dichtbij
'Platteland rond Oranje'
in het Openluchtmuseum
_jrs. Voogd:
r-reclame is
scriminerend
1
kverdeling
erwijs en
tenschappen
«Éterdam: werven
i gastarbeiders
'««orlopig staken
nenstraties van
m, ie boycot Outsnan
boodschap van de indianen
waar moet dat als het ware heen
polderzaad
eeuwig
op de plaat - pop op de plaat-popopde p
CCR, Fogerty
en de Blue
Ridge Rangers
Twee kilo hasjiesj
in beclag genomen
ijff/KWARTET VRIJDAG 18 MEI 1973
BINNENLAND/COMMENTAAR T5/K7
een verslaggvr
LATSBURG Televisiere-
is vaak niet alleen beledi-
voor de intelligentie van
rijker, maar werkt ook dis-
linerend. Dit heeft het
Eede Kamerlid drs. J. J-
jgd (PvdA) gisteren m de
emblee van de raad van Eu-
betoogd.
t discsiminerend bedoelde
dat een beeld van een 'zoge-
jd normaal' levens- en ge-
gspatroon wordt gegeven aan
hand waarvan anderen die
>n dit patroon vallen, wor-
beoordeeld. Op basis van
'redelijk welvarend gezin
man, vrouw, twee kinderen,
lieve honden en katten,
o gekleed, nooit ruziemakend
in een aardig huis wonend',
•ordelen wij hen die buiten
[patroon vallen: 'Zij zijn niet
'maal, zij zijn anders, niet zo-
zij zouden behoren te zijn',
is de heer Voogd, die sprak
de behandeling van een
ïdvest voor de consument',
ij discrimineren niet op de
ichtelijke wijze zoals in Zuid-
nka en Rhodesië gebeurt, wij
ereren de ouden van dagen,
fehuwde vrouwen en moe-
s, gehandicapten, kleurlin-
j, langharige jongeren, homo-
uelen en marihuana-rokers.
ar onze tolerantie gaat vaak
Sit zover dat wij hen werkelijk
onze samenleving integreren,
wust, maar nog vaker onbe
st, laten wij hen voelen dat
niet zoals wij zijn en dat zij
h aan ons behoren te confor-
£ren'.
3t Kamerlid hekelde niet al-
Sn advertenties van het genre
Silend kinderkopje en tekst
Ciders zoudt u uw liefste kind
g langer een kleuren-tv kun-
ili weigeren'. Maar ook recla-
X die suggereert dat men een
ïsdaad tegen zijn gezin begaat
lor niet een bepaald soort
idpasta, waspoeder of deodo-
it te gebruiken, en dat ge-
jjiik van de artikelen van een
jpaalde onderneming 'ons ge
iten zuiver, ons lichaam
ihoon en onze ziel rein' maakt.
-fc
r;CHT De ministerraad heeft
jcfen de taakverdeling vastgesteld
leih de minister van onderwijs en
schappen, dr. J. A. van Kemena-
hlfvdA) en de minister zonder por-
11e, de heer F. H. P. Trip
ter van Kemenade wordt belast
het wetenschappelijk onderwijs
ersiteiten en hogescholen). Hij
daarbij assistentie van staatsse-
tis dr. G. Klein (PvdA), die in
[\\zonder wordt belast met het
beroepsonderwijs (HBO), het
uchappelijk onderwijs (WO) en
l'ksstudietoelagen.
ter zonder protefeuille Trip
f de verantwoordelijkheid voor
Ontwikkeling van een nationaal
ischapsbeleid. In afwachting van
verder overleg op het departe-
7) en met andere betrokken instan-
iplevert, zijn tussen de minister
onderwijs en wetenschappen en
L linister voor het wetenschapsbe-
H afspraken gemaakt, die er met
op gericht zijn de eenheid van
wijs en onderzoek binnen de
rsiteiten en hogescholen te he
pen.
taakverdeling wijkt af van die
"k de regering Biesheuvel, waar
pter zonder portefeuille De
w ook met het wetenschappelijk
jrwijs belast was.
TERDAM Het dagelijks be-
van de gemeente Rotterdam
ner het gewestelijk arbeidsbureau
RO- jesteld de werving van buiten-
7' e arbeiders voor het Rijnmond-
el voorlopig tot 1 januari 1974 te
n. Men wil de komende maanden
liken om een meer definitieve
ndaidure voor het aantrekken van
cho nlandse werknemers voor te be-
n. Daarbij wil men zo mogelijk
55 lelangrijkste knelpunten wegne-
18-! iet nodig blijkt te zijn gastarbei-
ich aan te trekken; kan dat volgens
mi emeester en wethouders alleen
iren nadat de adviescommissie
het gewestelijk arbeidsbureau en
gemeentebestuur zijn geraad-
5 :d. Burgemeester, en wethouders
van mening dat een vergaande af-
Qing van de werving van buiten-
:rs noodzakelijk is. maar een de-
lle ef standpunt hebben zij nog niet.
[evolgen van een afremmingsbe-
zijn niet geheel te overzien. De
tzetting en uitbreiding van een
0I il economische activiteiten staan
fiin iee op het spel. Daarom hebben
e emeester en wethouders de ad-
22' iommissie van het gewestelijk ar-
ibureau lot 1974 respijt gegeven
een duurzame regeling tc ontwer-
rba
5C11 3
1». )en In Amsterdam en Rotter-
t worden op 23 mei demonstraties
uden in het kader van de actie
ot Outspan. Filialen van Albert
i en De Gruytcr zijn als punt
filn samenknmst gekozen. Om twee
's middag beginnen de demon-
2o. 'es, in Amsterdam op de Rozen-
40 it en m Rotterdam op dc hoek
ïec sche Dorpsstraat Trcksingel in
0 s gersberg. De actie boycot Out-
heeft als doel een algehele boy-
Ins lan Outspan citrusfriiit. De orga-
n oren willen het Nederlandse volk
J< nieren over de omsla ghcilcn
1 L 'onder de zwarte bevolking van
•Afrika leeft.
onder redactie van loes smit
Klederdrachten-tentoonstelling in verband met regeringsjubileum
Hoewel (om maar meteen met zijn stopwoord in huis te vallen) Barend
Servet morgen de '5e dag van het beeldverhaal' zal openen, lijkt hij
minder verslaafd te zijn aan strips dan bijvoorbeeld de leden van het
organiserende Stripschap. Blijkens een 'speciaal voor deze Dag ontworpen
strip-aflevering', zoals coördinator H. J. Matla laat weten, heeft Barend
het er nogal moeilijk mee. Wie het over 'een of andere maffe stripdag'
heeft, loopt dan ook kennelijk niet over van enthousiasme voor het strip
wezen. Waarom hij toch komt en niet 'vakman' Sjefke van Oekel op de
stripgekken afstuurt, wordt aanschouwelijk uitgelegd in de speciale strip-
aflevering, waarvan, om ruimtelijke redenen, hierbij slechts een stukje
kan worden afgedrukt. Iedereen kan overigens wel raden hoe het na dat
stukje verder gaat: Sjefke verliest zich natuurlijk weer in een 'wonder
baarlijke' woordenstroom om prompt daarop niet goed te worden. Maf,
hoor. Ook na de bijdragen van Barend zal in het Maerlantlyceum in Den
Haag, waar de vijfde dag wordt gehouden, een 'ludieke sfeer' blijven han
gen, zo belooft het Stripschap. Tegen betaling van tien gulden (voor leden
van het schap) of vijftien gulden (voor introducé's) kunnen er strips ge
ruild worden en bestaat er gelegenheid 'enige bekende Belgische en Ne
derlandse striptekenaars', onder wie Bob de Moor en Willy Vanderstcen,
te benaderen en een tekening af te troggelen, 's Avonds worden er 'enige
bijzondere stripfilms' vertoond. Kortom, het Stripschap is weer bezig.
Het koolzaad is in grote lijnen als
volgt bereikbaar: vanaf Muiderberg
via Gooimeerdijk en Gooiseweg in
de richting van Dronten, en vanuit
Oostelijk Flevoland via de omge
keerde richting. Want ditmaal zijn
de knalgele koolzaadvelden voorna-
melijke te vinden in Zuidelijk Fle
voland.
Deze handleiding voor koolzaadzoe
kers staat niet in een of ander toe
ristisch blad, maar in de regelma
tig in bulletinvorm verschijnende
mededelingen van het ministerie
van verkeer en waterstaat, die
normaliter uitsluitend gevuld zijn
met nieuws over (water-)wegen.
Dit nieuwe soort verkeersnieuws
kan te maken hebben met de re
cente toevoer van verse ministers
en staatssecretarissen. Staatsecre
taris van verkeer en waterrstaat is
PPR-man dr. M. H. M. van Huiten
geworden, die zelf in Lelystad woont
en dan misschien ook wel eigen
handig 'bloeiend koolzaad in Fle-
vopolder bezoek waard' in het bul
letin heeft gezet of in elk geval
verzocht heeft dat er in op te ne
men. Want zoiets kunnen ze hun
nieuwe baas op dat ministerie na
tuurlijk niet weigeren.
Vlecsbeleg Hoogtepunt van
de herdenkingsfeesten rondom het
beleg van Haarlem, dit jaar precies
vier eeuwen geleden, is vandaag
voor de 1500 opgespoorde afstam
melingen van beleg-heldin Kenau
Simons Hasselaer de wandeling
met b. en w. door de stad, die
eindigt op de Grote Markt. En daar
weer het hoogtepunt van is het
nuttigen van vers-geroosterde lams
bout, gratis voor de nazaten. Wie
niet kan bewijzen er zo eentje te
zijn, betaalt een gulden voor een
broodje met dit beleg.
'Het is niet verstandig hem te veel bij de apen tc laten werken.'
door Jac. Lelsz
ARNHEM Urk placht in de bezettingsjaren '40-,45 op Konin
ginnedag te 'vlaggen' door, zoals gebruikelijk is op bet voormalige
eiland, het wasgoed boven de straatjes uit te hangen, maar in deze
omstandigheden dan in de kleuren rood-wit-blauw. Deze heime
lijke en tegelijk nogal opvallende viering van de 31ste augustus
(hoe slim en inventief was ons volk in die dagen) is een van de
onderwerpen, die op de tentoonstelling 'Het platteland rond Oranje'
te Arnhem worden uitgebeeld.
gen de behandeling van de Ameri
kaanse indianen.
De groep vraagt geen honoraria
voor haar optreden. Voor zover er
van de voorstellingen baten over
blijven, zijn deze bestemd voor
steun aan de actie rond Wounded
Knee en voor het in moeilijkheden
verkerende indiaanse blad Akwe-
sasne Notes. Er is ook een giro
nummer geopend, waarop bijdra
gen kunnen worden gestort
(2345460, J. Kooman, Rozengracht
55 hs, Amsterdam onder vermel
ding Steunfonds Wounded Knee).
Vanavond treden de indianen op
in Amsterdam. Mickery theater,
Rozengracht 117 (22.30 uur), mor
genavond in de Theatertent op het
Amsterdamse Museumplein (19.30
uur) en zondagavond in Kargadoor,
Oudegracht 36. Utrecht (20.00
uur).
Eeuwigdurend kun je niet even
gauw uitleggen als 'tot 1973', als
dat toevallig beter uitkomt. Van
daar dat burgemeester Huurman
van Den Briel zijn wethouders
trouwens ook kwaad is op het
provinciaal bestuur van Zuid-Hol
land, dat vindt dat er maar eens
een eind moet komen aan de gratis
tochtjes die b. en w. met de Briel-
se veerboten maken. Het provincie
bestuur heeft daar niets over te
zeggen, vinden B. en W. van Briel-
le, want de exploitatie van de ve
ren mag dan sinds 1938 zijn ver
huurd aan de provincie, de veer-
rechten liggen al vier eeuwen
muurvast. In de oude geschriften
staat letterlijk dat 'het veerrecht
behoort aan Den Briel. Het is on
veranderlijk en zal duren tot in de
eeuwigheid met de vrijstelling van
het veergeld'. I et gaat b. en w.
dan ook niet om die paar dubbel
tjes, die ze nu niet meer hoeven te
betalen om van de schipper te mo
gen overvaren, maar om hun
recht. En daarom wil burgemees
ter Huurman de dubbeltjeskwestie
desnoods tot in de hoogste instan
tie uitvechten.
Twee jaar lang zal de klederdrachten
expositie, die vooral is georganiseerd
ter gelegenheid van het zilveren rege
ringsjubileum van koningin Juliana,
in het Nederlands Openluchtmuseum
te bezichten zijn.
Onze vaderlandse klederdrachten-cul
tuur is met name in de laatste decen
nia achteruit gehold. Enerzijds door
dat de streekeigen klederdracht on
praktisch is, anderzijds omdat zij onbe
taalbaar is geworden. Er zullen nog
wel een paar oorzaken zijn waardoor
de locale dan wel regionale kleder
dracht (een nationale bestaat niet, al
probeert de commercie het Volendam-
se costuum ten onrechte als zodanig
te verkopen) op haar retour is, maar
die laten we rusten. Natuurlijk zijn
er gebieden, waar de klederdracht nog
een tamelijk levend ding is, bijvoor
beeld Staphdtst, maar in het alge
meen wordt zij meer en meer een
aangelegenheid, die op folkloristische
feestjes ten gerieve van toeristen en
zo van tijd tot tijd nog eens weer
wordt opgepoetst.
Ongeschreven
De klederdrachten-exposities, die in het
Nederlands Openluchtmuseum te Arn
hem worden gehouden, leggen de na
druk sterk op het streekeigene, en dat
mag eigenlijk ook niet anders ver
wacht worden in een tijd, waarin het
moderne leven nivellerend werkt. In
de mooi uitgegeven catalogus, zeer in
structief in woord en beeld, lezen we
dat bij de klederdracht ongeschreven
wetten worden gevolgd. Die 'leiden
bijvoorbeeld tot het wel of niet
vóórkomen van een mutselint In de
hoofdtooi van een bepaalde status
groep. Die welstandsgroepering mag
zo'n lint om de muts wel voeren, de
andere niet. Déze godsdienstige groe
pering draagt wel sieraden bij bepaal-
In een gezin op Marken is men bezig zich te kleden voor het bezoek
van Koningin Juliana aan het eiland kort na haar inhuldiging in 1948.
Een jonge vrouw in burgerkleding kijkt hoe dat in zijn werk gaat.
ders als De Hoogh, Metsu, Steen, Brek-
lenkamp, Avercamp) enz. Ook wordt
het principe van 'het leven vangen',
zoals dat bijvoorbeeld in de Camera
Obscura zich manifesteert, toegepast.
De tentoonstelling 'Het platteland
rond Oranje', die werd opgebouwd
door de heer Jan Duyvetter, hoofd
van de afdeling klederdrachten, be
staat voornamelijk uit materiaal van
het Nederlands Openluchtmuseum
zelf en van de bruikleencollectie
'H M. Koningin Wilhelmina'. Uitgangs
punt was: hoe heeft het platteland
op belangrijke gebeurtenissen in en
om het Oranjehuis gereageerd?
Zo heeft men geprobeerd te recon
strueren hoe bepaalde groepen van de
bevolking in bepaalde delen van het
land bepaalde evenementen, waarbij
de Oranjes betrokken waren, hebben
gevierd. Zo kijkt de bezoeker om
eén voorbeeld te geven een Noord
limburgs cafétje binnen om te zien
hoe de bevolking daar het huwelijk
van Koningin Wilhelmina en prins
Hendrik in 1901 rondom de tapkast
luister bijzette. Jn werkelijkheid is
het er natuurlijk veel vrolijker toege
gaan dan een vitrine met aangeklede
poppen ooit zou kunnen suggereren.
Maar goed, men moet het meer zien
als een foto, als een moment-opname,
waarbij het leven wel op slag verstar
de, maar die toch een indruk geeft
van hoe het geweest is. Binnen de be
perktheid van de statische middelen,
waarmee men nu eenmaal werken
moet, is men er redelijk in geslaagd
te laten zien hoe het heeft kunnen
zijn. En dat geldt voor alle taferelen,
waarbij we steeds moeten bedenken,
dat het accent op twee zaken moest
vallen: op de situatie enerzijds, op de
k22ie'-i',3'»y anderzijds
1937
Sinds het jammerlijk verscheiden van
de zo opgewekte formatie Creedence
Clearwater Revival, mochten we reeds
diverse malen kennis maken met
solistische waar van haar voormalige
ledematen: elpees van slaggitarist
Tom Fogerty (twee stuks) en
drummer Doug Clifford. Die muziek
deed de gedachte aan het kwartet
verre van vergeten, integendeel, de
vertoonde onzin maakte het verdriet
alleen nog maar schrijnender en
bevestigde tegelijkertijd wat niemand
ooit had durven bestrijden, behalve
de groepsleden zelf die de pers
desgevraagd lieten weten, dat de
inbreng van sologitarist/zanger John
Fogerty weliswaar ferm was, maar dat
de rest (opgemeld tweetal plus bassist
Stu Cook, van wie ook een soloplaat
in de maak is) toch meer te
betekenen had dan je zo op het oog
zou vermoeden.
Ondertussen is nu John Fogerty's
soloproject THE BLUE RIDGE
RANGERS (Fantasy Stereo 9415)
verschenen en dat is zo ongeveer de
meest genadeloos denkbare
bevestiging van het algemeen
vermoeden, dat het er destijds
inderdaad maar om ging, dat een trio
zeer beperkte en eigenlijk onnodige
krachten de door JF. bedachte
partijen stond in te vullen. Immers.
Fogerty's ego-plaat is dat in de meest
letterlijke zin van het woord, alle
instrumenten en stemmen plus
'producing' en arrangementen werden
door hemzelf gedaan, er kwam
niemand anders aan te pas, John
Fogerty kon het alleen wel af, en het
is gewoon een prima stuk werk
geworden. Muziek, die zeer veel
herinneringen oproept aan het frisse
Creedence-geluid van weleer, hoewel
de accenten enigszins verschoven zijn.
De stampende met veel zuidelijke
(Bayou, New Orleans) ingrediënten
opgesierde rock uit CCR-dagen heeft
hier plaatsgemaakt voor vrij
'puristisch' benaderde cowboy-muziek.
Veel C W-standars (She Thinks-I
Still Care, California Blues, Have
Thine Own Way Lord, Pleas Help Me
I'm Falling etc.), waartussen de wat
steviger ritmiek nog maar sporadisch
op de proppen komt (Workin' On A
B-:irV;,g. 1 Ain't Never'
Opvallend is, dat lwt gangbarp
bezwaar dat dergelijke eenmans-
aktiviteiten plegen op te leveren hier
•'lledig afwezig is. Je krijgt niet hot
idee van een desolate entourage
waarin de joige duizendpoot met
wiskundige precisie en zonder al te
veel emot es track na track aan elkaar
staat te knutselen. Er is sfeer genoeg,
ais je a et beier w.st zou je z< ;gon
dat er een groep aan het werk is.
Rest tenslotte één opmerking. Op de
Fietsers en automobilisten remden
uit verbazing af toen zij gistermor
gen in het drukke centrum van
Amsterdam een groep indianen in
traditionele kledij zagen lopen. Zij
maken deel uit van een groep dan
sers uit de Verenigde Staten, die
als laatste land Nederland aan
doen op een toernee door Europa.
'Wij zijn teruggekomen naar Euro
pa, waar het allemaal begonnen
is', verklaarde hun woordvoerder
Clyde Hall, wiens indiaanse naam
Unilever luidt. 'Wij zijn gekomen
met een boodschap'. Want tijdens
de drie voorstellingen, die ze in
Nederland zullen geven, willen ze
niet alleen het publiek vermaken
met hun dansen en liederen, maar
ook discussiëren over hun urgente
problemen. Films en dia's zullen
worden toegelicht door de india
nen. 'Wij zullen onder meer de
geestdans opvoeren, de dans waar
mee de moeilijkheden in Wounded
Knee zo'n honderd jaar geleden
zijn begonnen. Wounded Knee is
niet iets nieuws. Het is een lange
geschiedenis', aldus Clyde Hall.
De geestdans werd een ware rage
on4er de Amerikaanse indianen,
toen zij aan het einde van de vori
ge eeuw bijeen gedreven waren in
reservaten en in hun wanhoop
hun toevlucht namen tot de geest
dans, die de terugkeer van de ge
dode krijgers en bizons zou be
werkstelligen en de ondergang van
de blanken zou versnellen. Maar
zelfs de geestdans werd verboden.
Sommige stammen vluchtten daar
op weg uit de reservaten. Een
uan die stammen werd echter on
derschept en als weerloze schapen
afgemaakt bi) Wounded Knee. In
de harten van de indianen is
Wounded Knee het symbool geble
ven van het onrecht dat hun door
hun overheersers is aangedaan.
Tót de groep behoren Mo Kda, die
al enige tijd in Amsterdam werkt
aan een vergelijkende studie van
de indiaanse en Europese geest en
Sacheen Little Feather, die door de
filmster Marlon Brando afgevaar
digd werd om de hem toegewezen
Oscar te weigeren uit protest te-
door tvillem-jan martin
Creedence Clearwater Revival, v.l.n.r. Doug Clifford, Stu Cook en
John Fogerty.
hele Rangers-elpee is geen Fogerty-
nummertje meer te bekennen. Dat
lijkt dan een negatief soort
hoogtepunt in een ontwikkeling, die
al vanaf de Creedence-elpee Willy and
the Poorboys een afnemend
kompositorisch aandeel van de hand
van JF. te zien geeft. Waar dat aan
geweten moet worden, kan ik van
hieruit niet beoordelen. Ik zou echter
wel graag zien, dat die tendens
honderdtachtig graden wordt
omgebogen, omdat Fogerty's eigen
materiaal nog altijd net even
interessanter is(was) dan het hier
gebodene.
Over naar ROY BUCHANAN, die zijn
tweede elpee heel toepasselijk Second
Album (Polydor Stereo 2391 062)
noemde. Daarom worden weer
allerhande uiterst 'getructe'
gitaarklanken ten beste gegeven, geen
geraas op niks af, maar modern en
toch beschaafd (eh.Anders dan op
zijn eerste langspeler verliest
Buchanan zich hier niet in lomp
songmateriaal. Het stramien
waarbinnnen men zich beweegt heeft
voornamelijk met De Blues te maken.
Alleen in Thank You Lord 'freakt' de
meester op een zweverige manier
'uit': houterige zang tegen een
e taai-achtergrond die het prima zou
doen in een reklame voor tabletten
tegen keelpijn (scène: het pilletje is
.ngenomen. het gezicht van het
slachtoffer klaart op. achter in het
beeld een kabbelende bergbeek). Een
ander verschil met Roy's eersteling is
het kleurrijker naar voren treden van
de begeleidingsgroep, vooral pianist
D ck Hei 'ho doe af en toe leuke
dingen. Al met al een follow-up, die
iets fraaier verzorgd is maar
misschien juist daardoor aan
spontaneïteit wat heeft moeten
prijsgeven.
Dan. nu de geruchten omtrent een
hereniging steeds sterker worden,
twee dubbel-elpees. waarop acht jaar
Beatles wordt 'gecoverd', THE
BEATLES 1962-1966 en 1967-1970
(Apple 5C 184-05307/08 en 5C 184-
05309/10). Zo ongeveer alle hitsingles
aangevuld met tamelijk willekeurig
elpeematenaal. Over dat laatste valt
natuurlijk heel wat af te zeuren,
vooral ook omdat de muziek
inhoudelijk verder nauwelijks nog
enige woorden behoeft. Zo hadden
sommige mensen dit graag opgenomen
gezien en vragen anderen zich af of
dót nu wel representatief kan worden
genoemd. Aan dergelijke
haarkloverijen doet de afdeling
Popmuziek van Trouw/Kwartet niet
mee. Wij laten het bij de
konstatering dat we hier van doen
hebben met twee puike dubbel-elpees,
die elkeen die niets of weinig van de
Beatles mocht bezitten zich als een
haas dient aan te schaffen.
Tot besluit dan nog even aandacht
voor het verschijnen van de tweede
elpee van Foghat, een Brits kwartet
dat zeer afdoende, zij het niet
opzienbarende stevige muziek
produceert: The New Cactus Band
met SN Of Cactus, wat subtieler dan
het vroegere werk. dit wellicht door
de komst van Mike Pinera (ex-Iron
Butterfly, ex-Ramatam); Brenda and
the Rattlesnake van Gypsy, en
Wizzard Brew, waarin vooral Roy
Wood (ex-Move, ex-ELO) de hand
had: ronkm>"iek aangelengd met
allerhande elektronische
grappenmakerij, blazers, strijkers en
wat al niet. Voor de liefhebbers.
Enkele andere onderwerpen zijn: aan
bieding van een Fries costuum aan
prinses Juliana in verband met haar
huwelijk met prins Bernhard op 7 ja
nuari 1937, een Amsterdamse stoffen-
wlnkel uit 1787 met klanten die zich
feestelijk willen uitdossen, vanwege
het herstel in zijn waardigheid van
prins Willem V, het kapzetten voor
medewerking aan de aubade voor de
75-jarige koningin-moeder op 2 augus
tus 1933 in Huizen (NH) en het kle
den op Marken voor het bezoek dat
koningin Juliana kort na haar inhul
diging in 1948 aan dit eiland bracht.
Interessant is ook de Urker-vitrine:
Koninginnedag 1943. Een jonge vrouw
met een arm vol wasgoed in de natio
nale kleuren, die zij even later boven
de straat zal uithangen. Bonkaarten
op' tafel, de knijpkat op het dressoir,
een harmonium aan de wand en ook
egn ingelijst borduurwerkje met de
spreuk 'Aan Godes zegen is alles gele
gen'.
Correctie
Bij dit soort tentoonstellingen zijn de
tails eigenlijk geen details, bijkom
stigheden geen bijkomstigheden. Din
gen zoals dat harmonium, dat bor
duurwerkje, die bonkaart en die
knijpkat of in andere situaties glas
werk, serviesgoed, een behangetje of
een vogelkooitje of wat dan ook, moe
ten wezenlijk bijdragen tot een zo
groot mogelijke authenticiteit Jan
Duyvetter heeft het gevoel dat in de
loop van de tijd nog wel eens een cor
rectie zal moeten worden toegepast.
De vitrines met mensen, die op de
een of andere wijze betrokken zijn bij
gebeurtenissen rond Oranje, worden
aangevuld met een keur van plaatwer
ken, sieraden, oorijzers en vele andere
attributen, die op de klederdracht be
trekking hebben. Voor ons was het
een bijzonder attractieve expositie.
Maar het blijft een heel moeilijke ma
terie, die verscheidenheid aan kleder
drachten in zo'n klein land als Neder
land is. En we zullen in de toekomst,
als het aan ons ligt, dan ook wel
prompt de huiletjes, cornets en luifel-
mutsen op de verkeerde hoofden blij
ven zetten.
ZEVENAAR De Duitse douane
heeft bij de grenspost Bergh vier Ma-
leisiers. een vrouw en drie mannen,
gearresteerd, die ruim 2 kg in Am-,
sterdam gekochte hasjiesj naar Duits
land wilden smokkelen. De garresteer-
den, in leeftijd variërend van 20 tot 27
jaar, zijn door de rijkspolitie te Ze
venaar ingesloten.
Prinses Juliana (midden/ in de dracht van Axel, Zeeuws-Vlaanderen.
De miniatuur-figuur van de prinses is in deze kleding, maar in andere
opstelling te zien in een vitrine, tegen een oud-Axelse doopdeken en
omgeven door sier-schortestrikken en een aanta} bijbehorende sie
raden.
de gelegenheden, maar een andere
laat het juist na. Wat voor de ene
streek geldt, is voor de andere streek
geen traditie'.
Opgemerkt wordt ook dat er op het
platteland, wat de klederdracht be
treft. stellig sprake is van mode. Van
de nu nog voorkomende klederdrach
ten zijn de meeste varianten op een
mode-kledij uit de laatste tweehon
derd jaar. De hoofdtooi heeft een veel
oudere traditie en gaat terug tot het
begin van de zeventiende eeuw, mis
schien nog verder. Slechts enkele ge-
biesden. Marken bijvoorbeeld, hebben
in hun kleding-historie een 'stam
boom', die teruggaat tot in de zestien
de-, wellicht vijftiende eeuw. De werk
wijze van de afdeling klederdrachten
van het Nederlands Openluchtmu
seum, destijds bekwaam opgezet door
Cruys Voorbergh, is een nogal onge
bruikelijke, namelijk teruggaande van
het heden naar het verleden. Dit met
behulp van herinneringen, foto's, be
schrijvingen, tekeningen, schilderijen
(vooral zeventiende-eeuwse fijnschil-
