Mr. Burger: 'Zo blijft dat
gemier maar aan de gang'
dichtbij
K!éberf
waar is Kiêber?
Mummerrr.... IO!$
Kléber bij de
eerste tien!
k \Ü-
ïsequentie
;nalen
jelissen wil niet
nieuw kabinet
Nog éénmaal prima de luxe
frappant
haché
voorbeeldig
T (^/KWARTET ZATERDAG 24 MAART 1973
BINNENLAND T5/K7
iémineiitaar
Christelijke Historische Unie
bereid zijn ook in deze dagen
jAuwen te hebben in de christen-
Wtischc partners. Het samen-
:o aan een gemeenschappelijk
ai vanuit een gemeenschappelijk
ngsPunt *s ccn hoog goed'. Deze
van dc hand van mr. O. W.
in Verschucr, voorzitter van de
staan te lezen in de laatste
•ring van het ledencontactblad
de unie 'Dc Nederlander'. Het
was al op de post op het moment
jnderdagavond dat de Twee-
merfractic van de CHU besloot,
medewerking te verlenen aan de
tie-Burger. Zij deed dat naar
moet aannemen in het volle
tzijn dat daarmee de goede ver-
louding met KVP en ARP op
spel zou komen te staan. Wij
m nog een andere alinea uit
Ifde artikel: 'De christendemocra-
samenwerking wordt op de
gesteld en met name KVP en
moeten de CHU heeft daar
om gevraagd en zal er niet om
door hun antwoord aan
leer Burger laten zien wat 'wij
waard zijn'. Men hoeft slechts
e woorden in deze laatste regels
rwisselen om te beseffen hoe de
Aantjes en Andriessen zich die
Ite donderdagavond moeten heb-
•evoeld toen de fractie van de
besloot haar eigen weg te gaan.
;omt er te staan: 'De christende-
itische samenwerking wordt op
:f gesteld en met name de
moet KVP en ARP hebben
niet om gevraagd en zullen er
om vragen door haar ant-
aan de heer Burger laten zien
'ij haar waard zijn'. Van ARP cn
kan in elk geval worden gezegd,
CHU hun zoveel waard is
it dat dc heren Aantjes cn An-
in ervoor hebben gevochten dat
rmateur de Unie in zijn werk zou
kken.
neerderheid van de CH-fractie
heeft dat naar achteraf wel
blijken slechts matig gewaar-
iftj Men kan niet zeggen dat de
S waarin de heer Burger in zijn
en over dc CHU heeft geschre-
geschikt was om deze fractie tot
•oöperatieve houding te bewegen,
tof dat kan voor de CttU toch
reden zijn geweest, behalve de
Burger ook haar christen-demo-
>r che vrienden juist-op-dit-moment
r aeilijkheden te brengen. De wer-
te reden moet zijn geweest dat
meningsverschil met KVP en
over de oplossing van de kabi-
risis zo fundamenteel is dat zij in
lerspectief daarvan de samenwer-
van de drie van geringere beteke-
:ht. Het landsbelang en de chris-
èmoeratische samenwerking zijn
heden die blijkbaar niet in el-
.„J verlengde liggen. De fracties
VKVP en ARP moeten, van hun
tl hieruit dan ook maar de conse-
$tie trekken
week moesten wij tot ons verdriet
tellen, dat de ministerraad op een,
ons voorkomt, ongelukkig mo-
de eigen inkomens met 7,4
int had verhoogd,
moet worden vastgesteld, dat een
iter in vergelijking met de top van
bedrijfsleven en een aantal vrije
:pen nog niet eens een buitenspo-
loog inkomen geniet,
lemin vinden wij dit besluit
op dit moment niet getuigen
staatsmanswijshcid.
is zijn wij opnieuw teleurgesteld
ie ziekenfondsorganisaties hebben
,4 >ten de tarieven voon specialisten
10,49 procent cn die van tand-
a met 11,88 procent (let op de
cijfers achter de komma) te ver
des te meer sympathie begroeten
daarom het gebaar van acht gere-
icerde dominees, die hebben ver-
rd hun inkomensverbetering voort
in centen in plaats van in procen-
le willen ontvangen. In vergelijking
allerlei specialisten verdient een
linec ook nog aanmerkelijk minder.
rv( wie durft er te beweren dat een
inee een minder zware taak zou
►en
is te hopen dat er meer van deze
Jj| :re signalen worden uitgezonden
at men in Den Haag deze geluiden
kan opvangen zonder dat het ont-
iststation (lees: regering) al te
gestoord wordt door hinderlijke
duiden van het zo langzamerhand
crkwikkelijke lawaai van de kabi-
formatic.
De formateur, de duidelijkheid, het rare bootje en de geleende sokken
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM - Kabinetsformateur Burger is behalve een 'doordouwer', een 'zeeman' en een 'prettige
tegenstander' ook iemand 'met de typische hardnekkigheid van een Nederlander uit de klei'. De formateur
is ook aan de echtgenote van de schrijver Den Doolaard nog altijd een paar sokken schuldig.
Dit weten we allemaal sinds de
uitzending, die VARA's Achter
het Nieuws deze week aan mr.
Burger wijdde. Een paar frag
menten uit deze uitzending laten
we hieronder volgen.
een onzer verslaggevers
HAAG Minister Nelissen van
nciën wil niet terugkeren in enig
Uw kabinet. Hij zei dit gisteren na
Pop van de bijeenkomst van EEG-
listers van financien in Brussel.
|t enige wat ik voorlopig op het
I heb is de crocussen in mijn tuin
tijken', aldus de bewindsman.
'Nou, dan ga ik',
- en weg was Jaap
Pier Tania: Houdt u van schaken?
Burger: Ik doe het graag, maar breng
er weinig van terecht.
Tania: Deze formatie lijkt ook op een
partijtje schaken.
Burger: Nou. Ach, ik kan me een
gezelliger partijtje schaak voorstellen
dan dat je nooit duidelijk weet waar
je aan toe bent; het is een hele
vervelende zaak. Als ik de zaak erbij
neerleg, dan zitten we, voor zover ik
kan zien, erg moeilijk. Ik kan dat dus
eigenlijk pas doen als de situatie
werkelijk helemaal duidelijk is, maar
als het haast niet mogelijk gemaakt
wordt om die duidelijkheid vast te
stellen dan zit je maar steeds in
twijfel: moet ik nou de verantwoorde
lijkheid nemen ermee op te houden
of moet ik. na al die dagen, nog weer
een paar dagen vérder gaan? Ik kan
me levendig voorstellen dat de men
sen zeggen (dat heb ik ook aan de
heer Tilanus geschreven): we doen
dat niét onder die .conditie. Dat is
hun goeie recht, maar laten ze het in
hemelsnaam duidelijk zeggen.
Tania: In ieder geval dacht ik dat uw
optreden wel hier en daar enige dui
delijkheid heeft gebracht.
'Niet in de war komen'
Burger: Ja, ja. maar zodra er iets
gebeurt, ja vóórdat er iets gebeurt
staat een aantal fractievoorzitters voor
de televisie en voor de radio hun
commentaar te geven. Zij hebben hun
mening al vastgelegd, vóórdat die tot
mij toe doorgedrongen is. Ik zag de
heer Tilanus voor de televisie, terwijl
ik nog geen letter had. In de tweede
plaats: ik vind niet dat ik mij kan
permitteren in die onderlinge discus
sies in te treden. De formateur moet
het min of meer over zich laten
komen, behalve zo nu en dan: dan zet
hij toch even de zaak recht, en dan is
het 'heel verschrikkelijk', wat ik dan
allemaal voor ongenuanceerde taal
heb uitgeslagen
Enfin, ik haal er zelf wel m'n schou
ders bij op Als dc mensen er maar
niet van in de war komen, dat is het
enige punt. Ik vind het allemaal best,
maar ja, ik moet een progressief kabi
net maken en dat kan ik niet met de
heren die zich conservatief opstellen
en ik moet ze dus vragen, hoe zit het,
wat wilt u nou eigenlijk? Ik bedoel:
ik hoef niet het hart en de nieren te
proeven, Als de heren zeggen: wij zijn
bereid mee te doen, om welk motief
dan ook, dan is dat mij goed.
Tania: Dat betekent een zevende zetel
voor de confessionelen?
Burger: Dat is een heel andere zaak,
dat ligt heel moeilijk, want de drie
progressieve partijen hebben zich alle
maal voor tien-zes uitgesproken en
nog is het een verhouding die ik zelf
een beetje geforceerd heb om tot een'
oplossing daarover te kómen, ja: als
het kan Het is bij de politiek
altijd zo hè, we willen net nog die
millimeter meer hebben die er net
niet in zit hè; dat is over en weer.
Als het tien-vijf geweest was, dan zou
het nou tien-zes moeten wezen en nou
is het tien-zes en nou zal het wel
tien-zeven moeten worden of zo, zo
blijft dat gemier maar aan de gang.
'Onverzettelijk'
Oud-VARA-voorzitter J. B. Broeksz:
'Onder alle omstandigheden is Burger
een man van de grote lijn, dat bleek
ook al meteen dadelijk na de oorlog
toen hij dat conflict had met premier
Gerbrandy. Hij zei bij de berechting
van de oorlogsmisdadigers: niet dege
nen die een fout hebben gemaakt,
degenen die fout gewéést zijn, die
moeten we hebben, want anders loopt
die berechting mis. Gerbrandy wilde
dat niet en de berechting liep ook
naar mijn mening mis. Als je Burger
voor de eerste keer ontmoet, dan zul
je niet zeggen: de man is politicus,
dan krijg je eerder de indruk van een
man die iets met een zeebedrijf te
maken heeft, die een sleepbootbedrijf
leidt, een baggerbedrijf of zoiets. Hi]
heeft dat ronde, dat onverzettelijke,
dat kortaffe en toch tegelijkertijd dat
joviale.
De bron van veel politieke ellende
ligt in ons land in de confessionele
indeling van de politieke partijen, dat
zei ik in '45 en dat zeg ik vandaag
nog. En Burger zégt het niet alleen,
maar die schiét erop.
Freule Wttewaal van Stoetwegen: 'Het
gaat er maar om: hij moet het nou óf
halen óf niet-halen. Dan wordt ie
natuurlijk wat straf, wat stoer en
misschien ook weieens onbillijk. Het
is een doordouwer. Tilanus zei altijd,
het is een zeeman, zó moet je hem
zien. Hij zwom als jongen al het
Haringvliet over en hij is toen met
dat rare bootie naar Engeland gegaan.
En als ik had gezegd: je had moeten
zwemmen, dan had ie het misschien
ook nog gedaan. Och, hij staat voor
niks.
'Fout goedmaken'
Minister Geertsema: 'De heer Burger
was een prettige tegenstander. Hij
was indertijd natuurlijk voornamelijk
Formateur Burger: alsmaar overwegen
de tegenstander van de heer Oud, die
toen de leiding van de V.V.D.-fractie
had. De heer Oud kon de heer Burger
altijd tot bijzondere grote opwinding
en kwaadheid brengen, maar het is
wel heel typerend als je terugkijkt op
die tijd en die vergelijkt met Burgers
formatie nu. Ik heb het gevoel dat hij
bezig is een schuld te vereffenen die
in die tijd ontstaan is.
De heer Burger heeft destijds (no
vember '58 - red. Trouw) bij de
Fakkeldragersdag eigenlijk de stoot
gegeven tot het gaan van de Partij
van de Arbeid in de oppositie, waar
ze met een korte onderbreking nooit
meer uitgekomen zijn. Je hebt het
gevoeld dat hij nu tot elke prijs
probeert de fout van toen weer goed
te maken en de Partij van de Arbeid
weer in de regering te krijgen.
Tania tot Broeksz: 'Vindt u iets terug
van zijn karakter, zoals u dat in de
oorlog in Londen hebt ervaren in de
manier waarop hij nu aan het werk
is?'
Broeksz: 'Ik vind dat de typische stug
ge hardnekkigheid van, ik zou bijna
zeggen, de Nederlander uit de klei. Ik
heb ze later ook op Walcheren leren
kennen hè. Ik wil niet zeggen dal-ie
perse hoorde bij dat volk aan de
rivieren, maar dat is toch een mentali
teit die in die streken voorkomt: stug,
doorzetten, je niet van je stuk laten
brengen en dat doet ie nu ook weer
en ik hoop dat hij slagen zal. want
het duurt nu wel een beetje lang. Het
is een man die slimme taktiek combi
neert met een onthullende openhar
tigheid, indirectheid in zijn stijl-van-
opereren. welke door lang niet ieder
een wordt gewaardeerd en wordt be
grepen, maar waar ik op-zich erg blij
mee ben'.
'Klein hart'
Freule: 'Ja, hij vloekt je stijf als je
niet doet wat hij zegt. Toen is er een
artikel verschenen van de heer De
Kat, in geloof ik. 'Socialisme en De
mocratie'. Dat is typisch Burger hè,
dat vind ik ook moedig. Hij zei: 'Nou,
moeten jullie me niet meer? Nou dan
ga ik' en weg was Jaap. Zo ging dat,
dat was helemaal geen punt voor
hem. Dat deed hem wel pijn van
binnen, want de man heeft een klein
hart. Als je ziet, en dat heb ik ook
wel meegemaakt, hoe hij voor zijn
moeder was, dat was iets buitenge
woons. Maar die moeder die was zo
christelijk-historisch dat de stukken
eraf vlogen hè. Hij was toen, in 1946
was dat, lijstaanvoerder van de
P.v.d.A. in Dordrecht.
Broeksz: 'Het is geen man die gemak-
Freule Wttewaall van Stoetwegen: man met klein hart
ADVERTENTIE
Maar Kléber is dan ook het enige bandenmerk in
Nederland dat zich moeiteloos meet met nummert Kijk
naar de tv. en zie met eigen ogen hoe Kléber oprukt.
Kléber, de franse radiaalband die zo goed op
weg is
kelijk nederlagen incasseert. Je kunt
ook niet zeggen dat hij niet zo nu en
dan een beetje humeurig is, of dat de
ochtend de beste tijd is om hem te
benaderen, dat niet. Maar tezelfdertijd
mag ik zeggen dat hii een goed kame
raad is en een zeer trouwe vriend.
Sokken
Mevrouw Den Doolaard, echtgenote
van de schrijver, gevraagd naar haar
herinneringen aan 'Jaap Burger' in de
Londense (oorlogs)-tijd: 'Ik herinner
mij dat een van de eerste keren dat
hij bij ons kwam (ik weet niet of hij
toen al minister was, er werd in elk
geval al wel over gesproken) toen zat
hij op een bank en ik keek op een
gegeven moment zo naar beneden en
ik zie. hij had geen sokken aan. Dus
zei ik 'Jaap heb jij geen sokken aan?
Zo warm is het toch niet.' Toen zei
hij: ja ik heb nog geen punten en je
kon alleen maar sokken en kleren op
punten kopen. Ik vond dat werkelijk
voor een bijna of-niet-bijna minister
toch een beetje zielig, dus ik heb hem
toen twee paar sokken van mijn man
geleend onder voorwaarde dat hij ze
terug moest, want hij had ook niet
zoveel sokken. Maar ik heb ze nog
niet terug.'
Burger: 'k krijg maar fanmail. Die is
zeer gevarieerd vanochtend, van het
ene uiterste tot het andere. Enerzijds
wordt er geschreven over een 'valse
hyena' en anderzijds over een 'als van
God gezondene'. En dat gaat elke dag
zo door. Ik heb de nodige lijsten
gekregen van complete kabinetten zo
als ik die zou moeten samenstellen'.
Tania: 'Het wordt een formatiestop?'
Burger: 'Ja, nou wat moet je op het
ogenblik hè. We zitten natuurlijk in,
zoals ik zondag van meneer Hilterman
hoorde, een situatie van dictatuur
omdat de minderheid zijn wil aan de
meerderheid wil opleggen. De werke
lijkheid is natuurlijk dat de meerder
heid, als we aannemen dat het een
meerderheid zou zijn, niet in staat is
om een kabinet te maken, want daar
kunnen zij elk kwartier van de dag
mee beginnen. Wat dat met dictatuur
te maken heeft is mij niet helemaal
duidelijk maar het werd toch maar ge
zegd door dokter enzovoort.'
In Parijs
Burger: (over de formatie van '56):
'Toen heb ik er negentien dagen over
gedaan en dat was toen voor mij lang
Ik weet nog dat ik een keer
in Parijs aankwam en daar was
meteen de telefoon van de heer
Drees: of ik maar direct wou terugko
men omdat de Koningin naar mij
gevraagd had en iedereen begreep wel
wat dat inhield. Toen heb ik hem
gezegd of het niet verstandiger zou
zijn als ik nog even zou blijven,
omdat het mij bekend was dat de
heer Romme ook in Parijs was. Dat
vond de heer Drees ook wel zinvol.
En dat hebben we toen gedaan, we
hebben samen gegeten en samen ge
sproken en hen in ieder geval tot
elkander kunnen brengen.'
'Hard'
Burger: (op vragen over het feit dat
hij de CHU zo 'hard' en 'grof aange
pakt zou hebben): 'Had ik heelmaal
niet aan moeten pakken, niks moeten
doen? Dan had het zeker wèl goed
gelopen dan kan het allemaal
Je begrijpt heel goed dat een CHU
die eigenlijk hiertégen is, ja, die moet
niet meedoen, dat is heel eenvoudig.
Hard aanpakken, dat is op de meest
simpele wijze de waarheid zeggen en
dat is ongebruikelijk, dat is alles wat
er aan de hand is. Ik zit gewoon
op antwoord te wachten en dan moet
ik maar overwegen wat ik daarmee
doe en alsmaar door overwegen of
ik er met goed fatsoen mee op kan
houden als de heren toch wérkelijk
niet willen, maar ik moet dan natuur
lijk duidelijke aanwijzingen hebben,
want op de dag dat ik ermee ophou
vertelt iedereen dat het niet nodig
isHet zal dan altijd de formateur
zijn die tekort schiet
Terwijl het Nederlandse volk zich
mentaal voorbereidt op de klap,
die de uitzending van de laatste
Barend Servet Shore donderdag zal
veroorzaken, is er een boek ver
schenen over dc Fred Haché Show,
het programma waarover het vorig
seizoen zoveel te doen was. Het is
een lijvige pocket, uitgegeven on
der verantwoordelijkheid van de
serieuze Leidse uitgeverij Sijthof],
met de volledige teksten van dc
vijf shows, veel foto's, persreacties
cn brieven van kijkers. De niet
uitgezonden interviews met o.a.
minister Udink) zijn in het boek
wel opgenomen.
Een inleiding van een deskundige
mocht aan dit standaardwerk niet
ontbreken. Daarvoor heeft de uit-
qever de hooggeleerde dr. A. C.
Zijderveld weten te strikken. Die
begint met de stelling dat Neder
land een doctorandussocraiie is.
Daarmee bedoelt hij dat het in
Nederland gewoonte is om over
alle problemen de mening van een
doctorandus te vragen. Dat is dus
een akademisch gevormde, die nog
niet is toegekomen aan het schrij
ven van een proefschrift. Dr. Zij-
derveld wijst ook op de belangrij
ke rol die journalisten hierbij ver
vullen. De mensen van radio, tv en
kranten, die niet zelden bij hun
pogingen om een titel te verwer
ven zijn gestrand, maken zich nu
verdienstelijk met het speuren
naar problemen, die dan aan de
doctorandussen kunnen worden
voorgelegd.
Het eigenlijke onderwerp van zijn
inleiding, de Fred Haché Shoto
dus, vergelijkt Zijderveld met zoge
naamde dadaïstische kunst. De be
oefenaars wilden kunst belachelijk
maken, maar moesten het meema
ken dat ze vervolgens tot kunste
naars werden uitgeroepen. De ma
kers van de Fred Haché Show tril
den de televisie, inzonderheid de
tv-shows, belachelijk maken. Ze
gingen daarom spotten met alle
toetten op het gebied van televisie.
De Nederlandse kijkers, die televi
sie nog steeds als iets bijzonders
en niet als een gewoon gebruiks
voorwerp zien. raakten daardoor
in de opperste verwarring. Maar
zoals er destijds mensen uaren, die
het gedoe van Dada als echte
kunst gingen bewonderen, zo wa
ren er ook nu mensen die de Fred
Haché Shoiv als een echte en een
heel goede tv-show nog wel gingen
beschouwen. Daarmee zijn de ma
kers van het programma op hun
beurt ook bij de neus genomen.
Aan het eind van zijn betoog zegt
Zijderveld zeer stellig, dat Fred
Haché nooit terug zal keren op de
televisie, hoogstens als zijn eigen
cliché. Dat kan worden uitgelegd
als een ongunstig oordeel over de
Barend Servet Show, waarmee de
VPRO ons nu probeert te vernia-
ken.
Of dit vervolg op Haché wel nodig
was, is inderdaad aanvechtbaar.
Vast staat echter dat, als de be
denkers van Haché niet door wa
ren gegaan, wij nu nooit de on
weerstaanbare protestsong hadden
gekend met het messcherpe refrein
'Waar moet dat heen? Hoe zal dat
gaan? Waar komt die rotzooi toch
vandaan?' Dit lied staat met alle
andere krakers de Servet show be
treffende op een lp, die deze week
gelijk met het boek op de markt
is geworpen. De aardigste ontdek
king bij het beluisteren van deze
olaat was voor ons, dat dc stem
van Harry Touw (Fred Haché dus
als het wareveel lijkt op die van
Joop den Uyl.
De bijeenkomst waarop plaat en
boek ten doop werden gehouden,
was zeer druk bezocht. Iedereen
teas er eigenlijk en kon ook een
gratis boek bemachtigen. De ver
koop zou daardoor wel eens wat
tegen kunnen vallen, maar de uit
gever zal wel beter weten.
Zes jaar geleden begon de Schotse
stad Aberdeen met het gratis be
schikbaar stellen van de pil en
andere voorbehoedsmiddelen voor
iedereen, voor elk wat wils dus.
Die vrijgevigheid heeft volgens
een juist verschenen rapport tot
frappante resultaten geleid.
Het geboortecijfer daalde tot 14,1
per 1000 inwoners (in de rest van
Schotland is dat 17,4). De bevol
kingsgroei is nog maar half zo
groot als in de rest van het land.
Vergeleken bij heel Schotland,
waar 10,6 procent van alle baby's
onwettig is, is dat in Aberdeen
nog maar 7,7 procent. Schoolklas
sen zijn zo langzamerhand klasjes
geworden: een onderwijzer had in
1967 gemiddeld nog 23,6 hinderen
in de klas. in 1971 nog maar 21,2.
Niet één Aberdeense moeder is de
laatste jaren overleden bij de ge
boorte van haar baby en het aantal
kindertjes dat in dc eerste levens
maanden sterft is nog nooit zo
klein geweest: 20 per 1000 (in
Glasgow zijn het er 29).
Vrijwel alle Aberdeense dames, ge
trouwd of ongetrouwd, maken gre
tig gebruik van de gemeenteservi
ce. Volgens het rapport gebruikt
nu zeker 90 procent een of ander
voorbehoedsmiddel. In heel Enge
land schijnt trouwens ook hoogno
dig iets meer aan geboorteregeling
gedaan te moeten worden. In Lon
den is een officieel regeringsstuk
publiek geworden, waarin gepleit
wordt voor een 'minister van be
volking' en voor soortgelijke maat
regelen als in Aberdeen, maar dan
voor het hele land. 'Vandaag of
morgen zal Engeland toch onder
ogen moeten zien dat de bevolking
maar niet tot in het oneindige kan
blijven doorgroeien', staat in het
papier.
Met een onmiskenbare 'prima dc
luxe'-blik beziet Harry Touw het
juist verschenen boek over de ver
richtingen van hem cn zijn maat
Barend in de voorbije Fred Haché-
show (zie ook 'Nog éénmaal pri
ma dc luxe').
'Dit is een advies van de politie 's
Hertogenbosch: een bekeuring?
Trap er niet in! Wees milieube
wust'.
Het advies om kleine niet-milieu-
bewuste zonden achterwege te la
ten staat op een gele waarschu-
wingskaart, die de Bossche politie
tot 1 mei aan iedere inwoner uit
reikt die iets doet wat de stad
vies maakt. Want Den Bosch moet
schoon worden en blijven, vindt de
genneente, die huis aan huis kleuri
ge kaarten heeft verspreid met
plaatjes en rijmpjes over een voor
beeldige stadgenoot, die dan ook
alleen op het plaatje bestaat: 'Ik
gooi een leg friteszaak altijd in de
papierbak; ik laat buiten afval al
tijd belanden in de daarvoor be
stemde manden; als ik mijn stoep
je schoon laat werk ik mee aan
een schone straat; mijn hondje is
pas werkelijk net als hij de goot
gebruikt als zijn toilet' en nog zes
van die keurigheden.
Elke Bosschenaar wordt geacht het
goede voorbeeld na te volgen. Laat
het hondje het onderlijf toch mid
den op de stoep zakken, gooit
iemand schillen en proppen op
straat of begaat hij/zij een andere
milieuzonde, dan is er onmiddel
lijk een sterke arm in de buurt
met aan het eind zo'n gele kaart.
Tot 1 mei, de dag waarop de
gemeente met een flinke bezem
door. het dan nog vuile Den Bosch
gaat en de politie niet meer met
een lieve gele, maar een keiharde
rode kaart aan komt: de bekeuring.
Van de dag van de arbeid af (moet
iedereen maar voelen dat je er
met z'n allen aan moet werken om
een stad schoon te houden.
Fruit
Turks fruit smaakt naar méér. Tij
dens het beleven van die film in
de Groningse bioscoop Cinema
kreeg deze week tot tweemaal toe
een verpleegde uit de Dr. van
Mesdagkliniek trek in de vrijheid.
Eerst was het een 24-jarige veroor
deeld wegens het plegen van on
tucht, die met een begeleider mee
mocht naar Turks Fruit, en tijdens
de voorstelling wist te ontsnappen.
Twee dagen later ging een bege
leider kennelijk zó op in het ooft
op het witte doek, dat ditmaal een
27-jarige stiekem wist weg te ko
men. Deze verpleegde, drie jaar
geleden wegens doodslag ter be
schikking van de regering gesteld,
is intussen in Groningens binnen
stad weer opgepakt, maar de ander
bevindt zich nog ergens op het
hazepad.
'Hij krijgt uitbetaald in reis-cheques on toch begrijpt hij niet wat ze
daarmee bedoelen.'
