Lino Calle: 'Granada' is mijn verhaal Een valk voor 'n koningin iï door Catherine Gaskin lANE "9| ft ;el ïïfa ach 1st d< TROUW/KWARTET DINSDAG 30 JANUARI 1973 BINNENLANiD/RADTO-TV T4/ MARY PERKINS „ALLfS-fcUMTNOè M.MT/S) U6P616.TOE, FCU4 <*ijUHiCMltN S NOC, y7-r-r.T!i. Wfl W.- EC IK.. ■VOOR snert.. LOWIETJE Van onze radio- en tv-redactie AMSTERDAM 'Granada is een beetje mijn verhaal. Hij is las ser, dat ben ik ook geweest toen ik in Nederland kwam. Hij gaf een politiek krantje uit. dat deed ik ook. Ik weet boe bet gaat als je bier aankomt. Ik weet boe het is als je baas je laat vervolgen en je leven zuur maakt omdat je een krantje uitgeeft. Ik ben geen ac teur, maar ik speelde mezelf. Maar bet gekke i% dat de schrijver, Dick Walda dat helemaal niet van mij wist.' IN DE GOUDEN GAPER door W. C. VAN DEK HULST, plaatje, van VV. G. VAN DER HULST Jr. IPS 345. Dezelfde dag. dat de keizer paar denknecht werd op 't prinselijk kas teel, ontving des keizers maarschalk een brief van zijn meester: 'Begeef u met klein gevolg naar het kasteel van de prinses. Ik zal daar ook komen en een korte tijd doorbrengen.' De maarschalk? Hij wist niet of hij schrikken of juichen zou. Dat kasteel beangstigde hem: zijn geheim was zoek. Dat kasteel lokte hem: hij wilde zo graag trouwen met de prinses en haar heer en meester worden.Wil de de keizer misschien dat dit huwp- lijk gesloten werd? Ha! Als de keizer dat begeerde zou de prinses zeker niet durven weigeren. Heeft de keizer daarom deze samenkomst op het kas teel bevolen? Wie weet?.En de maarschalk ging. Vier oppassers en twaalf ruiters volgden hem. De 'dikke maarschalk' was ook in de stoet. Vreemd! De keizerlijke standaard stond nog niet op de toren; de keizer was nog niet gekomen! Taco, de meyer ontving de gasten met een gezicht van een bloedhond, die elk ogenblik zijn gevaarlijke tanden uit zal slaan. Toch verzorgde hij hen op een wijze, de gastvrouwe waardig. KARELTJES GROTE AVONTUUR 136. Sm id je Verholen was zo hevig met zijn kin tegen de grond gevlogen, dat hij van de schrik weer bijkwam. Detective Geurtjes deed toen ook maar net of hij weer bij zijn positie ven kwam en samen in koor hieven de twee uitgeschudde vrienden de volgende klaagzang van: 'He watw.waar zzijn we W .wat is er g. .gebeurd 'Jullie zijn in heel goede handen, beste jongens', lachte de tovenaar vals. 'Jullie zijn in heel goede han den. Wij hebben werkelijk het aller beste met jullie voor. Dat komt van wege de vriendschap, die we voor jullie voelen, zie je? Wij zijn dan ook vreselijk bezorgd, dat jullie iets zal overkomen, nietwaar Asmar?' 'Ja wij zijn vreselijk bezorgd gromde de gemene Asmar op weerzin wekkende wijze. 'Zien jullie wel? Asmar vindt dat ook', vervolgde de tovenaar. 'En om nu te voorkomen, dat jullie stomme streken gaan uitha len. zullen we jullie nu eens fijn met kettingen aan de muur gaan klinken. Vooruit, Asmar. Pak aan die lui en klink ze vast'. 'Roefpats kling kling klong kleng In een oogwenk was het gebeurd. Kettingen rammelden en sloten klik ten en voor de smid en Geurtjes het wisten, zaten ze al muurvast aan de wand. Zware kettingen met ringen en sloten maakten het onmogelijk, dat ze er vandoor gingen. 'Hahaha, hocus, pocus, licopodocus, simsala' gilde de FERDNAND In smeuiig Nederlands, niet zonder accent ('dat is mijn stempeltje') ver telt de Spanjaard Lino Calle (36) over de hoofdrol, die hij speelt in het televisiespel 'Granada, Granada, wat doe je hier?', dat de VARA vanavond om 20.20 uur via Nederland 2 uit zendt. Daarin worden de moeilijkhe den van een gastarbeider uitgebeeld. Het spelen van Lino is een experi ment. Want hij is geen toneelspeler, negen jaar geleden week hij naar ons land uit wegens ondergrondse politie ke activiteiten in zijn vaderland. Hoe wel hij boekhouder was, werd hij in ons land lasser. Hij zette zijn politie ke arbeid voort en de laatste jaren kreeg hij vooral bekendheid door moeilijkheden met zijn politieke radi opraatjes voor Spanjaarden zondags middags via de NOS-radio. Toch heeft hij zijn zendtijd nog steeds. Sinds vijf maanden vormt dit radiowerk echter maar een fractie van de belangrijke werkzaamheden, die hij thans doet als landelijk secretaris voor de buiten landse arbeiders bij het NW. Hoog in het moderne NVV-gebouw in Amsterdam-Slotermeer, gezeten achter een fors bureau met stapels paperas sen, wil Lino Calle (spreek uit Caile) best wel iets kwijt over zijn televisie optreden, hoewel het gesprek telkens terechtkomt bij zijn werkzaamheden als bemiddelaar voor de buitenlandse arbeiders. Marionet Ondanks zijn televisie-debuut voelt Lino niet zoveel voor een rol van acteur. Hij heeft daar een uitgespro ken mening over: 'Je bent een soort marionet, waarvoor van tevoren is vastgelegd wat hij moet doen. Dan komen de cameramensen, geluidsman nen enz. en jij wordt gemanipuleerd door iedereen. Zelfs het kleinste man netje in de studio heeft meer te vertellen dan de acteur. Ik geloof niet dat ik de geschikte man zou zijn. tovenaar van duivelse vreugde. 'Nou komen jullie nooit meer weg, haha ha!' 'Moeten we eerst niet even hun zakken nazoeken, o tovenaar?' vroeg de kleine Asmar. 'Wie weet wat die stukken verdriet in hun zakken hebben?' De tovenaar ging even tas tend met zijn handen langs de kleren van zijn slachtoffers heen, doch hij scheen niets te vinden wat van belang was 'Wat een detective van niks', siste de tovenaar sinister. 'Hahaha, hun zakken zijn nog leger dan de geldbeurs van een bedelaar'. Toen verlieten de tovenaar en Asmar de cel, doch terwijl smidje Verholen hun het liefelijke woordje 'schurken' na riep. zei detective Geurtjes niets en zat maar te lachen Hongaarse zuurkool 4 karbonaden 750 gr. zuurkool 250 gr. uien 75 gr. boter potje zure room teentje knoflook 1 theel. karwijzaad 1 theel. paprikapoeder zout Het vlees met zout bestrooien en in de boter bakken tot het bruin is gekleurd. Haal het vlees uit de pan en fruit de ui in dezelfde boter. Bestrooi de ui met paprikapoeder. Doe dan het aangebraden vlees op de uien, doe de knoflook en het karwij zaad erbij en leg hier bovenop de zuurkool. Wat water erbij en goed opletten dat de zaak niet aanbrand. Laat alles ruim een half uur op een laag pitje smoren. Tot slot er de zure room door roeren. Menutip: kop tomatensoep, Hongaarse zuurkool, aardappelpuree, beschuit met bessensap. 15 Maar er was nog iemand zo eenzaam als ik. Op de weg achter de ommuur de tuin hoorde ik heel zwak het geluid van paardehoeven. Hij kwam uit de mist die over de weg naar Ballochtorra hing, en ik meende dat ik hem herkende. Zijn lange benen waren naar voren gestoken op een grote, ruig uitziende Schotse pony. Hij reed blootshoofds in de regen, zonder de traditionele Hooglandse ba ret die bij de kilt hoort. Hij moest al lange tijd in de regen gereden heb ben; zelfs zijn jas van schapevacht leek geheel doorweekt. De hond liep dicht bij de flanken van de pony. De man mende de pony met een hand, op de gehandschoende an dere zat de vogel. De vogel was nu niet zo roerloos als de eerste keer. Hij bewoog zijn hoofd van links naar rechts, maar maakte geen aanstalten op te vliegen. Ik drukte mijn gezicht tegen de ruit, om die vreemde op tocht beter te kunnen zien. De vogel danste een beetje op de handschoen, en ik had het gevoel dat zijn glinste rende havig-ogen mij opnamen. De man keek niet omhoog. Ze passeerden het huis en de stokerij over de brede weg die het dal invoerde. Ik volgde hen met mijn ogen zo lang als ik kon, toen slokte de mist hen op en was ik opnieuw alleen. Om de mist en de leegte buiten te sluiten, trok in de gordijnen dicht en stak mijn kaarsen aan. Toen begon ik uit te pakken. Maar ik had de deksel van de hutkoffer nog niet geopend of ik liet het idee weer varen. Te lang had ik gevochten tegen mijn ver moeidheid, en ik voelde bovendien de uitwerking van de whisky. Ik rommel de tussen mijn kleren en vond mijn nachtkleed. Ik waste me en borstelde mijn haar; een sterk gevoel van neer slachtigheid daalde op me neer. Ik legde meer turfblokken op het vuur en was bijna in mijn bed geklommen toen plotseling een ander idee bij mij opkwam. Ik denk dat het door de eenzaamheid kwam, die me overspoel de. de angstaanjagende overtuiging dat ik deze hele reis voor niets had gemaakt, zonder werkelijk doel. Ik had er dringend behoefte aan ie mand aan te raken, of iets, dat ver- tiouwd en geliefd was. om dat gevoel van verlorenheid kwijt te raken. Ik liep terug naar de hutkoffer en tastte in de diepte, tot ik de doos vond tussen mijn stapels kieren. Ik nam hem eruit en in het kaarslicht leek de glans van het ingelegde hout prachti ger dan ooit tevoren. Ik nam de inhoud eruit, met tedere gebaren: de figuurtjes lagen in hun zorgvuldig gesneden nisjes in de doos. Toen ze er allemaal uit waren draaide ik de doos om en de twee helften vormden een schaakbord. Ik zette de stukken op hun plaatsen, de koninginnen en de lopers tegenover elkaar, de torens en de koningen, en de pionnen die hun beschermde rijen voor hen vorm den. Ik putte troost uit het aanraken van deze dingen, een gevoel van her stelde orde. Het zette me aan het denken over het feit, dat wét er ook zou gebeuren het spel van het leven nog altijd gaande was, en dat het sterkste spel altijd gespeeld werd door de aanvaller. Het was een prachtig schaakspel, van grote zeldzaamheid; waarschijnlijk het meest waardevolle ding dat ik bezat. William had het me cadeau gedaan, nadat hij het zelf van een lid van de hoge Mandarijnenkaste had gekregen als dank voor een bewezen gunst. Ik had nimmer aan William gevraagd wat hij precies had moeten doen om een dergelijke beloning te ontvangen. Het was het beroemde Chinese 'rat- tenschaakspel', gesneden uit ivoor uit India, en met stukken die allemaal het lijf en de kop van ratten hadden maar gekleed waren in de dracht van het middeleeuwse China. Het spel was, volgens William, meer dan hon derd jaar geleden gemaakt. 'Neem het. Kleine Zuster', had hij luchthar tig gezegd, 'waarschijnlijk is het je enige bruidsschat'. We maakten dik wijls grapjes over onze armoede, die naar Williams overtuiging voor wat hem zelf betrof zeker niet zou voort duren. Hij was intelligent en aktief; hij zou naar China terugkeren in het bezit van zijn ingenieursgraad en spoorwegen bouwen. We hadden te veel mensen hun fortuin zien maken in de Chinese handel om niet te geloven dat ook William daarin zou slagen. We waren de kinderen van een geestelijke, maar niettemin nuch ter genoeg. Toen de stukken op hun plaats stonden werden mijn handen weer onrustig. Ik begon ze van het bord te nemen en ernaast te zetten. Het was natuurlijk dwaasheid, maar ik probeerde de laatste partij te vol gen die ik met William speelde, om een of andere reden leek die in mijn herinnering gebrand te zijn. Een voor een waren mijn stukken gevallen voor die van William. En ik was koppig geweest toen de beslissende zetten begonnen en ik had het gevaar niet gezien. Williams hand schoof met een licht gebaar zijn loper naar voren en hij uitte een triomfantelijk lachje: 'Schaak, Kleine Zuster. Zoek maar een uitweg, Kirsty!' En hij was grinni kend vertrokken naar een of andere afspraak. Dat was kort voordat hij Peking verliet, om zijn lange reis naar Edinburgh te maken. Er was geen tijd meer geweest voor een an der spel, en in de weken na zijn vertrek had ik de stukken laten staan en geweten, dat ik op geen enkele manier aan dat schaakmat kon ont snappen. De dame zou genomen wor den, hoe dan ook, en dat betekende het einde voor de Koning. (Wordt vervolgd) Mijn hart is .niet zo om klakkeloos te doen wat iedereen zegt'. Toch heeft hij het een leuke ervaring gevonden. 'Het was voor het goede doel en ik moet zeggen, dat het werk met de club van John van de Rest (regisseur) prettig was'. Over het goe de doel wil hij nog wel iets zeggen: 'Dit stuk is bedoeld om het gesprek over de buitenlandse arbeiders op gang te brengen. Hier zie je een doorsnee buitenlandse arbeider, die in moeilijkheden komt. Hij wordt Neder land uitgezet omdat hij politiek geïn teresseerd is. Hoeveel buitenlandse ar beiders zijn niet het land uitgezet om gelijke redenen maar die niet zulke goede contacten hadden als ik'. Voor Lino dreigde een paar jaar gele den hetzelfde lot wegens zijn redactio nele werk. Dankzij zijn baan bij het NW is hij er heel wat op vooruitge gaan. 'Wat ik nu schrijf is onder verantwoordelijkheid van de hoofdre dactie van de publikaties van het NW, dat is heel wat anders dan wanneer ik schrijf als Lino Calle'. 'Granada, Granada, wat doe je hier?' Hij legt uit, dat Granada een bijnaam is. De man in het stuk heet eigenlijk José (spreek uit Gosé). Maar omdat hij uit de Spaanse stad Granada komt, wordt hij door vrienden naar die plaats genoemd. 'Het gebeurt heel vaak, dat Spanjaarden genoemd wor den naar de streek waar ze vandaan komen. Ook wordt er wel geroepen: hé Spanjaard'. Dat is niet erg. Want iedereen is een beetje trots op zijn eigen land en in het bijzonder op zijn geboortestreek'. Zelf is hij geboren in een heel klein dorp waar tegen de tachtig mensen wonen. Daar is geen economisch en sociaal leven voor mensen zoals ik mogelijk. Maar toch voel ik me er altijd door aangetrokken. 'Hontanares de Ersma' (bronnen van de rivier de Ersma), zo schrijft hij op een papier tje de lange en moeilijke naam van zijn geboortedorp op. Het ligt op het hoge plateau, 60 km ten noordwesten van Madrid. Vier jaar geleden is hij er met zijn Franse vrouw en de twee jongens voor het laatst geweest. Hij wilde hen laten kennis maken met zijn geboortestreek. 'Ik kom van de boerenstand en de grond, die mijn grootouders bewerkten, wordt nu nog door hun kinderen bewerkt'. Met zuidelijk enthousiasme bekent hij: 'Ik ben ervan overtuigd dat als ik ooit iets zou geven, dat aan mijn geboortestreek zou zijn. De lofwoor- den van de mensen daar hebben voor mij meer waarde dan van welke hoge autoriteit ook. Je wilt als mensen niet een band afbreken. Er is een nood zaak om te vertrekken zoals ik en Granada in het stuk. Maar als je ver weg bent voel je de banden erger. En nog meer als je niet terug kunt Vergunning Vier jaar geleden werd zijn Spaans paspoort afgenomen. In Nederland heeft hij een vestigingsvergunning, maar een Nederlander wordt hij niet. 'Ik blijf een Spanjaard, ik ben niet iemand die de makkelijke weg kiest; ik ben een exponent van het andere Spanje, ik ben een van de woordvoer ders van het onderdrukte Spanje. Mijn woorden hebben zo ook in mijn positie bij het NW meer gezag, an der zijn die iets daarvan meer weet. ders zou ik alleen maar een Nederlan- Ik behartig de belangen van de Span jaarden en dat doe ik graag. Maar ze zouden het als een soort verraad zien als ik Nederlander werd. Ik voel dan ook dat ik mijn mensen in de steek zou laten'. Over de plaats van de buitenlandse arbeiders vertelt hij: 'Het gaat erom, dat de Spaanse mensen zoals ze zijn, rechten krijgen. Het moet zo zijn, dat ze aktief en passief stemrecht krijgen. Niet iedereen kan dat eisen, maar als iemand vijf jaar ergens woont moet dat kunnen. Als deze mensen de kans kregen zich uit te spreken, dan zou den een aantal racistische tendenzen verdwijnen. Dan zou er betere samen werking tussen buitenlanders en Ne derlanders ontstaan en rellen zoals in Rotterdam zouden voorkomen kunnen worden. Een buitenlander mag niet alleen gezien worden als een werk tuig, als een mens zonder rechten. Op zo'n manier wordt het milieu verpest en dat wil ik met mijn werk voorko men. In- de vakbeweging wordt de deur geopend voor iedereen, die lid kan zijn en zelfs kan opklimmen tot de top. Geen letter in de bepalingen van het NW zegt, dat buitenlanders dat niet kunnen'. Lino wordt bijna lyrisch over zijn werk: 'Het is mijn Lino Calle als José Hernandez, bijgenaamd 'Cranada'. hobby. Voor ik begon had ik al ideeën, maar je komt handen en voe ten tekort'. Zo worden er cursussen gehouden waar een aantal mensen worden geschoold om straks wegwij zers te zijn voor hun landgenoten. Nu al heeft een aantal buitenlanders zit ting in afdelingsbesturen van het NW en in ondernemingsraden van bedrijven, zoals bij Verolme, de Spoorwegen, de Iglo-fabrieken. Uit een stapel paperassen haalt hij een blaadje waarin voor Turken wordt uitgelegd hoe de Nederlandse verkie zingen waren. Elders wordt uitgelegd hoe de kerkelijke kaart van ons land eruit ziet. Democratie Lino: 'We willen dat ze meer weten, dat ze hun rechten en plichten ken nen. We zijn er ook tegen buitenlan ders aan te trekken, wanneer i un dat Baby's TV vandaag ADVERTENTIE Ruwe Handen?.. Alléén giyea. helptl 1 ?chraaK!ezicht'r Voorkomt u niet JJÊlfylSiOaaS Amsterdam NEDERLAND 1 NOS NOT 10.45-12.00 Schooltelevisie 14.00-14.25 Schooltelevisie NOS 18.45 Ti-ta-tovenaar 18.55 Journaal NCRV 19.05 Dierenvriend 19.30 Tweekamp, quiz voor middelbare scholieren NOS 20.00 Journaal NCRV 20.21 Mensen, Mensen, Mensen, gesprekken 21.15 Adam Smith 21.40 Het einde van een sprookje, doc. film rond de wolf 22.30 Koorzang iedere Nederlander bereid is ze aanvaarden. We zijn er ook tegenstl on ders van, buitenlanders aan te tr ictio ken vóór hun begeleiding is geregc pa De eerste dag moeten ze al i igt vrouw en kinderen kunnen kom n Veel mannen wonen in kleine ru r ten samen en dat is abnormaal, fct leen de problemen zijn zo groot ee worden, dat ze niet een, twee, t 'rai opgelost kunnen worden'. en- we: Aan het eind van dit gesprek :nw Lino Calle iets anders kwijt. Hij is dubbele zin blij met zijn werk. het verleden heb ik een naam gel gen, die niet overeenkwam met m v persoon. Ik werd in de pers te sec rpi tioneel afgeschilderd. Daardoor kri c:' ik de naam van een soort oproerkn er. Maar zo beschouw ik mezelf n Ik ben voorstander van democratie' STI ej Nederland is niet langer het veiligste land voor baby's. De hoog gekwalifi ceerde verzorging van moeder en kind wordt bedreigd door het duurtespook. Een particulier verzekerde moet voor de kraamverzorgster van een Kruis vereniging tussen de 110 en 120 per dag betalen en dat is voor veel gezinnen een te zware belasting. Dus zoeken heel wat kraamvrouwen naar hulp van an dere kant, met het gevolg dat ook min der bekwame 'wilde bakers' en zelfs beunhazen hun kans op een aardige bij verdienste gretig aangrijpen. Natuur lijk, zonder zich erom te bekommeren of ze iets verknoeien. Die dagvergoeding voor een vakkun dige kracht zal best te verantwoorden zijn, omdat de sociale en andere lasten alsmaar oplopen. Toch sukkelen we op deze manier naar een dwaze samen leving toe. Als gevolg van structurele veranderingen in de maatschappij ont staat steeds meer behoefte aan verzor gende beroepen. Dienstverlenend, heet dat, als ik het goed heb. Er worden zelfs allerlei baantjes gecreëerd, zodat van lieverlede de ene helft van Neder land de andere kan verzorgen. Maar waar blijf je, als de andere helft het niet-meer kan opbrengen? Duidelijk: dan zakken we af naar primitieve om standigheden. Ik heb in die reportage van AVRO's Tele vizier over de kraamverzorgsters iets gezien, dat al vüker op de buis was te signaleren. Een kraamvrouw-vervan gende gediplomeerde kracht stond in Radio vandaag HILVERSUM I AVRO: 7.00 Nws. 7.11 Ochtendgymn 7,20 (S> Dag met een gaatje, met 8.00 Nws en 8.11 Radiojournaal. 8.50 Morgenwijding. 9.00 <S> Mod. muz. '9.35-9.40 Waterst.). 10.00 (S) V.d. kleuters. 10.10 Arbeidsvitaminen. (11.00 Nws 11.03 Radiojournaal) 11.30 (S) Rondom twaalf een uur allerlei voor iedereen met De groenteman en Paris vous parle en 11.55 Beursber. Overheidsvoorl.: 12.30 Uitz. v.d. landb. AVRO: 12.40 (S) Knipperlicht: weke lijks radioverkeersmagazine. 13.00 Nws. 13.11 Radiojournaal. 13.21 (S) Pianoduo: klass. en mod. muz. 13.48 (S) Kerkorgel- conc.: mod. muz. EO: 14.00 Het woord der waarheid: theologie naar de Heilige Schrift. 14.15 (S) Klass. kamermuz. 14.25 V.d vrouw. 14.45 Kaasmaken door een thuiswer ker. rep. 14.55 Boekbespreking. 15.05 Voor zieken en bejaarden. 16.00 Nws. 16.03 Klankbord: act inf. en comm. 16.10 (S) V.d. kleuters. 16 30 (S) Jeugdtoer. AVRO: 17.00 (S) Mobiel - beweeglijk progr. voor beweeglijke mensen. 17.55 Med. AVRO: 18 00 Nws. 18.11 Radiojournaal. 18.21 Van Eur. strijdperk tot Eur. tijdperk, klankbeeld. 18.45 (S) De Marinierskapel. 19.10 (S) Jeugd en Ritme. 19.30 Vanavond: muz., vrolljkh. en verstrooiing. 22.30 Nws. 22.40 Radiojournaal. 22.50 (S) Vanavond laat: actueel progr. met muz. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II KRO: 7.00 Nws. 7.02 Het lev ende woord. 7.07 SI Badinerie: klass. muz. 7.30 Nws. 7.41 Echo. 7.50 (S) Badinerie: klass. muz. de keuken de afwas te doen. Zij h wii de het serviesgoed uit het chemis £^n- sop en zonder het met schoon ia de na te spoelen sloeg zij aan het afi gen. Behalve onfris lijkt het me minder goed voor de gezondheid. dergelijke behandeling schijnt ooi cantines wel voor te komen. Voor de KRO stelde Joop Reinbout veel toewijding een documentair men over de tachtigjarige oorlog terecht de titel kreeg 'De Nederlai revolutie'. Hij had de medewerking twee zeer bekwame cineasten, 1' Koekoek en Jan Schaper, en hij zijn eigen toelichting op historis plaatsen afwisselen met de visie een internationale groep deskundi Ik heb geen enkele reden om aan kennis van de buitenlandse meden kers te twijfelen; wèl rees de vraag uit de kennisbron van eigen boi niet die informatie had kunnen won geput. Of is er gemikt op een prodi clat vanwege die internationale inbn zou zijn? Hoe dan ook, ik vermoed zijn? Hoe dan ook, ik vermoed i iedereen met belangstelling voor dei schiedenis, de documentaire gebo zal hebben gevolgd. Eigenlijk zou de KRO de veel inj |e t( matie verschaffende tekst in druk rn nen ten laten verschijnen samen met talrijke interessante voorbeelden historische plekken. Er zit in deze volop materiaal dat in de doorsi boeken niet te vinden is. TON HYD '•9 tr IEN lan oorl Cieu Bj ij v >it 1 ie oorl Uist oen 8.24 Overweging. 8.30 Nws. 8.36 Gymn. t huisvr 8.45 Moeders wil is wet Schoolradio. 10.10 (S) Aubade: mod. i (10.30-10.32 Nws.) 11.00 V.d. zieken, i Bejaardenprogr. 11.55 Med. 12.00 (S) twaalf tot twee: gevar. progr. (12.22 v h. land: 12.26 Med. t.b.v. land- en tuil 12.30 Nws; 12.41-12.40 Echo: 13.00-13.05 llae den maar 1400 Schoolradio 14.30 Oen terlokaal op dinsdag (S): licht platenpr j) met 15.30 Nws. 17.00 Overheidsvoorl.: I uit de Nederl. Ant. Spreker: J. A. Her leel( lijn. 17.10 V.d. kinderen. 17.30 Nws. 1 et i Echo. 17.57 (NOS) Hoogoven Schaakt' p e nooi. KRO: 18.00 (S) Licht ork., met soliS 18.19 Uitz. v.d. V.V.D. 18.30 Nws. I Echo. 18.50 Progr.-voorbeschouwing. 1 (S) Zin in muz: amateurs geven de I aan. NOS: 19.50 Den Haag vandaag. K 20.00 Nws. 20.05 (S) Kerkorgelconc.: 0 ntuz. 20.45 Babel: veertiendaags (kultuf radiogram. 21.15 Diktatuur II. hoort 21 40 Babel (verv.). 22.15 (S) Klass. 22.50 Overweging. 23.00 Echo. waarin op e dingen wordt doorgepraat. 23.30 (S) Bin! 1 Jj kijken: literair progr. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM III VARA: 7.00 Nws. 7.02 Dag dinsdag. Nws. 8.02 Onderweg. 9.00 Nws. 9.03 Plat v.d. pep. (10.00 Nws.) 11.00 Nws. 11.03 5 opvallend vrolijke gevar. visite. (1 Nws.) 13.00 Nws. 13.03 Do Eddy Bed er> Show. (14.00 Nws.) 15.00 Nws. 15.03 In draai. 16.00 Nws. 16.03 Mix. Nws.) NOS: 18.00 Nws. 18.02 Joost de Draf Show. VARA: 19.00 Nws. 19.02 Popsra 20.00 Nws. 20.02 Poprekonstr. 21.00 N 21.02 Jazz en Blues. 22.00 Nws. 22.02 Eddy Becker Show. 22.55 Med. 23.00 23.02 Wachten op middernacht. 24.00 1 0.02-1.00 Tom Blom. 0.55-1.00 Nws. NOS 22.40 Den Haag vandaag 22.50 Journaal TELEAC 22.55 Sport - les 2 (herh.) NEDERLAND II NOS 18.45 Ti-ta-tovenaar 18.55 Journaal VARA 19.05 Hier is Lucy 19.30 Koning Klant NOS 20.00 Journaal VARA 20.20 Waaldrecht, seri'ö TV-spelen: 3. Granada, Granada, wat doe je hier? 21.10 De wereld waarvan ik droom: Muziekprogr. rond Lenny Kuhr 21.50 Achter het Nieuws NOS 22.40 Journaal .list en •oef ilefi ?e lan. oor N »r bei rlar iistr iaf i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1973 | | pagina 6