Indonesië bezwijkt onder druk van investeerders dichtbij Mtimentaar Hecht teken Goodyear vermorzelt 'lastige' Nederlander kabinet wil mroepbijdrage an 140 gulden De sterrenhemel trekt Kalfje a Flüvohof Loongrens van iekenfonds naar f 20.900 op de plaat - pop op de plaat-popopde p Partijen moeten met Europese politiek rekenen' Gene Clark met aandoenlijk jeugdwerk Eendagophetland HFIevohof 'Er is géén wanorde in de hervormde kerk' Gevangenisromance Langzaam schoner OITW/KWARTET VRIJDAG 1 SEPTEMBER 1972 BINNENLAMD/COMMENTA.1R TS/K7 lat wij op deze pagina zoveel aan- icht besteden aan de lotgevallen van bi Nederlander bij een multinationale adememing in Indonesië is niet ora- it we er zoveel behoefte aan hebben in conflict tussen een manager en zijn adrijfsleiding uit te spinnen. Het is ok niet ingegeven door de overtuiging it Nederlanders nooit fouten kunnen aken. leze zaak verdient alle aandacht, om it zij op alarmerende wijze duidelijk jakt tot welke proporties de macht in het buitenlandse kapitaal in Indo- tsië is uitgegroeid met toelating van Indonesische regering. Ten eerste lijkt een 'joint venture' een be- rijfsmodel waarvan een paar jaar ge- jen het 'Investment Panel' van de N in Nederland nog zo hoog opgaf k middel om de eigen belangen van i ontwikkelingslanden te waarborgen ij buitenlandse kapitaalinbreng bij- mder weinig te vertellen te hebben in hi contract met een Amerikaans reu- tabedrijf. Ten tweede rijst de vraag, het uitlenen van management een vaak toegepaste vorm van techni- ite bijstand bij bedrijfsopbouw in Dtwikkelingslanden niet heel vlot- b een werktuig tot overheersing kan orden in handen van het uitlenende edrijf. laar bovenal moet de vraag gesteld orden, hoe een regering in welk en netelige economische situatie dan uk zich zó kan laten ringeloren oor het buitenlandse kapitaal, dat zij i een geval als dit niet alleen het ibeidsrecht maar ook het burgerlijk scht opschort. Neemt zij hier de laco- ieke houding aan van: kapitalisme eet ipitalist op? Het zou als Aziatisch edverraaak nog te plaatsen zijn, al jkt het in het geval van de heer De oer allerminst verdiend. Dat het veel mstiger is, blijkt uit het feit, dat ook ct stakingsrecht in Indonesië al maan- tnlang niet meer bestaat, ij de derde UNCTAD werd er van de int van de ontwikkelingslanden op ingedrongen dat er een gecontroleer- le gedragscode komt voor de praktijk kn multinationale ondernemingen in dtwikkelingslanden. Voor Indonesië n deze wel eens te laat komen. )EN HAAG De Raad van State zal innenkort advies uitbrengen over en voorstel van de ministerraad om et luister- en kijkgeld te verhogen an 75 tot 108 gulden. Hoewel dit unt ook voorkomt op de urgentie- genda, zoals die is vastgesteld door et presidium van de Tweede Kamer, s het nog de vraag of het wetsont werp, gezien de beschikbare tijd, nog ip tijd bij de Kamer kan worden ngediend. )e NOS had een omroepbijdrage van 40 gulden per jaar voorgesteld gezien laar eigen moeilijke financiële posi- ie. De minister is niet aan deze wens tegemoetgekomen. Van een onzer verslaggevers UTRECHT Bivakkerend in een garage in Bogor, gehuurd van een Indonesische vriend, probeert een vijftigjarige Nederlander al een paar jaar lang recht te vinden tegenover de nieuwe schikgodinnen van de Indonesische samenleving: buitenlandse investeerders. Simon Peter de Boer, die uitstekende getuigschriften overhield van leiden de functies bij de cultuurmaatschappij De Lampongs en bij de Doa en Banbanguinaplantages in Australisch Nieuw-Guinea, werd in 1970 door de dikke dochter van Goodyear in Indonesië op zodanige wijze de laan uitgestuurd, dat hij niet alleen in beroep ging tegen onrecht matig ontslag maar ook een proces aanspande wegens smaad. Maar de klinkende bevestiging van zijn gelijk, tot in hoger beroep toe, verkeerde in geheime overreding tot een schikking en in martelende onzekerheid nadat de Panitya Modal Asing, de regeringscommissie voor buitenlandse investeringen van zijn buitensporige machtspositie gebruik was gaan maken om de loop van het proces te beïnvloeden. Het relaas dat ons in Utrecht werd gedaan door zijn echtgenote onder overlegging van een menigte docu menten begint in 1968. Een van de aantrekkelijke kanten van het aanbod van Goodyear International Corporati on, Akron, USA, waar De Boer in augustus 1968 op inging, was de sa menwerking met een bevolkingsrub ber-project in Tapanoeli op Sumatra. Hij zou door Goodyear Sumatra Plan tations Cie als manager worden uitge leend aan een te bouwen crumbrub- ber-fabriek in Padang Sidempoean, die deze rubber zou afnemen en daar mee een belangrijke rol zou spelen in de rehabilitaite van deze bevolkings cultuur op Sumatra. De fabriek was eigendom van een zgn 'joint venture', de Virginia Indonesian Rubber Com pany. Joint Ventures (gezamenlijke onder nemingen)' zijn een bekende vorm waarin buitenlands en binnelands kapitaal worden gebundeld ten behoe ve van een eigen economische ontwik keling. De heer Den Boer werd aan het bedrijf uitgeleend door Goodyear Su matra, dat overigens niet alleen de management leverde maar ook de fa- brieksuitrusting regelde. Daartoe werd de vestiging van General Elec tric in Koeala Loempoer (in Maleisië) ingespannen. Schok De Boers eerste maandrapport ln de cember 1968, dat hij zowel naar moe der als dochter Goodyear stuurde, be tekende een schok voor moeder, zoals uit de correspondentie bleek: de be volkingsrubber zou lang niet zo schoon zijn als op grond van rappor ten van de dochter was aangenomen en dat zou heel andere installaties vergen dan men had voorzien. De moeder vroeg opheldering aan de dochter die vervolgens De Boer ge bood voortaan uitsluitend aan haar te rapporteren. In de loop van 1969 begon de installa tie van de fabriek door een team van General Electric en De Boer kreeg alle lof van de directeur van Virco voor zijn bemoeiingen die het werk bespoedigd hadden. Maar zélf beleefde hij een moeilijke tijd. Niet alleen in de persoonlijke sfeer: het toegezegde huis was er niet en zijn vrouw die hem in zijn voorlopig onderkomen kwam vergezellen, moest al gauw ziek naar Nederland terug. Maar ook door de verantwoordelijkheid die hij voel de jegens Virco en het bevolkingspro ject. Men ridhtte namelijk een systeem in, dat onvoldoende in staat kon worden geacht om de bevolkings rubber behoorlijk te verwerken Bo vendien rees bij hem al gauw het vermoeden, dat er revisiemotoren te gen de prijs van nieuwe werden gele verd. De zeer dure Rolls Royce diesel motoren lekten al dadelijk olie bij het proefdraaien. Samen met de chef technische dienst van de Virco, de Nederlander N. Mulder verbaasde De Boer zich over de wonderlijke menge ling van fabricagenummers. Een later rapport van de chef technische dienst van Goodyear zelf voegde er nog meer bezwaren aan toe. Twee bazen Deze ontdekking waren kennelijk De Boers onmiddellijke superieren van Goodyear Sumatra niet aangenaam: zijn handelingsbevoegdheid werd ver der ingeperkt: hij kreeg geen toegang meer tot de bankrekening van Virco in Medam (hetgeen zijn positie tegen over de onder-aannemers verzwakte) en hij mocht zich niet meer met het werk van de installateurs van General Electric bemoeien. Ondertussen kwam echter de directie van Virco steeds meer op hete kolen te zitten: op 15 februari 1970 moest de fabriek met groot ceremonieel worden geopend in tegenwoordigheid ,ran de minister van landbouw. En ln Jauari 1970 werkte de installatie nog steeds niet. Toen werd De Boer voor de keus gesteld uit twee tegenstrijdige orders. Het consigne van Goodyear was: afblijven, maar de smeekbede die de directeur van de Virco, dc Amerikaanse gene raal b d.A.A. Sproul, tot hem richtte De Indonesische minister van landbouw, prof. Tojib, bekijkt met groot gevolg de erumbruberfabriek in Padang Sidempoean tijdens de opening op 15 februari 1970. Uiterst links de heer S. P. de Boer, nog onbewust van de storm die later over zijn hoofd zou losbarsten. luidde: grijp naar eigen inzicht in bij het installatieproces, opdat de zaak vóór de vijftiende van de volgende maand in orde komt. Hij koos voor het laatste en tekende daarmee tevens zijn vonnis. Want dat stond al vast toen de Virco-directeur hem prees bij gelegenheid van de opening van de fabriek ('zonder wiens deskundigheid, efficiency en doorzet ting deze opening niet had kunnen plaatsvinden'!) en toen de Indonesi sche minister van landbouw, prof. Tojib, na een rondleiding tegen de directeur van Goodyear Sumatra zei: 'U hebt hier een goede mangager'. Elf dagen later werd De Boer door Goodyear Sumatra zonder opgave van redenen ontslagen. De verbazing bij de Virco was groot. Generaal Sproul zei er niets tegen te kunnen uitrich ten maar hem wèl te willen helpen bij het vinden van een nieuwe betrek king. Hij zat er kennelijk over in, dat zijn smeekbeden dit onslag mede had den veroorzaakt. Toen De Boer name lijk bezig was aan die smeekbede te voldoen, had hij og een brief gekre gen van Goodyear Sumatra met aan het slot de waarschuwing: *Wij herin neren eraan dat u niet voor deze mensen werkt maar voor ons'. Smaad Ofschoon het ontslag zonder opgave van redenen en zonder zijn instem ming was gegeven, besloot De Boer geen stampij tc maken. Bijzonder ge hecht was hij niet aan deze werkgever geraakt Mede door bemiddeling van generaal Sproul van de Virco kreeg hij interessante nieuwe ijzers in het vuur. onder meer voor een functie bij de Wereldbank. Maar toen kwam er een onherstelbare trap na van Good year: een grote advertentie in drie grote dagbladen waarin het publiek werd gewaarschuwd dat 'H. S. de Boer sinds 26 februari geen recht meer heeft om op te treden namens Goodyear en Virco'. Daarmee werd in strijd met de werkelijkheid het beeld opgehangen van een incompetente leurder die valselijk van een grote firmanaam gebruik maakt. De Boer bond onmiddellijk een pro ces aan wegens aantasting van zijn eer en goede naam bij de rechter in Pematang Siantar. Toen de gedaagde om uitstel vroeg van de behandeling, begon hij de strijd ook op een ander punt: hij diende een klacht in wegen* onrechtmatig ontslag bij de kamer voor arbeidsgeschillen (P4D) in Me- dan. Beide processen verliepen uitste- vindt het heerlijk om even op je hand te sabbelenop AMSTERDAM Als de regering het (isteren door de ziekenfondsraad uit- ;ebrachte advies volgt, zal de loon grens voor de verplichte ziekenfonds verzekering op 1 januari aanstaande vorden verhoogd van ƒ18.800 tot ƒ20.900, een stijging van 11.17 pro cent. Het maximum premiedagloon krachtens de sociale verzekeringen zal dan omhoog gaan van 61 tot 68. De verhoging van de loongrens wordt normaliter gebaseerd op het gemiddel de van de loon- en prijsstijging en dat is ook (over de periode juli 1971 tot juli 1972) in de nu geadviseerde ver hoging het geval. In bijzondere om standigheden vindt wel eens een extra verhoging plaats, maar de zieken fondsraad ziet daarvoor thans geen nanleiding, hoewel de personeelsraad van de NS een extra verhoging van de loongrens tot ƒ25.009 heeft bepleit in verband met de verwerking van toeslagen in het vaste loon. floor u illom-jnn-murtin DEN HAAG De Europese Bewe ging in Nederland wil dat ARP, CHU, WD, KVP, DS'70 en PvdA en D'66 bij het opstellen van hun verkiezings programma rekening houden met de „onverbrekelijke samenhang tussen Europese en nationale politiek" Het bestuur van de beweging heeft de teven partijen brieven gestuurd, waar in het wijst op de verstrekkende be voegdheden van de EEG op vele ter reinen. Ook dringt het bestuur aan op grote zorgvuldigheid bij het opstellen van de kandidatenlijsten, omdat de staten-generaal veertien Nederlandse leden voor het Europese parlement moet aanwijzen, 'en die aanwijzing is van grote betekenis, omdat de EEG het leven in elk van de lidstaten - dus ook in Nederland - beïnvloedt'. door Willem-Jan Martin Het is wat. Ik bedoel, aan de ene kant is de zesde formatie van de naam The Byrds, die in 1970 het licht zag, door allerhande verschuivingen onder het personeel zo goed als ter ziele na Gene Parsons, verdween kort geleden ook het begenadigde gi- taarwonder Clarence White, zodat al leen baas Roger McGuinn en de wat onstandvastige bassist Skip Battin nog over zijn terwijl anderzijds diverse vrolijke berichten melding ma ken van het feit, dat alle vijf 'ouwe' Byrds (weten we het nog: Roger McGuinn, Chris Hillman, Mike Clar ke, David Crosby en Gene Clark binnenkort de studio in zullen duiken teneinde voor het Asylum-label een soort 'reünie-elpee' op te nemen. Feest natuurlijk dat kan niet missen. Jong en oud zijn het er dacht ik sinds lang over eens, dat de Byrds hun mooiste muziek maakten in bezettin gen, die tenminste twee man van de oorspronkelijke formatie telden en dat het na Sweetheart Of The Rodeo, toen Chris Hillman als vierde de benen nam en McGuinn een heel nieuw gezelschap moest samenstellen, nooit meer geweest is wat het was, al dient misschien gezegd dat de Byrds in hun zesde bezetting 'live' tot prima dingen in staat waren (Kralingen). Maar op de plaat, nee. Het is een aardig idee van de firma CBS om juist in deze tijd, dat derge lijke Grote Verzoeningsverhalen de fijn dit weekend! ronde doen, niet meer verkrijgbaar ouder Byrdsmateriaal opnieuw uit te brengen. Dat betreft de elpee Prefly- te, een soort voorstudie van het offi ciële debuut-album Mr. Tambourine- man, en het eerste solo-werkstuk van GENE CLARK, de Kampioen van de Traan, die destijds als eerste de groep verliet vanwege zijn angst voor vlie gen (niet het insect, maar dat had u natuurlijk al begrepen). Dat was be gin '66 en aan het eind van datzelfde jaar verscheen genoemde langspeler, toen onder de titel Gene Clark roith The Gosdin Bros, maar veel stof deed ie niet opwaaien. Het was de tijd van The Monkees en dat soort grappen, men luisterde nog niet naar wat 'moeilijker muziek, althans: zo luidt ongeveer de verklaring van Gene Clark zelf, geïnterviewd door ene Jim Bickhart, wiens verhaal achter op de hoes van Gene's her-uitgebrachte el pee staat afgedrukt. MAT Ik weet dat eigenlijk nog zo net niet. Ik herinner me een ondernemende vriendje had de plaat destijds uit Amerika geïmporteerd dat ik Clarks muziek maar een matte aange legenheid vond, weinig sterke compo sities ook op een paar uitzonderingen na. En dat is nu, nu de plaat omge doopt is tot Collector's Series: Early L. A. Sessions (CBS S 52998) en met name in de vokalen nogal is opgelapt, eigenlijk niet zo gek veel anders. Gene's kompositiorische kwaliteiten komen hier beslist nog niet volledig uit de verf. Zwakke thema's (Think I'm Gonna Feel Better, Keep On Pus hing, Couldn't Believe Her) Hand in hand met vaagheid (Is Yours Is Mi ne). Slechts twee keer gloort de belof te, die naderlwnd in samenwerking met Doug Dillard (hier ook even aanwezig) en nog later wederom op de solo-toer Is waargemaakt: Tried So Hard en het fraai door Leon Russell gearrangeerde Echoes gaan ook na vijf jaar nog door merg en been. Een beetje weinig misschien om de elpee aan te schaffen, zou je zo zeggen. Toch maar doen, want ener zijds heeft dit jeugdwerk toch wel iets aandoenlijks en aan de andere kant is Gene Clark nog a ijd Gene Clark: man met het meest rijnende stemgeluid aller tijden. Minstens zo karakleristi rijn de slembanden ran VAN IRISUN. maar zijn muzikale ontwikkeling lijkt bijna het tegenovergestelde van die van Gene Clark. Als lead-zanger bij de Ierse R B-groep Them kwam Van tot 'zeer indrukwekkende presta ties: rauw, direkt en spetterend van energie, ln de loop van een in '68 begonnen solo-carrière ontwikkelde Morrison zich evenwel langzamerhand tot een 'souLerig' heerschap met een voorkeur voor blazers, boette hij zeer in aan zeggingskracht en verwisselde hij zijn typerende getormenteerde klanken voor een soort opgeklopte vrolijkheid. Een elpee als Van Morri- son-His Band And The Street Choir kende geen scherpe kanten meer, het was alles een onwerkelijke monter heid, wat de klok sloeg. SAINT DO MINIC'S PREVIEW (Warner Bros WB 2633), Morrisons jongste, lijkt echter een kleine stap terug in de richting van de Ierse tijden. Zeker, er valt nog voldoende zeer matige mu ziek te beluisteren met als dieptepunt een stukje nep-jazz in de vorm van het nummer I Will Be There. Maar er is ook zoiets te horen als het titel nummer en het tien minutenlange Al most Independence Day. Bijna ouder wets sober en hartverscheurend. DYLAN Verder met de Britse gclegenheids- kombinatie Dennis Coulson, Dixie De an, Tom McGuiness en Ilughie Flint. Dit kwartet maakte een plaat, getiteld o and Behold (DJM Records DJLPS 424) met een tiental cover-versies van meer en minder bekende songs van Bob Dylan. Steeds vakkundig, maar niet altijd even leuk. Let Me Die In My Footstepts is veel ie traag, zodat het nummer mede door zijn lengte flink zeurderig wordt. De 'gekne pen' hard-rock in Get Your Rocks Off bevalt me ook niet zo erg. En zo zijn er nog een paar dingen. Tot besluit wil ik dan nog melding maken van de verschijning van nieu we platen van The Doors (Full Cir cle) en Chicago (V) muziek die zijn weg naar de liefhebbers wel weer zal weten te vinden, en maak ik 'stam- boom-frieks' attent op eerste elpee van de groep Jesse, Wolf] Whings, waarin we achter het drumstel nie mand minder aantreffen dan Kevin Kelley, in betere tijden nog eens drummer bij The Byrds, waarmee we dan weer aangeland zijn hij het begin van dit verhaal kend voor hem. Ook in hoger beroep werd hij in het gelijk gesteld mede door de bekwame rechtskundige bij stand van de Indonesische raadsvrou we, mevrouw Abas Manopo. 'Free hand' Maar er was ook een ander, minder zichtbaar tegenproces op gang gezet: Goodyear blies verzamelen tegen de volgens haar dreigende aantasting van de afspraken met buitenlandse inves teerders door de Indonesische rege ring. En ook andere investeerders begonnen hun bezorgdheid te uiten bij de autoriteiten. Toen de appèlcom missie voor arbeidszaken in Djakarta in december 1970 uitspraak deed, stond zij onder zware politieke druk. De reden waarom Goodyear in appèl was gegaan stond openlijk in het appèlschrift: als dit soort beroepen op de Indonesische arbeidswetgeving ge honoreerd wordt, waar blijft dan de aan buitenlandse investeerders toege zegde 'free hand in management'? Deze tussenkomst is voor Indonesië niet gunstig, want zij zal het buiten lands kapitaal afschrikken.De druk plantte zich voort via de Idonesische regeringscommissie voor buitenlandse investeringen. Toch werd De Boer ook ln appèl in het gelijk gesteld Toen greep de regering in onder druk van de al eerder genoemde regerings commissie voor buitenlandse investe ringen. De uitspraak werd vernietigd, maar begrijpende dat een uitspraak ten gunste van Goodyear juridisch niet al te sterk kon staan drong de regering aan op een schikking. Bij die schikkingsbesprekingen werd De Boers advocate van de kant van Good year toegevoegd: 'U is immers al zo lang het marxisme toegedaan'. Bij de schikking bleef van de verplichting van Goodyear, aan De Boer 1150 dol lar uit te betalen, niets over. Een brief om uitleg aan het ministerie van Arbeidszaken haalde niets uit: wet nr. 12 uit 19j64 waarop de uitspraak berustte kan buiten wer king worden gesteld door wet nr. 22 uit 1957, zo kreeg hij te horen. In die wet wordt het mogelijk gemaakt, de arbeidswet 'in het landsbelang' te doorkruisen. (Dat landsbelang was in 1957 wèl heel iets anders dan nu: toen werd namelijk al het buitenlands kapitaal genaast en verjaagd.De minister voor arbeidszaken, Moersa- lim, is inmiddels vervangen door prof. Sadli. die tot dan voorzitter was van de commissie voor buitenlandse investeringen en nog steeds lid is. Toen De Boers arbeidsgeding in feite al verloren was hoe duidelijk hij ook in het gelijk was gesteld kwam voor hem als een grote troost in juni 1971 een klinkende overwinning in de smaadzaak. Het hof te Medan beves tigde de uitspraak van de rechter in Pematang Siantar: een schadevergoe ding van honderdduizend roepia was niets voor buitenlandse employées op dit niveau, er werd dan ook 182.000 dollar van gemaakt! Ofschoon door iedereen, ook door zijn eigen advo caat, kansloos geacht, tekende Goodye ar Sumatra cassatie aan tegen het vonnis. Tegelijkertijd werd de druk op alle kanalen naar de regering weer krachtig opgevoerd. Van de Indonesi sche ambassade in Washington waren bezorgde telegrammen binnengeko men. waarin op het gevaar van een verslechterend investeringsklimaat werd gewezen. Ook sultan Hamenko Boewono wierp zijn gewicht in de schaal: Hij maakte president Suharto attent op de bevoegdheid, welke uit het diplomatieke telegram uit Washington sprak. Tot het laatst toe bleef De Boer geloven in de onaantastbaarheid van de Indonesische rechtspraak. Maar zijn vrees groeit, nu er nog steeds geen publieke beslissing is gevallen over Goodyears verzoek om cassatie en hem tegelijkertijd door lagere ambtenaren is medegedeeld, dat de uitspraak tegen Goodyear zou zijn vernietigd. Als dat zo is, betekent het dat deze oud-verzetsheld uit Nederland in 1941 al opgepakt wegens een overval op het NSB-hoofdkwartler in Steen- wijk om lijsten met namen aan de SD te ontfutselen vergeefs bescher ming heeft gezocht, niet alleen bij de arbeidswetten maar ook bij de burger lijke wetgeving van Indonesië. Op vijftigjarige leeftijd tientallen pon den afgevallen door alle narigheid ziet hij het eind van zijn loopbaan onder ogen. 'One bad year with Goodyear' lijkt beslissend te zijn geworden. De Ne derlander Mulder met wie hij eens verdiept was in de vreemde nummer- dans op de geleverde motoren liep eruit bij Virco naar aanleiding van De Boers ontslag. En Goodyear is in Padang Sidempoean inmiddels aan de vierde manager sinds hem bezig. DEN HAAG 'Er is geen wanorde in de hervormde kerk. De actie richt zich vooral tegen een gang van zaken die na jarenlange besprekingen als afgesloten kan worden beschouwd, de actie benadeelt het werk van de kerk ernstig'. Dit zegt het persbureau van de hervormde kerk in een reactie op de beschuldiging van de werkgroep 'Om de kerk' dat door bureaucratie binnen de kerk daar een grote wanor de ontstaan is (zie ons blad van gisteren). Veel mensen hebben kennelijk geen benul van de plaats die de aarde als een bijna te verwaarlozen stofje in het heelal inneemt. Op de volkssterrenwacht Simon Stevin te Hoeven (N.B.) heeft men daar merk waardige ervaringen mee. Sedert 1970 organiseert men eenvoudi ge astronomische cursussen. De vra gen die door de cursisten worden gesteld getuigen dikwijls van volstrek te onwetendheid. Heel mak houdt de wetenschap op met de eenvoudige me dedeling dat de aarde om de zon draait. Daar is de kennis van de cursist dan mee uitgeput. Toch is er een groeiende belangstel ling voor het onderwerp. Op de volks sterrenwacht wijt men dit onder meer aan de rijkelijk gedemonstreerde re sultaten mn wat met een voorlo pig wat overtrokken term 'ruimte vaart' heet. Op de volkssterrenwacht maakt men zich nu klaar om de zesde groep cursisten op te vangen. De lessen beginnen 6 oktober. De stof is over IC cursusavonden verdeeld (irijdag- avonden van 8 tot 10 uur) en trekl niet alleen mensen uit de omgeving van Hoeven, maar ook geïnteresseer den die bereid zijn op de cursusavon den honderden kilometers achter het stuur te zitten. De gedoceerde stof strekt zich uit van onze nabuur in hét heelal (de maan tot de verst verwijderde sterrenstel sels en de bouw van de kosmos. Uitvallers zijn er onder de deelnemers praktisch niet bij. De kosten zijn laag. De cursist betaalt 35 gulden voor de hele serie, en geniet dan bovendien het voordeel dat het lesma teriaal door de sterrenwacht wordt verstrekt. Het instituut iverkt met 60 procent subsidie van het ministerie van cultuur, recreatie en maatschap pelijk werk. Een groot gedeelte van elke let wordt besteed aan het praktische werk met telescopen en andere instrumenten van de sterrenwacht. Daar zit niet de idee achter dat de argeloze cursist t.z.t. zijn laatste spaarcentjes zal uitgeven aan kostba re apparatuur, om tenslotte op zijn flatje, zes-hoog, een telescoop door het keukenraam te steken. Wel is het de bedoeling dat zij of hij de waarge nomen sterren en planeten kan lokali seren en de sterrenbeelden herkent in de praktijk. ln verband met het praktische werk tijdens de cursussen maakt men de groepen niet groter dan dertig men sen. Zijn er meer aanmeldingen (vóór 30 september opgeven), dan worden twee groepen geformeerd. De cursist heeft het overigens niet bij de opge stoken kennis te laten. In de eerste plaats zal hem de weg naar zelfstudie worden gewezen, maar daarnaast be staat ook de mogelijkheid van een vervolgcursus. Vorig jaar is zo'n ver volgcursus gehouden. De meeste vragen die de cursisten gedurende de lessen plegen te stellen, betreffen de maan en de planeten (begrijpelijk na de recente Ameri kaanse en Russische experimenten), maar daarnaast wordt vrij frequent geiraagd naar het bestaan van 'buiten aardse intelligenties', of buitenaards leven. Maar daarover zijn uiteraard weinig zinnige dingen te vertellen. De sterrenwacht blaakt verder van optimisme, getuige tenminste een pers bericht, waarin staat dat het iedere deelnemer aan het eind van de cursus duidelijk zal zijn 'waar wij ons in het heelal bevinden'. De sterrenxoacht beweegt zich be halve op het gebied van de cursussen nog op meer terreinen. Zo kan men er praktijk opdoen in het slijpen van telescoopsplegels. Verder organi seert men bezoekdagen en manifesta ties met films, klankbeelden en expo sities. De directie van de Hallby gevangenis bij Eskilstuna In Zweden heeft een rekkelijke houding aangenomen tegenover een van de gedetineerden. Deze man, die naar dc naam Franz luistert, uit München afkomstig Is, en die in zijn gevangenschap trouwde met zijn Zweedse vriendin Margit, kreeg een vierdaagse huwelijksvakantie, door te brengen in een caravan die op het ter- rein van de gevangenis werd geplaatst. De caravan was door vrienden van Franz gehuurd. Het waterschap Regge en Dinkel heeft binnenkort afgerekend met de water vervuiling. Gisteren zijn vier nieuwe waterzuiveringsinstallaties in gebruik genomen. In de tien jaar dat het waterschap werkzaam is op het gebied van de waterverontreiniging zijn nu achttien openbare zuiveringsinstalla ties gebouwd. Verder is een erg grote installatie in Hengelo in aanbouw. Als deze volgend jaar in gebruik wordt genomen zal men het vuilwa- terprobleem goeddeels onder de knie hebben. Tijdens de opening van de vier instal laties is gisteren gezegd dat tot nu toe 65 miljoen gulden is geïnvesteerd. In de komende jaren zal daar nog eens 54 miljoen bij moeten komen. De vervuiling van Twentse beken is overigens niet een probleem van van daag of gisteren. Al aan het eind van de vorige eeuw (1897) werd gerappor teerd over vervuiling van het opper vlaktewater. Later werd dit nog erger omdat naast de rioollozingen van de steden het afvalwater van fabrieken kwam. Op het ogenbli kneemt overi gens de afvalwaterstroom van de ste den sterker toe dan die van de fabrie ken. 0 De hulpactie voor de slachtoffers van de windhoos op Ameland heeft tot dusverre 175.000 gulden opgele verd. Bij de overschrijvingen is ook een gift van prinses Beatrix en prins Claus. Zaterdag 23 en zondag 24 september wordt in het restaurant van de IJsselhal bij de Veemarkt in Zwolle door de plaatselijke postzegel vereniging Philatelica een groot inter nationaal poszegel week end georgani seerd. Vervolgens, en dat is dan op zaterdag 7 en zondag 8 oktober, is er de 35e jaarlijkse viering van de dag van de postzegel in Amsterdam. Er wordt dan een grote postzegeltentoon stelling gehouden en voorts is er een ruilbeurs. Prinses Beatrix zal woensdag 20 september in de Stads schouwburg in Amsterdam de eerste langspeelplaat met voordrachten van Albert Vogel uit het werk van Louis Couperus in ontvangst nemen. De plaat is bestemd voor het onderwijs op scholen en universiteiten. Onder leiding van de stafoffiaier recherche zaken van de rijkspolitie in Breda, majoor K. de Maat, vertrekken vrij dag 8 september 54 politiechefs naar Canada om met hun collega's daar van gedachten te wisselen over het politievak. In het jaarbeurscongres- centrum in Utrecht wordt zaterdag 30 september het tweede deel van het congres 1972 van de Europese Bewe ging gehouden. Koningin Juliana zal een deel van deze bijeenkomst, waar in toespraken zullen worden gehou den door onder meer prins Claus en minister-president Biesheuvel, bijwo nen. "Simpklns, als Je je loon wilt hebben, zul je precies als iedereen in de rij moeten."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7