Sponsor wil renners niet op loonlijst
ASIL WIL NAAR HUIS
CANADA
DRY
GAZELLE
f/KWARTET ZATERDAG 17 ALA ART 1973
SPORT
T21/X21
PUBLICITEITSMAN STRUIKELT
rJoop Holthausen
jjsers voelt zich geflikt. Zo heet
ffielertermen. Geflikt door een
i sportjournalisten, die hem de
leider van een grote Nederlandse
tionele wielerformatie, uiterst
k hebben benaderd,
fcurnalisten, die hij ook in
fivé-leven als zijn vrienden
Lffde. Een kwalijke zaak voor
ID als Vissers die juist bij de
ran de sportpubliciteit zijn
om verdient. De juichkreten
jeman, die als geen ander in
and er jarenlang in slaagde om
-dame te verkopen, zijn vcr-
I, Althans voor 'n belangrijk deel.
De anti-Vissers-verhalen rijzen de
sportjournalistieke pan uit. Een
willekeurige greep. Interviews met
renners, die beweren nog geld van
hem te goed te hebben.
Achtergrondinformatie over het
ontbreken van sociale voorzieningen
voor de renners, voor wie Ton Vissers
als ploegleider optreedt. Een
aantijging van Merckx' manager, Jan
van Buggenhout, die erop neerkomt
dat hij Vissers geld verduisterd
zou hebben.
De anti-publiciteit rond Vissers vindt
zijn weerslag op de sponsors. Op
Gazelle en meer nog op hoofdsponsor
Canada-Dry. Negatieve publiciteit
rond de formatie, die in de Canada
Dry-GazelIe-truien rondrijdt,
bewerkstelligt het tegenovergestelde
van dat wat de sponsors beogen. Uit
zakelijke overwegingen. Want noch de
directie van Canada Dry, noch die
van Gazelle bestaat uit sport-
mecenassen. Aanhoudende anti-
publiciteit rond Ton Vissers betekent
voor hem het begin van het einde. En
wellicht ook het einde van deze
professionele wielergroepering. Ton
Vissers, een publiciteitsman, is
gestruikeld. Of hij valt, zal voor een
belangrijk deel aan hemzelf liggen.
jjtte villa is nog altijd dezelfde. Het ronde gezicht, waarboven liet zwartharige toepetje troont, de
leogen en zelfs de gulle glimlach ontbreken nog altijd niet. De charme, zijn grote kracht, is nog
aanwezig. Ogenschijnlijk is alles bij het oude gebleven. Ogenschijnlijk. Want dat blijkt een ka-
vergissing. Ton Vissers, de onaantastbare, valt herhaaldelijk uit zijn rol. Is geschokt tot in het
van zijn ziel. Reageert uiterst impulsief. Dre igt en vergeet daarbij zelfs de belangen van zijn
or. Ik ben een beetje rancuneus aan het worden. En dat is niet goed.'
een stuntman, die destijds
r carrière maakte in de professi-
wielerwereld. Niet als wieler-
i, wel als publiciteitsman. Oor-
elijk was hij binnenhuisarchi-
aakte min of meer toevallig bij
rennerij betrokken, organiseer-
Lstrijden en deed zijn intrede
hoogste wielerplan met de
II-Gazelle formatie. 'Ik had
erstand van wielrennen. Maar
precies vijf dagen nodig om
el door te krijgen. In mijn
ïad ik Rik van Looy. Op de
dag van mijn eerste etappewed-
de Ronde van Sardinië, won Rik
oy de rit. Toen ik de volgende
de kranten zag wat voor een
teit dat in de kranten los
wist ik het. Als ik er nu
oor zorg de winnaar te hebben,
e door de buitenwereld afge-
■d als de man, die veel ver
leeft van wielrennen. Toender-
b ik tegen Willem II gezegd:
eten een vedette hebben. Dat
et Canada Dry weer moeten
Een vedette. Een grote, die
winnen toch. Hoe ze dat
loet er niet toe, maar ze win-
at zijn ze gewoon aan hun
erplicht. Wat er gebeurt in het
iel, dat weet je alleen maar als
ssen zit. Daarvoor moet je ook
van die mannen spreken. Bij
ïtree in de grote wielrennerij
twee factoren mee. Ik ben van
vrij brutaal en wat nog belan-
was: ik had Rik van Looy in
loeg. Als er wat gerommeld
stond ik er met mijn neus bo-
Om te winnen, moet je de
oenen hebben.'
terugtrekken van Willem II,
ssers met een uiterst beschei-
ofploegje op, 'deed' wat in de
rtensector, totdat Mars de
k onsoring stopte en kondigde na
rdwijnen van de wielerploeg
^Lllenaars aan, dat hij met een
formatie zou komen.
was: alle sportjournalisten roepen nu
'hoera'.
Hoe het uitpakte. 'De verhalen die ik
naderhand las, hebben mij geschokt.
Althans een aantal daarvan. De zuide
lijke kranten bleven achter mij staan.
De Telegraaf ook. Maar een aantal
andere kranten richtte zich tegen mij.
Enkele journalisten rekende ik tot
mijn vrienden. Hun verhalen kwamen
op mij over als dolkstoten in de rug.'
Vissers is bezig de zaak te analyseren.
'Tot het moment waarop ik met de
nieuwe wielerploeg op de proppen
kwam, had ik de sportpers over het
algemeen mee. Daarna is er wat ver
anderd. Ik heb erover nagedacht hoe
dat kon komen. Twee hoofdpunten
heb ik kunnen vinden. Mijn reactie
op het feit dat de Koninklijke Neder
landse Wielrenunie mij de organisatie
van de Nederlandse kampioenschap
pen niet heeft toegewezen en de in de
ogen van de meeste journalisten pu
blicitaire bevoordeling van De Tele
graaf.'
De twee hoofdpunten van Vissers.
Zijn reactie op de weigering van de
KNWU om hem het Nederlands kam
pioenschap toe te kennen, heeft bij de
presentatie van zijn ploeg in Maar-
heeze inderdaad veel kritiek opgele
verd. Ton Vissers haalde toen twee
functies dooreen: die van organisator
en die van ploegleider. Als organisa
tor lag hij met de KNWU overhoop.
Als ploegleider dreigde hij zijn ren
ners vervolgens niet te laten starten
in het Nederlands kampioenschap. On
der druk van zijn directie haalde
Vissers bakzeil in deze kwestie en
ging met de KNWU en de beide
sponsors in Maarheeze rond de tafel
zitten.
TON VISSERS: 'IJdelheid van de mensen bespelen'.
Het tweede punt, de bevoordeling van
De Telegraaf wordt door Vissers in
alle toonaarden ontkend. Hij komt
met een inderdaad aannemelijke ver
klaring maar uit het relaas dat drs.
H. H. M. van den Beuken, directeur
van Winters Limonadefabrieken, die
onder meer de productnaam Canada
Dry in het assortiment voert, onaf
hankelijk van hem doet, blijkt dat
Vissers' verklaring bezijden de waar
heid is.
Het voor Vissers meest rampzalige
bericht in de Nederlandse pers da
teert van de Omloop Het Volk, op 3
maart. De manager van Eddy Merckx,
Jean van Buggenhout, deelt aan den-
kele journalisten mee nog geld van
Vissers te goed te hebben uit de
Ronde van Honselersdijk 1971. Van
Buggenhout en Vissers waren toen
hokt
het zich gedacht had. 'Na het
van Goudsmit-Hoff zal de
nerij in Nederland in een im-
'oen ben ik met een profploeg
n. Mijn naïve gedachtengang
MAARHEEZE De sponsoring
van een professionele wielerploeg
maakt voor Winters Limonadefa-
briek maar een gering deel uit van
het totale reclamepakket. Een aan
vullende reclame, die vooral ten
doel heeft naam-bekendheid te
krijgen. Om aan die aanvallende
reclame vorm te geven trok direc
teur drs. H. M. M. van den Beuken
Ton Vissers aan, die als zodanig al
ervaring had opgedaan bij Willem
U.
De keuze van Vissers werd mede
gedaan op grond van de relaties,
die drs. Van den Beuken heeft bij
Willem II. 'Hij stond bekend als
een goede public-relationsman.
Wat ik in Vissers altijd positief
waardeer is dat ik van hem over
zijn vroegere werkgever nog nooit
een kwaad woord heb gehoord. Als
ik dan denk aan de controverse,
die er vorig jaar was tussen Pelle-
naars en Goudsmit Hoff, bid ik
ervoor dat mij zo-iets nooit over
komt.'
Vissers' kracht is zijn charme en
zijn overredingstalent. Zelf zegt
hij: 'Het gaat erom hoe je de
mensen het vertelt. En daarbij
kun je ook op de ijdelheid van de
mensen spelen. Sommige mensen
kun je zo geld uit hun zak klop
pen alleen al door daarop te spe
len.' Drs. Van den Beuken heeft
voordat hij aan dit wieleravontuur
begon van tevoren ingecalculeerd
dat de reclame positief, maar ook
negatief kan werken. 'Ik was mij
stig voor ons zijn geweest, zijn wij
bewust van dat risico. Maar on
danks de artikelen, die niet gun-
niet ontevreden over de publiciteit
tot nu toe. Wij laten een onder
zoek verrichten naar de waarde
van deze vorm van reclame. Het
resultaat zal mede-bepalend zijn
voox de vraag of wij volgend jaar
al dan niet doorgaan.'
Drs. Van den Beuken geloof niet
dat Vissers zijn dreigement (niet
starten in Nederlands kampioen
schap, belemmering van de journa-
Drs. Van den Beuken
listen die kritiek op hem hebben
geleverd, in de uitoefening van
hun werk) werkelijk ten uitvoer
brengt. 'Dat kan hij ook niet. Dan
is hij met de verkeerde getrouwd.
Hij heeft tot taak de naam van
Canada Dry zo goed mogelijk te
beheren en tot waarde te brengen.
Alles wat daar tegenin druist
brengt zijn eigen positie in ge
vaar.'
De belangrijkste factor is voorlo
pig het antwoord op de vraag of
oe buitenlandse vestigingen van
Canada Dry volgend jaar mee wil
len betalen aan de sponsoring van
de wielerploeg. 'Als die vraag be
vestigend beantwoord kan worden,
gaan wij zeker door. Maar lukt dat
niet, dan stoppen wij. Er is een
contract van 1 jaar met Vissers
(en niet voor 5 jaar zoals Vissers
zelf beweert red), met een optie
voor het volgend seizoen voor het
geval wij doorgaan.' Drs. Van den
Beuken voelt nog weinig voor het
in loondienstnemen van de wiel
renners waardoor zij onder de soci
ale wetten zouden vallen. Hij en
Gazelle-directeur W. Breukink vor
men het bestuur van de Stichting
Sportorganisaties Holland, waarvan
Ton Vissers manager is. De renners
hebben een overeenkomst met die
stichting. Drs. Van den Beuken:
'Als wij deze wielrenners op de
loonlijst plaatsen dan wil ik ook
een werkgevers-werknemers ver
houding scheppen. Dan zijn zij
verantwoording schuldig. Dat wil
ook zeggen dat ik over deze man
nen moet kunnen beschikken in de
vrije uren. Bijvoorbeeld in de win
terperiode, wanneer er niet wordt
getraind. Bovendien zouden dan de
inkomsten uit de wielrennerij, die
zij in onze dienst behalen, ook
naar de werkgever moeten toe
vloeien. En dan zie ik nog 'n groot
bezwaar. Stel dat er twee renners
op kop liggen. Een van onze groep
en een andere renner. Ik weet
zeker dat het dan zal voorkomen
dat de een de ander geld zal
bieden voor de overwinning. Wan
neer zo'n man dan bij ons in
dienst is, kan hij juridisch worden
aangeklaagd wegens het aannemen
van steekpenningen.'
overeengekomen dat Merkcx daar zou
rijden voor een startgeld van 100.000
Bfrcs. Voor dezelfde avond tekende
Van Buggenhout een contract met
een wielercomité in het Belgische Bil-
zen. De zaak zou opgelost worden
door in Bilzen de wedstrijd wat in te
korten en Merckx vanaf Beek per
vliegtuig naar Ypenburg te voeren.
Het schema liep volledig in het hon
derd, doordat de wedstrijd in Bilzen
veel later was afgelopen dan gepland.
Daardoor kon er in Honselersdijk pas
na middernacht gestart worden voor
een mini-wedstrijdje over 17 minuten.
Vissers: 'Toen heb ik Van Buggen
hout gezegd dat hij 50.000 francs kon
krijgen. En geen cent meer. Hij heeft
gezegd dat regelen we wel. Later
bleef hij volhouden dat hij het volle
bedrag moest hebben voor ide 17
minuten koers. Dat krijgt hij niet.
Nooit. Ik zal het zelf wel met Merckx
regelen in de 'Catalaanse week. Daar
reis ik met hem naar toe in hetzelfde
vliegtuig. Door die hele affaire kreeg
ik geen toestemming meer daar een
koers te organiseren.'
Het contractgeld voor Merckx was
echter betaald door de Sijthoff-pers in
Den Haag. De chef-sport van de onder
Sijthoff resorterende bladen, die deze
zaak volledig heeft gevolgd, Fred Rac-
ké: 'Vissers heeft een bedrag van
8.000 gulden gehad. Daar zat het ho
norarium van Merckx en een bedrag
ter tegemoetkoming in de kosten vooi
het aantrekken van Zoetemelk. Daar
was het geld voor bestemd.' Vissers-
ontkent dat. 'Het bedrag van Sijthoff
was ter sponsoring van het aantrek
ken van toprenners in het algemeen.'
Van Buggenhout, in de wielrennerij
een machtig man, dreigde naar aanlei
ding van zijn 'vordering^ op Vissers,
de Canada Dry-ploeg uit te sluiten
van wedstrijden in België en Fran
krijk. Vissers' ploeg, die aanvankelijk
wel in de Ronde van België zou star
ten, trok zijn kandidatuur in. 'Omdat
ik een startgeld moest betalen van
50.000 Bres. En dat doe ik niet voor
zo'n ronde. Dat heeft niets te maken
met die kwestie van Buggenhout
(hetgeen door Van Buggenhoutwordt
bevestigd red). Ik ben niet bang voor
hem. Hij staat erom bekend de groot
ste schobber te zijn in de wielrenne
rij. Maar ik denk er niet over voor
hem opzij te gaan.'
Druk
De reputatie van Van Buggenhout is
inderdaad niet al te best. Desgevraagd
ontkent hij ooit maatregelen tegen
Vissers overwogen te hebben. 'Ik re
gel die zaak wel, zodra ki Ton zie.' De
enige overweging van Van Buggen
hout om de kwestie Honselersdijk
weer op te halen is om door de anti-
publicteit Vissers zodanig onder druk
te zetten, dat hij voor 17 minuten
wedstrijd alsnog de volle buit
(100.000 francs) kan binnenhalen.
Ton Vissers: 'Die zaak met Merckx
heeft wat losgemaakt. Dat komt neer
op oplichting. En daar lijd ik niet op
de eerste plaats onder maar mijn
gezin. Mijn vrouw en mijn zoon, die
hiermee worden gesard.' En dan vol
gen er een serie dreigementen aan
het adres van degenen, die hem heb
ben gekritiseerd. Dreigementen, die
wanneer zij daadwerkelijk worden uit
gevoerd dwars tegen de belangen van
de sponsor inlopen. Neen Ton Vissers.
Dat is niet te fameus.
Richard Matthijsse
'ERDAM In de wedstrijd die Feyenoords tekortkomingen zo
mhartig aan het licht bracht, mocht hij een kwartier opdraven,
de gratie geraakte Franz Hasil, bijna 29 jaar en nog niet zo
'eleden afgeschilderd als een van Europa's beste middenvel-
Even nog flakkerde dit grote talent op toen hij in de slotfase
tstellende machteloosheid van de stadion-équipe wist te door-
n door met een formidabel afstandsschot de pijn van een bly-
ïde 0-3 achterstand tegen FC Twente iets te verzachten. Non-
it gingen de beide armen de lucht in. alsof het hem niet meer
e. Franz Hasil is in zijn hart al Feyenoorder af, hoewel hij con-
eel tot medio 1974 aan de Rotterdamse club zit vastgeklonken.
laar dagen later, kort voor
wrds nieuwe afgang in het be
tegen NEC (1-0), lucht hij
art in een etablissement in
Jam Zuid, bakermat van Feyen-
3Aaanhang. Hasil zit juist ver
verwijderd van de gretig aan
3 ISjkautomaat opererende trainer
'lappel voor een ongestoord
In deze entourage speelt zich
>te maanden het huiselijk le-
m Hasil af, want vrouw en
kinderen zijn al afgereisd naar
Op geregelde tijden keren ze
naar hun flat in Rotterdam,
'inschrijft die situatie terecht
loudbaar. Maar acht het in de
.Jj n omstandigheden de beste op-
voor de toekomst van zijn
_^.en. Een 'toekomst, die evenals
3T lasil niet in Nederland ligt,
dzijn geboorteland Oostenrijk
lij zo vurig naar terugverlangt.
Tfl4ekent op clementie van zijn
iver, hoopt dat deze hem aan
ij» 0 nd van deze competitie-afleve-
inh ïl laten gaan.
ismfelCHTIG
e vo strekt acceptabele reden
3dei hij op dit punt de grootste
van ïhtigheid in acht, bang zijn
3nr eer met een of andere uit-
ia'voor het hoofd te stoten. Het
ete niet nadrukkelijk over zijn lip-
net laar Franz Hasil houdt het bij
j. E »ord voor gezien, acht zich bo-
bacén met zijn achtergrond en rijke
itionale ervaring nog te goed
ekelijks in het B-elftal van
KElioord uit te komen en zondags
5ENdug-out aan te schuiven bij de
Ittfe reserves.
Hasils tijd is voorbij, verkondigde
Happel die hem in 1969 bij het West-
duitse Schalke '04 losweekte, waar hij
min of meer in de versukkeling was
geraakt en bovendien een taak kreeg
toegemeten die van spitsspeler
die hij niet ambieerde. Happels grie
vende opmerking prikkelt Hasil niet
meer; hij ervaart haar evenmin als
verdrietig. 'Ik wil naar huis naar
Oostenrijk. Daar is mijn toekomst,
daar moet ik nu iets opbouwen. Ik
heb Feyenoord beloofd dat ik mijn
best zal doen, maar niemand kan mij
kwalijk nemen dat ik in deze omstan
digheden met mijn gedachten vaak
elders ben. Dat is fnuikend voor een
voetballer van wie topprestaties wor
den verwacht, maar prestaties kunnen
alleen worden verricht als je geen
zorgen aan je kop hebt', excuseert hij
zich.
ZWARTGALLIG
Hasil staat bekend als een zwartgallig
figuur wie klagen niet vreemd is.
Toen enkele maanden geleden het
gerucht circuleerde dat hij onderhan
delingen had aangeknoopt met de
Oostenrijkse voetbalclub Klagenfurt
reageerden zijn medespelers met de
opmerking: Franz een betere club be
staat er voor jou niet'. En dat slaat
dan vooral op de naam Klagenfurt.
Ofschoon het contact van vrijblijven
de aard was rekent Hasil er niettemin
op zijn voetbalcarrière daar af te
kunnen sluiten. Hasil: 'Ik hoop dat
Feyenoord mij over enkele maanden
zal laten gaan voor een redelijk be
drag. Ik zou het eerlijk gezegd niet
fair vinden als het de vraagprijs zou
op.iriji.Mi. Feyenoord heeft dc-;i ds
aan Schalke'04 niet meer dan 170.000
gulden voor mij betaald. Toen Schal
ke een vriendschappelijke wedstrijd
in het stadion speelde, waren er
42.000 toeschouwers. In feite heb ik
dus nagenoeg niets gekost. Ik heb bij
Feyenoord zelden moeilijkheden ge
maakt, daarom reken ik op medewer
king om te mogen vertrekken. Voet
ballen wil ik hier beslist niet langer.
Nog een jaar of drie Klagenfurt en
dan ergens in Wenen een koffiehuis
of pension beginnen, dat is mijn toe
komstbeeld'. Weerlegt vervolgens het
beeld dat men van hem heeft gescha
pen: 'Ik ben wellicht voor de buiten
wereld een groot pessimist, maar van
binnen ben ik heel anders. Als ande
ren mij als een groot pessimist type
ren dan denk ik, toe, ga je gang
maar. Maar zelf denk ik dan heel iets
anders. Daarin schuilt juist voor an
deren, voor de tegenpartij, een grote
verrassing'.
MOOI GEWEEST
Franz Hasil is geen dromer. Na alle
weergaloze successen in de voor
Feyenoord zo historische jaren '69-'70,
waarin het 'Geen woorden maar da
den' furore maakte en de Oostenrijker
gulzig de glorie indronk van het vero
veren van de Europese en Wereldcup,
beseft hij terdege dat die periode wat
htm betreft voor altijd firn is.' Ik heb
alles beleefd wat een beroepsvoetbal-
ier zich alleen maar in zijn stoutste
dromen kan voorstellen. Het is nu
mooi geweest. Bij Feyénoord ben ik
uitgebloeid. Nu is het de tijd om te
gaan. Daarom trek ik me nergens
meer iets van aan. Ik doe -mijn plicht.
Meer niet. Ik hoef niet te bewijzen
dat ik beter kan om zo een nieuw
contract te krijgen. De kritiek die
trainer Happel tegen me uit, laat me
ijskoud'.
Er klinkt een lichte verbittering in
zijn stem als het onderwerp Happel
wordt aangeroerd. 'We hebben weinig
contact met elkaar. Misschien is dat
van zijn kant wel bewust. We zijn
beiden Oostenrijker en om elke schijn
van bevoordeling te vermijden, han
delt hij zo ten opzichte van mij.
Anders kan ik het niet verklaren. Hij
pr:n als trainer, buiten de werksfeer
toch weinig. Of hi.i een groot vakman'
is? Ik geloof van wel; anderzijds moet
een trainer ook geluk hebben. Zijn
sterkste zijde is dat hij de feeling
heeft goed met de jongens om te
gaan. Dat komt ook omdat hij zelf
een groot speler is geweest. Happel is
in mijn ogen een goed psycholoog en
taktikus, kan voortreffelijk met de
jongens opschieten, maakt grapjes,
maar overdrijft naar mijn gevoel af
en toe'.
Volgens Hasil is het vrijwel zeker dat
Happel aan het eind van dit seizoen
gaat vertrekken, zeker na de geweldi
ge desillusie van zondag tegen FC
Twente en woensdag tegen NEC. Ha
sil: 'Hoewel ik mij niet meer zo
betrokken voel bij het elftal, heb ik
een dergelijke afgang, met uitzonde
ring dan vorig seizoen tegen Ajax (1-
5) nog nooit bij Feyenoord in de
nationale competitie meegemaakt. Het
hele elftal had een black out. Het is
mij niet duidelijk waarom Happel na
rust op links waar Theo van Duiven-
bode het zo verschrikkelijk moeilijk
had, niet heeft ingegrepen. Mogelijk
werkte in Happels onderbewustzijn de
privé-moeilijkheden die hij heeft ge
had nog door waardoor hij er met
zijn gedachten niet bij was'.
GEEN ZIN
En over de kritiek die nu als een
striemende zweepslag op de Feyenoor-
ders en de leiding neerkomt, zegt hij:
'Er zit veel waars in wat wordt gezegd
en geschreven over Feyenoords terug
val. Ik geloof ook dat bij Ajax veel
zaken beter zijn geregeld, maar het is
beter voor mezelf dat ik daar in dit
stadium, nu ik te kennen heb gegeven
te willen vertrekken niets over zeg.
Ik geloof dat Feyenoord bereid is aan
mijn verlangens tegemoet te komen.
Dan heeft het geen enkele zin het
klimaat te vertroebelen'.
Franz Hasil die een mateloze belang
stelling heeft voor alles wat met
astronomie te maken heeft, heeft voor
zichzelf zijn Nederlandse carrière al
afgesloten. Hij, met Willem van Hane-
gem en Wim Ja sen, ooit het sterkste
middenveld van het Europese conti
nent vormend en alom gevreesd om
zijn offensieve kracht, wacht nu op
het verlossende 'adieu' van zijn werk-
