EUROPA'S GROOTSTE
SELECTIEBUREAU
ZIT IN
HAAG
I
Bi
dichtbij
Straling
1
Sanox kalmeert,
hetgeen een gpede
nachtrust bevordert.
tot morgen
Te moeilijk
We kunnen terig
Rijks psychologische dienst: steeds meer mensen de rijksoverheid
willen nabespreking van psychologische test vraagt
Advertentie voor
chauffeur trekt
160 sollicitanten
K>
Dodwaard
Sanox
de bezem door de provincie
achter slot en grendel
hondenwacht
thuisdrinkster
TROUW/KWARTET WOEKSDAG 2 MEI 1973
Eenmaal per jaar behoort de presdent
van de Nederlandsche Bank veslag
uit te brengen aan de aandeelhoulers
van deze bank. Nu is er bij deze en-
trale bank in feite maar één aandcl-
houder, te weten de Nederlandse stat.
Anders gezegd: De Nederlandstie
Bank is eigenlijk een stukje bezit *n
u en ons.
Zo bezien brengt de president verskg
uit aan het Nederlandse volk. Hij dat
dit aan de hand van een knapp
analyse, neergelegd in een nogal fos
boekwerk. De inhoud van het verslg
is evenwel zo moeilijk, dat vrijwel a-
leen specialisten er uit wijs kunno
worden. Het jaarverslag behoort meet-
al. als het goed is, tot de verplichte i-
teratuur voor ouderejaars studentenin
de economie.
Voor de gewone man is de taal,te
moeilijk. Nu was dat tien, twintig iar
geleden niet zo'n bezwaar. Maa< in
deze tijd kan dat niet meer. Hé is
van de allergrootste betekenis, dat
grote groepen van de bevolking ook
via het verslag van de presiden van
de Nederlandsche Bank horen, *t er
nu precies met de economie vfl ons
land aan de hand is.
Het zou daarom gewenst zii, dat
men zich bij de Nederlandscb Bank
gaat afvragen, of niet, naast lit ver
slag voor de super-deskundifn, een
meer begrijpelijk verhaal voo de zeer
velen die zich ook op dit teiein leek
voelen, kan worden uitgegevn.
Dit zou de president en zijnpersoneel
misschien ook wat dichter b het volk
brengen. En ook dat lijkt os goed.
Dat het jaarverslag van c president
van De Nederlandsche Baic ons allen
aangaat, blijkt misschien «1 het dui
delijkst uit het pleidooi dadr. Zijlstra
voert voor een krachtig< bestrijding
van de loon- en prijsinflat.
De loonstijgingen in on: land gaan
aanmerkelijk uit boven c toeneming
van de arbeidsproduktiviit; de prijs
stijgingen zijn zorgwekked. Een alles
behalve opwekkend bed dat er
niet aantrekkelijker op wrdt, wanneer
we vernemen, dat de hans aan de
gang zijnde verbeterinjvan de con
junctuur de inflatoire ïvloeden ver
moedelijk alleen maar il versterken.
Dr. Zijlstra legt zichn zijn verslag
niet neer bij de thans >p volle toeren
draaiende loon- en prispiraal. Hij re
kent af met hen die ander enige te
genstand de inflatie #r zich heen la
ten gaan en menen dat een voort
gaande inflatie ond. zekere voor
waarden kan worde aanvaard. 'Een
ieder die geen onfetuurbaarheid in
staat en maatschapp wenst, zal de in
flatie moeten veraf^uwen en bestrij
den', zegt hij.
Onze economie zit>P het ogenblik in
de gevarenzone eniet is uiterst moei
lijk, daaruit te ïtsnappen. Uiterst
moeilijk, maar ni< onmogelijk, als de
bestrijding van d inflatie maar met
voortvarendheid ordt aangepakt. De
middelen op diterrein waarover we
nu beschikken, W»nen in het gunstig
ste geval alleen laar voorkomen, dat
de inflatiegraadiog verder toeneemt.
Om de inflatie mg te dringen, zullen
we onze tocvlvPt moeten nemen tot
onconventionel.middelen. Te denken
valt bijvoorbed aan een tijdelijke
prijsstop.
Vrees dat wdie inflatie te krachtig
zouden kunn. bestrijden, behoeft er,
volgens dr. jlstra, niet te bestaan.
Voordat er c. niet te beheersen over
spanning in ns land ontstaat, zal er
heel wat moen gebeuren. Er is trou
wens een gre speelruimte voor over-
lee.
Laat de rcring die straks de touw
tjes in haren neemt, de aansporing
van dr. Zi-tra ter harte nemen door
het tcgen-an van de inflatie als
hoofdpunPP te nemen in haar werk
programs en - dat is niet minder
belangrijk- zelf het voorbeeld te ge
ven Daital al één stap in de goede
richting S gezet. Laten we met zeg-
ec-n w kunnen niets doen, het is
het buitéand dat het doet. Laten we
in cigci huis beginnen. Het is de
moeite «rd. We kunnen nog terug.
BINNENLAND/COMMENT A AR
T5/K7
door Piet Hagen
tl ij zijn het grootste selectiebureau van Europa', zegt een medewerker van de rijks psyrhologisehe
dienst (RPD) met trots. We zijn dus op liet juiste adres als we iets over selectie willen weten.
Hoe selecteert de RPD al die mensen
die afgekomen zijn op een aankondi
ging of advertentie onder de kop: 'De
rijksoverheid vraagt'? Ze hebben met
veel pijn en moeite de brief geschre
ven waarvan zoveel kan afhangen.
Wat zou er met die brief gebeuren?
De heer B. Burgers, hoofd publiciteit
en werving, vertelt: 'Zodra wij een
sollicitatiebrief ontvangen gaat er
meteen een kaartje de deur uit om de
sollicitant mee te delen dat we de
brief ontvangen hebben. Wij sturen
de sollicitatie dan door naar de dienst
of het departement waar de vacature
is. De eigenlijke selectie gebeurt daar.
niet bij ons. Wij hebben voornamelijk
een voorlichtende en bemiddelende
rol. Daarnaast zorgen wij ook voor
het psychologisch onderzoek als dat
voor een bepaalde functie nodig is'.
Hoe kom je aan de weet of er bij de
overheid een vacature is?
Burgers: 'Alle departementen en rijks
diensten zijn verplicht een vacature
bij ons te melden. Wanneer intern
een opvolger voor een bepaalde func
tie gevonden wordt merken wij dat
alleen als daardoor weer een nieuwe
vacature ontstaat'.
Waarom gaat de interne personeels
wisseling niet via een openlijke solli
citatie?
faooeloriorlodovrUo
icblldirKunst (mil.rvrf.)
tooglomrlido
■onnittilikgnit
(uL/vrtj
Imoiettorvinhet
bultingnrooRliBir
ODdirwUs (mnl./vd-J
Burgers: 'Je zou natuurlijk elke vaca
ture kunnen adverteren, ook wanneer
er binnen de eigen dienst een opvol
ger beschikbaar is. Dat heeft het
voordeel dat iedereen kan solliciteren,
ook van buiten de overheidssector.
Een ander voordeel is dat je mis
schien sollicitanten krijgt waar je an
ders helemaal niet aan denkt. Het is
ook waar dat mensen die lang ergens
zitten en steeds verder opschuiven
wel eens bedrijfsblind zijn. Maar toch
ben ik er niet voor om ook het inter
ne promotiebeleid helemaal openbaar
te maken. Mensen die ergens werken
hebben bepaalde verwachtingen over
hun carrière. Daar moet je rekening
mee houden. Als ergens een chef weg
gaat ligt het vaak voor de hand dat
de plaatsvervangend chef hem op
volgt. Het zou dan tegenover eventue
le sollicitanten niet helemaal fair zijn
een advertentie te plaatsen, wanneer
het waarschijnlijk is dat de plaatsver
vangend chef het wordt. Voor hogere
functies wordt wèl in toenemende ma
te naar buiten geadverteerd'.
U krijgt dns alle vacatures op. Hoe
maakt u die bekend?
Burgers: 'Wij maken geregeld vacatu
re-lijsten. Die gaan naar de arbeidsbu
reaus en andere bemiddelende instan
ties. Verder hebben wij zelf een be
middelingsbureau. Daar staan mensen
ingeschreven die een uitkering krij
gen of op wachtgeld staan en ook
mensen die zich zelf bij ons hebben
aangemeld. Als er onder die groep
geen geschikte kandidaten zitten of
als we een wat ruimere keus willen
hebben wordt de vacature bekend
gemaakt via arbeidsbureaus of adver
tenties'.
In welke gevallen adverteert u?
Burgers: 'Sommige vacatures worden
vrij snel via de arbeidsbureaus ver
vuld. Gaat dat niet dan adverteren
we. Dat gebeurt niet altijd in de lan
delijke pers. Het heeft geen zin om
een chauffeur voor een ministerie in
Den Haag te vragen in de landelijke
bladen. Iemand in Groningen met het
salaris van een chauffeur zou moeilijk
een huis vinden in Den Haag'.
Zo wordt dus ongemerkt al 'geselec
teerd'?
Burgers: 'Niemand is verplicht om op
een advertentie te schrijven. De eerste
selectie wordt door de mensen zelf
gemaakt als zij besluiten al dan niet
een brief te schrijven. Sommige men
sen vallen bijvoorbaat af. Wie meer
dan een ton per jaar wil verdienen
kan bij de overheid niet terecht. Al
leen ministers verdienen meer
Verder proberen we in de adverten
ties een zo duidelijk mogelijk beeld te
geven van de functie en van de kwali
teiten die daarvoor nodig zijn. Dan
kunnen de mensen in eerste instantie
zelf beoordelen of zij geschikt zijn
voor die baan?
Komen cr meestal veel sollicitanten?
Burgers: 'Dat hangt ervan af. Een
paar uitschieters van de laatste tijd:
op een advertentie voor een chauffeur
kwamen 160 mensen. Voor de post
van meetarbeider: 96 reacties. Voor
een vacature voor een jong jurist: 42
In het algemeen kun je zeggen dat in
economisch onzekere tijden de bp-
langselling voor een baan bij de over
heid toeneemt. Gemiddeld komen Der
advertentie per medium zeven reac
ties binnen'.
De eigenlijke selectie gebeurt door de
departementen en diensten de iemand
zoeken. Maar registreert u wel de na
men en gegevens van de sollicitanten
en ook de afloop van de selectie7
Burgers: 'Nee, wij registreren alleen
de aantallen, niet de namen. De ver
slagen van een eventueel psycholo-
gisch onderzoek worden wel twee jaar
lang bewaard. Alleen om te voorko
men dat je een half jaar later op
nieuw een onderzoek moet doen als
iemand voor een tweede keer solli-
citeerd'.
Krijgen de sollicitanten die afvallen
ccn motivering waarom zij niet geko
zen zijn?
Burgers: 'Dat loopt niet via ons, maar
via de dpeartementen en diensten.
Maar ik kan wel zeggen dat dit in het
algemeen niet gebeurt. Als d~ sollici
tant ernaar vraagt krijgt hij wel t» mcci ut
horen waarom hij het niet geworden spreking'
hoofd ifdellns
docamentilr» Informitli
(anl./vri.)
Uehnlieh hoofduilttont
voordo tocuftolt ontlok
(ML)
DE RIJKSOVERHEID VRAAGT.
Hoogleraar in de vrije schilderkunst,
plaatsvervangend directeur van het
ministerie van onderwijs, econoom,
verfspuiter-schilder, assistent-accoun
tant, dossiervormer bij post- en ar
chiefdienst, typiste, visserij-assistent,
maatschappelijk \verk(st)er, bedrijfs-
voorlichter, schoolbediendc.(uit de
vacaturelijst van maart 1973).
'Het is overwegend schriftelijk werk.
Weinig spelletjes en dat soort dingen
Het grootste deel van de test is gelijk
voor alle mensen. Punten die daarbij
aan de orde kunnen komen: intelli
gentie, produktiviteit, stabiliteit, soci
aal gedrag en taalbeheersing.
Alle adviezen zijn steeds gericht od
de functie. Wat daarvoor niet van be
lang is wordt niet in het advies ge
zet'.
Krijgt degene die getest wordt het re
sultaat van de test te zien?
Burgers: 'Als hij er niet om vraagt
niet. Maar iedereen die getest wordt,
heeft wel het recht om een gesprek te
vragen met een van onze psychologen.
Daarbij wordt niet ingegaan op de af
loop van de sollicitatie, want daarvoor
zijn wij niet verantwoordelijk. Maar
we bespreken wel de resultaten. Dat
kan belangrijk zijn om jezelf te be
oordelen en ook met het oog op een
volgende sollicitatie. Er is steeds
meer belangstelling voor zo'n na! e-
In welke gevallen wordt een psycholo
gisch onderzoek gevraagd?
Burgers: 'Dat verschilt per functie en
per dienst. Sommige diensten laten ia-
dereen psychologisch onderzoeken
Andere doen het alleen in bepaald»
gevallen. Bij elkaar onderzoeken wa
hier per jaar zo'n 14.000 mensen
Mat houdt zo'n onderzoek in?
Aan wie kan zo'n test ter inzage gege
ven worden?
Burgers: 'De test komt hier de deur
niet uit. E* gaat alleen een verslag
met de punten die ter zake doen naar
de dienst die om het onderzoek
gevraagd heeft. Als later een andere
dienst of departement om de test
vraagt stellen we de gegevens alleen
ter beschikking als de sollicitant zelf
dat goed vindt'.
cm
Nu de kerncentrales langzamerhand
echt over ons komen, vond de Neder
landse vereniging voor radiobiologie
het een verstandig idee om weer eens
de nieuwste inzichten over toelaatbare
hoeveelheden (al dan niet radioactie
ve) straling op een rijtje te zetten.
Dat gebeurde vorige week in Gronin
gen tijdens een bijna onuitsprekelijk
driedaags gebeuren: de '14e federatie
ve vergadering van medisch-biologi-
sche verenigingen en van verenigin
gen tot bevordering van het klinisch
wetenschappelijk onderzoek', in de
wandeling afgekort tot 'federa'.
De internationale commissie voor
stralingsbescherming (ICRP) heeft de
laatste jaren de geldende richtlijnen
grondig opnieuw bekeken, vertelde
prof. dr. G. W. Barendsen. (De ICRP
werd in 1928 opgericht door het In
ternationaal radiologie-congres en
geldt sindsdien als de hoogste onaf
hankelijke autoriteit op dit terrein.)
En dat opnieuw bekijken heeft voor
alsnog niet geleid tot herziening van
de geldende aanbevelingen, die prof.
Barendsen nog wel even nadrukkelijk
in hun juiste volgorde wilde noemen,
omdat meestal alleen de derde in de
discussie duidelijk naar voren komt.
Ten eerste dient volgens de ICRP el
ke niet noodzakelijke bestraling van
mensen te worden voorkomen. Ten
tweede moet, als straling onvermijde-
cr ei fout gevonden wordt, is dat üjk js, de hoeveelheid zo laag moge-
De koreactor in Dodewaard moet
weer orden gerepareerd. Dat roept
vfagciop. Niet z0 zeer over de tech-
nischefeiügbeid. Het inspectiesysteem
is er ist op gericht, defecten te vin
den v>rdat ze gevaarlijk worden. Als
dus Jg geen reden om 'gevaar!' te
roep»-
De nag is wel, in hoeverre de repa-
ratiéiog te rijmen valt met de inter-
natiiale aanbevelingen voor stralings-
besierming. Die bepalen niet alleen
hotfel straling de technici ten hoog-
steiogen ondergaan, maar in de eer
stertaats dat die hoeveelheid zo klein
mielijk moet zijn. Op dat punt is de
relor van Dodewaard verouderd.
P; toen hij cr al stond begreep men
d; een reactor zo moet worden ge-
biwd dat zij ook vlot gerepareerd
ki worden. De technici in Dode-
vard zullen dus meer straling oplopen
<n volgens de huidige stand der tcch-
ek nodig is.
at roept de vraag op, hoe lang we
e centrale Dodewaard nog in bedrijf
loeten houden. Hij is te klein om
'oor de elektriciteitsvoorziening erg
belangrijk te zijn. Hij is dan ook al
leen gebouwd om ervaring op te doen
lijk worden gehouden.
En pas ten derde komen de cijfertjes
die zo vaak genoemd worden: mensen
die beroepshalve met radioactieve za
ken te doen hebben, 'radiologische
werkers', mogen niet meer dan vijf
rem straling per jaar oplopen (een
rem is een wat ingewikkelde maar
zinvolle maat om hoeveelheden stra
ling te meten). Voor andere mensen
geldt een absolute grens die tien keer
zo laag ligt: 0,5 rem. En voor totale
bevolkingen is bovendien aanbevolen
dat de gemiddelde hoeveelheid stra
ling nog eens drie keer zo laag moet
liggen, dus hoogstens 0,17 rem per
persoon per jaar. Maar nogmaals: om
te beginnen geen straling als het niet
nodig is, als het persé moet, dan zo
min mogelijk, en daarna pas de ijze
ren normen (die in de nationale wet
gevingen veelal zijn overgenomen en
daardoor bindend geworden).
Die ijzeren normen zijn natuurlijk
niet voor de grap ingesteld, straling
is gevaarlijk, je kan er jaren later
kanker van krijgen en je kinderen
kunnen aangeboren afwijkingen heb
ben (erfelijke of, zoals het meestal ge
noemd wordt, genetische schade). De
met kerncentrales. Voor zover dat nog normen hebben de bedoeling om clie
gevolgen te beperken tot een zo gerin-
n.et gebeurd is, kan dat straks ook - ge omvang dat je het verwaar]00sbaar
kunt noemen.
Of die bedoeling inderdaad klopt met
de feitelijke stand van zaken is de
laatste jaren vooral in Amerika on
derwerp geweest van heftige discussie.
Over die discussie sprak in Groningen
drs. J. A. G. Davids van het Reactor
centrum Nederland in Petten.
De feiten
Eerst even wat basisfeiten. Uit na
tuurlijke bronnen (het heelal, de bo
dem. ons eten) krijgen we sinds onaf
zienbare tijden een jaarlijkse hoeveel
heid straling van 0,08 rem toegediend.
De medische techniek levert ons ge
middeld, vooral aan röntgenstraling,
0,05 rem per jaar.
Het radioactieve neerslag van
kernproeven, sinds de jaren zestig
flink afgenomen, doet daar nog eens
0,005 rem bij. De radiologische wer
kers verhogen het gemiddelde met
0,001 rem (dit en het volgende cijfer
gelden voor Amerika). En de kerne
nergie is verantwoordelijk voor 0,000
003 rem per jaar.
Het totaal bedraagt dus nu 0,14 rem,
en daar zou volgens de ijzeren nor
men van de ICRP nog eens 0,16 rem
bij mogen. (De commissie heeft het
alleen over kunstmatige straling, en
laat daarbij de medische toepassingen
huiten beschouwing: daar moeten de
medici het risico zelf maar afwegen
tegen de voordelen).
De gevolgen van kunstmatige straling
zijn nog allerminst duidelijk, en
dat komt omdat ze zo ontzettend klein
zijn. De enige bruikbare gegevens die
we hebben, zijn de gevolgen van veel
grotere hoeveelheden straling, zoals
die in Japan in 1945 door de slachtof
fers van de atoombommen werden on
dervonden en zoals we die in laborato
ria door muizen heen kunnen jagen.
En dan zijn er de meetbare gevolgen
Van medische toepassingen van grote
stralingsdoses, maar dat zijn zo weinig
gevallen dat er moeilijk iets van te
zeggen valt.
Minder schadelijk
Het enige wat we kunnen doen is
aannemen dat een rem een rem is. of
hij nu in tijd van een uur of van tien
jaar wordt toegediend, en aannemen
dat de gevolgen van kleinere hoeveel
heden straling evenredig minder vaak
zullen optreden. Waarschijnlijk is dat
een te sombere aanname. Er zijn re
denen om te veronderstellen dat klei
nere hoeveelheden straling, over lan
ge tijd toegediend, minder schadelijk
zijn. Geschat wordt: drie maal zo wei
nig, zei prof. Barendsen. Maar we we
ten het niet en dus houdt de ICRP de
pessimistische benadering aan.
Van de twee grote stromen van kri
tiek op de bestaande normen, zei drs.
Davids, is die van de Amerikaan
Sternglass inmiddels wel opgedroogd.
Hij schreef in 1969 dat de fall-out van
kernproeven plaatselijk de kinder
sterfte aanzienlijk verhoogde, en in
1971 dat in de omgeving van atoomin
stallaties de kindersterfte duidelijk
was verhoogd. Beide stellingen berust
ten, is inmiddels gebleken, op het
ADVERTENTIE
en dus beter in Borsele.
rust-en kalmeringsmiddel
(Bij apotheker of drogist)
gunstig groeperen van cijfers.
Nog wel actueel zijn de Amerikanen
Gofman en Tamplin, die in 1969 uit
rekenden dat, als alle Amerikanen
volgens de maximum-normen van de
ICRP zouden worden bestraald, er
16.000 extra kankerpatiënten per jaar
zouden komen. Een jaar later kwa
men zij tot 32 000, en in 1971 zelfs tot
104.000. aldus Davids, waarmee het
'normale' aantal met vijf, tien respec
tievelijk dertig procent zou worden
verhoogd.
Correctie
In die berekeningen is een aantal
denkfouten ontdekt, maar ook een ge
deeltelijk juiste correctie op de oude
re opvattingen. Die correctie legde
prof. dr. L. M. van Putten uit. De
klassieke opvatting ging ervan uit dat
een bepaalde hoeveelheid straling een
bepaald aantal kankergevallen veroor
zaakt. Maar volgens Gofman en Tam
plin geeft een bepaalde hoeveelheid
straling een overeenkomstige procen
tuele verhoging van het aantal kan
kergevallen dat normaal zou zijn op
getreden.
Die benadering leidt tot hogere cij
fers, en wanneer je deze methode op
de Amerikaanse bevolking toepast
kom je op drie- tot negenduizend ex
tra gevallen per jaar, in plaats van
ongeveer tweeduizend volgens de ou
de berekening. Geen van beide bere
keningen is 'goed', de waarheid zit er
ergens tussenin. Bestraling volgens de
maximum ICRP-norm levert tussen
één en drie procent extra kankerge
vallen (waarbij Barendsens veilig-
heidsfactor van drie volgens de voor
zichtige afspraak niet is meegeteld).
Voor de praktijk van de afzienbare
toekomst kunnen deze cijfers rustig
door honderd of meer gedeeld wor
den. zei Davids. De Amerikaanse
Commissie voor atoomenergie heeft
de toelaatbare stralingsbelasting door
kernenergie vastgesteld ver onder de
ICRP-norm van 0,17 rem. namelijk op
0.005. En in het jaar 2000 zal het vol
gens de geldende voorspelling in de
praktijk 0,0004 zijn.
Dr. K. Sankaranarayanan van de Rijks
universiteit Leiden rekende verder
voor dat de genetische schade door
straling volgens de ICRP-norm vol
gens de beste schatting neerkomt op
verhoging van het aantal erfelijke af
wijkingen van zes procent tot 6.003
procent.
De discussie over de gevaren van kern
energie kan dus verder met vrucht
worden beperkt tot de mogelijkheid
dat er iets uit de hand loopt: dat een
centrale overlangs opensplijt of dat
we het onvermijdelijke radioactieve
afval terugvinden op plekken waar
dat beslist ongezond is. Daar is ook
nog genoeg over te zeggen. Maar bij
normaal bedrijf lijkt er in ieder geval
weinig aan de hand te zijn.
Steeds vaker gebeurt het dat een
straat, een buurt, een dorp, een
hele stad met vereende krachten
aan een grote schoonmaakbeurt
wordt onderivorpen. Maar in Dren
te pakken ze de zaak veel groot
scheepser aan. Daar gaan alle iner-
endertig gemeeenten tegelijk aan
de schoonmaak Een leger van ze
ventienduizend vrijwilligers trekt
er op één en dezelfde dag met be
zems en ander schoonmaakgerei op
uit om Drente te zuiveren van al
les wat er niet thuishoort. Binnen
de grenzen van de vierendertig ge
meenten dan, want in de bossen
hebben de stormen al hun best ge
daan.
Voor zo'n provinciale aanpak is
natuurlijk een stevige organisatie
nodig Er waren al heel wat groe
pen die in hun eentje de Drentse
bevolking milieubewuster proberen
te maken, maar nu is er dan de
Coördinatiecommissie Voorlichting
Milieu, die al die plaatselijke acti
viteiten tracht te bundelen. Groe
pen of instanties die met milieu
plannetjes rondlopen, zoeken nu
eerst via die coördinatiecommis
sie uit of anderen misschien
dezelfde ideeën hebben, zoadt
er wellicht samen iets gedaan
kan worden. Zo is ook het
plan ontstaan om een Drentse
Schoonmaakdag te houden, waar
voor zoveel werk bleek te moeten
worden verzet, dat er een speciale
organisator tcerd aangesteld. Die
zit nu. in dienst van de Milieuraad
Drenthe, sinds 1 februari te orga
niseren en te coördineren. Zijn
'strijdplan' heeft uiteindelijk tot
het leger van zeventienduizend
man vrijwillige schoonmakers ge-
leid.
Die som is zo tot stand gekomen:
elk van de Drentse gemeenten stelt
één contactman aan. Dat zijn er
dus al vierendertig, die op hun
beurt ieder vijf zogenaamde rayon
chefs uitzoeken. De chefs, die ver
antwoordelijk zijn voor een heel
dorp of een deel van de gemeente,
zorgen samen voor zeventienhon
derd voormannen, tien per rayon
chef dus. Al die voormannen trek
ken stuk voor stuk tien vrijwillige
medewerkers aan. En als het goed
is, moet er uit deze som zeventien
duizend komen, afgezien ran de
rayonchefs, contactmannen en
voormannen zelf.
De plannen slaan bijzonder goed
aan en Drente gonst nu al van de
voorbereidende activiteiten. Er zul
len affiches en stickers worden
verspreid, milieugroepen worden
actiever dan ooit, diverse plaatsen
proberen zelf kleine tentoonstellin
gen op touw te zetten, er icordt
naar een manier gezocht om de
scholen in te schakelen en er
uordt bekeken of er een mogelijk
heid is één en dezelfde expositie
in alle achtentwintig filialen van
de plattelandsbibliotheek tegelijk
onder te brengen.
Zo groeit de hele provincie toe naar
de grote schoonmaakdag: 6 okto
ber. En diep in hun hart hopen de
mensen van de Milieuraad Drenthe
dat de Drentenaren intussen zo en
thousiast zullen zijn, dat ze die
schoonmaak nog uel eens willen
herhalen en er misschien zelfs een
jaarlijke provinciale schoonmaak-
feestdag van willen maken
De souvenirjagers maakten het wat ül te gek in het beroemde Ilofbrau-
haus van München. Bierpul na bierpul verdween en daarom zette de
directie tien slotenmakers aan liet werk die in een paar weken een stevige
kluis in elkaar zetten waarin dc dik tweehonderd zeer speciale pullen van
de stamgasten nu elk hun eigen veilige plekje hebben met evenzoveel
hangsloten.
Een kogel uit het pistool van een
Utrechtse politieman heeft het le
ven beëindigd van een zwerfhond,
die maandagavond midden op dc
drukke rijksweg Utrecht-Arnhem
tussen de vangrails de dodenwacht
hield bij een overreden soortge
noot. Aanvankelijk probeerde de
politie de hond te vangen, maar
hij was niet bij zijn zwerfmakker
weg te slaan en gedroeg zich erg
agressief toen men hem wilde be
naderen. Omdat de politie het niet
alleen voor de hond, maar ook
voor de weggebruikers levensge
vaarlijk vond het dier daar te la
ten zitten, heeft men hem met een
welgemikt schot naast zijn vriendje
neergelegd. 'Het lijkt wat cru,
maar er zat niets anders op', zegt
de politie.
Signaal Singnaalkampen zijn
de zomerkampen die zes VUóstu-
denten (allemaal lid van de Calvi-
nische Studentenbeweging) organi
seren voor leerlingen aan christe
lijke middelbare scholen en idem
pedagogische akademies. Tien land-,
zeil-, zeilwerf en nog andere
soorten kampen, waarvoor de kos
ten per deelnemer van 90 tot
160 lopen. In de Signaalkampfol-
der, te krijgen bij de Commissie
Signaalkampen, postbus 5349 in Am
sterdam, is daar van alles over te
lezen. En wie dan nog niet alles
snapt, kan méér inlichtingen krij
gen op hetzelfde postbusnummer
of telefoon 020-120374 Skeltcrrace
Vrijdagmorgen om 11 uur lost
voetballer Willy Brokamp op het
Maastrichtse Vrijthof het start
schot voor Je berijders van vier
trapskelters, studenten van de ho
telschool in die stad, die op dat
moment aan hun skeltertochtje
naar Scheveningen (250 kilometer)
beginnen. Daar storten ze zich in
de jaarlijkse sportwedstrijden tus
sen de hotelscholen van Schevenin
gen en Maastricht, die 5 en 6 mei
gespeeld worden a Toch nog
Donderdag 7 juni komt prinses Be-
Tachtigduizend van de vierhonderd
duizend alcoholisten in Engeland
zijn vrouwen, meest huisvrouwen
van een jaar of vijfenveertig. Dat
heeft de Londense AA-organisatie
'Helpende Hand' in een rapport
over vrouwen en alcoholisme be
kend gemaakt.
Voor een vrouw is het zo makke
lijk in de beslotenheid van haar
huis alcoholist te zijn, aldus het
rapport. Een man moet zijn brood
buitenshuis verdienen en op zijn
werk valt zoiets al gauw op. 'Du
bieuze trouw' noemt het rapport
het, als een man thuis karweitjes
van zijn vrouw overneemt om haar
drankzucht voor de buitenwereld
verborgen te houden. 'Dat kan
slechts leiden tot toeneming van
het alcoholisme. De echt trouwe
echtgenoot helpt haar er overheen
te komen'.
Vrouwen vragen overigens lang
niet zo gauw hulp als mannelijke
alcoholisten. Volgens het rapport
is dat vanwege het maatschappelijk
vooroordeel. 'Op een feestje wordt
over een dronken man luchthartig
gepraat, maar een dronken vrouw
nemen ze nog steeds niet, omdat
zoiets niet bij een dame past'.
atrix het nieuwe Johannitertehuis
'Theodotion' in Laren officieel
openen. Dat zou de vorige maand
al gebeurd zijn, maar toen kwam
er iets tussen. Twee dagen later,
zaterdag, opent ze weer iets: de
nieuwe jachthaven van Brouwers
haven
Tandbederf Op de jaarvergade
ring van Het ivoren kruis (10 mei
in de Rotterdamse Doelen) wordt
alleen gepraat over de ontwikkelin
gen in het voorkomen van tandbe
derf en alles wat daar bij hoort.
Drie tandartsen houden een inlei
ding over het effect van voorlich
ting, vier mondhygiënistes vertellen
over hun praktijk bij de sociale
tandheelkunde, twee andragogen
leggen uit hoe het nieuwe voor
lichtingsplan voor Friesland pre
cies in elkaar zit en ten slotte be
antwoordt een forum de dan nog
overgebleven vragen.
'Gewoonlijk zetten we de zaag af, als we gaan schaften, Simpkins.'
