VVV l
Tomi lingerer tekent
prenten vol venijn
'Speelraad wil meer aan
voorlichting doen'
uw probleem
ook hel; onze
'Het beest van monsieur Racine'
Kinderboeken
Algemeen keurmerk nuttig - maar ook bezwaren
Boekenetalage
Tfi/f/KW-VRTET M Ai AND AG 4 JUNI 1973'
BINNENLAiND T5/K7
'an e
zonn-
ntrze
igrij,
rvS^t
inch-
en
tern-
r os
N.
lis c
t (a
den)
en
week hebben de derde klas-
idexamenklassen) van het La-
ishoud- en Nijverheidsonder-
Citotoets moeten maken, al-
;e aan het eigenlijke eindexa-
pnnen. Als leerkracht Engels.
:n aan een huishoudschool,
m ij enkele dingen van het
oen ik de toets voor het vak
onder ogen kreeg, kon ik mijn
mwelijks geloven. Namen als
Baldwin. H. E. Bates e.a., mij
rend aan de tijd dat ik voor
•A. eksamen werkte, prijkten
n de bladzijden van deze
ota bene bestemd voor leerlin-
een huishoudschool! Ik hoor
tijd veel geluiden als: we
het theoretisch nivo van de
jen van het l.b.o. wat optrek-
enkt men dit te bereiken door
raktisch ingestelde 1 eerlingen
it deze mensen er zijn) te kon
en met z.g. literair werk? En
k nog in een eksamensituatie?
in me zo langzamerhand af te
wat de bedoeling is van het
nderwijs. Moeten we nu alle-
koste wat het kost. tot een
enheidsworst geworden, waarbij
let wordt op een tikkeltje alge
ontwikkeling, een snufje van
een snufje van dat, maar voor-
te veel praktische gerichtheid,
iat oogt niet zo veel? Waarom
de makers van de Citotoets
an bij de belangstellingssfeer
iet meisje op de huishoud-
Onderwerpen genoeg, zou ik
gen! En reken maar dat er dan
meer enthousiasme gewerkt
dan nu het geval is. Wat be
sgel Ijhet eindexamen voor de huis
de Urhool nog dit: Waarom iiber-
nog een eindexamen?
Sini Boter
sias Ajax
'Kw van 22 mei leest men de vi-
n dr. W. Barnard op de omvang
voetbalreligie. Hij s telt die
diers voor als 'helden en pnes-
die een soort monomanie in ons
;e cultuurpatroon veroorzaken,
its afweet van Barnards theolo-
ehvondert zich niet over zijn
e tegen al wat religie is. Want
eit is h et. dat wc met deze
lysterie staan voor een religieu-
rdwazing. Trouwens wat willen
ken wij ,als de dagbladen levens-
ijvingen opdienen van spelers
en radio hier een volk beïnvloe-
Van 1909 tot 1921 heb ik mijn
lertje bij Ajax meegeblazen. Dit
lisverstand weg te nemen, dat
er niet gaat om morele of puri-
dwarskijkerij. Maar men sprak
ir wel eens, en nog, van 'volks-
mming' als de kerk ter sprake
Ik durf hier te zeggen dat de
fee sportsensatie en hysterie een
ire volksverdomming bezig is te
n. dan ooit de kerk gedaan
Kan ook niet anders, omdat de
ng van de sport, elke kritische of
ifische benadering van het leven
beert. We horen alleen over
lallen, maar van Kant weet men
erdam
F. G. de Groot
iriftuitlegging
Vandaag' Tr/Kw 23 mei haalt de
jver het verhaal aan van de ka-
mg uit Morenland, en suggereert
wie Godservaring zoekt, moet bij
uitlegging zijn. Maar dan is het
een redelijke vraag: bij wie moet
wezen van de plm. 200 kerken
Godservaring op te doen? Schrij-
maakt dan ook een ernstige fout
te beweren dat Godservaring te
rijgen zou zijn bij de uitlegging.
Iers het geval van de kamerling
men duidelijk, dat de Geest er
er zat. Men kan toch kwalijk be
en dat' al deze kerkelijke richtin-
door de Geest geleid worden? Dit
ten zelfmisleiding om twee rede
ten eerste: Christus heeft ons be-
dat de Trooster ons zal leiden
de volle waarheid; ten tweede:
zal alleen met ons zijn, als we
buiten het geschrevene gaan (l
t4:6,7; 2 Thess. 2:15, 16; Fil. 4:8,9).
schrift leert ons duidelijk dat de
"ten zich van de waarheid hebben
eerd en verdichtsels hebben aan-
>men (2 Tim. 3,4).
iedam
H. v. Holten
iut citaat
'voortgezette discussie met Van
lsum' (Tr/Kw 18 mei) citeert u
mijn artikel in Socialisme en De-
cratie. Maar u laat mij daarin heel
s anders zeggen, dan ik in S. en D.
'reef. Namelijk: Ik pleit niet voor
gevoelssocialisme, ook niet voor
'zakelijk verantwoord en geestelijk
undeerd socialisme'. Ik schreef ech-
'Ik pleit niet voor een gevoelsso-
lisme. ook niet voor een religieus
!'alisme, maar voor een zakelijk ver
boord en geestelijk gefundeerd so
lisme'. Dat is wel heel iets anders,
'sterdam
dr. J. J. Buskes
«terview (1)
Me Visser had in de krant van
'andag 28 mei jl een interview met
Het is mij allemaal best wat hij
'rijft, als ik de lezers, maar even
8zeggen dat niet alles wat er tussen
«halingstekens staat, uit mijn mond
gekomen. De opmerkingen over
tpsdominees. over de opvolging van
0. Jager, en over de uitverkiezing,
Hette Visser niet op zijn bandre-
rder terug kunnen vinden. En de
t heeft hij zozeer uit zijn verband
•plukt, dat het ook niet mooi meer
Ik denk dat hij de dagelijkse kook-
cepten in Trouw goed verzorgt,
aar ditmaal heeft hij de boel laten
erkoken.
assenaar
Sipkc v. d. Land
SPELEN
GEEN
Eén van de opvallendste kinder
boeken die de laatste tijd zijn
verschenen is 'Het beest van
monsieur Racine' van Tomi
Ungerer. Het bij Bruna 12,50)
uitgegeven boek is echter niet
het argeloze prentenboek waar
voor je het bij eerste aanblik
zou kunnen verslijten. Want
Tomi Ungerer is een satirisch
tekenaar. Hij gebruikt dan wel
leuke kleuren, maar bij nadere
beschouwinig doet hij zeer veel
venijn in zijn prenten.
Ungerer werd in 1931 in Straatsburg
als zoon van een klokkemaker
geboren. In 1939 werd hij Duitser, in
1945 weer Fransman. Na vele
omzwervingen door IJsland.
Noorwegen, Lapland, Algerije en
Denemarken kwam in 1958, hij was
toen pas 27, Amerika waar hij een
carrière heeft gemaakt als tekenaar,
schilder, beeldhouwer,
posterontwerper en schrijver van zijn
eigen teksten. Hij behoort met
Maurice Sendak, aan wie 'Het beest
van monsieur Racine is opgedragen,
tot de meest geliefde
kinderboekenschrijvers van Amerika
Ook Sendak is in ons land
uitgegeven. Het verhaal van Ungerers
boek is simpel, de gepensioneerde
ambtenaar monsieur Racine woont in
een Frans provincieplaatsje. Hij
tuiniert en wint daar prijzen mee
Alles zou zo zijn gebleven als niet op
een morgen zijn altijd prijzen in de
wacht slepende peren verdwenen
waren. De heer Racine betrekt de
wacht en komt tot de ontdekking dat
een vreemd beest de dader is: 'Het
was zo groot als een jong kalf. Zo uit
de verte leek het op een stapel gore
dekens'. Monsieur Racine sluit
vriendschap met het dier. vertroetelt
het. bestudeert het en stuurt zijn op
schrift gestelde bevindingen naar de
Academie voor Wetenschappen. Daar
willen ze het mysterieuze beest ook
wel eens zien. Voor het front va,n de
genodigden laat het dier dan
plotseling een geluid horen dat het
nog nooit heeft laten horen: het
giechelt. Dan staat er in het boek-
Het begon te schudden, rolde op zijn
zij en rukte en scheurde zichzelf
open. Uit een hoop vodden en lompen
kwamen twee kinderen te voorschijn'
De politie moet het amfitheater
ontruimen. Buiten breken er rellen
uit als het bedrog bekend wordt. De
heer Racine is niet boos op de twee
grappige kinderen die hij laat
meedelen in zijn nu weer ongestoord
groeiende peren.
Een ander grappig verhaal dat bij een
ander alleen maar een leuk
prentenboek zou hebben opgeleverd.
Bij Ungerer is er een dimensie extra-
de satire. Want wie de platen goed
bekijkt ziet meer dan er oppervlakkig
te zien is. Overal - en vaak in hoekjes
- steekt de spot: drankzuchtigen,
ichote kinderen, bebloede bijlen op
hakblokken, gammele pompen,
lekkende koffiekannen, kortom alles
is in de vernieling en in
verwaarloosde toestand. De plaat die
staat bij de scène in Parijs, bij
aankomst van het geheimzinnige
beest, wemelt van venijn. En de
kroon wordt gespannen door het
rumoer in de Academie en op straat.
Die platen zijn het bestuderen dubbel
en dwars waard.Eén ding weet ik
zeker: hebben kinderen, voor wie dit
boek toch primair is bedoeld, die
dubbele bodem door? Ik had de
indruk dat mijn zoontje van negen
het alleen maar knotsgek vond.
Vandaar dat ik vermoed dat dit
opvallende boek ook menigmaal in de
handen van de ouders te vinden zal
z.ijn.
Gedichten
Kindergedichtjes verschenen er bij
Ploegsma: nog wel twee fraaie
bundels tegelijk. 'Toen wc nog klein
waren' van A. A. Milne (vertaling
Nannie Kuiper - ƒ7.50) en 'Hokus
Pokus' van Halfdan Rasmussen met
tekeningen van Ib Spang Olsen
(vertaling Paul en Herma Vogel -
9.90). Milne, die iedereen wel zal
kennen van 'Winnie de Poeh', schreef
'Toen we nog klein waren' voor zijn
zoon Christoffer Robert. Deze
kinderversjes, met de schattige
tekeningen van Ernest Shepard, zijn
niet in het minst verouderd. Ze zijn
erg eenvoudig en humoristisch.
Tekeningen en tekst doen elkaar geen
geweld.
In Hokus Pokus liggen de zaken even
anders. Daar domineren de
fantastische platen van de beroemde
Deense grafische kunstenaar Ib Spang
Olsen volledig. De kolderrijmpjes
vulden de gaatjes in de tekeningen.
De volle aandacht wordt dan ook
opgeëist door de illustraties.
Japan
De drie volgende kinderboeken
komen uit Japan. Ze verschenen daar
alle drie bij dezelfde uitgever Shiko
Sha Co. Ltd, Tokyo. Het Spectrum gaf
Simpkins houdt van het ruimtevaart-werk. Zijn hoofd is al luchtledig
KINDERSPEL
Van een onzer verslaggevers
Brleren die niet lijn voorzien van naam en
adrci kunnen niet in behandeling; worden
genomen. Geheimhouding Is verxekerd. Vra
gen die niet onderling met elkaar In verband
staan moeten In afzonderUJke brieven worden
gesteld. Per brief dient een gulden aan post
zegel* te worden Ingesloten. Adres: redactta
Trouw-Kwartet. postbus UI, Botterdam.
Illustratie uit 'Het beest van monsieur Racine'
er één uit: 'Wie roept daar?' van
Kota Taniuchi, Dr. W. Junk B.V.
Uitgeverij de andere twee: Meneer
Beer helpt en Meneer Beer en de
rovers 10.50, de twee laatste
boekjes 10,-.) En als we dan eerlijk
moeten zijn, en dat moet, dan vind ik
dat dr. W. Junk de beste boekjes in
de wacht heeft gesleept. De beide
berenboekjes zijn geïllustreerd door
Kozo Kakimoto. Niet opvallend, zeer
rustig en de tekst alle ruimte gevend.
Meneer Beer is niet bepaald van de
handige. In 'Meneer Beer helpt'
veroorzaakt hij menige ramp. terwijl
hij in 'Meneer Beer en de rovers' dc
laatstgenoemden de stuipen op het
lijf jaagt. Hij helpt ze in z'n
argeloosheid eerst een heel huis leeg
te roven en zet alles na het te hebben
opgeknapt weer terug, wat natuurlijk
niet de bedoeling van de rover was.
Bijzondere leuke boekjes om voor te
lezen.
Het boekje dat Het Spectrum uitgaf is
het mooiste. Dat u/el. Maar of het bij
de kleintjes Meneer Beer zal verslaan
valt te betwijfelen. Het is een verstild
verhaal, een droom in beeld. Erg
mooi van kleur zijn de platen, maar
het verhaal is wat steriel voor
kinderen.
Nóg een beer
Dat beren veelvuldig onderwerp zijn
in kinderboeken is algemeen bekend.
Na de twee Japanse hierboven
genoemde boeken van Meneer Beer
nu weer twee boeken over de bekende
beer Paddington: Paddtngton, nieuwe
avonturen van de kleine beer en
Paddington onze kleine beer (Van
Holkema Warendorf - Bussum,
6.90 per deel)
De boekjes voor kinderen vanaf zes
jaar, zijn geïllustreerd door Peggy
Fortnum en geschrev endoor Michael
Bond. Ook hier blijkt de beer veelal
de aanstichter van verwarring, 't Is
aardig als eens uitgezocht zou worden
hoe zo'n beest toch aan dat imago
komt. Ze maken inderdaad op het
eerste gezicht een wat onhandige
indruk, maar Bruintje Beer is toch
ook niet zo dom. In ieder geval twee
leuke, bijzonder goedkope boeken.
Zes strips
Tot slot kondigen we zes strips aan
die uitgeverij DUPUIS ONS
TOESTUURDE: Uit dc afgrond
(Baard en Kale nr. 19) door Will -
scenario M. Tillieux - 4.45; Guus
Slim Drie Vingers en Guus Slim, De
Scooterchinecs, door M. Tillieux -
4.45; Het helse orgel, door Roger
Leloup - 4.45; Gelukkige Sophie (8t
2e serie, door Jidéhem, scenario: Vicq
- 4.95 en De Ford aan de zwabber
- Bram Jager en zijn Buur (7) door
Francis tekst: M. Tillieux -
4.95.Van deze strips, uitgegeven op
het beproefde formaat en in felle
kleuren, vielen vooral de avonturen
van detective Guus Slim in goede
aarde. Hij heeft iets dat je noch
eigenwijs noch brutaal kunt noemen.
Hij is altijd zeker van zijn zaak en
twijfelt geen moment aan zijn
capaciteiten. Kinderen vinden die
eigenschappen bij vriendjes in hoge
mate stuitend, bij Guus Slim is het
allemaal heel normaal. Er wordt niet
anders van hem verwacht.
Dr. B. Schiicklng: WIJ maken onze
kinderen ziek. Ultg. Bosch Keu-
nlng 215 blz - 11,50 vertaling: Ma
ria Richter-Jacobs.
'Wij maken onze kinderen ziek' is de
opvallende titel van dit nieuwe boek
voor jonge ouders. Ter verduidelij
king staat eronder: 'Een boek voor
jonge ouders die een harmonische ont
wikkeling van hun kind wensen en
zich daarbij deskundig willen laten
bijstaan'. De schrijfster is een Duitse
arts die na een twintig jaar lange
praktijk bepaalde theorieën op grond
van waarnemingen heeft opgebouwd.
Dr. B. SchUcking is tevens jarenlang
verbonden geweest aan een psychoso
matisch adviesbureau voor kinderen,
waarbij zij zich bezig hield met neu
rotische storingen bij kleuters. Ook
heeft zij zich op de hoogte gesteld
van de grote stroom literatuur, die er
bestaat op dit gebied. Een lijst hier
van staat achterin het boek.
Het gaat hier om de ziekte verwek
kende invloeden in de eerste levensja
ren en de gevaren die het kind vanuit
het gestoorde, maar ook vanuit het
normale gezin bedreigen. In het voor
woord zegt Dr. G. R. van Urk dan
ook, dat de grootste ziekte-verwekker
de mens zelf is.
Maar met goede aangepaste voorlich
ting aan ouders en opvoeders moet
het mogelijk zijn om de geestelijke
gezondheid van generatie tot genera
tie te verbeteren, meent dr. B.
SchUcking.
Het boek begint al met de problemen
van het zelf voeden en het flessen-
kind. Zeer uitoverlg worden er slaap-
moeilijkheden behandeld. Zeer leer
zaam, want daar hebben toch vaak heel
wat ouders mee te maken. Soms leken
mij bepaalde onderwerpen wat verge
zocht, maar het is toch moeilijk daar
over te oordelen als je zo'n ziekte
beeld nooit van nabij hebt meege
maakt. Een paar uit de vele onder
werpen zijn: 'Buikpijn', Nerveuze kin
deren', 'Verdriet' en 'Het is niet alle
maal moeders schuld'. Het boek moet
voor iedereen goed te volgen zijn
door de begrijpelijke vertaling. De
medische termen worden achterin het
boek verklaard.
Het kind mist verder veel meer dan
vroeger het contact met de wereld,
waarin de volwassene werkt. Die ar-
beidswereld staat nu veel verder af
van het kind. De arbeid van de vol
wassenen is erg ingewikkeld gewor
den en is afgesloten voor kinderen.
Ook hier moeten spel en speelgoed
dienen als vervangingsmiddel. Trou
wens, dat ingewikkelder worden van
de samenleving stelt toch al hogere
e sen aan de opvoeding.
Bewuster kopen
Vr1 ouders blijken T ch daarvan be
wust De belangstelling voor onder
wijs en opvoedkunde neemt toe. De
speelgoedhandelaar merkt dat veel
v-n ziin klanten veel bewuster kopen.
Vanuit de handel was er daarom di
rect wel belangstelling voor het idee
van een nationale speelraad. Voorzit
ten A. J. Vroom, zelf een handelaar
zegt- 'De handel had wel behoefte aan
zo'n contact met de wetenschap omdat
we graag beter toegerust dat nieuwe
forum van kritische kopers tegemoet
willen treden'.
Hij stelt er prijs op uit te leggen, dat
de bonafide speelgoedhandelaar zich
over het algemeen wel bewust is van
het belang van goed speelgoed.
Dat neemt niet weg dat de kwaliteit
van veel speeltuig niet zo best is. Het
aanbod is zeer groot. Er is een scher
pe koncurrentie tussen de te talrijke
speelgoedmakers. Grote fabrikanten
zijn vaak wel bereid pedagogen te be
trekken bij de ontwikkeling van
nieuw speelgoed, maar de kleinere
hebben daar het geld en het geduld
niet voor. Ze zijn per slot van reke
ning allemaal uit op gunstige cijfers.
Onvermijdelijk komt er daardoor veel
speelgoed op de markt waarbij de des
kundige opvoeder de tranen in de
ogen krijgt. De gewone opvoeder, die
het beste met het kroost voor heeft,
zal meestal niet in staat zijn om goed
cn slecht haarfijn te onderscheiden.
Het winkelpersoneel blijft meestal
niet lang genoeg om wel genoeg in
zicht te kunnen krijgen en de opdrin
gerige reclame «chiet meestal "ck te
kort als voorlich'er.
Een middel om de goedwillende ou
ders wat beter wegwijs te maken zou
zijn een algemeen keurmerk: een
merkteken dat door speciaal daarvoor
gevormde raad alleen wordt toege
kend aan speelgoed dat verantwoord
is. In Duitsland werkt men al jaren
lang met het vignet 'Spiel Gut'. De
grote moeilijkheid hierbij is het vin
den van goede maatstaven, waaraan
het speelgoed dan zou moeten voldoen
om het merkteken te krijgen.
'Autoritair'
Zo'n raad zou onvermijdelijk een ge
zelschap volwassenen zijn, ieder met
een eigen visie op maatschappij en
kind en ieder met een fiks aantal uit
de eigen jeugd ever,gehouden vooroor
delen en beperktheden. Secretaris De
Groot: 'In feite is het natuurlijk vre
selijk autoritair om vanuit die hoogte
te bepalen wat goed speelgoed is'.
Een soortgelijk bezwaar kleeft aan de
hele toename van de belangstelling
voor spelen en speelgoed. Het gevaar
bestaat, de' bemoeizucht van de vol
wassene, die ervan overtuigd is, dat
spelen zo belangrijk is voor de ont
wikkeling van het kind, voor dat kind
een kwelling wordt. Veel ouders im
mers zullen 'het kind moet zich ont
wikkelen door spelen' vertalen met:
'het kind moet er wat van leren'. En
met leren wordt dan meeval bedoeld
het vergaren van kennis, die opschool
te meten is. L«ren is voor veel ouders
zeer nauw verbonden aan presteren
en dat is nu juist niet wat de speel
raad voor ogen staat als hij het heeft
over de ontwikkeling van het kind.
Ook op dit punt ziet de raad voor
zichzelf een belangrijke voorlichtende
taak. Er bestaan plannen om een per
manent voorlichtingscentrum te vor
men. Van daaruit zou veel effectiever
clan nu gebeurt de belangstellende de
helpeixJe han-d kunnen worden gebo
den. Waarschijnlijk zal de overheid
dan moeten bijspringen met een sub-
s;die Misschien kan de overheid dan
als voorwaarde stellen, dat er een
uitsluitend uit kinderen samengestel
de raad van toezicht komt.
Vraag: Kan een onzer lezers ons hel
pen aan gegevens omtrent de schilder
A. Gignac?
Vraag: Jusvlekken op het behang cn
watervlekken op een mooie boeken
kast. Wat te doen?
Antwoord: Afwasbaar behang is zon
der meer met een zacht borsteltje en
een wasmiddel schoon te maken. Doet
men dat bij gewoon behang dan zal er
wel een andere vlek overblijven. Hebt
u nog een stukje behang over, dan
een stukje afscheuren iets groter dan
de vlek erop plakken en met fijn
schuurpapier voorzichtig bijschuren.
Wat de boekenkast betreft: stevig
wrijven met verwarmde kurk of met
wat lysol (een paar druppels) op een
doekje of met doekje, waarop een
deel naaimachineolie en een deel
brandspiritus, inwrijven en met was
nabehandelen. Zo hodig dit herhalen.
Gebruik steeds goede was. Wrijfmid-
delen waarin paraffine verwerkt is.
geven slechts korte tijd glans, waar
voor later een doffe plek in de plaats
komt.
Vraag: Reeds lang wonen wij in een
huurhuis. We bewonen het netjes en
betalen op tijd de huur. Nu is het
huis verkocht en een deurwaarder is
ons komen vertellen dat we er over
drie jaar uit moeten. Wij zijn daar
erg van geschrokken.
Antwoord: Als de nieuwe eigenaar
van plan is zelf ln zijn huis te gaan
wonen, kan dat niet zonder meer. U
hebt nu nog drie jaar de tijd en in
die tijd kan veel gebeuren. Dat die
opzegging door een deurwaarder is
meegedeeld is geen onvriendelijkheid
van de kant van de huiseigenaar,
maar een methode om wettelijk te
constateren dat de aanzegging is ge
schied. ontvangen of geweigerd. In
uw gemeente gelden deze bepalingen
kennelijk nog. Waar geen huurbe-
scherming is. verkeert de huurder in
het onzekere.
Vraag: Hoe kan men zendamateur
worden?
Antwoord: De vereniging Veron (ad
ministratie postbus 9. Amsterdam)
heeft over het hele land afdelingen.
De vereniging organiseert cursussen
voor hobbyisten en geeft ook een
blaadje uit. Kosten lidmaatschap vijf
tien gulden per jaar. Bij de PTT, Ko-
renaerkade, eDn Haag, kunt uinfor-
meren naar de exameneisen.
Vraag: De suppoost, die in de Tower
te Londen de wacht houdt in een zaal
vol harnassen, vertelde ons, toen hij
hoorde dat we uit Nederland kwamen,
dat op alle daar aanwezige 'breastpla
tes' het woord Toisar staat en dat de
ze harnassen van Hollandse makelij
zijn. Weet u daar meer van?
Antwoord: Bij het Legermuseum in
Leiden deelde men ons mee dat het
hier gaat om de uitrusting van kuras
siers Hiervan zijn er tussen 1814 en
1816 zeer veel te Luik vervaardigd.
Napoleon had namelijk alle machines
van Nederland naar Luik laten over
brengen Geheel België werd in die
jaren aan Nederland toegevoegd, zo
dat het inderdaad Nederlandse kuras
sen waren. De naam van Toisar is dus
die van een Luikenaar. Men weet in
het museum geen bijzonderheden
over deze persoon en het heeft geen
zin te informeren bij de historische
afdeling van het ministerie van De
fensie. daar de inlichtingen juist door
het museum verstrekt worden. In het
legermuseum in Luik kan men wel
licht u verder inlichten over de fa
briek van Toisar, aan de Maastrichtse
kade. dus van Nederland uit gemakke
lijk te vinden.
AMSTERDAM De vijf jaar oude nationale speelraad zal de komen
de tijd wat meer van zich laten horen. De raad, waarin handel, we
tenschap en welzijnswerk zijn verenigd, heeft de grootste verschillen
in dit gezelschap een beetje overbrugd en kan nu meer doen aan
zijn eigenlijk doel: het verspreiden van het inzicht, dat spelen geen
kinderspel is, maar een serieuze zaak met veel klanten.
Spelen is uiterst belanTiik voor de spel moet het zichzelf en de wereld,
ontwikkeling van het kinid. In het waarin het zich straks moet handha
ven. kunnen ontdekken. Daarom heeft
een kind recht op voldoende speelmo-
ge,:jkheden en "md sppelgoed. De
volwassenen hebben daar trouwens
net zo goed recht op, want ook voor
hen is spelen een noodzaak.
Zowel het spe-lno--! als dc spcelrirm-
te laat vandaag de dag te wensen
over. In vele huizen kan de speellust'-
ge zich niet laten gaan. omdat ook de
bin-en oren hebben. Op straat zijn de
auto's een voortdurende bedreiging.
Tn de eentonige en overvolle nieuw
bouwwijken zijn niet zoveel avontu
ren te belevpn. Contact met de natuur
is er niet. 'Tal van aanleidingen voor
het spontane spel zijn afgesneden.
Speelgoed moet daarom nu vaak een
compensat'e ziin voor het asfalt', al
dus de heer R. de Groot, secretaris
van de speelraad en medewerker van
de universiteit van Groningen.
©PIB
COP! «MC!»
