!echten voor sponsor,
lichten voor renner
Belang indoor-atletiek
onvoldoende onderkend
CL
f u
RUITERSPORT HARDER VOOR MAN EN PAARD
4»
IT/KWARTFT ZATERDAG 10 MAART 1973 SPORT T21/K19
door Ruud Verdonck
or Joop Holthausen
PpMEGEN Anderhalf jaar geleden vaardigde de sportcommissie
"H de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie een nieuw sponsor-
[lement uit. Dat nieuwe reglement beschermde de belangen van
3bevestigde sponsors in de amateurwielrennerij, maar beknotte de
Bfieid van de renners. Als reactie daarop zetten de topamateurs die
lelijks op Papendal trainden, onder aanvoering van John Corne-
m en Nanno Bakker de Belangenvereniging van Amateurwielren-
op. Doel: de belangen van de gesponsorde renners te beharti-
j. Resultaat: anderhalf jaar na oprichting: behoudens enkele inci-
eiljjitele succesjes geen wezenlijke verbetering in de bestaande
aatic.
BAW heeft in die eerste anderhalf
j nog nauwelijks gestalte gekregen.
I is nog slechts een gering
eentage van de gesponsorde
lers op de hoogte van de
stellingen van de BAW.
rotter John Cornelissen: 'Vorig
oen gingen wij te laat van start
deze groepering definitief gestalte
geven. In het seizoen is er
lmatig overleg geweest tussen de
lopige bestuursleden Nanno
ker. Frits Schiir, Arie Hassink en
Wij hebben al enkele keren
ngeerd als overlegorgaan met de
tcommissie, maar bij de sponsors
>en wij nog maar weinig kunnen
iken, omdat wij eerst in eigen
verzekerd moeten zijn van
sale steun'.
dat vinden van die massale steun
fer de gesponsorde coureurs is
0 Bakker hard bezig. John
dissen: 'Nanno is een stencil aan
iervaardigen, dat wij tijdens de
1 van Noord-Holland aan de
rs uitreiken. Daarin worden de
stellingen uiteengezet. Als er
aren bestaan, kunnen die aan ons
'orden gemaakt. Wij vragen
ook om adspirant-
ïursleden. Ons streven is erop
cht om uit zoveel mogelijk
leringen vertegenwoordigers in
lestuur te krijgen'.
Cornelissen is het duidelijk
ns met de bestaande 9ituatie.
menteel is het zo, dat de sponsors
echten hebben en de renners de
Wat de sponsor goed vindt.
Gïl ben wij maar te accepteren. En
T)t lijkt soms wel. of wij slaven zijn.
zijn in Nederland een paar
lateurs, die goed betaald krijgen,
hebben rechten. Maar op dat
groepje moet je je niet
iken. Het gaat om die massa, om
jongens die bang zijn om hun
open te trekken tegen een
r, omdat zij dan het risico
uit de ploeg te worden gezet.
1 gaat ook om de renners, die van
g willen veranderen, maar dat
1 kunnen omdat het huidige
iorreglement het mogelijk
[t dat hun ploegleider hun die
blokkeert'.
roorzitter van de BAW weet in
erband een voorbeeld te noemen.
VO^-oorbeeld dat slaat op een renner
die deel heeft uitgemaakt van de
formatie, waarvoor nu John
Cornelissen zelf rijdt. 'Toine van den
Bunder reed vorig jaar bij Henny
Schouten in de ploeg. Er ontstond
een conflict tussen hem en zijn
sponsor. Van den Bunder wilde naar
een andere ploeg. Zijn sponsor
weigerde en plaatste hem op de lijst
voor het seizoen 1973. Van den
Bunder wil voor geen prijs meer
terugkomen; het gevolg is nu dat hij
een jaar lang niet in een merkentrui
mag rijden. Dat houdt onder meer in
geen grote klassiekers, een minimale
kans op uitzending naar het
buitenland en geen Olympia's Ronde
door Nederland'.
'Fedor der Hertog, een ander
voorbeeld. Ook hij kwam in conflict
met zijn ploegleider, maar dankzij de
bemiddeling van de sportcommissie
en Joop Middelink kon Den Hertog
dit seizoen wel naar de ploeg,
waarvan hij graag deel uit maakt,
omdat Den Hertog toprenner is. Maar
Van den Bunder is evengoed
gedupeerd. Het zou beter zijn. als in
dergelijke situaties de sponsor,
betrokken renner, sportcommissie en
BAW rond de tafel konden gaan
zitten om de geschillen uit te praten'.
Het is duidelijk dat de commercie
door de nieuwe sponsorbepalingen
een stevige greep op de amateur
wielrennerij heeft gekregen.
Wielrennen en commercie zijn twee
begrippen, waartussen steeds
moeilijker een scheidslijn valt te
trekken. Niet alleen in de
professionele sector, maar ook in de
categorie die nog altijd als die van de
amateurs wordt aangeduid, heeft de
reclamewereld zich de afgelopen jaren
vastgezogen. De amateurwielrennerij
in zijn huidige vorm is ondenkbaar
geworden zonder de kapitalen die de
commercie bereid is erin te pompen.
De tegenwaarde van de merkennamen,
in schreeuwende letters op de
wielershirts, is nog altijd aanzienlijk
genoeg om een groot aantal bedrijven
te interesseren voor een dergelijke
manier van sponsoring.
Semi-prof
Vanaf morgen, bij de start van het
amateurwielerseizoen in Nederland
met de Ster van Zwolle, krijgen de
sponsors weer een aanzienlijke
hoeveelheid publiciteit terug voor
hun geïnvesteerde kapitaal.
John Cornelissen
één front vormen
Wielrennerij en commercie profiteren
van elkaar in overvloedige mate.
Johnny Cornelissen: 'Op het moment
dat ik niet meer gesponsord wordt,
stop ik onmiddellijk. Ik werk nu voor
halve dagen, de meeste amateurs zijn
een soort semi-professionals, maar
denk niet dat zij er veel aan
overhouden. Wielrennen is een dure
sport. En als je maar halve dagen
werkt, moet je de rest van je
boterham bij elkaar zien te fietsen.
Als je dan je loonderving eraf trekt,
speel je in de meeste gevallen hooguit
quitte'.
Het gevaar bestaat, dat in de huidige
situatie de commercie de dienst gaat
uitmaken in de amateursector.
Cornelissen: 'Zover is het nog niet
gekomen; zolang de sportcommissie
nog het laatste woord heeft, is de
zaak in dat opzicht gezond'. Niettemin
vaardigde de sportcommissie wel een
sponsorreglement uit, dat de
bestaande reclamebelangen in de
amateurwielrennerij verdedigt en de
vrijheid van de renners aan banden
legt. Cornelissen: 'Er is een reglement
uitgevaardigd, dat ieder jaar weer
bijgeslepen moet worden. Wij hebben
de sportcommissie achter ons staan en
worden ook door de Bond van
Amateurssponsors geaccepteerd. Ik
denk dat wij op langere termijn toch
het een en ander kunnen bereiken'.
Het ziet ernaar uit, dat het huidige
reglement toch binnenkort drastisch
gewijzigd moet worden. Nieuwe
firma's die een grote amateurploeg op
de been willen brengen, zien de weg
naar de vedetten geblokkeerd door de
bepalingen. Op die manier is de
cDortcommissie bezig zijn eigen graf
te graven.
AMSTERDAM Het indoor-atletiek wacht nog steeds op een volledige erkenning. Het lijkt een wat
vreemde constatering op liet eerste gezicht. Immers, dit weekeinde komen tijdens dc vierde Europese
indoorkampioenschappen zo'n 350 atleten in het Rotterdamse sportpaleis 'Alioy' aan de start. Maar
het zijn zeker niet allemaal atleten die op dit w inters topevenement ook in topvorm verschijnen.
Want Rotterdam is voor velen slechts het begin van een atletiekjaar, waarin de toppen later in het
jaar, als er weer buiten gelopen kan worden, lig gen. En, Rotterdam noodt de atleten nog maar kort
na een top waar soms jaren naar toe is gewerkt: de Olympische Spelen van Münchcn.
que. Tot het barreren wordt ook het
springen van een hindernis van de
'andere' kant gerekend en het plotse
ling opheffen van een hindernisboom
tijdens de sprong. Wat die laatste
methoden betreft kan vrijwel - geen
topruiter zich vrijpleiten. Maar het
werk met prikkeldraad en andere
schokeffecten mag gerust tot de ex
ceptionele gevallen worden gerekend.
Jaap Rijks: 'Wat je ontdekt is weinig,
maar er gebeurt veel meer'.
Het barreren staat sinds het optreden
van Wiltfang weer hevig in de actua
liteit. Binnen de Nederlandse Hippi
sche Sportbond zijn onlangs nog (offi
ciële) stemmen opgegaan om speciale
functionarissen voor het houden van
toezicht op dergelijke overtredingen
aan te stellen. 'Het zou een zielige
vertoning met een soort politiemen
sen worden', vindt Rijks. 'Maar voor
de bescherming van de sport is het
onderhand noodzakelijk'.
Doping
Ook op internationaal niveau behoren
de ruiterorganisaties bepaald niet tot
de categorie sportbonden, die bepaal
de zaken rigoreus aanpakken. Over
het gebruik van doping bijvoorbeeld
is nog niet meer dan een discussie op
gang gekomen. Concrete voorstellen
op de controle van stimulerende mid
delen lijken voorlopig nog ver weg.
Rijks: 'De veterinaire commissie van
de internationale organisatie (FEI)
wil er nu iets aan gaan doen. Als ik
de verhalen mag geloven wordt er al
veel met de spuit gewerkt. Maar con
troleer het maar eens. Als een wiel
renner doping gebruikt, is dat voor
zijn eigen verantwoording. Een paard
kan zich evenwel niet verweren of er
om vragen. Het is verfoeilijk als jc
dat dier 'ook wat geeft'.
Dat er in de schaduw van een jacht-
of puissance springconcours kwalijke
praktijken uitgeoefend worden, kan
niemand bestrijden. De geringe con
trole blijkt in feite zoveel als een
uitnodiging tot niet-geoorloofde han
delingen. De invloed van de commer
cie is niet vreemd aan die ontwikke
ling. De ruitersport is populair en
daardoor een gewild object voor pu
bliek en sponsors. De grootte van de
geldprijzen neemt jaarlijks toe. Ook
de eisen van de ruiters, trouwens.
Hoewel velen nog de romantische sta
tus van amateur als een kleinood
bewaren, is ook de springsport aan de
top tot een keiharde zaak geworden.
Rijks: 'In de ruiterwereld zie ik geen
verschil meer tussen amateurs en
profs. Ze verkopen allemaal paarden.
Officieel heet het, dat als een ruiter
een bepaald aantal paarden per jaar
verkoopt, hij tot de professionals ge
rekend kan worden. Op dat punt kun
je verzinnen wat je wilt. Controleer het
maar eens. Alles draait om geld'.
Macht
Topruiters kunnen zich veel veroorlo
ven. omdat ze de macht in handen
hebben. Verenigingen en stichtingen,
die concoursen hippique organiseren
schromen niet om bepaalde ruiters tot
de verste uithoeken van Europa ach
terna te reizen om van hen een
toezegging voor deelname af te din
gen. Binnen afzienbare tijd zullen de
ruiters niet meer, zoals nu nog. ge
noegen nemen met een aantrekkelijke
prijzenpot en een onkostenvergoeding
van een paar tientjes per dag. Bij de
inschrijving voor een evenement zal
door steeds meer vedetten startgeld
geëist worden.
De logge FEI kijkt voorlopig machte
loos toe. De reglementen van die
organisatie, waarbij zestig landen zijn
aangesloten en waarin Nederland door
Rijks vertegenwoordigd is, laten ruim
te voor de vreemdste capriolen van de
ruiters. Rijks: 'De organisatoren van
bepaalde wedstrijden zullen zich dui
delijker op moeten stellen. De ruiters
hebben de concoursen net zo hard
nodig. Dat besef is er nog niet'.
Jaap Rijks, aan het einde van de
jaren veertig en het begin van de
jaren vijftig met het paard Master
zelf een fameus ruiter, bekijkt de
De Duitser Gerd Wiltfang werd vorig jaar geschorst omdat hij kort voor de Grote Prijs van Europa
in Rotterdam met zijn paard zou hebben gebarreerd.
talrijke ontwikkelingen in deze sport ben toch niet verplicht om fanaat te sport heb gevonden, dat ik later iets
argwanend. 'Grote concoursen-hippi- blijven? Ik heb me altijd op het terug wilde doen. Maar dat wil nog
que zijn springorgioën geworden, standpunt gesteld, dat ik vroeger zo- niet zeggen, dat ik nu nog voor de
Daarom ben ik gaan relativeren. Ik veel vreugde en voldoening in deze springsport alles opoffer'.
dan hadden we zeer zeker druk willen
uitoefenen. Misschien was het gewoon
niet geaccepteerd* Nu zeggen we dat
het wel kan. We hebben natuurlijk
geprobeerd om de betrokken atletes
te bewegen om toch mee te doen,
zeker omdat het een topevenement
betreft. Het eerste grote internationa
le evenement wat de KNAU organi
seert. Maar je hebt gewoon rekening
te houden met de persoonlijke belan
gen van de atleten. Die worden geres
pecteerd'.
De KNAU is, ook dankzij dit evene
ment, steeds warmer aan het lopen
voor het indoor-atletiek. Het heeft
echter vooral in het nabije verleden
nogal wat geld en moeite gekost, om
zoveel wedstrijden te organiseren, dat
het voor de atleten aantrekkelijk
wordt om deel te nemen aan indoor-
wedstrijden. 'Op de eerste plaats', zegt
Grewer, 'heb je te maken met het feit
dat de baan steeds weer opgebouwd
moet worden. Vorig jaar heeft de
sponsor geprobeerd in ieder geval de
kosten eruit te halen, door de baan
steeds weer naar andere plaatsen te
brengen. Dat kost handen vol geld.
Daarom streven we er ook naar, om die
baan volgend seizoen bijvoorbeeld
permanent in Leiden in de Groen-
oordhal te krijgen. Dan kun je meer
wedstrijden organiseren dan nu moge
lijk is geweest. Je zou een serie
wedstrijden kunnen hebben, waarbij
ook gewoon de brede onderlaag, de
wat minder getalenteerde atleten, een
kans krijgen om aan de start te ko
men. Die mogelijkheden waren nu
nog beperkt en dat heeft een verdere
ontwikkeling van het indooratletiek
in de weg gestaan. Ik ben zelf een
warm voorstander van indoor-atletiek.
Je moet alleen proberen de proble
men die dat geeft in Nederland op te
lossen'.
Lift
Indoor-atletiek zit echter wel in de
lift. Vooral internationaal, dankzij bij
voorbeeld de spectaculaire jacht van
Emiel Puttemans op het wereldrecord
op de 3000 meter. Daar is steeds ook
het publiek op af gekomen. De perma
nente baan in Leiden, plus de baan
van Rotterdam die ook eigendom is
van Ahoy's organisatoren, zouden in
Nederland, ondanks de gebondenheid
aan het westen, voor een verdere
opstuwing kunnen zorgen. Maar dan
zal de top ook ingesteld moeten raken
op een extra-winter optreden van ni
veau. Zo ver is het nog niet. 'Maar
zegt Hes Grewer, 'die instelling kun
nen we kweken. We werken er naar
toe. Het gaat niet op stel en sprong.
Als je ziet hoe alles rond het indoor-
atletiek echter in de afgelopen jaar
vooruit is gegaan, dan moet de kans
op ontplooing hier ook groot zijn'.
BOSCH Een hardhandige
icaanse generaal ontlokte de
envereld in 1948 beschaafde
itjes van afschuw en verbijs-
O^g toen hij zijn paard tijdens
1 concours hippique plotseling
ng over een voetbaldoel te
Dgen. Het arme dier, dat het
dééd ook, moest kennelijk le
de benen wat beter in te trek-
Sinds die historische escapa-
aa de geestelijk vermoedelijk
ipele opper-officier zijn de
hoden om springpaarden tot
ere daden te brengen alleen
teg"" wat geraffineerder gewor-
i Maar het kwaad is zeker niet
eroeid
gs»
iaa l
in hippische kringen wordt de
naar opmerkelijke prestaties
ne toename van de commerciële
'gen steeds uitgebreider. Omstre-
onderwerpen als dat barreren en
■tra van d°P'nS z'jn door dc
\c. "ters zélf echter taboe verklaard,
flik een bepaalde rijder
Toetreding zó openlijk begaat, dat
>or een internationaal jurylid
>t wordt. Dat is vorig jaar sep-
nerer met Gerd Wiltfang gebeurd.
^estduitse vedette, die kort daar
op het Olympisch festijn in
ten niet het algemeen verwachte
>n de individuele wedstrijd
veroverd, zinde op revanche
01 Grote Prijs van Europa in
ooi
„ty viHf0ravond van die wedstrijd
)rü 'utiang zijn viervoeter op het
«rein in het Kralingse bos een
*®er °ver een ijzeren stang
pul. Nederlandse jurylid
ii za§ die geforceerde pogin-
h" Wl,tfang en greep in. Naar
n.S van die affaire werd de
ei4uiHoJi'e' aüeen tot het einde van
SlU ar geschorst, bovendien laaide
'n West-Duitsland opnieuw de
Sle over het barreren hoog op.
JAAP RIJKS
relativeren
Gerenommeerde ruiters kregen over
dit ondenverp in de kranten en op de
beeldbuis uitvoerig het woord. Vrij
wel iedereen ontkende ooit op een
dergelijke manier met de paarden te
hebben gewerkt.
Snufjes
Ondertussen werden echter ook, mees
tal heimelijk, alle mogelijke snufjes
op dit verboden gebied gepresenteerd.
Cola-doppen zouden, met de rand naar
boven, op de bomen van de hindernis
sen gespijkerd worden, prikkeldraad
zou erg nuttig kunnen zijn en ook
met behulp van elektrische schokken
zouden paarden wat beter op hun
voeten gaan letten. De waarheid over
die verhalen is vertekend. Natuurlijk
wordt er gebarreerd. Maar die 'zonde'
wordt dan wel zeer heimelijk begaan
en zeker niet op publieke plaatsen als
het terrein van een concours hippi-
Dat is een van de belangrijkste rede
nen, waarom het indoor-atletiek nog
niet die grote doorbraak beleeft die
zou moeten komen. Een doorbraak
die ook zou moeten uitkomen in de
publieke belangstelling. Indoor-atle
tiek is aantrekkelijk, omdat er gelo
pen wordt op een korte houten ovaal,
waardoor de strijd beter te volgen is.
En daarnaast is het aantal af te
werken nummers beperkt, zodat het
mogelijk is om overzicht te houden
op het hele gebeuren. Het zijn zaken
die in het voordeel werken van het
binnengebeuren. Het enige wat tegen
zit is gewoon het feit, dat het belang
nog steeds niet naar waarde wordt
geschat.
Tribune
Dr Gerrit den Ambtman
Dat is ook gebleken uit bijvoorbeeld
het feit, dat drie Nederlandse deel
neemsters zich uit de ploeg hebben
teruggetrokken. Riet van de Berg,
haar getrouwde zus Wilma van Gooi
en Trudy Ruth hebben laten weten
niet in Rotterdam aan de start te
zullen komen. Wilma van Gooi wilde
'een groot evenement ook eens vanaf
de tribune bekijken'. Trudy Ruth
heeft zich onvoldoende kunnen prepa
reren en haalde zo vond ze zelf de
limiel niet ruim genoeg. Riet van de
Berg is lang geblesseerd geweest en
wilde niet het risico lopen in een
groot duel te ver te gaan, waardoor
zij de kans zou lopen opnieuw ge
kwetst te raken.
Op een rij gezet, zijn het heel plausi
bele redenen van drie Nederlandse
topatletes, waarvan er twee (Wilma
van Gooi en Trudy Ruth deel uit
maakten van de Olympische ploeg).
Een punt is echter, dat de technische
commissie al voor de selectie voor
Rotterdam wist dat het trio niet zou
verschijnen. Gewoon omdat het zo
merseizoen belangrijker wordt geacht.
Vrijheid
Waarom ze dan toch geselecteerd zijn,
legt Hes Grewer, voorzitter van de
nationale technische commissie uit:
'Dat is de vrijheid die je iemand toch
wilt laten. Het is een beslissing die
wij helemaal over hebben willen laten
aan de betrokken atleten. Zij hebben
bewezen met hun prestaties in aan
merking te komen voor een evene
ment als de Europese kampioenschap
pen. Dan speel je de zwarte piet
de terminologie van de kabinetsforma
tie duikt steeds weer op maar in
hun handen. Als zij heel goede rede
nen hebben om af te zeggen, dan
accepteren wij dat volledig. Al gaat dat
dan wel met bloedend hart'.
De diepere oorzaak weet Hes Grewer
is ook gelegen in het feit dat Neder
land moet woekeren met het talent.
Dc top is erg smal en het bete
kent dat op die kleine groep atleten
voortdurend een beroep gedaan moet
WILMA VAN GOOL
liever op de tribune
worden. Met zo'n smalle top is het
ook erg moeilijk om in een jaar tijd
verschillende toppen te leggen. 'Het is
maatschappelijk en sociaal niet ver
antwoord om naar meerdere toppres
taties te gaan werken. Je hebt te doen
immers met amateurs die in vrije tijd
moeten trainen. Neem eens de mid
den- en lange afstandlopers. Dat zijn
mensen die dagelijks zo'n zes uur
moeten trainen. Dat zijn ook mensen
die hun training helemaal moeten
verleggen vanwege die verschillende
toppen. Je moet van duurlooptraining
naar het crossen en dan zou je weer
naar het indoorwerk gaan. Dat is een
moeilijke zaak. In het buitenland kan
het wel, als de top breder is. Dan kun
je gewoon een aantal andere atleten
naar voren schuiven. Wij hebben die
mogelijkheid niet'.
Afzegging
Een ander punt is ook, dat de techni
sche commissie weet, dat de atleten
de Europese kampioenschappen zien
als een zuiver persoonlijke wedstrijd.
Het is veel minder een gebeuren van
'de Nederlandse ploeg'. Grewer weer:
'Als die afzeggingen zouden zijn geko
men voor een landenwedstrijd buiten,