Praten met, niet schrijven tegen Van den Heuvel BIJBELS MUSEUM W9BDT EEN BIJBELWERKPLAATS Opwekking op komst 9 Trouw Kwartet vandaaq Boekenetala TKOLW AKIa.1 Advies aan tegenstanders: Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM In Hervormd Nederland adviseert hoofdredacteur Kees Timmer de tegenstanders van de nieuw benoemde secretaris generaal van de hervormde kerk, dr. A. H. van de Heuvel, om 'op korte termijn tijd uit te trekken om uitvoerig met hem van gedachten te wisselen. In ieder geval is dat beter dan via een monoloog van aanvallen in de richtingsbladen verder te gaan', aldus de heer Tim mer. Hervormd Nederland meent dat een van de eerste taken van Van den Heuvel is, te proberen het vertrouwen te winnen. Veel van zijn tegenstan ders kennen hem niet of nauwelijks, merkt de heer Timmer op, eraan toevoegend dat zij hun publikaties hebben gericht op grond van publika ties van Van den Heuvel in het verleden. Kees Timmer attendeert erop, dat de gereformeerde bonders en de confessi onelen dr. Van den Heuvel 'met het diepste wantrouwen' hebben begroet. In het officiële blad van de confessio nele vereniging, het Hervormd Week blad, wordt Van den Heuvel echter met openheid begroet, getuige deze woorden van ds. S. Kooistra: 'Ook al ging mijn eigen voorkeur duidelijk uit naar dr. Mooi, die ik zeer hoog acht wegens zijn theologi sche kennis (cum laude gepromo veerd!) en geestelijke ontwikkeling in de richting van het Belijden der Kerk. toch wil ik in ons blad dr. v. d. Heuvel van harte gelukwensen met zijn benoeming, nu deze wettig is geschied. Ik verbind aan mijn geluk wens tegelijk twee andere wensen. Allereerst, dat de deining in de kerk rondom deze zaak nu voorbij zal zijn. Vervolgens dat er een goed samenspel tot stand zal komen tussen dr. v. d. Heuvel als secretaris-generaal en dr. Mooi als secretaris, voor Algemene Zaken'. In het officiële blad van de gerefor meerde bond in de hervormde kerk schrijft ir. J. van der Graaf o.m. het volgende: 'Het zal duidelijk zijn dat we deze benoeming als zeer teleurstellend er varen. Duidelijk is intussen echter wel geworden hoe stabiel de fronten lagen op de synode. Was de stemmen verhouding de vorige keer 28-20, nu alle afgevaardigden aanwezig waren was de verhouding 32-22. De polarisa tie is rondom deze benoeming alleen maar verscherpt. Het is duidelijk dat een groot deel van de synode koste wat het kost déze man wilde op deze post, terwijl een eveneens aanzienlijk deel, na al die maanden van intensief geschrijf en gediscussieer er duidelijk van overtuigd was en bleef dat dr. Van den Heuvel niet de man is die het Hervormde schip door de woelige baren leiden moet. We moeten consta teren dat de tegenstellingen opnieuw zijn verscherpt en kunnen niet anders zeggen dan dat we met zorg de toe komst tegemoet zien'. De redactte behoudt ilch het recht voor om ter opname In deze rubriek ontvangen me ningsuitingen verkort weer te geven. Bi) publikatie wordt met de naam van de Inzender ondertekend. Brieven kunnen wor den gezonden aan de lieer Joh. C. Francken. secretaris van de hoofdredactie vas Trouw- Kwartet, Postbus IS). Amsterdam. Besmet 'De politieke partijen zijn besmet', aldus drs. Boonstra (Tr./Kw. 16 sept). Inderdaad, zij hebben allen last van 'Rode Hond'. In de zwanger schapsperiode van de vrouw kan dit funeste gevolgen hebben. Het ziet er naar uit dat de politieke bevalling op 29 november a.s. eveneens een minder gewenste uitkomst, laat staan bevredi ging zal schenken ten bate van ons gehele volk. Rotterdam J- de Bruin De Rolterdommer Nieuwe Hoagse Courant Nieuwe leidse Couiont Dordts Dagblad Uitgaven van N.V. De Christelijke Pers Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer Hoofdredactie: J. de Berg waarnemend I Doq»li|fc$ besluui. I Sol, Oen Haag. dr. I. Bleum'nk, Poten- «roldo: rrn. G- C. *0" Oom. Noordorp, w A. Frbbo. *oMer- dom: J. lomer. Utrecht, drs. J. W. de Pou». Oen Haag. I. Smol- lenb'oek Waivenoor. 0*enge leden »on hel olge«een bestuur. K. Abmo. Amtterdom K A. de Boer. IJmuiden. Th. Brouwer. Assen: mr. dr J. Oon net, Oen Hoog: J. van Eibergen. Schoenbergen, mi. IC. *on Houten, Wagemnpen: ds. O Hylkema. Uthoven. loc. Huiisen. Delti: mevrouw M. C. t Klooi»#' mon-fortgens. Voorscholen me- «rouw J. G. Krooye»eld Wouters, Heerhugowoord: p«ol. di. G. N. lommens. Noorden, ds. F H. Landman. Oen Hoog, H. de Moon. Bijnsburg, p>ol dr. G C *on Niftnk, Amsterdam, H. Ot»e «ongei. Buitenpost: mi di J. Ormgo, lunferen. dr A. Veerman. Br«wi|k (2-MI; M. M Wemmen Oen Hoog, drs. B. Znlstio Oo*>er- lond (Zld|. Hoofdkantoor N.V. Do Christelijk# PorS: N.Z. Voorburgwol 276 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83 Postgiro: 26 92 7d Bonk' Ned. Midd. Bonk (rek.nr. 69 73.60.768) Gem giro X 500. Indonesië De artikelen van prof. dr. J. Verkuyl met veel genoegen gelezen, hij schoot precies in de roos over de geestelijke politieke en economische problemen. Indonesië en de West moeten altijd voorrang hebben, niet alleen gezien vanuit het Evangelie, maar ook ban den voorheen gelegd en gegroeid ge ven ons verplichtingen. Wij hebben (om in gezinsverband te spreken) de ze kinderen 'grootgebracht'. Het zou onmenselijk zijn als ouders na het zelfstandig worden van hun kinderen en als ze in grote nood verkeren, niet helpen. In het opvoeden tot zelfstan digheid maakten wij veel fouten, ook zij „uilen fouten maken, toch ondanks hun fouten spreekt allereerst de lief de, je breekt de banden niet af, je helpt ze zonder meer. Wij beoordelen alles zo graag via onze westerse bril, gemeten naar onze westerse democra tische maatstaven. Maar wij gunnen ons beter schamen voor deze democra tie dan er over te roemen. Alleen door gewone menselijke liefde, begrip voor hun situatie, hen steunen op alle terreinen, maakt onze democratie groot. Maasland A. Noordam Geen belangstelling Wat een wonder: voor het gekibbel over vrijwel gelijkluidende punten uit programma's zonder rekbaarheid. En het grote, wat werkelijk de geesten bezig houdt, wordt niet genoemd: het rapport van de Club van Rome. En de eventueel bestaande mogelijkheid om de rampen af te wenken. Mijn vingers jeuken om het uit te werken, maar het is niet in het belang van wat ook, het een begrafenis te bezorgen onder heen en weer gepraat. Amerongen P. Verburg Drie vragen 1. T. W. Kamil, een van Indone- sië's beste linguïsten (50 Jaar, ge huwd, 2 kinderen) beging het onge luk lid te worden van de vóór okto ber 1965 grootste organisatie van in tellectuelen in Indonesië, de HSI. De ze organisatie was niet alleen legaal, maar werd door regering en pers hooggeprezen als een organisatie die de revolutie diende door zich steeds te richten naar de noden van de bevolking. Kamil zit over een maand als een van de tienduizenden gevan genen reeds 7 jaren vast. Hij was niet betrokken bij de coup van oktober 1965. Op welke juridische grond wil prof. Verkuyl deze geleerde laten be rechten? 2. Pramudya Anautu Tur is Indone- sië's beste schrijver. Hij verblijft als gevangene op het interneringseiland Burn. De militaire autoriteiten rang schikken hem onder de B-categorie ge vangenen, dat zijn mensen die niet berecht kunnen worden, omdat er tegen bewijsmateriaal tegen hen be staat. De regering van generaal Su harto zegt zelf dat ze niet berecht kunnen worden, maar vrij laten wil men de B-categorie mensen ook niet. Op welke juridische of menselijke overwegingen wil prof. Verkuyl de auteur Pramudya alsnog laten berech ten? 3. 'Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgaande wettelijke strafbepaling'. Is volgen6 prof. Verkuyl en zijn rechtsgeleerde vriend prof. dr. Notohamidjojo een staat die dit rechtsadagium niet erkent een rechtsstaat? Nog dagelijks worden in Indonesië mensen gearres teerd en voor onbepaalde tijd vastge houden op grond van een werkelijk of vermeend lidmaatschap van een pas nk de machtsovername van generaal Suharto verboden organisatie. Op het ogenblik moet iedere Indonesiër ou der dan 15 jaar die probeert werk te krijgen, toegelaten te worden tot on derwijsinrichtingen. te trouwen, te verhuizen enzovoorts, van de politie een 'bewijs van niet-betrokken-te-zijn bij de coup 1965' verkrijgen. Deze bewijzen worden niet verstrekt aan voormalige gevangenen, voormalige leden van thans verboden organisa ties, gezinnen van gevangenen of van hen die in 1965 stierven. Is Indonesië een rechtsstaat? Zaandam M. Racz Dit ls de tabernakel, behorende bl) dc colleclle van het Bijbels museum.' straks Bljbel- uerkplaats. In de toekomst zal het hele bezit kunnen «orden getoond. Hel streven Is dc collectie uit te breiden. De huidige collectie bestaat behalve uit de al genoemde taber nakel en een reconstructie van de tempel van Herodes. uit een maquette van Jeruzalem uit de Romeinse tijd. een maquette van de tegenwoordige tempelberg In Jeruzalem en een model van Salomo s tempel. Ook vinden we hier voorwerpen die bij Israels eredienst hoorden: de gouden kandelaar, de chanoekah kandelaar, modellen van de ark. wets- tafelen. wetsrollen, beelden van de hogepriester met borstlap waarop de twaalf edel stenen. die de stammen symboliseerden, gebedsriemen, gebedskleed. Verder opgegraven aardewerk uit Palestina, afgietsels van stenen met inscripties, zoals die van Rosette. Mesah en Slloah, babylonische kleitabletten, tichelsteen niet spijker schrift inscriptie van Nebukadnezar. Egyptische mummies, lijkvazen en -beeldjes, bronzen godenbeelden, grafstenen, papyrus, modellen uil het graf van Toet-Anch-Amon. modellen van een oosters huls. herderssllnger, schrijfmateriaal, munten, oosters bed. molensteen, ploeg, antieke muziekinstrumenten zoals harp. lier, citer, lult. vedel, rams hoorn tsjofar). bazuinen en trompetten, herdersfluit, bekkens en tamboerijn. Tenslotte beelden van floru en fauna en lal van foto's en platen over het landschap, opgravingen en het moderne Israël. door Ton van der Hammen Dominee Leendert Schouten, een dominerende herder en le raar uit de vorige eeuw, moet een fel bewogen, erg rechtzin nige en vrome man zijn ge weest. Hij behoorde tot de grote kanselredenaars van zijn tijd. Zijn carrière in de hervormde kerk valt uit zijn achtereenvol gende standplaatsen af te lezen: Koudekerke, Vianen, Veenen- daal, Apeldoorn, Harderwijk, Rotterdam en Utrecht. Bij 's mans opvallende eigenschap pen behoorde ook. dat hij een bui tenbeentje was. Dit blijkt uit aller lei anekdotes die tijdens zijn leven over hem in omloop waren. Toen de toga officieel in de hervormde kerk werd ingevoerd was hij dwarsligger: hij bleef op de kansel verschijnen in (toen al) ouderwetse preekjas. korte broek, lange zwarte kousen, schoe nen met zilveren gespen en driekan te steek, wat hem behoudenden zijn er altijd geweest een extra toeloop bezorgde. Een Prinzipienrei- ter was hij overigens ook weer niet, want op de bekendste afbeelding van ds. Schouten poseert hij deftig in die eens zo door hem verafschuw de 'lange zwarte jurk met bef'. Hij preekte op de man af en kon ook donderen van de kansel, onder meer tegen dolerende collega's, op wie hij, als men hem niet had tegengehouden, met een stok zou zijn afgegaan. Na de preek was hij gewend een glas wijn te drinken. Z'n dienstmaagd, die hem dit placht te brengen, had eens het ongeluk een glas om le stoten. Ds. Schouten liep toen nog roder aan, dan het verkwikkende vocht dat doelloos over de tafel vloeide en toornde opgewonden tegen de geschrokken vrouw, die na zijn woordenvloed schuchter opmerkte, terwijl ze met haar boezelaar een stroom schrik- tranen droogde: 'Maar dominee, u hebt vanmorgen toch net gepreekt over het geduld van Job?' Waarop haar broodheer en zielszorger acuut reageerde: 'Wat Job, wat Job, m'n wijn is op'. Waarom het verleden van deze man opgerakeld? Omdat hij nog altijd tot ons spreekt, lang nadat hij gestor ven is. Schouten was namelijk ook weer al een bijzonder trekje van hem een *man, die educatieve talenten had, zoals we dat tegen woordig plegen te noemen. Hij heeft het nageslacht een boeien de erfenis nagelaten. Als schooljon gen maakte hij aan de hand van de bijbelse gegevens al een model van de ark. In zijn studententijd ver vaardigde hij, al weer dank zij de exacte gegevens die erover -in de bijbel (Exodus) voorkomen, werkte keningen voor het namaken van de tabernakel, waarvan, zo staat het in de Schrift. God-zelf de architect was. Een nauwkeurige kopie van de ta bernakel kwam zo tot stand, op één- zevende van de ware grootte. Hij liet zelfs hetzelfde materiaal als het oorspronkelijke uit het Heilige Land komen: hout uit Jeruzalem en kle den in Palestina uit onvermengd geitenhaar geweven. Hij paste ook goud en zilver toe, waar dit in de bijbel is aangegeven en kwam zo tot een instructief werkstuk, dat qua grootte en natuurgetrouwheid ner gens zo ter wereld aanwezig is. In zijn predikantentijd werkte Schouten onverdroten aan het werk stuk door: er verschenen priesters, levieten, offerdieren, die schilder- timmerman Tieman van paleis Het Loo allemaal uit hout sneed en kleurde. Aanwinsten, die de voorhof verlevendigden. Koning Willem III, die van een en ander hoorde, wilde graag ook eens komen kijken in de pastorie van de (toen) Apeldoomse dominee. Ook meditatie Maar hier deed zich weer een typisch Schouteniaanse kortsluiting voor. Iedereen mocht gratis komen kijken bij dominee, maar moest zich dan naast de uitleg wel een kort meditatief woord laten welgevallen. Van dat laatste wilde Zijne Majes teit liever verschoond blijven ik ga niet naar de kerk. moet hij hebben gedacht en hij liet dat dan ook weten. Maar dan kende hij de dominee niet. 'Laat de koning maar rustig wegblijven', moet Schouten hebben gezegd. Zo gebeur de het ook. Maar goed, alle gemeenten van deze Ds. L. Schouten Hzn. pastor hebben van zijn zich steeds uitbreidende museum geprofiteerd. Bij zijn dood omvatte de collectie behalve de tabernakel onder meer maquettes van de tempel van Hero des en van de stad Jeruzalem in de Romeinse tijd. De zoons van ds. Schouten hebben nog een tijdje ge probeerd het museum op de been te houden, maar dat lukte niet. Alles werd ergens op een zolder opgebor gen. Tot er Amerikaanse belangstelling voor kwam. Er werd een grote som geld voor geboden. Maar zover wilde een aantal mensen het toch niet laten komen. Door persoonlijk in grijpen van oud-minister dr. J. Th. de Visser (de man van de gelijkstel ling van openbaar en bijzonder on derwijs) werd de collectie aange kocht en in beheer gegeven aan de Centraal Bond voor inwendige zen ding en christelijk maatschappelijk werk. Dat was in 1925. De Centraal Bond zat in een groot pand aan de Amsterdamse Stadhou derskade. Het souterrain, ingang He- monylaan, werd afgestaan voor de expositie, die in de loop van de jaren is gegroeid tot een steeds waardevoller collectie bijbelse en met de bijbel verband houdende stukken. In zijn soort een unicum. Een verzameling, die uit binnen- scholen) en buitenland belangstel ling zou gaan trekken. Tot op de dag van vandaag, want elk jaar komen er vijf- tot zesdui zend mensen. De Centraal Bond is inmiddels eigenlijk niet meer in staat het beheer voort te zetten. Men zaïg om naar een andere behe rende instelling en vond die in het Nederlands Bijbelgenootschap, dat op zijn beurt van plan is het beheer over te dragen aan een nog op te richten stichting Bijbelwerkplaats, wat dan meteen de nieuwe naam wordt van het nu nog hetende Bij bels Museum van oudheden. Alle stukken en dat zijn er meer dan vierhonderd met een waarde van ongeveer een half miljoen, zul len worden overgebracht naar een van de oude koopmanshuizen aan de Amsterdamse Herengracht (368). Daar zullen ze in een moderne en tourage en meer in de ruimte ko men te staan. Met moderne, dat wil zeggen audiovisuele middelen, zal de presentatie een eigentijds karakter krijgen. Ook zullen de bezoekers met een deel van het materiaal bezig kunnen zijn (vandaar die werkplaatsgedachte). Daarbij wordt allereerst aan jongeren gedacht. Met de -oorbereidingen van het vernieu wingsproject gaat noj» wel een flin ke tijd heen zeker ineer dan een jaar maar dat betekent helemaal niet dat het materiaal voor de twee de keer achter slot en grendel gaat: men js in de Hemonylaan, terwijl het museum open blijft, druk bezig aan een eerste verjongingskuur, die letterlijk en figuurlijk al aardig uit de verf is gekomen. Altijd was het museum in tweeën gedeeld. Om van het ene in het andere deel te komen inoest men een binnenplaats over. Met eenvou dige middelen is er een overkapping gefabriceerd, waarmee bezoekers en expositie (meer ruimte) gediend zijn. De zalen zijn gemoderniseerd, de cjllectie is overzichtelijker ge rangschikt, er ligt een vloerbedek king (die er nooit was) kortom, het muzeum is nu als herboren tevoor schijn gekomen uit het stof van de afgelopen tientallen jaren. Dit dank zijn enkele giften uit particuliere bron. Conservator P. de Roos, al bijna een kwarteeuw aan het museum verbon den, een betrouwbare en veel weten de gids, die bezoekers in vele talen te woord kan staan, is nu al de koning te rijk. Hij kan zijn steeds toegenomen zorgen aan de kant zet ten. 'U zult in de toekomst veel over de Bijbelwerkplaats gaan ho ren. Dat mag ook best, want hij is het waard', zegt hij. Ds. L. van Nieuivpoort tot herv. geref. vrouwen: Van een onzer verslaggevers UTRECHT Er zal een grote geestelijke opwekking komen. Dat is de vaste overtuiging van ds. L. van Nieuwpoort uit Nunspeet en daarvan legde hij getuigenis af of de bondsdag van de jubilerende hervormde vrouwenbond op gereformeerde grondslag, gisteren in Tivoli. Utrecht. Op grond van de bijbel mag de kerk een grote opwekking in het laatst der dagen verwachten, zei hij. De bijbel spreekt over een massale bekering van Israël en over de vernieuwing en loutering van de christelijke gemeen te. voordat de grote en doorluchte dag des Heren komt. De kerk mag erop vertrouwen, dat de kracht van de Heilige Geest nog even groot is. als op de eerste pinksterdag. Ds. Van Nieuwpoort noemde zo'n op wekking ook hoogst noodzakelijk, ge zien de grote geesteloosheid, geestelij ke inzinking en verstarring. De bewe ging in Canada, die door ds. H. J. Hegger en ds. W. Glashouwer naar Nederland is overgebracht, beoordeel de hij onverdeeld gunstig, evenals het recente optreden van ds. Jan Willem van der Hoeven uit Jeruzalem in ons land. Gecompliceerder lag het voor de Nun- speter predikant met de Jezus-bewe- ging. Hij voelde dat het bij velé Jezus-jongeren in belangrijke mate een gevoelservaring is. die weer weg ebt. Men leeft te weinig op de vaste grondslag van Gods Woord. Ook con stateerde hij. dat Christus te weinig beleden wordt als de middelaar Gods en der mensen en dat meer gelet wordt op het voorbeeld van de mens Jezus. Hij betreurde ook de onver schilligheid jegens de kerk. de amb ten en de sacramenten. Toch mogen deze bezwaren de kerk mensen er niet toe brengen, hoog van de toren te blazen, zei hij, want de Jezus-jongeren kunnen ons ook vra gen stellen. In dit verband noemde ds. Van Nieuwpoort het gebrek aan geloofsblijdschap in de kerk. de half heid en wereldgelijkvormigheid, de slordige omgang met de bijbel en het dito gebedsleven, de liefdeloosheid en de jaloezie en het weinig bezig zijn met de toekomst van Christus. De conclusie van ds Van Nieuwpoort was ondamks zijrn grote reserves tegen de Jezus-beweging toch een verwijzing naar het bijbelhoofdstuk Marcus 9: als de discipelen Christus vertellen, dat er mensen zijn, die in Zijn naam duivelen uitwerpen en die toch de discipelen niet volgen, antwoordt Je zus: verbiedt het hen niet, want die niet tégen ons is, is voor ons. De presidente, mevrouw A M. Harke- ma-Visch uit Zeist, stond er in haar opeirvgswoord bij stil. dat de hervorm de vrouwenbond op g.g. thans twintig jaar bestaat. Begonnen met 24 verenigingen met 621 leden, telt de bond er thans 134 met in totaal 4691 leden en nog steeds is er groei. Me vrouw M. van Dijk-Jansze uit Wou denberg, die al deze twintig jaar bondssecretaresse is geweest, maar nu te kennen heeft gegeven, zich terug te willen trekken, werd op gepaste wijze gehuldigd. IK BEN BETS NIET Tl 't Was stil in de kamer i veel planten uitzicht gaf op stadsgracht met woonboten, uit de keuken kwam geluid v« zetten en van Christien, diep zeventig, die met de keukeninii een gesprek was, zoiets aii groet 's morgens de dingen' vu I ZIJ van Ostayen. Ik hoorde haar d( del ng afgeven dat ze het eerati toch maar even door de zeef gaan. Even daarna zette ze veel geïnformeer of ik genoej had. bi i mij aan tafel. Het l wankelde wat heen en weerljeü lui ie! buurln.euivs en de groti uf van het dreigende bejaardenh; was een zwak punt, wist ik. 11 daarom ook niet zo beslist ga Ma De B) ten 1 her dai jev \v?.-v! wij hebben gauw de neig nfle bejaardenhuis zo aan te prit^ er op aarde geen schoner vinden is. Midden in dat Chr.stien ineens: Ja. maar Bets niet. Ik begreep onmidde. he. hier niet ging om een ry !e c vergissing mijnerzijds ten aarj haar identiteit. Dit stak diepe tien vond Bets, die nu al si ïver paar jaar' geleden heengegu vromer. Bets had zekerheid wie was zij? Dat maakte me aan de ene kant vervuld soort medelijden en aan de kant ook een klein beetje Dat vergelijken ook altijd'. Ni was zij Bets niet, nou en? dal dit meer voor kwam Ji even, ik. ben Gerrit niet. Net jij bent Gerr.t niet, met al 6 I geroemde kwaliteiten die tiuf>nh buiten diskussie zijn, maar Jaap en daarmee basta. Wij niet gemeten aan de maat en Gerrit en de heiilige Pietje Dororecht, als die bestaat. Eb ™or heeft het recht zichzelf te moet zich vooral zijn leven laten opzadelen met al die over w.er voortreffelijkheid het zo eens zijn. U begrijpt, allemaal een beetje anders, vraag me wel af of het helpt wii'llen wij onze ogen daam open dioen dait wij die ene, au: I bare mens Gods mogen zij fjü plus en min, met vreugde en Omdat Hij die Ene, onvers Heer van een ieder van onf!er(] zijn. [stel b W' rd Den rlog l«»S de so pro Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen: te Oostland M. H. ma te Hendrik Ido Ambacht. GEREF. KERKEN Aangenomen: naar Den Haagfi éi C. van Beek te Den Haag-Zuid. an, GEREF. KERKEN (VRIJGEM ijn Beroepen: te Zaamslag, Zevi en te Bergen op Zoom E. doorn, kand. te Amstelveen. CHR. GEREF. GEMEENTEN Beroepen: te Kerkwerve B. te Bussum. Dolf Verspoor Willem va Rauw op het lijf. Vrijgeved zen van Cecco Anglolleri en r Tolomei. Athnenaeum- Polü Gennep, Amsterdam 1972. 129 gen. 14,50; geb. 19,50. De dichters wier sonnetten fe «ag een deel zijn vertaald, leefii bbb' 1300 in de welvarende stad t|j,. Beiden komen uit vooraansta «nte milies, waarmee zij overigen.' 'lotki op hebben. Cecco koestert vaderhaat en Meo mag zijn niet. Voor het overige komen i een in hun ruwe en elegant» s me, waarmee zij een sterke van vormen op het idealisme vu :iien- en zijn Florentijnse vrienden verheerlijkt de vrouwen, de I het dobbelspel, kankert over der en geldgebrek en maakt knappe schoenmakersdochter 1 een anti-Beatrice. Zijn taal ii gangstaai die de bontheid Duecento op uitgelaten wijn laat trekken. Hij is de leider beweging die de conventionele techniek persifleert en Meo 4 mei is zijn vriend en evenknii j*c_ De vertalingen, die naast de len staan in deze verzorgde cumenteerde uitgave, evenü taal en munten uit in fraaie y die volledig idiomatisch blij' urs zijn welhaast Nederlandse f§sj>A< ontstaan die modern zijn, tenminste van mening is tijden afwijken van de middd '«rnn Dit nu is in veel opzichte JÏT nauwelijks het geval en zei r wanneer men deze ongegenee! netten leest. De verzen zijn ■pni tisch, burlesk, goed gek en or Wanneer men dan bedenkt vertalers overal de sonnetvo^ser ben aangehouden, kan men niet gering achten. Ofschoon Van Elden en Vers? hun deel hebben vertaald, is samenwerking waarschijnlijk vloed van het vertaaltalent **.--• spoor behoorlijk geweest. Zi> lingen zijn wat flitsender, i. u Van Elden hebben geprofiW Verspoors durf. Men kan <M nen, wanneer men deze vefl vergelijkt met die, welke Va f al publiceerde in de aanbevel x d| dige uitgave Lente in Italië, ne bloemlezing uit de Italian zie van het duecento (Bossek m4U Haag 1970). Als voorbeeld f» vertaling van een zinssnede al u dico (Wat ik je zeg) In l rtuer Italië vertaalt Van Elden rt kunt er van op aan; in Rau* lijf: Gaat je geen dander aan voorbeeld laat zich gelijk «e ren dat de vertalers ook de i Jjgj de contekst recht doen. - Men mag hopen dat deze vi bine kans ziet. gelegenhw meer van dit soort uitgaven I' Dat zou hoogst welkom zijn. 1 Sitft Sok ■V{ 'eva

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2