Voor demonstratie bij kazerne zware straffen geëist I Leraren in acht soorten Buitenlandse Zaken wilde greep krijgen op Afrika Centrum en Samengaan NVV NKV leidt tot verzwakking overleg Haagse Comedie bestaat 25 jaar Gewestelijk Orkest Zuid-Holland met ondergang bedreigd Edenaar ontvoert twee baby's uit ziekenhuis Raadsman noemt eisen buiten proportie Tailleurs met speciale kragen personalia ROUW/KWARTET VRIJDAG 1 SEPTEMBER 1972 BINNENRAND/KUNST T9/K13 fan onze verslaggever SlRNHEM Wegens samenspanning tot militair oproer, muitérij of ongehoorzaamheid, zoals liet in iet Nederlands militair strafrecht wordt geformuleerd, heeft de auditeur-militair, mr. J. Bekke- ing, gistermiddag voor de krijgsraad in Arnhem vrijheidsstraffen, die varieerden van één tot twee naanden onvoorwaardelijk, geëist tegen tien dienstplichtige soldaten uit de Prinses Margrietkazerne e Wezep. De raadsman, mr C. Langelaar uit \msterdam, vond deze geeiste straffen miten alle proporties voor militairen, !ie een sit-down-staking hielden, om- at zij het er niet mee eens waren, dat een van hun Wezepse kameraden, ïerrit Siebrand van de 101-staf, naar fieuwersluis werd gestuurd. Als je niet beter wist", aldus de aadsman, „zou je bij deze verouderde ermen denken, <lat me nplannen had ;esmeed om de hele generale staf te onthoofden'. Mr Langelaar hoopte dat le militaire wetgeving, waarvan der- jelijke termen sommigen op een lwaalspoor brengen, snel zal worden veranderd. Een zaak die zich op 14 julo in Wezep afspeelde, bracht de tien kna- zes langharige, twee kortharige in twee met haar tussen kort en lang n, voor de door mr P.E. Kloots gepresideerde krijgsraad. Men hield net 43 man op het terrein van de 'rinses Margrietkzeme een sit-down- taking. De Koninklijke Marechaussee wilde een aantal van hen met volks- wagenbusjes afvoeren, maar döor aan e haken, werd dat bemoeilijkt. Aan deze demonstratie ging een ver- loden soldatentribunaal vooraf, waar- het tot een plan de campagne kwam. Kwestie van 'samenrotting', zo als het militair strafrecht zegt. Dat alles had weer een aanleiding. Gerrit Siebrand was naar Nieuwersluis ge zonden omdat hij tijdens een vor- tningsles had gezegd: 'Dar interesseert me niet'. Het betrof een afbeelding van handgranaten. Zonder te kijken had hij het boek doorgegeven. De jongelui gingen demonstreren, hoewel Gerrit Siebrand nog diezelfde dag weer was vrijgelaten. Zij zeiden dat dat hun niet door hun superieu ren was meegedeeld, die het nog niet geweten zouden hebben. AANGEHOUDEN Gerrit Siebrand moest gistermorgen terecht staan wegens opzettelijke on gehoorzaamheid. Zijn zaak werd aan gehouden, omdat hij een andere ver dediger wilde, die het met hem eens zou kunnen zijn, dat het in dit geval niet om een dienstbevel ging. Het tiental dienstplichtigen uit Wezep gaf de feiten toe, doch niet de gedachte aan een oproer. Auditeur-militair Bekkering was van mening,, dat het zwaartepunt lag bij het soldatentribunaal. Ook al was de demonstratie, de sit-down-staking, tenslotte niet doorgegaan, dan zou er nog sprake zijn van schuld An enke len kan metterdaad opruiing tot op roer ten laste worden gelegd. Er wer den door de militairen bovendien krijgstucht-ondermijnende geschriften verspreid. Ze namen het risico van misdrijven. Maar wij moeten het als speldeprikken zien. Gerrit Siebrand was mede aanleiding, doch het ging in wezen om intimida tie. De jeugd is ongeduldig, het moet te snel gebeuren, maar veranderingen dienen op democratische wijze tot stand te komen. De raadsman, mr Langeraar vond de gevorderde straffen, die globaal neer kwamen op één tot twee maanden hechtenis, onvoorwaardelijk, veel te hoog. Hij zei: 'Ik dacht dat de audi teur-militair bezig was een operette tekst voor te lezen, ware het niet dat hij tenslotte zulke onthutsende straf fen eiste. Deze straffen zijn buiten proporties. Buiten de feitelijke tenlas telegging deugt er niets van. Oproer en al die dingen zijn niet bewezen. Het is alleen een kwestie van een aantal jongens, die vonden, dat een vriend belachelijk zwaar werd ge straft. Jongens van 22 en 23 jaar. De auditeur-militair zal zich. toen hij eerstejaars student was, ook wel eens anders uitgedrukt hebben dan hij nu doet'. De uitspraak werd bepaald op 14 september. Onder de verdachten was ook een hoofdbestuurslid van de VVDM, door de auditeur-militair or ganisator-coördinator van de actie ge noemd. ('Alles lag al klaar in Utrecht'.) Eén van de verdachten was inmiddels afgezwaaid. Hij zal, indien de krijgsraad het schuldig uitspreekt, zijn straf niet in militaire detentie moeten uitzitten, maar als burger in de gevangenis. DEN HAAG Het ministerie van buitenlandse zaken heeft ge probeerd invloed te krijgen op het benoemingsbeleid bij het Afrika Studie Centrum van de Leidse universiteit. Dit naar aan leiding van een kritisch verhaal van een medewerker van het cen trum, Rob van Wesberge, over het Nedetrlandse beleid ten aan zien van Zuid-Afrika, dat dn Vrij Dr. B. Pruijt verwacht: Van onze sociaal-economische redactie HILVERSUM Dr. B. Pruijt. vice-voorzitter van het Nederlands Christelijk Werkgeversverbond, verwacht dat door de voorgenomen federatieve samenwerking tussen het NW en het NKV de overleg- struktuur een zekere verzwakking zal ondergaan, terwijl de conflict mogelijkheden zullen worden vergroot. Hij zei dit gisteravond tijdens een discussie in een radio-uitzending van de NCRV met de voorzitter van het christelijk nationaal vakverbond, de heer J. Lanser. en de CNV-bestuurder D. Grasman. In deze discussie over 'conflict en harmonie' verklaarde dr. Pruijt in dergelijke bundelingen een breuk in de helderheid van de over- Jegmogelijkheden te zien. Ook de heer I.anser sprak van ver minderde overicgmogelijk'heden. 'We kunnen ons afvragen of dergelijke concentraties wel bevorderlijk zijn voor de gewenste verdeling van macht en verantwoordelijkheid'. Te genover het standpunt van dr. Pruijt, dat het conflictmodel verworpen moet worden, stelde de CNV-voorzitter dat het harmoniemodel weliswaar de voorkeur verdient, maar dat het con flict (inclusief stakingsaktie) uitein delijk niet verwerpelijk is indien langs de weg van overleg en samen werking het doel (het verkrijgen van voorzieningen- die van wezenlijk be lang zijn voor de menselijke ontwik keling) niet blijkt te kunnen worden bereikt. Overleg Dr. Pruijt zei dat uit de stakingsakties van de laatste tijd (bouw,metaal, ha ven) niet mag worden afgeleid dat er sprake is van een doorgaande neiging naar het conflictmodel. 'Er is op dit punt een bepaalde cyclische beweging te constateren. Op het ogenblik zijn er verschijnselen waar te nemen dat het overleg weer eerder aan kracht wint dan dat het aan kracht inboet'. Over het doel van de vakbeweging een deel der vakbondsaktiviteiten te verleggen naar bedrijfscommissies van leden binnen de ondernemingen zei de heer Pruijt bevreesd te zijn dat dit zgn. bedrijvenwerk een vorm zal aan nemen, die zich mogelijk tegenover de werkgevers opstelt, hetgeen dan in strijd moet worden geacht met het doel van de ondememingsraad-nieu- we-stijl, die gebaseerd is op samen werking en overleg. De heer Grasman stelde daar tegenover dat het bedrij venwerk moet worden gezien als een ondersteuning van en een aanvulling op het werk van de ondernemings raad, althans zo ziet de christelijke vakbeweging het. cm Van onze kunstredactie DEN HAAG Omdat Hagenaars 'naar de comedie' gingen noemde Cees Laseur zijn nieuwe gezelschap De Haagsche Comedie. Die de buteerde met State of the Union op 5 september 1947. De Haagse Comedie (de ch viel af) bestaat 25 jaar. Alleen een goed gezèlschap blijft zo lang bijeen. De Haagse Comedie is daarom al Nederlands beste gezelschap. Nederland was gepubliceerd. De chef van de directie Afrika en Midden Oosten van buitenlandse za ken, mr. J. L. van der Kun, bleek zeer verbolgen over dit verhaal te zijn. Tijdens een vertrouwelijk ge sprek op zijn departement heeft hij de voorzitter van het bestuur van het centrum (waarvan hij overigens zelf ook lid is) prof. L. van Lier, gevraagd voor de benoeming van nieuwe mede werkers eerst contact op te nemen met Buitenlandse Zaken. Prof. Van Lier heeft dit echter geweigerd. 'Ik was niet erg gelukkig met dit verzoek, ik heb de heer Van der Kun erop gewezen dat wij als wetenschap pelijk instituut volstrekt autonoom zijn bij het aantrekken van nieuwe mensen. Daarbij staat hun weten schappelijke capaciteiten voorop', al dus de beer Van Lier. De PvdA-kamerleden Ter Beek en Masman hebben gisteren aan minister Schmelzer vragen gesteld over deze affaire. Zij menen dat mr. Van der Kim zonder medeweten van minister - Schmelzer heeft geprobeerd controle op de politieke betrouwbaarheid van de medewerkers van het studiecen trum in te voeren. Volgens prof. Van Lier is er over de politieke betrouwbaarheid echter niet gesproken. 'Buitenlandse zaken meen de dat het verhaal, door een mede werker van ons instituut, grote in vloed in Zuid Afrika zou hebben, waardoor er moeilijkheden zou kun nen ontstaan. Men meende dat de schrijver en journalistieke en fat soensnormen had overschreden. Na onderzoek bleek mij echter dat dit verwijt niet steekhoudend was. Op het instituut wordt overigens nog niet gevraagd naar ue politieke ach tergrond van de medewerkers. De we tenschappelijke capaciteiten staan, zo- Uit de herst-wintercollectie van Maison Kuiper. Favoriete tailleurs met speciale kragen, karakteristiek voor het seizoen. Links een tailleur van rood zwarte tweed. Het rechtse pakje is dubbelzijdig grijs. A'a achtervolging gegrepen Van een onzer verslaggevers UTRECHT 'Chauffeur, ramen dicht, kachel aan en naar Ede'. De ze opdracht kreeg de Utrechtse taxichauffeur A. van Engelen gister avond van de 32-jarige RR. uit Ede bij de ingang van het acade misch ziekenhuis in Utrecht. Eve ntevoren had R. geholpen door zijn 15 jarig schoonzusje, twee baby's de taxi ingedragen. Maar daarom niet alleen. 'Het beste' in de kunst is niet zo gemakkelijk te bepalen als in de sport. Het is geen hijgend het eerst aankomen, niet meer punten verzamelen, of tegen standers verslaan. Het is voortdurend voortgaan op niveau, met een paar Nederlandse hoogtepunten per sei zoen, in een eigen wel Haags genoemde-ensemblestijl en met te leurstellingen uiteraard, maar dan nog op niveau. De Haagse Comedie heeft dat vijfen twintig jaar, in zo'n kleine driehon derd opvoeringen (aanvankelijk twaalf premières per jaar) volgehou den. Iets wat de meeste gezelschappen en toneelleiders niet lukte. Het is Cees Laseur, tot aan zijn plotselinge dood op 1 januari 1960, en daarna Paul Steenbergen wel gelukt. Zij von den de toon, het repertoire, 'het ge zicht', waar uitgaand Den Haag van hield, en die door hun voorgangers Verkade, an der Lugt Melsert, Ver beek, de Meester al enigszins wa ren bepaald. BUITEN DEN HAAG Buiten Den Haag was er trouwens ook overal publiek dat de voorstellin gen van De Haagse Comedie waar deerde. Het gezelschap zat jarenlang goed en als het ooit een typisch vertrouwd en hecht gezelschap van en voor het 'establishment' had kunnen blijven, dan in Den Haag wel. Vooral nadat het minder aan spreiding ging doen. Maar daarbij hebben Paul Steenbergen en zijn medewerkers het niet gelaten. WERKGROEP In 1960 al speelde een Werkgroep, boven in de schouwburg, in 'Ilct Paradijs' Pinter, Mrozek, Arrabal. Buitenlandse regisseurs Scharoff in '50 al, Erwin Piscater, Peter Wood, Michael Croft. Zadek met Voorjaars- ontwaken in 1966 om maar enke len te nomen brachten iets anders. En in 1969 was de Oosterkerk eerst repetitieruimte verbouwd tot het HOT, een eigentijds nieuw thea tertje voor experimenten en een nieuw, jong, publiek. Daarbij kwam dat Paul Steenbergen) en zijn artistieke leiders (Joris Diels^ Helen Simonis) zich voorzichtig en geleidelijk terugtrokken voor de joi> geren, Carl van der Plas. Wim van Rooij, Guido de Moor, die in hun jaren bij de Haagse Comedie geleer fd kunnen hebben hoe zo'n gezelschap moet 'worden geleid. De oude kern 'is er trouwens nog altijd bij. Het \<j- fentwintigjarige bestaan, toch wel Iets bijzonders, zou aanvankelijk maar zeer bescheiden, zo niet gevierd Wor den. Met niet meer dan een boekje waarin Pierre II. Dubois een kort overzicht schreef, S. Carmiggelt een gesprek met Paul Steenbergen weergaf, Hella S. Haasse haar indruk ken gzf over Ida Wasserman dSe er altijd bij was en Jan Paul Bqesser Carl van der Plas interviewde.} Met nog zeventig bladzijden foto's va^ ver schillende voorstellingen zjonder vermelde namen en een lijst van alle gespeelde stukken, is dat, weÜ heel beperkte, boekje dan vol. Macar de getrouwe bezoekers een bewonderaars van de Haagse Comedie geeft l>et wel steun aan de vele goede herinnerin gen: aan Cees Laseur en Paul' Steen bergen in hun grootse rollen,jaan Ida Wasserman, Myra Ward, Fie darelsen, Dalsum in zijn laatste speeljaren, en Ko van Dijk die bij de Haagde Come die volgroeide, aan teveel om op te noemen, en vooral ook aan »de voor stellingen en de ontwikkeling; die van de Haagse Comedie, volgens velen, set beste Nederlandse toneelgezel schap maakten. i I B. H. 25 Jaar Haagse Comèdie, uitg. Nijgh van Ditmar, geb. jJlO,— De chauffeur vond het we) een vreemd tijdstip om twee baby's uit het ziekenhuis te laten vertrekken, maar schonk er verder geen aandacht aan. In het ziekenhuis was toen de taxi nauwelijks het stadscentrum had verlaten, al grote paniek ontstaan. De man en zijn schoonzusje waren in de kraamafdeling op bezoek gekomen om de drie weken geleden geboren tweeling van R. te bezoeken. Voordat het personeel van de kraamafdeling wist wat er gebeurde had R. dc kinderen in de arm genomen en hol de hij het ziekenhuis uit. De portier van het ziekenhuis was er echter in geslaagd het nummer van de taxi te noteren en belde de politiö^ als gezegd, voorop. Van een aantal medewerkers weet ik niet eens wat voor politieke richting zij hebben'. Prof. Van Lier ontkende ook dat het die meteen de achtervolging inzette. Op de afrit naar Veenendaal op de rijksweg Utrecht slaagde de politie erin dc taxi in te halen en tot stoppen te dwingen. De taxichauffeur had al eerder gemerkt dat er iets niet in orde was. Toen even voorbij Drie bergen hem duidelijk werd dat ze werden gevolgd, riep de ontvoerder, die later de vader van de tweeling bleek te zijn, dat er niet gestopt moest worden. 'Ik geef mijn kinderen nooit meer terug', riep hij. Toen de politie de wagen tot stoppen had gebracht, stemde de vader na een lang gesprek toe dat zijn kinderen naar een ziekenhuis in Veenendaal zouden worden gebracht. Op dat mo ment arriveerde een van de artsen van de kraamkliniek met twee cou veuses. Hij smeekte de over zijn toeren zijnde man de kinderen daarin te leggen, daar anders de gevolgen rampzalig konden zijn. Zijn argumenten departement druk had uitgeoefend om maakten zo'n indruk dat hij na een zijn zin door te zetten. 'Er valt geen 1 minuut of tien kon terugrijden naar ons uit te oefenen, wij gewoon niet onder druk Albert van Dalsum en Paul Steenbergen, een karikatuur uit het boekje '25 jaar Haagse Comedie'. pressie op laten ons zetten', verklaarde hij. De kamerleden Ter Beek en Masman hebben minister Schmelzer de vraag voorgelegd op grond van welke over wegingen het ministerie zich met de gang van zaken op het studie-centrum heeft ingeatlen. Zij willen ook weten welke criteria er gelden voor 'politie ke betrouwbaarheid' en dit in relatie tot de academische vrijheid. het academisch ziekenhuis met de tweeling bij zich. De kinderen hebben j»een nadelige gevolgen van de ontvoe ring opgelopen. ie vader is overgebracht naar het loofdbureau van politie. Als reden Voor zijn daad vertelde hij van plan te zijn te gaan scheiden van zijn tweede vrouw, bij wie hij vijf kinde ren heeft, van wie er drie in kinder tehuizen worden verzorgd. Dit lot wil de hij de tweeling besparen. Leerlingen kiezen niet zonder meer voor 'democratisch' lesgeven Van onze kunstredactie DEN HAAG Het Gewestelijk Orkest voor Zuid-Holland, het drukst bezette orkest van Nederland, wordt met ontbinding bedreigd: in ok tober kunnen de salarissen niet meer worden betaald als er niet op zeer korte termijn ingrijpende hulp wordt geboden. Van onze onderwijsredactie NIJMEGEN Hoe geven lera ren les, hoe reageren leerlingen daarop en hoe zou je die twee kunnen combineren? Dat is, zeer schematisch, de kern van het on derzoek, waaraan het Nijmeegse Instituut voor Onderwijsresearch drie jaar geleden begon en waar over nu een eerste rapport ver schenen is. Doceerstijlen heet dit rapport; het is de bedoeling het te laten volgen door een rapport over hoe leerlingen reage ren op die doceerstijlen. In een laat ste onderzoek zal het NIVOR probe ren de beste afstemming van docent en leerling in een experiment te vin den. Aan het onderzoek (dat door de stich ting voor onderzoek voor het onder wijs gesubsidieerd werd) deden 103 docenten wiskunde en Engels mee, die in de tweede klas van het HAVO les gaven. Vier lessen van elk van hen (twee maal twee met een tussen poos van een half jaar), werden met een camera vastgelegd. Zo kon het gedrag in de klas, het taalgebruik van de docent, zijn gebaren, zijn manier van lesgeven zo precies mogelijk ge noteerd worden. Daarnaast legden de onderzoekers de leerlingen (bij elkaar waren dat er bijna vijfduizend een uitgebreide lijst omschrijvingen van de docent voor, waaruit men een groot aantal mocht Onderzoek naar 'doceerstijlen' aankruisen, waarvan ze vonden dat het op de leraar van toepassing was. Dat waren aanduidingen alj: 'behan delt veel leerstof', 'geeft je de kans om ook wat te zeggen', 'geeft vaak beurten' en 'eist stipte gehoorzaam heid'. Nadat al deze gegevens uitgewerkt waren, waren de onderzoekers in staat 35 algemeen voorkomend edoceerken- merken te onderscheiden. Op grond van die kenmerkenbleken de docente- nin te delen te zijn in acht soorten, acht 'doceertypen', die twee aan twee eikaars tegendelen vormen. Om er een paar te noemen: De leraar kan leidinggevend in de klas zijn, hij kan ook begeleidend zijn. Hij kan normerend zijn. willen aangeven hoe het moet in de klas. Hij kan ook accepterend zijn, dat wil zeggen; de klassesituatie als gegeven aanvaarden en daar niet meteen zijn normen opdrukken. Autonoom In het algemeen heb je twee grote hoofdstromen: de autonome leraren en de leraren die de leerlingen aan bod laten komen. Sommige docenten bleken op het ene gebied autonoom te zijn en op het andere gebied juist niet. Verschil tus; sen oudere en jongere leraren konden de onderzoekers niet ontdekken, wel bleek er verschil te bestaan tussen MO-leraren en universitaire leraren. Mo-'ers bleken vaak over de hele linie autonooom of juist niet autonoom, terwijl dat bij universitaire leraren nog wel eens wisselde. MO-leraren bleken dus meer aan het vaakste voorkomende type te voldoen. Het NIVOR kon uit de reacties van de leerlingen constateren dat die 'lei dende' docenten onordelijk en ondui delijk vonden, en de begeleidende docenten ordelijk en duidelijk. De leraar die de kennis bij de leerling stimuleert werd persoonlijk gevonden, de leraar die de kennis oplegde aan de leerlingen, zakelijk. Tenslotte vonden dc leerlingen de leraren die zelf wilde bepalen hoe het in de ktas zou toegaan formeel, orde lijk en zakelijk. Als de docent echter de situatie in de klas als uitgangspunt accepteerde, vonden zijn leerlingen hem amicaal, persoonlijk en onorde lijk. Niet zonder meer Over het algemeen bleken de leerlin gen niet zondermeer te kiezen voor democratisch lesgeven tegenover auto ritair. Alleen bij het verschil tussen leideren begeleider kozen ze voor het laatste type leraar. Het NIVOR gaat ervan uit dat elk leerling ergens zal moeten kunnen gedijen. Vandaar ook dat uitdrukke lijk vermeden is doceerstijlen te ka rakteriseren als goed of slecht. Het gaat niet om goede of slechte leerlin gen en leraren, maar om een goede of slechte combinatie van belden. Het NIVOR gaat er ook van uit, dat het uitzoeken van doceerstijlen en de reacties van leerlingen daarop nooit als selectiemiddelen bij de lerareno pleiding gebruikt kunnen worden. Maar dat dat gevaar erin zit, ais zou blijken dat liet merendeel van de leerlingen het best zou reageren op twee tot vier bepaalde doceerstijlen (dus dat Ieraren met een andere do- ceerstijl minder gewenst zouden zijn) zagen de NIVOR-underzoekers wel in. Met de NVV-bond Algemene Neder landse Organisatie van Uitvoerende Kunstenaars (ANOUK) is contact op genomen. Naar aanleiding hiervan zijn de 37 musici ingelicht. Samen met de vakbeweging is een spoedau- ZIEKENHUIS Prof. dr. 1I.K.A. Vis ser legt vandaag zijn functie als me- disch-adviseur van het Academisch Ziekenhuis Rotterdam/Sophia Kinder ziekenhuis en Zuigelingenkliniek neer. Prof. Visser is vanaf 1 juli 1967 hoogleraar kindergeneeskunde aan de medische faculteit Rotterdam en hoofd van de afdeling kindergenees kunde van het AZR/Sophia Kinderzie kenhuis geweest en was daarnaast me disch directeur van het zelfde zieken huis. Gezien de voortdurend toenemen de werkzaamheden zal hij zich tot de eerstgenoemde taken van patiënten zorg, onderwijs en onderzoek beper ken. Medische directeur wordt in zijn plaats de heer D Vervat, hoofd van de afdeling kinderchirurgie van hel AZR/Sophia Kinderziekenhuis. diëntie bij minister Engels van CRM aangevraagd. Het orkest wordt door zijn functie als begeleidingsorkest voor vele koren en als orkest voor jeugd- en schoolcon- certen, niet (als de 19 andere Neder landse beroepsorkesten) door de over heid gesubsidieerd. Er zijn wel subsi dies van de provincies en ook enkele steden dragen bij. De musici verdienen de minimumsala rissen van de schalen van de door het rijk gesubsidieerde orkesten. De rela tief sterk gestegen salarissen zijn een uit zijn krachten gegroeide begrotings post geworden, aldus het bestuur. De salariskosten voor de overigens orkes ten worden voor de helft door het rijk betaald en de leden hebben een ouderdomspensioenvoorziening, die de musici van het Gewestelijk Orkest ook moeten ontberen. Nagegaan wordt nu in hoeverre de afgesloten contracten met koren, scho len en overige uitkopers kunnen door gaan. Het bestuur heeft regering, par lement. de provincie Zuid-Holland en de subsidiërende gemeenten op de hoogte gebracht van de noodtoestand. SAN CLEMENTE (Reuter) Presi dent Nixon heeft het ontslag om ge zondheidsredenen bekendgemaakt van zijn ambassadeur in Parijs, Arthue Watson. Deze had op advies van zijn arts ontslag gevraagd, omdat hij aan asthma lijdt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 13