Naar gemeenschappelijke hervormd-gerei, synode Nieuw belijden 'van de straatstenen oprapen' nd op de to V oom iel op pi. ineiilijke zitting Trouw K wartet vandaag Vorig jaar veel meer niertransplantaties Bevolkingsonderzoek op tbc in Cuyk Buskes niet in Veenendaal Personalia Beroepings- werk Boekenetalagc KERK/BINNENLAND T2j (ADVERTENTIE) Van een onzer en>lagge\ ers UTRECHT Op de gezamenlijke vergadering van de hervormde en de gereformeerde synode, 15 en 16 juni in Utrecht, komt een voorstel om een gemeenschappelijke synode van beide kerkgemeen schappen in te stellen. Deze synode zou tenminste eenmaal in de twee jaar samen moeten komen. Zij zou moeten worden samengesteld uit alle leden en adviserende leden van de generale synoden van beide kerken. Besluiten van deze gemeenschappelij ke synode zullen volgens dit voorstel bindend zijn. wanneer ze door de synoden van beide kerken afzonder lijk zullen zijn bekrachtigd. Het doel van dit nieuwe lichaam wordt in het voorstel als volgt om schreven: a. gestalte te geven aan het in beide kerkgemeenschappen levende verlan gen naar kerkelijke eenheid; b. de eenheid te bevorderen in getui genis en dienstbetoon, onder meer door uiting te geven aan gemeen schappelijke inzichten omtrent het be lijden van de kerk. het leven en wer ken van de plaatselijke gemeenten of kerken en de roeping van de kerk in de samenleving. Dit voorstel wordt toegelicht in een nota van de oud-scriba van de her vormde synode, ds. F. H. Landsman. Hij plaatst de idee van deze gemeen schappelijke synode in het kader van een 'overgangsrecht', dat zich in een proces van integratie geleidelijk dient te ontwikkelen, terwijl intussen de thans geldende kerkordelijke bepalin gen van beide kerken hun geldigheid blijven behouden. Geen 'fusie' Ds. Landsman kiest in zijn nota be wust voor het woord 'integratie' als een 'open procesmatige vorm van sa mengaan'. Hij wil in de verhouding hervormd-gereformeerd niet van fe- Kabinetsformatie (66 en slot) Het verbaast mij dat niemand in deze rubriek de rol van de heer Wiegel ge prezen heeft. Mijns inziens is zijn aandeel prijzenswaardig. Bijna 160 da gen lang hulde hij zich in een 'hoog hartig stilzwijgen. Het genoegen dat hij daarmee mij en waarschijnlijk een aanzienlijk deel der Nederlandse natie deed, werd ik mij pas bewust, toen de heer Wiegel ter ere van de beëindi ging van de formatie-periode zijn stil zwijgen verbrak. Amsterdam (Hiermee sluiten we de discussie over de totstandkoming van het nieuwe ka binet af, red.) Vakantie Ontzettend! Dit was de eerste en eni ge reactie die bij mij opkwam toen ik vernam, dat Biesheuvel zijn vakantie doorbrengt in Griekenland. Dat ik dit nieuws niet via Trouw/Kwartet ver nam kan aan mij liggen, maar het kan ook zijn, dat het blad het niet of wenig opvallend heeft vermeld. Als dat zo is. waarom dan? Wie nu naar Griekenland gaat om te relaxen typeert zich wel. Of hebben de Bies heuvels en hun bewonderaars in hun diepste binnenste misschien bewonde ring voor het huidige Griekse regime? Doorn (We hebben het vakantie-adres van de heer Biesheuvel niet vermeld; dat is een privé-aangelegt-nheid, red.). Interview Wie het interview met mij in de ru briek 'Dag Maandag' van HPtte Visser (T/K 14 mei) heeft gelezen, zal zich afvragen of de Asva een reclame- vrouw in dienst heeft genomen. Op uiterst melodramatische wijze worden de problemen van de studenten aan de man gebracht. Ik weiger echter af geschilderd te worden als een onbe nullig babbelend vrouwtje, dat getrof fen door de narigheid onder de stu denten, 'zich graag helemaal voor hen wil inzetten' Als de studentenbewe ging zo in elkaar zou zitten, dan zou De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van B.V. De Christelijke Pers Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer. Hoofdredactie: J. Tamminga. Hoofdkantoor B.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Adam. Postbus 859. Telefoon 020-22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69 73 60 768). Gem.giro X 500. de regering-Biesheuvel het niet zo moeilijk gehad hebben met de boycot actie tegen de duizend gulden colle gegeld. De ASVA is een politieke vakbond. Dat betekent dat wij de strijd voor de belangen van de studenten plaatsen in het kader van de strijd tegen het ka pitalistische systeem. De belangen van de studenten (Studentenstop, studie verkorting. planning vanuit Den Haag) kun je alleen bekijken tegen de achtergrond van een analyse van het hele kapitalistische systeem. Al leen zo is te begrijpen waarom zulke maatregelen worden getroffen en wat de gevolgen er van zijn. Wat er nu gebeurt aan de universitei ten is noch in het belang van de stu denten noch in het belang van de maatschappij. Deze hervormingen ko men slechts tegemoet aan de eisen die de ondernemingen aan het onderwijs stellen. De regering besteedt het geld liever aan defensie of aan het oppep pen van de dollar. Daarvan profiteert het bedrijfsleven en niet de bevol king. die meer belang heeft bij het verbeteren van onderwijs, de gezond heidszorg, sport en cultuur. Natuur lijk moeten ook de problemen van de studenten aangepakt worden. Maar dat is geen doel op zichzelf. De ASVA voert niet zomaar akties omdat ze een brok in haar keel krijgt van de vijf duizend studenten die op Uilenstede bij elkaar ritten. Wij vinden dat zo veel mogelijk jongeren in staat moe ten zijn om te studeren. Di. studen ten hebben dan ook recht op bepaalde voorzieningen. Maar die voorzieningen moeten er ook komen voor alle ande re jongeren en alleenstaanden. Deze reactie is te kort om feitelijk onjuist heden te weerleggen. Maar ik hoop dat ik er in geslaagd ben duidelijk te maken dat in dit interview de bij zaken naar voren gehaald zijn ten koste van de hoofdzaak. Amsterdam Cilia Ga'»«'oot, voorzitter ASVA Werelds Het artikel van de heer Biersteker in Tr/Kw van 10 mei: 'Laat maar zitten, jullie begrijpen ons toch niet!', geeft duidelijk weer in welk hopeloze ver warring onze theologen verkeren voor wat de hulp aan de derde wereld be treft. Er tekent zich een niet meer te loochenen polarisatie af: de bezitters en welvaart 'genieters' ter rechter- en de 'havenots' ter linkerzijde. Hebben wij ons er niet voor te schamen dat dit zich niet afspeelt op een politieke bijeenkomst maar uitgerekend op een christelijk theologisch congres! Laat ons toch ophouden het aan onze medechristenen uit de- ontwikkel'"0s landen zo voor te stellen als zouden onze welvaart en wetenschappelijke kennis (indien deze niet eenzijdig en voornamelijk op de materie gefixeerde kennis zou zijn. was het nog wat an ders!) het meest behartigenswaardige zijn in het leven van de mens hier op aarde. Eerlijkheid, barmhartigheid en alle andere deugden, die in kiem in elk menselijk hart aanwezig zijn. moe ten voor de waarachtige christenen toch van veel groter waarde zijn dan al wat de wereld ons heeft aan te bie den!? Wordt het niet hoog tijd dat wij andere (betere) maatstaven aanleggen als de wereldsgezinden wier maatsta ven hoofdzakelijk zijn gebaseerd op hetgeen men in hun (vrij kleinzie lige) wereld weet te presteren? Deze wereldse maatstaven zijn het immers die zoveel rivaliteit doen ontstaan tus sen ons westerlingen en de vertegen woordigers van de derde wereld? Den Haag M. M. A. van Raalton Nieuw liedboek Menigmaal heeft men in gereformeer de kerkbladen de klacht kunnen lezen, dat het zo bezwaarlijk was om zo veel verschillende boekjes te moeten mee nemen naar de kerk. Op die klachten werd geantwoord dat er hard gewerkt werd aan een compleet kerkboek, maar dat die arbeid veel tijd vergde en we geduld moesten hebben. En nu het boek verschijnt zegt men: het is te duur geworden en wil men weer naar een afzonderlijk gezangenbundeltje toe, In de hoop dat dit misschien iets goedkoper uitvalt. Voor veel dingen kan men zijn geld grif uitgeven, bij voorbeeld voor allerlei populaire gram mofoonplaten, maar voor de kerk is het altijd weer te duur. Zeg dan liever, die versjes bevallen me niet, dan ko men we er tenminste eerlijk voor uit. Als we (zoals de classis Harderwijk) gaan stellen: Eerst weer psalmen en gezangen afzonderlijk verkrijgbaar stellen, dan kunnen we beter zeggen dat we dit bijbels liedboek niet willen. Ens R. Buynlnk Ds. F. H. Landsman deratie spreken en voorshands even min van fusie of hereniging. Federa tie is te weinig en te statisch en prikt de kerken eigenlijk vast op de struc turen, die zij op het ogenblik hebben. Het begrip 'fusie' roept de gedachte op aan samenvoeging van onderne mingen, aan machtsconcentratie en de daarmee gepaard gaande organisatori sche manipulaties. Institutaire een heid dreigt een doel op zichzelf te worden. Het staat voor ds. Landsman nog helemaal niet vast, dat de her vormden en de gereformeerden naar een 'verenigde kerk' zullen moeten en kunnen streven. Hij acht het heel goed mogelijk, dat de reformatie die beide kerken beogen, tot een 'kerkin- stituut' zal leiden dat niet als hoofd kenmerk het met-elkaar-herenigd-zijn heeft. Het werk van de werkgroep 'Samen op Weg' zou volgens ds. Landsman moeten worden voortgezet door een commissie van de gemeenschappelijke synode, (bijgestaan door werkgroepen. (In de tekst van het voorstri is deze commissie met gevoel voor het respec tievelijk jargon in beide kerken 'raad van deputaten' genoemd). Ds. Landsman herinnert aan de bepa lingen, door beide synoden getroffen, die op plaatselijk niveau reeds een zeer vergaande integratie mogelijk maken. Van een volledige integratie op plaatselijk niveau zal zijns inziens pas sprake kunnen zijn; als er over eenstemming is bereikt over de vraag wie (nog) tot de plaatselijke kerkge meenschap moet worden gerekend en hoe haar opbouw dient te zijn. 'Hier bij zal onzes inziens moeten worden gestreefd naar een regeling op bijbels verantwoorde basis, waarbij beide ker ken echter bereid zijn door middel van overgangsbepalingen aan te slui ten bij de historisch geworden situa tie en deze als een gemeenschappelij ke pastorale en apostolaire opdracht te aanvaarden'. Andere kerken Aan het slot van zijn nota wijst ds. Landsman er nog op, dat de hervorm de synode in 1971 nadrukkelijk heeft uitgesproken, dat het samengaan met de gereformeerde kerken wel een ze kere prioriteit moest hebben en met kracht moest worden bevorderd, maar dat zulks niet in mindering moet ko men op het streven naar eenheid in getuigenis met andere kerken. Hij wil, dat de mogelijkheid open blijft, dat andere kerken in de een of ande re vorm aan het integratieproces gaan deelnemen. Van een onzer verslaggevers UTRECHT Een nieuw belijden in deze tijd moet als liet ware "van de straatstenen worden opge raapt. Het mag niet iets binnenkerkelijks zijn, maar bet moet daarop gericht zijn, dat de secularis- tisch ingestelde mens van deze tijd liet evangelie van Christus als zijn zaak herkent en de muur van ongeïnteresseerdheid wordt doorbroken. Dit betoogt dr. H. B. Weijland, lid van het moderamen van de gerefor meerde synode, in een discussiestuk over het belijden van de kerk. Samen met het voorstel tot instituering van een gemeenschappelijke synode staat het op de agenda van de gezamenlijke vergadering van de hervormde en de gereformeerde synode. Dr. Weijland trekt een parallel met het belijden in de tijd van de Refor matie. dat ook niet 'als een vreemde theologie van boven gedropt werd D kracht van het reformatorisch be lijden lae in het rechttoe, rechtaan aan de orde stellen van de enige troost in leven en sten-en. Bel'jden nu d«»»nt te geschieden toeen de achtergrond van 'ongeestelijk indi vidualisme en ongeremde driften, waardoor de vrede tot chaos, de vrij heid tot slavernij, het geluk tot on vrede en de solidariteit tot polarisatie verwordt. 'Daartegen moet christelijk beidden in deze tijd pen boodschan van bevrijding beteken«n: het evange lie van de soevereiniteit van Gods ge nade over het gehele leven. Cm'-reet dleiit dit belijden waar ge- n::<nkt Ie worden door een 'restloze so' dariteit met mensen in nood' en een werkelijk christelijke levensstijl van soberheid en ascese. Elke egoisti- sche levenshouding moet ontmaskerd worden. 'Vanuit het evangelie der be- vrijding zal de christen zich svstema- t sch inzetten voor de noodlijdenden en protesteren tegen verwrongen ver bredingen in de samenleving'. Het aandragen van bouwstenen voor een nieuw belijden zal volgens dr. Weijland voorshands moeten resulte ren in korte monografieën over con crete vragen en omstreden punten. Hij noemt als vragen, die dringend om nadere bezinning vragen en waar over tot de gemeente op korte ter mijn iets gezegd moet worden, het Schriftgezag, het godsbeeld, de satani sche machten van deze tijd (autono mie. rationalisme, syncretisme, histo risch materialisme kapitalisme en egoisme) en de visie op de toekomst. Uitgangspunt Wat de binding aan de klassieke re formatorische belijdingsgeschriften betreft, schriift. dr. Weijland. 'Men zal moeten erkennen, dat in de refor matie beslissingen zijn gevallen, die ook voor onze tijd een diepe geldig heid hebben behouden. Zeer veel is toen door onze vaderen uit de Schrif ten naar boven gebracht waar wij niet omheen kunnen, centrale punten waar onze kerken met overtuiging achter willen blijven staan'. Wel erkent hij. dat er in de loop der jaren een distantie en als gevolg daar van een verlegenheid met het refor matorisch belijden gegroeid is, waar bij de problemen in beide kerken steeds meer gelijk zijn komen te lig gen. 'Toch geloven wij, dat het als een uitgangspunt moet worden vastge houden. Niet om, dwars tegen de stroom van de tijd in, koppig te her halen wat altijd gezegd is, maar om volhardend te getuigen van datgene wat onze vaderen ons als een geloofs geheim hebben doorgegeven, en wat wij ook zelf, eerlijk luisterend naar de Schrift, gewoon niet anders kunnen zeggen'. Dr. Weijland signaleert tweeërlei vluchtpogingen om onder de klem Dr. H. B. Weijland van het reformatorisch belijden uit te komen: naar 'links' een geestelijk ont groeien aan de religie van de belijde nis en naar 'rechts' een dorre zelfi- dentificatie met de letter van het be lijden. Beide kerken zijn geroepen om vluchtpogingen in beide richtingen te gen te gaan. Veel zou gewonnen zijn. als zij - zoalg zij nog apart op weg gaan - konden komen tot een geza menlijke benadering van wat in een reformatorische kerk nu wel en niet meer tolerabel is. Niet tolerabel 'Waar de kerkganger in een wekelijk se confrontatie met 'hel en verdoeme nis' teruggeworpen wordt op een puur fatalistisch godsbeeld is de grens naar de ontaarding overschreden. Waar de zoekende mens van deze tijd voor de gemeenschap met God wordt teruggeroepen op het puur intermen- selijk-horizontale, een godsbeeld naar de 'geest dor wereld' 1 Korinthe 2.12), is de grens naar de ontgroeiing overschreden. In beide gevallen is de vraag eigenlijk niet zozeer óf er getui gend gesproken moet worden, maar in hoeverre het nog mogelijk is om deze uiterste grensoverschrijdingen samen met het authentieke reformatorische belijden eerlijk in één kerkgemeen schap te beleven' Dus tóch schorsingen en afzettingen? De gereformeerde historie leert, dat een leergeschil hierdoor eigenlijk niet wordt opgelost. Immers, bij een leer geschil gaat het eigenlijk nooit om één persoon, maar altijd om een hele 'dwarslaag' in de kerk. De gerefor meerden zullen dan ook iets moeten prijsgeven van de gedachte, dat door voortdurend te schorsen leergeschil- en kunnen worden opgelost. De her vormden zullen iets moeten prijsge ven van de gedachte dat door algeme ne uitspraken 'n concrete dwaling voor het oog van de gemeente afdoend kan worden ontmaskerd. Intussen blijft de roeping voor beide kerken onverminderd gelden om 'te weren wat het belijden der kerken weer spreekt'. desnoods tot de uiterste con sequentie toe, indien dit belijden op evidente wijze in het hart wordt aan getast. Tot zover uit de nota van dr. Weij land. Zij is samen met de nota van ds. Landsman te bestellen door twee gulden over te maken op giro 51 31 53 van het Algemeen Kerkelijk Bureau, Koningslaan 11 te Utrecht met vermelding 'rapporten hervormd- gereformeerde synode' Plaatselijk Tenslotte maken wij nog attent op het boekje 'Hervormden en gerefor meerden onderweg' van dr. C. P. van Andel (Boekencentrum, Den Haag; 96 blz. .ƒ7,90;. Dr. van Andel is secreta ris van de werkgroep 'Samen op weg' Met dit boekje wil hij het integratie proces van beide kerken op plaatselijk niveau dienen. Daarnaast wijst hij op knelpunten, zoals ten aanzien van be lijdenis en tucht, liturgische en pasto rale vragen, de grenzen van de ge meente, samen beroepen en samen bouwen. Als bijlagen zijn een federa tie-model en voorbeelden van een con sensus ten aanzien van het belijden toegevoegd. DE 'EEUWIGE KANTORIJ' VAN HERTOG In zijn voortreffelijke boekje evangelische Kirchenmusik' (1926) schrijft Hans Joachin Moser 'hoofddienst' van Martin Luther zondag Cantate 1526. Hij doet dab: een gesprek tussen allerlei tijdg ten, o.a. de bekende Johann Wa Als een jonge man Luther gecit^ei heeft met deze woorden: 'De waarom het gaat moet deze zijn, alles, geschiede, opdat het Woord loop volbrenge, en niet weer op gedrein uitloopt, zoals het tot nu geweest is, want het is beter all het andere nagelaten wordt dan •li be u Van een verslaggever DEN HAAG Het aantal niertrans- ulantaties in ons land is in 1972 in vergelijking met het jaar daarvoor weer toegenomen. Vonden er in 1971 44 transplantaties plaats, in 1972 liep dat aantal op tot 77. Dit blijkt uit het jaarverslag van de Nierstichting Neder land en de vereniging tot steun aan de Nierstichting Nederland Totnutoe zijn er in Nederland zo'n 260 niertransplantaties verricht. Tot 1969 waren dat er 31. Het aantal nier- patienten dat totnutoe via een kunst nier is behandeld, is in 1972 opgelo pen tot bijna 650. Dat getal is belang rijk, aldus het jaarverslag, maar van minstens even groot belang is dat daartoe thans een aantal kinderen evenals personen boven de 55 jaar be horen. (deze categoriëen waren tot voor kort van behandeling uitgeslo ten. CUYK In het land van Cuijk, on der Nijmegen, zal een extra bevol kingsonderzoek op tuberculose (tbc) worden gehouden. Dit heeft de kring van "burgemeesters in dit gebied be sloten. Het onderzoek gebeurt naar aanleiding van een kleine ziekte-ex plosie die enkele dagen geleden werd ontdëkt in het dorpje Groeningen (ge meente Vierlingbeek). Twee patiënten uit dat dorp zijn in een sanatorium opgenomen. In de herfst van het vori ge jaar werden in het nabijgelegen Mill 150 gevallen van primaire, maar nog niet besmettelijke tbc- geconsta teerd. Dat gebeurde destijds nadat en kele gevallen van open tbc waren ont dekt. AMSTERDAM Dr. J. J. Buskes verzoekt ons mee te delen dat zijn naam ten onrechte is genoemd in ver band met de anti-apartheidsdemon stratie in Veenendaal, waar Zuidafri- kaanse sinaasappelen werden stukge gooid op een kaart van Zuid-Afrika. Dr. Buskes is hierbij niet betrokken of aanwezig geweest. Woord', zegt Johnann Walter: geciteerd, meneer Baccallaureus, n!V( dat was precies zo lang al de g^ fout, dat door de leer van de gcf, werken, die Martinus de kop vei den heeft, veel te veel gezongen ie zonder bezinning en aandacht. H», niet Hertog Ernst von Sachsen zal nagedachtenis in de Meiszner I een 'eeuwige kantorij' opgericht, dag en nacht in beurten moest zinft' voor zijner ziele zaligheid, of era mand stichtelijk naar luisterde niet. om hem uit het vagevuur te den? Immers moet voor alle diitf de 'musica sacra' (gewijde muzf het woord van de Schrift duide onder het volk brengen als een dringende prediking ook voor de voudige gewone man'. Weinig w den zullen zo direkt van toepasi kunnen zijn op wat ons de vo week in Middelburg als een Ni Liedboek is aangeboden. Als één in deze nieuwe gezangen opvalt is die indringende prediking voor ie een. Als een goede remedie tegen zingen zonder bezinning en aanda zoals Walter zou zeggen. Het zinr,' van dingen die al zo vaak met kleine omzetting van woorden ge gen zijn. dat er weinig aandacht n voor nodig is. Dat gaat met die n we liedboek niet. Hier zal men r ten nadenken en aandacht heb voor woord, melodie en ritme. En is een goed ding voor de kerk vandaag. Wij hebben geen 'eeu' kantorij' nodig, maar wel een gem< te die in het lied dat zij zingt geloof belijdt en verkondigt. v Burgemeesters Aan drie burgemees ters is wegens pensionering eervol ontslag verleend: aan mr. E. H. A. M. Meijer (te Elsloo) per 1 juni, aan J. H. de Goede (te Hoogeveen) per 1 september, en aan M. W. J. M. van Rijckevorsel (van Belfeld) per 1 juli. Tevens is per 1 juni eervol ontslag verleend aan de burgemeester van De Lier de heer P. B. Bouman. NED. HERVORMDE KERK Beroepen te Ommelanderwijk-Z wending-Meeden: J. Hazeleger, te Wageningen; te Witmarsum-F jum-Zurich (toez.): G. Bomer, tt Utrecht. Aangenomen naar Hoogvliet: E Poepjes te Hoogkerk c.a. Bedankt voor Nieuwe-Tonge: J. Schuurman te Putten. Beroepbaar: Th. W. H. van de den, van der Kloot Meyburgstraatf Rotterdam-3014 (per 1 juni). GEREF. KERKEN Beroepen te Utrecht-Z.: H. Groene» te Vissingen: te Rotterdam-Heijpli L. Eringa te Tholen-Poortvliet I vens als geest. verz. van het verpli tehuis 'De elf ranken' te RotterdJ Lombardijen). Wlm Hornman Kinderen van hel weid. Uitgeverij: Gottmer Haarl Prijs 19.50. Hornman, die bekendheid heeft worven met z'n sociale romans c Zuid-Amerika, heeft zich gewaagd het Noord-Ierse drama. Hij heeft ei tijd vertoefd in een rooms-katho S arbeidersgezin in de wijk Bogside t< Londonderry. Z'n roman, onontko a baar realistisch, is voor een deel r( baseerd op de ervaringen en gei gingen van dit gezin. Dat wil niet zeggen, dat Hornman heeft laten verleiden tot een eenzijl visie op de bloedige problematiek, ons nauwelijks begrijpelijk voorko De journalis-auteur beschrijft in bi 400 pagina's een wereld van angst, weid, van vrijwel uitzichtloze str I Daarin tekent hij de mensen, in dit val uit een gezin, waarvan de moei vroom en vol bezorgdheid, beperkt vend en de vader, de gefrustree werkloze een uitgedoofde genen vertegenwoordigen. Daar zijn de kinderen, ieder op I of haar manier fel reagerend op b gingen, gevechten rondom de barr des. De gewelddadige dood van jongste zoon vormt een dramati hoogtepunt in deze voor ons gev met grote verantwoordelijkheid i objectiviteit geschreven roman, waa romantiek gevoelig door het gewl heenspeelt. Hornman is er stellig in geslaagd i indringend tijdbeeld te schetsen, feite een omvangrijk signaleren en veelvuldig in suggestieve dialogen. De waarde van dit boek wordt hoogd door een verhelderende ir ding, een ten geleide, van prof. G. L. Zeegers. ADVERTENTIE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 2