Een schooltuin met alles kris kras door elkaar Senaat praat deze week over 'Kalkar' en kapers dichtbij dames sport «minentaar aatssecretaris (1) taatssecretaris (2) Biologie-leraar: 'laten zien dat alles in de natuur in beweging is Huur een spion voor sollicitanten Alternatief voor de eentonigheid EDOX □ELFIN Courant mag terug naar Griekenland Bier in zakken Russen spekken Amnesty uitwijkeling bedankt loonvlaag tweelingbaan vlieginsigne WW/KWARTET DINSDAG 8 MEI 1973 BINNENLAND/COMMENTAAR T5/K7 1948 dit jaar dus 25 jaar gele- werd bij de grondwetswijziging instituut van staatssecretaris inge- p rd. Wat was daarvan de bedoe- Heel praktisch en heel eenvou- J eigenlijk. Men wilde het aantal listers niet verder uitbreiden. Een lofwaardig initiatief dus. was op deze manier zelfs moge een aantal departementen bij el- te brengen onder één minister en or elk van die departementen dan p staatssecretaris te benoemen. De listers zonder portefeuille zouden leens kunnen verdwijnen. Het ka- t zou kleiner worden, waardoor neens snellere besluitvorming werd g arandeerd. conclusie van bovenstaande over gingen zou moeten luiden dat de oering van het instituut van staats- retarissen in belangrijke mate ver- lerend zou werken. En wat kan c n zich beter wensen in dit land? het eerste kabinet na de grondwets- ziging van 1948, het eerste kabinet met vijftien ministers, telde - n (al) zeven staatssecretarissen, erziet men alle daarna komende linetten, dan blijft het aantal minis- s om de vijftien schommelen. Het T£tal staatssecretarissen is echter Jgzaam (maar zeker) gegroeid van 3ven naar dertien in het eerste kabi- M-Biesheuvel. 1 vermindering van het aantal mi- ters is evenwel geen sprake. Als de i richten uit Den Haag juist zijn, zul- in het kabinet-Den Uyl met zes- n ministers niet minder dan zeven- n staatssecretarissen worden opge- I' men de oorspronkelijk bedoeling, na- ilijk versobering en vereenvoudiging niets, maar dan ook niets terecht Stomen. Als Den Uyl over enkele feen de regeringsverklaring in de 'eede Kamer zal afleggen, zullen jiter de regeringstafel niet minder 33 politiek verantwoordelijke hetionarissen een plaatsje moeten (Zijn er wel voldoende stoe- 1?) %t is zeer de vraag of wij met deze vikkeling gelukkig moeten zijn. sgfet elke minister van het aanstaande iinet-Den Uyl, zo blijkt nu, is ge- ig met de hem toegedachte staats ecretarissen). Dat verbaast ook niet. orpeger was het zo dat de betrokken bister zelf een meer persoonlijke uze maakte, nadat een goede werk- tdeWtvg was gemaakt èn nadat vrij üdelijk was vastgesteld dat een latssecrctaris werkelijk noodzakelijk as. Die persoonlijke keuze was ook Ddzakelijk, omdat volgens de grond- een staatssecretaris zijn politieke ag voor een groot deel ontleent de minister. Als de minister om [t voor reden dan ook verdwijnt, iet ook de staatssecretaris zijn g itslag indienen. teraard speelde bij de keuze van de atssecretaris ook de politieke kleur de kandidaat een rol, maar dat toch niet het uitgangspunt, ideale beeld schijnt nu nogal te 'n verbleekt. Het lijkt er op het enblik op, dat elke minister, wil hij zij nog meetellen, zich minstens i één staatssecretaris behoort te is'iien vergezellen. ïn krijgt ook de indruk dat elke re- ingspartij al het mogelijke doet ar politieke invloed te vergroten or middel van een aantal staatsse- :tarisscn. Een weinig gelukkige ont ij 5 kkeling, die de geloofwaardigheid in regeringsapparaat allesbehalve "djlet toenemen. iov< i kan een aantal ministers van het binet-Den Uyl wel luid roepen dat de salarissen van ministers en atssecretarissen willen verlagen (iets i it zeer respectabel is) maar als aan andere kant de kosten extra toene- :n door een legertje staatssecretaris- i met de bijbehorende sccretares- auto's en dergelijke dan is er versobering nauwelijks sprake. Van een verslaggever DEN HAAG —Een inlichtin genbureau over sollicitanten. Dat is volgens de Nederlands- Britse Kamer van Koophandel de Amsterdamse rechercheur Hoffmann van plan. In haar blad wordt onder de titel 'Huur een spion' het plan uit de doe ken gedaan. 'Zoekt men efficiënt en be trouwbaar personeel, dan zijn sollicitatiebrief en sollicitatiege sprek niet voldoende om de werkgever een volledig beeld te verschaffen van de sollicitant', aldus het bureau dat zich voor werkgevers in Nederland bereid verklaart voor 'minder dan een weekloon' een grondig en dis creet onderzoek te verrichten over de sollicitant'. Het bureau zal dan licht werpen op de ar beidsprestaties van de sollici tant en zijn levensgeschiedenis en het zal uitzoeken wat zijn sterke en zwakke kanten zijn en hoe de mensen over hem denken. Commentaar van de Nederlands- Britse Kamer van Koophandel op deze 'dienstverlening': ken nelijk is 1984 dichter bij dan de meesten van ons lief is. door Rimmer Mulder LEEUWARDEN/ORANJEWOUD De meeste nieuwe scholen zijn omringd met een flinke lap grond. Daar zou zo'n school heel wat mee kunnen doen. Er kan bij voorbeeld een pracht van een schooltuin van gemaakt worden, waar leerlingen kunnen verpo zen en bovendien heel wat kun nen leren over de natuur en het milieu. Maar terreinen rondom nieuwe scholen zijn meestal het domein van de gemeentelijke plantsoenendienst. Voor het on derwijs worden ze niet gebruikt. Deze toestand is een doorn in het vlees van drs. Frank de Vries, leraar biologie aan een scholengemeenschap in Leeuwarden. Hij vindt, dat in elk geval een deel van die plantsoenen ten dienste van de school moet ko men. Bij zijn eigen school heeft De Vries dat in praktijk gebracht. Hij heeft een stuk van ruim 400 vierkante me ter van het gladgeschoren grastapijt ingepikt en er met zijn leerlingen een schooltuin van gemaakt. Het is geen nette tuin, maar één waar van alles kris kras door elkaar staat. De tuinie rende leek, die eenmaal per week zijn gazon maait, zal het wel een rommel tje vinden en vol afschuw kunnen wij zen op zogeheten onkruid. De echte kenners zullen er direct een zoge naamde 'ecologische tuin' in herken nen. Het waarom van die tuin heeft De Vries al eens uitgelegd in een vakblad voor biologie-leraren. Belangrijk bij het vak biologie is de leerlingen dui delijk te maken, dat in de natuur al les steeds in beweging is en dat alles op elkaar ingrijpt. Alles heeft invloed op alles. Dat kun je laten zien in een tuin, waarin inderdaad van alles ge beurt, aldus De Vries. Daarvoor is een zorgvuldig onderhouden plantsoen met hier en daar een boompje en keurig binnen de perken gehouden rozenstruiken totaal ongeschikt. Elke ontwikkeling wordt er daar juist on der gehouden met het bruut geweld van motormaaier en snoeimes. Om een tuin te krijgen, waarin wel allerlei natuurlijke ontwikkelingen mogelijk zijn, hebben De Vries en zijn leerlingen wel wat spit- en graafwerk moeten verrichten. Ze heb ben een tuin gemaakt met allerlei verschillen: natte en droge plekken, zonnige en schaduwrijke stroken. de tuinierende leek zal het wel een rommeltje vinden Le Roy Door ook nog zeer veel plantensoor ten op verschillende manieren te ge bruiken kan er dan een zeer dyna misch geheel ontstaan. De Vries is ruim drie jaar geleden be gonnen en best tevreden over deze tuin. Maar hij vindt het wel jammer, dat er niet meer meegedaan wordt. De tuin wordt alleen gebruikt voor biologie, zijn collega's doen er niets mee. Daarmee komt De Vries precies in het straatje van Louis le Roy, de tekenleraar uit Oranjewoud, die lan delijke vermaardheid verwierf met zijn 'rommeltuinen'. Hij wordt niet moe uit te leggen dat het hem er niet om gaat één of ander gek tuintje aan te leggen, maar dat er veel meer ach ter zit. Le Roy is vooral de bestrijder van de onnatuurlijke eentonigheid, die men vandaag de dag overal aantreft. In fa brieken met lopende banden, in nieu we stadswijken, maar ook in het ten behoeve van de landbouw rechtgetrok ken landschap. Die eentonigheid is dodelijk voor de menselijke speels heid. Ze vervormt de mens, die steeds minder plezier beleeft aan zijn eigen wereldje en steeds meer het slachtof fer wordt van zijn eigen technische vindingen. Die zijn hem boven het hoofd gegroeid, doordat hij het con tact met de natuur verloor en daardoor zijn eigen beperkingen niet meer zag. De 'tuinen van Le Roy' willen een al ternatief voor die eentonigheid zijn. 'De school is het voorportaal voor de samenleving en daarom zou zo'n tuin daar erg belangrijk zijn', geeft hij toe, maar hij heeft wel bedenkingen: 'Een ecologische tuin heeft geen zin, als er niets op volgt. Je kunt de kinderen op school wel naar een bepaalde ge dachte toewerken maar het is gewoon niet eerlijk als je weet dat ze daarna in een samenleving komen, waar ze er niets mee kunnen'. Onderdrukt Tekenleraar Le Roy ziet iets derge lijks gebeuren bij de zogenaamde cre atieve vakken: 'De kinderen leren er iets voor een andere maatschappij. Zelfs binnen de school zie je dat al. Wat je in de creatieve les bij een kind los maakt, wordt in de volgende wiskundeles al weer onderdrukt'. Toch zou zo'n weelderige milieutuin bij school een hele stap vooruit zijn vergeleken met het orde en netheid ademende plantsoen van nu. 'Met zo'n tuin zou je de kinderen een stuk grond kunnen leren begrijpen', zegt Le Roy. Maar het moet wel een tuin zijn, waar de kinderen lol aan heb ben. Het moet geen 'demonstratieta- fel' zijn, waarop de leraar uitlegt hoe het precies zit met de bloemetjes en de bijtjes. Hij ziet ook niet veel in de bekende schooltuincomplexen, waar iedere leerling een paar vierkante me ter krijgt om worteltjes en bietjes te verbouwen. Het is beter dan niets, maar aan de andere kant: 'Het kind wordt weer gedwongen in een bepaal de maat. Zijn speelruimte is weer pre cies afgebakend door een hogere, een deskundige'. En in de samenleving heb je al zoveel te maken met 'des kundigen', die aangeven waaraan je je hebt te houden, zo wil Le Roy maar zeggen. Hij zou een paar jaar geleden aan de gang bij een nieuwe school in Hee renveen, maar de architect voelde er niets voor. Zo'n rommeltuin zou het uitzicht op het glas-in-beton-gebouw maar bederven, vreesde de ontwerper. Le Roy werkt nu samen met architec tuur-studenten in Eindhoven om ter reinen van de Technische Hogeschool wat te veranderen. Erg belangrijk, dat deze 'ontwerpers van morgen' nu met eigen handen een tuin aanleggen, oor deelt Le Roy. Nog aardiger zou het zijn als ze ook eens iets met eigen handen gingen bouwen. 'Met de meest primitieve middelen zou je ze moeten laten werken. Dan zouden ze er be grip voor kunnen krijgen, hoe je bo ven je macht kunt grijpen'. Groningen Hij is momenteel erg bezet met een groot project in Groningen, waar hij van het stadsbestuur in een nieuwe wijk een grote ruimte kreeg aangewe zen. Wat het wordt weet hij niet. Hij is begonnen en ziet wel hoe het ver der gaat. Hij mijmert: 'Toch iets bij zonders, dat een stadsbestuur iets tot stand laat brengen wat niet al he lemaal op papier is uitgedacht. Geen straffe organisatie van: zoveel kost het, dén beginnen we en dén is het klaar'. Sommige mensen blijken daar danig van in de war te raken. Zoiets hebben ze nog nooit bij de hand gehad, ook op school niet. (ADVERTENTIE) the water champion Het superwaterdichte horloge voor mannen die het onmogelijke verlangen. - 5 jaar garantie op waterdichtheid. - absoluut condensvrij! Handopwinding v.a. 120.- Automatisch v.a. 180.- Van een verslaggever NAARDEN De Griekse ambassa deur in Den Haag, de heer Michel Kottakis, heeft de journalist Ab Cou rant officieel meegedeeld, dat het hem vrij staat terug te keren naar Griekenland. Ab Courant zal zijn journalistiek werk in Athene mogen voortzetten op voorwaarde, dat hij zich onthoudt van deelname aan de monstraties en van inmenging in de interne Griekse politiek, aldus is hem meegedeeld. Courant werd in maart van dit jaar uitgewezen na, zo liet hij weten, eerst mishandeld te zijn door de Griekse politie tijdens een studen tendemonstratie. Hij werd ervan be ticht opgetreden te zijn als 'politiek instructeur' van de studenten en de demonstranten tot gewelddaden tegen de politie te hebben opgezet. (ADVERTENTIE) Van onze parlementsredactie DEN HAAG De Tweede Ka mer heeft het deze week rustig. Op de agenda staan slechts de eindstemming over een nieuwe regeling van de huurkoop van wo ningen, waarover wij vorige week uitvoerig berichten, en enkele be grotingstechnische wijzigingen. De leden van de Eerste Kamer, aan de andere kant van het Binnenhof krijgen het vandaag drukker. Zij moe ten zich ten eerste uitspreken over de omstreden deelname van Nederland aan de bouw van de zogenaamde snel le kweekreactor in het vlak over de grens gelegen Westduitse Kalkar. Het aandeel van Nederland in deze kern energiecentrale is door meerderheid van de Tweede Kamer slechts met grote twijfels goedgekeurd. met na me omdat de problemen die het radio actieve afval van deze centrale zullen opleveren nog niet zijn opgelost. De Nederlandse oijdrage zal onder meer door een verhoging van de elek- triciteitstarieven worden gefinancierd. Milieudeskundigen hebben recent op geroepen te weigeren deze liogere ta rieven te betalen om zo het werk in Kalkar, in ieder geval wat Nederland betreft, onmogelijk te maken. Twee belangrijke onderwerpen waar over de senaat zich moet buigen is het optreden tegen kapers van vliegtui gen. Het gaat hier om de tegen ka pers gerichte verdragen van Montreal en Den Haag, die door het parlement nog moeten worden goedgekeurd, en de daarvan afgeleide wettelijke bepa lingen in net wetboek van strafrecht. In de Tweede Kamer was men het er over eens dat er tegen de kapers streng opgetreden moei worden. Een probleem vormden wel de straffen die op kapingen moeten worden gesteld. Minister Van Agt (justitie) dreigde zelfs zijn wetsontwerp in te trekken toen de regeringspartijen (KVP, AR, CHU en WD) veel hogere straffen wilden invoeren dan door de regering was voorgesteld. Het VVD-kamerlid Berkhouwer stelde voor. de maximum straf te verhogen van twaalf tot levens lang. Minister Van Agt meende dat dit tegen het justitiële beleid van strafvervolging inging en hij wees er tevens op dat kapers niet van hun daad zullen worden afgehouden, of de straf daarop nu twaalf jaar of levens lang is. De meerderheid van de Kamer ver wierp tenslotte de strafverhogings- voorstellen, voorstellen die echter ook in het debat in de Eerste Kamer van daag wel weer aan de orde zullen ko- Van een verslaggever DEN HAAG Een Engelse brouwe rij gaat een proef nemen met de ver koop van bier in polyester zakken, al dus meldt de Nederlands-Britse Ka mer van Koophandel. De brouwerij zelf vindt de verpakking aanvaardbaar en gaat nu zien hoe het publiek deze ontvangt. De bierzakken zullen binne- kort in de winkels verkrijgbaar zijn. PR1SMAV amazone edelstaal, waterwerend, automatisch met datumaanwijzing Jrtwy Prisma Amazone-modellen verkrijgbaar v.a'. 95,- De heer Henk Wolzak, die zich als medewerker van Amnesty Interna tional bezig houdt met het begelei den van Oost-Europa-groepen, heeft met collega's een manier van aktie voeren ontdekt die nu eens geen geld kost, maar geld oplevert. Al ruim anderhalf jaar verstuurt hij brieven aan particulieren in Rusland, aangetekend en met be richt van ontvangst. Van deze brie ven, waarvan er tot nu toe zo'n driehonderd zijn verzonden, komt ongeveer driekwart niet aan. Het gevolg daarvan is, dat men met het. Wereldpostverdrag in de hand bij de Nederlandse PTT een schade vergoeding van vijftig gulden kan claimen, omdat de bewuste brief niet op de plaats van bestemming is aangekomen. Van die vijftig gul den betaalt de PTT in Nederland er vijfentwintig en moet de PTT in Rusland de rest bijleggen. Dit omdat ook de USSR het postver drag heeft ondertekend. Op deze manier heeft de heer Wolzak al vijfhonderd gulden binnengekre gen, terwijl er nog zo'n vierdui zend gulden moet worden vergoed. En dat terwijl het verzenden van een gewone aangetekende brief met bericht van ontvangst aan kos ten in totaal 3,25 bedraagt, zodat de netto-winst 46,75 is. Dit geld wordt gebruikt om weer nieuwe brieven naar Rusland te sturen. De adressen komen uit Rusland onder meer naar Nederland. In Duitsland, waar deze aktie de laat ste tijd enorm is toegenomen, be draagt de schadevergoeding wel meer dan een ton, maar anders dan in Nederland heeft de PTT daar wel moeilijkheden met het te rugvorderen van de helft van dit bedrag. De heer Wolzak, die met deze ak tie beoogt te bereiken dat de USSR zich houdt aan het interna tionaal postverdrag, dat vrijheid van postverkeer garandeert, zegt dat er ongeveer een half jaar over heen gaat, voordat bekend is of een brief wel of niet is aangeko men. In de brieven staan dingen De stichting Kurhaus Schevenin- gen (die zich inzet voor behoud van het bedreigde Kurhaus) is ge dwongen voor de feestavond ten bate van het Kurhaus uit te wij ken naar het Haagse congresge bouw. Daar zal op maandag 14 mei een feestavond worden gehouden onder het motto: 'Kurhaus Ahoy'. Een reeks artiesten heeft zich al aange meld om op te treden: de cabare tier Paul van Vliet, de violisten Theo Olof en Emmy Verhey, de Frans pianiste Jeanine Da Costa, de popgroep The Super Sister, Milly Scott met Ted Easten's Jazz band en Marjol Flore. Paul Ci troen heeft een schilderij beschik baar gesteld, dat die avond zal worden verloot. over de Rechten van de Mens, maar er zitten ook krantenartike len in. Bijvoorbeeld uit The Obser ver over Zuid-Afrika of Rhodesië om te laten zien, dat het daar ook niet alles is. De aktie is bedoeld om de belem meringen van het vrije postverkeer te doen opheffen. Het is beslist niet de opzet een anti-Sowjet-hetze te voeren, aldus de heer Wolzak, die vastbesloten is door te gaan. Bij de PTT ziet hen tot nu toe geen aanleiding om stappen te on dernemen tegen wie of u-at dan ook. We hebben geen klachten, omdat alles wat we te vorderen hadden, door Rusland is betaald, aldus de PTT. NCRV's actualitei tenrubriek 'Hier en Nu' gaat zeer binnenkort dieper op deze 'bijver dienste' in In Kopenhagen is het vrolijke sei zoen weer aangebroken met de (voor-)jaarlijkse heropening van het pretpark Tlvoli. Een park met amusement ais de lachspiegels, waar je als broodmagere tiener voor gaat staan en jezelf dan als een welgevulde madame terug vindt. Over het cadeautje van de Rotary, honderd bomen voor de Bijlmer, kan de onafhankelijke bewonersor ganisatie (OBO) in de Bijlmer meer niet bepaald juichen. Van de eerste bekendmaking af keken die Bijlmerbewoners er zo argwanend tegenaan, dat ze ondanks de uitno diging niet eens bij de officiële overdracht wilden zijn. In een brief aan ir. J. C. Friede- rich, gouverneur van Rotary Inter national, leggen ze dat o.a. zo uit: 'Uw geschenk bestaat nu net uit datgene, waaraan volstrekt geen gebrek is, nl. bomen. We hadden liever een forse supermarkt, een theater, een extra huisarts of een tandarts gehad. De zin van nog eens honderd bomen, temidden van de vele duizenden die er al staan en nog geplant worden, is ons niet erg duidelijk.' En verder: 'Naar de achtergrond van uw ge baar moeten wij gissen. We weten niet wat u bewogen heeft. Maar we hebben vermoedens, die voor ons meer betekenen dan alle beweegre denen die te bedenken zijn. Die vermoedens houden o.m. in dat on der de leden van de Rotary diege nen zijn. die zich via het bouwen in de Bijlmermeer van een onbe kommerd bestaan hebben verze kerd door het maken van touchan- te winsten, dan wel door het incas seren van onmatige honoraria. Zij weten, zo goed als wij dat weten, dat die winsten en honoraria in onze huren zijn terug te vinden. Zij weten dat wij, Bijlmermeerbe woners, ten koste van een maande lijks terugkerende pijn, bijdragen aan hun onbezorgd bestaan. Wij vermoeden dat het deze weten schap is, die tot een gebaar als het schenken van 100 bomen aanlei ding geeft: het heeft iets te maken met een nog aanwezige gewetens functie,' aldus de OBO. Mogelijk krijgt niet iedereen in de stad Groningen eind deze maand loon naar werken, want in het vrije weekeind heeft de wind zo veel salarisstrookjes door openstaan de ramen van het stadhuis de straat op geblazen, dat er best eentje achter een boom, aan een tak of strijkstok kan zijn blijven hangen. Wat niet wil zeggen dat er niet ijverig is geraapt, want zodra de loonvlaag ontdekt werd joeg de politie al achter de wapperende strookjes aan, daarbij geholpen door omstanders. Later op de mid dag is de brandweer met een extra stel sleutels het stadhuis binnenge gaan om de ramen dicht te doen, die een haastige vertrekker vrijdag tegen de avond open moet hebben laten staan. Een Londens zakenman plaatste een advertentie voor een secreta resse, die niet alleen goede (om- gangs-)vormen moest hebben en een behoorlijke schoolopleiding, maar die ook per sé onder het sterrebeeld tweelingen of water man geboren moest zijn. Het lukte de zakenman, tapijten handelaar Leon Norell, ook nog. Zij nieuwe secretaresse is de Zuid- afrikaanse Michelle Joubert, een echte 'tweeling'. Norell, zelf een weegschaal, zegt al genoeg 'bittere ervaringen' te heb ben opgedaan met secretaresses van sterrebeelden die niet met het zijne overeenkwamen. Tweelingen en weegschalen zouden de enige 'soorten' zijn met wie hij kan wer ken en hij ziet de toekomst met zijn tweeling-secretaresse dan ook vol vertrouwen tegemoet. Dronten, zo ongeveer Nederlands grootste gemeente, gaat zich een insigne opspelden. Alles waaraan de geheemte herkenbaar is, wordt voorzien van een zeshoekig, voor namelijk groen embleem. De fi guur bestaat volgens insiders uit zeven meerpalen, maar wie dat niet tevoren heeft vernomen zou er een eed op doen dat het een formatie van zeven straaljagers voorstelt, alsof Oostelijk Flevoland om de tweede nationale luchthaven smedkt. Zo is het natuurlijk aller minst bedoeld, maar je kunt het ongeluk ook naar je toe trekken, zoals de volksmond beweert. Een verklaring is misschien dat een Amsterdammer het embleem heeft ontworpen en in die buurt weten ze al niet beter meer of de wereld bestaat uit louter vliegtuiglawaai. 'Mag ik uw muzickvcrgunning even zien?'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 7