!echten voor sponsor, lichten voor renner Belang indoor-atletiek onvoldoende onderkend CL f u RUITERSPORT HARDER VOOR MAN EN PAARD 4» IT/KWARTFT ZATERDAG 10 MAART 1973 SPORT T21/K19 door Ruud Verdonck or Joop Holthausen PpMEGEN Anderhalf jaar geleden vaardigde de sportcommissie "H de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie een nieuw sponsor- [lement uit. Dat nieuwe reglement beschermde de belangen van 3bevestigde sponsors in de amateurwielrennerij, maar beknotte de Bfieid van de renners. Als reactie daarop zetten de topamateurs die lelijks op Papendal trainden, onder aanvoering van John Corne- m en Nanno Bakker de Belangenvereniging van Amateurwielren- op. Doel: de belangen van de gesponsorde renners te beharti- j. Resultaat: anderhalf jaar na oprichting: behoudens enkele inci- eiljjitele succesjes geen wezenlijke verbetering in de bestaande aatic. BAW heeft in die eerste anderhalf j nog nauwelijks gestalte gekregen. I is nog slechts een gering eentage van de gesponsorde lers op de hoogte van de stellingen van de BAW. rotter John Cornelissen: 'Vorig oen gingen wij te laat van start deze groepering definitief gestalte geven. In het seizoen is er lmatig overleg geweest tussen de lopige bestuursleden Nanno ker. Frits Schiir, Arie Hassink en Wij hebben al enkele keren ngeerd als overlegorgaan met de tcommissie, maar bij de sponsors >en wij nog maar weinig kunnen iken, omdat wij eerst in eigen verzekerd moeten zijn van sale steun'. dat vinden van die massale steun fer de gesponsorde coureurs is 0 Bakker hard bezig. John dissen: 'Nanno is een stencil aan iervaardigen, dat wij tijdens de 1 van Noord-Holland aan de rs uitreiken. Daarin worden de stellingen uiteengezet. Als er aren bestaan, kunnen die aan ons 'orden gemaakt. Wij vragen ook om adspirant- ïursleden. Ons streven is erop cht om uit zoveel mogelijk leringen vertegenwoordigers in lestuur te krijgen'. Cornelissen is het duidelijk ns met de bestaande 9ituatie. menteel is het zo, dat de sponsors echten hebben en de renners de Wat de sponsor goed vindt. Gïl ben wij maar te accepteren. En T)t lijkt soms wel. of wij slaven zijn. zijn in Nederland een paar lateurs, die goed betaald krijgen, hebben rechten. Maar op dat groepje moet je je niet iken. Het gaat om die massa, om jongens die bang zijn om hun open te trekken tegen een r, omdat zij dan het risico uit de ploeg te worden gezet. 1 gaat ook om de renners, die van g willen veranderen, maar dat 1 kunnen omdat het huidige iorreglement het mogelijk [t dat hun ploegleider hun die blokkeert'. roorzitter van de BAW weet in erband een voorbeeld te noemen. VO^-oorbeeld dat slaat op een renner die deel heeft uitgemaakt van de formatie, waarvoor nu John Cornelissen zelf rijdt. 'Toine van den Bunder reed vorig jaar bij Henny Schouten in de ploeg. Er ontstond een conflict tussen hem en zijn sponsor. Van den Bunder wilde naar een andere ploeg. Zijn sponsor weigerde en plaatste hem op de lijst voor het seizoen 1973. Van den Bunder wil voor geen prijs meer terugkomen; het gevolg is nu dat hij een jaar lang niet in een merkentrui mag rijden. Dat houdt onder meer in geen grote klassiekers, een minimale kans op uitzending naar het buitenland en geen Olympia's Ronde door Nederland'. 'Fedor der Hertog, een ander voorbeeld. Ook hij kwam in conflict met zijn ploegleider, maar dankzij de bemiddeling van de sportcommissie en Joop Middelink kon Den Hertog dit seizoen wel naar de ploeg, waarvan hij graag deel uit maakt, omdat Den Hertog toprenner is. Maar Van den Bunder is evengoed gedupeerd. Het zou beter zijn. als in dergelijke situaties de sponsor, betrokken renner, sportcommissie en BAW rond de tafel konden gaan zitten om de geschillen uit te praten'. Het is duidelijk dat de commercie door de nieuwe sponsorbepalingen een stevige greep op de amateur wielrennerij heeft gekregen. Wielrennen en commercie zijn twee begrippen, waartussen steeds moeilijker een scheidslijn valt te trekken. Niet alleen in de professionele sector, maar ook in de categorie die nog altijd als die van de amateurs wordt aangeduid, heeft de reclamewereld zich de afgelopen jaren vastgezogen. De amateurwielrennerij in zijn huidige vorm is ondenkbaar geworden zonder de kapitalen die de commercie bereid is erin te pompen. De tegenwaarde van de merkennamen, in schreeuwende letters op de wielershirts, is nog altijd aanzienlijk genoeg om een groot aantal bedrijven te interesseren voor een dergelijke manier van sponsoring. Semi-prof Vanaf morgen, bij de start van het amateurwielerseizoen in Nederland met de Ster van Zwolle, krijgen de sponsors weer een aanzienlijke hoeveelheid publiciteit terug voor hun geïnvesteerde kapitaal. John Cornelissen één front vormen Wielrennerij en commercie profiteren van elkaar in overvloedige mate. Johnny Cornelissen: 'Op het moment dat ik niet meer gesponsord wordt, stop ik onmiddellijk. Ik werk nu voor halve dagen, de meeste amateurs zijn een soort semi-professionals, maar denk niet dat zij er veel aan overhouden. Wielrennen is een dure sport. En als je maar halve dagen werkt, moet je de rest van je boterham bij elkaar zien te fietsen. Als je dan je loonderving eraf trekt, speel je in de meeste gevallen hooguit quitte'. Het gevaar bestaat, dat in de huidige situatie de commercie de dienst gaat uitmaken in de amateursector. Cornelissen: 'Zover is het nog niet gekomen; zolang de sportcommissie nog het laatste woord heeft, is de zaak in dat opzicht gezond'. Niettemin vaardigde de sportcommissie wel een sponsorreglement uit, dat de bestaande reclamebelangen in de amateurwielrennerij verdedigt en de vrijheid van de renners aan banden legt. Cornelissen: 'Er is een reglement uitgevaardigd, dat ieder jaar weer bijgeslepen moet worden. Wij hebben de sportcommissie achter ons staan en worden ook door de Bond van Amateurssponsors geaccepteerd. Ik denk dat wij op langere termijn toch het een en ander kunnen bereiken'. Het ziet ernaar uit, dat het huidige reglement toch binnenkort drastisch gewijzigd moet worden. Nieuwe firma's die een grote amateurploeg op de been willen brengen, zien de weg naar de vedetten geblokkeerd door de bepalingen. Op die manier is de cDortcommissie bezig zijn eigen graf te graven. AMSTERDAM Het indoor-atletiek wacht nog steeds op een volledige erkenning. Het lijkt een wat vreemde constatering op liet eerste gezicht. Immers, dit weekeinde komen tijdens dc vierde Europese indoorkampioenschappen zo'n 350 atleten in het Rotterdamse sportpaleis 'Alioy' aan de start. Maar het zijn zeker niet allemaal atleten die op dit w inters topevenement ook in topvorm verschijnen. Want Rotterdam is voor velen slechts het begin van een atletiekjaar, waarin de toppen later in het jaar, als er weer buiten gelopen kan worden, lig gen. En, Rotterdam noodt de atleten nog maar kort na een top waar soms jaren naar toe is gewerkt: de Olympische Spelen van Münchcn. que. Tot het barreren wordt ook het springen van een hindernis van de 'andere' kant gerekend en het plotse ling opheffen van een hindernisboom tijdens de sprong. Wat die laatste methoden betreft kan vrijwel - geen topruiter zich vrijpleiten. Maar het werk met prikkeldraad en andere schokeffecten mag gerust tot de ex ceptionele gevallen worden gerekend. Jaap Rijks: 'Wat je ontdekt is weinig, maar er gebeurt veel meer'. Het barreren staat sinds het optreden van Wiltfang weer hevig in de actua liteit. Binnen de Nederlandse Hippi sche Sportbond zijn onlangs nog (offi ciële) stemmen opgegaan om speciale functionarissen voor het houden van toezicht op dergelijke overtredingen aan te stellen. 'Het zou een zielige vertoning met een soort politiemen sen worden', vindt Rijks. 'Maar voor de bescherming van de sport is het onderhand noodzakelijk'. Doping Ook op internationaal niveau behoren de ruiterorganisaties bepaald niet tot de categorie sportbonden, die bepaal de zaken rigoreus aanpakken. Over het gebruik van doping bijvoorbeeld is nog niet meer dan een discussie op gang gekomen. Concrete voorstellen op de controle van stimulerende mid delen lijken voorlopig nog ver weg. Rijks: 'De veterinaire commissie van de internationale organisatie (FEI) wil er nu iets aan gaan doen. Als ik de verhalen mag geloven wordt er al veel met de spuit gewerkt. Maar con troleer het maar eens. Als een wiel renner doping gebruikt, is dat voor zijn eigen verantwoording. Een paard kan zich evenwel niet verweren of er om vragen. Het is verfoeilijk als jc dat dier 'ook wat geeft'. Dat er in de schaduw van een jacht- of puissance springconcours kwalijke praktijken uitgeoefend worden, kan niemand bestrijden. De geringe con trole blijkt in feite zoveel als een uitnodiging tot niet-geoorloofde han delingen. De invloed van de commer cie is niet vreemd aan die ontwikke ling. De ruitersport is populair en daardoor een gewild object voor pu bliek en sponsors. De grootte van de geldprijzen neemt jaarlijks toe. Ook de eisen van de ruiters, trouwens. Hoewel velen nog de romantische sta tus van amateur als een kleinood bewaren, is ook de springsport aan de top tot een keiharde zaak geworden. Rijks: 'In de ruiterwereld zie ik geen verschil meer tussen amateurs en profs. Ze verkopen allemaal paarden. Officieel heet het, dat als een ruiter een bepaald aantal paarden per jaar verkoopt, hij tot de professionals ge rekend kan worden. Op dat punt kun je verzinnen wat je wilt. Controleer het maar eens. Alles draait om geld'. Macht Topruiters kunnen zich veel veroorlo ven. omdat ze de macht in handen hebben. Verenigingen en stichtingen, die concoursen hippique organiseren schromen niet om bepaalde ruiters tot de verste uithoeken van Europa ach terna te reizen om van hen een toezegging voor deelname af te din gen. Binnen afzienbare tijd zullen de ruiters niet meer, zoals nu nog. ge noegen nemen met een aantrekkelijke prijzenpot en een onkostenvergoeding van een paar tientjes per dag. Bij de inschrijving voor een evenement zal door steeds meer vedetten startgeld geëist worden. De logge FEI kijkt voorlopig machte loos toe. De reglementen van die organisatie, waarbij zestig landen zijn aangesloten en waarin Nederland door Rijks vertegenwoordigd is, laten ruim te voor de vreemdste capriolen van de ruiters. Rijks: 'De organisatoren van bepaalde wedstrijden zullen zich dui delijker op moeten stellen. De ruiters hebben de concoursen net zo hard nodig. Dat besef is er nog niet'. Jaap Rijks, aan het einde van de jaren veertig en het begin van de jaren vijftig met het paard Master zelf een fameus ruiter, bekijkt de De Duitser Gerd Wiltfang werd vorig jaar geschorst omdat hij kort voor de Grote Prijs van Europa in Rotterdam met zijn paard zou hebben gebarreerd. talrijke ontwikkelingen in deze sport ben toch niet verplicht om fanaat te sport heb gevonden, dat ik later iets argwanend. 'Grote concoursen-hippi- blijven? Ik heb me altijd op het terug wilde doen. Maar dat wil nog que zijn springorgioën geworden, standpunt gesteld, dat ik vroeger zo- niet zeggen, dat ik nu nog voor de Daarom ben ik gaan relativeren. Ik veel vreugde en voldoening in deze springsport alles opoffer'. dan hadden we zeer zeker druk willen uitoefenen. Misschien was het gewoon niet geaccepteerd* Nu zeggen we dat het wel kan. We hebben natuurlijk geprobeerd om de betrokken atletes te bewegen om toch mee te doen, zeker omdat het een topevenement betreft. Het eerste grote internationa le evenement wat de KNAU organi seert. Maar je hebt gewoon rekening te houden met de persoonlijke belan gen van de atleten. Die worden geres pecteerd'. De KNAU is, ook dankzij dit evene ment, steeds warmer aan het lopen voor het indoor-atletiek. Het heeft echter vooral in het nabije verleden nogal wat geld en moeite gekost, om zoveel wedstrijden te organiseren, dat het voor de atleten aantrekkelijk wordt om deel te nemen aan indoor- wedstrijden. 'Op de eerste plaats', zegt Grewer, 'heb je te maken met het feit dat de baan steeds weer opgebouwd moet worden. Vorig jaar heeft de sponsor geprobeerd in ieder geval de kosten eruit te halen, door de baan steeds weer naar andere plaatsen te brengen. Dat kost handen vol geld. Daarom streven we er ook naar, om die baan volgend seizoen bijvoorbeeld permanent in Leiden in de Groen- oordhal te krijgen. Dan kun je meer wedstrijden organiseren dan nu moge lijk is geweest. Je zou een serie wedstrijden kunnen hebben, waarbij ook gewoon de brede onderlaag, de wat minder getalenteerde atleten, een kans krijgen om aan de start te ko men. Die mogelijkheden waren nu nog beperkt en dat heeft een verdere ontwikkeling van het indooratletiek in de weg gestaan. Ik ben zelf een warm voorstander van indoor-atletiek. Je moet alleen proberen de proble men die dat geeft in Nederland op te lossen'. Lift Indoor-atletiek zit echter wel in de lift. Vooral internationaal, dankzij bij voorbeeld de spectaculaire jacht van Emiel Puttemans op het wereldrecord op de 3000 meter. Daar is steeds ook het publiek op af gekomen. De perma nente baan in Leiden, plus de baan van Rotterdam die ook eigendom is van Ahoy's organisatoren, zouden in Nederland, ondanks de gebondenheid aan het westen, voor een verdere opstuwing kunnen zorgen. Maar dan zal de top ook ingesteld moeten raken op een extra-winter optreden van ni veau. Zo ver is het nog niet. 'Maar zegt Hes Grewer, 'die instelling kun nen we kweken. We werken er naar toe. Het gaat niet op stel en sprong. Als je ziet hoe alles rond het indoor- atletiek echter in de afgelopen jaar vooruit is gegaan, dan moet de kans op ontplooing hier ook groot zijn'. BOSCH Een hardhandige icaanse generaal ontlokte de envereld in 1948 beschaafde itjes van afschuw en verbijs- O^g toen hij zijn paard tijdens 1 concours hippique plotseling ng over een voetbaldoel te Dgen. Het arme dier, dat het dééd ook, moest kennelijk le de benen wat beter in te trek- Sinds die historische escapa- aa de geestelijk vermoedelijk ipele opper-officier zijn de hoden om springpaarden tot ere daden te brengen alleen teg"" wat geraffineerder gewor- i Maar het kwaad is zeker niet eroeid gs» iaa l in hippische kringen wordt de naar opmerkelijke prestaties ne toename van de commerciële 'gen steeds uitgebreider. Omstre- onderwerpen als dat barreren en ■tra van d°P'nS z'jn door dc \c. "ters zélf echter taboe verklaard, flik een bepaalde rijder Toetreding zó openlijk begaat, dat >or een internationaal jurylid >t wordt. Dat is vorig jaar sep- nerer met Gerd Wiltfang gebeurd. ^estduitse vedette, die kort daar op het Olympisch festijn in ten niet het algemeen verwachte >n de individuele wedstrijd veroverd, zinde op revanche 01 Grote Prijs van Europa in ooi „ty viHf0ravond van die wedstrijd )rü 'utiang zijn viervoeter op het «rein in het Kralingse bos een *®er °ver een ijzeren stang pul. Nederlandse jurylid ii za§ die geforceerde pogin- h" Wl,tfang en greep in. Naar n.S van die affaire werd de ei4uiHoJi'e' aüeen tot het einde van SlU ar geschorst, bovendien laaide 'n West-Duitsland opnieuw de Sle over het barreren hoog op. JAAP RIJKS relativeren Gerenommeerde ruiters kregen over dit ondenverp in de kranten en op de beeldbuis uitvoerig het woord. Vrij wel iedereen ontkende ooit op een dergelijke manier met de paarden te hebben gewerkt. Snufjes Ondertussen werden echter ook, mees tal heimelijk, alle mogelijke snufjes op dit verboden gebied gepresenteerd. Cola-doppen zouden, met de rand naar boven, op de bomen van de hindernis sen gespijkerd worden, prikkeldraad zou erg nuttig kunnen zijn en ook met behulp van elektrische schokken zouden paarden wat beter op hun voeten gaan letten. De waarheid over die verhalen is vertekend. Natuurlijk wordt er gebarreerd. Maar die 'zonde' wordt dan wel zeer heimelijk begaan en zeker niet op publieke plaatsen als het terrein van een concours hippi- Dat is een van de belangrijkste rede nen, waarom het indoor-atletiek nog niet die grote doorbraak beleeft die zou moeten komen. Een doorbraak die ook zou moeten uitkomen in de publieke belangstelling. Indoor-atle tiek is aantrekkelijk, omdat er gelo pen wordt op een korte houten ovaal, waardoor de strijd beter te volgen is. En daarnaast is het aantal af te werken nummers beperkt, zodat het mogelijk is om overzicht te houden op het hele gebeuren. Het zijn zaken die in het voordeel werken van het binnengebeuren. Het enige wat tegen zit is gewoon het feit, dat het belang nog steeds niet naar waarde wordt geschat. Tribune Dr Gerrit den Ambtman Dat is ook gebleken uit bijvoorbeeld het feit, dat drie Nederlandse deel neemsters zich uit de ploeg hebben teruggetrokken. Riet van de Berg, haar getrouwde zus Wilma van Gooi en Trudy Ruth hebben laten weten niet in Rotterdam aan de start te zullen komen. Wilma van Gooi wilde 'een groot evenement ook eens vanaf de tribune bekijken'. Trudy Ruth heeft zich onvoldoende kunnen prepa reren en haalde zo vond ze zelf de limiel niet ruim genoeg. Riet van de Berg is lang geblesseerd geweest en wilde niet het risico lopen in een groot duel te ver te gaan, waardoor zij de kans zou lopen opnieuw ge kwetst te raken. Op een rij gezet, zijn het heel plausi bele redenen van drie Nederlandse topatletes, waarvan er twee (Wilma van Gooi en Trudy Ruth deel uit maakten van de Olympische ploeg). Een punt is echter, dat de technische commissie al voor de selectie voor Rotterdam wist dat het trio niet zou verschijnen. Gewoon omdat het zo merseizoen belangrijker wordt geacht. Vrijheid Waarom ze dan toch geselecteerd zijn, legt Hes Grewer, voorzitter van de nationale technische commissie uit: 'Dat is de vrijheid die je iemand toch wilt laten. Het is een beslissing die wij helemaal over hebben willen laten aan de betrokken atleten. Zij hebben bewezen met hun prestaties in aan merking te komen voor een evene ment als de Europese kampioenschap pen. Dan speel je de zwarte piet de terminologie van de kabinetsforma tie duikt steeds weer op maar in hun handen. Als zij heel goede rede nen hebben om af te zeggen, dan accepteren wij dat volledig. Al gaat dat dan wel met bloedend hart'. De diepere oorzaak weet Hes Grewer is ook gelegen in het feit dat Neder land moet woekeren met het talent. Dc top is erg smal en het bete kent dat op die kleine groep atleten voortdurend een beroep gedaan moet WILMA VAN GOOL liever op de tribune worden. Met zo'n smalle top is het ook erg moeilijk om in een jaar tijd verschillende toppen te leggen. 'Het is maatschappelijk en sociaal niet ver antwoord om naar meerdere toppres taties te gaan werken. Je hebt te doen immers met amateurs die in vrije tijd moeten trainen. Neem eens de mid den- en lange afstandlopers. Dat zijn mensen die dagelijks zo'n zes uur moeten trainen. Dat zijn ook mensen die hun training helemaal moeten verleggen vanwege die verschillende toppen. Je moet van duurlooptraining naar het crossen en dan zou je weer naar het indoorwerk gaan. Dat is een moeilijke zaak. In het buitenland kan het wel, als de top breder is. Dan kun je gewoon een aantal andere atleten naar voren schuiven. Wij hebben die mogelijkheid niet'. Afzegging Een ander punt is ook, dat de techni sche commissie weet, dat de atleten de Europese kampioenschappen zien als een zuiver persoonlijke wedstrijd. Het is veel minder een gebeuren van 'de Nederlandse ploeg'. Grewer weer: 'Als die afzeggingen zouden zijn geko men voor een landenwedstrijd buiten,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 19