Expositie op 'Rosendael'
toont veel over kastelen
Jd
1
IsMH
dichtbij
flierefluiters (1)
'lierefluiters (2)
ipport: geen
eknoei met
losten metro
Geheel nieuw type
koortsthermometer
'Gelast luchtvaartshow af'
Afscheid van
de oude rat
Oil
alle moeite voor niets
dag
kikkers
corset
rommel
zwartgallig
HOUW/KWARTET WOENSDAG 6 JUNI 1973
BINNENL.\ND/COMMENTA.4R
T5/K7
pinmeniaar
viel niet te verwachten dat alle
lerlanders uit alle hoeken van het
van alle leeftijden en alle rang
stand (voor zover nog aanwezig) de
impet zouden steken bij het aan-
van de regeringsverklaring van
kabinet-Den Uyl. Toch is de nage-
algemene indruk dat het eerste
len van Den Uyl c.s. dank zij
:t name ook de gematigde toon van
regeringsverklaring en de nadere
teenzettingen bij de replieken in de
weede Kamer meer positieve re
gies heeft opgeleverd dan aanvanke-
k werd verwacht.
;twekt bij ons dan ook enige verba-
ig dat het Nederlands Christelijk
erkgeversverbond (NCW) nu met
aantal wel erg krasse uitspraken
t: 'Regeringsverklaring roept
i op van luilekkerland-sprookjc'
2^1 'Den Uyl doet zich in regeringsver-
lying voor als een soort flierefluiter'.
e ondernemers zijn voorts somber
istemd over de zorgeloosheid die het
binct-Den Uyl onder meer aan de
g zou leggen als het over de (naar
ct NCW beweert) fors teruglopende
kdrijfsactiviteiten gaat.
ui nu deze taal kracht bij te zetten
ordt een groot aantal cijfers opge-
:rd, waaruit zou moeten worden af-
tleid dat Nederland althans in econo-
lisch opzicht zo ongeveer naar de af-
ond holt. Het merkwaardige daarbij
dat deze cijfers vrijwel geheel be-
ekking hebben op een periode, waar
de PvdA, PPR en D'66 geen enke-
regeringsverantwoordelijkheid droe-
j.
ok geheel los daarvan is het evenwel
de vraag of het beeld wel zo
imber is als door het NCW geschetst
ordt. Men vindt het in de jaarversla-
lo van de meeste ondernemingen
d van het NCW niet terug.
tt NCW valt het kabinet-Den Uyl in
:t bijzonder aan op een gebrek aan
eld isie in de economische sector. Daar
3u het kabinet de zaak veel en veel
zonnig zien. Nu is de regeringsver-
aring van premier Den Uyl een ka-
n'iinetsstuk. Daarin is dus ook terug te
*oe inden wat de leden van het kabinet
der voor zich van de zaken vinden,
'oor de in de regeringsverklaring ge-
hetste economische inzichten moet
bij de minister van economische
b iken zijn. En dat is drs. R. F. M.
jibbers; nog niet zo lang geleden een
jonge, veelbelovende ondernemer
|vódr hij minister werd o.m. lid van
bet dagelijks bestuur van het Ne-
iderlands Christelijke Wcrkgevcrsvcr-
fcnd.
f)e voorzitter van het NCW noemde
pem (terecht) 'een schrandere man'.
AMSTERDAM (ANP) Uit het on-
erzoek van de administraties van de
""Amsterdamse Metro Combinatie'
AMCO) en de aannemerscombinatie
kipsoor is niet gebleken diat er han-
elingen hebben plaats gehad die als
nregelmatig moeten worden bestem-
leld en die de gemeente Amsterdam
rechtstreeks financieel nadeed zouden
- ebben berokkend. Dit is een van de
wnclusies waartoe de gemeentelijke
ccountantsdienst is gekomen na een
nderzoek in opdracht van b. en w.
laar de bouwkosten van de metro en
faarvan in een nota aan dit college
erslag is uitgebracht.
Lanleading tot het onderzoek vormde
"len aantal beschuldigingen, geuit
looi de voormalige bedrijfsboekhou-
ler van AMCO. Deze hielden in dat
Ie gemeente door de aannemerscombi-
iwcatie ernstig zou zijn benadeeld. Het
mderzoek strekte zich mede met het
log op de mogelijkheden van cijfer-
vergelijking, eveneens uit tot Cos-
'oor. Volgens de accountantsdienst
N ijn de beweringen van de boekhou
der van AMCO door het onderzoek
liet bevestigd. Wel werd geconsta-
eerd dat bepaalde extra kortingen tot
een bedrag van ƒ48.43, waarop de
geen recht heeft maar die
""voor de kostenberekening wel van be
lang zijn, door AMCO niet in de aan
de dienst der publieke werken te ver
trekken kostenoverzichten waren op
enomen.
n hoeverre dit al of niet in strijd ge-
»«i acht kan worden met de desbetreffen
de contractbepalingen wordt een juri-
In disch probleem genoemd. Het kosten-
bt begrip is namelijk in het contract en
de nadere uitwerking daarvan niet
s' omschreven.
;ie Bij het onderzoek zijn voorts geen
aanwijzingen gevonden voor de bewe-
:kt 'ing van de voormalige bedrijfsboek-
m houder dat de controle op de uitvoe-
,e ring van de contracten door de dienst
der publieke werken onvoldoende zou
- rijn geweest. 'In ieder geval voldoet
de organisatieopzet ten aanzien van
gi bei aspect controle aan de daaraan te
stellen eisen', aldus de nota.
Museum heeft nu ook verhaal-op-de-geluidsband
door Jac Lelsz
ROZENDAAL Er staan in Nederland nog ongeveer driehonderd
kastelen. Maar wat is nog kasteel wat kasteel heet? Geschat wordt
dat slechts 25 procent van de gebouwen, die kasteel genoemd wor
den, dat in oorspronkelijke zin ook zijn. Wie uit cultuur-historische,
romantische of welke overwegingen dan ook in het onderwerp ge
ïnteresseerd is, kan er op kasteel Rosendael bij Arnhem heel wat
over aan de weet komen.
Het dorpje Rozendaal is nogal bijzon
der. Het is heel klein, mooi en stil.
Het bezit een van de weinige vrouwe
lijke burgemeesters die misschien bo
vendien wel de moeilijkste van alle
namen heeft: mevrouw H. L. M. Flugi
van Asperm-ont d'Hangest barones
d'Yvoy. Het heeft nog altijd zijn 'be
driegertjes', die half Nederland tij
dens een schoolreis wel een natte
broek bezorgd hebben. Het herbergt
de meest produktieve zanger van het
nieuwe kerklied, Guillaume van der
Graft. En het is een écht kasteel rijk.
In dit kasteel is sinds een jaar of tien
een internationaal kastelenmuseum
gevestigd. Het instituut heeft een
tweeledige functie. Enerzijds is het
een federatie van verenigingen uit ve
le landen, die de belangstelling voor
het kasteel willen aanwakkeren, an
derzijds ontmoetingspunt van kaste
lendeskundigen, vooral mensen die
zich bewegen op het terrein van de
restauratie. Hoewel de overheid er
flinke sommen in stopte, blijft het in
stand houden van het Nederlandse
kastelenbezit een zorgelijke zaak. De
inkomsten zouden alleen al tien pro
cent per jaar moeten stijgen om de
inflatie bij te houden. Een vervelend
ding is ook, dat het onderhoud van de
kastelen niet meer voor de, belastin
gen aftrekbaar is. Van de driehonderd
kastelen zijn er tweehonderd in han
den van de staat, gemeenten, stichtin
gen enz., honderd zijn nog het eigen
dom van particulieren.
Het museum in kasteel Rosendaal, dat
zelf waarschijnlijk in het begin van
de veertiende eeuw werd gesticht als
buitenverblijf van de hertogen van
Gelre en waarvan eigenlijk alleen de
grote zware ronde donjon (een toren
met metersdikke muren) nog over
eind staat, ontvouwde voor de bezoe
kers de geschiedenis van de kastelen
totnogtoe alleen aan de hand van
prenten, foto's, tekeningen en maquet
tes.
Deze zomer voor het eerst het is
sinds enige dagen weer open wordt
er ook een serie fraaie dia's getoond
van kastelen uit vele landen. Het ver-
haal-op-de-geluidsband is van mej. drs.
Ingrid W. L. Moerman, kastelendes-
kundige van het museum De Laken
hal te Leiden. Zij heeft ook een heel
lezenswaardig boekje geschreven on
der de titel 'Kastelen en hun bewo
ners', dat bij Van Dishoeck te Bus-
sum uitkwam in de Fibula Junior
reeks, die onder auspiciën van de Ne
derlandse Jeugdbond ter Bestudering
van' de Geschiedenis staat. De dia's ge
ven op overzichtelijke wijze de ont
wikkeling van de kastelen weer, vanaf
de aarden burcht en met palissaden-
versterking van vóór het jaar 1000, zo
als de Trelleborg in Denemarken, tot
Kasteel Rosendael te Rozendaal. Gezicht op de noordoostzijde. Gra
vure van P. Schenck, 1702. Op 't ogenblik ziet het er wel wat anders
uit, maar de ronde toren fde donjon) is er nog, zij het minder hoog
dan het oorspronkelijk 25 meter) het geval was. Voor wie van grie
zelen houdt: de gevangenis is ook te bezichtigen.
Het Muiderslot
(ADVERTENTIE)
cloko^ de beste voeding voor uw hond
de indrukwekkende kastelenbouw in
de vijftiende eeuw, waarvan Tarascon
in Zuid-Frankrijk een sprekend voor
beeld is.
'Romantiek'
Meer dan oude raadhuizen en kerken
zijn kastelen omgeven door een waas
van romantiek. Het is vooral nok
daarom dat er tegenwoordig weer zo
veel belangstelling voor is. In de ge-
dachtea van het publiek wordt het
kasteel veelszins bevolkt met ridders
en jonkvrouwen, die hun leven door
brengen met vechten en minnekozen,
alsof er een prachtig spel wordt opge
voerd, dat met het leven van alle dag
niets te maken heeft. Natuurlijk ken
den de kasteelbewoners ook 'het leven
van alle dag', al verschilde het wel
wat van dat van de boer, de am
bachtsman, de burger in het algemeen
de 'deyne luyden'. Het leven op zo'n
kasteel was dikwijls nogal saai. Er
werd gejaagd, geschaakt, gedobbeld,
getriktakt, gedanst enzovoorts. De
komst van de minstreel was altijd
weer een belevenis, vooral als hij pot
senmakers meebracht. Op het punt
van het minnekozen behoeft men
door elkaar geen medelijden met de
kasteelbewoners te hebben, al leidde
het soms ook tot dramatische toestan
den. Gevochten werd' er ook veel, en
dat was in de regel dan ook het mo
tief tot de bouw van een kasteel.
Veelal werden de kastelen gebouwd
door edellieden, die krijgsdienst moes
ten verrichten voor hun landsheer,
vaak de keizer of de koning. De grote
tijd voor de kasteelbouw in ons land
was de dertiende eeuw. Er werden
toen huizen gebouwd, versterkt met
een gracht, muren en torens. Melis
Stoke, dertiende eeuws kroniekschrij
ver, spreekt zowel van casteel, huijs,
veste als borch. De grote kastelenbou
wer in Nederland was Floris V die
zich hiermee vooral tegen de West
friezen beschermde.
Omdat de adel in Nederland niet zo
rijk was, bezitten we niet de enorme
kastelen, die sommige andere landen
hebben: Frankrijk, Duitsland, Italië,
Spanje en Engeland (Rusland heeft
geen kastelen). Met de opkomst van
het buskruit begon de degradatie van
het kasteel als verdedigbare plek. Wat
na die tijd gebouwd werd, waren
meer buitenplaatsen, lusthoven.
Drs. Ingrid Moerman komt, wat Ne
derlands huidige bezit aan kastelen in
de authentieke betekenis betreft, niet
verder dan een zeventig. Het ene kas
teel is gaver bewaard dan het andere,
soms is er niet meer dan een ruïne
over. We noemen enkele van de be
kendste kastelen: Brederode te Sant
poort, de Cannenburch te Vaassen
(waarmee de naam van Maarten van
Rossum annex is), de Valkhof te Nij
megen, Loevestein (waaruit Hugo de
Groot in een boekenkist ontsnapte),
de Ridderzaal in Den Haag en het
Muiderslot te Muiden (waar P.C.
Hooft drost was en een kring van
dichters om zich heen vergaderde, on
der wie Vondel, vóór deze rooms-ka-
tholiek werd). Bij de tentoonstelling
op Rosendael ligt duidelijk het accent
op de ontwikkeling die het kasteel in
Europa als bouwwerk doormaakte, en
op de achtergronden die ertoe hebben
geleid. Misschien zou het interessant
zijn om bij een volgende uitbreiding
van het museum menselijke aspecten
nog wat sterker te gaan belichten.
ARNHEM Organon Teknika
(AKZO) heeft een koortsther
mometer uitgedokterd die het
niet meer nodig maakt naar het
topje van de kwikkolom te zoe
ken: het apparaatje geeft de li-
chaamstemparatuur in cijfers
aan. Ze zijn ook in het donker
gemakkelijk te lezen. Een ander
voordeel: de uitslag is binnen
25 seconden bekend. Deze
koortsmeter werkt elektronisch.
De afwijking is volgens Orga
non Teknika maximaal 0.1
graad celsius.
"jQ
Van n verslaggever
•jtj DEN HAAG Het Eerste Kamerlid
'jSchwarz (D'66) heeft minister Pronk
[evraagd de op 30 juni in Deelen te
'ouden luchtvaartshow alsnog af te
ui Belasten. Hij meent dat de argumen-
Ion vóór het houden van een vlieg -
55 show niet opwegen tegen de ernstige
risico's voor de burgerbevolking.
In discussies over hoeveel en wat wij
eten, en hoe (on)gezond dat is, komt
nogal eens een kolonie laboratorium
ratten ter sprake die op een wat on
waarschijnlijk dieet in redelijke wel
stand zowat tweemaal zo oud werd als
voor ratten te doen gebruikelijk is.
De truc bestaat hierin, dat die ratten
een gematigde vorm van uithongering
ondergaan. Zij krijgen vanaf hun pril
le jeugd een flink stuk minder te
eten dan volgens de regelen der dier
verzorging dienstig is. Samenstelling
en kwaliteit van het voer zijn wel
'verantwoord'. Geheel naar verwach
ting groeien die ratten langzamer,
maar, zoals gezegd, zij' bereiken er
zonder veel ouderdomsbezwaren een
ongehoorde leeftijd mee.
Dat is natuurlijk een verhaal waar de
moraal haast te dik bovenop ligt. Dat
wij gemiddeld te veel eten en dat dat
bar ongezond is wordt ons toch al
door bestrijders van hart- en vaatziek
ten terecht voorgehouden. En
aan die ratten zie je nou eens hoe de
deugd op dit punt beloond kan wor
den. Kón worden, want dezelfde
truc bij mensen zou natuurlijk moe
ten beginnen met 'ondervoeden'
van baby's en dat is toch wel een
twijfelachtige zaak. Maar toch.
Aan dat vage puntje-puntje-puntje is
nu een einde gemaakt door dr. C. F.
Hollander. En hij kan het weten,
want hij is directeur van ons nationa
le centrum voor verouderingsonder-
zoek, het TNO-instituut voor experi
mentele gerontologie in Rijswijk. In
een overzicht van zijn vakgebied in
het Tijdschrift voor Ziekenverpleging
(vol. 16, pag. 463465) haalt hij bijna
terloops de legendarische o\ide ratten
aan, die in meer dan een opzicht oud
blijken te zijn. jHet effect is voor het
eerst beschreven door McCay en
Cromwell, in 1934. En het onderzoek
sinds die tijd heeft geen enkele ande
re diersoort opgeleverd waarmee de
zelfde truc valt uit te halen. Hoewel
ratten en mensen biochemisch aardig
wat gemeen hebben, zou het wel heel
toevallig zijn als wij de tweede soort
zouden blijken die van honger oud
wordt.
Tijd dus om afscheid te nemen van
de legendarische oude rat. Of toch
niet? Het blijft natuurlijk principieel
wel degelijk interessant, te weten hoe
die truc met de ratten werkt. Daar
wordt ook nog steeds onderzoek naar
gedaan.
Veiligheid
De in Amerika begonnen, en met eni
ge vertraging naar hier overgewaaide
discussie over dc veiligheid van kern
centrales, lijkt in Amerika zo niet een
happy end dan toch de mogelijkheid
van betere tijden in zicht te krijgen.
Behalve over de technische vragen
ging het in de Verenigde Staten voor-
(ADVERTENTIE)
doko^de beste voeding voor uw hond
al ook over een kwestie van organisa
tie. Het onderzoek naar veiligheids
vraagstukken was daar in handen van
de afdeling 'reactorontwikkeling en
technologie' (RDT) van de Commissie
voor atoomenergie, en daar was het
volgens een heleboel mensen niet in
goede handen. Die afdeling RTD is
onder de energieke leiding van haar
directeur Milton Shaw voornamelijk
erg hard bezig aan het ontwikkelen
van de snelle natriumgekoelde kweek
reactor, het Amerikaanse broertje van
ons bouwsel in Kalkar. Het budget
voor veiligheidsonderzoek aan de 'ou
derwetse' watergekoelde reactoren zo
als die nu draaien en gebouwd wor
den, had de neiging elk jaar wat af te
kalven. Bovendien liep dat onderzoek
ook al om technische redenen forse
vertraging op, wat op zijn minst in de
hand werd gewerkt door nogal grote
verschillen van inzicht tussen de men
sen die het moesten uitvoeren en de
op afstand maar krachtig regerende
Shaw.
Deze ontwikkeling was des te meer
betreurenswaardig, omdat het veilig
heidsonderzoek een paar dringende
vragen te beantwoorden had. De be
langrijkste daarvan is wel, of het
noodkoelsysteem dat in werking hoort
te treden als het koelwater door een
gigantisch lek zou weglopen, inder
daad zou functioneren. Doet het dat
niet. dan verandert de kern van de
reactor in een gloeiende radioactieve
chaos waarvan de consequenties moei
lijk zijn te overzien.
De enige echt degelijke manier om
daar achter te komen is, een proefre
actor dol te laten draaien en te kijken
of dat noodkoelsysteem nu inderdaad
werkt of niet. Het was onder andere
die proefreactor waarvan de bouw ja
ren werd vertraagd, mede omdat de
opzet van het experiment halverwege
nogal eens werd gewijzigd (het was
toch zonde om zo'n dure reactor in de
poeier te laten draaien, vond de direc
tie ineens).
De vragen naar de veiligheid van
kerncentrales werden des te dringen
der toen, bij proeven met een klein
schaalmodel, bleek dat het noodkoel-
water helemaal niet bij de bedreigde
plaatsen kwam. Daaruit trokken veel
critici de conclusie dat dus de nood-
koelsystemen van kerncentrales niet
zouden werken. (Dat geluid wordt
ook hier nog steeds gehoord.) Maar
de betrokken Amerikaanse onderzoe
kers verklaarden dat ze daar helemaal
niet naar gekeken hadden, dat dat
ook niet kon in zo'n klein model, dat
ze alleen een paar meetcijfertjes voor
hun theorie verzameld hadden. In ie
der geval werd de onrust er groter
op.
De Commissie voor atoomenergie
heeft nu een ernstige poging gedaan,
de organisatiecrisis in ieder geval op
te lossen. Het veiligheidsonderzoek is
uit de afdeling van de heer Shaw ge
licht en heeft de status van aparte af
deling gekregen. Dat betekent in ie
der geval dat het voor de financiering
niet meer direct hoeft te concurreren
met de ontwikkeling van de snelle
kweekreactor. Die concurrentie was
zwaar, zeker sinds president Nixon de
snelle reactor aanprijst als het proba
te geneesmiddel tegen de energiecrisis
die de Amerikanen hier en daar aan
den lijve voelen. Bovendien is de om
streden leiding van de heer Shaw
geen beletsel meer voor hartelijke sa
menwerking. De nieuwe afdeling vei
ligheidsonderzoek wordt geleid door
Herbert Couts, vroeger lid van de Ad
viescommissie voor reactorveiligheid,
dezelfde commissie die al jaren hard
op kritiek levert op de manier waar
op Shaw de zaken aanpakte.
De nieuwe werkindeling is door de
critici met behoedzaam optimisme
verwelkomd, meldt Science (1 junj,
pag. 934).
onder redactie van loes smit
Een inwoner van Wassenaar heeft
een brief gestuurd aan zijn ge
meentebestuur met een aanklacht
tegen de manier van werken van
de dienst gemeentewerken en het
bureaucratische karakter van de
gemeentelijke organen. Hij conclu
deert in zijn brief, dat het best
mogelijk is om een sluitende begro-
ting te krijgen, als er maar effi
ciënt gewerkt wordt.
In 1972 bracht de briefschrijver,
evenals enkele andere bewoners
van de Van Naeltwijkstraat, op de
voorkant van zijn huis een houten
betimmering aan. Een ambtenaar
van bouw- en woningtoezicht merk
te dat en op 3 oktober stuurde de
directeur van de dienst gemeente
lverken een brief aan de bewoners,
dat de wijziging van de voorgevel
ivas aangebracht zonder de vereis
te vergunning. De bewoners wer
den alsnog in de gelegenheid ge
steld om een vergunning aan te
vragen. Dat deed de briefschrijver
op 17 oktober. Vier maanden later
kreeg hij van de directeur van ge
meentewerken een brief, waarin
stond dat de verandering aan de
gevel van zijn huis uit bouwkun
dig en estetisch oogpunt van zoda
nige ondergeschikte betekenis was,
dat er geen bouwvergunning nodig
was. Alle moeite was dus voor
niets.
In zijn brief geeft de Wassenaar
der een opsomming van de mensen
die voor deze simpele zaak onnodig
in de weer zijn geweest: een amb
tenaar die de verandering consta
teerde en daarover een brief ging
schrijven, een typiste die de brief
tikte, een directeur die de brief te
kende, een ambtenaar die de brief
verzond en natuurlijk de postbode.
Daarna de briefschrijver zelf, die
de formulieren heeft ingevuld en
verzonden. Daarna weer een onbe
kend aantal ambtenaren, dat zich
tussen oktober '72 en februari '73
voortdurend heeft afgevraagd wat
Wereldmilieudag is alweer voorbij.
Want net als voor dierendag, moe
derdag, vaderdag, verjaardag, zen
dingsdag, biddag voor het gewas,
koninginnedag, reclasseringsdag,
oudejaarsdag, nieuwjaarsdag, de
dag van de arbeid, prinsjesdag, an
jerdag en luilakdag komt zo'n mi
lieudag maar één keer in het jaar
voor.
Gisteren is de milieudag dus, naar
men mag hopen, overal ter wereld
gevierd, voorzover er tenminste in
dit opzicht nog ergens vreugde
over te bedrijven valt. In Japan,
waar de vervuiling vermoedelijk
de meeste slachtoffers onder de
mensen heeft gemaakt, houdt deze
'viering' met die ene dag niet op.
Iedere burger, van hoog tot laag,
was gevraagd gisteren de auto
thuis te laten en de fiets of het
openbaar vervoer te pakken of ge
woon te gaan lopen; aan het eind
van de dag zou de zuiverheid van
de lucht dan gemeten worden. De
petitie, die meer dan tweehonderd
duizend inwoners van Tokio on
dertekend hebben, heeft ook resul
taat opgeleverd: het stadsbestuur is
nu van plan een wet in te voeren,
waarbij de burger meer 'recht op
zonneschijn' kan doen gelden. Er
mag dan geen gebouw meer wor
den neergezet, hoger dan zeven-
eneenhalve meter, zonder instem
ming van minstens driekwart van
de omwonenden.
Aan het vuile water doen de Ja
panners ook aardig wat. De Soemi-
darivier, die in de luurt van To
kio stroomt, was al negen jaar
'dood' verklaard. Het water, niet
meer dan een dikke, onwelrieken
de brij, is door veler inspanning
belangrijk schoner geworden en
stinkt haast niet meer.
te beslissen en toen de beslissing
eenmaal genomen was, wéér een
ambtenaar, die de brief opstelde,
een typiste, een directeur en een
ambtenaar voor de verzending en
als laatste natuurlijk opnieuw de
postbode.
Deze gang van zaken is voor de
schrijver 'te curieus om ze u te
onthouden', zo schrijft hij aan het
gemeentebestuur. B. en w. hebben
geantwoord dat deze gang van za
ken echt niet zo curieus is. Om te
kunnen beoordelen of een gebouw
voor een vergunning in aanmer
king komt, moet gemeentewerken
nu eenmaal beschikken over in
zicht in de verandering. Blijft het
feit, dat op die manier veel over
bodig, tijd- en geldrovend werk
'wordt gedaan.
Een nieuw plan om de scheve to
ren van Pisa staande te houden:
doe 'm een soort stalen corset om
(om de onderkant uiteraard) en
zet dat corset vast aan vier lood
zware betonnen blokken. Of de to
ren er mooier op wordt, is nog de
vraag, maar het is dan ook een uit
vinder de Italiaan Lorriano Rif-
redi die met het plan op de
proppen gekomen is.
Kijk! Kikker! klinkt als de ver
baasde uitroep van iemand die de
ze amfibieën zelden of nooit tegen
komt. Voor al die mensen die ze
nog eens goed van dichtbij willen
bekijken, opent dr. D. Hillenius
volgende week woensdag een ten
toonstelling in de Grote Kerk van
Westzaan, die 'Kijk! Kikkers!' is
genoemd. Kikkers vind je er terug
in keramiek, beelden, grafiek, teke
ningen, illustraties, teksten, foto's,
natura, wetenschap en voorwerpen.
En wie het geluk had een uitnodi
ging voor die expositie te ontvan
gen, heeft voor altijd een bijna-
echte kikker bij de hand. Die uit
nodiging was groen en kon met
een eenvoudige handgreep tot een
heuse kikker omgebouwd worden.
De Brusselse 'Waterloopleinmarkt'
die daar overigens op het Vos
senplein wordt gehouden gaat
15, 16 en 17 juni zijn eeuwfeest
uitbundig vieren. Die rommel
markt bestaat eigenlijk veel langer
dan een eeuw. Driehonderd jaar
geleden al kende de Belgische
hoofdstad zo'n markt, die toen in
de wijk van de gegoede burgers te
vinden was, maar precies een eeuw
geleden verhuisde naar het Vossen
plein. En daarom mogen die drie
feestdagen voor één keertje niet
alleen de vaste kooplui hun twee
de-, derde- of zoveelstehands waren
aan de man en vrouw proberen te
brengen, maar ook iedere andere
geïnteresseerde, mits die in een
van de EEG-landen thuishoort, he
lemaal zonder vergunning. En be
halve dat vermoedelijke allegaartje
van nationaliteiten is er op deze
markt voor deze uitzonderlijke
gelegenheid op de Grote Markt van
Brussel nog meer te beleven,
zoals de verkiezing van 'Miss Oude
Markt' en de huldiging van markt-
vrouwtjes die met hun stalletjes
het langst op dit Brusselse 'Water-
looplein' staan.
Het ministerie van volksgezond
heid en milieuhygiëne heeft zo
als gebruikelijk in deze tijd van
het jaar een vouwblad uitgege
ven, waarin uitsluitend gewezen
wordt op de zwarte kanten van het
leven, speciaal dat stukje dat zich
in de vakantie afspeelt.
Meermalen is volgens het ministe
rie gebleken dat vakantiegangers
zich weinig of helemaal niet reali
seren welke risico's hun gezond
heid loopt in een ver, vreemd
land. Het zwartgallige vouwblad
waarvan we de nieuwe minister
mevrouw Vorrink nog niet de
schuld mogen geven behandelt
dan ook achtereenvolgens cholera,
pokken, gele koorts, buiktyfus, kin
derverlamming, tetanus, difterie,
tuberculose, kwaadaardige geel
zucht en malaria. Wie het gratis
vouwblad wil hebben, kan het vin
den bij de meeste reisbureaus, de
ANWB en aanverwante instellin
gen, maar moet er beslist zijn va
kantie niet door laten vergallen.
'Simpkins, waar heb jc die laatste zending eieren besteld?'
