UIPER: WEL KARAKTER
Buitenlandse ruiters heersen
op Haags concours hippique
s
>t
dl
tas reett
oldrace
allure
O"
Sport
op
school
Vorm Trudy Walhof
niet teruggelopen
»a
Merckx
)k Joop Zoetemelk weer opvallend
OUW/KWARTET MAANDAG APRIL 1973
SPORT Kll/Tll
p onze speciale verslaggever
ERSSEN Karakter. Een woord dat in het wielerjargon veel
eldk- omvat dan de betekenis die er in het normale spraakgebruik
wordt gehecht. Wielrenners ballen in dat ene woord een hele
eigenschappen samen. Eigenschappen, die de ene renner, af-
ien van zijn natuurlijke aanleg, boven de ander doen uitsteken,
akter. Een woord dat past bij de jongste editie van de Amstel
drace. Karakter. Bijna een synoniem voor de twee hoofdfiguren
deze ijskoude race over de druipende Limburgse heuvels. De eer-
Eddy Merckx, paart dat karakter aan pure klasse. De ander,
M mie Kuiper, vecht zich door dat karakter met succes door de
ste moeilijke maanden van het profmilieu heen.
:h d;
ïvoorc
ten d
aiden
achtste Amstel Gold-race. De race
Eddy Merckx. Van het fenomeen.
Hnni *oerste zoals alIeen hij dat kan op
beste dagen. Maar ook van Hen-
Kuiper, de Olympisch kampioen,
toonde over hetgene te beschikken
het gros van het Nederlandse
■ssional-leger ontbeert: karakter,
is de Nederlandse wielrennerij
el afhankelijk van de prestaties
Zoetemelk, ook zaterdag weer in
opvallende rol. Nog is het niveau
de Nederlandse professionals te
om de Belgische hegemonie te
sreken. Maar in Hennie Kuiper
festeert zich het talent voor de
ere toekomst. Dankzij alweer dat
Icter. Kuiper liet dat al zien in de
ische voorjaarsklassiekers. In
Toesil Pj
•chter
[strijd
ipioer
■inde"*
.000.'
1. (1
can an onze speciale verslaggever
ee' kiai IEERSSEN Het belang van
en overwinning hangt mede af
n fli an de kwaliteit van de wed-
Aant trijd. Koersen als MilaanSan
tbai. iem0) ParijsRoubaix en de
v.d ,onde van Vlaanderen worden
lidCR ntemationaal het meest ge-
n je aardeerd. Sedert zaterdag 7
de 3 pril 1973 is er een nieuwe
IOsche >Pwec*strijd bij: de Amstel
loldrace, tot dan toe een wed-
trijd, die nauwelijks erkenning
ond. Eddy Merckx gaf door
aad een imponerende solo
V 3_ï - en woord de Goldrace de
scheid ïlure, die zij verdient. 'Als dit
na [een klassieker meer is, weet ik
net welke koers die kwalifica-
s7e j e wel verdient.'
t 43e leer lof dan Merckx hem toe-
scheid waaide kunnen organisator
irukk! lennan Krott en zijn staf zich
,e au«-elij<ks wensen. Een wieler-
(str tenement bovendien met een
25e ifitslag, die een organisator al-
hSmimeen niaar kan dromen. Alle
jureurs, die zich in de eerste
edstrijden van dit seizoen heb-
Jen laten zien, voorin de uit
schei! lag. En een winnaar, die de
,v leest complete wielrenner is
idert het tijdstip dat deze
Ij! port werd uitgevonden. Een
i innaar, die bovendien vanaf
Toeséet moment dat hij Zoetemelk
a8eiiik n KulPer Rit het wiel reed in
3 kilometer solo meer dan 3
30e n linuten °P zim concurrenten
•t Hi itliep. Eddy Merckx, die in de
itus tonde van Vlaanderen zijn me-
e-vluchters niet kon lossen,
'ie in GentWevelgem tot op
e streep het gezelschap van
'erbeeck moest dulden, maar
op dit parcours wel de an-
eren uit het wiel kon rijden,
lérckx: 'Dit is een uiterst las-
ig parcours. Ik ben weggegaan
>P een moment dat ik de in
ruk kreeg dat Zoetemelk wat
ïoeilijk kwam te zitten. Kuiper
ton ik los rijden omdat hij in
ijn solo al teveel inspanningen
ad moeten leveren. Maar een
onge renner, die in deze kou,
mder deze omstandigheden zich
o goed weet te handhaven, is
en belofte.'
ien w lerckx had de inzinking van
zoetemelk goed aangevoeld. De
lopman van Gitane: 'Mijn ket-
iirterri^n® sloeg over en toen er een
paatje kwam, was ik door de
«>u en de honger een moment
machteloos dat lk niet meer
ipnieuvv kon aanhaken. Ik kon
liet meer van de ellende en de
Nadat ik van ploegleider
)esvages wat te eten had gekre
ten, ging het beter. Tevoren
'ad ik al veel werk gedaan,
oen ik samen met Merckx ach
ter Kuiper aanging.'
grote mannen, die deze ont-
napping misten waren Ver-
leeck, Van Sprlngel en Maer
tens. Verbeeck: 'Zoetemelk werd
door zijn supporters naar boven
jeduwd. Die mensen stonden
»ver op de weg dat Maertens
!n ik even achter raakten. En
oen waren Merckx en Zoete-
nelk al weg.'
*«?aast de Nederlandse toppers
m deze klassieker, Zoetemelk
Kuiper, waren er nog drie
Nederlanders die bij de 28 'uit-
rijders* van de 159 vertrekkers
°P de uitslag voorkomen. Een
man van de ploeg van Ton
Vissers: Ben Janbroers en één
man van Lomme Driessens:
Wim Schepers en Zoetemelks
ploegmaat Gerard Vianen. Zij
reden in ieder geval door tot op
de streep, al was het in de
achterhoede. De overige Neder
landers kwamen in het stuk
et of nauwelijks voor. Een
litzondering moet worden ge
maakt voor Theo de Leeuw, die
pet de Fransman Rouxel en de
l^elg Peersman lange tijd een
topgroep vormde, maar door
tettingbreuk werd uitgescha
keld. De materiaalwagen van
Vissers reed op het moment dat
De Leeuw pech kreeg achter
{iet peloton. De Leeuw besloot
wen maar ontmoedigd de be
zemwagen op te zoeken.
koersen die de zijne niet zijn. Maar
waarin hij de moed had om in kanslo
ze positie toch door te fietsen tot de
laatste meters onder zijn bemödderde
wielen waren doorgegleden. Hij liet
dat vooral zaterdag zien in het Lim
burgse heuvelland in een wedstrijd
die én door het weer én door het
parcours kon wedijveren met iedere
andere klassieker.
Hennie Kuiper. 23 jaar jong. Lid van
de Haro-formatie. Min of meer de
afvalbak van de Rokado-ploeg, die
door dezelfde man wordt gesponsord.
Robert Kahl. Een samenraapsel van
coureurs, die bijna stuk voor stuk de
klasse missen om een hoofdrol te
vertolken. Eén uitzondering is er in
ieder geval. Kuiper. De enige in zijn
ploeg, die alle koersen tot nu toe
volbracht.
BEGIN
Kuiper is nuchter genoeg om te besef
fen dat het succes van afgelopen za
terdag niet meer is dan een begin.
Dat de weg naar een fUnctie als baas
in de wielerpeletons even lang blijft.
Zijn eerste zorg is: geaccepteerd wor
den. Aanvaard worden door de vedet
ten als een renner, die in een ont
snapping zijn werk weet te dóen. Het
middel daartoe: je laten zien. En dat
deed Hennie Kuiper zaterdag. Want
hij en niemand anders forceerde de
beslissing. Kuiper: 'Ik had mij al eer
der laten zien voordat ik de beslissen
de demarrage plaatste. Na 100 kilome
ter was ik weggesprongen. Ik kreeg
Zoetemelk en Van Sprlngel mee. La
ter werden wij weer ingelopen. Maar
ik wist dat demarreren dé manier
was'. Hij werd nog meer in zijn
overtuiging gesterkt toen hij de Gul-
perberg op danste in het wiel van
Merckx. Merckx attaqueerde op die
berg. Ik kon in zijn wiel blijven. En
dat ging zo gemakkelijk, dat ik dacht:
als ik de beste man uit de beroeps
wielrennerij nog kan bijhouden,
wordt het tijd dat ik eens de ruimte
invlieg. En toen ben ik gegaan'.
Dat gebeurde na 176 kilometer tame
lijk saai wedstrijdverloop. Maar vanaf
die demarrage van Kuiper kreeg de
Goldrace een 60 kilometer lange en
ongekende boeiende finale. Achter
Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper volgen de triomfator in de Amstel Gold Race, Eddie Merckx. De Nederlanders werden uiteindelijk dooi
de Belg op grote afstand gereden.
Kuiper maakten zich Merckx en Zoe
temelk uit het sterk gedunde peleton
los. Op de lange klim naar de top van
de Fromberg klim naar de top van
temelk bij Kuiper. Hennie Kuiper:
'Voor mij was toen de opzet gelukt.
Ik had de slag gemaakt en ik zat
erbij. Mijn enige zorg was toen bij
Merckx en Zoetemelk te blijven'. Hen
nie Kuiper had genoeg gezwoegd. Te
gen de felle wind in, over die eindelo
ze rij van korte maar uiterst venijni
ge klimmetjes. Hij koos het wiel van
Zoetemelk. Terecht. Hij, de debutant,
hoefde in dit gezelschap geen kop-
werk te verrichten. 'Dat deed Merckx
voornamelijk. Zoetemelk kwam wel
aan de leiding, maar Merckx gunde
zichzelf nauwelijks rust'.
15 kilomer lang bleef het trio bijeen.
Toen, op de steil omhoog lopende
Sibbergrubbe, was het uur voor
Merckx aangebroken. De Belg demar
reerde niet. Hij reed gewoon weg van
de twee Nederlanders. Hennie Kuiper:
'Zoetemelk zat in het wiel van
Merckx. Tegen die heuvel op sloeg de
ketting van Joop een keer over. Er
kwam een klein gaatje. Ik wachtte op
Zoetemelk, omdat ik ervan overtuigd
was dat hij het wel zou dicht rijden.
Ik aarzelde. Dat was fout. Ik had zelf
naar het wiel van Merckx moeten
springen. Dan had ik waarschijnlijk
nog wel een tijdje bij hem kunnen
blijven'.
Zoetemelk kwam even in moeilijkhe
den, verloor terrein op Merckx, maar
ook op Kuiper. En op dat moment
moet het binnenin die kleine Tukker
even gejubeld hebben. Uiterlijk was
er niets aan hem te zien. Daar is hij
Wat Nice bood, ontbeerde Den Haag: Nederlandse prestaties
Van onze speciale verslaggever
DEN HAAG Terwijl het derde
internationale concours hippique
in Den Haag kreupel ging door
een gebrek aan publieke belang
stelling, reikten Jan Maathuis,
Johan Heins, Harry Wouters van
den Oudenweijeren Leon Mel-
chior in de Franse stad Nice naar
een serie opmerkelijke presta
ties. Wat Nice bood, ontbeerde
Den Haag: Nederlands succes.
Geen wonder, dat de vingers be
schuldigend in de richting van
Leon Melchior priemden. Deze
Limburgse ruiter was toch de
man, die het afgelopen jaar heeft
uitgeroepen, dat hij 'Den Haag
stuk zou maken'.
Melchior, honderden kilometers zuide
lijker van de vooral in de eerste
dagen mager bevolkte Haagse Hout-
rusthallen acterend, kreeg voor een
groot deel zijn zin. Het drie jaar
geleden moeizaam begonnen CSI Den
Haag kan ook van deze editie van het
hippisch evenement geen éclatante fi
nanciële successen melden. De publie
ke animo bleef opnieuw beneden de
verwachtingen. De algemene versobe
ring ten spijt is het zeer twijfelachtig
of dit keer wel de positieve zijde van
de balans gehaald wordt
Den Haag heeft de afgelopen dagen
overigens genoeg tegenslagen moeten
incasseren. In het begin van de week
vernietigde de storm de kostbare stal-
tenten naast de hallencomplex. Het
betekende een onverwachte extra
schadepost voor de organisatie, die
tijdens het sportief gezien zeer ge
slaagde concours geconfronteerd werd
met het gemis aan goede Nederlandse
ruiters. Slechts de tweede plaats van
Tjeerd Velstra in het puissance
springconcours verdient vermelding.
Dat ook in de ruitersport het publiek
afkomt op bekende namen uit eigen
land, staat nu wel vast.
GERING
'Den Haag' mocht dan een keur van
internationale hippische artiesten pre
senteren, de Nederlandse inbreng was
gering. Voornaamste oorzaak bleek
dan ook het wegblijven van Maathuis,
Heins en Wouters van den Ouden
weijer, die samen met Leon Melchior
en onder leiding van chef d'équipe
Ben Arts naar het CHIO in Nice
waren afgereisd. Het was een wegblij
ven met een achtergrond. De sugges
ties en zelfs beschuldigingen bleken
in Den Haag ruimschoots voorradig.
Melchior, dat is een feit, heeft bonje
met de organisatie. En dat, terwijl hij
zich drie jaar geleden voor een fiks
bedrag nog graag beschermheer van
het evenement wilde noemen.
Melchior en Arts, lid van het dage-
Gerd Wiltfang met Sieno in aktie tijdens het concours hippique in de
Haagse Iloutrusthallen.
lijks bestuur van de Nederlandse Hip
pische Sportbond, de federatie van
springruiters, secretaris van Jumping
Amsterdam, lid van de technische
commissie en voorzitter van de stich
ting van indoor concoursen hippique
in Nederland (een organisatie, dat
Den Haag als lid heeft geweigerd)
enz. waren onmiddellijk gecharmeerd
van een trip naar Nice. Niet alleen
zou deelname aan dat openluchtfestijn
beter in de voorbereiding van het
zomerseizoen passen, ook was er een
voortreffelijke reden beschikbaar om
Den Haag te mijden. Maathuis, Heins
en Wouters van den Oudenwijer ble
ken onmiddellijk bereid aan het 'plan'
van dit duo medewerking te verlenen.
Het CSI Den Haag, hoe zwak ook
gestart, hoe moeizaam georganiseerd,
verdiende een dergelijke boycot niet.
Nu al lijkt vrijwel zeker, dat als er
ooit een vierde aflevering komt, deze
vermoedelijk uit Den Haafe naar het
Westland zal verhuizen. De opzet
moet dan ongeveer gelijk gaan wor
den aan Zuid-Laren, dat vooral de
landelijke en de nationale ruiters
(met al hun supporters) weet te inte
resseren. Den Haag bood goede sport,
dat wel. Maar door het gebrek aan
kwaliteit van eigen bodem bleek toch
de sfeer en de spanning aangetast. De
sportieve wraak in Nice van de vier
wegblijvers accentueerde dat manco
nog eens duidelijk. De Nederlandse
ploeg nestelde zich tijdens de landen-
wedstrijd in de Franse stad op de
vierde plaats, Heins won met Antrieb
de Grote Prijs van de stad Nice (voor
d«* Brit Greenwood, de Westduitser
Met kei pn Melchior) en Harry Wou
ters van den Oudenweijer eindigde
achter de Fransman Parot met Saler
no als tweede in het hoofdnummer,
de Prix du Prince Monaco. Een reeks
opmerkelijke verrichtingen.
De toeschouwers in Den Haag moes
ten zich daarentegen tevreden stellen
met een gave demonstratie van de
buitenlandse vertegenwoordigers. Al-
win Schockemöhle. 'baas' van Johan
Heins. verzamelde een aantrekkelijk
deel van de prijzenpot door met The
Robber zowel de puissance als het
jachtspringen te winnen. Zodat de
gevierde Westduitser opnieuw alle ge
legenheid kreeg de kwaliteiten van
zijn in Nederland gekochte paard te
bejubelen. 'The Robber is een
droompaard. In het begin was het een
echte wildebras. Maar The Robber
heeft snel geleerd, is rustiger gewor
den'.
Toch was het duo The Robber-Schoc-
kemrthle niet onverslaanbaar. Dat
bleek tijdens de strijd om de Grote
Prijs. Na twee zware manches waren
drie deelnemers foutloos gebleven.
Naast Schockemöhle ook zijn landge
noot Gert Wilftfang met Askan en de
Fransman Michel Pelissier met Sah-
kar. Pelissier bleek 0.3 seconde snel
ler dan zijn Westduitse rivaal, terwijl
de als laatste opdravende Wiltfang
zoveel risico nam. dat hij de zware
muur tot een puinhoop degradeerde.
VOORDEELTJE
Een merkwaardig einde kreeg het
springconcours volgens het knock-out
systeem, dat voor de eerste keer in
Nederland werd gehouden. De Zwitser
Paul Weier en de Fransman Philippe
Henry eindigden gelijk in de finale.
De reglementen schrijven dan een
barrage voor, (maar dat weigerde dit
tweetal, omdat hun paarden toch al
•zwaar belast werden. De jury meende
toen de eerste prijs (1000 gulden)
niet te moeten toekennen, zodat Wei-
er en Henry slechts de tweede prijs
(750 gulden) mochten delen. De ver
liezende ruiters in de halve finale, de
Bril Howe en de Ier Fitzpatrick, kre
gen daardoor meer geld in handen
dan de 'zegevierende' concurrentie.
Deze jurybeslissing bespaarde CSI
Den Haag in ieder geval onverwacht
1000 gulden. En dat voordeeltje kan
de organisatie momenteel best gebrui
ken
achmprlngconcoursf lengte parkoers: 571
meter, 12 hindernissen. 14 sprongen, maxi
mum hoogte: 1,40 meter, maximum tijd: 98
sec 1 Al win Schockemöhle (WDld) The
Robber 67.9 sec.: 2. David Broome (Engi
Sportman 68.9, 3. David Broome (Eng)
Manhattan 672.0, 4. Paddy Macmahon (En)
Pennwood Mtllbridge 73.1, 5. anou TlsQKJsJot
Lefèvre (Kr) Alterllne 74,2.
GERRIT DEN AMBTMAN
te nuchter voor. Maar innerlijk juich
te hij. Vergeten was voor een moment
die bijtende kou, die striemende ha
gel en die kleffe natte sneeuw, die de
spieren verlamde. Vergeten die lij
densweg over die Limburgse wegen,
die op het laatst alleen nog maar
omhoog leken te gaan. Hij droomde al
van die tweede plaats. De beste uit
slag die een renner kan maken: de
man na Merckx. Maar in zijn jubel
maakte Kuiper daar een tactische
fout. Erkende hij zelf later: 'Ik had
moeten wachten op Zoetemelk. Dan
had ik even op adem kunnen komen
en waren wij er misschien in geslaagd
om Van Sprlngel en Verbeeck te
houden'.
Want achter Merckx. achter IQiiper
en achter Zoetemelk, joegen die ande
re twee Belgische toprenners. Zoete
melk kwam bij Kuiper. Maar het duo
was te vermoeid om nog te kunnen
aanhaken bij de Verbeeck-Van Sprin-
gel-express. In die laatste kilometers
moest de onervaren Kuiper ook nog
Zoetemelk laten gaan.
ACCEPTEREN
Hennie Kuiper heeft de eerste moei
lijkheden in zijn nieuwe milieu over
wonnen. In Parijs-Nice ging hem door
een tactische blunder een etappe-over
winning aan zijn neus voorbij. 'Ik
stak 20 meter voor de streep de arm
al op. Toen kwam Van Linden mij
nog voorbij sprinten. Ik was toen nog
teveel amateur'. In België viel hij in
de voorjaarsklassiekers alleen maar
op, omdat hij als een van de weinige
Nederlanders de koersen uitreed. 'In
België moet je met die vlakke wegen
en die wind in waaier-vorm rijden.
Dat ligt mij niet. Bovendien wordt er
voor mij nog geen plaatsje in de
waaier vrij gemaakt. Merckx en De
Vlaeminck rijden continu achter de
eerste waaier. Als Merckx roept komt
er een plaatsje vrij. Als ik dat zou
doen, gebeurt er niets. Maar als ze je
accepteren, als ze weten dat je wat
kunt, krijg je ook een plaats in die
waaier. Toen ik professional werd,
heb ik mij gerealiseerd dat ik hele
maal opnieuw moest beginnen. Hier
zegt een Olympische titel niets. Ik
ben bereid van voren af aan te begin
nen. Ik wil ervoor werken. En in dat
werk trek ik mijn eigen plan. Ik heb
nooit anders gedaan'.
1. Merckx (Belg) 6 uur 38 min 16 sec (gem.
33.640 km-u2. Verbeeck (Belg) Op 3.13; 3.
Van Sprlngel (Belg) op 3.15: 4. Zoetemelk
Ncd) op 3.49: 3 Kuiper (Ncd) op 4.18; 6
Van Vllerbergho (Belg) op 5.35: 7. De Witte
(Belg) op 5.40: 8. Maertens (Belg) op 5.59:
9 Godefroot (Belg) op 8.05: 10. Lazcano
Spop 8.10; 11. Pinions (Belg); 12. Van
Clooster (Belg) op 9.30; 13. Roslere (Belg op
9.34; 14 Llevens (Belg) op 9.34: 15. Van
Roosbroeck (Belg) op 9 59: 16. Houbrechts
(Belg): z.t. 17. Schoeters (Belg) op 10.22:
18. Van Stayen (Belg): 19. Huysmans (B
20. Catlau (Fr) 21. Bouloux (Fr) 22. P
(Fr) allen op 10.22; 23. Janbroers (Ned
10.40: 24. Cael iBelg) op 10.54: 25. Maes
(Belg) op 11.00; 26. Cllson (Lux) op 11.43:
27. Vianen (Ned) op 12.08: 28. Schepers
(Ned) op 12.16.
JOOP HOLTHAUSEN
■li
Van onze speciale verslaggever
BREDA Kleuters spelen
spontaan, bewegen vrij en
speels. Met het klimmen der
jaren verdwijnt de spontaniteit
en moet het gymnastiekonder-
richt op het terrein van bewe
gen voor de nodige compensatie
zorgen. Dat onderricht in de
lichamelijke opvoeding is voort
durend onderwerp van studie,
van discussie. Vergeten wordt
echter het onderricht aan de
basis, aan de kinderen in de
aanloop-periode. Die aan loop
groep is, zo meent de Katholie
ke Vereniging van leerkrachten
in de lichamelijke oefening, St.
Thomas van Aquino, dan ook
een vergeten gebied.
Daarom richtte St. Thomas zich
het afgelopen weekeinde tijdens
de 8e oriëntatie-daaen juist op
die groep. Hans Vlasblom, lei
der tan het congres: 'In het
verleden benaderden we de on
derwerpen paak technisch. Nu
zijn we uitgegaan van het spe
lende, bewegende kind en heb
ben als vraag gesteld: waar
gaan ive heenOplossingen kun
je niet geven, je kunt we l van
een tantal stellingen uitgaan.
Je trapt daar misschien wel
open deuren mee in, maar dan
vraag ik me af: waarom gaat
dan niemand over de drempel?'
Ter nadere verduidelijking van
het thema: de vraag rijst hoe
het komt dat kinderen op een
basis-school zoveel moeite heb
ben, terwijl kleuters daarente
gen zoveel 'kunnen'. Zou het
onderwijs daar niet voldoende
op inspelen, wordt te weinig
gebruik gemaakt van de moge
lijkheden die het kind heeft?
Een voorbeeld tan hoe xoèl op
het kind wordt ingespeeld, gaf
de heer Wanrooy in een les aan
kinderen van vier, vijf jaar. Hij
legde het accent op de kleuter
die speelt en beperkte zijn ei
gen rol tot die van 'aangever',
die organiseert tvaar dat nodig
is en die, wederom wanneer het
nodig is, stimuleert.
Die les illustreerde duidelijk de
bedoelingen, zoals die in de uit
gangsstellingen waren neerge
legd en waarin onder meer
werd 'vastgesteld' dat
de bestaanswijze van de
kleuter en het kind een speels
bewegen ts;
het kind spontaan beweegt,
maar dat het vraag i« tot hoe
lang;
'vrijmaken' belangrijker is
dtn 'aanleren';
lichamelijke opvoeding bij
het basisonderwijs moet aan
sluiten bij het speelse en explo-
ratieve kind
het zwaartepunt van de li
chamelijke opvoeding te liggen
dient bij het kleuter- en basi
sonderwijs;
dit niet gebeurt en daar
door het voortgezet onderwijs
gedoemd is te werken zonder
grondslag.
Terwijl St. Thomas in Breda
congresseerde, kwam in Doetin-
chem een andere organisatie
van leerkrachten in de lichame
lijke opvoeding bijeen: de, kort-
weg, Koninklijke Nederlandse.
Een wat merkwaardige situatie,
maar in het najaar zullen beide
organistties gezamenlijk een
congres beleggen. In Doetin-
chem behoorde ook dr. Wim
van Ztjll, algemeen secretaris
van de Nederlandse Sport Fe
deratie, tot de sprekers. Zijn
thema: 'De lichamelijke opvoe
ding in een veranderende we
reld'.
Van Zijll voorziet voor de ko
mende jaren een uitbreiding
van de schoolsport, hoewel het
gehele terrein van de
schoolsport nog niet voldoende
is doordacht. Een van de geva
ren die hij benadrukte, is dat
de schoolsport tot schoolwed-
strijdsport kan worden Van
Zijll: 'Het is niet juist Je op de
schoolwedstrtjdsport te oriënt
ren. Schoolsport mag geen ko
pte worden van het nationale
en internationale sportverkeer
en dus ook een kopie voor het
trainings- en wedstrijdwezen in
de schoolsport. Er ontstaan te
grote risico's met betrekking tot
het welzijn van de leerlingen,
tot de functie van de lichamelij
ke opvoeding in de school en
zeker ook in de verhouding tot
de sportbonden'. En: 'De licha
melijke opvoeding is er voor
alle leerlingen en niet in
hoofdzaak voor de bijzonder ge
trainde en geselecteerde talen
ten, wier sportprestaties moeten
dienen voor het verhogen van
het aanzien van school en leer
krachten'.
HANS SCHMIT
Va onze tennismedewerker
AMSTERDAM De tennisbond zal
met tevredenheid hebben geconsta-
eerd dat de vorm van oud-kampioene
Trudy Walhof nauwelijks is terugge
lopen. Trudy Walhof trad, nadat ze
enige maanden geleden een zoon had
gekregen, op de eerste speeldag van
de eredivisie van de tenniscompetitie,
voor het Haagse De Metselaars aan
tegen de Australische Marilyn Tesch.
Deze speelster was enkele dagen gele
den door het Amsterdamse DDV met
behulp van geld uit het partiuliere
supDortersfonds en op voorpraak van
DDV's trainer Stan Edwards, aange
trokken. Marilyn Texch die achtste
staat op de Asutralische ranglijst,
werd door Trudy Walhof vrijwel weg-
6—1 en 6—3.
De tevredenheid bijde KNLTB-auto-
riteiten moet hieruit bestaan dat
Trudy Walhof zich door deze overwin
ning duidelijk kandidaat stelt voor de
Nederlandse damesploeg, die begin
mei in Bad Homburg aantreedt op
het internationale Federation Cup
toernooi. Door de definitieve afzeg
ging van nationaal kampioene Betty
Stöve was er namelijk een verzwak
king in de damessselectie voor dit
belangrijke toernooi ontstaan. De an
dere kandidates voor het Nederlandse
team, Elly Appel, die voor het Am
sterdamse Popey Gold Star aantreedt
met 62, 06 en 16 van de HLTC-
speelster Vera Blom, en Tine Zwaan,
die voor Tilburg debuteerde, met 57
en 4-6 van Dash-vrouw Judith Salomé.
