ziekenverzorg(st)er
opleiding
„ZONNEHUIS"
verpleegkundigen
lieercnveen
radiologisch laboranten
Belangstelling voor een VERZORGEND beroep?
Dan
worden!
'Cijfers geven
is een kunst;
wie dat niet
vindt, zit fout'
Kinderen moeten niet
onder de druk van cijfers
leven maar het
prettig vinden op school
28
Ijniigersfhans
is een algemeen ziekenhuis met een verzorgingsgebied van
ongeveer 100.000 inwoners.
Met zijn 400, voor het merendeel moderne bedden is het een
middelgrote instelling, waar 600 mensen werken.
Een organisatie, niet zo massaal dat men erin verdwaalt en
groot genoeg om er een goede loopbaan te kunnen ontwikke
len.
De poliklinieken zijn toegerust voor medische dienstverlening
aan duizenden mensen; 25 specialisten houden er spreekuur.
Uitbreiding in de nabije toekomst is te verwachten.
Een ziekenhuis is een verzamelplaats van verschillende deskundigheden.
Weik ten behoeve van de patiënten en opleiding van nieuwelingen in het vak, worden
gekombineerd. Er moeten voldoende 'opleiders' zijn om de leerling te leren.
Wij hebben behoefte aan gekwalificeerde medewerkers, met name
voor de kinderafdeling, de o.k. en de recovery, in verband met uitbreidingen die op
handen zijn.
neemt in diverse opzichten een 'tussen'-positie in:
rond 30.000 inwoners, een omvang tussen doip en stad.
een ruime verscheidenheid aan winkels (al is de Dracht
geen Kalverstraat of Lijnbaan).
ligging tussen de wouden - op fietsafstand en de greiden
(meren en watersport).
treinverbindingen, elk half uur met Leeuwarden (20 minu
ten) en de randstad (2 uur).
Woningen of flats, tegen betaalbare huur, zijn (nog)
te kiezen.
Verhuizing en inrichting van een woning behoeft u niets
te kosten.
O
omdat ook de röntgenafdeling zijn verrichtingen ziet toenemen.
Maar ook zij die van plan zijn een beroep te kiezen in de gezondheidszorg en een
OPLEIDING
willen volgen, zijn welkom in ons ziekenhuis.
De vereisten voor leerling-verpleegkundige zijn: opleiding op MAVO-nivo, leeftijd 17
jaar en 7 maanden bij het begin van de opleiding.
Voor radiologisch laborant: MAVO-diploma (met wis- en natuurkunde), leeftijd 18 jr.
Inlichtingen en sollicitaties: dienst personeelszaken van de tjongerschans, Thialf-
weg 44, Heerenveen, tel. 0513044444, toestel 497.
Een opleiding van
twee jaar
met vol salaris en de
voldoening bezig te zijn
met noodzakelijke
hulpverlening
Bovendien.
de basis gelegd voor een
verdere opleiding of/en
veel geleerd dat ook in
huwelijk en gezin
uitstekend
van pas komt.
In de Zonnehuizen van de Christelijke vereniging tot verpleging van langdurig zieken start de eerstvolgende
in september a.s.
In aanmerking komen meisjes/jongens van 17 jaar (soms 16 jaar) en ouder met drie jaar voortgezet onderwijs na
de lagere school.
Salaris, werktijd en emolumenten zijn landelijk geregeld en zeer aantrekkelijk.
Solliciteer bij de directrice van een
„Beekbergen" - Dorpsstraat 49 tel. 05766 - 12 20
„Doorn" - Drift 20 tel. 03430 - 23 60
„Vlaardingen" - Dillenb.singel 5 tel. 010-34 19 22
„Zuidhorn" - Hoofdstraat 2a tel. 05940 - 26 31
Het is ook mogelijk reeds thans te solliciteren
voor het midden 1974 te openen
„ZONNEHUIS - AMSTELVEEN"
Tewerkstelling voorlopig in één der andere
Zonnehuizen. In dit geval adres voor sollicitatie:
Directie Vereniging „Het Zonnehuis", Postbus
13011, Utrecht.
13
Hoe beoordelen leraren bij het voortgezet onderwijs hun leerlingen? Zijn cijfers alleenzaligmakend of komen er
andere beoordelingsfactoren bij? Is de selectieprocedure zoals die met name in het cijfersysteem tot uiting
komt, bevredigend?
Het staat wel vast dat er over zo'n
ingrijpend aspect van het onderwijs
geen eenstemmigheid heerst. Er zijn
leraren die tegen heug en meug mee
draaien in het cijfersysteem omdat eind
examens nu eenmaal ook eisen stellen
in de jaren die aan het examen vooraf
gaan. Er zijn er die de bezwaren tegen
de cijfers wel zien maar er zo goed
mogelijk mee proberen te werken. En
er zullen ook wel leraren zijn die
cijfers en rapporten een verheugend
verschijnsel vinden, omdat daarmee ob
jectief vastgesteld kan worden wat een
leerling kan en wat hij niet kan.
De leraar met wie we over cijfers
praatten neemt een middenpositie in
Hij noemt zichzelf herhaaldelijk na
drukkelijk een relativist en dat alleen
al plaatst hem in het middenveld. Cij
fers zijn niet het allerbelangrijkste,
maar aan de andere kant hebben lera
ren wel zoveel gezond verstand dat ze
tot een redelijk en afgewogen oordeel
over de leerling kunnen komen.
De leraar uit het vervolg van dit
verhaal is conrector voor de brugklas
sen van een grote scholengemeenschap
IIij wil persé ongenoemd blijven, want
het kan vervelende consequenties heb
ber; voor de leerlingen en voor hemzelf
als hij zijn mening over het selectiepro
ces geeft.
Hoe geef je cijfers? 'Het gebeurt vaak
door het gemiddelde te nemen van de
geleverde prestaties. Maar daar ben ik
een hartgrondig tegenstander van. Ik
vind het veel belangrijker om te kijken
of er een opgaande lijn in die cijfers
zit en ook naar wat er nodig is om in
een volgende klas succesvol te werken.
En het hangt af van het vak natuurlijk.
Als je volgens deze criteria aan 't werk
gaat dan kijk je bij de overgang van de
brugklas naar dc tweede klas niet al
leen naar cijfers, maar meer nog naar
het kind. En dat gaat heel serieus.
Daar praten dan alle leraren over mee
die zo'n kind in de klas hebben. Vroe
ger werd er ook meegepraat door lera
ren die niks met het kind te maken
hadden, maar dat was toch wel een
ongewenste toestand. Nu wordt alleen
geoordeeld en beoordeeld door de be
trokkenen, waarbij we dan een even
wicht proberen te vinden tussen het
oordeel van leraren in leervakken en
gymnastiek- en expressieleraren. Het
oordeel van die leraren blijkt vaak erg
belangrijk te zijn. Het geeft vaak een
heel ander beeld van het kind'.
Cijfers geven is een kunst. 'Wie dat
niet met me eens is, zit fout. Het is
echt moeilijk. Je kunt niet volstaan
met te constateren of een kind voldoen
de of onvoldoende heeft. Je moet te
weten zien te komen of een leerling in
staat is zelfstandig te werken. In de
eerste klas bv. hebben meisjes vaak een
heel andere houding ten aanzien van
ile stof. Meisjes leggen vaak een roeren
de ijver aan dc dag waar jongens dan
nog niet zo aan toe zijn. De kunst is
dat je daar doorheen prikt. Dat je
erachter probeert te komen hoe dc
mens in het kind in elkaar zit'.
Er zijn scholen waar normenlijstjes
gelden. Dat zijn dan bv. minimumeisen
waaraan een leerling moet voldoen om
in de volgende klas terecht te komen.
Dat zo'n lijst de starheid in de hand
kan werken, is duidelijk. Cijfers krij
gen dan een absolute macht die op z'n
minst dubieus is. 'Wij hebben niet
zulke vastgestelde normen voor de
overgang van de brugklas naar de twee
de klas. We bekijken de lijst met
cijfers die elk kind op z'n rapport zal
krijgen en bespreken daarnaast de erva
ringen die we als docenten met dat
kind hebben. Bovendien hebben we in
de brugklas dan nog de ervaringen van
de basisschool, plus de gesprekken met
de kinderen zelf'. Ook met de wensen
van de ouders wordt zoveel mogelijk re
kening gehouden.
De vaste normenlijstjes komen wel in
de hogere klassen op tafel. 'Die lijstjes
komen van het ministerie. Bij de over
gang van 5 naar 6 kijken we er wel
naar, maar ze zijn nooit doorslagge
vend. Er kunnen toch bijzondere om-
standigheden zijn? Je moet tegenover
dat soort dingen soepel zijn, al neemt
de soepelheid wel af hoe hoger de klas
is'.
Lichtvaardig wordt cr dus niet omge
sprongen met de beoordeling van de
leerlingen. Maar ieder mens is toch
behept met vooroordelen. Leraren niet?
'Nee. een lichtvaardig oordeel heeft
men niet. Als leraar moet je de betrek
kelijkheid van alles blijven zien. Ik zei
het al, ik ben relativist. Je moet probe
ren als mens op te treden. Je moet als
leraar weten dat je 't ook niet altijd
weet. Mijn ervaring is dat leraren aller
lei vormen van observatie verdisconte
ren in één kort zinnetje over een
leerling. Je moest eens weten hoeveel
er gepraat wordt over zo'n leerling.
Natuurlijk: er zijn mensen die overal
kritiek op hebben, maar voor mij staat
als een paal boven water dat leraren
niet lichtvaardig oordelen'.
Maar kun je van een leraar verwachten
dat hij alle kinderen kent en zo objec
tief mogelijk tegemoettreedt?' Ja, of
een leraar een kind kent hangt van
zoveel factoren af. Van het kind, van
de leraar, van de mensenkennis die de
leraar heeft. Je zou van die wijze
mensen moeten hebben die aanvoelen:
zo is het kind en dat weet het kind'.
Niet iedere leraar is zo'n wijs mens,
zegt deze leraar impliciet, en dat is ook
geen ramp. Zolang je van je eigen
beperktheden op de hoogte bent, zul je
niet zo gauw tot krasse uitspraken en
maatregelen overgaan.
Overigens gaat het niet alleen over de
houding van leraren ten aanzien van
(het werk van) kinderen, maar ook
over de houding die leerlingen ten
aanzien van hun eigen werk innemen.
'Je moet ze erop wijzen dat ze ook
kritisch blijven ten aanzien van hun
eigen prestaties. Die kritische zin moet
niet alleen beperkt blijven tot de lera
ren'.
Slechte cijfers zeggen niet alleen iets
over de studiezin (of het gebrek eraan)
van de leerling; uiteindelijk zeggen ze
misschien meer over de kwaliteiten van
de leraar. Komt zijn les wel over?
Kunnen de kinderen begrijpen waar hij
het over heeft? En als de leraar faalt,
is het dan redelijk om de leerlingen
daar de dupe van te laten worden en
de ouders te belasten met het bijwer
ken, het extra overhoren etc.? 'Nee, de
ouders zijn niet in de eerste plaats
ervoor verantwoordelijk of de stof van
de leraar wel goed overkomt. Daar
moeten de leraren, tot het eind toe, tot
en met de zesde klas zelf op letten.
Cijfers die ze aan hun leerlingen uitrei
ken, slaan in zekere zin terug op hen
zelf'.
Repetities kun je dan ook beschouwen
als diagnoses waardoor je de lacunes in
kennis kunt meten. En die lacunes zijn
dan de blinde plekken die door de
kinderen én door de leraar moeten
worden ingevuld.
De waarde van cijfers is betrekkelijk,
zegt deze leraar. Hij beschouwt ze niet
als strakke, vaststaande gegevens waar
aan docent en leerling zich zonder
meer moeten onderwerpen. Maar deze
selectiemiddelen moeten wel blijven be
staan. Bijvoorbeeld omdat de eisen die
de universiteit en het hoger beroepson
derwijs stellen, hun schaduwen ver
vooruit werpen. Zelfs al zouden er
docenten zijn die het zonder cijfers
willen doen, dan nog zou het onmoge
lijk zijn om sclectievrij onderwijs te
geven, volgens deze leraar.
Onderwijs dat uitsluitend gericht is op
cijfers halen (en dan natuurlijk wél
graag goede cijfers) is verkeerd. 'Het
moet niet zo zijn dat je de kinderen
stimuleert om cijfers te halen. Het is
alleen maar weet te activeren door cij
fers in het vooruitzicht te stellen. Het is
niet zo dat een kind altijd maar repeti
ties heeft. De school is niet altijd bezig
met testen en selecteren. Ik zou niet
graag bij het onderwijs blijven als het
alleen om testen en cijfers geven ging.
Gelukkig heb je daarnaast nog heel
veel gelegenheid om het enthousiasme
van het kind te wekken. Kinderen
moeten niet alleen onder druk van
cijfers leven, het belangrijkste is dat ze
zich kunnen ontplooien cn het op school
plezierig vinden'.
