Met NCR(eis)V kon je al in 1922 naar Amerika dichtbij O NS REISBMID Commentaar fietnam (1) J Vietnam (2) Staat bereid tot koop van landcroederen Gouden jubileum morgen in Utrecht j Aantal jongere leden neemt toe Hof veroordeelt kruidendokter tot negen maanden Nieuwe directeur arbeidsvoorziening Vivian vindt haar Indiaan kliladeiiweekbladenweekbladen w Noodkreet Solistenhuis gemengd Feiten l'4/K [OüW/KWARTET DONDERDAG 26 OKTOBER 1972 roepb 1 BINNEN1AND/COMMENT.AAR T5/K7 Iet is onwaarschijnlijk, dat de herver- iezing van president Nixon afhangt an zijn Vietnam-beleid. Het belang aarvan is in de ogen van vele Ameri- ancn sterk verminderd, sinds de presi- ent hun dienstplichtige zonen, broers neven in groten getale vanuit het hieri ongezonde Indo-China huiswaarts igingbet keren. De kwestie-Vietnam mag sjd jaardoor aan electoraal gewicht heb- tvaai ^eQ in8e'50et» ze *s toc^ belangrijk cnoeg gebleven om de president de lOgelijkheid te verschaffen, zijn voor drong op zijn rivaal McGovern verder It vergroten. Zo zou het Nixon zeker jesn windeieren leggen, als hij er vóór november in zou slagen, de Noord- ietnamese regering te bewegen tot 'Cb Jj rijlatbg van de vijfhonderd Ameri- kaanse krijgsgevangenen in haar land. [>mrc ITelke concessies Nixon daarvoor over eeft, is niet met zekerheid bekend, ir uit wat over de besprekingen van iger is uitgelekt, zou gedestilleerd ien worden, dat de Amerikaanse ïring nu minder afwijzend staat mover de communistische eis van :n drie-partijen-coalitie in Saigon dan >rheen. Dok Hanoi wekt de indruk, wat toe- xm [tcQijker te zijn geworden. Ongetwij- t!d zullen de Noordvietnamezen heb- es«n overwogen, dat, als ze binnen ir fzienbare tijd onder de mokerslagen info Van de Amerikaanse luchtmacht uit rillen komen, ze vóór 7 november een kkoord met Washington moeten slui- in a kn- Want als Nixon eenmaal herkozen betis de kans daarop zal in Hanoi w rel worden aangeslagen dan elders in Ie wereld zou hij wel eens kunnen lenken, dat hij nog vier jaar de tijd heeft om een 'eervolle vrede' in Viet- lam te bewerkstelligen. Dat schijnt hij poli! immers in 1968 óók te hebben gedacht zuil (al wezen zijn uitspraken destijds in een nn* leel an ere richting). En hoewel pk foord-Vietnam volgens westerse be gaf oekers zeker niet murw gebombar- itch deerd is, kan men zich voorstellen, dat Hyi ie mogelijkheid nog eens vier jaar joor 's werelds sterkste luchtmacht te worden gegeseld, zelfs de haviken in 5 ianoi tot enige inschikkelijkheid ern irengt. De indruk bestaat dan ook, dat bet dc Noordvietnamese regering (tot 7 lovember?) bereid is, akkoord te gaan en net een politieke regeling waarin ook Ie Zuidvietnamese president Thieu een «kere. zij het bescheiden rol speelt. ®(S|®at Thieu zelf daarvoor enige erkente- ïeni ijkheid zou tonen en ook zou willen sti neewerken aan een regeling, zal wel J liemand hebben verwacht. Deze dicta- or, die het alleen aan de Amerikanen a e danken heeft, dat de poten onder joel !'ÏD stoe' noS n'et zÜn weggezaagd of npn weggeschoten, heeft bij zo'n regeling 2i alleen maar te verliezen. Een m i 1 i - ta i r bestand zal hij desnoods nog uï5 wc' aanvaarden, maar hij beseft drom- 'cl nels goed. dat de Amerikanen daar- mee niet bij Hanoi behoeven aan te komen, als ze niet tevens een nieuw Ge- foorstel voor een politiek compro- ku inen doen. En hoezeer Thieu zich tegen dat laatste verzet, kan blij ken uit het communiqué dat na afloop van Kissingers vertrek uit Saigon werd Njuitgegeven. De Washington Post :hreef daarover, dat het meer weg had in een officieel commentaar op on derhandelingen tussen tegenstanders dan van een verklaring over besprekin gen tussen bondgenoten. 'Thieu neemt een sterke positie in, niet 'n de laatste plaats omdat hij de li vrijlating van de Amerikaanse krijgsge- p, vangenen in Noord-Vietnam kan ver- Ij hinderen. De Noordvietnamese rege ring zou tot vrijlating bereid zijn, mits tegelijkertijd alle politieke gevangenen in Zuid-Vietnam in vrijheid worden gesteld. Dat zijn er vele duizenden. Het is Thieu, als opperste chef van de met het toezicht op de gevangenissen belaste politic, en niet Amerika, die deze gevangenissen kan openen of dichthouden. Natuurlijk is de Amerikaanse regering machtig genoeg om, ter vergemakke lijking van 'n politieke oplossing, Thieu te laten vallen. De democratie in Zuid- Vietnam zou daardoor zeker niet wor den geschaad, want het is mede aan Thieu te wijten, dat die democratie niet bestaat. Wel zou Nixon door zijn han den van deze dwarsligger af te trekken, Waarschijnlijk beroering teweegbrengen onder zijn rechtse supporteis in de VS. Zal de Amerikaanse president dat wil len riskeren? Het zou diep treurig zijn, a's electorale bezorgdheid van een Amerikaans staatshoofd er de oorzaak van zou worden, dat er geen einde wordt gemaakt aan het lijden van miljoenen Aziaten, dat al veel en veel te lang heeft geduurd. Van onze parlementsredactie °EN HAAG De Nederlandse staat 's bereid tegen een redelijke prijs de [andgoederen 'Het Planken Wamb-ris'. Hids ter Heide' en 'Ameronigse Berg' te kopen. Minister Lardinois van Jandbouw deelde dit gisteren in de Tweede Kamer mee. Van een onzer verslaggevers DEN HAAG In vergelijking met de in veelMeurendruk en fotorijk uitgebrachte reisbrochu res van nu, steekt het vergeelde 'Ons Reisblad', dat de Nederland se Christelijke Reis Vereniging, in 1922 het licht deed zien, wat magertjes en sober af. Een grijze lettermassa, zonder franje en plaatwerk, 't Zij slechts terzijde opgemerkt: de reclamejongens van nu waren er nog niet en er was dus ook niet de kleurrijke sier en de aansprekende slogans rond de reizen naar de zon (tóen vooral de bergen) Wie wilde reizen (dat was overigens maar een fractie van het legioen van vandaag) kreeg vakantiebeloftes in al le Ingetogenheid voorgeschoteld. Zon der opsmuk, maar wèl in een pro gramma, dat vreemd genoeg wat de bestemmingen betreft, niet zo erg veel afweek van het scala van dora do's, dat de vakantievierder nu gebo den wordt Want écht het waren in die dagen niet alléén de reisjes naar vakantie huisjes in eigen land. Reizen naar Wenen, Parijs, Boedapest en een paar jaar later naar Amerika, Alge rije en (het toen zo geheten) Palesti na kwamen er öók in voor. En de guldens, die men ervoor moest neer tellen, ontliepen in aantal de prijzen van nu niet enorm. Al moet daar wèl bij aangetekend worden, dat het in een tijd, waarin een ambtenaar niet meer dan een paar tientjes in zijn maandelijkse loonzakje vond, om kei harde zilveren guldens ging. Sparen tLRSTC. JAAKGANO JUNI l'«» Orgaan van dc Nederlandsclie Christelijke ^Rcisvcrecnigiiig AUKES VAM REDACTIE rw ADMINISTRATES OLNIIAAO. 1 'RINy/iKAd 117S. (IUICTC) No. 1 Dir BI AD VI KSI HIJNT OP ONOC- KZUMDE TIJDEN IOSSÏ JIJMMIKS 1% Ovl PRIJS DER (LVERIINI itN IT K tfGCI. 1 Olt Om maar een greep te doen uit het aanbod (ja, aan wie, want wie had er toen eigenlijk vakantie?): zeven dagen Brussel en Ardennen per tweede klas trein voor 75, inclusief een eerste klas boottocht naar Dinant; veertien dagen Oostenrijk met een boottocht van Linz naar Wenen voor 125, negen dagen Zwitserland voor 155 en achttien dagen Algiers (met de trein via Parijs en Marseille) voor 420 gulden. 'Je vraagt je wel eens af, hoe de mensen het konden betalen', zegt (sinds 1967) gepensioneerd directie secretaris D. van den Brand, die twin tig jaar werkzaam was bij de NCRV. 'In theorie eigenlijk niemand, maar toch was er belangstelling voor en hadden we vaak volledig volgeboekte reizen. En dat waren echt niet alleen de welgestelden. Ook de middenklasse ging met ons mee, al moest die er dan wel jarenlang voor sparen. Dat was gewoon een kwestie van centen opzij leggen'. Toch is er in die afgelopen halve eeuw natuurlijk wel het een en ander veranderd. Als morgen bij het gouden jubileum tijdens de receptie, diner en feest in Utrecht herinneringen wor den opgehaald, zal ook niet nagelaten worden vergelijkingen te treffen. Tus sen de zuchténde open toerwagen van toen en de jumbo-gigant van nu, of tussen de wat primitieve organisatie van die jaren en de efficiënt lopende machine van vandaag. Van den Brand over dat laatste: 'Van een organisatie was eigenlijk nauwe lijks sprake. De reizen werden samen gesteld door de reisleider. Helemaal pro deo overigens. Als hij ergens iets in zag, maakte hij een plan, sprak met de hotellier en de vervoersmaat schappijen en diende een voorstel en een begroting bij het bestuur in. Als dat in orde werd bevonden, ging de reis door. Ook al ging het om bestem mingen, waar de reisleider nooit was geweest. Zijn wijsheid moest hij maar uit folders putten'. De ex-NCRV-er die er samen met hoofdbestuurslid J. Vos juist 150 werk uren heeft opzitten voor de vervaar diging van het jubileum-nummer dat Van een verslaggever BREDA Kruidendokter W. van den M. uit Casteren is gisteren in Den Bosch veroordeeld tot'negen maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. De rechtbank had hem veroordeeld tot twaalf maanden gevangenisstraf, waar van zes voorwaardelijk met een proef tijd van drie jaar. In hoger beroep was tegen hem we gens oplichting een jaar onvoorwaar delijk geëist. Ten laste gelegd waren twee van de vele gevallen waarin Van de M. in België pakketten kruiden ter waarde van 19.50 voor ongeveer 2300 gulden had verkocht DEN HAAG Tot hoofdinspecteur directeur voor de arbeidsvoorziening in de provincie Drente is met ingang van 1 maart 1973 oenoemd ir. J. F. van Mansvelt. Hij volgt in deze func tie de heer G. Krol op, die met pensioen gaat. Ir. Van Mansvelt (57) kwam na zijn studie voor landbouwkundig inge nieur in 1941 als adjunct-inspecteur bij d» rijksdienst voor de werkverrui ming. Later werd hij bij deze dienst hoofdinspectc ir. Sinds 1954 is hij hoofd van het district noord voor de aanvulle de civieltechnische werken. WAT WE WILLEM. In inK(|n*t««fn bouwden mounifcvii ern klooUrrop «*n d« sclioontlr plekje* lier Ufdf; re* plekje, dat b«- kiHirtlc (foor vcnukkelijk tcliooa. llun doel was wrreldnnjdinj;, i.KuIe-ont vlied ïd£. jelf- kastijdiug cn daarin heiliging des levens. Om dil (c vemnnrbcclden, bouwden re bun klooster als een steenklomp in een lustwarande, En dat zoo. dal (een enkel uitricht de gelegenheid buod een blik Ic werpen op het schoouc panorama, dat 1M1 naar alle rijden aan bel oog ontrolde. hen kloosterling, eoor wicir de kloosterpoort werd ont sloten. opdat bij daar in bel klooster dc dure eenmaal af gelegde gelofte rou vei «uiten, hij mocht bij het ontsluiten van de poort nog eenmaal een Mik werpen op hel schoon wan de natur r om «oorlaan in bidcel en kloosterkapel te aoeken de Jooding der jonde, de raffghcid dee jiel mdc verheerlijking Gods. Levenswijding door wereldmijding. Niet. „uit dei wrrrld". maar „in d® wereld!", ei» „bewaren van de wereld",dat lijn de klanken, die ons tegenklinfceri ■it het Gebed, eens opgezonden, door den Itriland der H leer en bewondfren. Hij zijrvj aan velen voor dat on- bieden; Ie trachten ie met cht dat onderwijs te doen vofcen; re op te leiden tot de aanbidding Gods. in de bcwonCVring van de Sr hcjipings- schuonhcdca, het is liet doel. dr| de Ned. Chr. Keiivcr- «enijjuig met haat kleine kracht, ij) trouw aan bet beginsel, wil nastreven Hiervoor heelt re noodig allen steun. Ze heeft noodig onder wijrera en leerlingen. Ze hetlt noodig leiders en die geleid worden. Beide zijn noodig. Jool beide is er plaats. Er is plaats «oor allen die hel christelijk beginsel aan vaarden. die daarnaar willen level; die bij dal licht natuur en kunst willen zien. Er is pfaats voor alten, die hebffcn geleerd telkens weer anaf bet schoon der aarde up te l)ikken tol Item. die ook is de Volheid vaa alles wat schoort is. «ral lieflijk is en wal wel luidt. Lerren w® zuo> zien en bcwumllrcii. dan zal de tempel der natuur en dc teuiprl van de IVinsl ons zijn een voor portaal van deo Hcnlelschen tingel, waarin de lofzang niet ral zwijgen cn het. reukwerkrder aanbidding ecuwig zal opstijgen. H. A. D. Beelden uit een veigeeld verleden: de eerste reisbrochure en een van de eerste toerwagens, waarmee anno 1922 naar vakantieland werd gereisd. dezer dagen aan alle 34000 leden wordt toegestuurd, heeft voor die ro mantiek van toen royaal een glimlach over. Het ging allemaal wat anders dan nu. Vandaag zou je er niet meer mee hoeven aan te komen de reislei der een fluitje en een NCRV-vlaggetje mee te geven om zijn groep bijeen te houden'. Dat zelfde geldt trouwens ten aanzien van de beginselen, waarop ie vereni ging vijftig jaar terug op initiatief van de Haagse afdeling van de Chris telijke Besturenbond werd opgericht Stoer Kuyperiaans staat in de statuten nog steeds het doel van de vereniging omschreven als 'het zowel in natuur als kunst het schone in Gods schep ping en in de werking van zijn alge mene genade te doen genieten', maar dat heeft anno 1972 aan betekenis ingeboet. Evenals trouwens het geval is met veel gebruiken. De octófcend- en avond wijdingen van toen zijh bij de meeste reizen vervallen. Wel ifvordt de zondag op reis nog gerespecteerd in die zin, dat er op die dag geen voorgeschre ven programma's zijn! en kerkgang wordt aangemoedigd, (al versta je dan niet alles, je bent tóch onder geest verwanten), maar het j Wat in de praktijk wel gezicht oplevert, zoals man die gehuisvest in een Arabisch hotel in Jeruzalem e vergeefs op bleef staan dat elke avt nd een schrift lezing en een meditatie zou worden gegeven. raffe is er uit. eens een boos dat van die Meer jeugd Evenmin is het een gulden regel meer, dat je zoals vibeger als je 'kerkelijk' was, eigenlijk de plicht had met de NCRV op reits te gaan. De praktijk van vandaag wijst dat wel uit. Van de 34.000 leden gaan er jaarlijks maar zo'n 11.000 met hun eigen vereniging op stap. Als het getij keert, moeten de bakens verzet, weet men in de top aan het kantoor aan de Haagse Weteringkade. En dat betekent vooral dat de NCRV ook de jeugd zal moeten aanspreken. Van den Brand: 'Aan die strenge principes van vroeger kun je gewoon niet meer vasthouden. We willen het ook niet. Als de jeugd 's avonds wil dansen, moet dat kunnen en het 'voor twaalf uur thuis' geldt ook allang niet meer'. Dat die veranderde instelling in de praktijk effect sorteert, blijkt vol gens het bestuur wel uit de vooral de laatste jaren groeiende groep jonge leden. In verscheidene plaatsen zijn zelfs vrij zelfstandig werkende jeugd afdelingen opgericht Groepen, die ook een belangrijk aandeel zullen hebben in het feest van morgen. In ieder geival in het nachtfeest in Tivoli, waar hedendaagse jeugd aansprekende artiesten het jubileum van de gouden vereniging zullen opsieren. Nog geen twintig jaar geleden een ongehoord initiatief, dat in de bestuurskamer slechts met gefronsde wenkbrauwen zou zijn ontvangen. Jubileumreis Oude rot J. Vos (sinds 1924 bij de vereniging: nu als hoofdbestuurslid): 'Het is ondoenlijk conservatief te blij ven vasthouden aan het koerspatroon van vroeger. Althans waar het zulke zaken betreft. Maar wat de rest van onze doelstellingen het bieden van een zo gevarieerd mogelijk program ma betreft, is er eigenlijk niet zo héél veel veranderd. De reis naar Israël, die we in november als jubi leum-attractie brengen hadden we in het begin ook al in het programma. Zelfs nog uitgebreider, want toen gin gen we 28 dagen en bezochten naast Palestina ook de Libanon, Syrië en Egypte. Zelfs vliegreizen waren er in die tijd al. Driedaagse binnenlandse trips met de oude Fokker F VII. Van Schiphol naar Waalhaven, Eindhoven en het oosten. En om nóg 'es wat te noemen de NCRV was een van de eerste reisorganisaties, die de kinder crèche in de praktijk bracht. Jawel, óók al in de jaren twintig, bij Noord- wijk, voor de mensen, die met ons naar het buitenland gingen'. Het is door de jaren heen vooral die instelling geweest, het besef, dat een C in je naam alléén niet voldoende is, maar dat daarnaast ook concurrerende en steeds nieuwe aanbiedingen moe ten worden gedaan, die de vereniging zich heeft kunnen doen handhaven. Ook nu. m een tijd, waarin concentra ties van reisgiganten een toch betrek kelijk kleine vereniging in theorie allang zouden moeten hebben verplet teren. Het tegendeel is waar: het aantal reizen groeit nog steeds. De laatste vijftien jaren werden meer boekingen genoteerd dan in de 35 jaar ervóór. Het totaal loopt al hard naar de 270.000 (alleen aan groepsreizen). En dat is mét het verschijnsel, dat de vereniging ook toenemend de jeugd blijkt aan te spreken, een ontwikke ling, die een stevige prikkel geeft aangepast en met een ander imago dan 50 jaar terug door te gaan. Vivian Rice, een 23-jarig Engels meisje uit Bristol, heeft haar grote liefde gevonden: een Indiaan van 74 jaar jong uit de Amerikaanse staat Montana, met wie ze een paar dagen geleden getrouwd is. Vivian, die er nu de erenaam Red Wing (Rode Vlerk) bijgekregen heeft, was helemaal kapot van de oude Louie, toen ze zijn foto op de hoes van een in En geland uitgebrachte grammofoonplaat met authentieke liederen van Louies stam zag. Ze schreef hem, kreeg antwoord en zo ontstond een innige correspondentie- band. Maar Vivian wilde meer. Ze ging naar Canada en wachtte daar tot haar aangebedene haar geld voor 'n buskaartje naar Montana stuurde. Daarop trouw den de twee, die misschien niet meer zo lang samen, maar voorlopig wel ge lukkig leven. Avontuur 'Als me gevraagd wordt: voor wie schrijf je die boeken nu eigenlijk, moet het antwoord in eerlijkheid lui den: alleen maar voor mezelf. Omdat ik precies te weten wil komen, hoe het in elkaar heeft gezeten'. Aldus dr. Lou de Jong in Elseviers Magazine over zijn levenswerk. En verderop: 'Er blijkt soms iets van een zekere deernis met mij. Gedachten als: die arme sukkel moet Jflch elke dag weer in de misère van de oorlogsjaren verdiepen, hoe brengt hij dat in 's he melsnaam op. Dezè kijk op mijn werk is volkomen onjuist Zo beleef ik het zelf niet. Het is voor mij één groot geestelijk avontuur, van de eerste tot de laatste seconde'. EM publiceert ook het opzienbarende interview, dat Arnaud de Borchgrave had met de Noordvietnamese premier Pham Van Dong, waaruit dit citaat: 'sommige critici hebben altijd ge schreven en gezegd, dat we probeer den de machtigste mogendheid ter v/ereld te vernederen en dat de oorlog ons naar het hoofd is gestegen. Wel vriend, dat is nooit onze bedoeling geweest. Wij hebben intelligent en heldhaftig gevochten, niet om Ameri ka te vernederen, piaar om een einde te maken aan de Amerikaanse inmen ging in onze zaken en om de vriend schap tussen onze beide volken te vestigen. Samen moeten wij een nieuw tijdperk beginnen'. Omwenteling Jaap van Ginneken schrijft in De Groene over tien manieren om Chili de nek om te draaien, want 'het gaat erom spannen ih Chili: binnenlands en buitenlands. Op beide fronten wordt de druk op dc Volksfrontrege- ring tot het uiterst' verhoogd. Voor het eerst sinds WO II probeert een ontwikkelingsland langs democrati sche weg en op vreedzame wijze een socialistische omwenteling te realise- ren. Het vindt daarbij een belangrijk obstakel op zijn weg: de wetgeving en rechtspraak, die nog volledig op oude. kapitalistische leest geschoeid zijn en het particulier eigendom hoger stellen dan het algemeen welzijn'. Al \seer een paar jaar bestaat in Amsterdam uitgeverij en boekhandel Van Gennep. Het is een NV, waar je tegen betaling van 5tl) gulden aan- deelb ïuder van kunt werden en waar- mee je een goed doel'dient. Wouter Gortzak sprak met het Van Gennep collectief. Dividenden laveren de aan delen niet op. De kleine winst van de NV wordt uitgekeerd aan sympatheik geachte actiegroepen: ihet Angola-co- mlté, het Medisch Conüté Nederland- Vietnam. Van Gennep en de zijnen kennen hun nering dan: ook een voor al politieke functie toed bijdragen aan een links-politieke bewustwording. Erbarmelijk Riiius Ferdinandusse Ijericht in Vrij Nederland over de 'Ongemerkte on dergang van Achter Het Nieuws', waarbij vooral persoonlijke moeilijk heden een rol lijken te spelen. 'De erbarmelijke toestand, waarin Ahn in tern verkeert, heeft direct te maken met de -.erantwoordeltjkheid van de VAR A-bestuurders voor de mensen, die hun maatschappijvisie in beeld moeten brengen', is zijn conclusie. Igor Cornelissen had een vraagge sprek mei minister ScVmelzer, maar het s een nogal onveiCeerbaar brok informatie geworden. Oprnelissen: 'Ik vraag eerst wat over een radiopro gramma, waarin de minister was op getreden. Het is zoKn inleidende vraag, maar ik vind liet zo bot om direct te beginnen ovèr1 Angolese kof fie of Vietnamese kinderen, Waar schijnlijk een tik mecijehad van de burgerlijke pers'. Verder in VN verhalen over de hart- chirurgie en conflicten^ fabrieksmist met donderende knallen' in Tessender- lo en de CIA, die in f^ite geen haar veranderd is. 'Onze prijzen zijn inclusief: btw, straatbelasting, rioolbelasting, be- drijfsschapsbelasting, grondbelasting, loonbelasting, waterschapsbelasting, sociale lasten, aow, aww, akw, kw abwz, pensioenfonds, leges KvK, Bu- ma, dansvergunning, muziekvergun- ning, ontheffing, sluitingsuur, wa-ver- zekering, brandverzekering, bedrijfs schade- en andere verzekeringen, storm- en glasverzekering, accijns dis coplaten, gas, licht, water, brandstof, huur, glasbreuk, ventilatie, telefoon, lonen, rente, inkoopprijs, reinigings dienst, lidmaatschap WV, adverten tie- en reclamekosten, onderhoud, va kantiegelden, frisdrankbelasting, pre cariorechten. afschrijvingen, gemeen telijke belasting op de verstrekking van sterke drank, contributie onder nemersorganisatie en last but not least het ondernemersinkomen of de vergoeding voor eigen arbeid, waar aan gekoppeld vermakelijkheidsbelas ting, contributie warenwet. Na dit alles moet ik nog inkomenstenbelas- ting betalen ook'. Aldus de Rotterdamse 'American-Bar keeper' Dick Wille in een brief aan zijn klanten, waaraan hij nog dit met de hand geschreven ps-je toevoegt: 'Thans ontvangen aanslag: verontrei nigingsheffing Rijkswateren'. Loosduinen wordt gehouden. Het op straat lastig gevallen worden door mannen met het doel aan te randen heeft volgens haar meer met agressie te maken dan met seks, meer met heerschappij dan met aantrekkings kracht. Er bestaat een aantal vooroor delen ten opzichte van verkrachtin gen. De eerste is, dat vrouwen, die aangerand worden, er eigenlijk om hebben gevraagd. Een ander, dat man nen het eigenlijk niet kunnen helpen. Als ze erg geprikkeld worden of erg te lijden hebben van seksuele frustra ties worden ze overmand door hun seksuele driften. Het is eigenlijk een natuurgebeuren. Jachtgeweer Op de omslag van de Haagse Post een dubbelloops jachtgeweer, wat dient als illustratie bij het verhaal van Eelke de Jong over 'jagen, de onbe grijpelijke liefhebberij'. Hel slot van zijn verhaal: 'ook een eend wordt doodgemaakt met een slag op de kop. Het omdraaien van de nek wordt niet- geoefenden afgeraden'. In HP verder Jan Haasbroek over de moeilijkheden bij Achter het Nieuws. (Alleen de wekelijkse uitzenddwang lijkt het ge desintegreerde team nog bij elkaar te houden), Fred van Doorn over de sterren van Hollywood en Jan Don kers in gesprek met Eugene McCarthy, die van mening is. dat McGovern zich de kritiek zelf op de hals heeft gehaald. Omdat er op gastendagen en gespreks- weekends voor 'op-zichzelf-staanden' al zo vaak over gepraat is, wil het Algemeen Diakonaal Bureau van de gereformeerde kerken proberen te ko men tot een permanent open huis voor deze ongetrouwden, weduwen, weduwnaars of gescheiden mannen en vrouwen van elke levensovertuiging, 'een huis waar je niet het gevoel hebt je benen onder andermans tafel te steken'. Natuurlijk moet het bureau wel eerst weten of er voldoende belangstelling is van de kant van deze 'solisten', zodat het open huis financieel haal baar is. Daarom wordt er een poosje geëxperimenteerd met een aaneenge sloten serie weekends (van 24 novem ber tot en met 4 februari) die gehou den worden in het ontmoetingscen trum van het Zendinsgcentrum in Baarn. Geen weekends met een straf programma, wel'met veel mogelijkhe den voor iedereen. Maximaal dertig mensen kunnen aan één zo'n weekend meedoen (en zo vaak als ze willen), maar als er minder zijn gaat het ook door. Wie zich tot deze solo-groepen rekent en zo'n beetje tussen de dertig en zestig jaar schommelt (maar zo erg nauw luistert dat ook weer niet) kan zich opgeven bij het ADB, Konings laan 7 in Utrecht. Mcj. C. C. Ie Clercq of haar secretaresse geven geïnteresseerden graag inlichtingen op het ADB-telefoonnummer 030- 514341, maar dan wel liefst op dins dag en donderdagmorgen. pocketboekje volgeschreven over de politieke situatie van dit moment cn omdat dat voor een juist inzicht nu eenmaal noodzakelijk is de hele voorgeschiedenis. In het kort (het boekje telt nog geen honderd pagi na's) vertellen ze hoe regering en parlement in elkaar zitten, wat cr tussen hen schreef kan gaan en later uitvoeriger wat er in de regeringspe riode-Biesheuvel al mis ging. In een overzichtje van alle vijftien kabinet ten en interim-kabinetten van na de laatste oorlog zijn summier de oorza ken van de crisis aangegeven. Er staat ook hoe lang de formaties apart en samen geduurd heben: in totaal 712 dagen, dat is één formatiedag per veertien dagen. En zo staan er meer voor leken begrijpelijke uiteenzettingen in het boekje, natuur ijk wel in de Gruijters- Vis-visie, maar volgens uitgeverij Het Spectrum toch zo dat het ook geschikt is voor de zo magertjes van politieke leerstof voorziene scholen en verder 'voor iedereen die de krant leest en naar de t.v. kijkt'. Na 'Nixon-McGovern' is dit 'Verkie zingen' het tweede deeltje in de Pris- ma-Feiten-Achter-Feiten-serie (drie gulden per uitgave), waarvan er nog een stuk of wat volgen. Hoeveel pre cies is niet te zeggen, omdat na een jaar bekeken zal worden of het de moeite waard is de serie voort te zetten en omdat de serie voor een deel afhankelijk is van de actualiteit. Er zitten al een paar ideeën voor volgende deeltjes in het Spectrum- achterhoofd (bijvoorbeeld inflatie, buitenlande werknemers) maar 'dat kunnen ook best dingen worden t e zich voordoen zonder dat we ze kon den voorzien'. Keurig op tijd voor de verkiezingen op 29 november hebben de heren Hans Gruijters en J. J. Vis samen een De afgelopen zeven jaar heeft het vormingscentrum Den Alerdinck zo'n twee, drie keer per jaar contactweek ends georganiseerd voor 'gemengd' verloofden en getrouwden. En dan niet voor hervormden die met gere* formeerden getrouwd of verloofd wa ren, waait daar is iedereen allang overheen. Nee, die weekends waren bedoeld voor rooms-katholleken, die het bij protestanten zochten en omge keerd. Maar zelfs dat geeft geen ono verkomelijke problemen meef. Ge mengd gehuwden vinden him eigen weg wel, meent men nu op Den Alerdinck en daarom zet het centrum een punt achter dit soort bijeenkom sten. Maar voor wie al een tijdje zo gemengd getrouwd is en nog wel eens met echtparen die in hetzelfde schuit je zitten, wil praten over ervaringen, kan het nog één keertje. Op 25 en 26 november, mèt de 'gemengde' kinde ren ais die er zijn die overi gens een eigen programma krijgen. Voor volwassenen kost het weekend 32, voor kinderen 12,50. Opgaven en inlichtingen bij Den Alerdinck, Laag-Zuthem (post Zwolle), tel. 5290- 284 Vraagbaak Aanranding De Nieuwe Linie ope»t deze week met een interview, dat het blad had met voorzitter Arie Grolnevelt van de NVV-Industriebond. Hot gaat voor een groot gedeelte oviir het sociaal contract, maar daarnaar worden ook zinnige dingen gezegd óver herverde ling van de macht en dei nieuwe koens van de vakbeweging, dlc 'anti-kapita listisch moet zijn, wil dé vakbeweging werkelijk iets bereiken', Ook in 1972 kan een vnouw nog niet alleen op straat lopen, schrijft Anja Meulenbelt naar aanleiding van het Vrouwencongres, dat di' weekeinde in Wiegel fungeert deze keer in Accent als politieke vraagbaak voor de lezers. Op de vraag of er een essentieel verschil is tussen de VVD en DS'70, antwoordt de WD-lijsttrekker: ja, er is een principieel verschil. DS'70 is een partij van socialisten en wij zijn een partij van liberalen. Over de bezetting van de Enka: de bezetting van een bedrijf is nu eenmaal onwet tig en als je dat wel toelaat, verval je van kwaad tot erger. J. H. Scheps gaat nader in op de vraag: Waar staan de politieke partij en nu eigenlijk? Voor hem blijven er eigenlijk maar twee (partijen) over, die ernstig te nemen zijn .en wel rs'70 en de VVD. Zij zijn duidelijk en politiek eerlijk en dat is heel wat, aldus Scheps. 'Oké, Simpkins, dus je ziet niets bijzonders aan die trap?' I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7