Dominee Abma opent een
onverwacht perspectief
dichtbij
siEmmincs
jenloos
•Aar lijk
Bij de SGP is er geen behoefte aan applaus
'^bezoekers kregen
Nieuws voor u'
op de plaat - pop op de plaat'popopde p
Wie is 't brutaalste lieverdje?
jf/KWARTET KljU \G 24
EMBER 1972
BLNNILSL COMMENT AAR T5/K7
immentaar
ijzendebat van gisteren in de
Kamer mag gelden als een
■Id van de wezenloost) :r-
linkse polarisatiedrilt k 11 lei-
vraag was of de schrikb r. nde
wikkeling van de laatste me an
ten met een calculatiebeschik-
n worden bestredep en terugge-
zoals de regering meent
of aan die beschikking nog een
p moet worden toegevoegd, zo-
progressieve combinatie heeft
steld. Een prijsstop heeft het
tl dat het een spectaculaire
gel is die het rechtsgevoel van
ide consumenten zal bevredigen,
lat is dan wel zo'n beetje alles,
leien zijn ernstig: de prijsstop is
k omdat hij met de boosdoeners
ondernemers treft die zich niet
et-gerechtvaardigde winstnemin-
huldig hebben gemaakt. Hij le-
ets op omdat na de stop alle
prijsverhogingen toch de zeef
calculatiebeschikking zullen
passeren en tenslotte zal hij op
ere termijn de ondernemers
goede prikkelen zich voort-
dig in te dekken tegen het
n van een met botte middelen
;e overheid.
Langman die deze argumen
teerde. had daar nog bij kunnen
dat de werkgevers na een
p terecht niet meer te bewegen
zijn geweest, het centraal ak
te ondertekenen, een prijs die in
al een resolute stop waard zou
oppositie hier tegenover stelde
i de zeer iele kant. Uiteindelijk
ïigenlijk alleen over dat een
p een tijdje rust op het prijzen-
ou brengen, maar de minister
nnemelijk te maken dat dit voor
inderhemingen wel eens de rust
kerkhof zou kunnen zijn. Het
wat droevige vertoning, dat de
V halsstarrig men zou bijna
tegen beter weten in op
2 ndpunt bleef staan. Zodat men
eind Kamerleden voor de
kon zien stemmen die nog een
lieden de prijscalculatiebeschik-
P'in uiterst verstandige maatregel'
gevonden. Zoiets maakt de
er niet aantrekkelijker op.
'tenlanders lijkt de directe aan-
G tot de Belgische regeringscrisis
giertje. Het gaat immers om een
rrectie tussen Vlaanderen
i, waarbij maar enkele duizen-
nsen betrokken zijn. Maar wie
sche kranten van gisteren heeft
kan zich niet aan de indruk
:n, dat het onze zuiderburen
rnst is en dat er aan de val van
ns-rode coalitie van premier
Eyskens gevaarlijke kanten zit-
ak
zoveelste keer is in België een
gevallen over de taalkwestie,
taalstrijd, met al zijn sociale,
v ische en culturele implicaties,
bij onze zuiderburen hevige
los. De beschuldigingen die de
lartners van gisteren de
'r jke volkspartij, die het sterkst
laandercn, en de socialistische
ie de meeste aanhang in Wallo-
ft elkaar naar de verhitte
fjj! slingeren, zijn niet mals. Vla-
en Walen wantrouwen elkaar
i^ateur of informateur die ko-
udewijn nu moet zien te vin-
dit wantrouwen moeten door-
pj Het zal wellicht de laatste kans
Belgische eenheid te redden,
extremisten winnen snel ter-
alden de christelijke volkspartij
socialisten in 1958 nog 83,7
van de stemmen, in 1971 was
maar 57,4 procent. Sommige
jJ commentatoren roepen
regering van nationale eenheid,
e eenheid bestaat allang niet
e enige hoop voor' een redelijke
g van het taalprobleem, met
t cr aan vastzit, is dat de tweo
artijen elkaar vinden op een
dat definitief een eind maakt
taalstrijd. Polarisatie kan in
omstandigheden helpen, maar
onzer verslaggevers
-OORD Gisteren zün on de
te Emmeloord honderd exem-
vari "Groot Nieuws voor u'. de
vertaling van het Nieuwe Tes-
'n omgangstaal (-uitgegeven
'et Nederlands Bi.ibelgenoot-
e Kathol'eke BMbels'ieh-
an voorbijgangers gratis uitge-
•aarmee werd onderstreept dat
daling, die wel zendingsbijbel
|hoemd. nu officieel is uitere-
in elke boekhandel ver-
Nieuws voor u' (waarover we
uitvoerig ge^chrevc" pftbhe^i
geïllustreerde pcoket, k«st
1 'vordt ooV frp v- i
overmaking van dat b«r>ri" «p
t
mer 10.101.7). te Haarlem.
door Willem Breedveld
BENNEKOM Kleine factoren
zijn in de politiek vaak van door
slaggevende betekenis. Zo kan
iemand duizend keer van de fiets
vallen zonder dat dat consequen
ties met zich meebrengt voor de
rijksbegroting. Maar dan is er in
eens die val van enkele weken
geleden van de vrouw van de lijst
trekker van de SGP, de emeritus
predikant ds. H. G. Abma. Zo op
het oog een gewoon ongelukje.
Mevrouw Amba belde haar man
op in de Tweede Kamer, die om
dat het er zich nogal bedenkelijk
liet aanzien, ogenblikkelijk huis
waarts keerde.
Maar toch rekent de heer Abma enke
le weken later voor we zijn dan
onderweg naar een verkiezingsbijeen
komst in Bennekom dat het tele
foontje hem geen half uur eerder had
moeten bereiken. De Kamer maakte
Ds. Abma. alleen scherp als het gaat om Gods Woord in de politiek
toen net de balans op over de altijd
complexe stemming over een reeks
belastingwetsontwerpen. Tegen een
onderdeel daarvan, de verhoging van
de motorrijtuigenbelasting had de
SGP ernstige bezwaren, evenals trou
wens DS'70 en de linkse oppositie. Bij
elkaar een krappe meerderheid van 76
tegen 72 stemmen. De SGP besloot
uiteindelijk toch de budgettaire conse
quenties zwaarder le laten wegen dan
de eigen bezwaren en stemde vóór. De
regering slaakte een zucht van ver
lichting: een volhardende SGP zou de
schatkist een strop hebben opgeleverd
van zo'n 15 miljoen gulden.
De heer Abma: we wilden niet een
soort tweede regeringscrisis. Maar het
zou heel goed mogelijk zijn geweest
dat door mijn vroegtijdig vertrek
mijn beide fractiegenoten voet bij
stuk zouden hebben gehouden. De
stemmen zouden dan gestaakt zijn: 74
tegen 74'.
De anekdote is typerend voor de poli
tieke positie die de SGP na de verkie
zingen zal innemen, wanneer de WD
en de drie confessionele partijen als
grootste minderheid een regering zou
den gaan vormen. Zo'n combinatie zal
zich beurtelings moeten verzekeren
van de steun van de kleine christelij
ke partijen dan wel van de steun van
de linkse combinatie.
De reële kans dat dit wel eens het
resultaat zou kunnen zijn van de
verkiezingen bleek ook de SGP-aan-
door irillem-jan martin
De modernisering
van The Dillards
is voor mij eigenlijk het verhoogde uit
zicht dat zo een onderscheiding geeft
op een optreden in deze streken van de
een optreden in deze streken van de
bekroonde groep of artiest. Natuurlijk
moet de gelukkige wel in het rijtje
favorieten thuishoren, en bovendien
strekt het zeker ook tot aanbeveling
als die favoriet nog niet eerder voet
op Nederlandse bodem heeft mogen
zetten, ik bedoel: concerten van Leo
Ferré, Quincy Jones, Michel Legrand
of Rita Reys (vier van de twee dozijn
populaire Edisons van dit jaar) zijn
aan mij niet besteed. De CCGC zou
me zeer veel meer plezieren met de
overhandiging van vliegtickets aan
lieden als JJ. Cale, Ry Cooder. Harry
Nilsson en Thr Kinks.
Twee jaar geleden vielen The Dillards
in de prijzen, met hun
hartverscheurende cowboymuziek. Er
kon toen ondanks een betrekkelijk
lage gage geen retourtje VS-
Amsterdam van af. Eeuwig jammer
Een wat 'avontuurlijker' opstelling
(de Dillards waren en zijn nu
eenmaal niet zo bekend als Gert en
Hermien) van de Commissie
Collectieve Grammofoonplaten
Campagne zou op zijn zachtst gezegd
niet onwelkom zijn geweest. Maar de
mannen kunnen zich revancheren, a'
is daar wel de medewerking van de
iurv voor volgend iaar voor nod g
The Dillards hebben namelijk nel
weer een ■•ivtterende plaat
afgeleverd een werkstuk getiteld
Roots and Branches (United Artists
UAS 29366 1) dat wat mij betrefl nog
meer te vn -den beeft den de be'd»-
eorirre elne^p (Conpprf'ftlds.
Wheatstraw Suite).
Een soort overgangsmuziek eigenlijk,
die twee tussen de vrij puristische
(niet ongunstig op te vatten) blue?""?' -
'W
■••I;" n 1 'i broze
mandolien- en banjo-woud te
integreren.
Op Copperfields en Wheatstraw Suite
werd meer naar de bluegrass
'gekeken' en was het pop-aandeel nog
wel eens te dun en een enkele keer
ook te zoetig. Belangrijk in deze
modernisering' van het Dillards-
oeuvre is ongetwijfeld de
labelwisseling geweest van Elektra
naar United Artists, die de
bemoeienis van producer/arrangeur
Richard Podolor mogelijk maakte:
diens ervaring met meer 'stedelijke'
klanken (de wat rauwere muziek van
bijv. Steppenwolf en de John Kay
Band) gaf een en ander meer
ruggegraat en bracht ook een wat
eigentijdser gebruik van
opnametechnieken in (echo's,
vervormingen etc.). Bovendien ook
lijken de nieuwe leden Paul York
(drums) en de banjoïst/gitarist Billy
Ray Latham een soortgelijke invloed
te hebben.
Maar natuurlijk blijft het allemaal
nog wel zeer Dillards. wat de klok
slaat. Zoals gezegd, de mandolienen.
banin's en gitaren in opperbeste
verstandhouding (pringelde-pringel,
plonkeplonk, prachtig hoor) en in de
allereerste plaats dat typische uiterst
ontroerende stemgeluid van Rodney
Dillard. nu en dan scherp en hoog
""assistnerd door M'tchell Javne en
Dean Webb. Herb Pedersen is niet
mnr "in de nartii. Het lijkt me. dat
hii de koerswisscPne rvet meer zo zag
F«n - ^-'-lnring zou ik
niet weten voo> het gegeven, dat
■pmfnrl irt o—, -vn stapt. Wfl*""V»n
>e al lvina acht -aar deel uitmaakt.
IV K»fTTZTE*CThe Scruggs Brothers.
The Scruggs Brothers, zoons van de
fameuze banjoïst Earl Scruggs, bewe
gen zich ongeveer op hetzelfde terrein
als The Dillars, maar alleen valt hier
de nadruk nog iets meer op de Folk
muziek. terwijl zowel repertoire-keus
als de behandeling van het materiaal
wat achterblijven. Nummers als Little
'c Hobo's Ln'lahv
n P'i- mate Bu",Ar
O d;p hocdan d al
■O cn i'nr zoveel menspn
uitgevoerd, dat je wel even met iets
moet aankomen, wil iemand er nog
om van zijn stoel vallen. De broertjes
Gary en Randy Scruggs zijn daar wel
toe in staat, dat bewijst hun meer
dan voortreffelijke aandeel in de
benefiet-elpee van hun pa (Earl
Scruggs: His Family And Friends) en
ook bijvoorbeeld hun eigen plaat
(Vanguard VSD-6579) een nummertje
als Trousdale Ferry Rag, maar om de
een of andere reden komt het er hier
niet zo erg uit. Toch wel een aardige
plaat.
Doug Kershaw maakt op zijn elpee
Devil's Elbow (Warner Bros BS 2649)
dan weer zeer pure country-muziek,
en wel in die onderafdeling die
gemeenlijk bekend staat als Cajun-
klanken die tot ontwikkeling kwamen
in het gebied rond New Orleans. Het
kiekje achter op de hoes geeft een
aardig beeld van de broeierige streken
daar. Op de voorkant staat Kershaw
zelf. gestoken in een Davy Crockett-
outfit en met zijn viool in de aanslag.
Hij gebruikt deze naar mijq smaak
(ets te weinig on deze nlaat. maar
waar die typerende dubbelgestreken
sound opduikt (Fisherman's Luck.
Had Not Been For Sally Jo, Devil's
Elbow. Billy Bayou) is het ook
meteen feest. Tenslotte de prijs voor
het mooiste nummer. We haddon
gemeend die te moeien uitreiken voor
Louisiana Sun.
Tot besluit noe twee
kwaliteitss^hijvon AlWcc^t Gordon
Lightfoot en ziin elnee Old Dan's
Records. Veel variatie zit er niet
meer in Lightfoots muziek, althans:
'Mn einees i-':nken vrii eender, maar
alleen wordt die muziek wel steeds
momer veroakt, hier door kanonnen
als Lenny Waronker en Nick de Caro.
Voor zondagmiddagen zeer geschikt.
Niet het spijkerharde vuurwerk van
The t Geils Band nn hun üve-nlaat
Full House. De nummers zijn bekend
•••■li r\n h<wi,> ctiidin-elnees (The
Mornm? After. The J Geils Band),
m•••.!- e-t-o' 'o fOf r)0'';"P",01,-0'd
a*in; do ro"k-ind-ro" van d't
e' pas goed tot zijn
recht. Machtig.
'Verzorgd van
abortus tot
euthanasie'
Klare wijn
Wat dit betreft kan de heer Abma
zijn gehoor Mare wijn scheneken. Het
zal zeker niet de bedoeling van de
SGP zijn om zo'n regering bij de
eerste de beste gelegenheid naar huis
te sturen. Want je moet je dan wel
bedenken wat je ervoor terugkrijgt,
mogelijkerwijs een kabinet-Den Uyl-
en dan is het toch veel beter 'om van
twee kwaden de minst kwade te kie
zen'. Aan de andere kant zal de SGP
er weinig voor voelen 'om zonder
meer als slippendrager te fungeren
van een derde kabinet-Biesheuvel'.
Een aantal punten uit het SGP-pro-
gramma zal zeker in het regeringsbe
leid tot uitdrukking moeten komen.
De heer Abma dacht hierbij vooral
aan de zedelijkheidswetgeving en de
inflatiebestrijding.
De mogelijke politieke rol die de SGP
zal kunnen spelen biedt het gehoor,
dat, vijftig in getal, naar het vereni
gingsgebouw is getogen een onver
wacht perspectief: nieuwe kansen voor
de SGP, waar men eigenlijk niet hele
maal in kan geloven.
De vergadering begint daarom zoals
gebruikelijk. Enkele slingers die er
nog van een vorige bruiloft hangen
werden nog haastig weggehaald, om
ruim zicht te geven op de lijsttrekker,
van wie men in de allerlaatste plaats
een goede toespraak verwacht en pas
in de tweede plaats een politieke
discussie: 'Ik hoop dat het u gemakke
lijk wordt gemaakt', aldus de wens
van de voorzitter van de plaatselijke
kiesvereniging.
Geen applaus
Of de heer Abma in deze opdracht
slaagt zal nooit precies gemeten kun
nen worden, omdat applaus na afloop
van zijn betoog achterwege bleef. Het
zou overigens een vergissing zijn dit
uit te leggen als een maximale onder
waardering en wel omdat de lijsttrek
ker zijn betoog nadrukkelijk beëindigt
met Gods Woord. In zo'n geval past
geen applaus en kan de nadrukkelijke
stilte juist veel waardering tot uit
drukking hebben gebracht. Beter is
het om daarom na afloop de mensen
aan te schieten en dan blijkt dat
dominee Abma zoals hij nog altijd
wordt aangesproken, precies de gevoe
lens van zijn achterban heeft vertolkt.
Zedenbederf
Met zijn sobere betoogtrant, het
hoofd, terwijl hij zoekt naar de juiste
woorden, vaak rechtsachteroverhel-
lend, hekelt hij het zedenbederf dat
alom in de maatschappij om zich heen
grijpt. De oude socialistische leus:
verzorgd van de wieg tot het graf
buigt hij om tot 'verzorgd van abor
tus tot euthanasie'. Een verontrusten
de ontwikkeling, vindt hij, waarbij de
SGP zich niet onbetuigd kan laten.
Toch valt het op dat hij zich over
concrete maatschappelijke kwesties
wat relativerend uitlaat. Het schaduw
kabinet-Den Uyl is volgens hem een
Russisch ei, overgoten met wat Haag
se bluf van D'66, een smakelijk ge
heel. Ook vindt hij het maar zo zo dat
de regering-Biesheuvel opnieuw een
beroep heeft gedaan op de kiezer.
Maar nooit is hij scherp op deze
punten. Dat is hij alleen wanneer
Gods Woord in de politiek ter sprake
komt. De confessionele partijen ver
wijt hij dan ronduit de bijbel slechts
als inspitatlebron te hanteren en niet
als maatstaf en richtsnoer.
De discussie na de pauze wordt- be
halve door de politieke positie van de
SGP, voornamelijk in beslag genomen
door de verschillen tussen SGP en
GPV. zulks nadat de zaal eerder heeft
gezongen psalm 119: 'Waarmede zal de
jongeling zijn pad'. Nu luidt een
politieke wet dat partijen die elkaar
het naast staan zich juist in de ver
kiezingscampagne het hevigst bestrij
den. De lijsttrekker van de SGP voelt
er echter weinig voor zich tegen het
GPV schrap te zetten. Wel laat hij
duidelijk blijken dat, als het NEV
geen kans maakt bij het GPV dit met
de SGP zéker niet het geval zal zijn.
Om te kunnen figureren op de lijst
van het GPV moet men lid zijn van
een bepaald kerkgenootschap (art.
31). Bovendien hebben SGP en GPV
een andere herkomst en geschiedenis.
De heer Abma geeft echter toe dat
het verschil in de praktische politiek
niet zo duidelijk tot uitdrukking
komt. De fracties plegen daarom nog
al eens overleg. Er is daarom wei
reden om met elkaar te overlegge'
over verdere samenwerking. Dan zal
blijken wat de werkelijke geschilpur
ten zijn.
Mentaliteit
Op de weg terug naar Gouda zegt ds.
Abma dat er met het verschil In
krkelijke oriëntatie natuurlijk ook
een mentaliteltsverschil bestaat. Het
GPV is eigenlijk de oude ARP, veel
militanter dan de SGP. Dat verklaart
wellicht waarom Jongeling wel een
donderende ovatie te beurt valt en
hem niet. 'Wij hebben er niet zo'n
behoefte aan om te applaudiseren'.
zegt de heer Abma. Thuisgekomen
ziet hij dat het licht in zijn woning al
uit is: Ik zie dat mijn vrouw al naar
bed is. Ja. zo'n val komt toch hard
aan. dan mag het wel'.
hang in Bennekom niet te zijn ont
gaan. 'Als de kaarten er zo voorlig
gen, waarom dan geen minister Abma
in het kabinet', aldus een min of
meer als grap bedoelde opmerking.
Maar toch met de bedoeling om de
heer Abma duidelijk te maken dat de
SGP deze kans nu ook weer niet
helemaal onbenut moet laten.
Als zaterdagmiddag om half drie alle
Amsterdamse kinderen van acht tot
veertien jaar naar het clubhuis van
de FC Amsterdam (eindhalte lijn 1 in
de Stadionstraat) komen, zullen Piet
Römer, Sjakie Schram, Hilda Slaman.
Joop van de Marei en een lid van FC
Amsterdams Vriendenkring er wel
grote moeite mee hebben uit hen
allemaal het 'Lieverdje van het sei
zoen 1972/1973 te kiezen. Dat lieverd
je een idee van de supporters die
zich Vriendenkring van de Amster
damse voetbalclub noemen; het echte
Lieverdje is ook het clubembleem
hoeft helemaal niet echt lief te zijn.
Het (we houden maar even in het
midden of dat een meisje of een
jongetje zal worden, want wie zou
ooit liet praatje in de wereld ge
bracht hebben dat voetbal niets voor
vrouwen en meisjes is?) moet vooral
aan de volgende eisen voldoen: hoe
brutaler, hoe beter. Dat gaat over het
gezicht, waarboven een bij voorkeur
rode pet moet staan met een enorme
kiep (hoe groter, hoe beter). En dan
moet 'het' ook een hele harde stem
hebben, eentje waarmee je het liefst
een voetbalveld moet kunnen over
stemmen. Verder moet de uitverkorene
zeven vragen over voetbal en -clubs
kunnen beantwoorden, waarbij best
een beetje geholpen mag worden.
Tien punten voor elk goed antwoord
en wie de meeste scoort, wint.
De beloning van dit Lieverdje zal
groot zijn zij of hij mag het hele
seizoen gratis naar alle wedstrijden
van de FC Amsterdam die in het
Olmpische stadion gespeeld worden
en krijgt echt werk voor zijn club te
doen. De persdienst kan bijvoorbeeld
best een hulpje gebruiken en ook de
speaker van het stadion heeft drin
gend behoefte aan een assistent met
een flink keelgeluid
De Vriendenkring is trouwens lief
voor alle kinderen die komen, want
ook voor die jongens en meisjes die
niet tot Het Lieverdje worden uitge
roepen, is iets leuks bedacht: een hele
nieuwe supportersclub, die uitsluitend
uit kinderen bestaat en waarvan elk
kind deze zelfde zaterdagmiddag lid
kan worden. De club gaat natuurlijk
de Lieverdjesclub heten en krijgt een
eigen tribune in het stadion, achter
het doel. Wie morgenmiddag een pas
foto meeneemt (die kan desnoods voor
één gulden in het clubhuis gemaakt
worden) en een rijksdaalder contribu
tie betaalt, is voor het hele seizoen
lid van de Lieverdjesclub en mag dan
op vertoon van zijn Lieverdjeskaart
voor twee gulden op die tribune zit
ten als de FC Amsterdam speelt
natuurlijk. Er zijn al honderd Zwit
serse koebellen aangeschaft en hon
derd clubvlaggen, want echte Amster
damse lieverdjes moeten zich tijdens
een wedstrijd uiteraard luid en duide
lijk laten horen.
Het gaat morgen zo: in het clubhuls
vul je een vragenlijst in, en daarmee
ga je naar jurlid één, aan wie je
ook je rijksdaalder betaalt. Nummer
twee zit klaar om de reusachtige klep
van je pet op te meten en tegen
nummer drie moet je je brutaalste
smoeltje trekken. Tegen nummer vier
lieverdje
zanger
Kort geleden werd de kijkers naar de
NCRV-quiz 'Herkent u deze melodie?'
gevraagd de naam te noemen van een
Weense operazanger, die jarenlang
meewerkte aan de Hoofdstad Operette
en onlangs afscheid nam in 'Das
Driemaderlhaus'.
Natuurlijk waren er genoeg mensen
die de goede naam Herman Valsner
opschreven, Maar nog meer deden het
fout. Een greep uit de greep die de
NCRV deed uit een veelvoud van de
tientallen in de gids gepubliceerde
verkeerde namen, waarmee die kijkers
kwamen aandragen: Aase Rasmussen
Elisabeth Schwarzkopf. Sissi als keize
rin, Ursula Benz allemaal dames
die een Weense operazanger geweest
zouden moeten zijn en verder
David Hollestelle. Arjan Blanken,
Frits Wonderlicht. Leo Riemens,
Hans Tiemeyer en Willy Alberti.
waterschade
Muziekminnend publiek hoeft niets te
merken van het waterige avontuur
dat het Noordhollands Philharmo-
nisch Orkest achter de rug heeft. Het
concert vanavond in de bakerstad
Haarlem gaat gewoon door, zonder
dat er iets of iemand ontbreekt.
De Purmerenders hadden woensdaga
vond wèl pech. Toen ze met enkele
honderden breeduit in de Thaborkerk
op dc beloofde muziek zaten te wach
ten. gebeurde er een hele tijd niets.
Kort voor het concert raakte, zoals
intussen bekend mag worden veron
dersteld, bij Assendelft de vrachtwa
gen waarmee de grote instrumenten
gewoonlijk vervoerd worden, op z'n
zijkant in een sloot. Van drie pauken
werden de mechanieken ontzet. Ver
moedelijk zijn ze behoorlijk in de
knel gekomen; de gietijzeren onder
stellen moeten in elk geval grondig
nagekeken worden, maar ze zullen
nog wel gerepareerd kunnen worden.
Drie celli zijn zo gescheurd en nog
verder beschadigd dat ze waarschijn
lijk niet meer te gebruiken zijn, maar
de contrabassen hebben het gehouden.
Zo'n dertigduizend gulden schade zal
er best in zitten, maar daar is de
verzekering goed voor.
Over de financiële kant hoeft het
orkest zich dus het hoofd niet te
Dit jongetje, zoon van oud-wielrenner
Willem Jun, zal zaterdagmiddag zeker
ook naar het clubhuis van de F.C.
Amsterdam gaan om te proberen tot
'lieverdje van het esizoen 1972/1973'.
te worden gekozen (zie ook: 'Wie is
't brutaalste lieverdje?')
brul je zo hard je kunt 'Amsterdam
olé' want dat moet op de tribune ook.
Na al dit geschreeuw en gebekketrek
maak je dan, als je je uiterste best
gedaan hebt, nog een mooie kans op
de titel en zo niet, dan krijg je je
lidmaatschapskaart, waarmee je een
kaartje van twee gulden kunt kopen
voor de eerstvolgende thuiswedstrijd,
tegen Feyenoord nog wel. Advies van
de Vriendenkring: 'Laat daar zien dat
je een echt Lieverdje bent, veel la
waai, veel aanmoedigingen en veel
gezwaai met de FC Amsterdam-vlag.
als je er een hebt kunnen bemachti
gen.'
breken, maar intussen ontbreken er
wel een paar instrumenten. Deson
danks is er gisteren weer gewoon
gerepeteerd. De pauken zijn geleend
van het Haarlems jeugdorkest, dat
maar eens In de paar maanden con
certeert, net als één cello. Twee cellis
ten hebben hun eigen instrument van
thuis meegebracht en zo lijkt het
voor de buitenwereld alsof er nooit
iets gebeurd is.
De Purmerenders hebben het overi
gens niet helemaal zonder muziek
hoeven doen. Toen het slechte nieuws
woensdagavond tot de Thaborkerk
doordrong, was in hetzelfde kerkge
bouw niet helemaal toevallig organist
Jan Jongepier bezig met lesgeven.
Emmy Verhey, de soliste van die
avond, was al naar huis gegaan en
daarom bood Jongepier aan een orgel
concert te geven. En zo is het nog
een min of meer echt concert gewor
den, met pauze en al en de toehoor
ders waren ondanks alles tot tegen
half elf muzikaal onder de pannen.
Tussen Haarlem en Purmerend wordt
nu druk overlegd wanneer het oor
spronkelijke concert alsnog kan door
gaan. De 31ste januari ds al genoemd,
maar dat is nog niet zeker.
embleem
De EEG-landen zijn op een aantal
fronten één en als er op 1 januari
nog eens drie nieuwe leden (Enge
land, Denemarken en Ierland) bij ko
men, zal dat ene één moeten blijven.
De Europese Commissie, het dagelijks
bestuur van de gemeenschap, wil dat
nu op briefpapier, enveloppen, bro
chures, tentoonstellingen, films en
verder alles wat rechtstreeks met die
EEG te maken heeft, tot uitdrukking
brengen. Daarom moet er een em
bleem komen, een overduidelijk teken
van eenheid, waaraan gewoon nie
mand meer kén twijfelen. Beroepsgra
fici en ontwerpers uit alle negen
landen kunnen met het bedenken van
zo'n embleem ruim 25.000 winnen
(vijf prijzen, waarvan de grootste iets
meer dan 10.000 is). Wie vóór 15
februari het herkenningsteken ont
werpt dat inderdaad op die brieven
enzovoort afgedrukt zal worden, kan
bovendien rekenen op nog eens
7000 aan auteursrechten.
'Ik wist, dat hij vandaag hard zou werken. Ik heb peppillen in het water gedaan.'
