unuel speelt bijtend
net burgerlijkheid
Fiat: experimentele
veiligheidsauto's
autobiografie
ILMPREMIERES VAN DEZE WEEK
Last tango in Paris,
besproken en betwist
li
Autokeus
Brabantse EHBO
_aat zich bezinnen
p hersenletsel
Peugeot 104
- 4 deuren
GM wil automobilisten
met een test droogleggen
UW /KWARTET VRIJDAG 30 MAART 1973
BINNENLAND T11/K15
charme discret de la bourgeoisie
Ben Huising
p Bunuel, die 73 jaar is, en
tens aankondigt, dat hij op-
idt met filmen, gaat even vro-
door. In Le Charme Discret
la Bourgeoisie' zelfs vrolijker
hij ooit was.
r in deze zedencomedie over de
wlen charme van de burgerlijk-
1 zit tussen de gewoon lijkende
ipigheöd nog altijd genoeg van de
Bunuel om er toch een bijzonde-
film van te maken. Volgens het
gehouden Oscar-ritueel de beste
■Amerikaanse film van het jaar.
uel zet, om te beginnen, die rijke
gers neer zoals ze zijn: een paar
e Franse echtparen en een ambas-
eur van een Zuidamerikaanse staat,
vriendschappelijk met elkaar
aan. Ook al omdat de mannen
elkaar flink verdienen aan de
fine die de ambassadeur zo gemak-
jk kan smokkelen. Ze worden er
t nog even voor gepakt ook, maar
komt er een komisch voor ieder
erstaanbaar, telefoontje van de mi
er, dat ze weer vrij gelaten moe-
worden. Overigens zijn het prettig
nde, niet bepaald briljante, dames
heren. Dat wil zeggen: ze willen
ttig leven, met gezellige etentjes
een beetje geheime liefde, maar
luel gunt het ze niet. Telkens als
heerlijk aan tafel, of naar bed,
en komt er wat tussen. De afspra-
kloppen niet, een restauranteige-
iigt toevallig net opgebaard een
de officieren op manoeuvre valt
erwacht binnen en vertrekt onver-
ht. er is altijd wat.
dat gewone dagelijkse leven-in-
stand geldt dit al, en in de dro-
n wordt het allemaal nog veel
|er. Want Bunuel glijdt, zonder dat
er eerst erg in hebt, telkens in een
ie droom van een der burgers. Wat
iverdag verbergen komt er 'snachts
uit. In zulke dromen is Bunu-
;n meester. Daarin kan hij als van
zijn barokke fantasieën uitleven,
die dromen van de brave lieden
t gemarteld en gemoord. Er is
nog een jonge melancholieke offi-
r die prachtige spookverhalen ver-
t, over zijn overleden moeder en
vermoorde vader.
•eloof, astrologie, en geloof prikke-
Bunuel tot satire. Hij laat een
chop, een aardige man overigens,
tier worden (de kerk is ook niet
■r wat zij was), en later schiet hij
man dood die zijn ouders ver-
•rdde, zoals blijkt uit de biecht,
.chien was dat ook maar een
>m.
mei, die zelf het scenario schreef,
Jean-Claude Carrière, haalt ook
li satire uit de banale burgerlijke
versatie. Wat die ambassadeur tel-
ts beminlijk over zijn land liegt is
:rp onthullend. Geen burgerlijke
jn en schijnheiligheid is veilig
r Bunuel. En hij ging er deze keer
stig tegenin, met voer voor fijn-
Stars.
|haft's grote
pdracht
fcra, het zwarte Amerikaanse volks-
V heeft zijn James Bond. Uit de
fed zijn ze. Zijn naam is Shaft en
1 liet al eerder van zijn aanwezig-
d blijken, maar met het tweede
|1 van de serie heeft hij zich beves-
|l, wat verwacht men van een Ja-
Bond? Schieten, slaan, vrouwen
r-ieren en achtervolgingen uitlok-
j. Te land, ter zee en in de lucht,
Idit geval. Er wordt wat gezeurd
een kinderziekenhuis in Harlem,
Shaft zal gaan financieren met
over lijken gewonnen geld, maar
is een flinterdun vernisje van
jnheilige filantropie over een
erd van geweld. En wie denkt,
hij uit de Shaft-serie iets wijzer
worden over het leven in Harlem,
heeft het mis. Er wordt een
stmatige onderwereld geschapen,
met geen enkele realiteit iets van
n heeft. Gordon Parks voert de
ie en Richard Roundtree speelt de
fdrol.
W.W.-B.
(Amsterdam-City, 18 jr)
i
m h
Een van de lugubere droombeelden uit '1e charme discret'
Natuurlijk zijn de spielers wat ze
moeten zijn: de gevraagde types bij
uitstek: Fernando Rey de ambassa
deur, Jean-Pierre Cassel en Paul
Frankeur twee zakenlieden, Delphine
Seyrig en Stephane Audran de dames,
Bulle Ogier een gauw dronken doch
tertje, Julien Bertheau een fijne tuin
man-bisschop. Ze gedragen zich heel
gewoon, oppervlakkig, lakoniek, ook
in de gekste omstandigheden of de
bloedige dromen, en ze worden
daardoor juist zo komisch. Of belache
lijk. Want van hun verholen charmes,
en die van hun stand en klasse, laat
Bunuel weinig waardigs over. Hoe
vriendelijk hij zich ook met deze goed
gemaakte, amusante film voordoet.
(Amsterdam-Calypso,
Den Haag-Asta.)
Aiberto Latuada is een van de min
dere goden van het Italiaanse neo
realisme, die enkele opmerkelijke
films maakte ('De Molen aan de Po'.
'De Overjas). Met 'Anna' een draak
van een film over een non die wordt
verteerd van liefdesverdriet verdiende
hij eens, meer dan twintig jaar gele
den, ontiegelijk veel geld, want ieder
een wou het monstrum zien. 'Kom',
dacht hij waarschijnlijk, 'laat ik het
nog eens proberen' en hij nam Sophia
Loren en produceerde 'De zonden van
de witte non', daarmee terugvallend
in een jeugdzonde.
Wat een wonderlijk, antiek werkje is
dat! 't Gaat over een fraaie vrouw,
die na de dood van haar hartstochte
lijk beminde geliefde het nonnen
kleed aantrekt en tenslotte een zie
kenhuis ktijgt te bestieren. Daar
wordt ze voortdurend voor de voeten
gelopen door Annibale, een vreemde,
manke communist, die allang beter is,
maar een bed in het ziekenhuis bezet
houdt. Hij schrijft dokters en patiën
ten de wet voor, vrijt met alle zus
ters, en maakt zich op vele fronten
verdienstelijk. Wat gebeurt? Welzeker,
hij wordt verliefd op zuster Germana.
En zij ook wel een beetje op hem, al
zal zij nimmer aan haar verlangen
toegeven. Annibale moet weg, doch
wat wil het lot? Hij wordt dodelijk
gewond bij een staking, komt dan
natuurlijk toch weer in zijn oude bed
terecht en als hij met zijn laatste
adem godslastering wil plegen, snoert
de witte non hem de mond met een
kus. De schalk heeft warempel toch
zijn zin gekregen.
Er zitten in 'De zonden van de witte
non' wel aardige, humoristische trek
jes en Adriano Pezzi maakt van Anni
bale een mooie figuur, maar Lattuada
ontspoort zo veelvuldig in gruwelijk
meiodrama, dat men meestentijds niet
weet of men lachen of huilen moet.
En zo'n Sophia Loren in een witte pij
dat is natuurlijk wel het einde.
W.W.-B.
Amsterdam-Rlalto, 14 jr.
Leve je dood...
In het kielzog van de 'Trinity'-films
arriveren vele Italiaanse Westerns,
die zijn aangelengd met een flinke
scheut slapstick. Leve je doodvan
regisseur Duccio Tessari is er een
van. Franco Nero en Eli Wallach, de
liefhebbers welbekend, spelen daarin
het zoveelste stel boeven dat in een
Mexicaanse revolutie verzeild raakt.
Nieuw is, dat zij gezelschap krijgen
van een roodharige, rebelse Ierse (een
aardig rolletje van Lynn Redgrave),
die hen beurtelings in en uit de
nesten werkt. De film komt wat moei
zaam op gang, maar allengs gaat de
opeenstapeling van nep-geweld en
wonderbare ontsnappingen toch wel
op je lachspieren werken.
W.W.-B.
(Amsterdam-Bellevue
Cinerama, 18 jr)
Bernardo Bertolucci laat in zijn Last Tango in Paris werkelijk tango
dansen, in de ballroomstijl, die een belachelijk burgerlijk ritueel
maakte van wat eens een mimisch erotische paardans was.
N BOSCH De Brabantse EHBO
it zich bezinnen op de hulp aan
:htoffers .die hersenletsel hebben
lelopen. De afdeling Noord Brabant
i de katholieke nationale bond voor
ste hulp bij ongelukken, doet dit
erdag 31 maart tijdens een congres
hotel Cocagne te Eindhoven,
studiedag zal worden bezocht door
jeveer 300 mensen die met de EH-
te maken hebben, bestuurders van
atselijke afdelingen, artsen die EH-
■opleidingen geven en EHBO-ers
f dagelijks hulp verlenen wanneer
i daartoe worden opgeroepen. De
t wordt geleid door de Tilburgse
fcro-chirurg dr. P. A. M. de Groot.
»or een juiste behandeling van
Ichtoffers met hersenletsels is het
[or de arts van het grootste belang
de hoogte te zijn van de allereer-
J waarnemingen van deze patiënt,
fce eerste waarnemingen worden in
|na 99 procent van de gevallen ver-
Fit door EHBO-ers. Om hen beter
p deze taak voor te bereiden is deze
pdiedag georganiseerd.
Bij die malle balzaalvertoning loopt
het meisje weg van de man. Hij
achtervolgt haar zo wild, tot in haar
huis, dat zij hem neerschiet. Toevallig
en niet noodzakelijk, zodat het een
zwak slot is.
De man had haar ontmoet in een
woning die te huur was, en haar daar
gebruikt, vele malen, in vele varia
ties, sadistisch overheersend, zonder
verder iets van haar te willen weten.
Wat hij zei was ook regelrecht onom
wonden en grof seksueel. De film is
daar duidelijk in, en daardoor al
veelbesproken en - betwist.
Bertolucci, die ook het scenario
schreef (met Franco Ar calli) kan de
man wel geleend hebben van Henry
Miller (Tropic of Cancer e.d.), want
hij is ook een rauwe, zelfzuchtige, in
Parijs gestrande, zwervende, Ameri
kaan, die achter zijn seksuele honger
wanhoop en eenzaamheid verbergt.
Zijn vrouw pleegde zelfmoord en hij
weet niet waarom. Zij dreven samen
een obscuur hotelletje.
Het meisje is ok van de gewillige
sort, maar net niet geheel onderda
nig. Zij verkiest toch het burgerlijke
huwelijk met de jonge televisieregis
seur, die zijn valse romantiek onder
tussen wel gebruikt (prostitueert)
voor een filmpje over (zijn) jonge
liefde, dat het wel zal doen.
Bertolucci verfilmt geen opzienbaren
de sexscènes, of een tango, zonder
kritische bedoelingen. En ook niet
zonder de beelden, en dialogen, die de
achtergronden, de karakters en hun
verleden, verdiepen. Het lege huis,
het duistere hotel met de vreemde
gasten, de dood van de vrouw met
haar rooms verleden, horen bij de
stemming en het lot van de man. De
oppervlakkige verloofde laat Bertoluc
ci. met spot, een blijmoediger Parijs
zien, al begrijpen wij daarbij, en hij
nog niet, dat hij het vrouwtje ook
nooit geheel zal winnen tot zijn ge
luk. De metroscène bijvoorbeeld is
daarvan een teken.
Bertolucci maakt geen film om zo
maar naar te kijken. Hij dringt ons,
vreemd en eigenzinnig soms, en deze
keer niet zo duidelijk, gedachten op.
Dat maakt Last Tango een andere,
betere, film dan Turks Fruit, al gaat
het daarin ook over zinnelijkheid,
wanhopige liefde en dood.
Voor de man had Bertolucci Marlon
Brando. Die doet hem sloom, mompe
lend, grommend, uiterlijk onverschil
lig inwendig stormachtig, en indruk
wekkend. Maria Schneider is aan
doenlijk, grappig, het meisje onder
zijn tijdelijke invloed. Jean-Pierre
Leaud is de onbenullige verloofde.
Bertolucci heeft hen, en enkele goede
spelers van bijrollen, blijkbaar vaak
vrij gelaten, zoals Godard wel deed.
Er zijn gesprekken die meer ter plaat
se ingevallen dan voorgeschreven lij
ken. Marlon vooral mocht zijn eigen
gang gaan en gaat dan aan het doods
bed van zijn vrouw, wel even te ver.
Amsterdam-Alhambra, Nöggerath.
18).
Filmpremières
Because of the Cats (Niet voor de
poesen) van Fons Rademakers is al
verkocht aan Scandinavische landen,
Spanje, Zwitserland, Oostenrijk, Enge
land, Frankrijk, Duitsland, Italië en
Japan, en er wordt nog onderhandeld
met andere landen, waarbij de U.S.A.
Cinedub geeft in de Spanje-maand
(april) in vele steden meerdere voor
stellingen van Iven's Spaanse Aarde,
van Mounir a Madrid, Spanje 68, El
Largo Viaje, Men in Silence en ande
re (korte) films.
Michail Kalatozow, die hier vooral
bekend werd door De Kraanvogels
vliegen Over, maar in vijftig jaar
filmen ook De rode Tent, De Brief
die noodt werd Verzonden, Vijandige
Wervelwind e.a. maakte, is op zeven
tigjarige leeftijd overleden.
door Sicco de Jong
Fiat heeft twee nieuwe experimentele veiligheids auto's gebouwd en bij de introduktie daarvan dui
delijk gemaakt, dat de praktische haalbaarheid in de produktie nog ver te zoeken is. Beide nieuwe
Fiats zijn middenklassers, evenals de 'ESW, die de Japanse fabrieken Toyota en Nissan ontworpen
hebben.
Nissan en het Zweedse merk Volvo
hebben elk een veiligheidsauto geëxpo
seerd op de deze maand gehouden
autosalon van Genève. Bovendien was
er een internationale conferentie over
de 'Experimental Safety Vehicles' te
Kyoto in Japan, waar tal van derge
lijke experimentele voertuigen te zien
waren. De Japanners zelf toonden
hier ESV's gebaseerd op de Toyota
Corolla en de Nissan Bluebird in de
1600 cc-, 1800 cc-klasse.
Daimler-Benz heeft er het model ESF
22 op basis van de Mercedes 250 ten
doop gehouden. Dit model is een
kleine 50%zwaarder dan de conventio
nele auto en volgens Mercedes niet
produktierijp. De ESF 22 is ontwor
pen naar de Amerikaanse voorschrif
ten, waarbij een frontale botsing met
80 km. per uur uitgangspunt is.
'Physiek' is de eis dat dan geen letsel
ontstaat haalbaar, aldus Mercedes,
maar voor serieproduktie wenst de
Duitse fabriek uit te gaan van de
frontale botsing tegen een muur bij
50 km. per uur. zo is in Kyoto
meegedeeld. Mercedes-ingenieurs plei
ten evenals hun collega's van Volvo
voor het dragen van autogordels.
Eisen
Het Italiaanse Fiat-concern is niet
uitgegaan van de Amerikaanse eisen
voor de constructie van veiligheidsau
to's. Fiat wijst er op, dat meer ge
wicht hogere produktiekosten en een
grotere motor met meer brandstofver
bruik vergt. Een belangrijke vergro
ting van de lengte levert volgens Fiat
problemen op in het stadsverkeer en
Een experimentele veiligheidsauto op basis van de Fiat 128. Er zijn er vijf
van gemaakt. Dit prototype is 45% zwaarder dan de normale 128 en weegt
1165 kg.
bij het parkeren. Verder legt Fiat aan
zijn ESV-prototypen 'de normale tech
nische en technologische criteria van
de industriële massaproduktie' ten
grondslag.
De twee nieuwe Fiat-veiligheidsauto's,
de ESV 2000 en ESV 2500, zijn geba
seerd op de seriemodellen 128 en 124.
Van het kleine model ESV 1500, geba
seerd op de kleine Fiat 500 met
motor achterin, is een fraaiere en
sterkere variant verschenen. Aan de
zijkanten van al deze modellen zijn
schuimstoffen als schokabsorberende
materialen verwerkt. Ten opzichte
van de standaard-modellen veroorza
ken de beveiligingen gewichtstoenames
van 45 tot 50 pet.
De Fiat-ESV's dienen voor verder on
derzoek zonder dat daarbij de 80 km.
per uur voor veilig frontaal botsen
een streefdoel is. Fiat heeft duidelijk
gemaakt de kostenstijgingen van de
huidige prototypen rond 40' c ten
opzichte van het normale model
niet zinnig te vinden. Beveiliging van
de kleine betaalbare auto dient voor
op te staan, aldus Fiat, mede in
navolging van de Franse fabrieken
Renault en Peugeot.
Het is een duel pussen een veertigtons
tankwagen en het autootje van een
handelsreiziger, een hele dag lang, op
stille binnenwegen in California.
De reiziger, Dennis Weaver, raakt dat
walmende, grommende, moordzuchtige
dieselmonster niet kwijt. Het zit hem
na, het raast voorbij, het remt hem
af, het ramt en duwt. Het is soms
even weg, maar komt dan weer terug
of het staat te wachten voorbij de
volgende bocht. En het probeert de
man de dood in te jagen, op een
tegenligger, onder een trein, in een
ravijn. Een pompstation, een wegcafé,
een ander pompstation vol slangen,
bieden maar even rust. Hulp is er
niet, want wie gelooft aan een misda
dige tankwagen, waarvan de chauffeur
onbekend blijft?
Dennis Weaver heeft het er dus goed
van op zijn zenuwen, en dat speelt hij
uitstekend. De opnamen, ter plaatse
genomen, en zo echt mogelijk, in het
mooie maar ook wel onherbergzame
landschap, zitten ook vol spanning en
geheimzinnigheid. Die zware truck
wordt bijna een levend monster. Re
gisseur Steven Spielberg heeft het
vreemde verhaal, van Richard Mathe-
son, dus beklemmend genoeg ver
filmd, en telkens weer met een actie,
die de eentonigheid breekt.
Rotterdam-Arena)
Wie een paar dagen achter het
stuur van de Peugeot 104 zit,
heeft er dan eigenlijk geen weet
van, dat hij een kleine 'stadsauto'
van slechts 3,58 meter lengte
rijdt.
Deze jongste Peugeot doet qua com
fort in wezen niet onder voor de 204
en 304. Zeker, de binnenafmetingen
zijn iets krapper, maar er is voor èn
achter zitruimte genoeg. Bovendien is
de Franse fabriek er in geslaagd toch
een vierdeurs auto te ontwerpen, on
danks de compacte bouw van het
model 104. En die vier deuren is nu
eenmaal iets, dat in Frankrijk sterk
aanspreekt.
Wij in Nederland zullen misschien
nog eerder de achterklep missen, die
de eerste Franse stadsauto, het Re
nault vijfje, als 'derde deur' heeft.
Maar bij de Peugeot zouden vijf deu
ren in de constructie wel erg duur
worden, want dan moeten er extra
voorzieningen aan de carrosseriestruc
tuur getroffen worden, die immers
kosten- en dus prijsverhogend zouden
werken. Misschien heeft Peugeot wel
voor de vierdeurs gekozen, omdat Re
nault een driedeurs stadsauto heeft
uitgebracht Overigens heeft de baga
geruimte van de 104 alleszins accepta
bele afmetingen.
Aandrijving
De Peugeot 104 wordt aangedreven
door een 950 cc motor, die 46 DIN-pk
vermogen oplevert en daarmee een
redelijke acceleratie en topsnelheid
haalbaar maakt. De top is 135 km per
uur. Opmerkelijk is de plaatsing van
de motor. Dwars voorin maar boven
dien sterk hellend, zodat het motor
blok bijna vlak ligt. Daarmee wordt
een ruimtebesparing gekregen, die
vergelijkbaar is met die van de vlakke
Citroën GS-motor.
Het comfort moet niet alleen van de
ruimte komen, maar ook van de goed
gevormde stoelen stof plus kunst-
De Peugeot 104: Europa's kleinste vierdeurs auto.
leer en van de soepele vering. Ons
testexemplaar maakte wat motorla
waai, maar een proefrit met een twee
de 104 leerde dat de wagen bij een
goed afgestelde motor behoorlijk stil
loopt. De Michelin ZX-banden dragen
ook bij tot een geruis- en veringscom-
fort.
De wegligging van de voorwielaange-
dreven 104 blijkt perfect. Datzelfde
geldt voor de remmen. Bij een nood
stop blijft de wagen kaarsrecht in het
spoor. Men kan dit Peugeotje moeite
loos door bochten trekken. De bestu
ring is vrij direct en licht, zodat men
bij deze voorwielaandrijver ook niet
aan het stuur behoeft te sjorren om
de wagen te parkeren.
Schakeling
Eén ding is een negatief punt: de
hakerige schakeling. Dat is juist voor
zo'n stadsauto een minpunt, want bij
veel schakelen kan dit hinderlijk zijn.
Het vloerpookje, waarop Peugeot nu
met alle moderne typen is overge
gaan, is overigens goed bereikbaar.
En het rijden met dit prettige auto
mobieltje is over het geheel genomen
een genoegen.
De Peugeot 104 kent meer één uitvoe
ring, zonder opsmuk, maar smaakvol
wat de interieurafwerking betreft.
Ventilatie, verwarming en verlichting
voldoen goed, waarbij wat de verlich
ting betreft het gele licht dat met
Peugeot alleen Simca heeft bijzon
der aangenaam is aan de ogen. Ook
voor de tegenligger.
Tenslotte de kosten: benzineverbruik
gemiddeld 1 op 10 tot 1 op 13
afhankelijk van rijstijl als altijd en
aanschaffingsprijs naar de lengte gere
kend hoog. Maar overigens is die prijs
bij Peugeot's laatste prijsverhoging op
1 maart j.l. niet mee omhoog gegaan
en moet men de auto niet alleen op
z'n lengte beoordelen.
In het kort: aantal cilinders: 4; cilin
derinhoud: 954 cc; maximum vermo
gen: 46 DIN-pk; pk per 100 kg: 6,0;
topsnelheid: 135 km per uur; benzine
verbruik: 1 op 10 1 op 13; inhoud
benzinetank: 40 liter; remmen: schijf
remmen voor, trommelremmen achter
en remkrachtbegrenzer; gordels: drie
puntsgordels met eenhandsbediening;
leeg gewicht: 770 kg; lengte: 3,58 me
ter; breedte: 1,52 meter; hoogte: 1,39
meter; prijs incl. BTW: 8.595,
Nieuwe radiaalband
van Kléber-Colombes
De tweede Franse bandenfabrikant
Kléber-Colombes heeft een nieuwe ra
diaalband uitgebracht, de V 10 S. Deze
band heeft een gecombineerd vlakken-
profiel over loopvlak, schouders en
een deel van de zijkanten. Volgens
Kléber biedt deze bandenconstructie
extra veiligheid met behoud van com
fort. De band voldoet ook bij snelhe
den boven 180 km per uur, zo heeft
de fabriek meegedeeld.
Marlon Brando in 'Last tango'
Voor het starten zouden automo
bilisten eerst een test moeten af
leggen om te zien of zij wel goed
sturen. Pas daarna moet het star
ten mogelijk zijn.
Dit is een nieuw systeem van General
Motors, waarmee geëxperimenteerd
wordt om rijden onder invloed van
alcohol tegen te gaan. In Amerika is
de helft van het aantal auto-ongeval
len geheel of deels aan alcohol te
wijten.
GM heeft al eerder een geheugentest
voorgesteld, af te leggen voordat men
de auto start. Het nieuwe systeem,
waarbij men binnen tien seconden
een bewegende naald op het dash
board onder controle moet zien te krij
gen, heeft echter het voordeel dat dit
geen enkele nuchtere testpersoon mis
lukte. Met één promille alcohol in het
bloed faalde echter de helft en met
1,4 promille drie kwart van het aantal
testpersonen.
GM heeft het nieuwe systeem overge
dragen aan de Raad voor Verkeersvei
ligheid in de Verenigde Staten, die er
naar streeft de automobilisten 'droog
te leggen'. GM onderzoekt intussen
ook nog andere systemen.
Een andere 'droge' vondst van het
GM Technical Center is een experi
ment met autolak in poedervorm.
Hierdoor wordt verdamping van verf-
oplosmiddelen tegengegaan. De poe-
derverf zou milieuhygiënische en kos
tenvoordelen hebben.
GM's testsysteem om gebruikers van alcohol en drugs niet achter het
stuur aan het rijden te krijgen. De naait op het Instrument moet men daartoe
binnen tien seconden onder controle krijgen door aan het stuurwiel te draalen.
Gelukt dat niet dan is starten onmogelijk.
De zonden van
de witte non
