LANG VERZIEKT EURATOM
IS OP STERVEN NA DOOD
Éili!a.iPl
Quadrilles
wm
lal
ai
a
Palmlelies voor de huiskamer
Laatste vijfjarenplan bood nieuwe aanpak, maar:
ÉÉtMÊHÉHflMflAnl'HI
door Henk van Halm
547e Opgave voor de Ladderwedstrijd
I
1
'1
I2
5 I
I2
Van Agt blijf actie
VVDM veroordelen
Nieuwe rector magnificus
in Tilburg benoemd
koUW/KWARTET ZATERDAG 3 FEBRUARI 1973
BINNENLAAT)
T15/K15
door Rob Foppema
AMSTERDAM - De argeloze bezoeker die in ons nationale atoomcentrum in de duinen boven Petten een
kopje koffie drinkt, ziet op het schoteltje aan de ene kant in blauwe letters RCN staan, aan de andere
kant Euratom. 'Onverbrekelijker' lijken het Reactorcentrum Nederland en de Europese zusterorganisatie
nauwelijks verbonden te kunnen zijn. Maar voor de betrokkenen is het een dagelijks terugkerende,
bittere grap. Euratom is op sterven na dood.
Wat de grap zo bitter maakt is de
lengte van het ziekteproces. De Minis
terraad der Europese Gemeenschap
pen kan, voor het zesde achtereenvol
gende jaar, het er niet over eens
worden wat Euratom nu moet gaan
doen.
Deze keer is het dan menens. De
Europese Commissie heeft onder an
dere opdracht gekregen, uit te reke
nen wat het zou kosten om Euratom
om hals te brengen. Maandag wordt
er weer gepraat. Onze eigen staatsse
cretaris Westerterp schat de overle
vingskansen op 25 procent.
Voor Petten maakt het allemaal niet
veel meer uit. Zelfs het meestomvat-
tende plan dat op 18 januari door
de Ministerraad werd verworpen
ging ervan uit dat de Nederlandse
restiging van het Gemeenschappelijk
onderzoekcentrum zou verdwijnen.
Het schipperen is Euratom eigenlijk
ingebakken. Toen de 'Europese ge
meenschap voor kernenergie' (zoals
de club toen voluit Ijeette) in 1958
laar bestaan begon, zou zij volgens
iet verdrag één Gemeenschappelijk
mderzoekcentrum hebben. Maar wie
iet dichtst bij het vuur zit warmt
ich het best, en daarom was het
mogelijk gemaakt dat het éne cen
trum op verschillende plaatsen tege-
ijk zou zijn gevestigd.
Verreweg het grootste stuk kregen de
Italianen (in lspra) een beslissing
die de orgasatie nog lang zou heugen.
Een bijna tienmaal zo klein brok ging
naar Petten, België en West-Duitsland
regen elk een onderdeel met beperkte
taakomschrijving: het Centraal bureau
voor metingen in Geel en het Instituut
voor tiransUranen in Karlsruhe,
daar in lspra zou een Europese kern-
eactor worden ontworpen. Het tech-
usche grondidee was belangeloos bij-
edragen door Frankrijk, op dat mo
ment de enige lid-staat met een eigen
onderzoekprogramma voor kernener
gie. Die reactor zou, volgens goede
'ranse filosofie, werken op natuurlijk
iranium. Weliswaar gaat het met ver-
ijkt uranium allemaal een stuk een-
oudiger, maar dat materiaal konden
Heen de Amerikanen leveren, en Eu-
opa moest tenslotte een onafhankelij-
;e concurrentiepositie bereiken, daar
vas Euratom nu juist voor opgericht,
r is wel eens geopperd dat de Fran-
hun idee met boos opzet aan
AA-,
'wL:
ï- --j
-"ij V yf'-| T'f-i7
In het Reactorcentrum Nederland, gelegen bij het Noordhollandse
Petten
Euratom gesleten hebben, dat ze zo Frankrijk een ander reactortype tot
ongeveer wisten dat het niet zou volle wasdom bracht en zo voor zijn
kunnen werken. Dat Euratom mooi industrie een onaantastbare positie
zijn tanden stuk kon bijten terwijl bereikte.
Als u regelmatig naar 'Cade's
county' en 'Alias Smith and Jones'
kijkt, zullen u allicht eens de palm
ielies opgevallen zijn, die zo vaak
het decor van de t.v.-series vormen.
Het zijn 'bomen' met vaak grillige
stammen en kleine kronen van
scherp gepunte, stijve dolkbladeren,
even vijandig als het landschap
waarin zij groeien, de woestijnen
van zuid-westelijk Noord-Amerika en
Mexico.
Dank zij hun zeer ontwikkelde stel
sel van dikke, vlezige wortels weten
de palmielies voedsel aan de droge
grond te onttrekken en weerstand te
bieden aan de onbarmhartige stor
men die zulke gebieden vaak gese
len. Soms breekt een stam af, maar
het op de grond gevallen stuk heeft
een taai leven. Spoedig wordt het
door zand verstoven en er is maar
weinig vocht voor nodig om het
wortel te laten schieten, waarna de
nieuwe plant' rustig verder groeit.
Van de ongeveer veertig soort palm
lelies die er bestaan, worden een
paar stamloze als winterharde plan
ten in tuinen gekweekt en is één
soort de laatste jaren in zwang geko
men als kamerplant: Yuca aloifolia,
de 'palmlelie met de aloëbladeren'.
De bladeren zijn donkergroen, maar
er is ook een vorm met lichtgele
bladranden.
Deze grimmige woestijnplan is bij
zonder decoratief in de moderne
huiskamer, tenminste als u er de
ruimte voor hebt, want hij kan erg
groot worden. Gevaarlijk 'ook, als u
kleine kinderen hebt: de harde blad-
punt is scherper dan een naald en
dringt Joor alles heen.
De yucca's worden geïmporteerd uit
Spanje, waar ze lang geleden vanuit
Mexico zijn ingeburgerd. Ze groeien
daar in de steenachtige rode leem
waar ze vrijwel niet uit te graven
zijn. Daarom hakt men ze eenvoudig
om, pot ze op in dezelfde aarde en
laat ze in ons land op warme voet
bewortelen. Van nature niet dood te
krijgen, doen ze dat maar al te
gewillig.
Voor een grot© yucca moet u wel
wat geld over de toonbank schuiven:
de prijzen variëren van zestig gulden
voor een heel kleintje tot vijfhon
derd gulden voor een exemplaar met
verscheidene stammen van mans
hoogte. Daar staat tegenovér dat het
geen harde groeiers zijn u er bi]
een juiste verzorging uw leven lang
plezier van hebt.
In de winter heeft de yucca een
lichte, warme plaats nodig, maar
niet te dicht bij de centrale verwar
ming omdat de plant dan te sterk
uitdroogt. Water geeft u maar heel
weinig, mest niet of nauwelijks. De
yucca's in de kassen van Artis krij
gen de hele winter helemaal geen
water en staan er al vele jaren
prachtig bij. In de kamer, waar de
temperatuur al gauw wat hoger is
en de vochtigheidsgraad meest nogal
laag, is enig water geven het vei
ligst. Van tijd tot tijd mag u de
kroon overbroezen, maar u moet
daar wel mee oppassen, want als er
vaak water in de bladoksels blijft
slaan, kan de bladvoet gaan rotten.
Op te veel gieten reageert de yucca
meteen door van onder af gele bla
deren te krijgen, die u overigens
gerust kunt afsnijden.
Zodra het buiten een graad of tien
is, kunt u de yucca in het voorjaar
buiten zetten, maar in maart en
april is het wel goed de plant 's
nachts binnen te halen, want vorst
kan ze absoluut niet verdragen. Ook
sterke wind is gevaarlijk, want de
stam is minder sterk dan hij er
uitziet, vooral als de kroon zwaar is.
Buiten moet de yucca warm, zonnig
en beschut staan, maar niet ingegra
ven, omdat de plant dan te veel
vocht krijgt. Op een zuidterras of
een zonnig balkon doet ze het uit
muntend.
Als de yucca zich bij u thuis voelt,
maakt ze zijscheuten aan de voet,
waaruit nieuwe stammen ontstaan.
U kunt ze aan de plant laten of
wegnemen en apart oppotten, zodra
ze een paar blaadjes en zelf wortels
gekregen hebben. U moet een niet
te kleine pot nemen met een groot
gat onderin en een flinke draineer-
laag van potscherven. Het grond-
mensel moet stevig zijn, met veel
klei die u fijn verdeeld met goede
bloemistenaardc moet mengen. Ver
potten van oude yucca's is nauwe
lijks nodig. U kunt eventueel het
Yucca aloifolia
bovenlaagje jaarlijks vernieuwen.
Wel moet u in de zomer regelmatig
flink gieten en de plant met wat
oude koemest voeden.
Yucca aloifolia bloeit met tientallen
zachtcrème klokbloemen. De hortula-
nus, de heer B. F. Bruinsma,
schreef me dat in de Leidse hortus
sommige planten regelmatig bloeien
en andere dat nooit gedaan hebben.
Als u een yucca bij de bloemist
uitzoekt, kunt u kijken of ergens
tussen de schubben op de stam een
vezelig kwastje te zien is, de resten
van een oude bloeistengel. U hebt
dan kans dat de plant dat ook bij u
thuis eens zal herhalen, al is dat
maar eenmaal in de vier, vijf jaar.
Na de bloei vergelen de meeste
bladeren en soms de hele kroon
snel, maar naast de bloeistengel ont
wikkelt zich een nieuwe kop, die tot
een kroon Lal uitgroeien, zodat na
verloop van tijd alleen een lichte
knik in de stam en een kwastje aan
de bloei zullen herinneren.
Als die theorie waar is, is de opzet
voor de helft aardig gelukt. Zo op de
grens tussen het eerste en het tweede
vijfjarenplan van Euratom begon voor
bijna iedereen duidelijk te worden
dat de 'ORGEL-reactor' van lspra
nooit iets zou voorstellen. Maar toen
hadden de structuren zich gevestigd.
Italië verdedigde de bestaansreden
van 'zijn' Euratom-centrum met hand
en tand. lspra ging door, voor zover
een mengel van bureaucratische en
nationalistische eigenaardigheden het
werken nog mogelijk maakte (wat
overigens tegenviel). De ironie wil
dat Frankrijks eigen plannen ook op
een dure manier de mist ingingen.
Er gebeurde verder ook wel wat in
Euratom. De centra in Geel en Karls
ruhe hadden duidelijke dingen te
doen. en deden dat goed. De functie
van Petten kwam wat minder van de
grond.
Fout begonnen
Daar was men eigenlijk ook op het
foute been begonnen. Het reactorcen
trum Nederland had voor materiaalbe
proevingen onder omstandigheden zo
als die in een kernreactor voorkomen
de hoge-fluxreactor (HFR) gebouwd.
Met de exploitatie vlotte het niet erg,
maar het was een mooi object om aan
Euratom over te doen. Dat gebeurde
in 1961. 'voor de tijd van 99 jaar' en
voor het bedrag van 1,-. RCN zou
het ding op kosten van Euratom blij
ven bedienen (en krijgt daar jaarlijks
nog steeds ƒ6 miljoen voor). Jammer
is alleen dat Euratom hem ook niet
zo nodig had. Volgens de Europese
Commissie wordt de HFR tegenwoor
dig voor 20 procent door Euratom
gebruikt, voor 40 procent docr RCN,
en voor de rest ten behoeve van
Westduitse opdrachtgevers.
Dat is een van de redenen waarom
volgens de Commissie Euratom-Petten
maar dicht moet. Het RCN kan zijn
HFR voor diezelfde gulden weer te
rugkrijgen (en verder zelf de opera
tiekosten betalen. Voor aardigheidjes
heeft de Europese Gemeenschap in de
ze benarde tijden geen geld meer.
En benard zijn de tijden geworden.
We nemen de draad van de geschiede
nis weer op in 1964, toen de eerste
rafels aan het licht kwamen. In die
tijd werd plotseling duidelijk dat
kerncentrales geen mooi toekomstpro
ject meer vormden, maar een econo
mische realiteit werden. Generaal
Electric, in Amerika, ging zo'n ding
bouwen op commerciële basis en dat
zou tegen een concurrerende prijs
stroom leveren.
Dat had twee consequenties. Het pro
gramma van het Gemeenschappelijk
onderzoekcentrum zou aan de realitei
ten moeten worden aangepast. En de
andere activiteit van Euratom, finan
ciering van industrieel onderzoek
en ontwikkelingswerk ('associatiecon
tracten') begon zijn functie te verlie
zen. Het geld bleef natuurlijk overal
welkom, maar de kennis die ermee
verkregen werd, bleef hoe langer hoe
meer binnen de muren, vanwege de
concurrentiepositie.
De aanpassing van het tweede vijfja
renplan is nooit erg goed gelukt en
toen in 1967 het derde moest worden
aangenomen zag de Ministerraad daar
geen kans toe. Er zou een 'overgangs
jaar' komen, met een beperkt budget
om onder andere het Gemeenschappe
lijk onderzoekcentrum met zijn perso
neelsbezetting in stand en grotendeels*
aan het werk te houden. En zo is
men sindsdien van jaar tot jaar voort
gesukkeld.
Het laatste vijfjarenplan dat de Euro
pese Commissie heeft ingediend (en
dat in de ministerraad vorige maand
door Frankrijk, Engeland en Neder
land als te omvangrijk werd afgewe
zen) bood een frisse nieuwe aanpak.
Laten we nu maar toegeven, zei de
Commissie, dat de ontwikkeling van
reactoren een zaak van nationale in
dustrieën en hun combinaties is. Op
Europees niveau kunnen we alleen
randgebieden aanpakken die op zich
zelf trouwens erg belangrijk zijn: vei
ligheidsvraagstukken de verwerking
van radio-actief afval.
Maar daarnaast zijn er andere onder
zoekterreinen waarop we samen meer
kunnen dan apart: milieu, informatie
verwerking, materialenonderzoek. We
hebben nog steeds het apparaat, laten
we dat op een verstandige manier
inkrimpen (van 2000 naar 1600 man)
en hergroeperen, en dan aan de slag
gaan.
Plan niet gek
Dat plan is helemaal niet gek. Men
kan zich alleen wel afvragen wat vijf
jaar systematische verzieking heeft
overgelaten van het apparaat en van
het élan van de mensen. Het perso
neelsbestand bedroeg overigens vijf
jaar geleden nog 2750 man. Het laat
zich denken dat de medewerkers die
intussen de zieke organisatie (en hun
beroeradde 'Europese salarissen') ver
laten hebben, niet de minst bekwame
en de minst ondernemende waren.
Maar het plan is het proberen waard.
Tenslotte gaat het om, zoals de
Luxemburgse minister Mart drie jaar
gelede tijdens het gehannes in de
Ministerraad opmerkte, minder geld
dan de Europese Gemeenschappen be
steden aan de prijsregeling voor kool
zaad. Of, om een wat reëlere vergelij
king te maken, twee of drie procent
van wat de regeringen nationaal aan
onderzoek besteden.
TP?
2
4
1
t
2.4
2
4
O
2
6
4
IX
in
Mr. Van Vorden probeert eerst de problemen zelf, voorlopig ver
geefs
Niet piekeren maar puzzelen
door mr. G. van Vorden
Er verschijnen niet veel echte puzzel
boeken en zeker niet op de Neder
landse markt. Maar nu is een uitste
kend boek uitgekomen: 'Dominospelen
en Dominopuzzels' van ir. K. W. H.
Leeflang, uitgeverij Kosmos.
Na een inleiding, waarin het werk
van Lucas, Dudeney, Schuh en ande
ren wordt besproken en de bestaande
dominospelen worden behandeld,
maakt de auteur enkele lezenswaardi
ge opmerkingen over 'zuivere' puzzels,
in tegenstelling tot 'opgaven op goed
geluk'. Een korte verklaring van het
begrip 'permutaties' wordt gevolgd
door een volledige uitwerking van de
'quadrilles', waarin op het werk van
Prof. Schuh een afsluitend bewijs
wordt geleverd voor de stelling, dat
het minimale aantal hoeken van een
quadrille tien en het maximale aantal
hoeken vierentwintig bedraagt.
Een voorbeeld van zulk een quadrille,
ontleent aan het werk van Lucas
(Récréations mathématiques) en van
de hand van Delannoy, ziet U in
onderstaande figuur I. De 28 domino
stenen bezitten samen 56 halve stenen,
op elk waarvan een ogental (laagste
nul, hoogste zes) staat.
■1
T
2
2
4
4>1
1
1
2
2
4
4
1
5
3
5
5
6
6
3
3
5
5-
•6
6
2
6
6
5
5
4
4
3
2
6 |6
5|5
4
4
3
5
De figuur van Delannoy is in veertien
grotere vierkanten, elk van vier steen
helften, verdeeld, welke grotere vier
kanten gelijke ogentallen op die
steenhelften vertonen en samen de
quadrille vormen.
Ir. Leeflang heeft dan nagegaan, hoe
veel quadrilles met tien hoeken, en
hoeveel met vierentwintig hoeken er
zijn: een zeer scherpzinnige analyse!
In de bovenstaande figuur bedraagt
het aantal hoeken, zoals u ziet, twaalf.
Hierna worden in het boek magische
vierkanten met dominostenen, ook in
drie dimensies, vertoond. Ook wordt
nog het bewijs van Tarry voor het
aantal mogelijke liggingen van een
rechtlijnig dominospel, waarin alle
stenen op de gebruikelijke wijze aan
elkaar zijn gelegd, geleverd. Dit aan
tal bedraagt, ook volgens Reiss en
Jolivald, 7.959.229.931.520.
Na enige andere figuren wordt het
fraai uitgevoerde bock besloten met
een literatuuropgave en eeft overzicht
van de behandelde figuren.
Geïnspireerd door dit boek leg ik u
de volgende puzzels voor:
Probleem 1. Maak quadrilles met
meer dan 12 en minder dan 24 hoe
ken (van elke voor u gevonden soort
één).
Probleem 2. Als probleem 1, doch
zodanig, dat twee naast of boven el
kaar en over de gehele zijrand aan
elkaar grenzende grote vierkanten een
gelijk ogental vertonen, zodat acht
steenhelften een rechthoek van 2 bij
4 steenhelften vormen en gelijke
ogentallen bezitten (dit is niet in elk
der gevallen van probleem 1 mogelijk
naar ik meen).
Probleem 3. Maak een quadrille met
één of meer gatenindien dit mo
gelijk is.
Probleem 4. Dit is een geheel ander
soort probleem. Leg van een spel
dominostenen (28 stuks dus) zo veel
mogelijk vermenigvuldigingen, waarbij
de gedeeltelijke produkten indien
deze worden gevormd nullen op
het eind vertonen. Een tweetal voor
beelden ter toelichting. In figuur II
vormen twee stenen het produkt (3 x
5 15), in figuur III zijn zes stenen
nodig (11 x 24 264), waarbij het
tweede gedeeltelijke produkt op een
nul eindigt (gewoonlijk worden deze
nullen niet geschreven, maar hier
moet dit wél gebeuren). Er zijn hier
dus acht der stenen van het spel in
de beide figuren 'verwerkt'. En de
vraag is, of u ze alle 28 kunt gebrui
ken en daarbij zo veel mogelijk ver
menigvuldigingen kunt leggen.
Voor elk van deze problemen worden
vier punten maximaal beschikbaar ge
steld, dus 16 totaal. Deze punten zijn
bestemd voor onze doorlopende lad
derwedstrijd. waaraan elke lezer (ook
niet-abonnees) op elk gewenst ogen
blik (bijvoorbeeld nu) kan gaan deel
nemen. De punten worden op uw
persoonlijke kaarten opgetekend.
Zendt men vaker in, dan stijgt het
puntentotaal op de kaart totdat ten
slotte het ogenblik komt, dat geen der
andere deelnemers een hoger totaal
heeft en men de ladderprijs wint.
Waarna men weer met nul punten
start.
Wilt u voor deze puzzel een waarde
ringscijfer geven (1 als laagste, 10 als
hoogste waardering)?
De oplossingen dienen uiterlijk 3
maart in het bezit te zijn van mr. G.
van Vorden, Postbus 1005, Warnsveld.
Op briefkaart of briefomslag dient
'Niet Piekeren maar Puzzelen' te
staan, terwijl in uw schrijven uw
volledige naam en adres in blokletters
dienen te zijn geschreven of getikt.
Opmerkingen, kritiek en eigen puzzels
zijn altijd hartelijk welkom. Binnen
kort begint weer een lezers-serie: een
reeks puzzels, door de lezers zelf sa
mengesteld.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG De ministers Van Agt
en De Koster achten de protestacties
van de Vereniging voor dienstplichti
ge militairen (VVDM) tegen de groet-
plicht 'ontoelaatbaar', aldus mr. Van
Agt, minister van justitie, in zijn
antwoord aan de Nederlandse afdeling
van Pax Christi. Het bestuur van Pax
Christi had de gratieverzoeken van de
veroordeelde VVDM-bestuursleden on
dersteund. De vredesbeweging vindt,
dat het dynamische karakter van het
recht te weinig wordt erkend bij de
toepassing van het militair strafrecht
en neemt met instemming kennis van
de brief van 10 januari van de minis
ter. Daarin constateerde mr. Van Agt,
dat het militaire recht een toepassing
toelaat, welke rekening houdt met
veranderde maatschappelijke opvattin
gen. Minister Van Agt schrijft echter
op 30 januari, mede namens zijn
ambtgenoot van defensie, dat uit zijn
brief van 10 januari geen postitieve
waardering voor de protestacties mag
worden afgeleid.
TILBURG Prof. dr. ir. G. C. Nielen
(47) is benoemd tot rector magnificus
van de katholieke hogeschool te Til
burg. Hij volgt in die functie prof. dr.
G. F. Scheffer op. De benoeming door
het stichtingsbestuur vond plaats na
dat de hogeschoolraad in een besloten
vergadering over de voordracht was
gehoord.
Prof. Nielen doceert aan de Tilburgse
hogeschool informatica. Hij was onder
andere adviseur op administratief en
informatieverwerkend gebied bij Phi
lips.
m
3 maal 10 gulden aan prijzen
Horizontaal: 1. uitbarstingsmond van
een vulkaan, 4. op een andere wijze,
7. bloem, 9. strandwachter, 10. nobel,
12. klinknageltje, 13. maat van noors
hout, 14. ent, 15. kweker, 18. loot, 20.
nestel, 23. organische verbinding, 25.
teruggang, 26. grondsoort, 27. deug
niet, 29. kleur, 31. knopje op een
priktol, 32. muze van het minnedicht,
37. deel van de dag, 39. plaats in
Drente, 40. gebruikt men voor het
land, 41. deel van het gebit, 42. rood
in de wapenkunde, 43. plaats in Dren
te, 44. leer, 45. bloem.
Verticaal: 1. blaasinstrument, 2. ge
zicht, 3. vuurpijl, 4. strijdperk, 5.
mikpunt, 6. soort hond, 8. aanleg, 9.
streek op de grens van N. Br. en
Limburg. 11. zeer brandbaar koord,
16. plaats in N.Br. 17 nauwer, 18.
plaats in Duitsland, 19. zeuren, 21.
aalgeer, 22. luister, 23. lof, 24. op
stootje, 28. gevolmachtigde, 29. spijker
met grote kop, 30. oevergewas, 33.
bekwaam, 34. godin van de lente, 35.
familielid, 36. wijnmaat, 38. verbin
ding, 40. vogel.
Oplossing:
Hor. 1. pekel, 5. til. 7. emelt, 11. Sara,
12. aar, 14. olm, 16. soes, 18. kat, 20.
metro, 23 ree, 24 ar. 25 net, 27 sok,
28. bal, 30. nr. 31. model, 33. beril, 34.
Ta, 36. pedel, 38. titel, 39. de, 40. la,
42 lelie, 44 zot, 45 ma, 46. Anier, 48.
tiran, 50. dole, 52. gei, 53. tenor, 54.
por, 55. olim, 57. aarde, 59. reek, 61.
ir. 62. ark, 63 ester, 66.' li, 67. A.P.,
68 kamer, 69. toren, 71 st., 73 Karei,
75. leges, 76. pa, 78. pon, 79 mes, 81.
leg, 82. mi, 83. Ede, 85. dadel, 87.
non, 88. Lena, 90. Ier, 91. ris, 93. keet,
94. renet, 95. ego, 96 stoet
Vert. 1. paar, 2. ert, 3 ka, 4 la, 5.
tres, 6. lork, 7. Em, 8. es, 9 lor, 10.
teen, 11. skaat 13. AM.. 15 LO. 17
serie, 19. Hedel, 21. top, 22. karet, 25.
nop, 26. teder. 28. beton, 29 lil, 32.
lel, 33. bizar, 35. alm, 37. liter, 39. dal,
41. Aegir, 43. einde, 45. morel, 46.
Abo, 47. rem, 49. roest, 50 dor, 51.
eek, 53. takel, 56. lip, 57. armen, 58.
merel, 60. eis, 62. Aaron, 64. tol, 65.
regen, 67. ampel, 68. kap, 70 neg, 72.
teint 74. eed, 77. ader, 79. mare, 80.
sero, 82. moet, 84. ene. 85. de, 86. li,
87 nee, 89. An, 90. it, 92 ss. 93 k.o.
Oplossingen tot en niet woensdag as.
zenden aan: Trouw/Kwartet, postbus
859, Amsterdam. Linksboven vermel
den: Weekendpuzzel.
Prijswinnaars: IJ. van Hornsveld,
Nieuwbaansstraat 22A, Baarn. J. M. de
Smalen, Aïdastraat 10, Amstelveen.
Mevr. A. v. d. Bos-Monster, Douras-
straat 38, Noordwijk B.
