van De Poel
zal 'aangepast' worden
dichtbij
Jol
[Hl
1
[1
u
VI
Belangen staan
nu lijnrecht
tegenover elkaar
'Deltagebied heeft
voor herstel
nog eeuwen nodig'
Wij ontvingen
'De liefde is een tere plant'
Goes zou 'De Poel'
niet willen missen
TD
JD
Ruimte-veerboot
heeft deels
militair karakter
bewonderaars
'zedeloos'
Mgr. Van der Oord
overleden
Leidse universiteit
wil 'effectief' hulp
geven aan Vietnam
Filmvoorstelling
wekt ongenoegen
imitatie
voorzitter
'ROUW/KWARTET WOENSDAG 10 JANUARI 1973
BINNENLAND
T5/K7
Zuidbevelandse
boeren
woedend,
natuur
beschermers
opgelucht
Het hobbelige grasland moet
gelijk getrokken worden.
door Jan Brokken
91 GOES Na het antwoord van
de ministers P. J. Lardinois en
B. J. Udink op vragen van het
kamerlid Roels over de ruilverka-
iveling De Poel-Heinkenszand, zijn
de natuurbeschermers opgelucht
fen de boeren woedend.
['Den Haag doet meer voor ons
,dan Middelburg. Deze ruilverka-
Iveling zal één van de eerste wor
den, die onder druk van de na
tuurbeschermers wijzigingen on
dergaat', zegt Tineke van Oosten-
Snoek van de werkgroep De Poel.
zeA Maar de heer J. Markusse van de
en 'Zeeuwse Landbouw Maatschappij
is boos. 'Den Haag komt een af
spraak niet na. Deze ruilverkave
ling is al ,in 1967 gestemd'. De
boeren willen geen millimeter
meer wijken.
Mr<
Be -
Naast de aanleg van wegen en indus
trieterreinen zijn het de ruilverkave
lingen, die de laatste resten natuur-
schoon in Nederland opvreten. De
w,e! heer S. Algra van de stichting Natuur
en Milieu meent, dat dit jaar de
en ruilverkavelingen de voornaamste
nCT kopzorg van de natuurbeschermers
gaan vormen. 'De belangen van de
boeren en de natuurbeschermers
staan bij ruilverkavelingen lijnrecht
ikfl tegenover elkaar'.
'tot
J Beste voorbeeld
stc
ie De Poel-Heinkenszand, een gebied
van 7500 hectare ten zuiden van Goes,
vormt wel het beste voorbeeld van
v dij belangentegenstelling. De natuur-
beschermers wijzen op het unieke van
dit gebied. Het middeleeuwse polder
landschap is nauwkeurig omschreven
in het rapport 'De Poel, eliminatie of
conservatie?' van de landschapsarchi
tecte Tineke van Oosten-Snoek en de
wetenschappelijk medewerker van de
.afdeling Natuurbehoud van de Wage-
ningse Landbouwhogeschool, Jan van
-|b de Made.
t!r Op een zonnige wintermiddag illustre-
n. ,ren zij hun rapport met een tocht
°h* door De Poel met zijn Karakteristieke
3.01 heggenlandschap. De grote meidoorn
struiken, die honderden jaren gele
den spontaan ontsproten zijn worden
in bepaalde kavels al omgehakt. Ner-
igens in Nederland, in de wereld zelfs,
rbe|komt dit type landschap voor. De
s. heggen, die de stukken land afscher-
jnen, moeten verdwijnen voor de
rechte kavels van de ruilverkaveling.
Het hobbelige grasland, waar de vo
gels beschutting zoeken, wordt gelijk
itrokken.
e waterputten zijn honderden jaren
- Jgeleden gegraven, als drinkplaatsen
1 voor het vee. Iedere kavel heeft zo'n
put. Om die drinkwaterplaatsen heen
wordt de meest vreemdsoortige flora
gevonden. Ze zijn nog nauwelijks on
derzocht door de biologen. Binnenkort
ral dat onderzoek voor altijd onmoge
lijk blijven: ze worden gedempt.
nt<| De ganzen zitten bij duizenden in De
en Poel. In de rust van het polderland-
Schap zoeken ze hun voedsel, 's Nachts
trekken de ganzen naar de zandplaten
.van de Oosterschelde. Binnenkort zal
de rust verstoord worden. Rechte we-
'gen moeten de bochtige weggetjes en
modderige dijkjes vervangen. De gan
zen zullen wegblijven, net zoals de
koningsvalk en de buizerd. Vogels
willen rust, geen ontsluitingswegen.
'Maak van De Poel een regionaal
landschapspark', schreven Tineke van
Oosten en Jan van der Made in hun
rapport. In Den Haag, op het ministe
rie van landbouw is al enige maanden
een hevige discussie gaande over de
landschapsparken. De nieuwe landin
richtingswet moet uitkomst bieden.
Maar het duurt nog wel even, voor
die wet in de Kamer komt.
Het is doodzonde. Een aantal gebie
den, die over een paar jaar als land
schapsparken aangewezen zullen wor
den, is nu al verpest door ruilverka-
Pingen', zegt Jan van der Made.
Een iedereen zegt: het is doodzonde.
Oe boeren hier, de mensen van de
Cultuurtechnische Dienst, die de ruil
verkaveling uitvoeren, de bewoners,
de toeristen, de statenleden, de gede
puteerden, ze vinden het doodzonde'.
Maar gedeputeerde mr. J. Schlinge-
Oann stelde zondermeer: 'De ruilver
kaveling in De Poel moet doorgaan'.
Hard aangekomen
'Vanuit Middelburg kreeg de werk
groep geen steun. 'Wij hebben ook
geen actie gevoerd', zegt Jan van der
Made. 'Dat kan niet in Zeeland. De
®ensen zijn oer-conservatief. Je moet
argumenten geven, nuchter, zake-
"Jk. Daarom hebben wij een rapport
gemaakt. In de zin van: jullie mogen
Pest doorgaan, maar weet wat je kapot
maakt. Dat rapport is hard aangeko
men'.
Maar de boerenorganisaties vormen in
geland een belangrijke pressiegroep.
e Staten veranderden dan ook niet
v'an inzicht. De Partij van de Arbeid
n&m wel een genuanceerd standpunt
in en de boerenorganisaties werden een
ji week van te voren over dit standpunt
higelicht (om niet de indruk te wek
ken dat de partij de boeren in de
steek liet).
De werkgroep De Poel, een onderdeel
i"1«SPSS»:s' -
Het heggenlandschap: vele meidoorns zijn al gekapt.
van de Vereniging Landschapsreser
vaat Zuid-Beveland, kreeg méér steun
vanuit Den Haag. De ministers van
landbouw en ruimtelijke ordening
schreven begin vorige week, dat de
ruilverkaveling zal worden aangepast
aan de nieuwste inzichten. Nagegaan
wordt, of een aantal heggen niet ge
handhaafd kan blijven door het aan
gaan van beheersovereenkomsten met
de boeren. Zo'n overeenkomst houdt
in, dat de staat een vergoeding aan
een boer geeft voor het handhaven van
een stukje natuur, dat hinderlijk is
voor de uitoefening van het boerenbe
drijf. Tenslotte zullen bepaalde recht
lijnige afsnijdingen niet doorgaan.
'Geen algemene overwinning voor
ons, maar toch een aanzet om iets van
het landschap te redden', oordelen de
natuurbeschermers.
De boeren willen niets van deze ver
andering weten. 'Voor veel natuurbe
schermers gaat het bestaan van een
boom boven het bestaan van een boe
rengezin', zegt het hoofd van de eco
nomische en sociale voorlichting van
de ZLM, de heer J. Markusse. 'Al in
1965, bij de voorbereidingen voor deze
ruilverkaveling, hebben wij zeer veel
rekening gehouden met de verlangens
van de natuurbescherming. In het
plan zijn vijftig hectare heggenland
schap. 165 hectare ver een ganzenre-
servaat en zestig hectare bos opgeno
men. Wij liepen ónze tijd vooruit'.
'Het was geen eenvoudige opgave om
deze verlangens van de natuurbescher
ming voor onze mensen te verdedi
gen', zegt de heer Markusse. 'Er zijn
harde woorden gevallen, maar wij
hebben het erdoor gekregen. Nu gaan
we niet verder'.
De landbouw gebruikt andere begrip
pen: een flexibel bedrijf, een rendabel
bedrijf, een gezond bestaan voor de
350 landeigenaren in De Poel. Vele
boeren wonen buiten De Poel en
hebben her en der verspreid een
kavel. Dat moet samengetrokken wor
den. Het hobbelige grasland is alleen
geschikt voor de vetweiderij. En een
modern bedrijf moet flexibel zijn: dit
jaar akkerbouw, over twee jaar vee
teelt. Dan heb je een egaal stuk land
nodig.
Kritiek op de ruilverkaveling bete
kent voor de ZLM de boeren een goed
bestaan misgunnen. Daarom kunnen
de standorganisaties de natuurbe
schermers niet luchten of zien. 'Van
Oosten en Van der Made zijn idealis
ten. Maar de anderenIk wil niet
praten met een dokter die zegt dat
een boompje belangrijker is dan het
bestaan van zestig boeren. Bovendien:
de protesteerders zijn geen Zeeuwen.
Nu heeft ook de minister van land
bouw zich achter de natuurbescher
mers geplaatst. 'Wij boeren, wij zijn
een traditioneel volk. Wij zeggen:
wanneer in 1967 deze ruilverkaveling
is gestemd, dan is dat een afspraak.
Wanneer iemand een afspraak niet na
komt, doen wij liever een volgende
keer geen zaken met hem. Den Haag
is zijn afspraak niet nagekomen'.
En de beheersovereenkomst? 'Wij
kunnen met honderd gulden vergoe
ding niet uit de weg'. Dat geeft
Tineke van Oosten grif toe. Zij noemt
de bedragen, die staatssecretaris Von-
hoff onlangs in een nota over land
schapsparken genoemd heeft 'achter
lijk'. Wanneer er meer geld óp tafel
komt, ziet zij in een beheersovereen
komst een goede oplossing.
Moeilijkheden
De heer Markusse voorspelt moeilijk
heden. 'Wij hebben een paar maanden
geleden al een aantal boeren tot
kalmte moeten manen. Zij wilden zelf
die heggen omhakken' (gedurende
een ruilverkavelingsprocedure is het
verboden, dat de boeren iets aan het
landschap veranderen, red.). 'Ik vtees
dat wij ze binnenkort niet meer in de
hand kunnen houden'.
Den Haag heeft de mogelijkheid gege
ven nog iets van het landschap in
De Poel te redden. Maar in Zuid-
Beveland kunnen boeren en natuurbe
schermers niet meer aan één tafel
gaan zitten. De draglines doen het
resterende werk. In 1974 moet de
ruilverkaveling gereed zijn. Dan heeft
de Cultuurtechnische Dienst opnieuw
korte metten gemaakt met een stuk
natuur. 'Het meest historische polder
landschap in Zeeland', zoals de histo
ricus dr. J. Dekker het omschreef, zal
dan omgetoverd zijn in een rendabel
landbouwgebied.
Van een onzer verslaggevers
MIDDELBURG 'Het Deltagebied
zal nog eeuwen nodig hebben om zich
van de twintigste eeuw te herstellen'.
Dit zei ir. A. J. Beenhakker van de
Rijksplanologische Dienst in een stu
diebijeenkomst over de Oosterschelde,
door het Koninklijk Zeeuws Genoot
schap der Wetenschappen georgani
seerd. Het industrieplan Reimerswaal
bij Bergen op Zoom zal nog het
grootste probleem opleveren na de
afsluiting van de Oosterschelde. Moet
Bergen op Zoom nu zo nodig uitgroei
en tot een tweede Rijnmondgebiedje,
vroeg ir. Beenhakker zich af. Hij
wilde Reimerswaal liever een recrea
tieve bestemming geven. Pratend over
de afsluiting van de Oosterschelde, zei
hij, dat de afsluiting door velen
wordt ervaren als het organiseren van
een ramp, waarbij je zelf buiten schot
blijft. Toch kan de afsluiting gerecht
vaardigd zijn, wanneer daarbij de vei
ligheid gediend wordt.
De heer Beenhakker koesterde grote
twijfels over de kwaliteit van het
Oosterscheldewater na de afsluiting.
Hij toonde zich een voorstander van
de verdeling in afgescheiden bekkens.
Margay Sharp: 'Het tere evenwicht.
Uitg. Wereldbibl. Vereniging Amster
dam /Anhyerpen. Prijs ƒ8,90, 112 blz.
Een zeventigjarige dame begeleidt een
kind, door de oorlog van haar ouders
gescheiden, dat geestelijk ver achter
is. De vader sterft, de moeder een
mooie onverstandige weduwe komt
terug en wil haar dochtertje meene
men naar Amerika. Een gevoelig ver
haal, dat zich afspeelt in de typische
Engelse plattelandssfeer.
De nitsluiting uit de synagoge door
dr. H. Mulder. Uitg. Ton Bolland
(v.h. H. A. van Bottenburg) te Am
sterdam, 23 pag., prijs ƒ3,25. Rede,
uitgesproken bij de aanvaarding van
het ambt van buitengewoon hoogle
raar aan de protestantse theologische
faculteit te Brussel.
Gods volk onderweg, ondertitel: 30
negro spirituals in onze taal en voor
onze tijd, door Henk Meyer. Uitg.
Voorhoeve, Den Haag, prijs ƒ8,90. Uit
het voorwoord: 'Deze 'vertalingen'
soms sterk herinnerend aan de oor
spronkelijke negro spirituals zijn
geboren uit de behoefte aan ritmische
liederen bij het jeugdkoor met combo
in mijn gemeente te St. Nicolaasga'.
Bij elk ^lied staat de melodie (één- VI66SVOnt
Geacht bruidspaar. Al ver voor de
oorlog zal de ambtenaar van de bur
gerlijke stand zo wel menig bruids
paar toegesproken hebben. Maar is
er sindsdien veel veranderdAls je
de pas verschenen bundel van moder
ne huioelijkstoespraken ziet, zou je
zeggen van niet. Een paar beginnetjes
uit die bundel: 'bruidspaar', 'meneer
en mevrouw', juffrouw zus en meneer
zo', 'geacht bruidspaar, ouders van
bruid en bruidegom, aanwezigen',
'bruid en bruidegom', 'jong echtpaar',
'bruidspaar, dames en heren, goede
middag'. Niet bijster origineel, maar
begrijpelijk. Voor de meeste mensen is
tenslotte een origineel begin van een
brief al moeilijk.
Al eerder is zo'n toesprakenbundel
uitgekomen: het eerst in 1937, het
laatst in 1951. Omdat een nieuwe
uitgave nog altijd niet op stapel
staat, hebben twee ambtenaren de
heren K. A. de Groot en Joh. Visser
van de gemeente Gaasterland er
zelf een samengesteld, daarbij gehol
pen door mede-ambtenaren die hun
beste toespraken inleverden.
En ook op hun best houden ambtena
ren, blijkt uit die toespraken, van
ietwat hoogdravende beeldspraak: 'De
liefde is een tere plant. Planten heb
ben verzorging nodig. Als je vergeet
ze water te geven, verdorren ze. Als
echtgenoten alleen om eigen genoe
gens en verlangens denken, kwijnt
ook de liefdesplant.' 'U hebt vandaag
het fundament voor het te bouwen
huis van de liefde gelegd. Als u
daarvoor eens gaat gebruiken de ste
nen oor de liefde, trouiv en kame
raadschap en als u nu beiden zorgt
dat deze op de juiste plaats worden
ingemetseld, dan ben ik niet bang
voor uw toekomst.' 'U zal wel eens
met tegenioind moeten rekenen, er zal
wel eens moeten worden gelaveerd.'
'U hebt samen een vliegplan klaar
voor «.en tocht met onbekende bestem
ming door het leven.' 'Kweek die
liefde maar op als een teer kasplant
je.' 'Vandaag komen uw verschillende
wegen tesamen en gaat u op enkel
spoor verder.' 'Bruid en bruidegom, ik
wens u toe dat u bij de bouw van uw
huwelijksgebouw zult slagen. Ik hoop
voor u beiden, dat het een riante,
maar vooral knusse villa zal worden.'
'Jullie dienen er echter wel om te
denken dat je naar de top langs
smalle en levensgevaarlijke paden zult
moeten klimmen.' 'Bruidspaar, samen,
uw ouders, familie en vrienden en ik,
GOES Het college van b. en w. van
Goes willen het parklandschap De
Poel niet missen. Burgemeester en
wethouders zeggen dat het 'de ruilver
kavelingen en de industrialisatie zijn,
die landschappelijk fraaie gebieden in
de directe omgeving van onze gemeen
te in gevaar brengen. Hierbij valt te
denken aan de ruilverkavelingen De
Poel-Heinkenszand en Kapelle-Wemel-
dinge'.
Het college heeft besloten een symbo
lische subsidie van honderd gulden te
verstrekken aan de Vereniging Land
schapsreservaat Zuid-Beveland. Goes
is de.,eerste Zeeuwse gemeente, die
subsidie aan de vereniging geeft.
m
Het verhaal van het nieuwe en
voorshands nog inhoudloze Europe
se bureau voor ruimtevaart ligt nog
iets anders dan ik vorige week
schreef. De nadrukkelijke Britse aan
kondiging dat de begroting voor
ruimtevaart niet zou worden ver
hoogd, lijkt namelijk meer in te hou
den dan het niet meewerken aan de
'Europese' raket waarvan Frankrijk
maar geen afstand kan doen.
In het laatste nummer van de New
Scientist geeft Michael Kenward ten
minste deze interpretatie: 'Als het zo
kan worden geregeld dat een deel van
het werk dat Engeland wil zien ge
beuren (kunstmanen bouwen - rf).
aantrekkelijk is voor andere Europese
landen, die dan een deel van de
rekening betalen, zou Engeland mis
schien op zijn beurt wat geld vrij
hebben voor het post-Apollo program
ma'.
Als het zo ligt, is de principe-beslis
sing dat Europa inderdaad gaat mee
doen aan het Amerikaanse ruimtepro
gramma minder degelijk dan ze er in
eerste instantie uitzag. Want het Brit
se meedoen aan het Europese mee
doen ziet er in deze formulering op
zijn minst wankel uit. En de Fransen,
die bijna op eigen kracht een eigen
raket willen bouwen, zullen er ook
wel niet veel in willen steken. Van de
Europese grote drie blijft dan alleen
West-Duitsland als echt happige part
ner over. Naar mate Bonn in die
positie meer alleen staat zou het wel
eens minder happig kunnen worden.
Van dat Amerikaanse ruimteprogram
ma zijn intussen twee stukjes nieuws
te melden. De ruimte-veerboot waar
het wat betreft de Europese samen
werking allemaal om gaat, heeft zijn
eerste vertraging te pakken. De fond
sen van de NASA zijn voor het lopen
de begrotingsjaar met zes pet. be
snoeid. En omdat het begrotingsjaar
in Amerika tot 1 juli loopt, betekent
dat dat nu twaalf pet. moet worden
bijgeremd. Concreet betekent het dat
de eerste ruimteveerboot nu niet in
1978 maar in 1979 zal vliegen. En het
kan best noj later worden, want ook
van de komende begroting mag de
NASA weinig moois verwachten.
Het andere stukje nieuws is eigenlijk
veel boeiender. Na een lange periode
van stilte is de ruimte-sleepboot weer
boven water gekomen, en daarmee de
militaire betekenis van de ruimte
veerboot waarover altijd vrij vaag
wordt gedaan. Even om begripsver
warring »e voorkomen: de veerboot is
het gevleugelde ruimtevaartuig dat
een nuttige landing van dertig ton in
een baan om de aarde kan brengen en
daarna weer heelhuids laden om op
nieuw te worden gebruikt. Je kunt er
heel grote kunstmanen mee lanceren,
of een klein bemand ruimtelaboratori
um dat dan ook weer met zo'n veer
boot bevoorraad kan worden en van
verse bemanningen voorzien. Je kunt
er een reparatieploeg mee lanceren
die een kapotte kunstmaan ter plekke
herstelt, of hem inlaadt voor herstel
op aarde waarna hij weer terugge
bracht kan worden. Je kunt er alleen
niet erg veel mee manoevreren: hij
wordt gelanceerd in een bepaalde
baan om de aarde en daarin blijft hij
ongeveer draaien tot hij weer terug
komt. Dat is natuurlijk toch een beet
je onhandig.
Sleepboot
Daar komt bij dat de veerboot zelfs
wanneer hij maar gedeeltelijk geladen
wordt, niet hoger komt dan enkele
honderden kilometers. En de moder
ne, synchrone, communicatiekunst
maan is nu eenmaal een ding dat
'stilstaat' (net zo snel draait als de
aarde zelf) op een hoogt e van zo'n
36.000 kilometer.
Om hem daar te krijgen is nu de
sleepboot nodig, die materiaal van
een lage baan naar een hoge kan
brengen en zo nodig weer terug. Een
heel logisch onderdeel dus van het
hele programma. Maar naar mate het
duidelijker werd dat het Amerikaanse
publiek en zijn politici minder en
thousiast werden voor de hele ruimte
vaart, verdween de sleepboot die in
het begin een integrerend onderdeel
van het systeem was geweest, lang
zaam achter de horizon. Dat maakte
het mogelijk, de totale kosten als een
bescheidener bedrag voor te stellen,
en zelfs dat bedrag is nog weer een
stuk bescheidener voorgesteld dan het
was voordat Nixon vorig jaar de prin
cipebeslissing nam dat de NASA maar
moest beginnen..
Het probleem van de lancering van
synchrone kunstmanen werd op pa
pier op een koopje opgelost. Eén trap
van een bestaande weggooiraket (men
denkt aan de Centaur of de Agenai is
best klein genoeg om in zijn'geheel
In de veerboot te worden ingeladen
en die kan kunstmanen naar een
synchrone baan stuwen. Het voordeel
van reparatiemogelijkheden valt daar
mee natuurlijk wel weg. Maar nu is
dan toch de sleepboot weer boven
water gekomen. De NASA heeft een
inschrijving gehouden voor ontwerp
studies voor twee technisch mogelijke
uitvoeringen van een 'voorlopige'
sleepboot. Bij het uitzoeken van wie
die studies mag gaan doen, bij het
toezicht op de voortgang ervan en bij
het betalen van de rekening wordt de
NASA geholpen door de Amerikaanse
luchtmacht.
Het 'good heavens' van dominee Peter
Spivey, hulppredikant in het Engelse
dorp Meltham, klonk helemaal niet
gek in de kerk, maar toch was de
verzamelde gemeente even verbijsterd.
Daar kwam namelijk direct drie
karbonades!' achteraan en jawel: in
plaats van een paar druppels water
om een boreling te dopen haalde de
dominee drie vette karbonades uit het
doopvont. Vermoedelijk heeft een
dronken man, die in de kerk z'n roes
heeft uitgeslapen, het vlees gemaks
halve in het vont koel weggelegd.
Nog nooit eerder is in die kerk zo
gebulderd van het lachen.
Oud-minister Luns is verslagen. Zijn
bovenste plaats als meest bewonderde
Nederlander is hij kwijtgeraakt aan
mr. Biesheuvel, ook wel 'mooie Ba
rend' genoemd, zij het dan voor meer
mannen dan vrouwen. Uit een NIFO-
onderzoek blijkt dat twee procent
méér mannen de heer Biesheuvel de
meeste bewondering toedragen dan
vrouwen. Luns is nu op de vierde
plaats in de rij van twaalf terechtge
komen. na Den Uyl en Toon Her
mans. Van Marcel van Dam (nummer
5) en Johnny Jordaan (8) blijken
vrouwen meer wèg te zijn dan man
nen. maar Ard Schenk (9), Johan
Cruijff (7) en Bas de Gaay Fortmann
(11) vinden weer meer mannen-onder
hun aanbidders. De sekse maakt voor
Hans Wiegel niets uit, maar hij kreeg
met één procent van beide partijen
dan ook niet meer dan de laatste
plaats.
Belangen
HAARLEM In de ouderdom van
negentig jaar is overleden mgr. J. van
der Oord. Van 1945 tot zijn emiritaat
in 1967 was hij oud-katholiek aarts
bisschop van Haarlem. De uitvaart en
begrafenis vinden vrijdag in Haarlem
LEIDEN De Leidse universiteits
raad heeft besloten een werkgroep in
te stellen die moet onderzoeken of de
universiteit effectief kan reageren op
de gebeurtenissen in Vietnam of daad
werkelijk hulp kan verlenen aan het
Vietnamese volk.
In de werkgroep, die op 22 januari
aan de universiteitsraad rapport moet
uitbrengen, hebben zitting de univer
siteitsraadsleden C. P. Blom, J. H.
Bonarius, mr. W. B. Meyboom, prof.
dr. A. Quispel en mr. W. G. Koppe
laars.
MIDDELBURG Gemeenteraadsle
den van de ARP, CHU en KVP in
Middelburg hebben burgemeester en
wethouders vragen gesteld over een
filmvoorstelling van 'Jeugd en Mu
ziek'. Zij vragen maatregelen tegen de
vertoning van films, zoals 'Jeugd en
Muziek' ze aan jeugdige bezoekers
voorschotelt. De raadsleden menen dat
het optreden van 'Jeugd en Muziek'
steeds meer een bedreiging gaat vor
men voor de geestelijke volksgezond
heid van de jeugd.
De film, die wordt bekritiseerd, is
'Trash', een undergroundfilm, waarin
een aan heroïne verslaafde jongeman
zichzelf waar moet maken door be
paalde sexuele relaties aan te knopen
met verschillende personen. Volgens
de raadsleden ligt het niveau van de
film ver beneden dat van de 'Barend
Servet-show'.
'Jeugd en Muziek' in Middelburg is
de laatste jaren herhaaldelijk onder
werp van felle kritiek geweest. Deze
had voornamelijk betrekking op de
vertoning van nogal gruwelijke filmp
jes voor jongelui.
Dit nu, was te verwachten. Want de
Amerikaanse luchtmacht heeft niet
onaanzienlijke belangen in het hele
veerbootproject, en mist daarin de
sleepboot misschien nog harder dan
de burgerlijke ruimtevaartautoritei
ten. De luchtmacht heeft ooit een
eigen plan voor een bemand ruimtela
boratorium gehad. Het belang van
militaire waarnemingssatellieten staat
boven discussie, en dat een mens
soms meer ziet dan een camera is
onder andere tijdens het maanpro-
gramma weer eens bewezen. Dat plan
bleek al gauw even duur als onhaal
baar en toen is afgesproken dat de
luchtmacht te zijner tijd de veerboot
van de NASA zou mogen gebruiken,
die dus voor eert deel een militair
karakter heeft.
Maar in de ruimte is militair meer te
doen dan alleen kijken. Het is móge
lijk om kunstmanen met kernladingen
te lanceren om die ooit op andermans
hoofd te doen neerkomen. Iedereen
heeft bij verdrag plechtig beloofd dat
hij dat niet zal doen, maar je weet
maar nooit. Een van de militaire
doelen in de ruimte is het enteren,
inspecteren en zo nodig onklaar ma
ken van buitenlandse kunstmanen.
Maar voor dat doel is een vrijheid
van manoevreren nodig die NASA's
ruimteveerboot op zichzelf nu net
niet heeft. Daan-oor is de sleepboot
nodig.
Minister Buzaid van het Braziliaanse
departement "an justitie vindt een
erotische plaat van Pablo Picasso zo
zeer 'in strijd met de zeden en goede
beginselen van het Braziliaanse gezin'
dat hij de verkoop van reproducties
daarvan heeft verboden. Onmiddellijk
daarop is de politie begonnen alle
platen bij boekhandels en kiosken in
beslag te nemen, maar dat verhindert
niet dat er tot nu toe wel al vijftig
duizend in gesloten enveloppen voor
30 per stuk verkocht zijn. Deze en
reproducties van andere tekeningen
van Picasso waren al jaren in Brazilië
in de handel. Vooral in Rio de Janei
ro is men erg boos over het verbod.
'Een belediging van een kunstwerk'
noemen ze het daar.
samen hebben wij vandaag met u een
bladzijde omgeslagen in uw beider
levensboek.' 'Twee jonge mensen die
elkaar in 's levens lentetijd hebben
gevonden.' 'Vandaag legt u de dia
mant van uw beider liefde neer op de
werkbank van uw huwelijk en van
daag gaat u samen aan de diamant
werken om er een schitterend juweel
van te maken.'
Afgezien van veel goedbedoelde cli-
ché's en citaten (o.a. worden vader
Cats, Albert Schweitzer en zelfs Jon
geling van het GPV aangehaald) zeg
gen ambtenaren bij zo'n gelegenheid
soms dingen, waartegen juist veel jon
ge mensen in een normale situatie
direct zouden ingaan. Over de waarde
van het burgerlijk huwelijk: 'Al de
regelingen die op welk gebied dan
ook voor ons getroffen worden, ivaar-
borgen ons een goed bestaan. Is het
dan van de overheid te veel gevraagd
dat de gezinnen, de voornaamste cel
len in de samenleving, op een voor de
maatschappij aanvaardbare manier
aan het maatschappelijk leven deelne
men?' Of over de trouwdag: '...de
grootste feestdag in uw leven. Daar
zijn alle andere feestdagen niets
bij.Dan kan X voortaan ieder jaar
op jullie trouwdag aan de baas een
halve snipperdag vragen en met je
Grietje ergens naar toe gaan om aan
deze allergrootste dag in jullie leven
aandacht te besteden.' Zoiets zou je
zeggen, maak je zelf. ivel uit, maar,
zoals een andere ambtenaar zegt:
'Trouwen is een kwestie van een
halfuurtje' en op je trouwdag zal het
je een zorg wezen wat een ambtenaar
vindt.
Kunstschilder Frans van Bommel (ka
bouter en ex-raadslid var Amsterdam)
is nogal boos op het in Den Haag
gevestigde Bureau voor Registratie en
Verificatie. Hij had nog nooit van het
bureau gehoord, maar kreeg vorige
week wel ineens een kaartje thuis
met de mededeling, dat deze instel
ling 'zijn zaak in behandeling had
genomen'. Het meldde ook nog, dat
het probeerde de zaak zo snel mogelijk
voor hem in orde te maken en ver
zocht hem daarom even op te bellen.
Hoewel Van Bommel geen idee had
waarover het ging, belde hij toch
maar even. De man, die hij aan de
lijn kreeg wilde van alles over hem
weten, maar doordat Van Bommel
ook iets van het bureau wilde weten,
liep het gesprek dood.
Het Bureau voor Registratie en Veri
ficatie is een particuliere instelling,
die zich bezighoudt met het verzam-
len van persoonsgegevens. Het werkt
voor financieringsinstellingen en is
daarom vooral geinteresseerd in de
financiële positie van de mensen.
Daarover ondervraagt het bureau de
mensen in de eerste plaats zelf, maar
die gegevens worden uiteraard wel
nagetrokken, bijvoorbeeld bij andere
financiers of ook wel bij de werkge
vers. Er worden alleen gegevens ver
zameld als het bureau daartoe van
een andere instelling een verzoek
heeft gekregen. Wel bewaart het bu
reau de gegevens, zodat het ze bij een
eventueel volgend verzoek, direct zelf
kan opsommen. Ook controleert het
de kaarten van de personen, die in
het archief zitten. Inlichtingen over
wat er eventueel over je in het ar
chief zit, worden niet verstrekt, maar
het grootse deel is van de mensen zelf
afkomstig aldus een woordvoerder van
het bureau.
De vraag of mensen gemakkelijk zijn
met het verstrekken van gegevens
wordt bevestigend beantwoord. Som
mige mensen lepelen alles op wat
gevraagd wordt, zonder dat ze zelfs
vragen waarooor het is. Van Bommel
heeft waarvoor wel een verklaring:
'Door de tekst van de oproep krijg je
de indruk, dat het allemaal wel goed
zit. Er wordt duidelijk gesuggereerd,
dat het voor je eigen bestwil is. De
oproepkaart is een perfecte imitatie
van de aanmaningskaart van de belas
tingen En dan zo'n naam. Dan ga je
toch denken dat het een overheidsin
stantie is?'
Een voorzittersbaantje is in Italië be
paald niet onbereikbaar. Volgens de
krant 'II Messagero' zijn er zoveel
instellingen en verenigingen, dat van
elke 550 Italianen er één voorzitter
van het een of ander is. Het blad
somt op, dat er in totaal 100.676
voorzitterschappen te vergeven zijn op
een inwonertal van 55 miljoen men
sen. De 42.500 welzijns-, onde-steu-
nings- en sociale verzekeringsinstellin
gen vormen het leeuwendeel van de
zogenoemde openbare lichamen, maar
daarnaast zijn er ook nog een hele
hoop particuliere instanties en vereni
gingen. Sommige van die 'openbaren'
geven voor elke twee lire die ze aan
bijstand besteden, wel 98 lire uit aan
kosten c q, onkosten "an personeel en
directie.
'Hij wil weten, wie de kikkerbilletjes krijgt.'
