Shane
999
Gould typisch Carlile produkt
Coler:
"Er is te
voorbarig
gewerkt"
Gouden Australische zwemmachine van 15 jaar in München doelwit van publiciteit
München
1972
hüW/KWARTET ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1972
iEEN UITWEG VOOR 'DE UITHOF'
ior Joop Holthausen
EN HAAG Voor het schaatscentrum De Uithof is geen uitweg
eer mogelijk. De Haagse gemeenteraad moet maandagavond wel
f zeggen op het voorstel om een fors aanvullend krediet beschik
te stellen van 3,9 miljoen gulden. Daarvoor is dit project, Ne-
irlands duurste kunstijscentrum, reeds te ver tot ontwikkeling ge
acht. Woorden als 'overinvestering' en 'prestige-object' zijn al ge
ilen. En dat terwijl de noodzakelijkheid van een kunstijsbaan in
ze grote bevolkingsconcentratie al meermalen is aangetoond.
Uithof is zonder meer een peper-
ur project. Reeds bij het opstellen
a de oorspronkelijke begroting
un vast te staan dat de Haagse
an in ieder geval één record zou
itigen: dat van de kosten. Met een
raamd bedrag van 8,3 miljoen gul-
is De Uithof daarmee alle Neder-
idse banen ver vooruit. Het is ech-
de vraag of De Uithof dat geld
■t gewoon waard was. Wim Rekker,
grote man van het eerste uur,
tent van wel. 'De eerste opzet was
alleen maar een 400-meter baan te
luwen. Maar in de contacten met
neente en andere instellingen werd
snel duidelijk dat er behoefte was
een combi-baan, een combinatie
400-meter-baan en ijshockeyhal.
initiatiefnemers hadden toen de
uze tussen een goedkoop en wat
lelijker te financieren huis of
duur, maar kwaliteits-huis. Er is
kozen voor de laatste opzet. Per slot
n rekening moet zo'n centrum lan-
«r mee dan een paar jaar en de
raring heeft geleerd dat het publiek
n eisen steeds hoger opschroeft'.
jzies
tt aanvankelijke actiecomité groeide
ïgzamerhand naar stichtingsbestuur,
dat stichtingsbestuur nam de oud-
ficier van de Koninklijke Lucht-
lacht, J. C. van Nes, de functie van
orzitter op zich. Maar met het vor-
tren van de bouw groeide de verwij-
ring tussen voorzitter Van Nes en
kele belangrijke mede-bestuursle-
n. Ruzietjes en intriges binnen het
stuur schiepen een ongezonde sfeer.
Rekker, man van het eerste uur,
ipte er tenslotte uit. 'Laten wij het
sar houden op een verschil in in-
cht tussen mij en de heer Van Nes.
had er geen zin in om door te
ian op deze manier*,
et hardwerkend stichtingsbestuur
ar zijn alle betrokkenen het wel
rer eens zag de geldzorgen met
reigende zekerheid boven het hoofd
roeien. Het werd steeds meer duide-
jk dat de gemeente Den Haag nog-
aals zou moeten bijspringen. De res-
ctabele garantie van 6,1 miljoen
ilden was niet toereikend. Boven
ra had de stichting met tegenslag te
impen. Voorzitter Van Nes: 'In de
rste maanden van het bestaan van
stichting moesten wij een flink
«el van onze energie wijden aan een
oces, waarbij zowel het stichtingsbe-
als de gemeente Den Haag ge
le waren. De EMS, eigenaar van
HOKIJ-baan voelde zich door de
len bedreigd in zijn monopolypo-
Weliswaar wonnen wij dat pro
ts, maar het kostte ons toch veel tijd
energie en die hadden wij veel
ter aan andere zaken kunnen beste-
ngelukkig
oekend naar oorzaken voor dat ge-
tldige gat in de begroting (3,9 mil-
»en gulden extra is zeker voor een
emeente als Den Haag een fikse
Wp) duikt steeds weer het verant-
«ordelijk orgaan voor dit prtject op,
tt stichtingsbestuur. De tragiek wil
echter dat het stichtingsbestuur lange
tijd maar werd uitgemaakt door één
man, de oud-officier Van Nes, die op
die post steeds eenzamer werd. Niet
ontkend kan worden, dat hij af en toe
wat ongelukkig heeft gemanoeu
vreerd, maar het gaat veel te ver om
hem in dat opzicht schuld in de
schoenen te schuiven. Hij heeft im
mers door zijn geweldige inzet
pro Deo deze zaak nog zo lang
draaiende weten te houden. PvdA-
gemeenteraadslid A. Wiersma slaat in
dat opzicht de spijker precies op zijn
kop. 'Ik heb geen behoefte aan het
zoeken naar schuldigen. En als dat
dan toch gedaan moet worden heeft
iedereen schuld, de gemeente, het
stichtingsbestuur en niet te vergeten
de burgerij, die bijna apatisch
reageerde toen op haar een beroep op
financiële medewerking werd gedaan'.
Feit is dat de geweldige stijging van
de bouwkosten de voornaamste oor
zaak is van het verzoek van B. en W.
om een aanvullend krediet. Mr. W. R.
Uithof, hoofd van de afdeling jeugd-
sport en recreatie in de gemeente
Den Haag stelt: 'De oorzaak moet
voor het grootste deel gezocht worden
in omstandigheden, die buiten het
bereik van wie dan ook liggen. Toen
de oorspronkelijke begroting ter tafel
kwam, waren die cijfers al weer ach
terhaald door de realiteit. De bouw
kosten stijgen in- het westen in zo'n
geweldig tempo, dat er bijna geen
begroting meer is op te maken. Je
kunt rustig stellen dat die stijging
één procent per maand bedraagt'.
Geen subsidies
Aanvankelijk is het stichtingsbestuur
ook uitgegaan van subsidies van de
Nederlandse Sportfederatie, van CRM
en van de provincie. Al spoedig werd
duidelijk dat er van de NSF in dat
opzicht niets viel te verwachten. In
maart vorig jaar was het besluit ge
vallen de subsidiekraan dicht te draai
en, resultaat van de tegenvallende
toto-opbrengsten. De kunstijsbaan in
Alkmaar had dat al eerder ondervon
den. Van CRM kwam er een negatief
antwoord en de provincie stelde zich
niet veel positiever op, al is er nog
een minimaal kansje dat er van die
zijde toch nog wat loskomt Verder
werden het vooruitzicht op een be
drag van vijfhonderdduizenden gulden
van de Stichting Haagse IJsclubfonds-
(nog) met gehonoreerd. Voorzitter
Van Nes: 'Het meest teleurgesteld ben
ik in de houding van de omliggende
gemeenten. Van meet af aan is ge
steld: wij zijn een Zuidhollands
schaatscentrum. De Uithof heeft geen
lokale, maar een regionale functie.
Het spreekt voor zich dat niet alleen
de inwoners uit Den Haag, maar uit
heel Zuid-Holland en zeer zeker uit
de omliggende gemeenten van deze
accommodatie zullen profiteren. Daar
om hebben wij de omliggende ge
meenten verzocht om een eenmalige
subsidie van één gulden pe r hoofd
van de bevolking. Het antwoord was
verbijsterend negatief. Alleen Monster
reageerde op de wijze, zoals wij dat
graag hadden. Van die gemeente ont
vingen wij achttien mille. Verder kre
gen wij nog een aanmoedigingspremie
MÜNCHEN Als Shane Gould
eindelijk toch ook de horde foto
graven en filmers verslagen
mmm heeft, blijft ze daarna pesterig
lang onder het wateroppervlak
van het Olympisch zwembad. Het
lijkt of ze even maar weg
vlucht. Onbereikbar voor de bui
tenwereld. Het legioen bewonde
raars en de publiciteit. Zodra
Shane Gould zich weer vertoont,
klikken en snorren de camera's
echter even fanatiek.
Shane Gould (15), goed voor vijf
Souden zwemmedailles. Dus nu al het
Gerrit
den Ambtman
"bject van de Olympische Ppelen in
lunchen. 'De schaduwkant van de
Wpsport' heet de waanzinnige belang
stelling voor het Australische kind
eenvoudig.
Shane Gould is in de zwemsport
urnek. Dat wel. Ondanks het leger
wetten, dat de Verenigde Staten
uit De Lier van tweehonderdvijftig
gulden. Maar toen hield het helemaal
op. En waarom eigenlijk? De Uithof
kun je toch wel dertig levensjaren
toerekenen. Als je dan uitgaat van
één gulden per inwoner is dat een
investering van nog geen drieëneen
halve cent per hoofd van de bevol
king. Maar gemeenten als Rijswijk en
Voorburg hadden er nog geen cent
voor over'.
Twee mogelijkheden
Voor die laakbare houding van de
omliggende gemeenten moet de Haag
se gemeenschap gedeeltelijk opdraai
en. En niet alleen nu, maar zeer
zeker ook in de toekomst. Kunstijsba
nen zijn nu eenmaal een kostenver-
slindende zaak. Volgens de eerste ex
ploitatie-opzet, zou de gemeente jaar
lijks een bedrag van ongeveer vieren
halve ton moeten bij-passen. Nu het
leningsbedrag zo sterk gestegen is,
gaat dat acht-tot negenhonderdduizen
den gulden per jaar kosten. Een, voor
een sportaccommodatie schrikbarend
hoog bedrag. Maar een terugweg is
niet mogelijk. Mr. Uithof: 'Er zijn
twee mogelijkheden. De eerste is het
faillissement van de stichting. Wan
neer de bouw nu wordt stop gezet en
je begint later weer gaat dat nog eens
een miljoen gulden kosten. De tweede
mogelijkheid is accepteren dat het
zoveel duurdeT is. 'Gemeenteraadslid
Wiersma: 'Als de raad neen' zou
zeggen, ontstaat er een monument
van onmacht, een soort toren van
Babel. En dat is wel het laatste waar
ik nu nog behoefte aan heb. Als wij
dat schaatscentrum laten liggen zou
den wij ons als gemeenteraad onster
felijk belachelijk maken'.
Van het gelJ dat via acties is binnen
gekomen (voorzitter Van Nes: 'Onge
veer vijftig mille') is geen cent meer
over. Al dat geld is opgegaan aan het
voeren van die acties en het opzetten
van nieuwe projecten om geld in te
zamelen. In dat opzicht heeft het
stichtingsbestuur zeker fouten ge
maakt. Erkent Van Nes: 'Misschien
had het inderdaad anders aangepakt
moeten worden'.
Vijf zetels
Bij het voorstel om 3,9 miljoen gul
den extra beschikbaar te stellen, heb
ben B. en W. ook een 'ingebouwde
gemeentegarantie' gegeven. Wanneer
de plannen van B. en W. worden
geaccepteerd, claimt de gemeente vijf
van de negen zetels in het stichtings
bestuur. Twee hoog-geplaatste ambte
naren zullen de vitale zetels innemen:
mr. Uithof op de voorzittersstoel en
de heer D. P. Lindhoüt waarschijnlijk
op die van de secretaris. Mr. Uithof:
'Dat wil niet zeggen, dat wij het werk
van het huidige stichtingsbestuur on
derwaarderen. Zeker niet datgene wat
de heer Van Nes ervoor heeft gedaan.
Ik zal in ieder geval al het mogelijke
in het werk stellen om hem in het
bestuur te houden. Het stichtingsbe
stuur zal een soort overkoepelende
taak krijgen. In de komende maanden
zal dan de baan worden verpacht
aan een vennootschap. Hoe dat er pre
cies uit gaat zien, moet nog nader
worden uitgedokterd. Zeker is in ie
der geval dat wij die zaak zo commer
cieel mogelijk willen aanpakken. Dat
geraamde exploitatieverlies van acht
negen ton willen wij via een goede
zomer-exploitatie (rolschaatsevene-
menten, open-luchttentoonstellin jn.
kampeer-demonstraties) zoveel moge
lijk drukken'.
Mr. Uithof benadrukt dat de realise
ring van De Uithof niet of nauwelijks
ten koste gaat van andere objecten.
'Er wordt jaarlijks een bedrag van
twintig miljoen gulden op de gemeen
telijke begroting uitgetrokken voor de
sport. Ik voorzien zeker geen vertra
ging in de bouw van sporthallen. Die
programma's kunnen normaal worden
uitgevoerd. Misschien dat er op min
der vitale punten van het sportbeleid
van enige temporisering sprake moet
zijn, maar dan is dat nog geen hals
zaak. In ieder geval staat deze ijsbaan
niet de bouw van gymnastieklokalen
in de weg, want die zijn onderge
bracht bij de begroting voor onder
wijs. Dat heeft hier niets mee te
maken. En bovendien: Den Haag is
echt wel aan zo'n baan toe. In de loop
der jaren zijn er twee natuur-ijsbanen
verdwenen. Daar is niets voor in de
plaats gekomen. Milieu-vervuiling is
een van de oorzaken dat er hier
minder dan in het verleden geschaatst
kan worden. Een alternatief is nood
zakelijk om die behoefte op te van
gen'.
Rapport
Die behoefte is uitvoerig besproken
in een rapport dat Gedeputeerde Sta
ten van Zuid-Holland onlangs hebben
uitgebracht De secretaris van de com
missie, die zich heeft belast met de
samenstelling van het rapport Sprei
ding Kunstijsbanen in Zuid-Holland,
is het PvdA-gemeenteraadslid Wier
sma, nu echt in zijn functie van
directeur van de Provinciale Sport
raad Zuid-Holland. Het rapport ver
scheen op een moment dat het project
De Uithof al tot ontwikkeling was
gekomen. Wiersma: 'Uit stimulerend
oogpunt is dit rapport te laat geko
men, maar het is wel op tijd om een
lijn aan te geven in de ontwikkeling.
En dat is tenslotte het doel van dit
rapport. Wij zijn daarbij grotendeels
uitgegaan van de ervaringscijfers, die
wij hebben gekregen van de andere
banen. Met negen 30 x 60 m overdek
te banen en twee 400-meterbanen is
de behoefte gedekt al kan de situatie
over 10 jaar geheel anders zijn. Een
verrijst er nu in De Uithof, de andere
zou in Rotterdam moeten komen. Dat
is een volkomen verantwoorde zaak.
Je weet dat er een paar honderddui
zenden bezoeken zullen worden afge
legd en of dat er nu drie- of vierhon
derdduizend zijn, is in wezen niet zo
belangrijk. Het gaat in ieder geval om
een groot aantal mensen. En er zal
geld bij moeten. Maar je krijgt er wat
voor terug. Een stukje lichamelijke
en geestelijke gezondheid en dat is
niet in geld uit te drukken'.
De Uithof zal ook in de toekomst veel
geld gaan kosten. Wanneer het om
lichaamscultuur gaat, blijkt de over
heid in veel gevallen plotseling min
der scheutig dan wanneer het geeste
lijke cultuur betreft. Massale sportbe
oefening wordt minder gewaardeerd
dan exclusief schouwburgbezoek. Of,
zoals Wim Rekke, zegt: 'Als je straks
de subsidie per ijsbaanbezoeker stelt
tegenover die van de bezoekers van
veel andere gesubsidieerde instellin
gen springt De Uithof er nog bijzon
der gunstig uit*.
over de Oceaan naar München
aanvoert. De tijden die de Amerika
nen zeer onlangs tijdens hun Olympi
sche selectiewedstrijden in Chicago
hebben geproduceerd, waren ronduit
indrukwekkend. Maar de golf van top
prestaties hebben Shane Gould zelf
vertrouwen niet aangetast. Alleen zij
en haar coach Forbes Carlile weten
tot wat zij in de komende weken in
staat is. Nu al blijkt Carlile ervan
overtuigd, dat zijn wereldberoemde
pupil straks ook in het Olympisch
basin de snelste vrouw op de 200
meter wisselslag zal zijn.
Shane Gould is nog nooit zo snel als
op dit moment geweest. Dat vindt
Forbes Carlile tenminste. Het bewon
derde meisje heeft maandenlang geen
grote wedstrijden gezwommen, alleen
maar gebouwd aan haar vorm voor de
Olympische Spelen. Eerst onder lei
ding van Carlile, de laatste zes weken
onder supervisie van diens echtgenote
Ursula en Olympisch coach Don Tal
bot.
Forbes Carlile (51) heeft deze weken
officieel niets met Shane Gould te
maken, omdat zijn concurent Talbot
officieel tot chef-trainer van de Olym
pische formatie is benoemd. Maar
Carlile volgt zijn grootste troef als
een schaduw. Hij heeft zich in
München een identiteits-kaart als
radiomedewerker veroverd en kan
daardoor alle trainingen nauwgezet
volgen. Hij geeft dan ook aanwijzin
gen, neemt tijden op, controleert en
regelt. Geniet vooral. Bijvoorbeeld als
Shane Gould halverwege het loodzwa
re trainingsprogramma, dat zij hun
nog twee keer per dag afdraait, plot
seling de 100 meter vrije slag ver
onder de een minuut aflegt. 'Voor de
laatste vijftig meter had ze nog geen
dertig seconden nodig. Het gaat voor
treffelijk. Ik maak me nergens zorgen
over", zegt dr. Forbes Carlile.
Carlile en succes. Het hoort bij
elkaar. Ook in de periode, toen hij als
coach van de Nederlandse zwemploeg
optrad, fungeerde de Australische glo
betrotter als een zelfverzekerde goud
delver. Drie zomers begeleidde Carlile
de Nederlandse zwemploeg. Hij be-
een belangrijke functie in de begelei
ding. Dat moeten ze vanaf de eerste
dag beseffen. Sommige coaches in
Amerika willen niet eens hebben, dat
de ouders tijdens de training vanaf de
tribune hun kinderen volgen. Ik juich
het juist toe, ik betrek ze er zoveel
mogelijk bij'.
De intensieve communicatie met de
ouders zal Forbes Carlile ook als een
schil hanteren. Want wat hij van zijn
leerlingen vraagt, is niet gering. Sha
ne Gould traint dagelijks ongeveer
vijftien kilometer, 's Morgens vroeg
(vijf uur) en na schooltijd. Carlile:
'Hard werken, twaalf maanden per
jaar. Het is nu eenmaal noodzakelijk.
De zwemsport in Australië heeft in de
jaren zestig ingezien, dat er in de
winter keihard doorgetraind moet
worden. Na een coach-congres in
Amerika, in 1965, ben ik tot de over
tuiging gekomen, dat we niet meer
mochten verslappen als wij bij wilden
blijven. Daarom hebben we in Sydney
datzelfde jaar no geen overdekt 25-
meterbad gebouwd. Hoe welkom en
nodig zo'n ruimte was, bewees Karin
Moras in '67. Het was e:n topjaar
voor haar. Het is nu zo, dat we
tijdens de winter misschien nog har
der trainen dan in de zomermaanden'.
Shane Gould onderwerpt zich vol
gens Carlile tenminste moeiteloos
en met overgave aan de zware op
drachten, die aan haar gegeven wor
den. 'Het kost geen inspanning ie
mand te overtuigen. Australië is een
goed zwemknd. Altijd ge eest ook.
- Australische jeugd interesseert zich
meer voor zwemmen dan voor ande e
sporten. Dat is voor een coach een
gezonde basis om op te werkei.'.
Shane Gould (Carlile: 'Zij bewijst dat
wat goed is snel komt') is een natuur
talent. Wie haar tijdens de twee uur
durende training voortdurend gecon
centreerd aan het werk ziet, verbaast
zich alleen maar. Terwijl haar team
genotes tijdens de eerste baar.*;es
voor hetzelfde tempo dertig of meer
slagen nodig hebben, gebruikt Shane
Gould er 22. Een perfecte stijl,
waaraan Carlile nauwelijks heeft
geschaafd. 'Twee zaken hebben' we
iets veranderd. Haar arm hield ze
teveel gestrekt, nu buigt Shane haar
elleboog iets meer. En haar .beenslag
is regelmatiger, iets feller geworden'.
Details slechts. Forbes Carl:>e bezit in
Shane Gould in feite de beste adver
tentie die hij zics wensen kan. Zijn
school in Australië floreert. Zi goed
zelfs, dat hij zich kan beperken tot de
algehele coördinatie. Hij vindt
daardoor voldoende tijd om de wereld
rond te trekken om trainersbijeen
komsten te bezoeken en lezingen te
houden. 'Na "e Spelen ben ik twee
weken thuis. Dan ga ik naar Montre
al. De begeleiding en coaching van
topsporters levert me direct geen geld
op. Het kost alleen maar tijd. Dit is
een zuivere liefhebberij van ons'.
Shane Gould zorgt dat het voor haar
coach een lucratieve hobby is. In
München kan ze geen pas buiten haar
kamer in het Olympisch dorp zetten
of ze wordt belaagd. De trainingen
van de Australische zwemploeg trek
ken honderden nieuwsgierigen. Aan
vedetten als Mike Wenden en Brad
Cooper wordt voorbij gegaan. De
zwemwereld ziet alleen Shane Gould.
Ook daarom is Forbes Carlile voort
durend in haar omgeving. 'We moe
ten haar beschre.^ n, voorzichtig met
de publiciteit zijn. Daarom geeft ze
geen interviews meer. We hebben het
in Australië weieens meegemaakt, dat
zij tussen de series en de finale zes
verslaggevers te woord moest staan.
Dat gebeurt nu niet meer. We hebben
regels opgesteld. Thuis wordt de pers
niet meer ontvangen. Shane traint
hard, ze heeft rust nodig. Vooral hier
in München. Ze blijft gelukkig erg
nuchter onder die grote belangstel
ling, ze houdt bewust afstand'.
Vijftien jaar is ze. Van Shane Gould
worden gouden medailles op de 100,
200, 400 meter vrije slag en de 200
meter wisselslag persoonlijk verwacht
Daarnaast rekent Australië op haar
tijdens de estafettes. Forbes Carlile,
relativerend: 'Ik heb de Amerikanen
in actie gezien. Erg goed, zonder
meer. Shane zal straks op de sprint
een tijd van zeker 58.4 moeten maken.
Ze kan het, daarvan ben ik overtuigd.
Ze- is geweldig geconcentreerd'.
reikte in 1962 een (Geflatteerd) hoog
tepunt tijdens de Europese kampioen
schappen in Leipzig (waar niet alle
sterke zwemnaties aanwezig waren),
toen Nederland een indrukwekkend
gewicht aan medailles veroverde. Na
de Olympische Spelen van Tokio
(1964) keerde Carlile op dringend
verzoek van de Koninklijke Neder
landse Zwembond definitief terug
naar het vijfde werelddeel. Carlile
zou te wetenschappelijk werken, luid
de een van de verwijten. Hij zou in
plaats van zwemmers en zwemsters
machientjes willen produceren.
Nog steeds heeft het nog nauwelijks
met resultaat afgeronde wetenschappe
lijk onderzoek van de zwemsport een
intense belangstellende in Forbes Car
lile. Hij geeft toe, dat de research tot
nu toe weinig schokkende feiten heeft
vertoond. Leidraad voor iedere trai
ner blijft: de pupil keihard laten
werken en steeds weer voor een nieu
we portie motivatie zorgen. Carlile:
'Het is een oude topper, die op jonge
re schouders is terecht gekomen'.
De Australische coach bezit in Shane
Gould natuurlijk een ideale volgelin
ge van zijn ideeën. 'Shane is ambitieu
zer en ijveriger dan wie ook. Ze heeft
geen motivatie meer nodig. Alleen in
het begin hebben we veel gesproken.
Met haar ouders vooral'.
Twee jaar geleden, Shane Gould was
toen dertien en een half jaar, meldde
het veelgeprezen talent zich bij de
florerende zwemschool (50 nan perso
neel) van de fors gebouwde Forbes en
de sprieterige Ursula. Hoe groot het
talent, dat het echtpaar toen ontmoet
te wel was, bewees Shane Gould tij
dens de eerste echte sprint die ze
aflegde. Carlile: 'Ze zwom meteen
even een tijd van 60.4 op de 100
meter. Een sensatie was het. Toen
wist ik al, dat Shane de beste zwem
ster zou worden, die ik ooit gezien
had. Toen ook heb ik onmiddellijk
haar ouders ingeschakeld. Gepraat
over de nabije toekomst, over de
school, de ambities. Daarna zijn we
keihard aan het werk gegaan. Ik heb
de ouders ingeschakeld. Ze hebben Shane Gould
SPORT T19/K19
door John Linse
DEN HAAG Tussen het gezel
schap topzware KNVB-personen,
dat de illusie koesterde de spelers
van het Nederlands elftal een vlot
te oplossing van de kwestie over
de verdeling van de reclamegelden
aan te praten, ontbrak één voorna
me sleutelfiguur: Jos Coler. Diens
afwezigheid viel daarom zo op, om
dat Coler als lid van het dagelijks
bestuur deelnam aan de bespre
king met de begeleidingscommissie
van het Nederlands elftal en waar
uit Jack van Zanten, de chef d'é-
quipe, concludeerde, dat het geld,
dat vrijkomt uit de reclame rond
de nationale ploeg, bestemd was
voor de spelers. Tenminste, die
toezegging deed Van Zanten de
spelers. Coler is anderzijds interes
sant, omdat hij, de voorzitter van
het bestuur betaald voetbal, door
de meerderheid van zijn bestuur
er van beschuldigd wordt Van Zan
ten een verkeerde boodschap te
hebben verstrekt. Coler verklaart
zijn absentie als volgt: 'In het
conflict tussen dagelijks bestuur
en bestuur betaald voetbal zit ik
eigenlijk op twee stoelen. Welk
standpunt zou ik dan moeten ver
dedigen? Dal lijkt me een onmoge
lijke situatie'.
Jos Coler volgt met enige verbijs
tering de huidige ontwikkelingen.
Zegt: *Vroeger loste je deze zaken
binnenskamers op. Vermeed je de
stampij en het aanzwellende ge
ruis. Ik heb nog nooit zoiets mee
gemaakt Een uiterst vervelende
zaak'. Over de houding van zijn
mede-sectiebestuursleden, de ex-be
stuurders van de FBO, de werkge
versorganisatie: 'In het jaar, dat
we nu samenwerken, zijn er door
hun wel eens foutjes gemaakt
Daar is op gewezen. Het is moge
lijk, dat de oude FBO-mentaliteit
nog bij hen leeft. Er moet echter
rekening mee worden gehouden,
dat de KNVB een apparaat is dat
vele schijven kent. Snelle beslissin
gen kunnen nu eenmaal niet geno
men worden. Dat zit hen wellicht
dwars. Daarom hebben ze deze
zaak wellicht aangegrepen om die
oude kerels eens aan te pakken'.
Over het feit dat het dagelijks
bestuur niet de aangewezen instan
tie is om het contact met de
begeleidingscommissie te onder
houden (de verantwoordelijkheden
voor de gang van zaken rond de
nationale ploeg zijn door de bonds
voorzitter Meuleman gedelegeerd
naar het betaalde voetbal): 'Het
dagelijks bestuur heeft de begelei
dingscommissie niet uitgenodigd.
Het dagelijks bestuur is geïnvi
teerd. Tot vlak voor de bespreking
was ik niet op de hoogte van de
agendapunten. Maar dan nóg is het
zo vreemd dat er over gesproken
is? Er waren twee bestuurders be
taald voetbal aanwezig. Henk Zon
en ik. En bovendien: formeel is
het de KNVB. die, contracten het
Nederlands elftal aangaande, af
sluit. Niet een sectie'.
Eén heet hangijzer is ln boven
staande opmerkingen nog niet aan
de orde gekomen: de toezeggingen,
die Van Zanten de spelers van het
Nederlands elftal heeft gedaan, het
gegeven waar het bondsbestuur en
het sectiebestuur betaald voetbal
over bekvechten. Het sectiebe
stuur, bij monde van jurist Hooge-
woning, beweert, na onderzoek, dat
Van Zanten door het dagelijks be
stuur is gemachtigd de spelers de
volgende boodschap over te bren
gen: de KNVB gaat ermee ak
koord, dat de gelden, die voort
vloeien uit reclame rond het Ne
derlands elftal alleen de spelers
ten goede komen Jos Coler be
streed die opvatting met Idem.
Zegt: "Er is de bewuste vergade
ring eigenlijk niets nieuws verteld.
Aan contracten, die de spelers per
soon! jk afsluiten, hebben wij geen
deel. Maar zodra het Nederlands
elftal erbij betrokken is, is het een
zaak voor de KNVB. Dat is Van
Zanten duidelijk te kennen gege
ven. Ik heb hem er persoonlijk
nog op gewezen niet te veel initia
tieven ten faveure van de spelers
te ontplooien, omdat het bedrijfsle
ven anders niet meer geïnteres
seerd zou zijn in KNVB-aanbiedin
gen. Ik kan me het nog goed
herinneren, want ik heb nog voor
beelden genoemd van persoonlijke
reclame-activiteiten, zoals Keizer,
Cruijff en Israel die eerder hebben
ontvouwd. Van Zanten móét dat
begrepen hebben'
Van Zanten begreep het evenwel
niet. Was het dagelijks bestuur
onduidelijk, was men wel duidelijk
maar werd Van Zanten verkeerde
informatie toegespeeld? Kon Van
Zanten de bedoeling van het dage
lijks bestuur niet 'vatten' of zat
Van Zanten al in een stroomver
snelling, die niet meer terug te
draaien was? Coler: "Ergens kan ik
het me nog voorstellen, dat Van
Zanten onze woorden verkeerd ver
taald heeft. Voordat hij ons om
een gesprek verzocht had hij al
contacten met bedrijfsleven gelegd.
Dat heeft hij ons alleen niet ver
teld. Van Zanten heeft zich in zijn
drang zich waar te maken te veel
gepermitteerd. Hij opereerde te
zelfstandig en te voorbarig. Het
was gewoon dom van hem, dat hij
drie dagen na ons onderhoud de
spelers betrok in de bewuste ver
gadering met vertegenwoordigers
van de drukkerij Boom-Ruygrok
zonder enig overleg met ons te I
plegen. Goed, Van Zanten had ons
fiat om zich te oriënteren. Als
bemiddelaar. Het was waanzin van -
hem zich bij Boom-Ruygrok te pre-
senteren als de man die contracten
kon afsluiten. Ik was stomver
baasd, toen ik drie dagen later die
foto in Voetbal International zag".
