Bomaanvallen
weldra beperkt
Deens echtpaar vecht tegen
verplichte sexuele voorlichting
Malta wil meer geld
voor bases van N AVO
Lester Pearson was liever
diplomaat dan politicus
Sadat acht P
oorlog met 1
Israël niet i
te vermijdeii|
Bangkok
Verwachting na overleg met Thieu:
België erkent
Oost-Duitsland
Commissie doet boekje open
over politie van New York
Staking dreigt in
Westduitse staal
TROUW/KWARTET VRIJDAG 29 DECEMBER 1972
BUITENLAND
T7/X8I
SAIGON, HANOI, WASHINGTON (UPI, Reuter, AP, AFP) Amerika treft voorbereidingen om
de bombardementen op Noord-Vietnam opnieuw te beperken tot het gebied beneden de 20ste breedte
graad, om hervatting van de onderhandelingen in Parijs mogelijk te maken. Aldus meldt het in Saigon
verschijnende blad Tin Song, dat nauwe banden heeft met de regering van de Zuidvietnamese pre
sident Thieu.
Regeringswoordvoerders in Washing
ton weigerden commentaar op deze
berichten te geven, die hun aanlei
ding vonden in een langdurig gesprek
van de Amerikaanse ambassadeur in
Saigon, Ellsworth Bunker, en presi
dent Thieu. Goedingelichte kringen
zijn volgens Reuter echter van oor
deel, dat de Verenigde Staten tot
beperking van de bombardementen
willen overgaan, zodra vaststaat dat
de vredesonderhandelingen hervat
kunnen worden.
Om het bereiken van een vredesak
koord mogelijk te maken staakten de
Verenigde Staten in de tweede helft
van oktober de bombardementen bo
ven de 20ste breedtegraad in Noord-
Vietnam. De onderhandelingen tussen
president Nixons speciale adviseur
Kissinger en diens Noordvietnamese
gesprekspartner Le Doe Tho, verlie
pen echter niet naar de zin van de
Amerikaanse president. Deze liet op
18 december de bombardementen op
geheel Noord-Vietnam hervatten,
waardoor ook Hanoi en Haiphong
weer met bommen werden bestookt.
Nixon zou sindsdien geheime pogin
gen hebben gedaan om de onderhan
delingen tussen Kissinger en Tho
weer op gang te krijgen.
Aanvallen
Ook gisteren heeft de Amerikaanse
bombardements-luchtvloot weer zware
verwoestingen aangericht in Noord-
Vietnam in een poging, Hanoi te
dwingen tot een meer inschikkelijke
houding aan de conferentietafel. Be
halve Hanoi en Haiphong werden ook
vele andere doelen van militair be
lang aangevallen. Hoewel Hanoi toe
geeft dat een groot deel van beide
steden is verwoest, weigert het te
zwichten voor deze vorm van geweld.
Volgens de correspondent van AFP in
Hanoi waren de bombardementen van
gisteren even hevig als die van woens
dag, die de zwaarste sinds het begin
van de Vietnamese oorlog worden ge
noemd. Hanoi meldt het neerschieten
van vijf B52's en twee jachtbommen
werpers. In negen dagen zouden niet
minder dan 71 Amerikaanse vliegtui
gen zijn neergeschoten, waaronder 31
B52's. Amerika heeft slechts het ver
lies van 14 van deze toestellen toege
geven. Het is echter bekend, dat de
Amerikanen geen verliezen melden,
zolang het opsporings- en reddings
werk niet is voltooid.
Volgens de woordvoerder van de
Noordvietnamese afvaardiging in Pa
rijs, Ngoeyen Thanh Le, bombarderen
de Amerikanen alleen per ongeluk
militaire doelen. In hoofdzaak waren
de luchtacties gericht tegen dichtbe
volkte gebieden in Hanoi en Hai
phong, aldus Le. Hij noemde de wijken
An Doeang, Nghia Doeng, Tjam Tien,
Kin Lien en Gia Lam in Hanoi en Le
Tsjan en Hong Bang in Haiphong.
Voorts werden acht ambassadegebou
wen getroffen. Duizenden burgers
werden gedood of gewond, terwijl bei
de steden als door een zware aardbe
ving leken te worden geteisterd. 'Dit
is wat de Verenigde Staten militaire
doelen noemen, aldus Le.
Thieu
De plaatsvervangende leider van de
Viet Cong-delegatie in Parijs. Dinh
Ba Thi. heeft in een interview met
UPI verklaard dat Nixons 'barbaarse
bombardementen de Vietnamezen niet
kunnen dwingen, president Thieu te
erkennen als leider van Zuid-Vietnam.
Ook zullen de zware aanvallen Noord-
Vietnam er niet toe brengen, de steun
aan de Viet Cong-strijdkrachten in
het Zuiden te vertragen.
Thi zei dat Thieu het voornaamste
obstakel is op de weg naar een vredes
akkoord. 'Thieu moet heengaan', al
dus Thi, die zei dat zijn delegatie
onverkort vasthoudt aan een regering
van nationale verzoening, die bestaat
uit vertegenwoordigers van de rege
ring in Saigon, de Voorlopige revolu
tionaire regering van de Viet Cong en
de neutralen.
Thieu is echter niet van plan te
verdwijnen, al heeft hij niet gevraagd
om verlenging van de speciale be
voegdheden die hij een half jaar gele
den onder dubieuze omstandigheden
van de Senaat kreeg. Kort voordat
deze bevoegdheden gisteren ophielden
te bestaan heeft Thieu nog een wet
uigevaardigd op de politieke partijen,
waardoor deze op twee of drie na
zullen verdwijnen.
Waarschijnlijk zullen alleen de Demo
cratische partij van Thieu, de boeren-
en arbeiderspartij van de regeringsge
zinde vakbondleider Tran Qoeoc Boe-
oe en de eveneens regeringsgezinde
nationale progressieve partij van
Ngoeyn Ngoc Hoey overblijven. De
partijen krijgen drie maanden tijd om
'samen te gaan om politieke strijd te
kunnen voeren tegen het communis
me'.
Aanvankelijk was Thieu van plan.
verlenging van de speciale bevoegdhe
den te vragen. Dit is niet gebeurd.
Politieke kringen zijn van mening dat
de hoofdreden hiervoor is gelegen in
ernstige bezwaren van Amerikaanse
zijde. De Ver. Staten zouden Thieu er
van hebben verzekerd dat een derge
lijke stap gezien de recente ont
wikkelingen slechts zou leiden tot
verscherping van de binnenlandse
controverses in Zuid-Vietnam.
Uit de gisteren gepubliceerde Ameri
kaanse verliescijfers blijkt dat de
Amerikanen vorige week hun zwaar
ste verliezen aan personeel hebben
geleid sinds het voorjaar van 1971. In
de week van 17 tot 23 december
werden 23 Amerikanen in gevechtsac
ties gedood, 73 als vermist opgegeven
en 29 gewond. Vier doden vielen bij
luchtacties in Laos. In Hanoi zegt
men dat vele van de 73 als vermist
opgegeven Amerikanen ofwel gedood
zijn ofwel gevangen werden genomen.
Gisteren werden weer tien Ameri
kaanse vliegers op een persconferentie
aan journalisten getoond.
De voorzitter van het Amerikaanse
Huis van afgevaardigden Carl Albert,
meent -dat het Congres een volledig
rapport moet krijgen over de bombar
dementen op Noord-Vietnam, voordat
het besluit tot 't afsnijden van finan
ciële middelen voor voortzetting van
de oorlog in Vietnam. Australische
zeelieden zullen Amerikaanse schepen
boycotten uit protest tegen de bom
bardementen. In de Prawda schreef A.
Serbin dat 'De Amerikaanse agressor
misdaden begaat, die de bloedige
praktijken van het fascisme nog over
treffen'.
De leiders van alle Zweedse politieke
partijen hebben een 'nationale verkla
ring' uitgegeven, waarin beëindiging
van de bombardementen wordt geëist
en een beroep wordt gedaan op de
Verenigde Naties om maatregelen te
nemen. Bekende Europese juristen als
de Belgische ministar van staat prof.
Henry Rolin, de Fransman Pierre Cot
en diens landgenoot Charles Chaumont
'de afschuwelijke Amerikaanse bom
bardementen op de steden van Noord-
Vietnam' veroordeeld. Ook Peking be
kritiseerde opnieuw de Amerikaanse
'oorlogsmisdaden'.
Nieuw ultimatum van premier Dom Mintoff
VALETTA (UPI, AFP) Premier Dom Mintoff van Malta heeft
Engeland en zijn NAVO-partners in bedekte termen opnieuw een
ultimatum gesteld voor de pacht van de militaire bases op het eiland.
In het parlement deelde hij woensdag mee, dat hij Engeland tien-
procent meer heeft gevraagd als compensatie voor de waardever
mindering van het zwevende pond sterling. De Britse regering rea
geerde echter afwijzend.
Mintoff verklaarde, dat hij Engeland
heeft laten weten, dat het tien pro
cent meer-zal moeten btalen, wil het
gebruik blijven maken van de bases
op Malta op grond van de defensie
overeenkomst van 26 maart van dit
jaar. Malta wilde dat Engeland en de
NAVO voor 1 januari een besluit na
men. De Britse regering had echter
geantwoord dat zij de overeenkomst
op de oude voet wenste voort te
zetten. De Maltese socialistische pre-
LONDEN (Reuter, UPI) Engeland
ls niet van plan Malta meer pacht te
betalen voor het gebruik van de mili
taire bases op het eiland. De andere
NAVO-landen moeten elk voor zich
maar hun standpunt bepalen. Dit
heeft de Britse minister van defensie,
lord Carrington, gisteren op een pers
conferentie meegedeeld.
Lord Carrington zei dat Engeland
niet tegen de wens van de Maltese
regering op het eiland wil blijven. In
Brussel vergaderden gisteren NAVO-
vertegenwoordigers over de kwestie
en de Britse minister cbacht, dat zij
vandaag opnieuw bijeen zouden ko
men na overleg met hun regeringen.
Pas daarna zou het officiële britse
antwoord aan Malta worden ver
stuurd.
mier sprak niet uitdrukkelijk van een
nieuw betaal-of-verdwijn-ultimatum
zoals hij eind vorig jaar met veel
succes had gesteld. Maandenlange on
derhandelingen leidden toen tot het
akkoord van 26 maart, waarbij Enge
land een jaarlijks bedrag van 14 mil
joen pond toezegde in plaats van 5
miljoen pond zoals het eerder betaal
de, Italië 2,5 miljoen ineens en de
andere NAVO-landen zeker 7 miljoen
als bilaterale hulp. De mogelijkheid
BRUSSEL (Reuter. AP) België
heeft gisteren als eerste land binnen
de NAVO volledige diplomatieke be
trekkingen aangeknoopt met Oost-
Duitsland. De betrekkingen zullen
aangegaan worden oo het niveau van
buitengewoon gevolmachtigde ambas
sadeurs.
Het heeft in hoofdsteden van de NA
VO-partners van België enige verwon
dering gewekt, dat België op dit mo
ment al tot erkenning van de DDR is
overgegaan. Ons land. Frankrijk, En
geland, Noorwegen en enkele andere
landen hebben de Oostduitsers al uit
genodigd voor onderhandelingen die
moeten leiden tot het aanknopen van
diplomatieke betrekkingen. De Ameri
kaanse regering zal dit 'te zijner tijd'
dat landen van het Warschaupact het
eiland zouden gaan gebruiken, was
daarmee voorlopig van de baan.
Malta wil de verhoging al met de
eerste kwartaalbetaling in het nieuwe
jaar laten ingaan. Mintoff is bereid in
eerste instantie genoegen te nemen
met vijf procent meer, maar dan
moeten de Britse troepen in die tijd
het eiland wel verlaten. De premier
heeft de Britten meegedeeld, dat hij
openstaat voor compromisvoorstellen
om ze in staat te stellen zich rustig
terug te trekken.
In maart was de evacuatie van Britse
troepen van het eiland al in volle
gang. Het akkoord kwam tot stand
enkele dagen voordat de laatste een
heden Malta zouden verlaten.
OTTAWA (Reuter, UPI, AP)
Lester Bowles Pearson, de gis
teren overleden oud-premier
van Canada, is eigenlijk tegen
zijn zin verzeild geraakt in de
binnenlandse politiek van zijn
land.
Als een van de architecten van de
Verenigde Naties was hij er zeer op
gebrand in 1946 secretaris-generaal
van de volkerenorganisatie te wor
den, maar de Russen gaven de voor
keur aan een Europeaan. Ook in
1953 dong hij tevergeefs naar deze
functie. Niettemin heeft Pearson
zijn grootste triomfen behaald op
het terrein van de buitenlandse poli
tiek. Zijn activiteiten op dat terrein
•werden in 1957 bekroond met de
Nobelprijs voor de vrede.
Pearson was toen minister van bui
tenlandse zaken van Canada en dien
de in de algemene vergadering van
de VN een resolutie in, waarbij een
vredesmacht van de VN in het leven
werd geroepen die in de Sinaiwoes-
tijn de Arabische en Israëlische le
gers tien jaar de weg zou versper
ren. Bij het uitreiken van de Nobel
prijs werd Pearson geprezen, omdat
vooral dankzij hem de Suez-crisis
niet uitgegroeid was tot een groot
scheepse oorlog.
Pearson is op 23 april 1897 in To
ronto geboren als zoon van een
methodistische dominee. Tijdens de
eerste wereldoorlog werd hij opge
leid als piloot, maar zijn lesvliegtuig
verongelukte en het grootste deel
van de oorlog bracht Pearson in
ziekenhuizen door waar hij herstel
de van zijn verwondingen die hij bij
het vliegtuig-ongeluk opliep.
Na de oorlog studeerde hij geschie
denis in Toronto en aan de universi
teit van Oxford in Engeland. Hij
werd assistent hoogleraar in de ge
schiedenis in Toronto en een weten
schappelijke carrière leek voor hem
weggelegd. In die dagen viel hij ook
op door zijn sportiviteit Hij maakte
deel uit van het Olympische ijshoc-
keyteam en speelde enige tijd in een
semi-prof honkbalteam. In zijn vrije
tijd was hij later coach van het
ijshockey- en rugby-team van de uni
versiteit van Toronto.
EXAMEN
In 1928 liet hij zich overhalen deel
te nemen aan een vergelijkend exa
men voor de post van eerste secreta
ris op het nieuw gevormde Canadese
ministerie van buitenlandse zaken.
Pearson won en vervulde die functie
van 1928 tot 1935. Toen ging hij
naar Londen waar hij eerste secreta
ris werd op het Canadese Hoge
Commisariaat in de Britse hoofd
stad. Hij bleef tot 1941 in Londen.
In dat jaar werd hij teruggeroepen
naar Canada om er assistent-onder
minister van buitenlandse zaken te
worden.
Tegen het eind van de oorlog, stuur
de de regering hem naar de Canade
se ambassade in Washington. Daar
bemoeide hij zich intensief met de
oprichting van de VN. In 1946 werd
Lester Pearson onder-minister van
buitenlandse zaken en twee jaar la
ter minister.
In die functie was hij nauw betrok
ken bij de oprichting van de NAVO.
Tot zijn grootste verdienste in die
periode wordt gerekend dat hij wist
te voorkomen dat de Koreaanse oor
log uitgroeide tot een wereldoorlog
Lester Pearson
waarbij China betrokken was. In de
VN verzette hij zich scherp tegen
een Amerikaans voorstel China te
brandmerken als agressor in Korea.
Onder zijn voorzitterschap van de
algemene vergadering van de VN
werd in 1953 een wapenstilstand ge
sloten tussen Noord- en Zuid-Korea.
OPPOSITIELEIDER
Na 1957 moest Pearson zich meer
dan hem lief was aan de binnen
landse politiek wijden. Bij de alge
mene verkiezingen van 1957 verloor
de Liberale partij na 22 jaar aan het
bewind te zijn geweest de meerder
heid in het parlement. Louis St.
Laurent trad af als premier en par
tijleider. Hij werd toen Opgevolgd
door Pearson. Bij de verkiezingen
van 1962 slaagde oppositieleider
Pearson, die altijd populairder is ge
weest in diplomatieke kringen dan
bij de kiezers, er niet in de Conser
vatieven te verslaan.
Maar een jaar later waren er weer
verkiezingen en nu wonnen de libe
ralen, zij het zonder een absolute
meerderheid te halen. Niettemin
kon Pearson een regering vormen.
Tijdens zijn premierschap bracht
president Charles de Gaulle van
Frankrijk een bezoek aan Canada en
riep in Montreal enthousiast: Leve
het vrije Quebec. Pearson hield een
toespraak voor radio en televisie,
waarin hij de Gaulle een provoce
rende houding verweet en de Franse
president moest vroegtijdig naar Pa
rijs terugkeren.
In april 1968 trok de toen 71-jarige
Pearson zich uit de Canadese poli
tiek terug. Hij werd opgevolgd door
de flamboyante Pierre Elliott Tru-
deau. Opnieuw kon Pearson zich aan
de buitenlandse politiek wijden. Hij
werd voorzitter van een door de VN
ingestelde studiegroep voor ontwik
kelingssamenwerking. Zijn groep pu
bliceerde het zogenaamde Pearson-
rapport waarin een gedocumenteerd
pleidooi voor hulp aan de derde
wereld werd gehouden.
Zijn memoires heeft Pearson niet
mogen voltooien. Het derde deel is
nog niet af.
NEW YORK (Reuter) In een rapport van de commissie Knapp, die belast is
met het onderzoek naar corruptie onder de Newyorkse politie, worden enkele
hoge politiefunctionarissen er van beschuldigd geschenken aangenomen te heb
ben. Lagere politiemannen zouden lijken beroofd hebben, handelaars in verdo
vende middelen hebben beschermd en mogelijk zelfs moorden hebben gepleegd.
Het 281 pagina's tellende eindrapport van de commissie zegt dat in 1971 een
groot deel van de stedelijke politie corrupt was.
Nadat de commissie haar werd had beëindigd is er scherp tegen deze corruptie
opgetreden. Er is een speciale superofficier van justitie aangesteld om voze po
litiemannen voor de rechter te slepen.
Niettemin is deze maand bekend geworden dat er meer dan 136 kilo heroine en
cocaine is verdwenen uit politie-opslagplaatsen. Hoofdcommissaris Patrick
Murphy noemde dit het ergste gaval van corruptie dat hij ooit heeft meege
maakt.
door Chris Blankenburgh
Een Deens echtpaar is op het
hoogste niveau een juridisch
gevecht begonnen tegen de
sexuele voorlichting op school,
die in Denemarken wettelijk
verplicht is. De Commissie voor
de Rechten van de Mens van de
Raad van Europa is door het
gezin Viking Kjeldson uit Jutland
ingeschakeld, nadat de Deense
autoriteiten hadden geweigerd,
het tienjarige dochtertje van de
Kjeldsons vrij te stellen van
seksuele voorlichting. De Euro
pese commissie heeft zich bereid
verklaard de klacht van het gezin
te behandelen. Met spaning wordt
nu in Denemarken op een
uitspraak van de commissie
gewacht.
Het echtpaar Kjeldson wordt door tal
van Deense ouders en onderwijzers
gesteund. Vooral vele ouders nemen
het niet, dat hun kinderen al vanaf
de eerste klas van de lagere school de
beginselen van het seksuele leven
voorgeschoteld krijgen. Ze menen, dat
daarmee hun individuele vrijheden
worden aangetast, dat het inbreuk
maakt op de fundamentele
bevoegdheden van het gezin en de
weg opent naar indoctrinatie met
omstreden opvattingen.
In het centrum van de bezwaren staat
de in mei 1970 aangenomen wet, die
seksuele voorlichting op de scholen
verplicht stelt. Seksueel onderricht
was al geruime tijd in zwang op de
Deense scholen. Maar niet op de
lagere scholen. En het was niet
gedwongen. Kinderen, wier ouders
bezwaren hadden of leerlingen die
niets voor het 'sex-lesuurtje' voelden,
konden wegblijven. Maar onder de
nieuwe wet werd de voorlichting
opeens verplicht en al vanaf de eerste
klas van de lager school ingevoerd.
Aan de nieuwe wettelijke maatregel
lag een reeks onderzoeken naar het
resultaat van het oude, niet-verplichte
seksuele onderwijs ten grondslag. Het
bleek dat slechts de helft van de
scholieren op de scholen seksueel was
voorgelicht. Op een flink aantal
scholen was het onderricht in kwestie
zelfs helemaal van het lesrooster
geschrapt. Daar kwam bij, dat het
Deense eersteklassertjes spreken in groepsverband over seksualiteit,
met op de achtergrond hun visie op de fysieke verschillen tussen
man en vrouw.
aantal ongewenste zwangerschappen
en geslachtszieken drastisch was
toegenomen.
SNEL AANGENOMEN
Het omstreden wetje werd in 1970,
vlak voor het zomerreces, aan het
parlement voorgelegd. Het ontwerp
kwam er snel door. Uitvoerige
debatten over de inhoud van de wet
leken overbodig. De tijd voor een
dergelijke wet was rijp, meende men.
Het verplichte seksuele onderwijs
was uitvoerig aangeprezen in de pers,
door diverse sociale onderzoekers en
een toenemend aantal progressieve
intellectuelen. Achteraf bleek de
behandeling van de zaak in het
parlement 'gekkenwerk' te zijn
geweest. Niemand had gerekend op de
reactie van het publiek, dat zich toen
de wet in het parlement aan de orde
was, nog nauwelijks op de hoogte had
gesteld. Hoewel de vrije verkoop van
pornografie en de liberale benadering
van de abortus voor weinig Denen
een probleem leken, begon het
klachten te regenen, toen het tot
bevolking doordrong, wat de wet op
de seksuele voorlichting in de
praktijk betekende.
DOCENTEN
Het waren eerst de onderwijzers en
leraren die met forse bezwaren
kwamen. In de wet was bepaald, dat
de seksuele voorlichting niet als
afzonderlijk vak moest worden
gegeven. Het was de bedoeling de
voorlichting 'objectief zonder
ethische overwegingen en met nadruk
op seksuele technieken door alle
docenten te laten uitvoeren. Iedere
onderwijzer of onderwijzeres zou elke
vraag op seksueel terrein die door
leerlingen werd gesteld, moeten
beantwoorden. Hij of zij behoorde
ieder gelegenheid aan te grijpen om
de seksualiteit te behandelen, zelfs al
gebeurde dat bij het bespreken van
een Engelse thema of een
wiskundesom. De vakdocenten, zoals
leraren Duits, meetkunde of
geschiedenis, voerden aan, dat zij hun
studie uitsluitend waren begonnen uit
liefde voor hun vakgebied en niet om
ook nog eens seksuele voorlichting te
geven. Zij voelden zich niet op de
nieuwe taak voorbereid en zagen zich
dan ook niet genoodzaakt, aan de
wettelijke voorschriften te voldoen.
Het gevolg was dat de wet op een
aantal Deense scholen werd
genegeerd. Schoolhoofden namen hun
docenten in bescherming en kregen
daarbij soms zelfs steun van de
leerlingen. Het verzet van de laatsten
was niet zozeer tegen de voorlichting
zelf gericht, maar tegen de
'geestelijke' dwang van de staat.
Sommigen brachten de seksuele-
leerdwang zelfs in verband met
praktijken in Adolf Hitlers Derde
Rijk.
Het krachtigste verzet kwam echter
van de kant van de ouders. Een grote
groep zag in het verplichte sex-
onderricht een aanslag op hun
persoonlijke vrijheid. Ouders en niet
ambtenaren dienen volgens deze
groep te vertellen wat de kinderen op
seksueel gebied dienen te weten. In
bepaalde gevallen waren vele ouders
het ook niet eens met de vorm waarin
de voorlichting werd gegoten. Zo
hekelden ze boeken waarin de sex via
uitdagende plaatjes of met
schuttingwoorden werd geëtaleerd.
Eén van de gevolgen van de wet was,
dat diverse ouders hun kinderen van
de openbare scholen haalden en
particuliere scholen stichtten. Dit was
nogal spectaculair, omdat Denemarken
altijd weinig particuliere scholen
heeft gekend.
Tenslotte besloot de familie Kjeldson
de wet op de seksuele voorlichting
zelf aan de kaak te stellen. Daarbij
maakte ze gebruik van een bepaling
in het, ook door Denemarken
ondertekende, protocol van de
Europese Conventie voor de Rechten
van de Mens. Daarin staat: 'Niemand
kan het recht op onderwijs worden
geweigerd. De staat dient bij de
uitoefening van zijn taak op het
terrein van opvoeding en onderwijs
het recht van de ouders te
eerbiedigen en te verzekeren dat de
overtuiging.
overeenstemming zijn met hun
godsdienstige en levensbeschouwelijke
Het is niet uitgesloten dat de Deense
regering haar wet op de verplichte
seksuele voorlichting binnen niet al
te lange tijd zal moeten wijzigen.
!do<
CAIRO (UPI, Reuter, AP) Pi
dent Anwar Sadat van Egypte heei
gisteren opnieuw verklaard dat cjW
tijd is gekomen voor oorlog met Is
raël. 'Strijd is de enige weg naar df
toekomst', aldus Sadat.
In een speciale zitting van het Egypli-
sche parlement deelde hij verder mee,
dat hij zijn kabinet had gevraagd di
natie voor te bereiden op de mogelijk-
heid van een nieuwe oorlog met Is >roi
raël. Egypte zou zijn oorlogsvoorberei [an
dingen coördineren met die van Syrir
en Libië, Egypte's partners in du
Federatie van Arabische Republieken.]
Sadat koppelde aan zijn krijgszuchtigi
verklaring echter de mededeling vast
dat hij een nieuw diplomatiek offei
sief zou openen om de wereld e
speciaal de grote mogendheden m<
hun verantwoordelijkheid te confrt
teren.
De rede van Sadat werd door dek-
Egyptische radio en televisie uitgezon- g
den. Hij kreeg een staande ovatie
toen hij het parlement binnenkwam.
Volgens Sadat bestaan er voor zijn
land twee alternatieven. 'Of we slui.
ten de deuren of we doen ze open en
handelen in vrijheid. Ik heb tot het
laatste besloten omdat ik geloof, dat
de enige garantie van vrijheid de
vrijheid zelf is', aldus Sadat. Hij ver
oordeelde Amerika, dat Israël in een
'wapenarsenaal' veranderde. Egypte
zou vasthouden aan zijn vriendschap
met de Sowjet-Unie', ofschoon we met
hun omstandigheden en de beperkin
gen van hun hulp rekening moeten
houden'.
Over de komende oorlog met Israël
merkte Sadat nog op: 'We zullen onze
weg door vuur en storm banen, we
zullen ons bloed offeren voor de eer
en ons zweet voor vrijheid en onze
banieren planten waar ze geplant
moeten worden. We zullen vechten en
vechten tot God ons de overwinning 31
geeft'. M'
ibri
•eids
iste;
indl
lie c
r m;
et 1
peet
lauw
FRANKFORT (DPA)' De r
200.000 arbeiders In de ijzer- en stai-
industrie in de Westduitse deelste*
Nordrijn-Westfalen gaan op 11 jan ui
ri in staking, als de werkgevers nl<
voor die tijd aan hun looneisen tep
moet komen.
De betrokken vakbond eist een loot*
verhoging van circa 11 procent l!
werkgevers heben in eerste aanleg 5'
procent aangeboden.
Vervolg van pagina 1
Op dat ogenblik vond er in het parle
ment een rituele plechtigheid plaats.
Koning Bhoemibol Adoejadesj goot (DO
heilig water over het hoofd van zijn -
21-jarige zoon, prins Vajiralongkorn [a
en wijdde hem daarmee tot kroon-
prins. De plechtigheid ging gepaard 'e
met eeuwenoude traditionele gebrul- LWl
ken, zoals eerbewijzen voor de kanim t'
en de prins door een koor van inlptroi
saffraangele toga's gehulde monniken )e(jre
achter een reusachtig gouden voor- „u;.
hang. Er was een groot gezelschap d
aanwezig van hoogwaardigheidsbeklfr lirk
ders en buitenlandse diplomaten hi.t
Toen het onheilsbericht doordrong aard
snelde een groot deel van dit i eerd
ceremonieel tenue uitgedoste geze ebou
schap in vliegende vaart naar ee pi.tp
katholieke kerk tegenover dc ambasst wing
de waar een operationeel hoofdkwaiEe
tier was ingericht.
De ambassade zelf was omsingedi n
door 400 man politie- en legertroepen oen
die het allemaal zeer gemoedelijk opv
namen.
Intussen hadden de commando's van
Israël de vrijlating geeist van 36 ge- hJ
vangen commando's waaronder de Ja-ren
panner Okamoto, die met twee an den r_'
Japanse terroristen afgelopen zomer .«h
op het vliegveld Lod 24 mensen blin- ,otiat
delings neerschoot en bijna 100 me&T
sen verwondde. Okamato heeft hie*.'
voor levenslange gevangenisstraf gep
kregen. Bovendien werd de teruggavi L L
geeist van de stoffelijke overschotta hlrrir-
van twee leden van de Zwarte Sep H
tember, die in mei op het vliegveld „ast
Lod om het leven kwamen, toen het pnc,
door hen gekaapte vliegtuig door dt f c
Israeli's werd overmeesterd. Voort ,aD?
eisen de overvallers de vrijlating vai,D.a
drie jonge Franse vrouwen, die
opdracht van het Volksfront voor
Bevrijding van Palestina explosiei
naar Israël hadden gesmokkeld v<
het opblazen van gebouwen.
Ultimatum
De commando's dreigde de gijzelaafl y
te doden en dc ambassade op lt
blaxen, als niet aan hun eisen werf "e„n,z.c
voldaan. Ze stelden als ultimatum, djl Paa"
de vrijgelaten commando's de volgen
de cojtend plaatselijke tjd (2.00 uur |en 01
vannacht, Ned. tijd), in Cairo moesta
worden afgeleverd. Later werd d;; Fst®
tijdstip met een uur verlengd. Df
commando's waarschuwden dat er nol
vier andere commando-groepen ii poll"e
Bangkok waren, klaar voor de aanval
Zij noemden zich leden van de 'Ai Van
Taha-groep' van de Zwarte September
Ali Taha was de doodgeschoten leider u
van de groep van twee mannen ei "et.1!
twee vrouwen, die in mei het Sabena aand
vliegtuig kaapten en daarmee naar ra* de
Israël gingen. De twee tot levenslani 197
veroordeelde vrouwen staan ook op dr 'telde
lijst van de door Israel vrij te lata 'er wc
commando's. dergel
Het is zeker dat de Israëlische regt 5*>P°1
ring niet op het ultimatum zal is ?at v
gaan. Daarover maakt niemand zid ,huisbe
illusies. Ook in Israël zelf heer* toePas
daarover nagenoeg eenstemmigheid. ®P de*
De Israëlische regering was al enifl 'e8env
weken gezeden gewaarschuwd dat di J5® Poi
Zwarte September een nieuwe speet* eid v
culaire actie van plan was in Afrib ]!oliti®
of in het Verre Oosten. Ambassade dlen
buitenlandse vestigingen, de El Al
de Israëlische schepen waren gewa#
schuwd voor terroristische aanvallen
Hoe de aanslag in Bangkok dan oc
afloopt, hij zal zeker in Israel repel1
cussies hebben.
