d8|,(n890()9|
Tante Leen: 'M'n liefste
rens is nog eens te mogen
:ingen voor de koningin'
<?pn
De Keizerin van de Jordaa n over: hippies, Johnny,
oud worden en kinderbijslag
s
Ideaal voor het weekeinde
Pasop:
_J DUW/KWARTET MAANDAG 21 AUGUSTUS 1972
BINNENLAND
T6/K9
door
hette visser
'n liefste wens is om nog
ns een keer voor de ko-
igin te mogen zingen.
dat zou ik een hele eer
iden. Bijna alle Jordane-
i houden van het Konink-
j Huis.' Tante Leen zit
iter de kassa van haar
op de Nieuwendijk in
isterdam. Achter de tap-
st staan twee foto's keu-
ingelijst: één waarop
hte Leen met prins Bern-
rd en één samen met Pie-
van Vollenhoven en
nses Margriet.
toen zei Margriet heel lief:
geloof dat Tante Leen ook
ig op de foto wil. Nou, dat
ook zo. Die foto is met
«jaar genomen, toan met
show van Seth Gaaikema.'
is de keizerin van de Jor-
\j n, maar ze is al jaren niet
ter in de door haar veel be-
gen stadswijk geweest. 'Wat
et ik er doen? De Jordaan is
meer als vroeger. Er wo-
allemaal kunstenaars en
ienten, heb ik gehoord,
any (Jordaan) woont in Be-
(\rijk. Ik woon hier boven de
/ri met me man. Ik ben bij
j ar veertig jaar getrouwd.
eerste man is in de oorlog
ambardeerd. Hij moest in
Island werken.' Tegen bar-
jMteer Hannie: 'Is er nog plaats
|B die meneer en mevrouw?'
ilte Leen kan alles tegelijk,
^vpeelt een spelletje met dob-
JBtenen; ze slaat de kassa aan:
JFW; drinkt, zingt en kijkt
ng de zaak in. 'Kijk ik
ng? Me moeder keek ook zo,
r ze was heel lief. Ik kan
me eigen niet zeeeen of ijf
:n. Me moeder had zestien
eren. kom daar vandaag
_tens om. Ik had laatst een
a in de zaak en die had vijf
ffen. Hij kreeg 1100 gulden
srbijslag. Mijn moeder heb
1 een cent gehad.'
ssen ratelt de kassa, rollen
dobbelstenen over de bar
het café en griiot Tante
i de microfoon. Gezeten op
hoge barkruk met haar voe-
op een vat met bier dat
;r de tapkast staat, zingt ze
de Jordaan, waar de bloe
voor de ramen staan, hats-
Wanneer het lied 'Kleine
eren worden groot' wordt
ngen, pinkt een belegen da-
lit Assen een traantje weg.
;e Leen als het lied uit
'De mensen komen hier
toe uit het hélé land. Ze
in me zien en ze willen me
Ik kan goed gezichten
louden. Die man daar. die
m hie- een jaar of zeven
lmatigDe man in kwestie-
naai de artieste toe en
'Kenl u m#> nog?' 'Ja.' zegt
Leen. 'ik 'ng het toen u
en ku am
■'S
^^rijgt van rip meneer een
impti
lein
Han"
In een
:ohenkt bar-
een slokje
sherry. 'Proost meheer,' roept
Tante Leen en ze slaat een
gulden aap op de kassa.
Tirite Leen heeft geen zin om
haar levensverhaal nog eens te
vertellen. 'Dat kennen de men
sen zo langzamerhand wel. Ze
weten dat ik zeventien jaar ge
leden met Johnny als eerste
twee eindigde op een wedstrijd
voor de Beste Stemmen van de
Jördaap. De» mensen wéten nou
Aved dat -ik- een café heb.' Zo'n
jaar of zevenentwintig geleden
was het anders gesteld met
Leen Jansen. Toen boende ze
de trappen van de effectenbeurs
waar ze als werkster was aange
nomen. 'Ik heb nou zelf een
werkster. Vijftien jaar heb ik
geboend. Ik heb een zwak voor
werksters. Ze zijn graag bij me.'
Het café wordt voller en de ene
consumptie na de andere krijgt
Tante Leen aangeboden. Ze
pakt weer de- microfoon en
zingt haar eigen platen mee die
in de juke-box zitten. Ze zingt
over verliefd-zijn.
Als het lied uit is wordt er
geklapt. Tante Leen kijkt voor
zich uit en zegt: 'De jeugd van
tegenwoordig- nee, die Vondel-
parkjeugd, dat zie ik niet zit
ten. Vroeger werd er een arme
sodemieter opgepakt als hij
geen twee kwartjes op zak had.
Nu doen ?e maar. Ze liggen
maar op die pleinen noem
me eens één land waar dat
kan?' Maar ze doen toch geen
kwaad? 'Ja. dat zal wel, maar ik
houd er niet van. Mijn zoon is
vijfentwintig jaar. Nou, hij
heeft nog geen stickie gerookt.
.Asteblief't zeg, ik heb een nor
maal kind.'
Ze vertelt dat ze een kleinkind
heeft. Een jongetje dat Gaby
heet en twee jaar en vijf maan
den oud is. 'Ik hoop dat ik nog
lang me kleinkind mag meema
ken. Nee, ik bemoei me niet
met z'n opvoeding. Daar treed
ik niet in.'
Ze schudt de dobbelstenen en
zegt: 'Ik neem nog één revan
che.' En tegen mij: 'Dat is Jan,
die komt uit Winschoten. Hij
zit hier iedere dinsdagavond.'
In de zaak afdragen
Tante Leen deelt mee dat ze er
voorlopig nog niet mee op
houdt. Ze blijft zingen en ze
blijft in haar café ook al wordt
er gefluisterd dat ze van de
zaak afwil, maar niet kén omdat
niemand het café wil kopen
zonder Tante Leen erin.
'Ik ben nou zestig en goed ge
zond. Ik hoop alles nog lang vol
te houden. Hoe ik zo jong weet
te blijven? Ja, dat kan ik met
van me eigen zeggen. Ik hou
niet van 's avonds laat door
gaan, misschien zie ik er daar
om wel goed uit. M'n kleren?
Ach, soms laat ik ze maken en
een andere keer zie ik iets
leuks in een winkel. Kijk, je
kan niet twee keer met dezelfde
jurk op de televisie verschijnen.
Nou, dan draag ik ze hier in de
zaak verder af.'
Ze blikt weer ernstig de zaak
in. Groet nieuwe klanten en
slaat drankjes aan. Ze zegt dat
de tijden zo veranderen. Vroe
ger, met Johnny Jordaan, toen
was het allemaal anders. Waar
om is het nooit iets tussen haar
en Johnny geworden? Als je zo
als artiesten met elkaar op
trekt
Tante Leen lacht: 'Ha, toen
John nog een kind was, was ik
al getrouwd. Nee. met Johnny
zou ik nooit kunnen leven. Hij
is heel anders. Als je dat ziet-
vandaag de dag: al die artiesten,
ze trouwen en scheiden maar.
Hoe dat komt? Kijk, dat zal ik
je vertellen. Die zangeres rijdt
met die drummer mee en dan
moeten ze bijvoorbeeld op
Texel spelen en kunnen niet
meer terug naar huis. Begrijp
je wat ik bedoel?
Handtekening1
Er schuift een meneer met
Vlaams accent langs Tante
Leen. Hij legt een bierviltje
voor haar neer en gebaart dat
er een handtekening op gezet
moet worden. 'Wij komen uit
Mechelen.' zegt hij. 'We houden
erg van uw muziek.' 'Ja', zegt
Tante Leen, 'Mechelen, waar de
meubels vandaan komen.' Ze.
geeft het viltje aan de Meche-
laar en zegt: 'Ik verkoop hier
ook me platen hoor. Daar zet ik
ook m'n handtekening op.' De
meneer uit Mechelen hoeft' geen
nlaat. Wel nog een pilsje.
'Heb ik weer verloren?' vraagt
Tante Leen aan Jan uit Win
schoten. 'Ik ben niet gelukkig
in het spel.' Wel in de liefde?
'Ja, wèl ln de liefde. M'n twee
de man is een schat.' Denkt u
nog wel eens aan uw eerste
man? 'Ja. iedere dag.' zegt Tan
te Leen.
Na geproost te hebben met een
vrachtwagenchauffeur die nog
moet rijden, zegt ze: 'Ik hang
aan het leven. Ik wil graag oud
worden. Bang om dood te gaan?
Nou. nee. ik heb niemand
kwaad gedaan. Er gebeurt wèl
veel kwaads in de wereld Het is
allemaal zo ruw. Zo hard. Vrou
wen die van hun tassen beroofd
worden. Al die moorden. De
mensen Zijn zo agressief. Ik heb
er geen verklaring voor. Het zal
ook wel door de oorlog komen.'
De potpourri is weer ingedrukt
en Tante Leen grijpt de micro
foon: 'Ook al verdienen we dan
een ton, we blijven Tante Leen
en John.' En ze zingt, aange
gaapt door tientallen provincia
len, omhuld door sigarettenrook-
en bierlucht, over de Jordaan
waar nog steeds de jongens en
de meiden dansen gaan. hatsjé
al zijn het tegenwoordig dan
studenten en kunstartiesten.
De zoon van
Ko van Dijk
Bobbie Brooks uit Amsterdam heeft zich nooit gestort in
buitensporige mode-ontwerpen. Misschien dat daarom veel
vrouwen nog steeds graag de mode van Bobbie kopen. Dit
nantalonpak van geblokt Amel jersey kost ongeveer 90
Tulden. Het is om zo te zeggen een 'keurig' en toch 'vlot'
pakje dat ideaal is voor een vakantieweekeinde. Bobbie
Brooks bracht het op de markt en het zal dan wel weer niet
d allerlaatste mode vertegenwoordigen, maar éantrekken
kun je het in ieder geval wél.
Charles en
de liefde
Prins Charles van Engeland
heeft besloten dat hij zijn echt
genote persoonlijk zal uitkiezen.
Daar lijkt het tenminste op,
want hij wil niets weten van de
mooie prinses Caroline die hem
door zijn moeder is bedacht.
Charles schrijft, telefoneert en
vertoeft af en toe met Georgina
Russel, moderedactrice van het
Franse blad Vogue. Toch is
prinses Caroline van Monaco
niet tevergeefs naar een Britse
kostschool gegaan: ze heeft nu
James van Kent ontmoet en ze
vindt hem leuk.
Garnalensla
Het leven van
Carla Schmelzer
'First-lady' Caria SchmeLzer
ontbijt 's morgens vroeg om
acht uur met het hele gezin. 'Ik
vind het erg belangrijk dat er
tenminste één ogenblik op de
dag is dat het gezin compleet
is.' zei ze laatst. 'Mijn dag be
gint meestal bij de kapper. Ik
krijg het zelf niet voor elkaar
om mijn haar zó te kammen dat
het voor alle gelegenheden
toonbaar is. En als vrouw van
de minister van buitenlandse
zaken moet je er op zeer onver
wachte momenten goed ver
zorgd uitzien.'
100 gr. mayonaise
1 citroen
zout, suiker
2 appels
l augurk
1 banaan
2 eieren
blikje mandarijnen
125 gr. garnalen
Meng de mayonaise met het sap
van een halve citroen. Maak
één en ander op smaak af met
zout en suiker. Schil de appels
en de bananen om ze vervol
gens in kleine stukjes te snij
den. Hak de hard gekookte eie
ren fijn en snijd de augurk in
stukjes. Meng dit alles met de
mandarijntjes en de garnalen
om het mengsel vervolgens met
de op smaak gebrachte mayonai
se te mengen.
Menutip: Garnalensla, lamskote
letten, gemengde sla, gebakken
aardappelen, roomijs met rode
bessen.
Hii s biina h.-t image kwijt
r'f ';on'n"sge/«nde Bram uit
de nmmune. Hij trad een
•■•■•i-'d of wat geleden op in
Indonesië en begreep toen dat
veel Nederlanders heimwee heb
ben naar dat land. PAUL VAN
"LIET had gisteravond zijn
laatste voorstelling in het Kur-
haus en begint half september
met zijn one-man-show aan een
-nnde dnor Nederland.
Is Indonesië écht zo'n mooi
'•i. verschrikkelijk mooi. Het is
m<vvste land dat ik tol nu
oe heb bezocht Het gekke is
al ic steeds d ngen herkenl.
"erhaK'n die je op school hoor-
plaatjes die aan de muur
hingen en wat mensen die er
hebben gewoond me in Den
Haag over Indonesië hadden
verteld.'
"eeft u er opgetre4cn?
'Ta. ik heb een serie voorstellin-
"en gegeven in Singapore, en
'atpr hen ik doorgereisd naar
'Tangkok en Hongkong. Het re-
oprioirp béstond uit nummers
van de laatste ia ren. Je moet
wnt meer irtlepgen dan in
Nederland, maar de mensen
hebben het allemaal best begre
pen.'
711" er geen taboes op het to
neel?
'Toch wel. Ik moest een verkla
ring ondertekenen dat ik geen
•-wetsende dingen over gods-
d'ensten zou zeggen. Niet over
ppn bengelde god. maar gewoon,
over religie in het algemeen,
"erder 's het onderwerp sex
♦aboe Nou. dat soort erappen
heb ik er dan ook uitgelaten
vinrien zc Nederlanders nog
aardig?
'Tk kreeg de indruk dat ze gek
on Holland zHn. ondanks onze
overheersing van destiids. Je
moet rekenen dat ze het na
onze teruetocht hens niet zo
'enk hebben gehad- vooral niet
in de iaren zestig.'
Oaat i» nog lang door met on
treden?
'De nnp-man-'-how waar ik half
cpntembpr het land mee intrek
biHft nn» een seizoen draaien
da-ima hem ik aan de laat-
ctp one man-show Wat er dan
T-hpnrt n>eet ik nog niet. Mis-
vpi n-p^r mot ppn ensem
ble beginnen of met een part
ner. Voorlopig zit ik nog voor
vier jaar onder de pannen.'
Ko van Dijk
De meest trotse vader van Den
Haag is ongetwijfelt acteur Ko
van Dijk. Iedereen die hem be
zoekt moet zich uitgebreid be
zighouden met 'de wolk' Peter-
Jan. 'Hij en zijn vrouw Pia
hebben mijn leven drastisch
veranderd', pleegt Ko dan te
zeggen. 'Er is nu alleen nog
maar mijn gezin en het toneel.
Geen kroegen meer, geen op
stap gaan met vrienden, geen
diep ln de nacht thuiskomen
Niks meer'.
Prinses Ira en
haar dromen
'Ik wil nèt zo beroemd worden
als Romy Schneider destijds.'
deelde de Duitse prinses Ira
von Fürstenberg (32) onlangs
mee. Met de mannen is het
voor haar afgelopen en ze wil
zich helemaal op een filmcarriè
re storten. 'Eén verschil met
Romy: ik wil zo beroemd blij
ven.' liet prinses-zijn heeft ze
wel gezien. 'Het adel-zijn krijg
je door je geboorte. Daar heb
ik nooit iets voor hoeven doen.
Ik wil nu na al die jaren iets
presteren en de mannen die tot
nu toe de hoofdrol hebben ge
speeld, vergeten. Ik ga zélf een
hoofdrol spelen. Ik doe het al
in mijn privleven en ik kan
het alle vrouwen aanraden:
denk meer aan jezelf. Je bent
altijd nog zóveel vrouw dat je
ook aan anderen denkt.'
Het zwemmen van
Hansje Bunschoten
'Ik heb eigenlijk een veel mooi
er leven dan andere meisjes.'
verklaarde zwemster Hansje
Bunschoten aan Barbara Plugge
van het weekblad EVA. Iedere
avond om zeven uur stapt het
zwemstertje (1.73 meter, 60 ki
lo) in bed. Uitgaan of tel evasie-
kijken is er voor haar niet bij.
Nu helemaal niet want ze moet
straks naar Mtlnchen. 'Ik ga
veel naar het buitenland en
ontmoet zo allerlei mensen. Die
anderen doen dat niet. Aan uit
gaan en zo hecht ik trouwens
ook niet zoveel waarde.'
spaarde huidbacteriën
Er is iets aan de hand met de deo
dorant. Steeds meer publicaties
waarschuwen. En hoe! De meeste
deodorants bevatten namelijk een
bicteriedodende stof. Waarmee de
huidbacteriën vernietigd worden.
Rigoureus. En waarmee - dat is
waar - óók de transpiratiegeur ver
dwijnt Even rigoureus. Maar on-
tevaarlijk?
Huidbacteriën (huidflora*) hebben
ten taak. Ze regelen het evenwicht
op onze huid. Ze beschermen ons
legen het binnendringen van ziek
teverwekkende kiemen. Zeer accu-
nat.
Vandaar dat zoveel deodorants
met een bacteriedodende stof huid
irritatie kunnen veroorzaken. Be
scherm het milieu.
Gebruikde goede deodorant!
Ran het imders? Natuurlijk. Dat
«wijst Therme. Een heerlijk ge-
•rfumeerdc, veilige deodorant,
det 'sinodor'. Een Franse stof, die
de huidbacteriën ongemoeid laat,
maar de geur - zeer snel - afbreekt.
Oók rigoureus. Maar veilig. Zon
der het milieu te verstoren. Zonder
huidirritatie te veroorzaken,
j^onk aan uw huid. Ga over op
Tacrine - de veilige 'alternatieve'
deodorant. Verfijnd geparfumeerd.
In elegant gedecoreerde spuitbus
*>n 110 gram netto. 5.75. Ver
krijgbaar bij 'de Bijenkorf, bij apo
theek en parfumeriezaak, bij par-
mmerie-afdelingen van de grote
Warenhuizen en natuurlijk bij uw
drogist.
Therme is een produkt van N.V.
mport Unie, Arendstraat 5, Hil-
*"um. Tel.: 02150-50547. Ver-
koopadressen op aanvraag.
De redactie behoudt zich het recht vooi
tor opname in deze rubriek ontvangen me
ningsuitlngen verkort weer te geven, Bi
publlkatie wordl met dc naam van df
inzender ondertekend. Brieven kunnen wor
den gezonden aan de lieer Joh. C. Francken
secretaris van de hoofdredactie van Trouw
Kwartet, Postbus 859. Amsterdam.
Boycot
Enkele -weken geleden had ik gelegen
heid in uitvoerige gesprekken met
0.a. vertegenwoordigers van de Kaapse
universiteit, het Instituut voor Ras
senverhoudingen en het Christelijk
Instituut de mening te peilen van
degenene die Ln Zuid-Afrika een an
der beleid voorstaan dan door de
regering van Zuid-Afrika wordt ge
voerd. Deze gesprekken geven mij
aanleiding tot de navolgende kantte
keningen bij de ontwerpresolutie van
de Wereldraad inzake een investe-
riijgsboycot.
1. Se.- boycot zal niet bijdragen tot
een_ betere .situatie voor de zwarte en
gekleurde bevolking. Deze bevolking
heeft wel degelijk geprofiteerd, zij
het in onvoldoende mate. van de
economische groei van het land.
2. Stagnering van de economische
groei betekent massale werkeloosheid
waarvan primair de zwarte bevolking
slachtoffer zal worden.
3. De groeiende oppositie zal in haar
arbeid van matiging en ombuiging
van het beleid door een economische
boycot sterk worden belemmerd. Een
dergelijke boycot zal immers zonder
twijfel leiden tot een nog verder
gaande verharding (verkramping) van
het regeringsbeleid op alle terreinen
van het maatschappelijke leven.
Wezenlijke veranderingen in Zuid-Af
rika kunnen niet door harde druk van
buiten af worden gerealiseerd. Een
nieuwe politiek zal van binnen uit
moeten groeien. Het daartoe noodza
kelijke bewustwordingsproces is in
Zuid-Afrika volop aan de gang, onder
de studenten en de jeugd in het
algemeen en onder verschillende an
dere kritische groeperingen in de sa
menleving, terwijl ook de semi- of
pseudo zelfstandige Bantoestanoverhe-
den en zelfs de Coloured Representa
tieve Council zich steeds duidelijker
en onafhankelijker manifesteren. Het
isoleren van Zuid-Afrika van de rest
van de wereld draagt niet bij tot dat
bewustwordingsproces. Kritische soli
dariteit selectieve contacten en selec
tieve hulp daarentegen wel. Investe
ringsboycot is in ieder geval een on
deugdelijk middel en dient derhalve
te worden afgewezen. Ik sluit mij
derhalve aan bij de bezwaren en argu
menten die door de erepresident van
de wereldraad, bisschop Zulu, als 'in
sider' tegen de ontwerpresolutie naar
voren zijn gebracht.
Wassenaar
N. J. Prinsen
Wereldraad van Kerken
De wereldraad /.egt geld te geven ten
bate van de slachtoffers van het apart-
heidbeleid. maar hij weet drommels
goed dat de communisten er wapens
voor kopen. Laten alle die hier in
Nederland lid zijn van de hervormde
en geref. kerken tonen dat ze Jezus
Christus als Redder en Zaligmaker lief
hebben en geen cent meer afstaan aan
de generale kas totdat het lidmaat
schap van de wereldraad is opgezegd.
Bergschenhoek
Jac. v.d. Kooy
Butler-mentaliteit
In Trouw/Kwartet van 15 augus'ns
werd onder de kop 'Wat bedoelen ze
in Veenendaal' ds Blomaards mem"!
weergegeven over het gebaar van dc
Veenendaalse gereformeerde dominees
om in 1973 af te zien' van trei .verho
ging van hun traktement. De inflat e
door loon- en prijsspjraal is ons grootr
ste probleem, maar niemand wil er
iets voor opofferen: Het gebaar uit
Veenendaal is groots, de beste preek
die ik in jaren hoorde. Het commen
taar van ds. Blomaard: 'wij verdienen
wat minder dan de gereformeerden,
dus daarom doen we niet mee' doet
me denken aan het gedrag van die
Engelsi butler. Hij deelde zijn heer
mee .lat hij van socialist 'bekeerd'
was tot liberaal. Want zei hij: Als ahc
lonen gelijk verdeeld werden, krijgt
ieder 300,- per maand, volgens de
socialisten. Sinds mijn salarisverho
ging verdien ik 301,- per maand, ik
zou er dus op achteruit gaan, daarom
ben ik nu liberaal. Kom Rond van
Nederlandse Predikanten, herinner u
de sociale bewogenheid van de Here
Jezus en zijn oproepen tot zelfver
loochening. Staak uw butlermenlali-
teit en neem het initiatief over.
Zaandam
S. J. Bonman
Dat milieu waar zo
verontrustend over geschreven
en gepraat wordt, dat milieu
gaat ons vrouwen óók aan 't hart.
Daarom nieuw in Margriet:
Positief milieubeheer -
série natuurverhalen docr
specialist Rien Poortvliet.
BON
JA. ik word ook abonnee van i
Margriet 80 cent per week en f
krijg als welkomstgeschenk I
het premieboek 1
„Veel liefs 1
van Margriet"^
waarin 32
liefdesverhalen 1
uit de
wereldliteratuur
I Deze bon In open enveloppe i
I zonder postzegel zenden aan: l
1 MARGRIET
J Antwoordnummer 3987
1 Amsterdam.
