BERTUS AAFJES EN DE
CEEST VAN RECHTER OOKA
otie over elf miljoen
Jfnoeilijk voor minister
gulden
Engels
(Commentaar
Gaullisten
Mantrouwen
'Ik ben niet meer de man die alleen in poëzie dacht'
Ad Rem gRApt om bARend
gezond
naam
ulster
T4f ROUW/KWARTET DINSDAG 27 FEBRUARI 1973
BINNENLAND
T5/K7
Groe )c Franse premier, Pierre Mcssmer,
ziji |Ceft jn een stembusrede ook de
<EG-partncrs schrik trachten aan te
over de gevolgen van een cven-
s lam uele linkse overwinning bij de komen-
onag e parlementsverkiezingen. Zo'n ovcr-
onne "nnin8 zou volgens hem 'het einde
af t an de opbouw van Europa' bctckc-
luwig en. Immers: het regeringsprogramma
er °P an links omvat annexatie van alle
in he
xonomische activiteiten door de
-fan
t er
die
ien h
iten)
niet 1
lend
o-PT' tëat> zo redeneerde hij, en dat zou
ninge nverenigbaar zijn met de beginselen
ien t an de Euromarkt, die o.a. gebaseerd
oeicn i op het vrije verkeer van mensen en
isietj
ver d «deren.
latuurlijk is die nationalisatie een
n Fer chrikbeeld voor een heleboel Fran-
ren
maar het Verdrag van Rome, dat
de, en grondslag ligt aan de Europese
jcmecnschap, verbiedt het echt niet.
tegeIet bemoeit zich daar in het geheel
jct mee hC[ vrijc verkeer van goedc-
personen waar het in dit
erdrag over gaat, betreft het verkeer
issen de aangesloten landen: regerin-
fcn mogen export en import van
ocderen en onderling reisverkeer niet
erhindcren. Als deze regel betrekking
|d op de eigendom van de produktie-
liddelen in de aangesloten landen,
ras de EEG waarschijnlijk helemaal
iet van de grond gekomen. Hoeveel
latsbelangcn waren er om te begin-
al niet betrokken bij de totstand-
iming van de Kolen- en Staalge-
|eenschap? Messmer moet wel in
ite nood zijn als hij zelfs de Euro-
ie gemeenschap te hulp roept tegen
jn politieke tegenstanders.
)c internationale golf van kritiek op
et Israëlische optreden tegen een
ibisch verkeersvliegtuig blijkt bij de
iraëlischc regering weinig twijfel te
ebben gewekt aan de juistheid van
aar standpunt, dat de Boeing terecht
'erd neergehaald.
)m zich de hardnekkigheid waarmee
iraël aan dit standpunt vasthoudt, te
unnen indenken wat niet hetzelfde
als haar goedkeuren moet men
eseffen, dat het begrip veiligheid
)or de Israëli's met meer emoties
laden is dan voor de meeste andere
ilkcn. Dit is een verklaarbaar gevolg
het feit, dat de historie hun
einig reden heeft gegeven om de
litenwereld argeloos en vol vertrou-
en tegemoet te treden. Als het lot
^\,t,kn de Joden in de tweede wcreldoor-
1"? $g> en de houding van de geallieerden
.artegenovcr, hun nabestaanden één
heeft geleerd, dan moet het helaas
l deze zijn, dat men in deze wereld
:t verst komt door zoveel mogelijk
zichzelf te vertrouwen, en zo wei-
ig mogelijk op anderen.
Ai. Jie staat Israël dankt zijn opkomst en
-J^jptwikkeling niet in de laatste plaats
jeraan, dat zijn inwoners zich altijd
;inig gelegen hebben laten liggen
detain wat de buitenwereld van hun
en laten vond. Hun achterdocht
gens de internationale buitenwereld
omt meermalen gerechtvaardigd geble-
ferhofcn.
'ie dit alles overweegt, hoeft daarom
hter de starre houding van Israël in
itj'ê n! kwestie van het Libische vliegtuig
pg niet goed te keuren. Alle begrip
tor de situatie van Israël kan het feit
ct wegwissen, dat zijn regering het
erhalen van een burgervliegtuig dat
toven: en dit is van kardinaal belang
iVat v zjg was het Israëlische luchtruim te
enh"®erlaten, blijft verdedigen als een
chtmatige daad. Dat is zeer triest,
•oral ook vanwege liet licht dat het
crpt op de Israëlische maatschappij,
kennelijk meer en meer de gevan-
len wordt van haar drang naar
ilstrekte militaire veiligheid, en daar
van haar eigen strijdkrachten.
door Leo Kleyn
'Ja, mijn vader,' zegt Bertus
Aafjes peinzend. 'Hij stierf,
toen ik twaalf jaar was. Ik had
veel bewondering voor hem. Hij
sloeg je bijvoorbeeld nooit. Het
was een geweldig rechtvaardige
De geest van Aafjes' vader waart rond
in de verhalen waarin zijn zoon de
legendarische Japanse rechter Ooka
de hoofdrol laat spelen. Het jongste
verhaal, 'Een lampion voor een blin
de'. is geschreven in opdracht van en
uitgegeven door de Commissie voor
de collectieve propaganda van het Ne
derlandse boek: het doet dienst als het
traditionele boekenweekgeschenk. In
een toelichting bij het verhaal schrijft
Bertus Aafjes dat rechter Ooka werke
lijk heeft bestaan, van 1677 tot 1751.
Ooka. rechter in Edo, het tegenwoor
dige Tokio, dankte zijn faam aan 'zijn
menselijkheid en vrijzinnigheid'. Aaf
jes herschiep hem naar het beeld en
de gelijkenis van zijn bewonderde
vader, en ook een beetje van zichzelf.
Een dichterlijke vrijheid van iemand
die, al is dat dan wel weer enige tijd
geleden, door een criticus 'de meest
dichterlijke onzer dichters' werd ge
noemd.
De dichter Bertus Aafjes heeft weinig
meer van zich "laten horen, de afgelo
pen jaren. Zijn laatste bundel, 'De
karavaan', verscheen in 1953. De
'poëet', zoals hij zichzelf, zonder ironie,
noemde, was toen al aardig verdron
gen door de journalist, die naar verre
landen reisde om voor dag- en week
blad verslag te doen van de zeden en
gewoonten van hier weinig bekende
volken.
Tussen zijn reizen dnor woonde hij in
het Zuidlimburgse Hoensbroek, waar
hij acht kamers van Kasteel Hoens
broek tot zijn beschikking had. Dat
ruime onderkomen dankte hij aan de
directie van Staatsmijnen, die het kas
teel in eigendom had en ook oog had
voor hogere dingen dan het aards
gewroet. 'Ze vonden het wel leuk',
zegt Bertus Aafjes, 'daar iemand te
laten wonen die naam had gemaakt
op cultureel gebied'. De in die dagen,
de late jaren veertig, gevierde dichter
maakte van het aanbod dankbaar ge
bruik.
Bertus Aafjes
Zaklantaarn
Wie Lambertus Jacobus Johannes
Aafjes, nu 58 jaar, bij het naderen
van de boekenweek 1973 wil opzoe
ken, treft hem niet in Kasteel Hoens
broek aan. Hij is weer eens uitgewe
ken naar Swolgen, wat hij de laatste
acht jaar geregeld doet. Daar, in de
binnenlanden van Noord-Limburg, be
schikt hij over een tweede huis, hem
ter gelegenheid van zijn 50e verjaar
dag door een paar bewonderaarsters
aangeboden.
Is Swolgen al moeilijk te vinden, het
huis moet helemaal met een lan
taarntje worden gezocht, na het inval
len van de duisternis zelfs in letterlij
ke zin: als Bertus Aafjes 's avonds
zijn bezoeker naar de wachtende taxi
brengt, gaat hij hem, gewapend met
een zaklantaarn, voor op het donkere
pad dat naar de weg leidt. De eenyou-
dige, maar gerieflijke woning bevindt
zich in het tot in de naam toe
sprookjesachtige Zevenbergenbos.
Rondom het huis zijn veelvuldig eek
hoorns waarneembaar; de van de na
tuur vervreemde stedeling wordt er
opmerkzaam op gemaakt dat ook rood
borstjes, koolmezen en een Vlaamse
gaai niet ontbreken. De serene stilte
rondom en in het buitenverblijf wordt
geaccentueerd door een hortende
monoloog, ten gehore gebracht door
een uitheemse spreeuw, een beo, die
het echtpaar Aafjes in India of daar
omtrent heeft opgeduikeld.
Bertus Aafjes en zijn vrouw, door
haar man en andere intimi Poes ge
noemd, is geen moeite te veel het de
verslaggever naar de zin te maken. De
Poëzie is te veel
als kunst met
een grote k gezien
schrijver is voortdurend ln de weer
met foto's, boeken en curiosa, zoals
een fraai brokaten carnavalshoofddek
sel, waarmee hij zich binnenkort weer
hoopt te tooien: zijn vrouw zorgt
ervoor dat honger en dorst doeltref
fend bestreden worden.
Miljoen
Poes, om haar gemakshalve ook maar
zo te noemen, laat zich in het gesprek
overigens niet onbetuigd. Waar Ber
tus Aafjes nog wel eens moeite heeft
met de formulering van een ant
woord, heeft zij haar woordje snel
klaar: de dromerigheid en de ver
strooidheid van de dichter/schrijver
zijn haar vreemd.
Voor wie het meer te doen is om de
inzichten van de literator dan om die
van zijn vrouw, geeft dat wel eens
problemen, al moet daaraan onmiddel
lijk worden toegevoegd dat zij ook
graag bereid is de interviewer een
handje te helpen. 'Als ik nou verslag
gever was', zegt ze, 'zou ik vragen:
Wat zou u als schrijver doen als u
een miljoen kreeg?' Het is in elk
geval een vraag waarmee de schrijver
EN HAAG Deze week moet de Tweede Kamer beslissen over de
IEN HAAG Deze week moet de Tweede Kamer beslissen over de
lotie van mevrouw Gardeniers-Berendsen (KVP), waarin aan de
igering wordt gevraagd uit de rijksbegroting 1973 nog elf miljoen
1 peuren. De drie confessionele partijen vinden, dat dit bedrag extra
oet worden uitgegeven om de ergste pijn, die de bezuinigingen bij
huid. et welzijnswerk hebben veroorzaakt, weg te nemen.
in
,ken i inavond laat komt minister Engels
estree;RM) aan het woord en kan hij
ratie fen horen, of hij deze ongewone
poot otie aanvaardbaar vindt.
i en j zal wel 'nee' zeggen omdat een
beha] 'eng begrotingsbeleid eist, dat wan-
ikleur er de Tweede Kamer extra uitgaven
naagt, zij ook aangeeft op welke
Ije r< sten van de betreffende begroting
zuinigd moet worden,
ontwefeel consequenties kan een dergelijk
■ouw ïee' niet hebben, daar het kabinet
itbunt ogst demissionair is. Over de conse-
nvoud lenties van deze niet-alledaagse par-
.voud nentaire situatie schreven wj eer-
gewe r.
voors oensdagmiddag zal de Kamer over
i hem pikante elf miljoen gulden stem-
1 u 1 en.
'hikkc ln worcjt 0ok beslist over de motie-
lliam )og(j (PvdA) die als achtergrond
ieft te zorgen, dat het Concertge-
h ,uworkest cen ""boen gulden meer
een n -jj^ en over de motie-Voogs betref-
moe ndo het voortbestaan van de toneel-
:wam oep pr0i00g jn Eindhoven. Deze
ïana. oep ste]t ZOch nogal progressief op.
mj t zou de reden zijn van haar subsi-
jn va emoeilijkheden. Er zou bij de be-
rdeling van de subsidie gekeken
vervol jn naar de inhoud van de kunstui
tingen. In de Tweede Kamer wordt
dit kwalijk genomen.
Steeds meer vraagt men zich af of de
begrotingsdebatten van de laatste we
ken nog zin hebben, omdat politiek
alles onzeker is. Is het niet beter er
hamerstukken van te maken? Hier
staat tegenover, dat een debat als
over de begroting van G'RM toch
spanningen kan oproepen. Misschien
is dat ook het geval met de discussie
vandaag over de overplaatsing van
een deel van het CBS naar Zuid-
Limburg. Minister Langman zal wel
een meerderheid voor zijn beleid vin
den in de verdeelde Kamer. Die ver
deeldheid loopt door verschillende
fracties heen.
Verder staan op de kameragenda deze
week de afronding van het debat over
onderwijs en wetenschappen, de be
groting van economische zaken en van
verkeer en waterstaat.
Problemen, die bij' het economische
debat aan de orde kunnen komen zijn
bijvoorbeeld de sterke internationale
concernvorming, waardoor de nationa
le wettelijke greep op de bedrijven
geringer wordt en de buitenlandse
penetrate die in Nederlandse bedrij
ven steeds grotere vormen aannneemt.
Ook zou de vraag gesteld kunnen
worden of de fusiecode van de SER
geen wettelijke basis zou moeten krij
gen. Denkbaar is ook een wettelijke
regeling voor een materiële toetsing
vooraf van fusies. Een SER-commissie
studeert hard op dit probleem. Bij de
begroting van verkeer en waterstaat
zal de Kamer met name aandacht
besteden aan de financiële positie van
de PTT en de tariefsverhogingen. De
PTT moet dit jaar 87 miljoen meer
aan het rijk afdragen dan normaal in
verband met de moeilijke positie
waarin de schatkist verkeert. Deze
extra bijdrage aan de schatkist is
mede de oorzaak van de tariefsverho
gingen. De Kamer is hier weinig
gelukkig mee en zal in ieder geval
aandringen op verandering van de
rechtspositie van de PTT zodat dit
soort grappen in de toekomst niet
meer kunnen worden uitgehaald.
weinig moeite heeft. 'Ik zou het uit
handen geven', zegt hij prompt.
Het antwoord lijkt bij de snel weer
uit haar verslaggeversrol vallende
Poes lichte paniek te veroorzaken.
'Wat zou je uit handen geven?' vraagt
ze ontsteld. De verduidelijking van
haar man dat hij slechts het beheer
over dat miljoen uit handen zou ge
ven, lucht haar zichtbaar op.
Reisreportages
Geld mag dan voor een dichter even
min een rol spelen als voor een heer,
het wordt wat anders als je een
vrouw en vier kinderen in leven moet
houden. Een dichter kan het zich in
zulke omstandigheden niet veroorlo
ven uitsluitend poëzie te scheppen.
Van 'Een voetreis naar Rome', het
gedicht waarmee Bertus Aafjes in
1946 half Nederland in een roes van
opwinding bracht, mogen dan inmid
dels 100.000 exemplaren zijn verkocht
('een journalist heeft eens uitgere
kend, dat ik vijftig maal naar de
maan zou kunnen lopen, als ze achter
elkaar werden gelegd'), een miljoen
krijg je zelfs daarmee niet in het
laatje.
Om den brode zag Bertus Aafjes zich
gedwongen zich naast zijn dichterlijke
werk, dat hij nooit helemaal verloo
chende, te wijden aan beter betalend
proza. Bovendien kon hij het zich als
prozaïst veroorloven er opnieuw van
door te gaan, na zijn al in 1936
volbrachte voetreis naar Rome. Bertus
Aafjes trok naar Italië ('mijn tweede
vaderland"), naar Egypte, naar Israël
en naar andere landen, waarover hij
graag gelezen en naderhand gebundel
de reisreportages schreef.
kaak stelde. En Poes weet nog dat er
een kapelaan aan de deur kwam die
haar vroeg of ze dat wel nam van
Bertus.
Achteraf constateert Bertus Aafjes dat
hij met zijn wel 'heidens' genoemd
gedicht de aanzet heeft gegeven tot de
opruiming van een taboe. Naar zijn
gevoel heeft hij daarmee de weg vrij
gemaakt voor schrijversgeneraties die
na hem kwamen. Het tragische is dat
juist hij zich, meer dan enig ander
dichter, de gramschap op de hals
haalde van de Vijftigers, die kort na
de verschijning van de 'Voetreis' aan
het publiceren sloegen.
Daartoe had hij ook zelf wel aanlei
ding gegeven, door in drie in Else-
viers Weekblad gepubliceerde essays
van leer te trekken tegen de Vijftigers.
'Daar stonden', zegt hij nu, 'juiste
dingen in en onjuiste dingen. Het was
de bedoeling dat er nog drie essays
zouden volgen waarin de Vijftigers
verdedigd werden, maar Elsevier vond
het na die eerste drie welletjes'. Ach
teraf heeft hij zijn aanval wel betreurd,
maar, zegt hij, 'eigenlijk heeft het de
atmosfeer wel verhelderd'.
Overigens hebben de Vijftigers, en
alle anderen die de vaak als 'zangerig'
omschreven poëzie van Bertus Aafjes
maar niks vonden, het gehalte van
zijn gedichten wel onderschat. Als hij
dat zegt, heeft Aafjes niet zozeer het
oog op 'Een voetreis naar Rome', al
vindt hij dat nog steeds een 'mooi
gedicht', als wel op 'In den beginne',
dat in 1949 verscheen.
Dat eveneens lange gedicht, met als
plaats van handeling het paradijs van
Adam en Eva, is volgens Bertus Aaf
jes 'nog niet ontdekt'. Die ontdek
king, verwacht hij, zal nog wel een
jaar of tien op zich laten wachten. 'Er
is al erg veel over geschreven door
filosofen en filologen, maar de poëzie
critici konden het niet lezen. Maar
dat komt nog wel. Men denkt nog
altijd dat ik een bijbels verhaal heb
willen vertellen, terwijl het gaat om
het wezenlijk tekort van de mens om
zich in taal uit te drukken'.
Speurder
Gevlucht
Er was trouwens nog een reden waar
om Bertus Aafjes na de verschijning
van 'Een voetreis naar Rome' naar
het buitenland vertrok. De roem die
hij met die 'kleine odyssee' oogstte,
en niet alleen in de zogeheten literai
re wereld, werd hem gewoon te veel.
'Ik ben ervoor gevlucht', zegt Bertus
Aafjes nu.
'Roem', voegt hij eraan toe, 'dat is
een fictie. Als ik naar Cruyff kijk,
dan kijk ik naar een paar excellente
benen. Maar wat weet ik van Cruyff?
Cruyff is een fictie'. Zijn populariteit
bezorgde hem ook een 'verschrikkelij
ke jalousie de métier'. En, praktisch
bezwaar: zijn brievenbus raakte ver
stopt.
Hij werd overstelpt met loftuitingen,
met manuscripten van beginnende
dichters en met de vreemdste verzoe
ken. 'Ik werd in die tijd eens opge
beld door iemand die vertelde dat hij
altijd onenigheid had met z'n kinde
ren. Nu hebben mijn kinderen en ik,
zei die man, uw 'Voetreis' gelezen en
we vinden het allemaal prachtig. Er is
dus kennelijk toch iets dat ons bindt.
Wilt u daarover niet met mij en de
kinderen komen praten?'
Met 'Een voetreis naar Rome' haalde
de dichter, die in 1936 zijn studie
voor priester had opgegeven, zich ook
de toorn van de rooms-katholieke gees
telijkheid op de hals. De zielzorgers
vielen met name over een passage
waarin de ik-figuur in cen hotel met
een dienstmeisje naar bed gaat. Dat
ging in 1946 te ver.
De hoofdredacteur van het rooms-
katholieke weekblad De Linie. prof.
dr. J. H. Creyghton s.j., opende
frontaal de aanval met een vlammend
stuk op de voorpagina, waarin hij
deze 'doodzonde', deze 'minachting
voor de elementaire wetten der kuis
heid en der naastenliefde' aan de
De prozaschrijver waartoe Bertus Aaf
jes zich heeft ontwikkeld heeft de
dichter in hem niet onberoerd gela
ten. 'Ik ben niet meer de man die
uitsluitend in poëzie dacht', zegt hij.
Toch is hij er juist de laatste tijd
weer mee bezig en het zou best
kunnen dat er binnen afzienbare tijd
weer een nieuwe bundel van hem
verschijnt.
De gedichten daarin zullen wel anders
zijn dan die van zo'n twintig jaar
geleden. 'Als man op rijpere leeftijd',
zegt Bertus Aafjes, 'wil ik de poëzie
zo ver mogelijk houden van mijn
eigen gevoelens. Wat Kloos heeft ge
zegd, dat poëzie de allerindividueelste
expressie is van de allerindividueelste
emotie, daar voel ik niets meer voor.
Die gevoelens van mij, denk je als je
ouder wordt, die kunnen toch niet zo
belangrijk zij..'.
'Onze nationale Bertus', zoals Karei
Jonckheere hem in 1950 in een lezing
noemde, de 'begenadigd zanger', de
'zoet-gevooisde bard', de 'algemeen be
wonderde troubadour', de 'lieveling
der muze' cn de 'heraut van het
schone', die hij volgens allerlei hoog-
dravers was, merkt nuchter op: 'Poë
zie is in Nederland altijd veel te veel
als kunst met een grote k gezien. Er
wordt altijd gedaan alsof poëzie het
allerbelangrijkste is. Maar kijk nou
eens naar andere landen, naar Duits
land bij%'oorbeeld, daar staat een
goed reisboek hoog op de ladder. In
Nederland is dat iets dat erbij hangt.
We zullen hier nooit tot het besef
komen dat een reisboek heel belang
rijke literatuur kan zijn'.
Intussen is Aafjes ook al geen reis
boekenschrijver meer. Hij heeft zich
nu helemaal geworpen op zijn Ooka-
verhalen en zich indertijd voorgeno
men ('ik heb stof genoeg') er een
stuk of zes te schrijven. Tot nog toe
zijn er vier verschenen. En dan
droomt hij er nog wel eens van 'een
soort jonge dichterlijke speurder' te
creëren.
Behoefte
Zelf heeft Bertus Aafjes duizenden
detectiveverhalen verslonden. Volgens
hem is er grote behoefte aan het
genre. 'Overal is een crisis, alles is in
beweging. Daarom hebben de mensen
er behoefte aan voordat ze gaan sla
pen even een vast punt te hebben;
even hebben ze niet zelf de verant
woordelijkheid, is er een ander die
handelt, die een moord oplost'.
En zoals hij meent dat poëzie onder
schat wordt, zo gelooft hij ook dat ten
onrechte op bijvoorbeeld detectivero
mans wordt neergekeken. 'Ik wil geen
literatuur meer schrijven', zegt Bertus
Aafjes, 'wel entertainment. Neem nou
de Odyssee, die ik vertaald heb, dat is
entertainment. Op de stukken van
Shakespeare, die werden geschreven
voor het theatertje op de hoek. Ik
vind dat goeie literatuur altijd enter
tainment moet zijn'.
Maar als Bertus Aafjes geen litera
tuur meer wil schrijven, hoe zit dat
dan met die gedichten? 'Dat heb ik
nou altijd met interviews', zegt hij.
'Dan zeg ik dingen, en dan denk ik
even later: het tegenovergestelde is
ook waar'.
AMSTERDAM Twee mannen in
blauwe overalls hebben gistermiddag
een gewapende overval gepleegd op
een agentschap van de gemeente-giro
in Amsterdam. Zij hebben de kashou
der overmeesterd en zijn er vandoor
met een bedrag dat tussen de 10.000
cn 15.000 gulden ligt. Voor zover kon
worden nagegaan zijn de overvallers
te voet verdwenen in de richting Be
tondorp. De beide mannen hebben de
kashouder met een pistool bedreigd
en hem in een kast opgesloten.' Zij de
den ook de voordeur op slot. Volgens
de politie spraken de dieven Neder
lands.
De omstreden Barend Servet-shoio
heeft behalve het bestuur van de
VPRO ook de redactie van het
Arjos-blad Ad Rem een berisping
opgeleverd.
In het orgaan van de jongerenor
ganisatie van de ARP verscheen
namelijk een grote duidelijke foto
van de alleen van boven geklede
man, die steeds door de shoio stap
te. Het voorbeeld van cultuurmi
nister Engels volgend, heeft het
Arjosbestuur toen de redactie van
het Arjos-blad berispt. Bovendien
toerden vermanende stukjes ge
plaatst in het parlijorgaan van de
ARP 'Nederlandse gedachten' en
in het Friesch Dagblad.
Nu is het Arjos-blad Ad Rem niet
zo maar willekeurig overgegaan tot
publikatie van de foto. Het tweede
kamerlid Arend Vermaat, die zijn
sporen ook in de Arjos verdiende,
had over de Barend Servet-show
verontwaardigde vragen gesteld
aan de minister. Op deze parlemen-
'Openbaar vervoer: gezonde keus!'
Dat is de reclameboodschap die de
Koninklijke Nederlandse vereni
ging van transport-ondernemingen
het Nederlandse volk te brengen
heeft. Alle trams en bussen in het
hele land krijgen als spreekbuis
van de vereniging een affiche op
geplakt met deze grote boodschap
die, aldus de officiële uitleg, mikt
op het gezond verstand van het
publiek. Want wie de auto thuis
laat kiest niet alleen voor open
baar vervoer, maar ook voor eigen
gezondheid, omdat zonder eigen
auto reizen doorgaans betekent:
méér in beweging zijn, bevrijd zijn
van de spanning van het zelf rij
den. minder kans op een hartin
farct enzovoort enzovoort. En bo
vendien (zegt nog steeds de vereni
ging) bevorder je automatisch een
beter leefmilieu: minder auto's op
de weg. minder luchtvervuiling,
meer ruimte op de weg, meer
veiligheid voor iedereen. De kleu
ren waarin het affiche is uitge
voerd zijn daar dan ook naar:
oranje, omdat trams en bussen
tenslotte nationale vervoermidde
len zijn, groen omdat de kleur van
een fris milieu er zo schijnt uit te
zien en bruin dat 'de somberheid
van het wegverkeer' verbeeldt.
De KNVTO heeft alleen vergeten
dat trams en bussen, volgestouwd
met passagiers met griep, verkoud
heden en wat al niet meer onder
de leden (waar die dan ook mogen
zitten) evenmin direct uitgespro
ken gezond zijn. Wat je daar niet
allemaal kunt opdoen is met geen
pen te beschrijven; dat is althans
nog nooit gebeurd, maar het zou
best interessant zijn.
Poes Gysophila heet ze. de tot
de mooiste langharige van de Kat-
Expo in Den Haag uitgeroepen
poes, en een achternaam heeft deze
chinchilla-pers-poes ook nog: Van
der Eiken, anders dan haar
vrouwtje dat van achteren Smeehuy-
zen heet. De mooiste kortharige
was de self-lavender Capar Morgen
stond van de Haagse mevrouw
Smink Held Meer dan de
helft van de mensen die in 1971
medemensen op een heldhaftige
manier hebben gered, waren jeug
dig, meldt het jaarverslag van het
Carnegie Heldenfonds. Het fonds
reikte in dat jaar aan 108 redders
een beloning of een onderschei
ding uit Duivenliefde 'de
'postduif voor mensen in nood' die
dit weekeinde in Nijmegen op een
soort carnavalsfeest heeft gevlogen,
heeft z'n best gedaan: de instuif,
onderdeel van de nationale 'post
duif-actie, waarachter de Neder
landse Postduivenhoudersorganisa-
tie staat, heeft zo'n 140.000 opge
leverd, evenveel als dezelfde dui-
venhouders de afgelopen weken al
via allerlei andere acties voor de
stichting Mensen in Nood hebben
bijeengebracht i>Iunt Op 11
maart is er in de Tiburgse stads
schouwburg een internationale
muntenbeurs georganiseerd
door de plaatselijke verzamelaars
waaraan alleen al uit het bui
tenland zeker vijfhonderd verzame
laars hun bijdrage zullen leveren.
Behalve ruilen en kijken kunnen
de bezoekers ook munten laten
controleren en taxeren Vakantie
Een informatiemarkt over alles
wat maar met vakantie te maken
heeft, is op 16, 17 en 18 maart te
vinden in het Martinihalcentrum
in Groningen. Informatie bijvoor
beeld over kampeer- en recreatie
terreinen, nieuwe recreatieparken,
jachthavens, visgebieden, dagtrips
en nog veel meer, voornamelijk in
de drie noordelijke provincies.
taire aktie reageerde de Arjos-re-
dactie op rond Hollandse wijze
door 'als jongens onder elkaar' de
foto van de show-man te plaatsen
met dit bijschrift 'Barend Servet
show'. Fraktielid verhit door de
fraktic van een lid.
ARP-kamerlid Arend Vermaat was
aanvankelijk opgewonden door de
ze publikatie, maar zei later de
grap van de Arjos-redactie wel te
kunnen waarderen. Maar hiermee
was de kous niet af. Het Arjos
bestuur ivas er niet over te spre
ken en in het partijblad 'Neder
landse gedachten' verscheen het
volgende vermaan: 'Het blad toon
de een van onderen ontklede, to
taal onbekende man, een duidelij
ke miskleun. Bovendien lafwaar
om liet een van de meest forse en
gezonde hoofdbestuursleden zich
niet zo portretteren?'
In het Friesch Dagblad, hoofdre
dacteur H. Algra, schreef Sytze
Faber in dezelfde geest. Geen re
dactielid zou het in zijn hoofd
halen zo in het publiek te poseren.
Dat heeft namelijk iets ontluiste-
rends. Als men dat zelf zo voelt,
dient men ook niet te sollen met
de ontluistering van een ander,
aldus het Friesch Dagblad. Verder
herinnert het blad er nog aan, dat
de Arjos gelukkig bij voortduring
op de bres staat voor zwakken,
armen en minder bedeelden.
Bij de Arjos-redactie is men niet
zo erg onder de indruk van al dit
broederlijk vermaan. Als de man
er zelf geen bezwaar tegen heeft
zo over het televisiescherm te stap
pen, kan de Arjos-publikatie toch
geen moeilijkheden meer opleve
ren, is de redenering.
Het kon niet uitblijven: er moest
nodig een bloem naar Bartjc ge
noemd worden en dat ls dan ook
gebeurd. Die eer is een kersvers
tulpenras te beurt gevallen, dat
voor het eerst op de Westfriese
Flora in Bovenkarspcl te bewonde
ren viel. De dochters van kweker
K. Schuurman uit die plaats moch
ten de naam kiezen. Eén wilde de
rode tulp, die krullerige blaadjes
heeft waar een geel streepje door
heen loopt, Barend Servet noemen,
maar ze werd overstemd door twee
zusjes die Bartje toch mooier von
den.
De strijd in Noord-Ierland woedt
feller dan ooit tevoren. Wij doen
een dringend beroep op voortzet
ting van de Nederlandse hulpverle
ning, schreef de 'Community Rela
tion Commission' uit Belfast aan
het Nederlands comité voor hulp
aan Noord-Ierland. Op dat verzoek,
ondersteund door het daarbij be
trokken ministerie en de Noordier-
se raad van kerken, is onmiddel
lijk positief gereageerd. Daarmee
heeft het comité op zich genomen
de komende maanden opnieuw
groepen kinderen en bejaarden uit
die plaatsen en streken in Ulster
waar het hevigst gevochten wordt,
voor een vakantie naar ons land te
halen, evenveel protestanten als
rooms-katholieken. Uit de belofte
aan de Ieren vloeit ook direct
voort, dat er snel geld op tafel
moet komen. Diverse actiegroepen
in het hele land zijn alweer hard
aan het werk om de financiën voor
de komende hulpperiode zo
rond Pasen in te zamelen en
ook het landelijk gironummer
staat opnieuw open voor giften:
postgiro 9992 in Utrecht, ten name
van Ierland-NPB. In het landelijk
actiecomité werken samen de stich
ting Europa Kinderhulp, de Johan-
niter Orde, Terre des Hommes en
de NPB.
'Goed nieuws, Simpkins, je krijgt voortaan het minimumloon.'
