië is zeer oud. Reeds in de Grieks-Romeinse nederzettingen werden
christelijke gemeenten gevonden. Bekeringen op grote schaal kwamen er in
de vierde eeuw, toen koning Aizanas tot het christendom overging en het
tot staatsgodsdienst verhief.
Eeuwenlang was de Ethiopische kerk onderhorig aan het patriarchaat van
Alexandrië. Op voetspoor van de Egyptische kerk hielden de Ethiopiërs vast
aan het monofysitisme, de leer van de ene Go,d-menselijke natuur van
Christus, ook nadat deze leer door het concilie van Chalcedon in het jaar
451 veroordeeld was. Daarmee raakten ze los van de wereldkerk, evenals ook
de Syrische en de Armeense kerk.
In 1950 proclameerde de Ethiopische kerk haar onafhankelijkheid. Theo-
philos I. haar patriarch sinds 1971. streeft naar herstel van de kerkelijke
gemeenschap met Konstantinopel en de andere oosters-orthodoxe kerken.
Krachtens het concordaat van 1959 bezit het koptische patriarchaat van
Alexandrië alleen nog maar nominaal primaatsrechten over Ethiopië.
Van alle oosterse kerken is die van Ethiopië het zwakst. Haar geïsoleerde
ligging maakte haar door de eeuwen heen tot een toevluchtsoord voor
allerlei ketters. Dc geestelijkheid heeft nauwelijks enige opleiding. De kerk
taal (het oud-Ethiopisch of Geëz) is voor de gewone man onverstaanbaar.
Maar dc liturgie is rijk, zoals op de foto's te zien is.
Van links naar rechts een priester met een kroon, waarop portretten van
heiligen zijn aangebracht in Egyptische stijl, een jonge priester met typisch
Amharische trekken, die een zilveren kroon draagt met portretten van de
apostelen en tenslotte een misdienaar met een zilveren kroon met zoveel
franje, dat zijn gezicht haast niet meer te zien is.
Brieven die niet zijn voorzien van
naam en adres kunnen niet in behan
deling worden genomen. Geheimhou
ding is verzekerd. Vragen die niet on
derling met elkaar in verband staan
moeten in afzonderlijke brieven wor
den gesteld. Per brief dient een gul
den aan postzegels te worden ingeslo
ten. Adres: redactie Trouw-Kwartet,
postbus 948, Rotterdam.
Vraag: Wat zijn dit voor beestjes? Ze
krioelen in een kast en zwermen daar
uit door het huis.
Antwoord: De beestjes die u ons toes-
stuurde zijn broodkevers. Ze zullen
waarschijnlijk hun hoofdkwartier heb
ben in een koektrommeltje of biscuit-
blik. Wat de inhoud van die blikken
betreft: gooit u die maar weg. Kijk
ook eens naar de rijst, vermicelli, ha
vermout, gort en dergelijke zaken. De
kast goed schoonmaken, alle bussen
en dozen evenzo. Veel voorraden
heeft men tegenwoordig niet meer in
huis. In dat geval zou het het beste
zijn daarvoor luchtdoorlatende zakken
te gebruiken en die op te hangen. Is
het centrum weg, dan verdwijnen d»>
beestjes vanzelf.
Vraag: Wat is dit voor e*n penning?
Op de voorzijde staat: Elisabeth 11
D. G. Brit Coronation coin. Op de ach
terzijde Amor populi praesidium regi-
nae. Geen jaartal. Brons.
Antwoord: Ter gelegenheid van de
kroning van Elisabeth II in 1952 wer
den penningen van dit soort in aller
lei uitgaven geslagen. De betekenis
van de opschriften zijn: Kroningspen
ning Elisabeth II bij de gratie Gods
(koningin) van Brittannië. Aan de an
dere kant een spreuk, die verschillen
de vertalingen kan hebben: De liefde
van het volk is de steun van of voor
de koningin. Of ook wel: De liefde je
gens haar volk is de kracht van de
koningin. Toen koningin Juliana werd
ingehuldigd, zijn er ook in Nederland
verschillende penningen geslagen met
opschriften van deze aard.
Vraag: Als een meerderjarige onge
trouwde zoon uit een tweede huwelijk
overlijdt, welk deel van de erfenis
krijgen dan zijn eigen broer, zijn ou
ders en vier van de kinderen uit het
eerste huwelijk? Er was in dat eerste
huwelijk nog een gehuwde dochter,
die overleden is. Ze had twee kinde
ren, haar man is hertrouwd.
Antwoord: Het is een rekensommetje,
maar men komt er wel uit. De ouders
ontvangen ieder 25 peet. samen 12/24.;
de eigen broer ontvangt 25 pet plus
1/24, is 7/24; vier van de half broers
en zusters krijgen ieder 1/24 dit is
vier maal 1/24 of 4/24. Du_ zwager
krijgt niets, maar treedt op voor zijn
twee minderjarige kinderen uit het
eerste huwelijk met de halfzuster. Dat
wordt per kind een achtenveertigste,
dus sameai 1/24; totaal 24/24. We kun
nen u verder niets mededelen om
trent de successierechten, aangezien
we niet weten hoe groot de erfenis is.
Vraag: Hoe leest u Art. 899a BW:
Wordt de langstlevende echtgenoot
met een wettig kind van de overlede
ne in die nalatenschap gelijksgesteld?
Als het nu gaat over een gewoon hu
welijk met één kind, is dat een 50/50
verdeling?
Antwoord: In geval van huwelijk in
gemeenschap van goederen behoudt
de langstlevende de helft van de hu-
welijksgemeenscpap en erft de helft
van de rest, terwijl het kind eveneens
de helft van die rest erft, dus 25 pet.
Vraag: Ik wilde het hout van mijn
btoeikasje in de carbolineum zetten.
Een tuinder vertelde mij dat dat
slecht is voor bloemen en planten.
Wat nu te doen?
Antwoord: De tuinder had gelijk: die
teerproducten zijn niet ongevaarlijk.
Het beste en bovendien niet vergifti
ge middel is nog altijd de in alle
kleuren vekrijgbare buitenbeits van
de bekende firma, wel iets duurder
maar een goed produkt, dat boven
dien minder brandbaar is.
HET KOMT NOG VOOR
Ik had het niet vermoed en zeker niet
daar waar ik het meemaakte. Ik moest
hem even spreken, de vijftiger, zesti
ger. hoe oud was hij? Iemand die
midden in de maatschappij staat Mid
den in een wereld waar letterlijk al
les te koop is. Plotseling vroeg hij
mij of ik gisterenavond naar de tele
visie gekeken had en of ik die domi
nee gehoord had. Ik stemde toe. Ik
vroeg hem of hij die dominee kende.
Ja zeker, hij kende die dominee. Hij
had eens met hem gesproken, maar
ja, ze lagen zo ver uit elkaar. Kijk,
meneer, zei hij, ik heb toen tegen die
dominee gezegd: dacht u dat ik die
nieuwe psalmen nog ging zingen ter
wijl ik die oude allemaal geleerd heb?
Geen sprake van. Ik zeg maar zo als
God eeuwig onveranderlijk is, dan
zijn de psalmen het ook en dan hoef
ik geen nieuwe berijmingen te zingen.
Ik wilde inspringen, maar kreeg geen
kans. Hij vervolgde: ik heb een vader
die er heel goed en zalig mee heenge
gaan is en dan zijn ze ook goed voor
mij. Ik vroeg hem waar hij dan kerk
te. Hij noemde een kerk nog al ver
uit de buurt waar een dominee van
nog verder weg nog al eens preekte.
Dat is je ware, zei hij. Niet al die
nieuwigheden. En verder ga ik zo
hier en daar, voor mij bestaan er
geen kerkmuren. Laatst was ik nog
eens bij zo'n nieuwlichter, die bad r.o-
ta bene voor Vietnam. Wat heb ik
met Vietnam te maken? Wat heeft
dat met de kerk te maken. Daar kom
ik niet voor. Kijk, zei hij nu nog in
dringender, waarbij hij bezwerend
naar mij overboog, ik moet straks met
mijn ziel verschijnen voor een goed
doend en rechtvaardig opperwezen en
dat is het voor mij. Ik heb niks met
al die toestanden te maken. Opnieuw
kwam zijn vader ter sprake. Zo moest
het met hem ook. Er staat, zo luidde
zijn nadere toelichting, dat een mens
God eerst moet liefhebben. Daar gaat
het om, die liefde tot God. En die
naaste komt dan vanzelf. Ik werd er
hoe langer hoe minder van overtuigd.
*Ik besefte dat ik .tegenover iemand
stond bij wie het evangelie zo ver
knipt overgekomen wc,s dat ik begon
te twijfelen of daar óóit iets aan te
doen zou zijn. Het woord •heilsegoïsme
kwam in mijn gedachten. Maar mis
schien is het leven beter dan de leer,
want zo denk ik dan al gauw. Alhoe
wel.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Krimpen aan den IJssel:
K. Schipper te Dordrecht.
Bedankt voor Scharnegoutum c.a.:
kand. J. Jeltema te Groningen.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Delft (ziekenhui-
spred.): drs. A. E. v. d. Woude te
Maassluis.
ROME In Rome is een comité ge
vormd dat er naar wil streven dat Ro
me zijn 'katholiek gezicht' terugkrijgt.
Het comité bestaat uit twee bisschop
pen^ drie kloosterlingen en tien leken
en het wil zijn doel bereiken in 1975
als het heilig jaar wordt gevierd. Het
programma voor de komende periode
bestaat uit strijd tegen het zedenbe
derf, tegen het materialisme en tegen
de voortschrijdende secularisatie.
Verwachtingen voor de zeventiger
Jaren' door Herman Kahn en B. Bru-
ce-Briggs. Uitg. Kluwer te Deventer.
256 blz. Prijs 24,50
Een van de reden voor de belangstel
ling voor het toekomstonderzoek, of
futurologie, is ongetwijfeld het in
zicht dat beleidsplanning veronder
stelt dat je er enig idee van hebt hoe
de wereld eruit gaat zien als je dat
beleid hebt verwerkelijkt Omdat kof
fiedikkijkers, waarzeggers en zelfs vi
sionaire schrijvers als Jules Verne, H.
G. Wells en Aldous Huxley op het
vlak van de beleidsplanning maar wei
nig te zeggen hebben, worden er met
name in Amerika al enige jaren po
gingen gedaan een wetenschappelijk
verantwoord idee te krijgen van de
mogelijkheden en waarschijnlijkhe
den. die de toekomst in zich draagt.
De vertaling van 'Things to come', die
nu voor ons ligt is een tussentijds
verslag van een dergelijke poging, uit
gebracht door het Hudson Institute,
een instituut dat zich sinds het mid
den "van de jaren zestig bezig houdt
met futurologisch onderzoek, met na
me op het vlak van de Amerikaanse
veiligheidsproblemen (lees: defensie).
Het feit overigens dat militairen nu
eenmaal behalve voor technologische
problemen, ook voor politieke, econo
mische en sociale ontwikkelingen een
warme belangstelling hebben, heeft
het Hudson Institute niet in alle krin
gen even populair gemaakt. Kahn
heeft daartoe met zijn niet te onder
drukken antipathie voor 'links' en
met zijn weerstand tegen elke maat
schappij-verandering die niet strookt
met de opvattingen van de Ameri
kaanse middenklasse, het zijne ook
wel bijgedragen.
E.
C. I'. Pols Kent u ze nog.de
Zierikzeeënaars (deel II). Uitgave:
Europese Bibliotheek. Zaltbommcl.
Er zijn zo veel oude ansichten over
bewoners en bewoonsters van Zierik-
zee uit de eerste helft van deze eeuw
bijeengebracht, dat een tweede deeltje
gerechtvaardigd was. De kaarten kwa
men overwegend uit de bejaardenhui
zen. Het vervolgdeeltje bevat tal van
groepsfoto's uit het rijke verenigings
leven van weleer, afgezien van déze
historische foto: De aankomst van op
perbevelhebber generaal C. J. Snij
ders 30 april 1917 hij de nieu
we Haven, na de bomslag op Zierik-
zee.
Maar dan overwegend groepen, verte
genwoordigend het kerkelijke vereni
gingsleven, de modevakschool uit
1920, dc zang- en toneelverenigingen,
sportfoto's van weleer, wat schoolfo
to's. clubexcursies naar Schouwen's
Westhoek, kortom beelden van een
generatie, die in de jaren twintig en
dertig de toon aangaf. Andermaal een
album vol herinneringen, een in vele
gevallen 'herkenningsmelodie' voor
hen, die hun jeugd in deze verrukke
lijke Zeeuwse stad hebben beleefd.
Rfs
Boris Vian: Ik zal spuwen op jullie
graf. De Arbeiderspers, vertaling Ger-
brand van Soest. Serie Crime de la
crime, 12,50, 184 blz.
Onder de titel 'Ik zal spuwen op jul
lie graf is bij de Arbeiderspers van
Boris Vian verschenen de vertaling
van 'J'irai cracher sur vos tombes'.
Omdat over het boek al het nodige
bekend is, maar dit desondanks de
eerste Nederlandse vertaling is, eerst
maar iets over het werk dat vertaler
Gerbrand van Soest geleverd heeft.
Dat is meer dan voortreffelijk, temeer
als men bedenkt dat de oorspronkelij
ke Franse tekst door moest gaan voor
een vertaling uit het Amerikaans. De
Nederlandse tekst laat de bedoeling
van Vian, namelijk het schrijven van
een 'hardgekookt' Amerikaans verhaal
naar het voorbeeld van auteurs als Ja
mes M. Cain en Raymond Chandler,
uitstekend tot zijn recht komen.
Over de verdere bedoelingen van Vi
an zijn vele gissingen gemaakt. Hij
zou alleen maar willen bewijzen dat
hij een hard, Amerikaans getint ver
haal kon schrijven, hij vond het een
uitdaging om in zo'n korte tijd een
boek te schrijven, enzovoorts. Dat zal
er allemaal wel mee te maken gehad
hebben, maar wie Boris Vian en zijn
werk kent kan zich niet onttrekken
aan de indruk, dat Vian met dit boek
ook de harde, racistische, materialisti
sche en meedogenloze samenleving
van het Amerikaanse zuiden aan de
kaak heeft willen stellen op een wat
fatalistische, berustende manier. Het
onrecht moet gesignaleerd worden, we
moeten ons ertegen verzetten, maar
we moeten niet de illusie hebben dat
we het kunnen uitbannen.
In een Amerikaans, stadje wordt een
jonge neger vermoord, omdat hij zich
verstout heeft verliefd te worden op
een blank meisje. Zijn broer, aan wie
niet te zien is dat hij ook van negers
afstamt, trekt naar een andere stad
met maar één gedachte: wraak op de
maatschappij die dit toelaat. Hij
krijgt zijn wraak. Hij ging connecties
aan met twee zusjes, uit een rijke fa
milie. Hij weet ze in zijn macht te
krijgen en vermoordt ze beiden op af
schuwelijke wijze, waarna hij zelf
wordt afgemaakt
Er is Vian dikwijls verweten dat hij
over de streep is gegaan met deze 'sa-
distisch-erotische' roman, die dan ook
herhaalde malen verboden werd. Wat
Vian in werkelijkheid heeft gedaan is
een genadeloos oordeel vellen over
een maatschappij met gebruikmaking
van een aantal meest kenmerkende
elementen van die maatschappij, zoals
sex-zonder-liefde, sadisme en meedo
genloos geweld. F.J.
Nico den Braber: Te heet om verder
te gaan. Uitgave: Tango, Leiden. Prps
ƒ11; 192 blz.
'Mijn eerste boek heb ik geschreven
in 1963-1964, op weg van Parijs naar
India', aldus Nico den Braber in zijn
inleiding. In dat land echter werd hij,
terwijl hij met zijn vriend op een vi
sum van een maand een jaar lang
ronddarde, levend als 'heilige man
nen', gearresteerd door de geheime po
litie wegens illegaal verblijf en ver
dacht van spinoage voor Pakistan.
Tijdens ondervragingen door de India
se politie moest hij zijn hele boek
voorlezen en dit door zijn vriend in
het Engels laten vertalen. Men dacht
dat er geheime dingen in stonden te
gen de 'staat'. Dit werd hem te gek
en in een woede-aanval scheurde hij
het script uit elkaar en vernietigde
het.
Hij vervolgt dan: Na jaren niet meer
geschreven te hebben, hier, 'Boek
Twee'. Hopelijk niet hetzelfde lot be
schoren als 'Boek Een'.
Nico den Braber was er al vroeg bij.
Terwijl nu nog steeds hele jeugdige
volksstammen de travellerchèque
in de kontzak zo nodig een trip
naar India moeten maken, behoorde
hij tot een van de eersten, die zich
opmaakten voor de 'Grote Reis'. Van
die reis doet hij in dit boek verslag
en de lezer wordt niets onthouden
van alles, wat Nico en zijn gabbers,
die hij daar tegenkomt en met wie hij
lief en leed, hasj en honger deelt,
meemaken.
Het is een meeslepend reisverhaal van
jongeren, die op zoek zijn naar alles,
maar bovenal naar zichzelf en 'Inner
lijke Rust'. Na een verblijf van meer
dan twee jaar keert de hoofdpersoon,
in dit geval Nico, terug naar Europa,
doodziek en getroffen door pleuritis.
Hoe het verder afloopt, wordt niet
meegedeeld, is ook niet belangrijk.
Het enige wat telt is het Oosten en
zijn belevenissen met te gekke vrien
den, die de ene joint na de andere
'blowen', met oude Indiase wijsgeren,
voor wie alleen 'Het NU' telt, met de
politie, die hem steeds maar weer
achter zijn vodden zit, omdat zijn vi
sum allang verlopen is en hij het
land uitmoet en met vrachtwagen
chauffeurs, die meestal wel genegen
zijn deze jonge zwerver mee te ne
men, vooral als er nog wat 'gerookt'
kan worden.
En dat laatste gebeurt nogal eens. Pa
gina's lang vaak, waarbij de beste
hasj nog niet goed genoeg is en er
meer 'stoned' dan 'bewustzijnsver-
ruimd' wordt verder getrokken.
Het boek 'Te heet om verder te
gaan' geeft een aangrijpend beeld van
een Indiatripper, die zijn tijd ver
vooruit was en dat op boeiende wijze
uit de doeken heeft weten te doen.
Dit alles maakt, dat Nico den Braber
best een plaatsje heeft verdiend in de
afdeling 'Trekkers' naast onder meer
Jack Kerouac's 'On the Road'.
Joos Arts e.a.: Van Provo tot Groene-
velt. Tien jaar verandering zoals gere
gistreerd in Dc Nieuwe Linie. Dc
Nieuwe Linie/Van Gennep. 208 blz.,
12,50.
Uit het weekblad De Nieuwe Linie
dat in mei tien jaar bestond, hebben
de redacteuren Joos Arts, Gerard van
den Boomen, Gerard de Bruijn en
Marjo van Soest ter gelegenheid van
dat jubileum een keuze gemaakt uit
de artikelen waarin maatschappelijke
veranderingen worden gesignaleerd.
Aan de orde komen achtereenvolgens
de buitenparlementaire activiteiten
de seksualiteit, de kerken, het milieu
de internationale politiek, de Neder
landse politiek en de democratisering
van de bedrijven. De selectie geeft
niet meer dan een oppervlakkig beeld
van de wijzigingen die zich op de on
derscheidene terreinen hebben voor
gedaan. Met name het hoofdstukje
over seksualiteit maakt een wel zeer
magere indruk; op dat gebied is er de
laatste tien jaar meer aan de hand ge
weest dan je op grond van de in dit
boek opgenomen artikeltjes zou kun
nen denken. Een paar citaten uit een
in 1965 gevoerd gesprek tussen bis
schop Bekkers en Mary Zeldenrust-
Noordanus schieten tekort als het er
kennelijk ook om gaat de houding
van de (rooms-katholieke) kerk je
gens de seksualiteit te registreren. De
discussies over de encycliek 'Humanae
vitae' waarover in het boek met geen
woord wordt gerept, gaven toch ook
wel blijk van verandering. Een bun
del als deze bepaalt je ook bij het
niet al te heldere Nederlands dat in
De Nieuwe Linie wordt gebezigd. Een
bijdrage als van redacteur Jac Vroe-
men over de zogenaamde encounterbe-
weging is als gevolg van warrig taal
gebruik nauwelijks leesbaar. Maar
goed, daar staan weer andere leesbare
en ook best lezenswaardige stukken
tegenover. En een idee van de veran
deringen die zich hebben voltrokken,
krijg je in ieder geval wel.
L. K.
De Prins (Ier Nederlanden', door
Dra. M. G. Schenk en 'Driemaal drie
is negen' door Dra. M. G. Schenk en
A. Gillavry. Uitgaven De Boekerij
Baarn, prijs per deel 12,50.
In hetzelfde handzame formaat ver
schenen bij De Boekerij twee met ve
le zwartwit foto's geïllustreerde boek
jes over prins Bernhard en de klein
kinderen van het koninklijk paar. In
het deel dat aan prins Bernhard is ge
wijd, schetst mevrouw' Schenk zijn
persoon en werk. Zij komt daarbij
niet tot onthullingen. Maar wie zou
dat ook verwachten van een man over
wie al zo veel is geschreven. Mevrouw
Schenk heeft alles weer eens op een
rijtje gezet en ze deed dat op een
goed leesbare manier. Zij schrijft hoe
de oorlog de prins de kans gaf een
man te worden die om zijn werk
werd gewaardeerd en die de mogelijk
heid kreeg na de oorlog eigen werk te
blijven verrichten. Grappig is het ver
haal over de wijze waarop de prins er
voor zorgt dat hij zijn vele uniformen
niet verwart en de juiste onderdelen
bij elkaar draagt. Daartoe heeft hij
een fotoalbum laten aanleggen, waar
in zijn uniformen en toebehoren
staan afgebeeld en beschreven. Het
paleispersoneel kan zich nu niet meer
vergissen bij het gereed leggen van
de juiste combinatie. Prins Bernhard
is volgens de schrijfster veranderd
door het overlijden van zijn moeder
in 1971. 'Zijn eigen leven is er door
verdiept. In eenzaamheid heeft hij ve
le uren doorgebracht op Warmelo,
toen hij daar niet meer dagelijks con
tact telefonisch en heel vaak per
soonlijk met haar kon hebben. Wie
hem goed kennen, vinden dat hij mil
der is geworden. Het sarcasme, waar
mee hij vroeger mensen die hem niet
lagen of die hem op een bepaald
ogenblik irriteerden, kon bejegenen,
is nagenoeg verdwenen'. De conclusie
van mevrouw Schenk over prins Bern
hard is dat hij een harde werker is
die beslist geen leventje als een prins
leidt. In de uitgave over de jongste
generatie van de koninklijke familie
ook weinig nieuws maar wel een paar
leuke anekdoten. Verteld wordt dat
de hoogbejaarde dichter A. Roland
Holst een vriend des huizes is gewor
den op Drakensteyn, waar de prinsjes
Alexander, Fries en Tijntje, zoals ze
in de familiekring worden genoemd,
opgroeien. De heer Roland Holst gaat
ook wel eens mee als de prinsjes naar
bed worden gebracht. Een van hen
vroeg hem onlangs te blijven slapen.
De dichter, die een nachtje op een
veldbed niet zo aanlokkelijk vond.
wees de invitatie af met de opmer
king: 'Ik heb thuis mijn eigen bed'.
De prinsjes van Drakensteyn snoepen
weinig, ze houden niet van chocolade.
Het is maar dat u het weet. Prins
Maurits, de oudste zoon van prinses
Margriet, blijkt als eerste Nederlandse
prinsje als vier-jarige reeds zijn
zwemdiploma A te hebben behaald in
het Apeldoornse Sportfondsenbad. De
kinderen van prinses Irene zullen
naar hun moeder zelf vertelt 'geen ge
makkelijke jeugd krijgen'. De prinses
probeert hen daarop 'zo goed mogelijk
voor te bereiden'.
