Bescheiden aanloop voor
inkomensbeleid mogelijk
dichtbij
rrico
lip
Commentaar
^TlVP-Wiêl
Prof. Goudzwaard ziet metaalconflict als 'voorronde'
aalmeesters
andbladen maandbladen maandblad
Van Du Perron
is ons maar de
helft aangezegd
Studie naar vier
trace's rijksweg 16
E*e vil stormhout
chemisch behandelen
Personalia
Wynn moet Papoea's helpen
orthodox-fries
klusjes
loopfiets
vaderlands
T4/®0UW/KWARTET ZATERDAG 7 APRIL 1973
BINNENLAND/COMMENT A AR
T5/1C7
30-
KVP-fractie in de Tweede Kamer,
naar het woord van de contact-
id met ARP en CHU op weg is
een verantwoordelijke maat-
lappij, staat op het punt, met he
lp van de WD een groot christen-
iöcratisch ideaal te verwezenlijken:
toelaten van speelbanken in Ne
land. Wij begrijpen thans, hoe de
die befaamde passage uit de
na van de Contactraad leest, waarin
aat. dat wij bereid moeten zijn 'onze
inden te steken tussen de spaken van
t wiel der menselijke geschiedenis'
n een greep op het gebeuren te
gerechtigheid te bewerkstelli-
|n en ons te richten op een verdere
tiding van verantwoordelijkheid,
/facht, bezit en cultuurgoederen. Het
///ff duidelijk, waar de KVP dat wiel
'IIIliet die spaken zoekt: aan de roulette-
I, waar de croupier weliswaar zo'n
[je de enige is die een greep op het
:uren heeft, maar waar toch heel
«ïit bezit verspeeld wordt.
:pj vinden het wetsvoorstel van de
:n Van Schaik en Geurtsen een
ralijk initiatief. Dat er in omstandig-
tden die schreeuwen om soberheid
I matiging heel wat anders te doen is
)n het geploeter van beide indieners
deze bedriegelijke methode tot het
van arbeidsloos inkomen mo
te maken, is nog niet eens alles,
zogenaamde bourgondische levens-
if waarmee de drijvers achter de
lette leuren om hun zin te krijgen.
It nergens anders toe dan tot een
van naargeestigheid en geld
en een grote kater,
week is in de Kamer aange-
i'rd, dat er toch ook op grote schaal
huizen, effecten en grond wordt
•kt en dat is waar. Van de WD
ijpen wij maar al te goed dat zij
geen kwaad in ziet; van haar
litiepartners in de kabinetten van
laatste jaren begrijpen wij minder
zij deze vorm van goklust niet of
'elijks hebben aangepakt. Maar
bestaan van grote speculatie is op
:elf nog geen reden om de kleine-
dan ook maar mogelijk te maken,
massale, brandende behoefte bij
publiek om te gokken zou moge-
wel een argument kunnen zijn,
ir die is niet gebleken Het Neder-
Ise publiek staat niet te dringen,
kan er misschien wel toe worden
;leid. Het lijkt ons niet de taak van
overheid om dat toe te staan.
gemeente Amsterdam wil 'De
balmeesters', een van de vier schil
drijen van Rembrandt die de gemeen-
1 indertijd in bruikleen afstond aan
It Rijksmuseum, terug hebben, om er
lar gerestaureerde Historisch Mu-
Aim mee te sieren.
dit verzoek is nogal wat misbaar
maakt, o.a. door de staatssecretaris
n CRM in zijn nadagen, de heer H.
L. Vonhoff. Ten onrechte, zo komt
s voor.
de eerste plaats wordt door het
:oek van de gemeente Amsterdam
begrip 'in bruikleen geven' (of
hangen) nog eens op zijn eigenlijke
tekenis getoetst. Museum-directeu-
i hebben er een handje van. als het
uikleen eenmaal geregeld is. verder
zwijgen en zo mogelijk te vergeten
welke vage. half-bewuste sfeer het
merot^grip 'bruikleen' met het grootste
mak wordt uitgebreid tot het nau-
tlijks van eigendom te onderscheiden
Juist' 'n eeuw'gdurende bruikleen'.
Mozai 'ie zal het de museumdirecteuren
>t vri tenlijk nog kwalijk nemen? Dat zij
frep'l V00I"keur dan ook nog spreken
itr 'mijn museum' en 'mijn schilde-
02SKien' allemaal dezelfde mentaliteit
NjJ zal wel iets te maken met de
er v enselijke beheptheid van de ijdel-
ieid, maar die valt gemakkelijk te
rgeven als ze de kans verhoogt, dat
e mensen hun werk goed doen.
i Ni ouwens uit diezelfde gesteldheid
oet in het geval van de terugge-
■n aagde Rembrandt het verlangen van
midirecteur van het Amsterdams His-
0 Di risch Museum en wethouder Lam
fers worden gezien. Terecht beschou-
en zij de restauratie van het Histo-
Museum als een groots werk.
ec°® aar het is even logisch dat zij ook
eit. gerestaureerde museum nog 'waar'
'tv' il maken in die zin, dat het museum
'^'ek trekt en de internationale reis-
ïch, jidsen haalt. Het is helaas niet an-
irs, maar aan zulke verschijnselen
t ordt ook het succes van een museum
fgemeten (en dat zal nog erger wor-
i, sibn als straks onverhoopt het profijt-
sêsi :£nse' verder gaat doorwerken).
'r argument van staatssecretaris
r eh onhoff dat het gewenst is de stukken
an Rembrandt op één plaats in ons
kp" nd (in dit geval: in het Rijksmuseum
Amsterdam) te concentreren, maakt
3 Mp het eerste gezicht een wat betere
s druk maar ook niet meer dan op
eert et eerste gezicht.
^CIJen eerste wordt het grootste aantal
urm embrandts niet in ons land, maar
ïtiders (in de Hermitage in Leningrad)
uSj mgetroffen en ten tweede moet het
•der natuurlijk in hoge mate be
zemden dat dezelfde heer Vonhoff
hf'ls het bevoegd gezag over de twee
v ootste Van Gogh-collecties in ons
ls,1,i wd (die in Amsterdam en in Otterlo)
itzclfdc argument nimmer heeft toe-
3i spast op deze verzamelingen.
Van onze soc.-econ. redactie
AMSTERDAM Tiet metaal
conflict is de voorronde van de
slag, die werknemers en werk
gevers zullen leveren hij de tot
standkoming van het Centraal
Akkoord '74. Daarom hegrijp ik
niet waarom de partijen zich nu
niet tevreden willen stellen met
een meer bescheiden aanloop.
De zaak van het inkomensbeleid
zal immers toch op centraal ni
veau moeten worden beslecht.'
Met deze uitspraak zet de VU-
hoogleraar prof. dr. B. Goud
zwaard (39) de ruzie in de me
taal over de prijscompensatie in
een wat wijder perspectief.
Prof. Goudzwaard heeft als onafhan
kelijk gespreksleider getracht de in
dustriebonden, de beambtenbonden en
de werkgevers in de metaal tot een
oplossing van het metaal conflict te
brengen. Die poging is mislukt.
Persoonlijk, zegt prof. Goudzwaard,
Formule voor
compromis nu
bekendgemaakt
heb ik het mislukken van het metaal-
overleg niet als een nederlaag ge
voeld. Beide partijen hebben op een
gegeven moment een zodanige onder
handelingspositie gekozen, dat over
eenstemming niet meer mogelijk was.
Hun onderhandelingsmarges waren te
eng. Hoewel ik over het algemeen
geneigd ben de schuld van een mis
lukking bij mijzelf te zoeken, is daar
in dit geval geen reden toe. De stand
punten van werkgevers en werkne
mers waren zo verhard dat geen enke
le tussenoplossing het gehaald zou
hebben. Daarom heb ik ook gezegd
dat de partijen zich kennelijk willen
wagen aan een krachtmeting'.
Prof. Goudzwaard heeft zich verbaasd
over de uitspraak van de bonden, dat
het door hem voorgestelde systeem
van prijscompensatie minder prijs
compensatie naarmate het inkomen
stijgt dermate ingewikkeld in
elkaar zou zitten, dat het voor de
stakers alleen daarom al onaanvaard
baar zou zijn.
'Door de amendementen van de werk
nemers en de werkgevers is er in
derdaad een uiterst ingewikkelde for
mule uit de bus gekomen, maar het
voorstel dat ik in eerste instantie op
tafel heb gelegd is glashelder. Vol
gens mijn voorstel krijgt iedereen tot
het inkomensniveau van 30.000 gulden
per jaar de volledige prijscompensa
tie. Daarna wordt er voor elke vijf
duizend gulden inkomensstijging een
(FOTO WUBBO DE JONGi
Prof. dr. B. Goudzwaard
Uit onderstaande berekening, gepubliceerd in het VNO-blad 'Onderneming',
blijkt dat het voorstcl-Goudzwaard tussen de uitgangsposities in ligt. De laagst
betaalden komen er daarin even goed af als in het voorstel van de industrie
bonden. De hoger betaalden brengen een offer.
Koopkracht (eind 1973 ten opzichte van eind 1972)
Salaris bruto Integraal in pet Industriebonden „Goudzwaard" 30 maart
12.000
18.000
40.000
84.000
0,02
1.1
0.7
3,1
1.1
3.6
7.2
1.8
1,4
4,3
halve procent minder gecompenseerd.
Uitgaande van een prijsstijging van
zeven procent zou iemand met een
inkomen van 30.000 gulden dus een
prijscompensatie krijgen van 2100 gul
den.
De inkomensgroep van 40.000 gulden
krijgt dan zes procent prijscompensa
tie (2400 gulden); de groep van 50.000
gulden vijf procent (2500 gulden).
Boven de 50.000 gulden komt er van
zelf een maximum een van de
kerneisen van de bonden in zicht.
want een rekensommetje leert, dat je
bij een inkomen van 60.000 gulden en
een prijscompensatie van vier procent
2400 gulden compensatie krijgt. Het
komische is dat volgens dit systeem
niet de werknemers, maar de werkge
vers om een maximum vragen. Dat
maximum zou ongeveer 2500 gulden
hebben bedragen.
Hoewel zowel de werkgevers als de
werknemers wijzigingen hebben voor
gesteld. is het verschil tussen de we
derzijdse opvattingen niet groot. In
Het speciale Du Perron-nummer van
'Tirade' is vooral een waarschuwing,
een signaal aan allen die ooit Du
Perrons verzameld werk kochten en
lazen: de helft is hun nog niet aange
zegd.
Zeven delen verzameld werk zijn ver-
ADYER1ENT1FJ
Kaas
met ster-allures
niet vergeten...Frico eten
Voor de goede verstaanders: dit is
allerminst een pleidooi om de daar in
de Veluwse bossen verstopte Van
Goghs naar het nieuwe Van Gogh-
museum in Amsterdam over te bren
gen. Wij bedoelden niets anders dan
de opmerkingen van de heer Vonhoff
over de concentratie van kunstwerken
wat meer relief tc geven.
schenen, plus vier delen correspon
dentie tussen Du Perron en Ter
Braak (waarvan de ijverige en actieve
Du Perron meer dan de helft van zijn
rekening neemt). Nu velgen nog zeker
zes delen brieven van Du Perron en
hier en daar ligt nog wat onvoltooid
en niet gepubliceerd werk. (Du Per
ron zelf droeg onder meer uit zijn
archief aan dit 'Tirade'-nummer vijf
fragmenten uit de door hem opgezette
reeks 'De onzekeren' en een parodie
op Jan Engelmans 'Vera Janacopou-
los' bij). Ook bestaat er een met wit
papier doorschoten exemplaar van Du
Perrons roman 'Het land van her
komst', welke blanco pagina's Du Pe-
ron heeft gebruikt om zijn eigen
werk te commentariëren.
Een verbazingwekkend grote produk-
tie voor een man, die maar net veer
tig jaar geworden is een tomeloze
energie ook, waarvan altijd nog ge
noeg overbleef om ook anderen voort
te drijven (niet in de laatste plaats
zijn vriend Ter Braak, zoals uit hun
correspondentie blijkt) en dat on
danks een tamelijk wankele gezond
heid en voortdurende financiële zor
gen in zijn laatste levensjaren.
Twintig werkdagen van tien tot
twaalf uur had Du Perron nodig om
zijn boekje over de gebroeders Van
Haren 'Schandaal in Holland' te
schrijven en één maand voor de Mul-
tatuli-biografie 'De man van Lebak'
door Du Perron zelf heel beschei
den aangeduid als 'een compilatie
werkje, dat ik overigens graag voor
Multatuli overhad'.
Wie meer over Du Perron wil weten,
moet zich vooral dit 138 pagina's
dikke februari/maart-nummer van 'Ti
rade' niet laten ontgaan, want er valt
nog meer nieuws in te lezen. Zo
bijvoorbeeld dat J. H. W. Veenstra
bezig is met een Du Perron-biografie
(zijn 'D'Artagnan tegen Jan Fuselier'
moet kennelijk als een voorschot daar
op worden beschouwd) en niet te
vergeten de mededeling van A. Ro
land Holst, dat Du Perron zo vreselijk
snurkte. Weliswaar moet de prins on
zer dichters bekennen dat hij zich
tijdens zijn slaap evenmin kan stil
houden, maar Du Perron overtrof Ro
land Holst, naar diens eigen getuige
nis, toch verre.
'Soma'
Ook het literaire magazine 'Soma'
heeft een speciaal nummer samenge
steld, geheel gewijd aan één man: de
Poolse schrijver Witold Gombrowicz
(1904-1969). Zijn werk is nagenoeg
geheel in Nederlandse vertalingen be
schikbaar, zijn boeken kregen bij ver
schijning uitstekende recensies, maar
hij werd niet verkocht, laat staan
gelezen in het Nederlandse taalgebied.
Van de roman 'Ferdydurke' bijvoor
beeld zijn in vijf jaar nog geen 4.000
exemplaren verkocht.
Dit Soma-nummer (het laatste dat
verschijnt; zoals al eerder in deze
rubriejt is gemeld hebben redactie en
uitgever besloten het blad op te hef
fen) bevat een aantal beschouwingen,
o.a van Tom Graftdijk, Ad Zuiderent,
Hella Haasse en van de Gombrowicz-
vertaler Paul Beers, plus een paar
documenterende en verhelderende
stukken, o.a. een gesprek met de we
duwe van Gombowicz en met do uit
Polen afkomstige Parijse hoogleraar
in de Poolse letterkunde Mar an Pan-
kowski. Er slaan ook heel mooie foto's
«een paar oude kiekjes en meer re?»n-
te opnamen door een anonymus) in dit
130 pagina's dikke afscheidsnUmnier
van 'Soma'.
'Maatstaf'
In het februari-nummer van 'Maatstaf'
gaan Jan van Laarhoven en Eugéne
Horée met een aanzienlijke historisch-
wetenschappelijke bagage Dieter For
te tc lijf de schrijver van het
toneelstuk 'De dubbelboekhouding"
over Luther en Münzer.
Het is hoogst ongebruikelijk met der
gelijke argumenten een stuk litera
tuur te bestrijden, maar Forte heeft
het er zelf naar gemaakt door dc
tekstuitgave van zijn spel te larderen
met verwijzingen naar nistroische stu
dies en originele teksten.
Daarmee heeft Forte het buskruit
aangedragen voor Van Laarhoven en
Horée, die het allemaal maar eens
hebben nagetrokken. Als Dieter" Forte
bijvoorbeeld verzekert, dat hij de toe
spraken van Thomas Münzer uit origi
nele teksten heeft samengesteld, de
chronologische volgorde heeft geres
pecteerd en geen enkele rede heelt
samengflanst uit her en der opgepikte
zinnen, concluderen J. van L. en E.
H. laconiek: 'Bij de vluchtigste con
trole van de uiterst langweilige
toespraken blijkt, dat geen woord uit
het nawoord klopt'.
Verder in dit Maatstaf-nummer een
vervolg, op de beschouwing over A.
Marja, die A. J. Govers aan het
januari-nummer bijdroeg. Govers
weegt nu het polemisch talent van A.
Marja in vergelijking met dat van W.
F. Hermans. Marja wordt de lichtste
bevonden. Een andere conclusie uit
Govers' stuk: materiële onafhankelijk
heid is misschien geen voorwaarde
om als polemist te slagen maar heeft
toch degelijk wel invloed.
ieder geval, zegt hij, is het verschil
naar mijn mening zo klein dat het
voort laten duren van het conflict
niet gerechtvaardigd is'.
Voor een oplossing op korte termijn
biedt volgens hem verplichte arbitra
ge een goede mogelijkheid. Uiteraard
zouden beide partijen daarmee ak
koord moeten gaan. 'Verplichte arbi
trage zou een goede oplossing zijn,
omdat elk conflict ten slotte escale
rend werkt. De werkgevers dreigen al
met uitsluiting het niet uitbetalen
van loon aan werkwilligen die als
gevolg van de acties niet kunnen
werken terwijl de werknemers ook
steeds emotioneler worden. Het is de
vraag of je deze emoties kunt blijven
beheersen. Daar komt nog bij, zegt
hij, dat in deze tijd van polarisatie
het sluiten van compromissen so wie
so verdacht is'. In ieder geval, zo
geeft prof. Goudzwaard te kennen,
blijft hij bereid opnieuw met de par
tijen aan tafel te gaan zitten teneinde
een voor allen aanvaardbaar compro
mis te zoeken.
De mislukking van het overleg is
volgens hem voor een belangrijk deel
te wijten aan het feit dat er wordt
geprobeerd een nationaal vraagstuk
op bedrijfstakniveau op te lossen. 'In
wezen gaat het om de vraag hoe in
Nederland het inkomensbeleid er uit
gaat zien. De werkgevers proberen
deze vraag naar achteren te duwen,
de werknemers, uitgaande van de ge
dachte dat de politiek op dit terrein
heeft gefaald, willen nu een eerste
aanzet voor een rechtvaardiger inko
mensbeleid. Maar je kunt nu eenmaal
geen volledige inkomensbeleid van de
grond krijgen via de CAO-onderhan-
delingen. Als je dat toch doet krijg je
frustraties'. aldus prof. Goudszwaard.
Een nieuw kabinet zal daarom vol-
gpns hem zo snel mogelijk een uit
spraak moeten doen over de prioritei
ten van een inkomensbeleid. 'Dat zal
o?n deel van dc spanning die zich nu
in dit conflict manifesteert, wegne
men'. Het mislukken van de formatie-
ooging van mr Burger zal naar zijn
mening zowel op de politieke oplos-
ng als op het conflict een nadelig
effect hebben.
Aanknopingspunten
'De industriebonden zullen nu eerst
proberen via onderhandelingen met
de contactgroep van werkgevers in de
metaalindustrie of via acties bij grote
concerns als Philips en Akzo een
doorbraak te forceren. Wanneer dat
niet lukt. dan zal de bereidheid op
nieuw te onderhandelen weer toene
men, veronderstelt prof. Goudzwaard.
'Ik blijf intussen van mening, zegt
hij. dat het door mij voorgestelde
systeem goede aanknopingspunten
biedt voor een oplossing. Maar dan
zullen de betrokken partijen moeten
beseffen, dat er een grens is aan wat
je met formules en fraaie tussenoplos
singen kunt bereiken. Uiteindelijk
moet je het ook aandurven voor je
achterban een compromis te verdedi
gen. Durf of wil je dat niet, dan blijft
inderdaad alleen het conflict over.
Daarom herhaal ik, dat een beschei
den aanloop voor een inkomensbeleid
mogelijk is. Maar een meer definitie
ve regeling kan alleen op centraal
niveau worden getroffen'.
HAARLEM De minister van ver
keer en waterstaat zet de studie voort
over de mogelijke vier tracé's onder 't
Nocrdzeekanaai van de toekomstige
weg rijksweg 16, die een verbinding
zal vormen tussen Zuid Holland via
Haarlemmermeer naar de kop van
Noordhoüand en vervolgens naar de
Afsluitdijk. In een motie hadden de
provinciale staten dc minister ge
vraagd dit onderzoek te beperken tot
twee van de vier varianten, omdat al
loop van de toekomstige rijksweg
is opgenomen in het streekplan
Xoordzeekanaalgebied.
De minister heeft meegedeeld, dat
gestreefd wordt naar bundeling van
hoofdwegen. Hij is van mening dat
verdere studie geen vertraging van de
aanleg zal veroorzaken. De weg is niet
opgenomen in het vijfjarig uitvoe
ringsprogramma.
EDE Nederlands bosrijkste gemeen
te. Ede, heeft toestemming gevraagd
om het zaag- en papierhout, dat na de
storm van maandag in grote hoeveel
heden ligt opgetast, met chemische
middelen te behandelen om bederf te
voorkomen.
De boswet verbiedt de behandeling
met chemische stoffen, maar de ge
meente Ede wil ontheffing van het
verbod omdat er een groot economisch
belang mee gemoeid is.
Landbouwschap Dr. G. Heida (44)
zal per 1 juni het landbouwschap
verlaten; hij is benoemd tot kanton
rechter in Winschoten. Dr. Heida is
Ln '55 in dienst getreden bij het
landbouwschap, aanvankelijk als ad
junct-secretaris van de gewestelijke
raad in Firesland. In 1966 werd hij
secretaris van de hoofdafdeling sociale
zaken bij het landelijk secretariaat
van het landbouwschap.
Promoties Rotterdam (E.U.): tot
doctor in de economische wetenschap
pen A. L. van Oijen. Amsterdam (VU):
gepromoveerd tot doctor in de genees
kunde L. G. Thijs.
Benoeming: Nijmegen K.U., tot ge"
woon hoogleraar in de analytische
scheikunde prof drs. C. Keteman.
De voorlopige regering van West-
Irian heeft de terugkeer van me
vrouw Wynn Sargent in de VS
aangegrepen om weer aandacht te
vragen voor de 'door Indonesië on
derdrukte papoea.' Mevrouw Sar
gent die uit West-Irian is gezet,
omdat haar wetenschappelijke on
derzoekingen ook een huwelijk in
hielden met een pap oea-hoofd
heeft 'gewezen op de moeilijke posi
tie van de papoea-bevolking. Zij
schreef hierover aan president
Nixon. Door middel van een pro
papoea-comité in de VS is de voor
lopige regering in contact gekomen
met de Amerikaanse.
Bernardus M. R. Tanggalma,
staatssecretaris voor buitenlandse
zaken in de voorlopige regering,
vertelde gisteren dat zijn regering
mevrouw Sargent zal adviseren
Het plan is een beroep te doen op
de wereldraad van kerken en an
dere instanties, die opkomen voor
onderdrukte minderheden. 'Het
wordt tijd, dat we alles meedelen',
zei Bernardus Tanggalma. 'Papoe-
Lazen uw grootouders wel eens
Fries? Dat is een vTaag van de
studenten Fries aan de Vrije Uni
versiteit, die proberen gegevens te
verzamelen over het gebruik van
het Fries door de orthodoxie ir.
het Friesland van de tweede helft
van de vorige eeuw.
In die tijd stond het Fries in die
kringen bepaald met hoog aange
schreven. In de kerk was de gewij
de' taal het Nederlands. Het Fries
stond dus min of meer buitenspel,
maar toch moet. al vóór de oprich
ting van het Kristlik Frysk Selskip
in 1908. het geschreven en gezon
gen Fries een rol gespeeld hebben.
Lutzen Wagenaar. Rinze Zijlstra. J.
Van Wageningen thoe Dekama en
anderen schreven in t Fries en in
het huis van ds. Sipke Huismans
in Loënga (diens vader was veehou
der) werd Fries gelezen, zoals de
dominee zelf beschrijft op pagina
161 van zijn 'Ta in Unkstien.' En
het is best mogelijk dat koren
Friese liederen op hun reperto're
hadden of dat de mensen die liede-
rpn t'nuis bij het harmonium zon
gen.
Misschien heeft het gebiuik van
het Fries in kringen van de afge
scheiden. dolerende en orthodox-
hervormde Friezen ook wel iets te
maken gehad met bepaalde beroe
pen. In elk geval is het zo moeilijk
een goed beeld te krijgen van de
plaats die de Friese taal in die
jaren en in die kringen innam, dat
de studenten nu een beroep doen
op wat oudere lezers, die zich
misschien nog herinneren of hun
grootouders wel eens Fries lazen
(bijvoorbeeld Waling Dijkstra, al
manakken of Sljuchl en Rjucht).
zongen of schreven. Up brieven
met zulke herinneringen zit een
man met een echt Friese naam te
wachten: L. G. Folkertsma. Hoofd
straat 54. Koudiim-9429.
a's worden in postzakken vervoerd
en verdronken. De zendelingen en
missionarissen in West-Irian hou
den hun mond dicht. Die willen
niet, dat de kerken in deze politie
ke zaken worden betrokken. Toen
de joden werden vervolgd, zeiden
de kerken ook niets.'
De leden van de voorlopige rege
ring waarschuwden verder tegen
de economische roofbouw, die nu
op West-Irian wordt gepleegd. Er
worden met de VS, Canada en
Nederland contracten afgesloten
zonder dat de bevolking er t'n
wordt gekend. Het land is zeer
rijk aan mineralen (uranium). Vol
gens Bernardus Tanggalma wordt
West-Irian nu gebruikt om de In
donesische schulden af te betalen.
Het is de bedoeling van de voorlo
pige regering de guerrillabeweging
in West-Irian te steunen en verder
de rechten van de papoea's langs
vreedzame weg te verdedigen.
Overigens blijven de papoea's in
Nederland verdeeld. De heer N.
Jouwe heeft zich uit de groep van
dc voorlopige regering terugge
trokken. En verder bestaat er nog
een andere groep, die de proclama
tie van de voorlopige regering
moet aanvaarden, wil de papoea-
vrede in ballingschap worden her
steld.
I >!S tl
Een dikke achthonderdduizend
mensen knappen wel eens tegen
betaling karweitjes voor ande
ren op in hun vrije tijd. En dat
zijn dan niet alleen klusjesmanne
tjes, maar ook -vrouwtjes. Volgens
een NIPO-onderzoek brengt tien
procent van de mannen op die
manier een deel van hun vrije tijd
zoet en acht procent van da vrou
wen, allemaal naast de gewone
dagtaak. De meesten ziin zo tussen
de achttien en vijfendertig, maar
ook ouderen tot boven dc vijfen
zestig 'bezondigen' zich er nogal
eens aan.
Het gekke is. dat deze bijwerkers
vaker van dat soort baantjes heb
ben naarmate ze een hoger maand
salaris verdienen: boven de vijf
tienhonderd gulden zijn ze bijna
tweemaal zoveel mensen met bij
baantjes (13 procent) als onder de
duizend gulden (7 procent) Of de
belastingdienst het zijne wel krijgt
van dat extra inkomen, vroeg het
NIPO. Nou, een kwart wist dat
echt niet (zeiden ze). Ruim 40
procent wist zeker dat het wel
opgegeven werd en 33 procent ver
telde eerlijk dat niet gedaan te
hebben. Tegen de belastingdienst
je mond houden komt het meest
voor onder de klusjesmensen tus
sen de achttien en vijfentwintig en
het minst onder de oudste bijwer
kers. En ook de mensen met de
laagste- maandinkomens vertellen
zoiets niet verder, maar die heb
ben dan ook het hardst wat extra
geld nodig.
De Amsterdammer H. Cahn heeft
een soort stevige loopfiets gecon
strueerd, waarmee naar zijn zeggen
mensen die moeilijk ter been zijn,
(bijna) net als leder ander nor
maal op straat kunnen lopen. Of
dat klopt kan iedereen zelf contro
leren. want de heer Cahn zal zijn
vinding die hij de 'Orcan' genoemd
heeft, op gezette tijden op de giste
ren ln de RAI geopende Huishoud
beurs demonstreren.
Tedere Nederlandse ruiter op een
Nederlands paard'. Met deze leus,
die de Vereniging Nederlands Fa
brikant niet zou misstaan, wil de
afdeling Gelderland van het warm
bloedpaardenstamboek meer Neder
landse ruiters er toe bewegen een
naard van eigen bodem te berij
den.
'De grote ruiters in het buitenland
weten onze paarden al best te
vinden, maar onze Nederlandse
ruiters rijden nog te veel op geïm
porteerde paarden, laat het Gelder
se warmbloedpaardenstamboek het
provinciaal bestuur weten in een
brief waarin het vraagt de jaarsub
sidie te verhogen van vijf- tot
tienduizend gulden. Gedeputeerde
Staten hebben begrip voor het
streven het Nederlandse paard, ook
het Gelderse type. populairder te
maken, maar voorlopig willen ze
de subsidie toch nog even tot
6.250 beperken.
Intussen is door de inspanning van
het warmbloedpaardenstamboek,
door het berijden door landelijke
ruiters en door successen op in
landse paarden van enkele grotere
ruiters, de belangstelling voor het
vaderlandse paard al wel groeien
de.
'Inderdaad, mevrouw, we stuurden een mannetje om uw vaste tapijt te
reinigen.'
