Waarom kregen de gereformeerde
dominees geen briefje?
Nog niet klaar
met Simonis
Trouw
K wartot
Schroempff-frivoliteiten
Speciaal fonds geref. kerken
Vleugel-
toon-kunst
lender
Wij ontvingen
vandaag
Beroepingswerk
Behoudende r.katholieken
Boekenetalage
TROUW/KWARTET DONDERDAG 9 NOVEMBER 1972
KERK/BINNENL AND
T2/K2
door A. J. Klei
Het stond deze week in de ru
briek Uit de kerkbladen: via het
gereformeerde Centraal Week
blad gaf ds. J. Overduin lucht aan
zijn misnoegen over het feit dat
de gereformeerde bond in de her
vormde kerk een congres voor
predikanten van de gereformeer
de gezindte hield, waarvoor de
gereformeerde dominees niet per
soonlijk waren uitgenodigd.
Wel hadden de gereformeerde bonds-
dominees, de christelijke gereformeer
den en ook de predikanten van de
gereformeerde gemeenten een briefje
thuisgestuurd gekregen maar de gere
formeerde dominees niet. Trouwens,
vrijgemaakte en confessionele domi
nees ook niet. Er vindt op deze
manier een versmalling plaats van de
gereformeerde gezindte, concludeerde
ds. Overduin, en hij betreurde dat.
Ik kan zijn treurnis niet delen. Naar
mijn smaak komt de gereformeerde
bond in de hervormde kerk de eer
toe, als eerste dat hele vertoon van
samen-gereformeerdebelijders-zijn te
hebben doorgeprikt. O zeker, op pa
pier horen ze allemaal bij elkaar,
gereformeerde bonders, 'gewone' gere
formeerden, vrijgemaakte idem, chris
telijke gereformeerden en mensen van
de gereformeerde gemeenten, ze heb
ben immers dezelfde belijdenisge
schriften in huis. Maar in de praktijk
staan ze vaak mijlenver uit elkaar.
Een klein voorbeeld. Eind vorige
week werd op een bijeenkomst van
gereformeerde oondsambtsdragers de
vrees uitgesproken dat je straks mis
schien een vrouw in broekpak bij het
doopvont zou zien staan, terwijl het
je in een ordentelijke gereformeerde
kerk kan overkomen dat de collecte-
zak je wordt aangereikt door een
vrouwelijke diaken in een zorgvuldig
gesneden broekpak. En over vrouwe
lijke diakenen gesproken, de voorzit
ter van de gereformeerde bond ds. W.
L. Tukker (die overigens te kennen
gaf wel urgentere problemen in de
kerk te kennen dan dat van mogelijke
moeders in een mogelijk broekpak)
gaat uit principe niei naar een kerke
lijke vergadering, waar vrouwelijke
ambtsdragers tegenwoordig zijn.
In mijn journalistieke loopbaan heb
ik heel wat uren gesleten op Woud-
schoten, waar dan leden van de gere
formeerde gezindte in allerlei forma
ties zaten te confereren om te kijken
of ze nog wel met elkaar overweg
konden. Je had eerst een verband van
academici van de gereformeerde ge
zindte, later mocht het voetvolk er
ook bij, en tegenwoordig is er het
COGG, het contactorgaan van de gere
formeerde gezindte
Bij al deze bedrijvigheden bungelen
de gereformeerden er zo'n beetje los
bij. Bonders en christelijke gerefor
meerden kunnen prima met elkaar
overweg, al snappen de laatsten niet
waarom de eersten zo hardnekkig in
de hervormde kerk blijven. De paar
mensen van de gereformeerde ge
meenten komen uit de linkerhoek van
deze gemeenten en leunen aan tegen
de rechterflank van de christelijke ge
reformeerden, en met elkaar houden
ze die geavanceerde gereformeerden
liever op een afstandje. De gerefor-
Ir. J. van der Graaf
meerden op hun beurt bespeuren in
dit gezelschap her en der lijdelijkheid
en kwalijke doperse invloeden. Zo zit
dat ongeveer.
Wat heeft nu het bestuur van de
gereformeerde bond gedaan? Me
dunkt: niet meer dan nu eens bij
elkaar vragen al die dominees van
wie je kunt aannemen, dat ze écht,
d.w.z. in geestelijke zin, bij de gere
formeerde gezindte gerekend kunnen
worden. Maar liever dan er verder
naar te raden, vraag ik de algemeen
secretaris van de bond ir. J. van der
Graaf:
Wie kregen een briefje, wie niet en
waarom niet?
Ir. Van der Graaf: Om te beginnen,
we hebben duidelijk gepubliceerd dat
iedere predikant die zich rekent tot
de gereformeerde gezindte, welkom
was. Maar wat de persoonlijke uitno
digingen betreft, we hebben gekeken
naar stromingen, waarbinnen je van
elke predikant kunt aannemen dat hij
compleet tot de gereformeerde gezind
te wil behoren. Dat kun je niet van
de héle hervormde kerk zeggen, maar
wel van de gereformeerde bonders,
en hun adressen vis je natuurlijk zo
op uit de kaartenbak van ons ledenbe
stand. Ds. Overduin heeft het ook
over de confessionelen. Welnu, de
voorzitter van de confessionele vereni
ging heeft eens in een interview in
Trouw (toen nog niet Trouw/Kwar
tet) gezegd dat de confessionelen een
schare vormen, die niemand tellen
kanJe snapt wel, hier ligt de zaak
minder rechtstreeks voor. 't grijpen.
Wil je er intussen wél bij zetten dat
onze oproep, compleet met invulfor-
mulier voor de deelnemers, in het
confessionele Hervormd Weekblad
heeft gestaan? Maar nu de gerefor
meerden. Wat hen betreft stel ik
openhartig vast dat je vandaag er niet
meer van kunt uitgaan dat iedere
Ds. J. Overduin
gereformeerde predikant tot de gere
formeerde gezindte hoort of wil ho
ren. De situatie in de gereformeerde
kerken is steeds meer op die in onze
hervormde kerk gaan lijken. Het ging
ons om een ontmoeting van mensen
die gééstelijk tot de gereformeerde
gezindte horen. Ds. Overduin heeft
het over het COGG. Daarin zijn de
gereformeerde kerken officieel verte
genwoordigd. Op COGG-congressen
kom je dus gereformeerden tegen en
de referenten moeten ook uit hun
kring gezocht worden. Best, maar
daardoor zijn bijvoorbeeld leden van
de gereformeerde gemeenten vaak af
geschrikt, er kwamen dan problemen
aan de orde die bij hen niet leefden.
Hetzelfde kun je voor. een deel van de
christelijke gereformeerden zeggen.
Wat wij vandaag op De blije werelt
bijeen kregen, was dan ook voor het
overgrote deel nog nooit op een
COGG-congres geweest.
Was de belangstelling groot?
Er waren honderdenveertig predikan
ten en van verscheiuenen weten we
dat ze graag hadden willen komen,
maar niet konden. Er waren veertig
christelijke gereformeerde dominees,
dus deze groep was sterk vertegen
woordigd. Ook belangrijk is dat er
maar liefst dertien deelnemers uit de
gereformeerde gemeenten waren, pro-
centsgewijs erg veel. Verder waren er
buitenverbandse vrijgemaakten, gere
formeerde bonders natuurlijk en twee
gereformeerde predikanten. Er waren
ook enkele confessionelen.
Wat was de bedoeling van het congres?
gres?
Mensen bij elkaar ie brengen uit de
gereformeerde gezindte die nog niet
eerder een ontmoeting in breder ver
band hadden gehad. We wilden zien
wat we samen zouden kunnen doen.
We mikten op een wezenlijke ontmoe
ting, die stimulerend zou kunnen wer
ken op het gehéél van de gerefor
meerde gezindte. Ik wil hiermee ge
lijk zeggen dat we het COGG dus niet
in de wielen wensen te rijden.
Wat is er uit gekomen?
We hebben geen klinkende resoluties
of zoiets aangenomen, we zijn uit
elkaar gegaan met de overtuiging dat
de kerkelijke gedeeldheid voor ons
een schuld en een nood is. Ook is er
onze gezamenlijke verontrusting over
zowel verwereldlijking als wetticisme,
en dit alles komt niet in minde
ring op de profetische roeping van de
kerk ten opzichte van de maatschap
pij. Ik kan ook nog meedelen dat er
van verschillende kanten bij ons erg
op wordt aangedrongen nog eens een
dergelijke conferentie te houden.
De redact!e behoudt ilch het recht voor om
ter opname In deze rubriek ontvangen me
ningsuitingen verkort weer te geven. BIJ
publlkatle wordt met de naam van dc
Inzender ondertekend. Brieven kunnen wor
den gezonden aan dc lieer Joh. C. Francken.
secretaris van de hoofdredactie van Trouw-
Kwartet. Postbus 859. Amsterdam.
Bidstond
Nu verontruste gereformeerden een
bidstond gaan houden aan het begin
van de laatste vergaderweek van de
geref. synode, kan ik een gevoel van
verontrusting niet onderdrukken. In
de synode vergaderen de kerken en.
het is in de eerste plaats de taak en
opdracht van die kerken in de samen
komsten der gemeenten voor de syno
de en voor elkaar te bidden. Bidston
den georganiseerd door een groep,
kunnen er op duiden dat men het
bidden der gemeente als niet be
trouwbaar heeft afgeschreven, en dan
moet er een extra bovenop. Geloof
waardig wordt ons bidden echter
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
N.V. De Christelijke Pers
Dagelijks bestuur: B. Bol. Den
Haag; dr. E. Bleumink, Paters-
wolde; mr. G. C. van Dam,
Nootdorp; W. A. Flbbe, Rot
terdam; J. Lanser. Utrecht;
drs. J. W de Pous. Den Haag;
J. Smallenbroek. Wassenaar.
Overige leden van het alge
meen bestuur: K. Abma, Am
sterdam; H. A.de Boer, IJmui-
den; Th. Brouwer. Assen; mr.
dr. J. Donner. Den Haag; J.
van Eibergen, Schaarsbergen;
mr. K. van Houten, Wagenin-
gen; ds. C. I. Hylkema, Bilt-
hoven; Jac. Huijsen, Delft;
mevrouw M. C. E. Klooster-
man-Fortgens, Voorschoten
mevrouw J. G. Kraayeveld-
Wouters, Heerhugowaard;
prof. dr. G. N. Lammens.
Naarden; ds F. H. Lande-
man, Den Haag; H. de Mooij.
Rijnsburg; H. Ottevanger. bui
tenpost; mr. dr. J. Ozinga,
Lunteren; dr. A. Veerman,
Rijswijk (Z.H); H. H. Wem-
mers. Den Haag; drs. R. Zijl
stra, Oosterland (Zld.).
Directie:
Ing. O. Postma, F. Diemer
Hoofdredactie:
J. de Berg (waarnemend)
Hoofdkantoor N.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276 - 280,
Amsterdam. Postbus 859.
Telefoon 020 - 22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bank:
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69.73.60.768). Gem.giro
X 500.
eerst dan als hierin de ruimte komt
waarin zowel bezwaarden als niet be
zwaarden elkaar voor het aangezicht
van God kunnen ontmoeten. God zelf
houdt deze ruinjte binnen de perken
als Hij van ons verwacht dat wij in
Geest en waarheid tot Hem naderen
en in waarachtige bezorgdheid en lief
de jegens elkander Hem aanroepen.
Rotterdam
P. v. d. Honing
Ervaringen DDR (5)
Wat W. Rozijn over de DDR heeft
geschreven, heeft de nodige irritatie
bij mij opgewekt, met name waar hij
de vraag stelt: 'Waarom mag men de
DDR niet verlaten en wordt men bij
de Muur neergeschoten?' Het feit dat
bosjes mensen in het 'vrije' Westen
een volwaardige staat als de DDR nog
steeds kenschetsen door wat er bij
zijn grens gebeurt, is bedroevend Het
getuigt van even weinig helderheid
van geest als wanneer Oostduitsers
.Nederland zouden aftekenen als het
land van de Damslapers.
Utrecht
Th. Ruppert
Waspoeder
Ik begrijp ndet waar men zich druk
over maakt. Lo^p één straat verder en
men kan bij de drogist kleine en
middelgrote pakken waspoeder kopen
van verschillende merken. Als ieder
een dat eens deed zouden we daarmee
ook de kleine zelfstandige kunnen
bevoordelen. De supermarkten kun
nen de mensen die kleine verpakking
wensen (volgens de heer P. Ligten-
stèin dir. Alb. Heijn) niet helpen
wamt dan zou te kostbaar worden. Als
die 40 pet. eens wegbleef en bi] de
drogist ook andere artikelen ging ko
pen dan zouden de supermarkten zich
nog wel eens kunnen bedenken.
Amsterdam
raej. E. de Jong
St. Willibrordvereniging:
Van een onzer redacteuren
UTRECHT De door bisschop Simonis afgekeurde gemeenschap
pelijke eucharistieviering in de nieuwe Rijswijkse parochie Steen-
voorde is een oecumenisch model dat al jarenlang door de St. Wil
librordvereniging (waaraan de r.-k. kerk in Nederland haar oecume
nisch werk heeft toevertrouwd) actief bevorderd is. De Willibrord
vereniging is dan ook nog niet met de bissshop klaar, vooral niet
omdat hij deze viering 'oecumenisch niet verantwoord' heeft ge
noemd.
Machten (3)
Met de heer Brons uit Bussum (De
machten 2) zou ik me kunnen vereni
gen, indien wij in de westerse maat
schappij inderdaad opkwamen voor
onze geestelijke vrijheid en als er
sprake was van een rechtvaardige en
ndet op een bijna uitsluitend op aard
se rijkdommen gebaseerde samenle
ving. Zolang men het in evenwicht
houden van deze rijkdommen op onze
banken en assurantie-instellingen
(nimmer lag in ons land en ook in
het overige 'westen' zoveel kapitaal
opgestapeld!) met die in het buiten
land enorm veel belangrijker vindt
dan b.v. de opheffing van de in onze
welvaartstaat nog steeds bestaande no
den onder die mensen, voor wie men
omdat zij zelf niet meer tot werken
in staat zijn (uiteraard ook uit eer
bied en dankbaarheid) het allereerst
diende te zorgen: de bejaarden; zolang
kan men deze samenleving verre van
christelijk noemen. Helaas wordt
meer gedacht aan verdediging van
eigen bezit en macht, dan aan
de verdediging van geestelijke
waarden. Trouwens deze zijn door
middel van dapper verzet in eensge
zindheid en trouw, zoals de ouderen
onder ons dit nog gekend hebben
onder de naziterreur, beter verdedig
baar dan door middel van die helse
atomaire bewapening. De atheïstische
machten in het oosten zullen voor
wat dit betreft er toch altijd voor
weten te zorgen de sterksten te zijn.
Kanonnen gaan bij hen immers altijd
vóór boter! In het westen denken wij
allereerst aan het vullen van eigen
portemonnaie, zij in het oosten aan
het vullen van de staatskas. Onze
verdeeldheid zal het daarom in een
oorlog (die vast zal uitbreken indien
wij ons blijven verzetten tegen Gods
liefdewetten) wel moeten afleggen te
gen de gecentraliseerde macht der
linkse dictatuurstaten. Zijn wij echter
bereid de vele onrechtvaardigheden in
eigen gelederen op te heffen en trek
ken we voornamelijk met geestelijke
wapenen ten strijde tegen onrecht en
onderdrukking, zo zal God achter ons
staan en de uiteindelijke overwinning
aan ons zijn.
Den Haag
id. iVI. A. van Raalten
VERBETERING In het ingezonden
stuk van Dies Heitmeijer te Baarn
(Tr/Kw van 8 november) is het punt
van vergelijking uitgevallen. De be
doeling was: op de eerste verdieping
klinkt het getuigenis" naar een Hoge
re verdieping, terwijl het Appèl wijst
op het vangzeil beneden.
Corrie van Gorp, Donald Jones, Marianna Delgorge en Jaap Stobbe
in Professor Stroempff.
door Ber Huising
AMSTERDAM Wat dinsdagavond
in Klein Bellevue voor het eerst werd
vertoond onder de titel Professor
Schroempff en Zijn Reizend Frivoli
teiten Theater, is louter voor de leut.
Lach maar Raak, het begin- en slot-
liedje, is de leus. Witzen en woord
spelingen rollen er rap uit als bij
vroegere conferenciers, of bij Ameri
kaanse humoristen als Bob Hope; kor
te komische schetsjes (blackouts) ko
men kat achter kat, er zijn nepnum-
mertjes varité en koldermonologen,
van professor Schroempff bijvoor
beeld, die met veel gepraat en ver
sprekingen niets zegt. Er zijn goede
grappen bij, en flauwe, nieuwe en al
bekende, wat in een tempo van een
paar per minuut onvermijdelijk is.
Oude variété- en revue-ideetjes, al
meer vertoond, zoals die goochelparo-
dietjes, de bedscènetjes, de dialoog in
plaatsnamen, de reclamegeintjes op
tv-spotjes. zijn weer leven Ingeblazen.
Af en toe worden de moppen onder
broken door een liedje, dat dan ook
weer mal is, soms lekker mal, soms
maar zo zo. Het Halleluja-geval met
een hippiemonoloog en een daarop
volgend lied over valse gebitten zak
ken af naar de komische voordracht
voor bruiloft- en partijen. Maar dan
komt er weer een kostelijk clownesk
muzikaal nummertje (Tigerrag). Het
steeds maar moeten lachen wordt wel
vermoeiend, doordat er geen contras
ten en rustpunten zijn. Op de pauze
£n een, in Klein Bellevue traditioneel
wordende, modeshow na.
Nico Knapper, de regisseur, werkte op
tempo-tempo, en de vier medewerkers
deden daar met geestdrift aan mee.
Het zijn Jaap Stobbe, met een olijke
stijl, Corrie van Gorp, die echt ko
misch is en met een flinke stem mooi
smartlapperig kan uithalen, Donald
Jones, de levendige soepele showman,
en Marianne Delgorge. Ze doen het
vlot samen, ze vullen elkaar aan, ze
zingen goed, ze dansen nu en dan
(choreografie Robert Kaesen) De mu
ziek, in hoofdzaak Amerikaans, komt
van de band en bindt daarmee de
spelers aan het ritme
De teleurstelling bij de Willibrordver
eniging as des te groter omdat juist
deze wijk vau allemaal nieuw-ingeko-
menen voldeed aan een paar belang
rijke voorwaarden voor oecumeni
sche experimenten die steeds ge
noemd zijn: het moet geen opwelling
zijn maar een duurzame aangelegen
heid en het moet geen verdeeldheid
in parochies en in gemeenten veroor
zaken. De overgrote meerderheid van
de parochianen en gemeenteleden is
er blij mee. De vieringen worden
omgeven door goede gesprekken en
leiden tot een werkelijke gezamenlij
ke geloofsbeleving.
In reactie op Simonis' opmerking dat
er onder gelovigen verwarring zou
zijn ontstaan als het uitreiken van de
communie mede door protestanten ge
schiedde, zei pastoor Roeleveld, secre
taris van de Willibrordvereniging:
'Ook mensen die heus niet zo vooruit
strevend zijn maakten dit helemaal
mee. Die zijn juist pas door dit
bisschoppelijk communiqué in verwar
ring geraakt.' Het gesprek met de
bisschop zal worden voortgezet.
Zoals gebruikelijk bij gereformeerden
is hun aandeel in de eucharistische
vieringen, ondanks de officiële ont
houding van hun kerkelijke leiding,
'nogal fors: de drie groepen van elk
(ADVERTENTIE)
Van een verslaggever
UTRECHT In opdracht van de
gereformeerde synode hebben de de-
putaten voor de algemene diakonale
arbeid van de gereformeerde kerken
een speciaal fonds gevormd, waarin
kerken en gemeenteleden extra bijdra
gen kunnen storten en waaruit pro
jecten worden gesteund, die voldoen
aan de door de synode gestelde voor
waarden niet-gewelddadige-acties
Zoals men weet heeft de gereformeer
de synode uitvoerig gediscussieerd
over het programma ter bestrijding
van het racisme van de wereldraad
van kerken. De synode heeft daarbij
de voorkeur uitgesproken voor kerke
lijke ondersteuning aan instanties, die
langs een niet-gewelddadige weg tot
opheffing van politieke en sociale
rechtsongelijkheid en ontrechting wil
len komen. De synode besloot dit te
doen in overleg met het wereldraad
programma ter bestrijding van het
radsme, niet in samenwerking met
dit programma, omdat er bezwaren
waren tegen de huidige werkwijze van
het programma.
Gereformeerde kerken en gemeentele
den kunnen bijdragen storten op giro
2211 ten name van het Algemeen
Diakonaal Bureau te Utrecht onder
vermelding: fonds bestrijding diskrl-
minatie.
Eerst zal een bijdrage beschikbaar
worden gesteld voor onderwijsprojek-
ten in Tanzania, voor vluchtelingen
uit Mozambique en voor vervolgden
en hun gezinnen in Rhodesië.
Daarnaast zijn er gelden nodig voor
het Defence and Aid Fund, dat daar
mee rechtsbijstand geeft aan mensen
in Zuid-Afrika, die om raciale rede
nen in processen verwikkeld zijn. Ook
is daar dikwijls hulp nodig aan ach
tergebleven gezinnen, zo meldt het
diakonaal bureau der gereformeerde
kerken.
Als er iets is waar u eens
goed over na moet denken
en vooral over moet praten
met ingewijden, dan is hét
wel het kopen van een
vleugel.
Hoe groot is uw woon
ruimte? Welke eisen stelt u?
Welk klankkarakter heeft
uw voorkeur?
Wij van Bender- K&D-
al zo'n 120 jaar deskundig
in klank - nemen er graag
de tijd voor om met u tot
een verantwoorde keus te
komen.
We nemen er ook graag
de ruimte voor. Want ner
gens worden u zoveel vleu
gels tegelijk getoond als bij
ons. Hier zijn hun sonore
namen: Steinway Sons,
Bösendorfer, Bechstein,
Grotrian-Steinweg, Pleyel,
Ibach, Yamaha...
kettnerfitduwaer
deskundig in klank
Amsterdam:
Spui 12 Heiligeweg 21-25
negen communie-uitreikcrs tellen sa
men negen gereformeerden.
De Willibrordvereniging had woens
dag een ontmoeting met de pers over
het algemene onderwerp: as de scher
pere koers van de Romeinse curie
jegens de lage landen schadelijk voor
de oecumenische ontwikkeling daar?
Daarvoor waren uitgenodigd prof. dr.
L. van Holk, destijds vrijzinnig waar
nemer bij vaticanum II; mevrouw dr.
E. Flesseman-van Leer, hervormd theo
loog en lid van de commissie voor
geloof en kerkorde (faith and order)
van de wereldraad; en de heer J.
Griepink, directeur van het pastoraal
centrum Groningen.
Mevrouw Flesseman meende om zich
heen te zien dat gemeenschappelijke
avondmaalsviering nogal eens een be
gin is waar niets op volgt. Zij was
teleurgesteld over zoveel nadruk op
gemeenschappelijke vieringen zónder
het diepgaande geloofsgesprek dat
daarmee gepaard hoort te gaan of dat
daaruit dient te volgen.
.Prof. Van Holk begon met te zeggen
dat het voor een protestant moeilijk
is om af te wegen welk gewicht
formele en ambtelijke besluiten voor
de rooms-katholieken hebben. Behalve
misschien de gereformeerden zijn ze
niet geneigd zich daar veel van aan te.
trekken. Dit lokte echter van de heer
Griepink de opmerking uit: 'Als ik
protestant word kom ik van de-regen
in de drup. Neem nu wat ik in Assen
meemaakte: we nodigden daar 32 col
lega's uit voor een oecumenische bij
eenkomst, maar de meesten bleven
weg met als motief dat hun kerkeraad
het niet goed vond.
Uit de discussie over de kwesties die
de Nederlandse kerkprovincie met Ro
me heeft vermelden wij tenslotte nog
het wijze woord van prof. dr. H. A.
M. Fiolet: 'Zoals wij rooms-katholie-
ken lijden aan onze eenheid, zo be
hoorden onze reformatorische broe
ders en zusters te lijden aan hun
verdeeldheid.'
'De planeet die aarde heette door
Hal Lindsey. Ultg. Luitingh, Laren
(N.H.), 187 pag., prijs ƒ9,90 Dit werk
van de Amerikaanse theoloog Lindsey
kreeg in de VS een miljoenoplage. De
auteur bouwt zijn betoog op aan de
hand van oud- en nieuwtestamenti
sche profetieën.
Zienswijze (op: occultisme, meditatie,
spiritisme, reïncarnatie en ufo's), sa
mengesteld door Jack van Belle. Uitg.
Luitingh, Laren (N.H.), 208 pag.,
prijs ƒ9,90. Dit boek bevat 'hoogte
punten in woord' van het NOS-t.v.-
programma 'Zienswijze' met o.m. me
dewerking van prof. dr. W. H. C.
TENHAEFF EN DRS. H. van Praag.
School en beroep: nieuwe gids voor
school en beroep. Informatieboek over
scholen, opleidingen en beroepen. Ne
gende editie. Deze gids telt 400 pagi
na's en vermeldt tweeduizend beroe
pen of beroepsgroepen en tienduizend
scholen en opleidingen. Prijs: 19,50.
Uitg. De Toorts, Haarlem.
Topschaatscn 72, door Theo Koomen.
Dit boek geeft een overzicht van wed
strijden, interviews, beschouwingen
en record- en uitslagenlijsten over het
seizoen 1971-1972. Het boek bevat 153
bladzijden en is geïllustreerd met bij
na 60 actiefoto's. Uitg. Luitingh, L?
ren.
DAAR GAAT HET WEER
Op de tafel in onze huiskamer lag de
middagpost. Ik kwam net beneden
van het schrijven van een nog al
geconcentreerde aandacht vragend
rapport. De Radiogids, 'Wordt ver
volgd' van Amnesty International,
Wending en een brief van een vrouw
uit de Bijlmer die met haar zoontje
van negen jaar mij vraagt of ik een
woongelegenheid iri de stad voor haar
weet. Er schoot iets door mijn hoofd,
daar gaat het weer! Ik bedoel, dit: je
bent net 'klaar' met het ene probleem
of het volgende ligt al weer op je
tafel, of een veelvoud van problemen
en vragen. En laat daar het 'toekomst-
journaal' van Dr. Paul E. Tramer in
het laatste nummer van 'Wending1
precies over gaan! Hij bespreekt in
dat journaal het boek van Alfred
Toff Ier (Toekomst-Shock). Een ge
ruchtmakend boek dat tot hoofdpro
bleem heeft: hoe ontkomen wij aan de
voortdurend zwaardere druk op ons
aanpasssingsvermogen van de kant
van de op ons afkomende superindus
triële maatschappij? Anders gezegd:
hoe overleven wij de veranderingen
in een zich steeds versnellend tempo?
Hoe blijven wij daar mens bij? Ho
bieden wij het hoofd aan dat soort
uitdagingen die ons telkens opnieuw
ontnemen wat wij meenden in handen
te hebben, waarmee we dachten 'klaar1
te zijn. Toffler pleit in zijn boek voor
een politisering van de beleidsbepa
ling. Die beleidsbepaling zal aan dc
ene kant steeds meer gecentaliseerd
moeten worden, maar wil het ons niet
volkomen, in een te vrezen totalitair
bewind, uit de hana lopen dan zal er
van meetaf gewerkt moeten worden
aan een zo breed mogelijke deelname
aan die beleidsbeslissingen. Weer
even anders gezegd: steeds minder
mensen zullen de laatste beslissingen
moeten nemen, maar dan gedragen
door steeds meer mensen. De verschil
lende aktiekomité's zijn tot dit laatste
een aanzet die vandaag meer laat zien
dan wat wij in het verleden aan
organisaties opbouwden. Hier liggen
heel wat vragen. Zijn die oudere, nog
bestaande en gedeeltelijk functione
rende organisatievormen om te bou
wen? Dienen ze impulsen te krijgen
die beter passen op de problematiek
van onze tijd en moeten zij misschien
meer aangepast worden op een effec
tieve 'overlevingsstrategie'? Opnieu?
een probleem erbij? Of is 't fé
probleem, dé uitdaging waarvoor w
staan?
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen: te Nieuwerkerk a.d. IJssel;
E. M. Bakker te Rijssen; te St. Anna-
land: J. Kodée te Bleskensgraaf.
Aangenomen: naar Broek op Lange-
dijk: kand. drs. H. Geurs, te Amster
dam.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Vollenhove-Kadoelen: D.
Grutter te Huizen; te Winschoten:
kand. J. M. A. Groeneveld die geen
verdere beroepen meer in overweging
kan nemen.
Aangenomen: naar Zuidwolde: kand,
H. J. Boiton te Den Haag die bedank
te voor Alkmaar-Broek op Langedijk,
Pieterburen-Baflo en voor Winsch»
ten.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt: voor Amsterdam-C.: H. vac
Kooten te Emmeloord; voor Borssele
A. Snoek te Vlissingen; voor Benthui-
zem^^Venem^e^Zwijndrecht^^r
ROME (KNP). Ongeveer achtdui
zend behoudende rooms-katholieken
worden morgen in Rome verwacht op
de wereldbijeenkomst van de 'federa
tie voor geloof en kerk'. Uit Neder
land komt een delegatie van 176 deel
nemers onder leiding van N.A. van
Rijn O.P. sekretaris van de beweging
'Voor paus en kerk', die probeert een
federatie te vormen tussen de onge
veer 35 groeperingen, die (aldus het
mededelingenblad 'Voor paus en
kerk') zich in ons land op een ol
andere wijze inzetten voor het behoud
van het authentieke geloof'.
Bob den Uyl. De ontwikkeling van een
woede. Verhalen. Amsterdam. Querido,
1972. 166 blz. ƒ12,50.
Het werk van Bob den Uyl is te wei
nig spectaculair om erg bekend te zijn.
Veel mensen verkiezen luidruchtigheid
boven stilte, of bloedige ernst boven
ironie. Den Uyl hoort bij die schrij
vers die geen grote woorden gebruiken
om het leven te vatten, maar zich be
perken tot rustige, laconieke taal, met
een juiste dosering van humor en iro
nie. De vier lange verhalen uit de
bundel 'De ontwikkeling van een woe
de' (matige titel, evenals 'Uit oorzaak
van faling') bewijzen dat Den Uyl het
gewone eenvoudig maar indringend
kan beschrijven, en er aldus iets heel
bijzonders van kan maken. Als voor
beeld een citaat uit het geestige ver
haal 'Bayonne: een zeereis': 'Ik word
nooit zeeaick, maar wel barrag. Ieü
van die altijd sluimerende watervrees
van mijn jongste jaren komt weer bo
ven met zo'n storm. Hoe ik bang was
in een vol bad te stappen, zo'n recht
hoekig blok groen water. Een kraan
opendraaien en dan in paniek denken
dat hij nooit meer dicht zal kunnen.
Een stortbui trillend van angst uitzit
ten, omdat je ervan overtuigd bent dat
deze regen nooit meer zal ophouden'.
Tragiek komt meestal bij Den Uyl een
beetje indirect over. Zijn relativerende
manier van de wereld bekijken, staat
borg voor niet al te veel bloedige ernst
Er gaat iets trooostends van zijn taal
gebruik uit. 'De ontwikkeling van een
woede' is zijn vierde verhalenbundel
en bevestigt nog eens dat eenvoud (ook
bij Den Uyl, in vergelijking met eni?
vroeger werk) het kenmerk van het
ware is.
