Strijd om het
Wad is nog
niet beslist
dichtbij
Commentaar
Den Uyls aanbod
Salzburgej-
-een MAATSCHAPPELIJK
WERK(ST)ER
-een ELEKTRO TECHNICUS -
sterkstroom
enkele LANDBOUWKUNDIGEN
Boekenetalage
andbladen maandbladenmaandblad
'Interim-
politiek'
Een praathuis in het bushokje
—^TROUW/KWARTET ZATERDAG 2 DECEMBER 1972
BINNENLAND T5/K7
Bulte
lonet
ikbee
Het heeft er veel van weg, dat de heer
Den Uyl, kandidaat-premier van de
progressieve combinatie, het de confes
sionele fracties in de Tweede Kamer
niet al te moeilijk wil maken, zijn
minderheidskabinet zakelijk en con
structief tegemoet te treden. Het is,
zijn bedoeling, alvorens met het min
derheidskabinet naar voren te treden,
de betrokken fracties eerst op zo'n
zakelijke en constructieve houding af
te tasten, maar verder zal het kabinet,
wat hem betreft, in de Kamer wel
merken, welke voorstellen wel en wel
ke niet worden gesteund. Men mag van
de heer Den Uyl wel aannemen, dat hij
wat dat betreft veel over zijn kant zal
willen laten gaan: hij zal zeker niet bij
de eerste de beste keer dat een voorstel
wordt verworpen, met Kamerontbin
ding en nieuwe verkiezingen dreigen.
Toch zou het ons niet verbazen, indien
de confessionele partijen het aanbod
van de heer Den Uyl, hoe genereus
ook gepresenteerd, van de hand zouden
wijzen. Want het aanbod kwam er in
feite op neer, dat zij zachtkens worden
gedegradeerd tot de lakeien van links,
die voor een bijzonder onaantrekkelijke
keus staan: óf de grote baas in het
Catshuis slaafs volgen óf even slaafs
afwachten op welk moment het hem
het beste uitkomt, de stembus weer te
laten spreken. De heer Andriessen van
de KVP heeft gisteren dan ook terecht
gezegd, dat, als de heer Den Uyl zijn
steun nodig heeft, er met hem over een
kabinetsformatie te praten valt, maar
niet over zijn bereidheid in een of
'andere bijwagen plaats te nemen.
De progressieve combinatie combineert
haar opstelling met een onvoorwaarde
lijke afwijzing van een kabinet, dat
zonder binding met groeperingen in de
Statcn-Generaal zou kunnen opereren.
De heer Den Uyl zal niet alleen aan de
vorming van zo'n kabinet niet meewer
ken, hij zal bovendien elke kans aan
grijpen om het naar huis te sturen,
wanneer het desondanks wél tot stand
zou komen.
Daarmee is het formatieprobleem bijna
Onoplosbaar geworden. De motivering
van de heer Den Uyl voor zijn afkeer
van een extraparlementair of een za
kenkabinet is wel te begrijpen. Wij
kunnen ons de bezwaren wel indenken
tegen het optreden van een groep
jèskundigen ddie de problemen die de
politiek niet heeft kunnen oplossen,
wel even zal klaren. Het optreden van
zo'n groep zou in feite een testimoni
um paupertatis voor het parlement
zijn. Maar men kan ook zeggen: wan
neer het nu eenmaal zo is, dat het
parlement wegens de patstelling waarin
de politieke krachtsverhoudingen nu
terecht zijn gekomen, geen zaken kan
doen, dan moet dat ook maar erkend
worden. En waar het zo is, dat de
progressieve combinatie zeker niet
schuldloos is aan het ontstaan van de
situatie van onmacht, heeft zij weinig
recht om laatst overgebleven mogelijk
heden, hoe bereoerd die er ook uitzien,
van te voren uit te sluiten.
De houding van de heer Den Uyl zal
waarschijnlijk tot geen ander gevolg
kunnen leiden dan dat het oude vijfpar-
tijenkabinet het met de ene zetel meer
derheid die is overgebleven, maar weer
zal gaan proberen of dat tenminste een
minderheidskabinet van confessionelen
met de VVD zal worden gevormd,
alternatieven die de heer Den Uyl ook
wel niet erg zullen bevallen.
ADVERTENTIE
Zwaar geschut in stelling tegen
plannen voor aardgasboringen
Van een onzer verslaggevers
AMELAND De talrijke en zeer waakzame beschermers van het
Waddengebied hebben de grote bedrijven, die in aardgas doen, nog
toch wel mogelijk zal zijn om aardgas te winnen in Nederlands be
langrijkste natuurgebied. Ze hebben hun plan voor de winning van
het gas onder Ameland en naaste omgeving ontvouwd en de NAM
niet kunnen afschrikken. De NAM en Mobil althans denken dat het
heeft inmiddels een bouwvergunning aangevraagd voor een boor-
lokatie op dit eiland. De afwikkeling van dit plan zal in de komende
maanden kunnen leren of de natuurbeschermers in Nederland al sterk
genoeg zijn om het Wad uit handen van de economische grootmachten
te houden.
ADVERTENTIE
De Landelijke Vereniging tot Behoud
van de Waddenzee (LVBW) heeft al
zwaar geschut in stelling gebracht
tegen het plan van de NAM, maar
deze is nog niet uit het veld geslagen.
Het eerste plan, waarmee ze deze
zomer kwam, maakt weinig kans.
Maar de NAM, die de concessies op
Ameland deelt met Mobil, onderhan
delt nog steeds met het gemeentebe
stuur over de vraag hoe het gas hier
dan wèl gewonnen kan worden. En
burgemeester J. Siderius acht het
echt niet uitgesloten, dat ze het eens
(worden. Hij vermoedt, dat het toch
wel mogelijk zal zijn gas te winnen
op Ameland zonder dat de natuur al
te veel wordt geschaad. De LVBW
deelt die mening volstrekt niet. Secre
taris H. J. Muntingh: 'Voor een derge
lijke industriële activiteit is simpel
weg geen plaats in het Waddengebied.
Het lukt je niet een boorlokatie aan
te leggen zonder een groot natuurge
bied te bederven.'
Het eerste deel van deze stelling is
niets anders dan een herhaling van
het standpunt, dat de overheid al
jarenlang inneemt. De Tweede Nota
Ruimtelijke Ordening, het streekplan
voor de Friese Waddeneilanden en de
Ruimtelijke Structuurschets voor het
jaar 2000 sluiten industriële activitei
ten in dit gebied duidelijk uit. Ook
het bestemmingsplan voor het buiten
gebied van de gemeente Ameland ver
zet zich tegen de aardgaswinning, zo
als de NAM die wil.
Er wordt al enige jaren gewerkt aan
een nieuw bestemmingsplan voor
Ameland. Het ontwerp was al gereed,
maar net toen het rijp was voor
openbaarmaking kwam de NAM op de
proppen met haar vermetele winnings
plan. B. en w. hebben het ontwerp
toen maar onder zich gehouden om te
bekijken of het kan worden aangepast
aan de wensen van de NAM (en
Mobil). Die wensen waren: drie boor-
Jokaties op land (midden in natuurge
bieden), twee in de Noordzee, een
verwerkingseenheid aan de Wadden-
kust en de vele kilometers pijpleidin
gen en verharde wegen over de hele
lengte en breedte van het eiland. Ook
burgemeester Siderius vindt, dat de
NAM het daarmee wat al te gek
maakte, Volgens hem is men er bij de
NAM ook vanuit gegaan, dat" er wel
wat op beknibbeld moet worden. Toch
heeft de NAM nu al een bouwvergun
ning aangevraagd voor een belangrijk
onderdeel: de boorlokatie op de oost
punt van Ameland, midden in een
primair natuurgebied. De bouw van
die lokatie kan alleen maar zin heb
ben als de aanleg van een weg en een
pijpleiding door het onbewoonde en
dus meest ongerepte deel van het
eiland er op volgt.
Nog enkele maanden
De aangevraagde bouwvergunning zal
overigens niet worden verleend, zo
lang er geen nieuw bestemmingsplan
bestaat. Dat zal nog enkele maanden
op zich laten wachten. Niet veel lan
ger, want het gemeentebestuur heeft
wel enige haast. Dat hangt samen met
het verlangen van de Amelanders om
zelf aardgas te gebruiken. In tegen
stelling tot de buureilanden Terschel
ling en Schiermonnikoog, heeft Ame
land nog geen aardgas. Terschelling
en Schiermonnikoog worden vanaf het
vaste land bediend met eenvoudige
pijpleidingen. Er was al een plan
voor zo'n dunne pijp naar Ameland,
maar dat is opgeborgen met het oog
op de mogelijke aardgaswinning op
dit eiland.
Voor de afvoer van dat gas is een
zware pijpleiding nodig. Wel, zei de
Gasunie, die willen wij nu al vast
aanleggen. Dan kunnen de Amelan
ders daarmee eerst enkele jaren goed
koop gas ontvangen. Als dan met de
winning is begonnen, kan Ameland
eigen gas krijgen en kan de NAM de
pijp in gebruik nemen. Gaat de win
ning niet door, dan is die zware
pijpleiding niet nodig. Dan moet het
plan voor het kleine (veel goedkope
re) pijpje weer op tafel komen. Maar
daar moeten de Amelanders dan wel
voor betalen en naarmate je de aanleg
uitstelt, nemen de kosten toe. Het
gemeentebestuur wil daarom wel
graag zo snel mogelijk weten of er
zaken kunnen worden gedaan met de
NAM en. in het verlengde daarvan,
met de Gasunie.
Op zichzelf steekt er niet zoveel
kwaad in het aanbod van de Gasunie
om de Amelanders te laten profiteren
van die zware leiding, die voor de
winning nodig zou zijn. Maar het kan
nu wel worden gebruikt als argument
om toch maar met de winning in te
stemmen.
dat Ameland geen gas zou kunnen
krijgen als het gemeentebestuur niet
zou instemmen met de winning door
de NAM. Dat is gewoon niet waar.
Ameland kan in het andere geval wel
gas krijgen, al zal het dan meer
kosten.
Maar tegenover deze kosten staat dan
wel een zeer zwaarwegend voordeel:
Ameland blijft onaangetast. Over de
betekenis van het Waddengebied als
geheel, maar vooral ook van de eilan
den, zijn de biologen het wel eens.
Door hun isolement hebben de eilan
den een zeer bijzondere flora en fau-
ne. Door de werking van de zee en de
wind treden er tal van veranderingen
en overgangen op, die de bioloog en
ecoloog uniek studie-materiaal ople
veren.
De mens heeft hier nog niet huis
gehouden zoals in het overgrote deel
van Nederland, ook al vormt het
massa-toerisme nu wel een ernstige
bedreiging. Maar toeristen kun je we
ren uit gebieden met gevoelige vege
tatie en broedplaatsen en dergelijke.
En juist in die gebieden zouden dan
nu boorlokaties. met metershoge in
stallaties en afblaasfakkels van dertig
meter, moeten verrijzen. De pijplei
dingen en wegen zouden trouwens de
voor de toerist aantrekkelijke streken
doorkruisen.
Algemeen belang
Geen gaswinning op Ameland, zegt de
LVBW daarom. 'Het is een algemeen
belang.' Ook gaswinning kan een alge
meen belang zijn. Het is echter nog
nooit aangetoond dat winning van het
Amelander gas nodig is voor de gas-
voorziening in Nederland. Men neemt
algemeen aan, dat het hier niet om
grote hoeveelheden gaat die enig ge
wicht in de schaal leggen op het
totaal aan aardgas in Europa. Win
ning lijkt voornamelijk in het belang
te zijn van de maatschappijen, die de
bij het zoeken gemaakte kosten er uit
willen halen. Hoever ze daarbij kun
nen gaan zal het verdere verloop van
de strijd om Ameland kunnen leren.
Het Algemeen Diakonaal Bureau
zoekt enkele medewerkers tot
DIENST AAN DE VERRE NAASTE
Het gaat om de volgende medewerkers:
die leiding kan geven aan het sociale werk voor vrouwen en
gezinnen in Lahore en omgeving (Pakistan).
Haar of zijn taak zal bestaan uit het in samenwerking met
leden van de Raad van Kerken en enkele sociale instellingen
verder ontwikkelen van het bestaande werk.
Vereisten:
een brede visie, gesteund door ervaring op het terrein van
sociaal groepswerk of maatschappelijk opbouwwerk;
een goede beheersing van de Engelse taal;
een voortgezette opleiding wordt voorts wenselijk geacht.
Telefonische inlichtingen: zaterdag 2 december van 19-22 uur
bij mevrouw C. M. van Heemstra, tel.: 03490-14103.
die zal worden uitgezonden naar Azië om daar onderwijs te
geven in elektro-techniek op LTS-niveau.
Vereisten:
HTS/MTS-diploma - elektrotechniek-sterkstroom;
een aantal jaren industrie-ervaring;
goede beheersing van de Engelse taal waarin les gegeven
moet worden.
Telefonische inlichtingen: maandag 4 december van 19-22 uur
bij ir. M. van Ramshorst, tel. 0215940543.
die zullen worden uitgezonden naar:
Suriname, Boslandindianen: voedsellandbouw;
Indonesië, Sumba: landbouwtrainingscursussen;
zo mogelijk nog andere nieuwe projekten.
Vereisten:
HLS- of LHmiiveau;
enige ervaring overzee.
Telefonische inlichtingen: tijdens de kantooruren bij dr. ir.
N. C. Keulemans, tel.: 030514341.
Voor alle genoemde funkties zoeken wij mensen
die het werk willen doen vanuit hun Christen-zijn;
die bereid zijn de bijzondere opgave van leven en werken met mensen
van een heel andere cultuur op zich te nemen.
Sollicitaties kunt u zenden aan het Algemeen Diakonaal Bureau van de
Gereformeerde Kerken, Koningslaan 7, Utrecht. Tel. 030-514341.
De multinationale onderneming door
A. Coppé. Verschenen bij Standaard
wetenschappelijke uitgeverij. (Macht
zonder grenzen) 178 blz. 7.75.
Konkelpot door Jan Pannekeet (een
tweede bundel Westfriese verhalen.
Uitg. Westfriesland. Hoorn 156 blz
10.90.
100 kamerplanten in kleur A. C. Mul-
ler-Idzerda. Aanwijzingen voor de
verzorging en kleurenfoto's van 100
planten. 20ste geheel herziene en ver
beterde druk. Uitg. Kosmos, Amster
Oneerlijk
De LVBW vindt het een oneerlijk
argument, omdat er de suggestie in zit,
In het novembernummer van AR-
Staatkunde maandblad van de Dr.
A. Kuyperstichting wijdt het AR-
Tweede Kamerlid drs. A. Schouten,
naar hij zelf zegt, 'zware woorden'
aan het christelijk politieke denken
van de laatste jaren in zijn partij en
aan de nota van de Contactraad van
KVP, ARP en CHU over hun toekom
stige samenwerking. Schouten brengt
dat denken binnen de ARP en de
nota van de Contactraad met elkaar
in nauw verband: die nota, schrijft
hij, is 'de wrange vrucht' van de
ontwikkeling van de partij.
Nieuwe elementen in het denken van
de ARP zijn volgens Schouten: reduc
tie van het overheidsgezag, negatie
van de zonde, het hiernumaals is in
de plaats gekomen van het hierna
maals en de politieke doelen zijn
belangrijker, de uitgangspunten onbe
langrijker geworden. Wat dat laatste
betreft schrijft Schouten: 'Ik bedoel
dat ons beroep op uitgangspunten
steeds minder weerklinkt, omdat onze
onderworpenheid eraan steeds dubieu
zer is geworden. Het doet pijn, dat te
moeten constateren Het is een
ontwikkeling die weliswaar door nie
mand wordt bepleit, maar aldus de
auteur: 'Het gebéurt gewoon, zonder
dat iemand althans in eigen kring
zich daarvoor inzet. De conclusie
moet dan ook luiden dat we ons in
dit opzicht al te veel door de publieke
opinie laten leiden.'
Schoutens conclusie is dat er geen
blijken te vinden zijn van reformatie
in de AR-literatuur van de laatste
jaren die hij heeft onderzocht, refor
matie in de zin van 'vernieuwing van
ons denken, terugkeer tot de leer van
de Schrift'. De nota van de Contact
raad ligt volgens Schouten in dezelf
de lijn: hij oordeelt het stuk mager
waar het gaat om de fundering van
het overheidsgezag, het negeert de
oorzaak van de zonde en is daardoor
illusionistisch op het punt van de
toekomstige maatschappelijke ontwik
keling, het verzuimt de geestelijke
ontwikkelingen van onze tijd te anali-
seren in het licht van getuigenis en
profetie van de Bijbel en tenslotte
relativeert het het dwingende appel
op het Evangelie.
Schouten stelt hiertegenover dat
christelijke politiek interim-politiek
behoort te zijn, een politiek vanuit
het besef 'dat Gods handelen in de
geschiedenis belangrijker is dan
het doen en laten van de mens
dat politiek bedrijven een interimzaak
is en geen zwoegend voorbereiden van
het Koninkrijk der hemelen
Dat besef bevrijdt aldus Schouten
van de kramp 'waarin wij denken
dat het van onze prestaties zal afhan
gen of het nieuwe Koninkrijk van
daag of morgen komen zal.' Schouten
bedoelt dit niet als een oproep tot
lijdzaamheid, hij beweert dat juist het
stellen van doelen die niet bereikt
kunnen worden tot moedeloosheid,
apathie, agressie en conflict zal lei
den, terwijl het aanvaarden van bo
venmenselijke normen uitputting
door permanente desillusie zal voor
komen.
Confessioneel
Volkspartij
In 'Politiek Perspectief', het twee
maandelijkse tijdschrift van het we
tenschappelijk bureau van de KVP,
wordt de christelijke politiek weer
van een heel andere kant bekeken.
Drs. J. Janmaat heeft een stuk ge
schreven waarin hij voorspelt dat een
Christelijke Volkspartij electoraal ge
zien geen succesrijk perspectief zal
zijn. Daarentegen schat hij de moge
lijkheden en levenskansen van een'
'Democratische Partij' waartoe de
KVP zich zou moeten omvormen
veel groter. 'De KVP moet proberen
die veranderingen (nl. In de maat
schappij, red. Tr.-K.) te overzien, te
begrijpen en opnieuw de leiding te
nemen, óf zij zal verdwijnen en door
andere partijen worden vervangen.
Als wij niets durven te ondernemen,
gaat het laatste zich voltrekken', aldus
Janmaat, die zijn stukje nog wel eens
genietend zal doorlezen nu de verkie
zingsuitslag bekend is.
In Socialisme en Democratie, maand
blad van' de Wiardi Beckmanstichting
een hoopvol verhaal van drs. Bram
Peper over de verhouding tussen een
progressief minderheidskabinet en de
vakbeweging. Het wordt meent hij
een relatie die niet zonder span
ningen zal zijn, maar: 'Wanneer de
progressieve regering erin slaagt voor
één of twee jaren een 'sociaal con
tract' met het bedrijfsleven af te
sluiten en die kans zit er ruim
schoots in dan kan zo'n regering
ook zonder parlementaire meerder
heid verzekerd zijn van de rugdek
king die nodig is om haar programma
tot uitvoering te brengen. Voorts wor
den dan de naar progressiviteit nei
gende vleugels van de confessionele
partijen eindelijk gedwongen, kleur te
bekennen.'
Tenslotte: er staat in S. en D. een
onheilspellend stuk van drs. L. J.
Giebels over: 'Van deconfessionalise-
rint tot ontzuiling', waarin hij
zonder de moeite te nemen, te argu
menteren zegt dat de particuliere
burger is verdwenen achter het 'wijd
vertakte netwerk van de confessionele
organisatiestructuur' op het terrein
van de sociaal-culturele voorzieningen
(onderwijs, medische en maatschappe
lijke zorg). Volgens Giebels zijn het
in die structuur niet de burgers, maar
de organisaties die de initiatieven ne
men. De schrijver ziet zo'n organisatie
blijkbaar als een soort onbemande
computer. Hij meent dat de behoefte
aan actieve overheidsbemoeiing op de
ze terreinen begint door te breken en
dan komt er een aap uit de mouw:
'De opstelling van deze sociaal-cultu
rele plannen (scholen- en ziekenhuis-
bouw b.v., red. Tr.-Kw.) zal de over
heid ongetwijfeld confronteren met
de vraag naar de legitimiteit van de
confessionele segmentering van deze
voorzieningen. Dit dwingt in feite de
confessionele organisaties tot de be
wijsvoering dat de confessioneel-maat
schappelijke wensen die zij zeggen te
vertolken ook werkelijk gedragen
worden door hun achterban.'
Giebels gaat verder: 'In concrete bete
kent dit m.i. dat bv. een verzoek tot
plaatsing van een confessionele school
op het scholenplan niet meer louter
gemotiveerd wordt met cijfers van de
volkstelling, maar tevens met de be
wijsstukken dat ouders en leerlingen
aan een levensbeschouwelijke school
de voorkeur geven boven een gemeen
schappelijke school. De schrijver ver
langt eenzelfde bewijsvoering bij aan
vragen voor nieuwbouw ten behoeve
van een confessioneel ziekenhuis, het
wit-gele of oranje kruis of r.k. en
protestantse bibliotheken. Kortom:
een socialistisch verhaal dat door de
liberalen wel machtig mooi zal wor
den gevonden.
dam. 209 blz. ƒ9.90.
Schach-OIympiaden, door A. Földeak.
Uitg. Corvina Verlag en Ten Hage,
Moussault, Amsterdam. Gedrukt in
Hongarije en uit het Hongaars in het
Duits vertaald door J. Földi en P.
Lieber. 435 blz ƒ22.50.
Uitgeverij Duwaer te Amsterdam
zond twee boekjes in de serie 'Ken
uw sport'. Mahjongg door M. Martens
(32 blz 2.95) en Bowling door G.
Verhoef (32 blz 2.95).
Stoomlocomotieven van de Nederland
se spoorwegen door N. J. van Wijck
Jurriaanse. Dzel 1 in de serie spoor
wegen in Nederland van uitgeverij
Wyt te Rotterdam 96 blz. 8.90.
De aangeslagen advocaat door Roos
Macdonald. Uitg. Luitingh, Laren 224
blz 3.95.
Als het een béétje weer is, is het in
het bushuisje op de provincialeweg
van Geersdijk naar Kortgene op
Schouwen-DuiveUmd oergezellig. Acht,
negen bejaarde Geersdijkers hebben
er een paar even oude stoelen binnen
gesleept en zitten daar de hele dag
knus bijeen, hun pijpje smorend of
wolkjes sigarenrook de lucht in krin
gelend. Zo gezellig en vol is het, dat
de passagiers die met de bus van de
maatschappij Zeeland mee willen, er
niet meer bij kunnen.
Dat gaat al minstens een half jaar zo
en de busmaatschappij heeft er al
eens bij de gemeente Wissenke'ke
waaronder Geersdijk valt over ge
klaagd dat dat zo niet langer kan.
Het gemeentebestuur bouwde daarop
een vrijwel identiek huisje onder aan
de dijk, waarover de provincialeweg
loopt, speciaal voor de bejaarde he
ren. Maar die zijn daar helemaal niet
gelukkig mee. Het huisje is goed,
daar niet van, maar het had bovenop
de dijk moeten staan, zeggen ze, en
dat vindt de gemeente te gevaarlijk.
Zodoende zitten de Geersdijkers nog
altijd vrolijk op hun oude stoelen in
hun oude abri In de raadsvergade
ring is er al eens een geintje over
gemaakt: zet een finke fles genever
in het nieuwe hokje, dan komen ze
wel Maar zelfs dat zou de honk vaste
Geersdijkers waarschijnlijk niet van
hun ouwe stekkie kunnen weglokken.
'Ze zijn in het dorp geboren en
bescheurkalender
De net verschenen 'bescheurkalender'
is een coproduktie van Kees van Koo-
ten, Wim de Bie en de uitgeverij De
Harmonie. Voor een tientje hebben ze
dit te bieden:
'365 bladzijden lachen geblazen. Be
vestigd op een stevig kartonnen
schild. Lach je een scheur, scheur je
een lach'. Enkele gebruiksaanwijzin
gen: 'Scheur nooit meer dan één per
dag; de kalender werkt optimaal bij
een vast scheurschema; u scheurt de
dag voor het slapen gaan (a); u
scheurt de dag bij het opstaan (b).
Voordeel van a: u slaapt met een
glimlach in; voordeel van b: u staat
met een glimlach op. Van oude dagen
kunt u pijltjes vouwen'.
Geen blad van de bescheurkaleder is
onbeschreven gebleven. En wat staat
er op? 'Kees van Kooten en Wim de
Bie schreven en verzamelden handige
tips, komische voorvallen, geestige
anekdotes, markante foto's, kostelijke
knipsels en puntige aforismen. Elke
dag opnieuw! Een heel jaar lang!
1973: voor nog geen drie cent per dag
het hele jaar een lach!'
Een willekeurige greep uit de lacher
tjes: Toen ze dan eindelijk fotomodel
werd, kon ze alleen nog maar voor de
grotere maten (3 januari); er gaat
niets boven de ondergrondse (9 janua
ri); verser kan het niet: een kadetje
om half vijf 's ochtends (14 februari);
ik ben vandaag met het goede been
uit het verkeerde bed gestapt (9
maart).
Met scheurgroeten van Kees en Wim.
getogen', zegt de heer Van Stricn van
Wissenkerkes raadhuis. 'Geersdijk is
zo klein, het heeft misschien driehon
derd inwoners, dus deze oude heren
kennen elkaar van jongs af. Dat wacht
huisje willen ze als soos gebruiken.
Geersdijk heeft wel een dorpshuisje,
maar daar kunnen ze niet elke dag
in, omdat er altijd wat te doen is. Dat
nieuwe hoekje heeft de gemeente
drieduizend gulden gekost. Er moest
een betonnen vloertje gestort worden
en zo. We hebben dat huisje trou
wens niet zomaar daar neergezet. Dat
is gebeurd op aanwijzing van het
werkcomité Geersdijk, een actiecomité
dat het dorp leefbaarder wil maken.
De hele zaak zou doorgesproken zijn
met de soosheren, maar nu zijn we er
achter, dat er waarschijnlijk maar
met één van hen gepraat is. De rest
wil gewoon niet en blijft in het oude
hokje'.
Er komt wel een oplossing, zegt de
heer Van Strien vol vertrouiven. Er
moet eens rustig met de bezetters
gesproken worden en bovendien is de
voorzitter van het werkcomité in
een regionale krant al de Kissinger
t>an Geersdijk genoemd net raads
lid geworden, zodat het gesprek bin
nen de raad vanzelf wel op gang zal
komen. Op een of andere manier
krijgt uiteindelijk iedereen heus wel
z'n zin. En dat nieuwe hokje is ook
geen weggegooid geld. Dat kan altijd
nog verplaatst worden.
traploper
link
Link is een studententijdschrift, waar
aan de samenstellers blijkens uitlatin
gen op de titelpagina kennelijk een
hoop tijd en moeite spenderen. Al dat
zo duidelijk gedemonstreerde werk
slaat waarschijnlijk niet alleen op de
auteurs van dit blad maar ook op de
lezers, die deze maand 128 pagina's
krijgen voorgeschoteld. Allemaal erg
boeiend: verhalen uit Vietnam, stuk
ken over de multinationale onderne
ming, de zwarte panters, het lompen-
proletariaat, enz.
Maar Link (postbus 1144, Nijmegen)
doet meer. In de rubriek 'Uit de
oppositionele tijdschriften' geeft de
redactie een overzicht van de bladen
waar de lezers terecht kunnen als ze
Link uit hebben. Het lijstje Neder
landstalige oppositionele bladen geven
we graag even door:
Alle macht aan de arbeiders, Angola-
bulletin, Anti-apartheidsnieuws, Ar
beidersmacht, Boemerang, Braziliaans
Informatiefront. BVD-biületin, Carib,
Critic, Communistische notities, Der
C-lercke Cronike, Derhalve, Honger
krant, De internationale, Internationa
le correspondentie. Intern bulletin,
De kapitalist, Kreatief, Link, Links, De
macht aan de werkers, Morgen mees
ter? Nesbic-bulletin, Nieuwsbrief Kri
tische Leraren, Opo Kondreman, Pales
tijnse drukken en herdrukken. Pa
radogma, Pharetra, Politiek en cul
tuur, Proletarisch links, Radikaal, Re
volution, Revolte, Rode Jeugd, ML,
Rode Studentenpers, Rode Tribune,
De rode vlag, Rood, Roodvonk, De
soldatenkrant, Spartacus, Strukkel,
Suriname-bulletin, Student, Te elfder
ure, Transaktie, Troof, Universiteits
krant Groningen, Vietnam-bulletin,
De vrije socialist, Werkende jeugd.
Wij vrezen dat de helft u daarmee
nog niet is aangezegd.
Zelfs wie helemaal niet meer kan
lopen, dankzij de Londense professor
Mieredith Thring kan voortaan de trap
op en af als ieder ander. Klimmen en
naar beneden gaan doet de traploper,
een wagentje dat van de uitvinder
wielen met totaal 48 buitenmodel spa
ken kreeg, maar dat daardoor dan ook
stevig genoeg is geworden om met
passagier en al op en neer te wande
len. De trap mag natuurlijk niet te
smal en kronkelig zijn en moet tegen
een stootje kunnen. Voorlopig is er
nog maar één prototype, in Engeland,
waar de uitvinder zijn wagentje hier
voor het eerste demonstreert.
krantenwijk
Veertienjarige John uit Perth wiens
vader, ds. Nick Stuurstraat, en moeder
bijna twintig jaar geleden vanuit
Eindhoven naar Australië emigreer
den, stapt binnen twee weken op het
vliegtuig naar Nederland om zijn
grootouders op te zoeken, die hij nog
nooit gezien heeft. Van zijn vader
krijgt hij zo'n 900 mee, maar zijn
reisgeld, een kleine drieduizend gul
den, heeft John zelf opgespaard.
Twintig maanden geleden nam hij
een krantenwijk en sindsdien fietste
hij trouw zes dagen per week langs
alle abonnees. Op die manier legde
hij 6500 krantenkilometers af, maar
daar verdiende hij dan ook genoeg
Australische dollars mee om naar
oma en opa te kunnen. Kennelijk is
een krantenwijkje zo gek nog niet.
donker
De politieagenten van het korps van
Cleveland in de Amerikaanse staat
Ohio hebben echte pikdonkere dagen
voor kerstmis voor de boeg. Vóór
eind december moeten ze de misdaad
in hun stad met vijf procent terugge
bracht hebben, anders zwaait er wat
Met ingang van januari zouden ze
toeslagen voor levensverzekering en
uniformen krijgen, maar dat kunnen
ze wel vergeten als ze de toenemende
misdaad in de stad niet hard aanpak
ken, heeft burgemeester Ralph Park
gedreigd.
'Hij zei: 't zal uw dag goed maken te horen, dat ik het hier prima naar mijn
zin heb.'
