Program tegen racisme
'in de snijkamer'
bij de remonstranten
Eerst in eigen huis
orde op zaken stellen
Italiaanse dirigent
Ajmone-Marsan
is een ontdekking
Geringe interesse
voor Doelen jazz '73
'De kloof zonder brug'
Koningin opent Van Goghmuseum
Westduitse kerken
schrijven Brezjnew
Gereformeerde
organisten bijeen
'N
Je
Mr. Steketee kandidaat
voor tv-commissarïs
vandaag
Haydn-Mozart
cyclus goed
afgesloten
Trouw
K wartet
TROT W/KWARTET MAAMM.G 4 JUNI 1973
KUiNST/KERK,
T2/K
Broederschap in algemene vergadering
Yan een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De algemene vergadering van de remonstrantse broederschap had zaterdag in Rot:
terdam vooral twee dingen 'aan zijn hoofd' namelijk haar opstelling als kleine kerk (16.800 leden)
ten opzichte van het inniger samengaan van hervormden en gereformeerden en haar houding ten
opzichte van het wereldraad-programma tot bestrijding van het racisme. Toen dat laatste aan de orde
kwam zei de president, drs. W. K. Morée: 'het wordt hier nu pas echt een snijkamer', men verga
derde namelijk in een van de kostbaar uitgeruste collegeforums van de medische faculteit der Eras
mus Univeisiteit.
Twee jaar geleden had de broeder
schap na een bewogen debat besloten
uit de algemene middelen een gift af
te zonderen voor het programma tot
bestrijding van het racisme, maar dat
is hier en daar slecht begrepen. Van
alle gevraagde reacties uit de gemeen
ten op de deelneming aan het pro
gramma waren twee brieven vóór en
drie tégen binnengekomen hetgeen
zelfs wijst op de neiging om er maar
liever helemaal niet over te spreken.
Daarom had de commissie tot de za
ken (het moderamen) voor de voort
zetting van de steun dan ook maar
een compromisvoorstel ontworpen, na
melijk om bijdragen voor het fonds
op een speciale rekening te laten bin
nenkomen maar ze vervolgens wel na
mens de broederschap naar Genève te
zenden. Dat laatste riep verzet op uit
Oosterbeek (mevrouw M. R. van
Hoorn-Heres Diddens) en uit Hengelo
(ds. L. Schenk).
Terugkomen
Toen de voorzitter vroeg of de Alge
mene Vergadering wilde terugkomen
op haar besluit van twee jaar geleden
om mee te doen, verweet ds. Schenk
hem de vergadering te willen beïn
vloeden ten gunste van zijn stand
punt. waarop deze hem voorhield dat
een voorzitter zich behoort te houden
aan de tot nu toe genomen beslissin
gen en dat is de beslissing van twee
jaar geleden om mee te doen. 'Ja.
toen', zei ds. Schenk. 'Wel, als u
meent dat we er nu op moeten terug
komen, dan moet- deze vergadering
zich daarover uitspreken.'
Prof. dr. H. J. Heering zei zich niet
te kunnen voorstellen hoe een kerk
die altijd in andere kerken geïnteres
seerd is geweest nu kan weigeren om
op dringende verzoeken van zwarte
kerken in te gaan. 'En dan weet ik
wel dat de gewei dsvraag aan dit pro
gram vastzit, maar dat bezwaar er te
gen wordt nu gebruikt door mensen
die ik nooit eerder heb horen reage
ren als het over oorlogsgeweld ging.'
Een verplichting die de remonstrantse
kerk in internationaal verband op
zich heeft genomer. is een zaak die
niet zomaar op grond van bezwaren
vah een aéhtal leden kan worden op-
Zowel mevrouw Van Hoorn als ds.
Schenk wezen op de consequentie dat
ook als gevolg van dit compromis vele
gemeenteleden met de kerk zullen
breken. 'Het ligt veel moeilijker dan
wij hier denken. We moeten de uiter
ste voorzichtigheid betrachten willen
we niet failliet gaan aan de drukkos
ten van invulformulieren die we de
uitgetredenen toesturen om te vragen
waarom ze bedankt hebben', aldus ds.
Schenk.
Prof. dr. G. J. Hoenderdaal wees erop
dat de remonstrantse broederschap
niet wordt bestuurd bij referendum.
'Als we daaraan voet geven, dan han
delen wij in strijd met de kerkorde.
Wij zijn hier afgevaardigd om de za
ken van de broederschap te beharti
gen en het is onze verantwoordelijk
heid om de besluiten die wij hier me
nen te moeten nemen met veel goede
informatie toe te lichten bij die ge
meenten die het daar moeilijk mee
hebben.'
Dat laatste betoogde ook dr. H. M. de
Lange. Hij was het geheel eens met
de speciale rekening op voorwaarde
dat de commissie tot de zaken zich tot
het uiterste zou inspannen om de ge
meenten door het hele land uit te leg
gen wat het programma van de wereld
raad is en beoogt.
Het voorstel om bijdragen aan het
fonds op een speciale rekening in te
zamelen en vervolgens namens de
broederschap naar Genève te zenden
werd met slechts enkele stemmen te
gen aanvaard, maar een motie van dr.
De Lange om daarnaast toch ook uit
de algemene middelen van de broe
derschap een symbolisch bedrag over
te maken, zoals twee jaar geleden,
werd met grote meerderheid verwor
pen.
Even later was het wereldraad-pro
gramma op een andere manier weer
aan de orde, door de motie van enige
leden onder de leuke titel 'Het effect
van effecten'. Daarin werd erop aan
gedrongen dat de broederschap haar
aandelen ITT zou verkopen (het Ame
rikaanse concern, dat de regering Al-
lende in Chili trachtte te vloeren) en
er op zou toezien, dat 'geen aandelen
van maatschappijen die een beleid
voeren dat strijdig is met de bood
schap van het evangelie en de funda
mentele rechten van de mens, gehou
den of gekocht worden. 'Het gaat hier
om het in harmonie brengen van het
beleid en het belijden van de kerk',
aldus dr. De Lange. Toen de heer F.
H. Fockema Andreae uit Oude Wete
ring zei dat het niet altijd gemakke
lijk zou zijn om hierin te onderschei
den ('want Philips maakt niet alleen
gloeilampen maar ook laserstralen')
zei ir. D. J. Klein uit Eindhoven dat
als het erom ging een serieus bedrijf
dat wèl goed genoeg is om bij te dra
gen aan het programma Evangelie en
Industrie hiermee zonder enig bewijs
in discrediet te brengen, deze hele
motie beter vergeten kon worden.
Waarop de heer Fockema Andreae zei
slechts te willen hebben aanduiden
dat. hij Philips als een 'randgeval' be
schouwde, maar graag een commissie
uit de broederschap van mannen, die
toch waarlijk geen onbekenden zijn in
het economisch leven, zou laten uit
zoeken 'wat absoluut perfide is en
wat niet'. Wat betreft de aandelen
ITT kon de thesaurier, de heer H. F.
de Wijs. mededelen dat die bereids
zijn verkocht, zei het om andere rede
nen. De vergadering besloot tenslotte
wel een commissie aan het werk te
zetten om dit te gaan uitzoeken, nadat
mr E. A. Lieffrinck uit Den Haag had
duidelijk gemaakt, dat het niet de
eerste keer is dat wc hier op vragen
stuiten.
Toenadering
De algemene vergadering hield zich
verder uitvoering bezig met richtlijnen
voor de plaatselijke samenwerking
met andere kerken, met name met de
vrijzinnig hervormden. Het verheugde
met name prof. dr. G. J. Hoenderdaal
dat deze vereniging de laatste tijd
blijk geeft van een veel positiever
houding binnen het geheel van de
hervormde kerk, dan in het verleden
waarin zij zich naar de smaak van de
remonstranten nogal negatief opstelde
jegens andere groepen in de hervorm
de kerk. Een recente verklaring van
uitgangspunten en doelstellingen van
de vereniging van vrijzinnig hervorm
den, bewijst volgens hem 'een duide
lijke wending in deze kring die hoop
geeft voor de oecumene.' Na van de
verklaring te hebben kennisgenomen
besloot de algemene vergadering bij
de hervormde synode zijn instemming
hiermee te betuigen. Voor de komen
de gemeenschappelijke synode van
hervormden en gereformeerden willen
de remonstranten zich hiermee na
drukkelijk presenteren. Via de con-
gregationals zijn zij evenals de gere
formeerden en de hervormden lid van
de WARC, de wereldbond van refor
matorische kerken. De daarbij aange
sloten kerken verplichten zich ook in
eigen land toenadering tot elkaar te
zoeken. Veel remonstranten zijn ervan
overtuigd dat zij slechts 'via de her
vormden bij de gereformeerden kun
nen landen', omdat de laatstgenoem
den vooralsnog hun gezelschap een
beetje eng vinden. Ook de voorzitter
had in zijn openingsrede de hoop uit
gesproken op 'meer contacten met de
hervormden en als het kon zijn
met de gereformeerden.' Van de be
kwaam leidende president Morée bleef
ook een andere opmerking even han
gen namelijk toen prof. Hoender
daal in een lofrede op het nieuwe
liedboek (het woord is van de remon
stranten) gewezen had op het gemak
van de 12 langspeelplaten die men er
bij geleverd kan krijgen. 'Die kunt u
ook mooi gebruiken ais uw kerkdienst
nie* erg bezet is', grapte hij.
Confessioneel gereformeerd beraad uil:
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Het confessioneel gereformeerd beraad (CGB) is
niet geestdriftig over de toenadering tussen de gereformeerde ker
ken en de hervormde kerk. 'De problemen zullen er nog groter en
onoplosbaarder door worden', zei voorzitter dr. J. Vlaardingerbroek
uit Leeuwarden zaterdag op de vergadering van het CGB in Rotter
dam. Hij vond het beter, dat beide kerken eerst hun problemen elk
in eigen huis proberen op te lossen en pas daarna aan integratie gaan
denken.
Deze landelijke bijeenkomst werd
slechts door 120 mensen bezocht. Dr
Vlaardingerbroek had daarvoor wel
een verklaring: 'Het is de laatste tijd
wat rustiger in de kerk. De tegenstel
lingen lijken wat minder scherp'.
Maar dat is volgens hem maar schijn.
De werkelijkheid is, dat men leert le
ven met een kerk in verdeeldheid.
'De tegenstellingen worden geconsoli
deerd en men berust erin. Daarmee
zijn wij iets moois en goeds van ons
gereformeerd leven kwijt geraakt'.
Prof dr. K. Runia uit Kampen refe
reerde over het onderwerp: 'Heeft het
gereformeerde belijden in onze tijd
nog zin?' Hij noemde de situatie in
de gereformeerde kerken verwarrend,
maar niet chaotisch. De oude homoge
niteit is verloren gegaan en het merk
waardigst is, dat het zo verbluffend
snel is gegaan. De hoogleraar wilde
het woord modaliteitenkerk nog niet
gebruiken. Het proces is nog niet uit-
gekristaljseerd. maar de gereformeer
de kerken gaan wel deze richting uit.
Van uitgesproken vrijzinnigheid kan
men niet spreken, maar prof. Runia
maakte zich wel met name zorgen
over de wijze, waarop over de bijbel
wordt gedzeht. 'Er is een houding te
genover de Schrift aan het groeien,
waarbij haar gezag wordt uitgehold.
Zelfs wordt al geponeerd, dat we het
niet altijd met de bijbelschrijvers
eens behoeven te zijn. Binnen de bij
bel gaat men schiften, wat men wel
en wat niet aanvaardbaar acht'. Prof.
Runia achtte het protest daartegen op
zijn plaats.
ACTUEEL
HET GEREFORMEERD BELYDEN
(het sola gratia, sola fide, sola scrip
tural noemde prof. Runia nog steeds
bijzonder actueel, omdat het 'hoe
krijg ik een genadig God?' ook voor
de moderne mens nog een van de
grondvragen is. Hij zou het dan ook
een ramp voor de gereformeerde ker
ken achten, als zij zich open zouden
stellen voor alle mogelijke opinies.
'Dat zou niet alleen het einde van on
ze kerken als gereformeerde kerken
betekenen. Heel ons kerk zijn zou op
het spel komen te staan.
Het idee van de dialoog-kerk, onlangs
gelanceerd door prof. dr. C. Augus
tijn. zal het belijdend karakter van de
kerk zo relativeren, dat de hele waar-
heidsvraag de mist ingaat, aldus prof.
Runia, die vond. dat de synode tegen
deze visie een duidelijk neen zal moe
ter. laten horen.
Tegelijk zei hij, dat synodes niets
kunnen doen, als er geen levende
kerk achter staat. 'Alleen dan zal er
voor onze kerken verwachting zijn,
als wij allen persoonlijk en als gezin
nen leven uit het gereformeerd belij
den. Wij hebben een opleving nodig
van bijbelse spiritualiteit'.
FORUM
Een forum kreeg vervolgens vragen te
beantwoorden, die voor een belangrijk
deel te maken hadden met plaatselij
ke moeilijkheden. Met name kwam de
vraag aan de orde, of het mogelijk
moet worden, dat mensen, voor wie
de situatie plaatselijk onhoudbaar is
geworden, lid of gastlid worden in
een naburige gemeente. Dr. Vlaardin
gerbroek voelde er wel wat voor.
'Waarom zouden we de territoriale
grenzen zo strikt blijven handhaven,
nu er aan de grenzen van het belijden
nauwelijks nog de hand gehouden
wordt?' vroeg hij.
Maar de meerderheid vond dat geen
oplossing. 'Als ik mensen van andere
gemeenten bij mij zou toelaten, zou
den Kuitert-mensen in mijn gemeente
het volste recht hebben, bij mij van
daan te lopen', zei ds. P. Riemersma
ui* Rotterdam en prof. Runia zag sa
menklonteringen van sympathie-ge
meenten komen. Ook voor alternatie
ve kerkdiensten voelde men niet veel
en dr. B. Wentsel uit Den Haag
waarschuwde met klem tegen 'indivi
dueel reformatie spelen' door weg te
lopen. 'De weg van kerkelijke refor
matie is te blijven appelleren op de
belijdens'.
Ds. Riemersma wees in zijn slotwoord
op een 'honger naar de verborgen om
gang met God. vooral bij de jeugd'.
'We komen alleen uit de impasse, als
we samen gaan bidden om een réveil'.
AMSTERDAM In aansluiting op
ons zaterdag gepubliceerd verhaal
'Heb jij vanavend geen dienst, man?'
kunnen we, dank zij een latere mede
deling van uitgeverij Bosch en Keu-
ning te Baarn, meedelen dat 'De kloof
zonder brug' van Rie van Rossum in
de winter van 1934-'35 verscheen (een
dikke, in linnen gebonden turf, voor
3.90) en meteen een groot succes
was. want in diezelfde periode moest
deze kweekscholieren-roman al vier
maal herdrukt worden. Ook na de
oorlog zijn nog een paar herdrukken
verschenen.
Koningin Juliana heeft zaterdag in Amsterdam het Rijksmuseum Vincent van Gogh officieel geopend.
Na de opening werd de Koningin rondgeleid door Ir. V. W. van Gogh, de neef van de schilder die des
tijds zijn erfenis aan de staat schonk onder voorwaarde dat de collectie een eigen behuizing zou krijgen.
De Koningin hier gefotografeerd bij een zelfportret van de schilder.
door ADR. HAGER
DEN HAAG Waren alle concerten in de cyclus 'Vijfhonderd
Jaar Nederlandse Muziek' verhoudingsgewijs zo goed bezet geweest
als het zogenaamde gemeenteconcet zaterdagavond in de PWA-zaal,
dan zou het Residentie Orkest meer dan tevreden zijn geweest. Het
gemeenteconcert wordt door liet orkest aangeboden aan de Haagse
burgerij en is uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie.
(ADVERTENTIE)
doko^de beste voeding voor uw hond
Bijzonderheid was niet alleen de pro
grammasamenstelling met werken van
Nederlandse componisten uit de twee
de helft van de 19e eeuw, doch ook
de kennismaking met de 26-jarige
Italiaanse dirigent Guido Ajmone-Mar
san. Een alleszins overrompelende en
verrassende kennisffaking! Ajmone-
Marsan. winnaar van dirigentencon
coursen in New York, Chicago en
Londen maakte met dit ongewone
programma zijn debuut in Nederland.
Ongewoon inderdaad, want wanneer
hoort men nog de Derde Symfonie
van Bernard Zweers? Een verrukke
lijk melodisch werk, dat zich vanwege
de lengte ervoor leende om de onder
delen te splitsen en te verdelen als
sluitstuk van diit concert. Den symfo
nie met herinneringen aan Dvorak,
door Ajmone-Marsan onopgesmukt
doch met veel kleur en levendigheid
uitgevoerd en dat met een perfectie,
meeslependheid en uitbundigheid of
het werk al jaren op zijn repertoire
staat.
Guido Ajmone-Marsan doet in zijn di
rectie denken aan Claudio Abbado,
aan wie het Residentie Orkest zulke
goede herinneringen heeft. Zij komen
uit dezelfde 'school' en ook Ajmone-
Marsan lijkt een grote toekomst te
hebben.
Op dit gemeenteconcert zelfs een Ne
derlandse première van een werk dat
een eeuw geleden werd geschreven,
namelijk de ouverture 'Lorenzo Aldi-
ni' van Eduard de Hartog. Muziek het
uitvoeren meer dan waard en het Re
sidentie Orkest liet zich gaarne inspi
reren door deze volbloed dirigent.
De vokaliteit, in de cyclus een belang
rijk element, werd op deze avond ge
presenteerd door Die Haghe Sanghers.
Jammer dat twee van de drie werken,
respectievelijk van Wierts, en van
Van Bree, voor a capella koor ge
schreven zijn. Alleen in 'Hollands
Glorie' van Richard Hol bleek zij
het slechts met de begeleiding van ko
perinstrumenten iets van de sa
menwerking met het orkest. Overi
gens de kwantiteit van Die Haghe
Sanghers is helaas bepaald niet in
overeenstemming met de kwaliteit.
Fluitist Koos Verheul speelde het
concert van Theodor Verhey. In dit
speelse werk demonstreerde Verheul
andermaal zijn fameuze techniek en
zijn grandioze muzikaliteit. Het lange
en langdurige programma werd ge
completeerd met twee marsen van
MUNCHEN De r.k. kardinaal
Döfner, voorzitter van de Westduitse
bisschoppenconferentie en de voorzit
ter van de raad van de Evangelische
kerk in Duitsland, bisschop Dietzfel-
binger, hebben een gemeenschappelijk
schrijven gezonden aan de leider van
de communistische partij in de Sow-
jet-Unie, Leonid Breznjew, waarin zij
hem vragen, in te grijpen ten behoeve
van de godsdienstvrijheid in de Sow-
jet-Unie
Dunkier, muziek waarin Guido Ajmo
ne-Marsan zijn veelzijdige talenten
tentoonspreidde. Een dirigent die we
bijzonder graag zullen terugzien zo
mogelijk voor een langdurige periode.
Van een medewerker
MIDDELBURG Niettegenstaande
de excéntrische ligging van de stad
Middelburg hebben veel leden van de
Gereformeerde organiisteiwereniging
de zaterdag aldaar gehouden jaarver
gadering bijgewoond. De keuze van de
plaats van samenkomst hield verband
met de presentatie van het nieuwe
liedboek, die twee weken geleden
plaats vond in de nieuwe kerk in
Middelburg. Ter vergadering stond de
ingebruikname van het liedboek cen
traal, en verschillende suggesties zijn
vanuit het bestuur der vereniging ge
daan om de invoering van veel nieu
we zangwijzen vlot te doen verlopen.
Tijdens de huishoudelijke vergadering
kwam vast te staan, dat het aantal le
den thans 908 bedraagt. Subsidie-aan
vrage is ingediend bij het ministerie
van erm voor het organiseren van
cursussen. De dag werd besloten met
een orgelconcert van Kees van Eersel
op het in 1954 door de firma Van
Leeuwen gebouwde, 40 stemmen tel
lende drie-klaviersorgel.
Namen er in '72 liefst 70 gelijk over
binnen- en buitenland verdeelde musi
ci in 14 ensembles gedurende 3 dagen
deel, dit maal werd iets soberder met
de kwantiteit omgesprongen: het ak
sent lag duidelijk op de Nederlandse
inbreng (38 om 11), opgedeeld in 8
groepen over 1 middag-, 2 avondcon
certen. Zaterdagavond opende het
Theo Loevendie Consort met o.m. het
in opdracht geschreven 'De Brug', dat
de titel ontleende aan de heen- en te-
rugwaartse themabehandeling door de
blazers. Midden op die brug zat pia
nist Leo Cuypers, die van deze positie
dankbaar gebruik maakte om een solo
te spelen, die dramatische geladen
heid paarde aan schitterende tech
niek. Het Consort maakte in een kort,
krachtig programma een redelijk
overtuigende indruk, al kostte het
grote oplettendheid en enig telwerk
om de zaken in de hand te houden.
Dat die zaken lekker marcheerden
was vooral de verdienste van de at
tent reagerende Martin v. Duynhoven
en bassist Arjen Gorter, die ook als
solist excelleerde.
De groep van Kees Hazevoet maakte
daarna voornamelijk een vervelend
soort energie 4-toevalsmuziek, stortzee
ën van geluid, permanent aan de
vloedlijn van het menselijk uithou
dingsvermogen.
Drummer Maholo wedijverde met de
leider, ze zetten er beiden diep de
beuk in, terwijl de overige blazers
zich bepaalden tot piepers en diepe
kniebuigingen. Het duurde te lang.
Cuypers maakt in drie sekonden meer
muziek dan Hazevoet in een half uur
en de Wessel Ilcken-prijs '72 van de
laatste is mij een ondoorgrondelijk
raadsel.
Het Willem Breuker Kollektief relati
veerde alle avantgardistische onwaar
achtigheden weer eens met een reeks
onbeschrijfelijke en meestal Mokums-
door RUD NIEMANS
ROTTERDAM Doelen Jazz 1973, sinds vorig jaar ingesteld als een
alternatieve wapenschouw van de Nederlandse c.q. Europese jazza-
vantgarde, beleefde dit weekend de 2e-gesubsidieerde editie voor een
bedroevend gering aantal belangstellenden.
geinige surprises. Met krachtige bla
zers motieven vierde Breuker o.m.
zijn debuut als gaaf liederenzanger,
liet het Paard van Troye ('met vakan
tie') letterlijk de Doelen ronddraven,
beklom het dier terwijl hij op alt
Ajax- en Feyenoordhymnes rond blies
en gaf tenslotte als klapstuk op al de
ze theater- en circuseffekten de pre
mière van de onthullende kleurenfilm
'De huisvesting van de Nederlandse
jazzmusicus in de Randstad'. Breuker
is een clown, muzikaal en onclownesk
autoritair in. alles wat hij aanpakt. Zo
lang hij niet naar het buitenland ver
kocht wordt, kunnen we nog aardig
wat plezier aan hem beleven.
HILVERSUM —De AVRO heeft mr.
C. A. Steketee (57), oud-directeur en -
hoofdredacteur van het Algemeen
Handelsblad, kandidaat gesteld voor
de funktie van programmacommissaris
televisie iin de raad van beheer van de
NOS.
Mr. Steketee werd kort na de oorlog
adjunct-secretaris van de Nederlandse
Dagblad Pers (NDP). In 1953 werd
hij directeur van het Algemeen Han
delsblad en in 1958 hoofdredacteur. In
1968 ging hij weg bij het Algemeen
Handelsblad. Hij is thans werkaam
bij de centrale kamer voor handelsbe
vordering.
Mr. Steketee die een benoeming
nog in beraad houdt krijgt volgens
de NOS-kringen de steun van andere
omroepen.
DEBORA, DE ANDERE
Jakob komt in Bethel aan, geeft die
plaats de naam Bethel (huis van God)
en richt daar een altaar op. Terzijde
wordt ons meegedeeld dat Debora, de
voedster van Rebekka, gestorven is en
in de buurt begraven wordt, onder
een eik, die men voortaan 'eik van ge
ween' noemt. Waarschijnlijk heet die
boom zo vanwege de eruit druppelen
de hars. Geen wonder dat men later
over deze simpele mededeling nage
dacht heeft. Zij wordt alleen genoemd
in Genesis 24, waar Bethuël en Laban
Rebekka laten gaan 'met haar voed
ster'. Het boek der Jubileeën vertelt
dat Rebekka naar Bethel gereisd is
om nog eenmaal haar zoon te zien.1
Daar moet de voedster bij geweest
zijn. Is het haar toch nog te machtig
geworden? Later lezen we dat de rich-
teres Debora gewoon was zitting te
houden onder de Debora-palm'. Veel
weten we niet van deze Debora, niet-
de-richteres. Haar naam betekent: nij
vere bij. Hier is die bij neergestre
ken, de vleugels werden te zwaar, niet
opnieuw kon zij zoemend opstijgen
om bezig te zijn. Een cnbekend mens
in het verhaal van Jakob. Vrijwel al
leen maar een naam van een toege
wijd mens, een trouw mens ook. Al
leen die naam van die vrouw die er
bij was toen Jakob daar een altaar
maakte en de Heer dankte. We mogen
ons wel schamen dat we eigenlijk nog
nooit eerder haar kenden en aan haar
dachten. Zo gaat 't. De grote namen
die worden onthouden. Die grote me
neer die altijd teveel voor z'n import
artikelen gevraagd heeft en van dat
teveel dan zonder veel moeite een ge
schenk aan 't een of ander geeft, ja,
die kennen we natuurlijk, maar we
kennen meneer X niet die z'n leven
lang met zoveel toewijding en liefde
en voor weinig geld mensen geholpen
heeft met hun handicap, die is onbe
kend. Hij wil ook niet anders. Maar
hij heeft z'n loon nog niet weg, zou
Jezus zeggen. Zoals Debora. Reken
maar dat haar naam niet vergeten is.
door ADR. HAGER
DEN HAAG De Haydn-Mozart
cyclus van het Nederlands Kameror
kest, werd in het afgelopen weekeinde
afgesloten met concerten in Den
Haag, Amsterdam en Rotterdam. Een
instrumentaal en vocaal programma,
gepresenteerd door Szymon Goldberg.
Ofschoon Haydn bij uitstek een
symfonieus was, heeft hij ook tal van
solo-concerten op zijn naam staan. Dat
deze concerten veel minder worden
uitgevoerd dan de concerten van bij
voorbeeld Mozart en Beethoven, vindt
zijn oorzaak in de voor de solist wei
nig bevredigende opzet. De solopartij
en blinken over het algemeen uit
door eenvoud. Ook op deze regel zijn
uitzonderingen, zoals het clavecimbel-
concert in D en het orgelconcert in C.
Als solisten hoorde men respectieve
lijk Janny van Wering en Albert de
Klerk, instrumentalisten, die ook nu
weer hun keuze volledig waarmaak
ten. Goldberg, die in vergelijking met
David Zinman de rust zelve is, had
met zijn goed reagerende orkest een
blijmoedige opmaat in de 28ste symfo
nie van de 17-jarige Mozart. Een sim
pel klinkend werkje, doch de moei
lijkheden liggen voor de vertolkers
maat voor maat opgestapeld. Het Ne
derlands Kamerorkest, dat zich op de
ze cyclus duidelijk serieus heeft voor
bereid, leverde correct verzorgd werk
De samenwerking tussen dit ensemble
en het Nederlands Kamerkoor heeft
'in de loop der jaren tot meerdere uit
stekende prestaties geleid. Daarvan
kon men ook in deze cyclus getuige
zijn in het Ave Verum met de oorps-
ronkelijke begeleiding voor strijkor
kest en orgel en in de Vespers die
Mozart in 1780 schreef. De kerkmu
ziek van Mozart zou veel meer dan
het geval is, de aandacht van onze ko
ren moeten hebben, ook deze Vespers
bijvoorbeeld zijn wonderschoon. De
uitvoerende ensembles wisten deze
schoonheid werkel'jk optimaal gestal
te te geven.
(ADVERTENTIE)
doko^de beste voeding voor uw hond
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
B V. De Christelijke Pers
Directie:
Ing. O. Postma,
F Diemer.
Hoofdredactie:
J. Tammlnga.
Hoofdkantoor B.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276-280,
A'dam. Postbus 859.
Telefoon 020-22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bank:
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69 73 60 768). Gem.giro
X 500.
