Booker T. Washington en het
evangelie van de tandenborstel
dichtbij
SL
«Jeen knieval
Commentaar
incylmerika
kbladen+weekbladenweekbladen w
Rapporten over
nng «kernreactor
op°Vel openbaar
Actie voor kortere
werktijd invaliden
loopt uitstekend
Een bank die „safe"is
Molen met te weinig wind
- tOUW/KWARTET DONDERDAG 14 DECEMBER 1972
BINNENLAND/BUITENL AND/COMMENT A AR T5/K5
texposi!
?ing
st in
Vijf li
wel
10.30
5 10
s het
leuwb
rland
hoog)?
stoot P"1
jer eit|,
t de
ïr verin
wei.
Segen
man
trad
if. w
heer
2
icM.
irdëan,
kunnen de fractieleider van de
l/p in de Tweede Kamer, de heer
andriessen er geen ongelijk in geven
lt hij heeft geweigerd, in onderhande-
tc treden over de steun aan een
.minderheidskabinet die er van
fractie eventueel kan worden ver-
De KVP zou, door haar beurt
te regeren voorbij te willen laten
immers te kennen geven dat zij
ihzelf tot regeren in feite onbe-
p raam acht. Van een serieuze politie-
partij kan een dergelijke knieval niet
orden verlangd. Een gesprek tussen
heren den Uyl en Andriessen
als door de heer de Gaay Fortman
gesuggereerd kan daarom weinig
leveren dat werkbaar is. Tenzij de
er den Uyl terug zou willen komen
de weigering van zijn partij om met
confessionele partijen te onderhan-
over een echte regeringssamen-
Maar een dergelijke bekering
de PvdA is uitgesloten, dat zal zo
ierhand zelfs de zonnigste opti-
wel willen beamen.
Di .li
'T hi
jeze!
tien
dl trking.
!g0 ngzamei
iden.
in bei
ar de
ier
In hoeverre kan een neger zichzelf zijn in een blanke wereld?
(ADVERTENTIE)
ft 19
té Oui
omst
tur.
dia's
>ver
r gei
ing
ning
ich
der
Kali
Killet
e. H'l
jaan jch behoeven met deze politieke
=reniü ln(i
van z ken de mogelijkheden voor
d links minderheidskabinet niet te
sinds d uitgeput. De heer den Uyl heeft de
erhog itste tijd namelijk zorgvuldig nagela-
*1 j, de indruk te wekken dat een
Irmeel akkoord met andere fracties
5 dectfit de Tweede Kamer voorwaarden
x van >or het aantreden van zijn ploeg zou
uropai loeten zijn. Hij heeft slechts een zake-
ur°'h I® beoordeling in het beleid van zijn
beziel inderheidskabinet gevraagd. En de
ir in er Andriessen moet tijdens zijn ge-
?e8uJ Ire^ met de informateur hebben
0 rklaard dat hij bereid is tot een
iden i kelijke beoordeling van elk kabinet,
ong 1 elke signatuur het ook zal dragen. Zij
onop men aan dat een dergelijke houding
ries i ma£ w°rden verwacht van beide
Holiai 'dere confessionele partijen,
ïtablii
g ver 'anneer de informateur dit alles heeft
stgelegd, lijkt het ons voor de hand
jTtoj liggen dat hij onderzoekt, welke
,aj n houd het linkse minderheidskabinet
janufan het regeerakkoord van PvdA, D'66
)r reii PPR wil geven of welke prioriteiten
van laruit het in de eerste periode van
duia n °Ptreden wi' kiezen. Het zou best
jaar t innen zijn dat zo'n onderzoek aan het
d wa ht zal brengen dat het minderheids-
'Hij lichtte de sluier van onwe
tendheid op die zijn volk bedekte
en hij wees het de weg naar voor
uitgang door onderwijs en inspan
ning'. Ik weet niet wat er eerst
was, de zin die ik citeer of het
beeld, op het voetstuk waarvan
die mooie woorden staan gegrift.
Het woord en het beeld vallen
verrassend samen, men ziet het
voor zich.
Een man, keurig gekleed volgens de
mode van de eeuwwisseling, licht een
doek op en brengt daarmee een ande
re schaars geklede man aan het licht,
die nog half geknield ligt maar bezig
is om op te staan. De staande man is
een mulat met een aangenaam, wils
krachtig gezicht, de ander beneden
hem een volbloed neger van het type
zoals men zich dat voorstelde in die
dagen rond 1900.
De woorden en het beeld vertellen
een verhaal, ouderwets maar actueel,
prof. j. w. schulte nordholt
a ibinet een programma wil uitvoeren
eersli voor een 8ro°t deel door de confes-
staan onele partijen kan worden gesteund.
e biji
aan „_0
^361 raa^ Van con^ess'one'e fractielei-
te verlangen të adviseren tot
junfet aanwijzen van de heer den Uyl als
renig irmatcur, in de hoop dat deze het met
n minderheidsploeg enige tijd kan
eemo
^dden.
dat geval staat de informateur niets
■de weg om zonder een of andere
t de kring van de linkse partijen zelf
de afgelopen dagen openlijk ver-
ecem|iaard dat men onder deze omstandig-
1 eden mogelijkheden ziet voor verbere-
rdt i van bet klimaat voor echte onder-
i t indelingen met de confessionelen. Wij
lenen dat die klimaatsverbetering
ringend nodig is om een regeringsbe-
te krijgen dat niet alleen redelijk
aa,8paar ook stabiel is. En bij een her-
ieuwd optreden van de confessioneel-
jberale coalitie moet de stabiliteit ko
keer 'en van een partij als DS'70 die op
laattt aar retour 's en van splinters als GPV
huil n SGP, terwijl de redelijkheid van het
aan cleid moeizaam op de heer Wiegel zal
t is I loeten worden bevochten,
ïting
e (et linkse minderheidskabinet zal geen
jj in raa'e oplossing zijn, maar het is moge-
ijkerwijs wel de keus voor het minste
waad.
omstreden maar zinvol, het verhaal
van de neger in Amerika in het
eerste stadium van zijn bevrijding na
de Burgeroorlog. De staande man is
niema'nd anders dan de grote leider
van het negervolk In die tijd, Booker
T. (voor Taliaferro) Washington, en
het beeld dat hem zo vereeuwigt staat
op de campus van wat waarschijnlijk
een veel groter monument van zijn
werk is: de universiteit van Tuskeyee.
Wij zijn in het Oosten van de staat
Alabama, zo'n dertig mijl van Montgo
mery, in een heuvelachtig, hard land,
waar de dennebomen gretiger groeien
dan de magnolia's, een stil stuk van
het Zuiden.
Hier is Bookter T. (onder die afkor
ting is hij bekend geworden en geble
ven) met een totaal gebrek aan mid-
delen, maar met een immense inventi
viteit en een ijzeren wilskracht er in
geslaagd om uit het niets een bloeien
de inrichting van onderwijs op te
bouwen, een centrum van negeractivi
teit en welvaart. Hij heeft dat gedaan
volgens een beginsel dat hij zelf het
beste onder woorden heeft gebracht,
toen hij in 1895 een rede mocht
houden op de grote katoententoonstel
ling in Atlanta. Hij sprak daar voor
een grotendeels blank gehoor dat hem
aanvankelijk aarzelend en met wan
trouwen aanhoorde maar tenslotte
met een luid applaus beloonde.
Want hij zei precies wat die blanke
mensen graag horen wilden en hij
bezielde toch de zijnen. Hij zei (en
hij hief daarbij zijn bruine hand
omhoog, eerst als een vuist gebald,
daarna met gespreide vingers): 'In
alle dingen die betrekking hebben op
de economische vooruitgang kunnen
wij zo één zijn als de vuist van een
hand en toch in alle sociale relaties
zo gescheiden als de vingers' (ik
citeer uit het hoofd).
Groot leider
Met dat programma boekte hij het
ene succes na het andere, hij bouwde
niet alleen een bloeiende universiteit
op, hij werd bovendien algemeen door
zijn eigen mensen als de grote leider
geëerd en door de blanken eveneens
als zodanig aanvaard. President Theo
dore Roosevelt raadpleegde hem in
alle zuidelijke zaken en ging zelfs
zover hem uit te nodigen voor een
lunch op het Witte Hiiis, wat overi
gens wel een storm van verontwaardi-
Het standbeeld van Booker T. op de campus van de universiteit van
Tuskeyee (foto J. W. Schulte Nordholt)
apartheid, die geen genoegen nam
met deze berusting in voorlopige on
gelijkheid. Fel werd hij aangevallen
door de jongeren in het begin van
deze eeuw, geleid door een intellectu
eel van ander, meer revolutionair ka
liber W. E. B. Du Bois. Zij verweten
hem dat hij een dienaar van de
blanken was, hen naar de ogen zag,
genoegen nam met een tweede-rangs-
positie voor de zwarte man, kortom
dat hij een 'Uncle Tom' was, een
hielenlikker van de blanke machtheb
bers (de scheldnaam Oom Tom is
ontleend aan het beroemde boek van
Harriet Beecher Stowe, Uncle Tom's
Cabin, dat, in 1852 verschenen, wel
het geweten van duizenden blanken
wakker schudde, maar dat onder ne
gers al gauw werd veracht als een
karakterisering van de neger als een
al te gedweeë slaaf).
ging deed opsteken in het blanke
Zuiden. Rijke filantropen steunden
hem met enorme sommen, mannen
als Carnegie en dergelijke industrie-
magnaten.
Booker T. begon bij het begin. Nooit
zullen de blanken ons accepteren, zo
hield hij de negers voor, als we niet
eerst leren ons als beschaafde mensen
te gedragen, te leven volgens de wes
terse orde en regel. Het evangelie van
de tandenborstel, zo werd zijn primai
re ordentelijkheid wel gekarakte
riseerd en hijzelf was trots op die
simpele aanduiding. Om arbeid ging
het en vlijt en burgelijke waardig
heid. Dat staat ook op het monument:
'Wij zullen tot welvaart geraken naar
verhouding van onze mogelijkheid om
de arbeid naar waarde te schatten en
tot ere te brengen en de dagelijkse
bezigheden van het leven met overleg
en bekwaamheid te verrichten'. Het
boek dat deze Washington over zijn
levensweg schreef. 'Up From Slavery',
werd een bestseller in zijn eigen land
en de hele wereld.
Maar de ster van Booker T., die zo
helder scheen te stralen, verduisterde
in een volgende generatie, die naar
meer streefde dan deze bescheiden
Meer waardering
Het is buitengewoon moeilijk om tot
een objectief oordeel over Booker T.
te komen. Want terwijl een hele ge
neratie van negers die naar gelijkheid
streefde hem verdoemde als een lakei
van de blanken, begonnen er zich
tendenzen voor te doen in de ontwik-
isdie
P0l
jen Van een onzer verslaggevers
et;
nj* ÜRNHEM Bij de hoorzitting
t u over het in bedrijf nemen van de
°P kleine experimentele kernreactor
irdm begin volgend jaar, is het
ng i de bedoeling dat alle rapporten
ïited over de veiligheid openbaar zijn.
Dit heeft het ministerie van economi
sche zaken meegedeeld. Gisteren be
richtten wij nog in enkele edities dat
bij die gelegenheid alleen het veilig-
heidsrapport beschikbaar zou zijn van
de® de ontwerper van de installatie, het
ïd bnderzoekinstituut KEMA van de ge-
ömenlijke elektriciteitsbedrijven,
mini 'E11 raPP°rt ligt op het ogenblik ter
ting zage °P het stadhuis van Arnhem,
«an te voldoen aan de bepalingen van
neini Kernenergiewet. Omdat de 'KEMA
i iespensie testreactor' van een nooit
escb ?rder beProefd tyPe is. werd boven-
t (hen het advies gevraagd van een
rscl ?mmissie van internationale deskun-
Qigen, benoemd door het Internatio-
scho naa* dtoombureau (IAEA) in Wenen.
enJ be commissie komt dezer dagen naar
0 l rhem en za* daarna rapporteren.
Koewei openbaarmaking van dit rap-
1 we^elijk niet verplicht is, ver-
Waarde het ministerie van economische
.1 P*en' is ^et de oprechte bedoeling
in'„ *e' nog voor de hoorzitting te publi-
°P 'jfcren. Hetzelfde geldt voor het advies
.de ministers nog van de Gezond
heidsraad moeten binnenkrijgen.
Lepralelder
Vrij Nederland opent deze week met
een verhaal over de guerrilla in het
Eindhovense Binnenziekenhuis, die
gewoon wordt voortgezet. Het is nu
zover gekomen, dat dr. P. van der
Schaar, één van Nederlands meest
vooraanstaande hartchirurgen, in kor
te tijd in" zijn eigen ziekenhuis gede
gradeerd is tot een soort van gevaar
lijk lepralijder, wiens afwezigheid de
rust 'zoveel mogelijk moet waarbor
gen'.
Twee pagina's lang wordt uitgewijd
over de NOS, waarop de drijfjacht is
heropend. Nagegaan werd wat er wer
kelijk met de Nederlandse Omroep
Stichting aan de hand is. En dat is
nogal wat: de bij de onroepwet gere
gelde bestuursvorm van de NOS
werkt, in de praktijk, niet of althans
zeer gebrekkig. De enig mogelijke
oplossing is een verandering van de
Omroepwet.
In VN verder het aangrijpende relaas
van C., een meisje, dat in vier psychi
atrische inrichtingen werd verpleegd,
door zes psychiaters werd behandeld,
van wie drie haar wel weer wilden
ontmoeten voor een gesprek.
Mao
De Nieuwe Linie publiceert een brief
van Mao Tsetoeng, die deze schreef
aan zijn vrouw en die momenteel in
China circuleert om de val van Lin
Piao uit te leggen. Mao schreef deze
brief een week voor zijn zwemtocht
in de rivier de Jangtse. Een brief, die
in zoverre onthullend is, dat de grote
leider ook uiterst genuanceerd over
zichzelf blijkt te schrijven.
Anja Meulenbelt sprak met Nora Sa-
lomons (27). die voor de PvdA in de
Kamer is gekomen. Zij is het op een
na jongste Kamerlid. Ik ben geen
feministe of zo, zegt zij van zichzelf.
Veel van wat zij willen, vind ik
overdreven. Alles wat leuk is, mag
niet meer: je mag je niet opmaken, je
mag geen beha meer dragen, je mag
je niet meer leuk aankleden, want dat
is een concessie aan mannen. Ik vind
koken en het huishouden doen leuk,
vergeleken met lopende-band-werk.
IJf Blokker (Barend Servet) tot slot
zegt op de vraag, wat zijn ouders van
de show 'Barend is weer Bezig' vin
den'; 'Nou mijn vader vindt het ge
weldig, maar mijn moeder vindt het
afschuwelijk.'
Mooie mannen
In Elseviers Magazine een interview
met Carla Schmelzer, die, zo blijkt, zo
haar eigen manier heeft van Haagse
gastvrouw spelen. Over de roemruchte
'nacht van haar man' zegt zij: op een
gegeven moment ben ik uit de Kamer
weggegaan. Ik werd te zenuwachtig.
Thuis heb ik het verloop op de televi
sie gevolgd. En over Biesheuvel: een
begaafde vechtjas. Afgesnauwd wor
den en toch je eigen weg gaan. Ie
mand die tegenslagen kan incasseren.
Mooie Barend? Nee, dat is hij niet
voor mij. 't Gaat mij overigens niet
om mooie mannen. Het karakter, daar
zit het 'm in.
Het omslagverhaal van EM wordt be
steed aan twee 'drankreuzen': Bols en
Heineken, die elk tien vragen krijgen
voorgelegd. Duidelijk naar voren
komt, dat ze zich geen van beiden
medeverantwoordelijk voelen voor het
alcoholisme. Bols ziet dat toenemen
van het alcoholisme niet eens, laat
staan de medeverantwoordelijkheid.
En Heineken onderschrijft het uit
gangspunt van de vraag niet: 'er
wordt wel meer gedronken dan vroe
ger, maar men drinkt sociaal, niet
om zich te bezuipen.'
voederconcern Trouw Co, waarbij
de 'trolimstal' van dit concern met
daaraan gekoppeld de verkoop van het
'trolimstalvoeder' een kwalijke rol
speelt.
Wouter Gortzak is van mening, dat er
toch nog wel iets moois uit de NAVO-
conferentie is gekomen. Men zal zich,
in de voorbereiding van de Europese
Veiligheidsconferentie 'wat minder
provocerend' tegenover de Sowjet-
Unic gaan opstellen. En dat is toch
altijd weer meegenomen, aldus Gort
zak.
Verder in dit blad een verhaal van
Hans Niemantsverdriet (lid van de
werkgroep Persconcentartie) over
•Drukpersvrijheid in de knel'. Dit
naar aanleiding van de pers van de
Utrechtse muurkrant, die door de po
litie in beslag werd genomen.
Ingedut
Melkkoe
De boer 'als melkkoe en als slachtkip'
staat er boven een verhaal in De
Groene, dat afkomstig is van de Boe
rengroep Wageningen. Een grote
groep boeren is de afgelopen jaren
het slachtoffer geworden van de ma
chinaties van het internationale vee-
Veilig Verkeer, een ingedutte en be
jaarde actiegroep, aldus de Haagse
Post. Veilig Verkeer Nederland, die
jaarlijks vier miljoen subsidie krijgt,
zou eens een nationale anti-auto-cam
pagne moeten voeren. Het 'gaat e.chter
uit van het verkeersbeleid, zoals het
nu is en komt niet verder dan het
propageren van veiligheidsgordels en
valhelmen.
Kees Tamboer ging eens na, hoe het
nu met D '66 is gesteld zo na de
verkiezingen. 'Het is wel even wennen',
zegt Hans van Mierlo. 'Je wordt
opeens anders aangekeken. Blikken
van herkenning, dat is 'm nou, heb
ben plaats gemaakt voor meewarig
heid en leedvermaak. Een pelgrimma-
ge langs de top van D '66 levert niet
het beeld van totale ontreddering op,
dat na zo'n electoraal debacle te ver
wachten zou zijn. Wel van grote ver-'
warring.
Het titelverhaal van HP is gewijd aan
'De Russen zijn er*. Karei van het
Reve en Charles B. Timmer schrijven
over Van Oorschots voltooide Russi
sche bibliotheek, dat met een groot
feest in de Amsterdamse Stadsschouw
burg is gevierd.
keling van het negervolk, die tot een
meer positieve waardering moesten
leiden. Marcus Garvey, de eerste grote
profeet van Black Power omstreeks
1920, toonde veel waardering voor de
man van Tuskeyee, die misschien te
bescheiden was geweest, maar dan
toch maar de eerste aanzet tot een
eigen zwarte bewustwording had ge
predikt. En in de geschriften van de
meer recente Black-Power-profeten
vindt men. hoewel aarzelend en met
voorbehoud, een duidelijke waarde
ring voor verschillende aspecten van
Booker T.'s werk. Tenslotte was hij
de eerste zwarte leider die de apart
heid had voorgestaan, een 'Black Ca
pitalism* in beweging had gezet.
Zozeer kan de waardering wisselen.
Alle spanningen en tegenstrijdigheden
van de huidige negerstrijd lijken in
deze man geconcentreerd, zo actueel
is hij nog altijd. De problemen van
een 'eiesoortige ontwikkeling' zijn be
klemmend. In hoeverre kan de neger
zichzelf zijn in een blanke wereld, in
hoeverre moet hij zich verzetten, in
hoeverre zich aanpassen aan de blan
ke maatschappij? Draagt alle verzet
niet de kiem in zich van een hopeloze
apartheid, leidt alle aanpassing niet
tot een verloochening van het zelfbe
wustzijn? In de recente debatten in
de Senaat over de kwestie van het
busvervoer van schoolkinderen haalde
Edward Kennedy de oude geschiede
nis van de aanpassing van Booker T.
Washington nog eens op. Hij herin
nerde eraan hoe na de Reconstructie,
toen het Noorden de neger aan zijn
lot, dat is aan de genade der zuider
lingen. overliet, de negerleiders
trachtten tot een compromis te ko
men. 'Zij trachtten steun van de rege
ring te krijgen voor het onderwijs en
voor de ontwikkeling van een eigen
industrie in ruil voor het opgeven
van hun recht op politieke en sociale
gelijkheid. Maar het compromis
faalde. Het faalde omdat er geen com
promis over het recht op gelijkheid
mogelijk is'.
Meer ongelijkheid?
Een vriend van ons, een neger die
hier actief is in de strijd voor de
burgerrechten, toont ons dat citaat.
Hij heeft het uit de krant geknipt en
aan de muur geplakt in zijn kantoor.
Wij gaan, zegt hij, weer dezelfde kant
op in het Nixon-tijdperk. Het is weer
datzelfde, al dat gepraat over zwart
kapitalisme en vrijwillig, ja opzette
lijk separatisme moet weer leiden tot
meer ongelijkheid in een maatschap
pij waarin de blanken de baas zijn.
Misschien heeft hij gelijk, misschien
is het waar dat de omweg van de
Black Power net zo goed als de om
weg van Booker T. niet werkelijk kan
uitkomen bij hetzelfde doel, bij de
gelijkheid waar het uiteindelijk om
gaat. Als de weg verandert, verandert
ook de herberg, dat wijze spreek
woord wordt door de separatisten te
gemakkelijk vergeten. Zo zou de ge
schiedenis van het einde van de 19e
eeuw zich kunnen herhalen: de blan
ke bevolking tevreden over wat er
bereikt is en moe van de inspanning,
vindt dat de neger te ver is gegaan in
zijn eisen, en de zwarte bevolking, in
een mengsel van trots en vlucht, sluit
zich weer op in zichzelf, in wat de
blanke dan. dankbaar voor de gebo
den uitweg, 'self-segregation' noemt'.
Als het die kant weer opgaat, en dat
lijkt er veel op, dan is er een tweede
vraag: in hoeverre zal de neger in die
afzondering zijn menselijke waardig
heid kunnen bewaren, niet weer ge
frustreerd raken in zijn apartheid?
Wat men ook van Booker T. Washing
ton mag zeggen, dat moet men toch
toegeven dat hij onder alle omstandig
heden daarin slaagde. Dat hij nooit
zijn trots verloor. Op het voetstuk
staat ook een spreuk die daarvan
indrukwekkend getuigt: 'Ik zal geen
mens toestaan mij zo omlaag te halen
dat ik hem zou haten'.
Dit is het vierde artikel van een
serie.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Er zijn al ruim
30.000 handtekeningen verzameld voor
meer werktijdverkorting in de sociale
werkplaatsen sinds Marcel van Dam
ir. het programma Ombudsman van 22
november opriep om hiervoor actie te
voeren.
Aan deze actie, die is opgezet door
het team van de Ombudsman, ver
leent ook de Algemene Nederlandse
Invalidenbond (ANB) met zo'n 25.000
leden medewerking.
Bij de sociale werkvoorziening wer
ken momenteel 47.000 werknemers.
De werktijd bedraagt officieel 8 Va uur
per dag. Met ingang van 1 januari
1973 wordt een werktijdverkorting
van een kwartier per dag ingevoerd,
maar zowel de Ombudsman als de
ANIB zijn van mening, dat dit veel te
gering is. Als ideaal wordt genoemd
een werkweek van maximaal 35 uur.
De actie, die erg goed loopt, zal
voorlopig nog voortduren. Het is de
bedoeling, dat de lijsten met handte
keningen na afloop van de actie in de
vorm van een petitie zullen worden
aangeboden aan de Tweede Kamer.
Op deze manier hoopt men wat meer
vaart te kunnen zetten achter de
invoering van meer werktijdverkor
ting.
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
(ADVERTENTIE)
(Pijn is te verhelpen.
Met Togal.
In doordrukstrip.
De Molenstichting Limburg is niet al
te blij met de plannen, die de gemeen
te Maastricht heeft met het gebied in
de omgeving van de torenmolen van
Gronsveld. De torenmolen, die 350
jaar oud is en kortgeleden een gron
dige en kostbare restauratiebeurt on
derging, is maar één van de vier
overgebleven molens van dit type in
ons land. De stichting, die eigenaresse
van de molen is, heeft plannen om de
molen te bestemmen tot instructiemo
len voor de opleiding van windmole
naars.
Wanneer de gemeentelijke plannen
doorgaan, zal dat niet mogelijk zijn,
want, zo schrijft de stichting in een
fraai uitgevoerde brochure, een derge
lijke instructiemolen moet op alle
windrichtingen kunnen malen en bij
de geplande hoge bebouwing zal dat
niet gaan.
Het is niet eens het ernstigste be
zwaar van de stichting. 'Alhoewel de
molen een grote architectonische, mo
numentale, cultuurhistorische en mo
len-technische tvaarde bezit, zijn de
hoge kosten van restauratie en aan
koop niet in de laatste plaats gemaakt
met het oog op zijn grote landschap
pelijke waarde, welke berust op zijn
ligging in een vrijwel ongerept, aan
trekkelijk open gebied, alsmede van
wege de toeristische waarde, welke
deze zuidelijkste windmolen van Ne
derland bezit', zo schrijft de Stichting.
Aan het college van B. en W. vraagt
de Stichting om het bestemmingsplan
zo vast te stellen dat rondom de
molen een zodanige ruimte onbe
bouwd wordt gelaten dat de eerder
omschreven plannen en belangen niet
geschaad worden.
Ook is in de brochure opgenomen een
Relaties
Wie de Engelse term 'public relati
ons' in zijn eenvoud vertaalt als 'rela
ties met het publiek onderhouden' en
daar in stilte aan toevoegt: 'teneinde
een organisatie of instantie beter bij
het publiek te verkopen', of dat nu
met een commercieel doel gebeurt, of
alleen maar om de goede naam van
een organisatie bij het publiek op te
houden, heeft natuurlijk gelijk.
Maar zo eenvoudig ligt dat niet. Het
Nederlandse genootschap voor public
relations heeft een ledenvergadering
gewijd aan het vaststellen van een
nieuwe definitie van dit begrip. De
oude definitie, die ervan uitging, dat
public relations een activiteit was, die
het geven van informatie, of zoals een
persbericht van dit genootschap met
enige tegen zichzelf gerichte wrevel
opmerkt 'zelfs het 'verkopen' van de
organisatie naar buiten betrof, werd
door de ideëel denkende public relati
ons mensen als verouderd, de lading
niet voldoende dekkend beschouwd.
Voortaan betekent 'public relations'
dus iets anders: 'Het stelselmatig be
vorderen van wederzijds begrip tussen
organisatie en haar publieksgroepen'.
Het wordt in de toekomst dus alle
maal heel anders. Uitgaande van de
geheel nieuwe inhoud die de beoefe
naren van het public relations-vak
aan hun beroep hebben gegeven, mo
gen we verwachten dat hun activitei
ten er voortaan nog maar zeer ten
dele op zullen neerkomen dat zij
voorlichting geven over de instantie,
die zij vertegenwoordigen. Nee, zij
zullen van nu af aan een diep mense
lijke belangstelling aan de dag leggen
voor al diegenen, met wie zij beroeps
halve te maken krijgen, teneinde het
De torenmolen van Gronsveld
deel van de correspondentie, die met
de gemeente Maastricht over de be
bouwingsplannen rond de molen is
gevoerd. De gemeente merkt in een
brief onder meer op dat 'het oostelijk
gebied, bestemd voor hoogbouw, in
noordelijke richting is opgeschoven'.
De Stichting antwoordt daarop dat
volgens deskundigen de vrije ruimte
rond de molen 180 meter dient te
bedragen. In een keur, zo vervolgt de
Stichting, gaat het hoogheemraad
schap Schieland zelfs zover dat bebou
wing in een straal van 375 meter
rondom een molen verboden wordt.
De gemeente antwoordt dan na enige
tijd weer, dat het inmiddels aangeno
men bestemmingsplan niet meer kan
worden gewijzigd, waardoor, als Gede
puteerde Staten goedkeuring verlenen,
de molen rondom binnen een straal
van 70 meter zal worden 'ingebouwd'.
'wederzijds begrip' te bevorderen. Een
de altruïstische organisatie, waar zij
in dienst zijn, zal dergelijk sociaal
werk nog geheel belangeloos belonen
ook in de vorm van een niet onaardig
salaris.
In het persbericht van het genoot
schap, dat ons kond doet van deze
grote verandering, missen wij de
nieuwe benadering overigens nog wel.
Er wordt niet naar onze gezondheid
geïnformeerd, er zit geen aardig brief
je bij, of wij eens willen laten weten,
hoe het met de kinderen gaat en of
de vis goed gebeten heeft bij de
laatste hengelpartij. Maar dat is na
tuurlijk onwennigheid. Dat krijgen
we allemaal nog.
'Afzetters'
Melkslijters krijgen dikwijls van de
huisvrouwen te horen dat ze 'afzet
ters' zijn omdat er warenhuizen en
supermarkten zijn, die de melk als
'lokkertje' aanbieden tegen een prijs,
die lager ligt dan de slijter er zelf
voor moet betalen. Aan deze oneerlij
ke concurrentie wil de Verenigde Ne
derlandse melkhandel graag een einde
gemaakt zien. Daarom overhandigde
A. Th. van Schaik, voorzitter van de
melkhandelaars gisteren aan ir. B.
van Dam, voorzitter van het produkt-
schap voor zuivel een mand aan met
tegen 'stuntprijzen' gekochte melk- en
melkprodukten. Dit ter gelegenheid
van de openbare vergadering van het
produktschap, die gisteren in de Fle-
vohof werd gehouden. De heer Van
Schaik vroeg aan de voorzitter van
het produktschap aan te dringen op
vaststelling van een minimumprijs
van 72 cent per liter melk. De melk
slijters moeten zelf 64 cent per liter
betalen.
'.Hoe vaak heb ik je al gezegd, dat je bij die machine voorzichtig moest zijn?'
