Jreznjew en Nixon
uilen geen verdrag
wapens sluiten
Brandt sloot in Israël een tijdperk af
Nieuwe bestand werd direkt
op grote schaal geschonden
Russische waarschuwing aan
Libanon tegen plan Israël
Weer bloedbad
in Boeroendi
Ge-uitLband van
Toe»»olew terecht
roristen doden
loord-lerland
keerde' man
Nixon prijst
politieke
systeem in VS
HI itW/KVARTET ZATERDAG 16 JUNI 1973
BUITENLAND T7/K9
de vooravond van zijn bezoek aan Amerika vond de Russische partijleider Leonid Breznjcw nog tijd
dwfcnet zijn vrouw en kleindochtertje een wandeling in een park te maken.
SHINGTON (UPI, Reuter, AP) De Russische partijleider Leonid Breznjew zal vandaag naar Ame-
vliegen voor een bezoek van zeven dagen en niet acht zoals eerst de bedoeling was. Aan de voor-
ld van zijn bezoek heeft Nixons adviseur Henry Kissinger gewaarschuwd voor al te hoog gespannen
rachtingen. NLxon en Breznjew zullen bijvoorbeeld geen akkoord sluiten over de beperking van de
spe
irm
Jtegische wapens.
zei Kissinger dat waarschijnlijk
we e toekomst regelmatig topconfe-
es zullen worden gehouden tus-
Vierikaanse en Russische leiders,
oetingen op het hoogste niveau
n vertegenwoordigers van de VS
e Sowjet-Unie zullen een meer
d< eld terugkerend bestanddeel van
ere ternationale diplomatie worden,
Kissinger.
de beperking van de strategische
n) pening, het zogenaamde SALT-
Tufcg, me kte Kissinger op, dat de
e fase van deze besprekingen is
i^Jaan, waarin de kv/alitatieve be-
van de bewapening aan de or-
imt. Dat is zo'n ingewikkelde ma-
dat Nixon en Breznjew op dit
int niet veel meer kunnen doen
ïun onderhandelaars instructies
waardoor die besprekingen be-
gd kunnen worden,
e handel tussen de twee landen
It, zei Kissinger dat de ontwikke
len de handelsbetrekkingen zo
afhangt van de besluiten van
merikaanse Congres dat de twee
niet veel meer kunnen doen
Ie gemeenschappelijke doelstel
en plannen voor samenwerking
vue te laten passeren.
v0 IE AANPAK
En jew heeft deze week in een ge-
met Amerikaanse journalisten
Kremlin verklaard dat wat de
fmische samenwerking betreft
irede aanpak' gewenst is. Sinds
'^pgesprek tussen Nixqn en Brez-
iW dat een jaar geleden in Moskou
Qxv gehouden, zijn onderlinge trans-
afgesloten ter waarde van on-
18,3 miljard dollar. Breznjew
r nog niet tevreden mee. 'Ik wil
wijzen dat de handel op groot-
>se wijze moet worden gevoerd
n onze twee grote landen waar-
aldus Breznjew. De Sowjet-Unie
ereid in ruil voor technologische
id van Amerika haar rijkdom-
te delen. Het ging hierbij niet
om aardgas, waarover al con-
n zijn afgesloten, maar ook om
n hout. Amerika heeft dringend
fte aan olie.
ger verklaarde gisteren dat
en Breznjew akkoorden zullen
op het gebied van oceanogra-
onderzoek, wetenschappelijke sa-
'erking, vervoer en landbouw,
handelingen over deze zaken
zover gevorderd dat overeen-
en gesloten kunnen worden,
jew vertrekt vandaag om acht
>laatselijke tijd per vliegtuig
Amerika waar hij zaterdagavond
aan te komen. Hij zal dan met
aar Camp David gaan, het va-
iyerblijf van Nixon en daar het
linde uitrusten. Maandag zal de
ikaanse president zijn gast offi-
op het Witte Huis ontvangen,
sitie van de Russische joden zal
m de knelpunten zijn tijdens de
landelingen. Het Amerikaanse
es heeft gedreigd geen voor Rus-
voordelige handelsakkoorden te
goedkeuren als de joden die
illen niet uit Rusland naar Israël
emigreren. Breznjew heeft
ird dat de joden vrij zijn om te
maar dat enkelen geen uitreisvi-
rijgen omdat dit tegen het nati-
belang van de Sowjet-Unie zou
sen. Vorig jaar hebben onge-
0.000 joden Rusland verlaten en
eerste vijf maanden van dit jaar
1.380 joden de Sowjet-Unie,
telde Breznjew deze week Ame-
se journalisten.
(ADVERTENTIE)
doko^de beste voeding voor uw hond
NEW YORK (Reuter)' President
Nixon heeft gisteren het Amerikaanse
politieke systeem verdedigd, dat ern
stig te lijden heeft door de Waterga
te-affaire. Hij zei dat het een tragedie
zou zijn. als de fouten van enkele
mensen 'de deugden zcu teniet doen
van de meesten die in dat systeem
werken'.
'We leven in een tijd dat de mensen
cynisch doen over politiek en politici.
Net als in zoveel beroepen kan ook in
dat van de politicus veel verbeterd
worden, maar er blijft toch genoeg
over om te waarderen, aldus de presi
dent, die enthousiast werd ontvangen
in Pekin, Illinois. Volgens Nixon
werkt het systeem als geheel nog uit
stekend. Zijn opmerkingen werden ge
zien als een nieuwe poging het Ame
rikaanse volk ervan te overtuigen dat
hij op geen enkele wijze betrokken is
bij het Watergate-schandaal en dat
het werk van zijn regering er niet
door beïnvloed wordt.
De Washington Post meldde gisteren
uit regeringskringen te hebben verno
men dat E. Howard Hunt met succes
het Witte Huis heeft gechanteerd.
Hunt, beschuldigd van samenzwering
en veroordeeld in verband met de
zaak-Watergate, zou geld hebben afge
perst van het Witte Huis door te drei
gen bekend te maken welke hoge
functionarissen van de regering-Nixon
betrokken waren geweest bij geheime
illegale activiteiten, aldus de Post. Op
die manier zou Hunt sinds de inbraak
in het gebouw, in 1972, al meer dan
200.000 dollar hebben opgestreken.
DAR-ES-SALAAM (Reuter) Op
nieuw vluchten duizenden mensen de
Afrikaanse staat Boeroendi uit De
Hoetoe's, die de meerderheid van de
bevolking vormen maar geen enkele
politieke macht bezitten, zouden op 13
mei voor de zoveelste keer in opstand
zijn gekomen tegen de Toetsi's. De
opstand is neergeslagen en de Hoe
toe's worden nu met uitroeiing be
dreigd.
Volgens berichten uit de Tanzaniaan-
se hoofdstad Dar-es-Salaam zijn de af
gelopen vier weken ongeveer 11.500
vluchtelingen uit Boeroendi in Tanza
nia aangekomen.
SAIGON (AFP, Reuter, UPI) Het tweede bestand in Vietnam, dat gisteren om 12 uur plaatselijke tijd
van kracht werd, wordt nauwelijks beter nageleefd dan het eerste.
Dat was de algemene indruk enkele
uren na het ingaan van het bestand.
Toen beschuldigde het Zuidvietname-
se opperbevel in Saigon 'de commu
nisten' al van 21 bestandsschendingen.
De troepen van Zuid-Vietnam hadden
alleen met 'lichte wapens' op de
schendingen gereageerd. Maar de cor
respondent van het Franse persbureau
AFP heeft gezien dat de Zuidvietna-
mese luchtmacht tussen twaalf uur en
half één intensief aan de strijd deel
nam in een gebied vijftig kilometer
ten noordoosten van Saigon.
Anders dan vorige keer schijnt het
nieuwe bestand niet vooraf te zijn ge
gaan door grote troepenverplaatsingen
met als doel op het laatste moment
nog zoveel mogelijk grondgebied on
der controle te krijgen.
Noord-Vietnam heeft gisteren over
Laos en Cambodja verklaard dat het
zijn politiek van niet-inmenging in
die landen handhaaft. Het deed een
beroep op de wereldopinie er voor te
zorgen dat Amerika en Zuid-Vietnam
hun handen ook aftrekken van die
landen en de inwoners daar hun eigen
problemen op te laten lossen.
Hanoi wijst er op dat als Amerika het
bestand van januari na zou leven, de
bombardementen daar gestaakt zou
den moeten worden. Kissinger heeft
deze week verklaard dat het nieuwe
akkoord over Vietnam niet betekent
dat Amerika ook de bombardementen
op Cambodja moet staken. Er gaan
geruchten dat Amerika en Noord-Viet
nam in het geheim afspraken over
Cambodja en Laos hebben gemaakt.
Volgens officiële cijfers zijn sinds het
eerste bestand in januari werd geslo
ten nog ongeveer 30.000 Vietnamezen
in de strijd zijn gesneuveld.
JERUZALEM, BEIROET (UPI,
AFP, Reuter, AP) Israël wil
geen commentaar geven op de
bewering van de Russische am
bassadeur in Beiroet (Libanon),
als zou het troepen langs de grens
met Libanon hebben samenge
trokken voor een grootscheepse
aanval op korte termijn.
Ambassadeur Sarvar Azimow had zijn
waarschuwing uitgesproken tegenover
Kamal Djoemblat, leider van de Pro
gressieve socialistische partij in Liba
non en secretaris-generaal van het
Arabische front voor steun aan het
Palestijnse verzet.
In Saida in het zuiden van Libanon
waren berichten van Palestijnse zijde
ontvangen dat er grote Israëlische
troepenbewegingen langs de gehele
besta'ndsgrens waren gesignaleerd. Uit
vrees voor een onverwachte aanval
werd in de Palestijnse kampen met
een een momlillisatiebevel uitgegeven.
De spanning nam toe als gevolg van
een incident dat zich woensdag voor
deed bij het dorp Reich. Daar raakten
Palestijnse commando's en Israëlische
militaire eenheden slaags. Een Israëli
sche officier zou zijn gesneuveld.
GEEN GEWOONTE
Een woordvoerder van de Israëlische
strijdkrachten verklaarde dat Israël er
een gewoonte van heeft gemaakt,
nooit in te gaan op beweringen als
die van de Russische ambassadeur.
Evenmin is Israël van plan, iets over
de bewegingen van zijn troepen te
zeggen.
In Beiroet herinneert men zich dat de
juni-oorlog van 1967, waarbij Israël de
aanval opende op Egypte en later ook
delen van Jordanië en Syrië bezette,
mede veroorzaakt werd door de Russi-
che bewering, dat Israël van plan was,
Syrië binnen te vallen. President Nas-
(ADVERTENTIE)
doko^de beste voeding voor uw hond
ser van Egypte voelde zich toen ver-
plicht uiit solidariteit met Syrië een
oorlogszuchtige houding aan te nemen
tegenover Israël.
DUINKERKEN (AP) Een jonge
vrouw in de Franse havenplaats Duin
kerken heeft vermoedelijk de geluids
band gevonden van het Russische su
personische straalvliegtuig, de TU-144,
dat verleden week nabij Parijs neer
stortte.
De band kan opheldering geven over
de oorzaak van dit spectaculaire onge
luk. Het vliegtuig stortte tijdens een
demonstratie op het stadje Goussain-
ville. De autoriteiten zeiden dat de
vrouw, de 22-jarige Annick Truwant,
een paar dagen na het ongeval een
metalen koker had gevonden op de
zolder van het huis van haar groot
moeder in Goussaintville. Zij besefte
pas dat zij waarschijnlijk de geluids
band van de Toepoloew had gevon
den. toen zij op de tv merkte, hoe de
ze eruit zag. De koker, waarop Russi
sche tekens stonden, is nu in het be
zit van de autoriteiten in Duinkerken.
'Bijzondere betrekkingen' voorbij
door Michael Stein
Bondskanselier Willy Brandt heeft vorige week donderdag officieel
afscheid genomen van de 'bijzondere betrekkingen', die West-Duits-
land en Israël op grond van de nazi-gruwelen met elkaar hadden.
Brandt symboliseerde dat, door direct na zijn aankomst in Israël bij
het monument in Yad Washem voor de zes miljoen door de Duitser-;
vermoordde Joden de verzen 8-16 van psalm 103 voor te lezen.
AST (AP, Reuter) Terroris-
bben gisteren in Belfast de 18-
zwager doodgeschoten van
Herron. tot vorige week
ervangend leider van de para
re Ulster Defense Association,
nganisatie van militante protes-
gemaskerde mannen drongen
is van Herron binnen en vroe-
an mevrouw Herron of haar
itiis was. Die was er niet. Daar-
adcn de mannen naar boven
ten broer van mevrouw Herron
slapen. Zij schoten die dood.
Barmhartig en genadig is de Here,
lankmoedig en rijk aan goedertierend-
heid;
Niet altoos blijft hij twisten, niet eeu
wig zal Hij toornen;
Hij doet ons niet naar onze zonden
en vergeldt ons niet naar onze onge
rechtigheden;
Maar zo hoog de hemel is boven de
aarde, zo machtig is Zijn goedertie-
rendheid over wie Hem vrezen.
Zover het Oosten is van het Westen,
zover doet Hij onze overtredingen van
ons;
Gelijk zich een vader ontfermt over
zijn kinderen, ontfermt zich de Here
over wie Hem vrezen.
Want Hij weet, wat maaksel wij zijn,
gedachtig dat wij stof zijn
De sterveling zijn dagen zijn als
het gras, als een bloem des velds, zo
bloeit hij
Wanneer de wind daarover is gegaan,
is zij niet meer, en haar plaats kent
haar niet meer'.
Het initiatief tot het voorlezen van
deze psalm was van de V/estduitsers
uitgegaan 'eine rein-Deutsche An-
gelegenheit', zo gaf iemand van het
Westduitse ministerie van buitenland
se zaken desgevraagd ten antwoord f
en de Israëli's legden zich er zonder
enig protest bij neer, hoewel het.
voorgelezene wel een zeer duidelijke'
politieke bijklank had. De psalm werd
bovendien nog door Brandt inhet
Duits gelezen voor het eerst in de
geschiedenis van Yad Washem, fcvaar
deze taal niet erg populair is en
opnieuw legden de Israëli's zich, hoe
wel schoorvoetend, erbij neer.
Daarmee was het hele bezoek vim de
bondskanselier gekenmerkt. In alle
besprekingen, tafelredes en persconfe
renties werd van Westduitse zijde,
met alle takt waarover men beschikte,
betoogd dut. wat de Bondsrepubliek
betreft de 'bijzondere betrekkingen'
met Israël plaats hebben 'gjemaakt
voor 'normale betrekkingen', die door
Brandt en zijn woordvoerders afwisse
lend van 'een bijzondere aard' en van
'een specifiek karakter' werden voor
zien, vanwege het verleden dat1 dan
wel door de Here vergeven mocht
zijn, maar door de Joden allerminst
vergeten. Of zoals de bondskanselier
dat onlangs zelf uitdrukte: 'Onze be
trekkingen met Israël dragen nog
steeds het speciale stempel van een
feit dat niet vergeten kan worden: de
moord op miljoenen Joden'.
De Israëlische regering heeft zeer te
gen haar zin maar noodgedwongen de
nieuwe Westduitse definitie van de
onderlinge verhoudingen moeten aan
vaarden. Aan de vooravond van
Brandt's bezoek gaf het Israëlische
ministerie van buitenlandse zaken nog
een verklaring uit. waarin onder meer
gezegd werd dat het 'vanwege de his
torische en psychologische achter
grond onmogelijk is om de betrekkin
gen van Israël met de Bondsrepubliek
Duitsland en die met de andere lan
den in de wereld met elkaar te verge
lijken'.
Achter die wat onwerkelijk lijkende
woordenstrijd gaan wel degelijk grote
politieke en economische belangen
schuil. Willy Brandt, over wie men
de afgelopen weken in de Israëlische
pers niets dan goeds kon lezen één
van de zeer weinige Duitsers die een
actieve anti-nazi was geweest, socialist
en ook nog Nobelprijswinnaar voor de
vrede diezelfde Willy Brandt zei
nu dat meer dan de helft van de
Westduitse bevolking na de oorlog
was geboren en dat de jeugd niet van
zins was om vanwege de zonden van
hun ouders schuld te blijven belijden.
Hij legde er voortdurend de nadruk
op dat hij zich in zijn binnen- en bui
tenlandse politiek door de zienswijze
van de jeugd zou laten leiden en dat
die jeugd met een principiële, van te
voren vastgelegde pro-Israëlische poli
tiek geen genoegen meer nam. Waar
mee Brandt impliciet aangaf dat de
Bondsrepubliek zich in haar buiten
landse politiek zal laten leiden door
haar eigenbelang en niet meer door
enig schuldgevoel tegenover Israël of
tegenover de Joden. Brandt's politieke
belofte op langere termijn was' dat
West-Duitsland in de Verenigde Na
ties geen resoluties zal steunen, die
Israël in zijn bestaan aantasten. In
dien het Westduitse belang het niet
toestaat om tegen dergelijke resolu
ties te stemmen gezien de steeds
betere verhouding met de Arabische
wereld zal de Bondsrepubliek zich
van stemming onthouden.
Keer op keer verzekerde Brandt zijn
gehoor dat de Bondsrepubliek een
'nieuwe en betrouwbare verhouding'
met Israël wil, gebaseerd op vrede en
menselijkheid, maar daarbij het verle
den niet wil uitschakelen. Op grond
van die formulering achtte hij het
echter onmogelijk om aan de Joden,
die sinds 1965 uit Oost-Europa naar
Israël zijn geïmmigreerd, schadever
goeding te geven voor hetgeen zij
door de nazi's verloren. De betalin
gen, die West-Duitsland tot dusver
aan schadevergoedingen, pensioenen
en rentes had verricht, waren immers
acht maal zoveel als de Bondsdag in
1952 had berekend, toen de wetgeving
op de schadeloosstellingen werd goed
gekeurd. 'Onze jongere generatie
vraagt ons, of het niet beter is om de
toekomst als uitgangspunt te gebrui
ken, zonder het verleden te vergeten',
zo lichtte Brandt zijn weigering toe.
'De jongere generatie ziet niet in,
waarom zij zou moeten betalen voor
de misdaden uit het verleden, waar
zij part noch deel aan had'.
Adenauer greep kans
De periode van de 'bij/ondere betrek
kingen' is dus definitief voorbij. Die
periode begon in foite met een nota
van de Israëlische regering op 12
maart 1951 aan de vier bezettings
machten in Duitsland, met het ver
zoek om de Duitsers twaalf miljard
dollar te laten betalen, als schadeloos
stelling voor de materiële verliezen
die de Joden tijdens het nazi-regime
Willy Brandt (tweede van links.) in het Yad Waschem museum
in Europa hadden geleden. In die no
ta die uitdrukkelijk niet aan de Duit
sers was gestuurd, met wie de Israë
li's niets te maken wilden hebben,
werd eigenlijk al de Israëlische poli
tiek geformuleerd, waarop het princi
pe van de latere 'bijzondere betrek
kingen' was gebaseerd: 'Een misdaad
van zulke enorme en huiveringwek
kende afmetingen kan niet verzoend
worden door welke mate van mate
riële herstelbetalingen dan ook.' De 4
mogendheden besteedden toen nauwe
lijks aandacht aan die nota. omdat zij
tezeer in beslag werden genomen door
hun eigen schade-claims op de Duit
sers en bovendien in de koude oorlog
waren verwikkeld.
Maar de regering-Adenauer ging gre
tig op de nota in. Adenauers politiek
was er immers in eerste instantie op
gericht om van de Bondsrepubliek
een volwaardige staat te maken, d.w.z.
een aanvaard en gerespecteerd land.
En de Bondsrepubliek zou pas voor
de wereld en vooral voor de Vere
nigde Staten met zijn invloedrijke
Joodse minderheid respectabel
worden, als zij op de één of andere
manier met dc Joden in het reine
kwam. Had niet John McCloy, de
Amerikaanse Hoge Commissaris voor
Duitsland, in 1949 gezegd: 'De wijze,
waarop de Duitsers de Joden behande
len, is een test voor de Duitse demo
cratie'. Dus vond al in april 1951 een
onderhoud plaats in Parijs tussen
bondskanselier Adenauer en de Israë
lische ambassadeur in Frankrijk. En
op 27 september van dat jaar stelde
Ailenaiur dc Bondsdag voor om een
politiek bondgenootschap met Israël
en het Joodse volk te sluiten, een
idee dat bij die nieuwe bondgenoten
nauwelijks aansloeg. Op 20 maart 1952
begon in Wassenaar een conferentie
tussen Israëli's en Westduitsers over
de hoogte van de schadevergoedingen
voor de verplaatste personen, die door
Israël waren opgenomen. Na een half
jaar touwtrekken werd op 10 septem
ber het akkoord van Luxemburg ge
sloten, waarbij de Bondsrepubliek
zich onder meer verplichtte drie mil
jard mark in de komende tien jaar
aan Israël te betalen.
Voor Israël was dat akkoord van zeer
groot belang. Er kwam nu immers
een kapitaalstroom op gang naar een
land, dat in een voortdurende oorlogs
toestand leefde, dat overstroomd
werd door honderdduizenden immi
granten die niets of nagenoeg niets
meebrachten en dat op economisch en
industrieel gebied nog in een onder
ontwikkeld stadium verkeerde.
Uitkomst
Het 'gewetensgeld' dat aan Israël
werd uitgekeerd en de 'Wiedergutma-
chüngs'-gelden en herstelbetalingen
zorgden ervoor dat de Israëli's een
zeer ambivalente houding tegenover
de Duitsers aannamen. Voor velen
was ieder contact met Duitsland of
Duitsers ondragelijk, en zelfs de gel
den ervan. Maar voor de meerderheid
van de vroegere slachtoffers beteken
de het geld zeer vaak ccn financiële
uitkomst uit hoge nood, en dat gold
zeker voor de Israëlische economie als
geheel. De invloed van de Duitse her
stelbetalingen is nog steeds merkbaar
in Israël. In geen land vindt men
bijv. zoveel Duitse auto's als in Israël.
Geleidelijk aan werden de betrekkin
gen tussen de twee landen iets harte
lijker. Maar van 'normale betrekkin
gen' kon geen sprake zijn, omdat iede
re keer nieuwe gebeurtenissen, de
wonden uit het verleden weer ophaal
den. Het proces tegen Adolf Eich-
mann in 1961, de inschakeling door
Egypte van Duitse raketgeleerden
voor zijn bewapening tegen Israël, de
Auschwitz-processen in Frankfurt, de
moord op de Israëlische sportploeg in
Milnchen tijdens de Ol-nvpische Spe
len enz. enz. verhinderden keer op
keer dat het verleden werkelijk werd
overwonnen.
Maar voor de rest waren de 'bijzonde
re betrekkingen' voor beide landen
erg nuttig. Israël kon op grond daar
van op economisch en politiek gebied
allerlei hulp van de Bondsrepubliek
eisen, omdat de Bondsrepubliek zich
als de erfgename van het Derde Rijk
daartoe verplicht achtte. Maar op
grond van diezelfde 'bijzondere be
trekkingen' kon Israël zich op cultu
reel en emotioneel gebied zoveel mo
gelijk van de Bondsrepubliek distan
tiëren. In Jeruzalem kwam het bijv.
begin deze maand nog tot heftige de
batten in de gemeenteraad, toen uit
kwam dat een delegatie leraren onder
auspiciën van het stadsbestuur naar
West-Duitsland zou reizen. De zaak
werd pas gesust, nadat het gemeente
bestuur de verzekering had gegeven
dat het vraagstuk van officiële reizen
.naar West-Duitsland opnieuw in stu
die zou- worden genomen.
Voor West-Duitsland waren de 'bij
zondere betrekkingen' eveneens van
groot belang. Men had zich politiek
weer acceptabel gemaakt in de we
reld. Maar, wat misschien nog belang
rijker was, men maakte zich accepta
bel voor zichzelf. Hitier en zijn beu
len. een vreemde groep lieden waar
mee nagenoeg niemand zich na de
oorlog wilde associëren, hadden aller
lei vreselijke dingen uitgehaald, waar
van men natuurlijk geen weet had ge
had en waarover men ook liever niets
wilde horen. Met de zo volkseigen nij
ver en vlijt had men niet alleen de
eigen maatschappij weer helemaal op
gebouwd, maar ook de slachtoffers
een helpende hand toegestoken. De
'bijzondere betrekkingen' hielpen kort
om de Duitsers hun gevoel voor ei
genwaarde weer te herwinnen.
Kentering
Maar naarmate de tijd verstreek, werd
van Westduitse kant die behoefte aan
de 'bijzondere betrekkingen' minder.
En toen in 1969 Willy Brandt aan het
hoofd kwam van een socialistisch-libe-
raal coalitiekabinet, werd het duide
lijk dat de Bondsrepubliek naar 'even
wichtigheid' streefde in haar betrek
kingen met dc Arabische staten en Is
raël. Onder die leus probeerde de
Westduitse regering de eens zo voor
treffelijke verhouding mot de Arabie
ren weer op te bouwen. En vorig
jaar, toen de 'Ostpolitik' met succes
was bekroond, werd in Bonn defini
tief besloten dat de periode van de
'bijzondere betrekkingen' met Israël
afgelopen moest zijn. Als gevolg kreeg
voor de eerste keer in de geschiedenis
van de Westduits-Israëlische betrek
kingen de Israëlische ambassadeur in
Bonn op 22 februari van dit jaar een
politieke uitbrander van het ministe
rie van buitenlandse zaken, naar aan
leiding van het neerschieten door Is
raël van het Libische passagiersvlieg
tuig.
West-Duitsland is in de internationale
politiek een normale staat geworden.
Onder Adenauer verzoende het zich
met voormalige vijanden in West-Eu
ropa en gedeeltelijk met Israël. Onder
Brandt verzoende het zich met zijn
vroegere Oosteuropese vijanden. Als
één van de sterkste mogendheden in
Europa op industrieel en economisch
gebied speelt de Bondsrepubliek bin
nen de Europese Gemeenschap een
zeer belangrijke rol.
Dit machtige West-Duitsland, dat bin
nenkort lid wordt van de VN, en om
wiens economische gunsten zelfs de
Sowjet-Unie dingt, gaat nu meer dan
ooit zijn eigen belangen als middel
grote mogendheid nastreven. Dat is
de boodschap, die Brandt door middel
van een psalm en anderszins aan Is
raël heeft overgebracht De Westduit
sers willen al sinds vele, vele jaren
niets van de oorlog weten. De oude
ren susten hun schuldgevoelens met
Wiedergutmachungsgelden, de jonge
ren hebben helemaal geen boodschap
aan het verleden. Vandaar, dat Willy
Brandt inderdaad uit naam van het
Westduitse volk sprak, toen hij in Is
raël het eind van de 'bijzondere be
trekkingen' aankondigde. Vandaar dat
een Israëlische regeringsfunctionaris
somber opmerkte: 'We zullen nog wel
eens naar de periode vóór dit bezoek
terugdenken als de goed, oude tijd'.
