'Hoorzitting gevaarlijke methode' dichtbij teofw 1 eanimatie? (1) Reanimatie? (2) Reanimatie? (3) Gerrit Brinkmankorte metten Postzegel- nieuws Collectie van Paco Rabanne en Madame Gres TROUW /KWARTET Z ATERD AG 29 JULI 1972 Binnenland T.1 K7 'oiiimeiitaar )e VVD en de CHU hebben hun zin ekregen: bijna twee weken nadat het abinet-Biesheuvel de geest gaf. zal lsnog ernstig worden onderzocht, of |c patiënt kan worden gereanimeerd. ÓJ I t ie in deze beeldspraak twijfel aan •,anut van dat onderzoek meent te 1 iroeven, heeft gelijk. Redenen voor dit cepticisme zijn eerder deze week al in BJ leze kolom gegeven. Ze zijn sindsdien n i Heen maar vermeerderd, met name z'loor oud-minister De Brauw' die er roor de televisie geen geheim van heeft laakt, dat zijn oud-collega's hun deeën over de aanpak van het loon- cn prijsvraagstuk vrij drastisch zullen moeten herzien, willen de bewindslie den van DS'70 op hun schreden terug- ra* ;ercn. Hij hield al bij voorbaat serieus 1, ekening met de mogelijkheid, dat al- 1 i hans één van de oud-collega's, drs. loersma, dit offer te zwaar zou ach- uU< len. Welnu, dan moest de minister van spu iocialc zaken in het landsbelang maar er1 ten goed heenkomen zoeken, meende je heer De Brauw, die helaas verzuim de de de kijkers duidelijk te maken, waar om zijn opvattingen over de gewenste s' oon- en prijspolitiek het landsbelang zuiverder weerspiegelden dan 'het tot nu toe gevoerde en voorgenomen be- 30 leid' (om een term uit een recente jricf van de christelijk-historische frac- ticleider Tilanus over te nemen). Kort om de heer De Brauw was bereid :h voor zichzelf en de andere bewindslie- !t05' den van DS'70 weer ruimte in het kabinet te scheppen door anderen eruit te werken. Dat dit niet de manier is om een kabinetscrisis op te lossen, begrijpt een kind. w4 Dat formateur Biesheuvel zich nocb- 5M tans bereid heeft verklaard, de moge lijkheid van restauratie van het vijf- gdi partijen-kabinet te laten onderzoeken, zal bij velen verwondering wekken, Maar wat kon hij anders doen, nadat twee met de demissionaire regering verbonden fracties bij herhaling om deze poging tot reanimatie hadden ge vraagd? Weigeren? Dat zou waar schijnlijk het voortijdig einde van zijn formaliepoging hebben betekend en de kbj politieke chaos slechts hebben ver- i. ligroot. Nu kan hij, als de breuk met pli ds'70 inderdaad niet meer te lijmen valt, zijn formatie van 'een kabinet' vAjtenminste voortzetten, zij het met enige onwelkome vertraging. Of dat kabinet, zoals tot voor kort werd verwacht, door vier partijen zal worden gedragen, is intussen nog iets dubieuzer geworden dan wij eerder deze week meenden. De brief die de liberale fractieleider eergisteren aan de formatur heeft doen toekomen, heeft de twijfel over de bereidheid van de WD, de verkorte rit met het gecou peerde kabinet te voltooien, versterkt. In deze brief liet de heer Wiegl weten, dal 'naar de opvatting van mijn fractie in dit gesprek (over een restauratie van het vijf-partijenkabinet) overeenstem ming dient te worden bereikt over het in 1973 te voeren loon- en prijsbeleid.' Dat is op z'n minst een dubbelzinnige opmerking, in zoverre ze ruimte laat voor de suggestie, dat de VVD wil tornen aan de overeenstemming die op dit stuk tussen de confessionele en de liberale ministers al bereikt wés. Te recht heeft mr. Aantjes deze opmer king gekritiseerd cn daarmee de VVD gewaarschuwd, geen misbruik te ma ken van de hachelijke situatie die door het optreden van DS'70 is ontstaan. Het is goed te constateren, dat de christelijk hitsorische fractie blijkens de brief van drs. Tilanus aan de forma teur niet betrokken wil worden in het Spelletje dat de VVD kennelijk op het oog heeft. In tegenstelling tot hun liberale collega's hebben de heer Tila- hus en zijn fractie duidelijk vastgesteld, dat de afspraken die inzake de aanpak Van he tloon- en prijsvraagstuk waren gemaakt, moeten worden gehandhaafd. Zet de VVD haar twijfelachtige tactiek Voort, dan is de kans op een vier- partijenkabinet van de baan en rest formateur Biesheuvel weinig anders dan de vorming van een tijdelijk min derheidskabinet der confessionele drie. Deze oplossing zou niet fraai zijn, als de VVD geen reden had gegeven tot twijfel aan haar loyaliteit jegens haar- confessionele partners. Maar mocht de kwade schijn die de liberalen nu heb ben gewekt werkelijkheid blijken, dan kan zo'n minderheidskabinet alleen maar hartelijk worden verwelkomd door allen die ook na de verkiezingen dc VVD ongaarne in het kabinet verte genwoordigd zien. Socioloog drs. H. P. G. Hoorn: door Kees de Leeuw MAASTRICHT De openbare hoorzitting, die tot dusver het meest frequent wordt gebruikt als techniek ten behoeve van de inspraak, is het minst geschikt voor een optimale inspraakverlening. De open bare hoorzitting, evenals andere inspraakmethoden, waarbij min of meer vrijblijvend enige niet-representatieve meningen uit de bevol king naar voren komen, moeten als gebrekkige vormen van sociaal wetenschappelijk onderzoek en als niet ongevaarlijke technieken van volksraadpleging worden beschouwd. Tot deze conclusie is drs. H. P. g. Hoorn (26). socioloog bij openbare werken in Maastricht gekomen, nadat hij in 17 gemeenten (van 100.000 en meer inwoners) in Nederland een on derzoek heeft ingesteld naar de in spraakprocedures, die daar de afgelo pen vijf jaar zijn gevolgd met betrek king tot stedebouwkundige plannen. De resultaten van dit onderzoek zijn verwerkt in een rapport 'Inspraak in Nederland', dat de gemeente Maas tricht deze week heeft laten verschij nen. Behalve een Inventarisatie van de in de 17 grootste Nederlandse gemeenten toegepaste inspraakprocedures bevat het rapport de persoonlijke visie van drs. Hoorn over de toegepaste technie ken en geeft hij aanbevelingen om vormen van inspraak te gebruiken, die een optimale betrokkenheid van de bevolking bij het gemeentelijk ruimtelijk beleid zullen kunnen waar borgen. Fopspeen Drs. Hoorn, die een half jaar met het onderzoek is bezig geweest, aarzelt om het rapport, dat in een eerste druk van 250 exemplaren is verschenen, uniek te noemen. Wel is het in zoverre bijzonder, dat er voor het eerst een inventarisatie over dit on derwerp is opgemaakt. 'Mij is geble ken, dat de huidige stand van zaken aangaande het hanteren van inspraak methoden bij weinig mensen bekend is', aldus de heer Hoorn 'Ook de meeste gemeenten weten nauwelijks, wat ze met inspraak aanmoeten en de weinige gemeenten, die op dit gebid wat hebben geëxperimenteerd, worden dan ook veelvuldig door de rest ge raadpleegd.' De roep om inspraak is de laatste jaren steeds luider geworden zonder dat dc inhoud van deze term vast staat. Voor de een is het het middel bij uitstek om de bevolking erbij te betrekken en voor de ander een fop speen in handen van het groot-kapi taal, dat op deze manier probeert de massa rustig te houden. Drs. Hoorn stelt in zijn rapport, dat de verschillende opvattingen over in spraak zich goed laten afzetten op een lijn met als ene uiterste: 'de bevoegd heid om incidenteel en ad-hoc de eigen mening naar voren te brengen', waarbij de nadruk ligt op het inciden tele en vrijblijvende karakter van de relatie overheidburgerij, en als an dere uiterste: 'het op directe en conti nue wijze betrokken zijn bij de tot beslissingen', waarbij aan de burgerij medebeslissingsrecht wordt toegekend. it" komt zelf tot de volgende defini tie van het woord inspraak: een geor ganiseerd proces, waarbij in een vroegtijdig stadium aan een zo repre sentatief mogelijk deel van de direct betrokkenen de mogelijkheid wordt verleend om in samenspraak met het bestuur te discussiëren over aspecten van het ruimtelijk beleid, waarbij binnen redelijke grenzen het ter berde gebrachte van invloed zal kun nen zijn op de uiteindelijk door de daartoe geëigende organen te nemen beslissing. Onbevredigend 'De belangrijkste elementen uit deze definitie zijn', aldus de heer Hoorn, 'een georganiseerd proces, een vroeg tijdig stadium en een zo representa tief mogelijk deel van de direct>be- trokkenen.' 'Het geringe effect, dat inspraak nu vaak heeft, wordt volgens hem in hoge mate veroorzaakt door het te laat op gang brengen van de inspraakprocessen. Wil men de poten tiële krachten en ideeën, die de bur gerij kan leveren ook echt gebruiken, dan zal de overheid ze op de juiste momenten, met name in de program ma- en de ontwerpfase, wanneer nog keuzemogelijkheden worden gesteld en voor eigen inbreng nog alle plaats is, moeten oproepen.' Wat het laatste element betreft zegt de Maastrichtse socioloog, dat vele inspraakprocedures onbevredigend verlopen, omdat aan alle personen en groepen, die zich aandienen daarvoor, inspraak wordt verleend. Voor het bestuur ontstaat een veelheid van on overzichtelijke contacten, die niet goed te schatten zijn op hun vertegen woordigende waarde. Het gevaar is hierbij niet denkbeeldig, dat de door het bestuur gehonoreerde wensen en ideeën van de deelnemers aan de inspraak, die in de meeste gevallen niet representatief geacht kunnen worden, na uitvoering in strijd blij ken te zijn met de wensen en verlan gens van de meerderheid van de di rect betrokken bevolking. 'Dat niet representatief zijn van de deelnemers aan een hearing is geble ken uit het onderzoek', aldus de heer Hoorn. Mannen blijken in het alge meen sterk oververtegenwoordigd te zijn. Ook valt er een oververtegen woordiging te constateren van bezoe kers in de leeftijdscategorie 30 tot 50 jaar, terwijl vrouwen, gepensioneer den en de lagere sociale milieus blij ken op openbare hoorzittingen schaars te zijn vertegenwoordigd. Een ander bezwaar van drs. Hoorn tegen de hoorzitting, zoals die momenteel in veel gemeenten functioneert is, dat au dc kant van het publiek in het algemeen vrijblijvende wensen en ver langens worden geuit zonder dat reke ning wordt gehouden met de reëel te verwezenlijken mogelijkheden. In de meeste gevallen verwordt een hoorzit ting dan ook tot een getuigenisbijeen komst, waarin individuele belangen en meningen absoluut worden gesteld. Ter illustratie voert hij aan, dat op oom openbare hoorzitting in Maas tricht iemand met veel verve bezwaar uitte tegen een bepaald onderdeel van een uitbreidingsplan in die stad. Ach- Drs. Hoorn: klein steentje der wijzen. teraf kwam aan liet licht, dat de bewuste man uit Harderwijk kwam en dat hij weieens in Maastricht op va kantie was geweest. Kloof De inspraakmethoden, vaak bedoeld om de kloof tussen bestuur-bestuur- den te dichten, hebben in de meeste gevallen een averechtse uitwerking. De gemeenten, vooropgesteld, dat ze een openbare hoorzitting werkelijk houden met de bedoeling de bevol king erbij te betrekken en niet als manipulatie om de verhitte gemoede ren te sussen, weten niet of nauwe lijks hoe een dergelijke techniek te hanteren. De aanwezigen op een der gelijke bijeenkomst komen met de meest uiteenlopende verwachtingen. De een komt om informatie, die die niet krijgt. Een tweede komt alleen om te 'getuigen' en een ander denkt, dat hij nu eens eindelijk medebeslis singsrecht heeft. 'Het gevolg van dit alles is', aldus de heer Hoorn, 'dat er veel conflicten ontstaan en dat de kloof tussen be- stuur-bestuurden, die vaak toch al groter is dan men ln het algemeen denkt, alleen maar wordt verbreed.' Drs. Hoorn wil om deze ernstige be zwaren te-voorkomen het inspraakpro ces ordenen door middel van een institutionalisering en formalisering van de relatie bestuur-bestuurden, waardoor tevens een zekere mate van representativiteit gewaarborgd kan worden. In het rapport beveelt hij het inschakelen van buurt- en wijkraden en een functioneel stedebouwkundig adviesorgaan aan om op deze manier een zo groot mogelijke inspraakverle ning te verkrijgen. Verkiezing Socioloog Hoorn: de territoriale orga nen (wijk-, buurt- en dorpsraden) kunnen de inspraak kanaliseren over zaken, die specifiek betrekking heb ben op het woon- en leefmilieu van één woonbuurt, terwijl één functio neel stedebouwkundig adviesorgaan de inspraak kanaliseert over zaken, die betrekking hebben op de stad in haar geheel. Hot is gewenst, dat de samenstelling van een buurtraad geba seerd is op een zo representatief mo gelijke vertegenwoordiging van de buurtbevolking in al haar schakerin gen. Rechtstreekse verkiezingen van de buurt- of wijkraadsleden lijkt hem daartoe hot beste middel. Bovendien is hij ervoor, dat het gewicht en de bevoegdheden, die de gemeentelijke overheid aan de buurtraad toekent, worden vergroot. Het in het leven roepen van een functioneel adviesorgaan is gebaseerd op de wens om de in de gemeente wonende of werkende personen met een bijzondere deskundigheid of be langstelling bij de beleidsvorming te betrekken. Ook hier valt bij de sa menstelling de nadruk op een zo representatief mogelijke vertegen woordiging van alle schakeringen cn maatschappelijke stromingen in de burgerij. 'Ik ben ertegen', aldus do heer Hoorn, 'dat in deze organen wethouders of raadsleden zitten, want dan krijg je een uitholling van func ties en bovendien zit er het gevaar in, clrtt de leek door deze figuren onder tafel .wordt gepraat. Het moet een zuivere burgercommissie zijn, zodat niet van bepaalde ambtelijke zijde een advies kan worden opgedrongen. De opzet bij dit alles is ook, dat de raadsleden naast de ambtelijke plan nen en adviezen nu ook adviezen en plannen vanuit de burgerij krijgen toegespeeld, zodat ze over betere in formatie kunnen beschikken en beter in staat zijn zich een oordeel te vormen.' 'Het systeem, zoals dat nu bestaat werkt niqt. Met de voorstellen, zoals ik die in dit rapport heb neergelegd, wordt en de inspraak geregeld en de besluitvorming beter georganiseerd. Dit is duidelijk mijn ideaal', aldus de heer Hoorn. 'Ik ben op zoek gegaan naar de 'Steen der Wijzen' en als dit een klein steentje der wijzen is, heb ben de gemeenten in Nederland er misschien iets aan. 't Lijkt mij de meest optimale vorm van inspraak, die twee communicatie-platformen, maar de ervaring zal moeten leren, hoe zo iets uitpakt en of de metho den, zoals ik die aanbeveel, inderdaad de juiste zijn.' Washington (Reuter) De com- missie van buitenlandse zaken van het Amerikaanse Huis van Afgevaardig den heeft gisteren met overweldigen de meerderheid gestemd voor het her invoeren van een verbod op chroom- import uit Rhodesië. Met 24 tegen 7 stemmen besloot de commissie dat de invoer van chroom uit Rhodesië al leen verantwoord zal zijn als het Amerikaanse nationale belang in ge ding zou zijn. Een keuze uit de collecties waarmee de Parijse mode-ontwerpers Paco Rabanne en Madame Gres voor de dag zijn gekomen. Links iets van Rabanne: een gele jersey jas met rode en groene Pelfran-bont- stukken en voorzien van een 'Velcro'-sluiting. Rechts: een driekleurige avondjapon die van onderen in drie ongelijke delen eindigt, ontworpen door Mme Gres. Vandaag op de kop af zestig jaar geleden is de verkeerspolitie geboren. Niet letterlijk in een wiegje en :o. maar wel stond die gedenkicaardige 29ste juli 1912 dc eerste echte ver keersagent het Haagte verkeer te re gelen. De toenmalige hoofdcommissa ris van de Haagse politic W. G. Versteeg had een paar dagen eerder deze dienstorder uitgevaardigd: 'Aan politiedienaren, die meer in het bijzonder belast zijn met het regelen van het verkeer, van rij- en voertui gen op de meest drukke verkeerspun ten in deze gemeente, trordt een witte stok of staf verstrekt tot het geven van aanduidingen het verkeer betref fende. Het rechtstandig in de hoogte houden van den stok beduidt 'stilhou den'. Aanvankelijk zal waarschuwend worden opgetreden teneinde deze nieuwe bepalingen bij het desbetref- f«nde publiek bekend te doen worden. Dbarna trordt echter steeds zoo moge lijk proces-verbaal opgemaakt. Het schijnt mij toe van groot belang te zijn, dat althans vooreerst, voor dezen dienst, flinke wakkere agenten worden uitgezocht, die met oordeel u-eten te handelen en die ferm kun nen optreden. Teneinde deze hoogst gewichtige aangelegenheid te doen slagen, verzoek ik aller medewerking.' aangelegenheid te doen Sinds die eerste rijn er al gauw meer van die flinke wakkere borsten ten tonele verschenen. Amsterdam liet zijn eerste oordeelkundige regelaar op 3 december van datzelfde jaar opdra ven. Dat was ene Gerrit Brinkman, die zich die eerste keer mèt witte staf op de Nieuwezijds Voorburgwal ach- koeienieed trap Van de nieuwe uitgiften waarop lk u deze week attent ga maken, staan er drie in het teken van de zorg voor gehandicapten. Een toevallige samen loop! In Heidelberg woiden volgende week de 21e internationale spelen voor gehandicapten uit 42 landen van de gehele wereld gehouden. Ik vermeldde reeds dat er in de Duitse Bondsrepubliek een herdenkingszegel is verschenen met de afbeelding van een boogschutter in rolstoel. In Au stralië zal eind volgende maand in Sidney het 12e congres over revalida tie van gehandicapten plaats vinden mede ter gelegenheid van de herden king van het 50-jarig bestaan van dit werk. Er komen drie postzegels uit ter begeleiding van het congres met toepasselijke voorstellingen: een jon geman in rolstoel aan zijn werkbank, een gehandicapte jongen, die door een vakman wordt ingewerkt en een jon getje dat met een bal speelt in een zogenaamde Toronto-spalk. Het derde land is Denemarken alwaar de stich ting tot hulp aan gehandicapten dit jaar reeds een eeuw zijn werk ver richt. De posterijen aldaar geven op 17 augustus a.s. een bijzondere postze gel Uit met de gestilleerde afbeelding van de eerste lentebode, de boter bloem, als 'n teken van 'n onwrikbare levenswil. Van alle bovengenoemde ontwerpen is deze het meest ethische. En nu een tweetal nieuwe uitgiften naar aanleiding van de Olympische spelen van Mtlnchen. Griekenland, de bakermat van die spelen en tevens het land dat in 1896 werd aangewezen om als eerste de moderne spelen te organiseren, liet deze week een serie van vijf zegels verschijnen met het oog op Mtlnchen. De zeer fraaie af beeldingen, die ontleend zijn aan klas sieke beelden en reliëfs hebben be trekking op: een atleet met krans, twee worstelaars, een athlete, een groep balspelers en een groep hardlo pers. ter het palets op dc Dam posteerde cn meteen korte metten niet de verkeers- overtreders maakte. Hij schreef gre tig en veel bekeuringen uit voor links rijdende fietsers en xcic dat niet nam. moest t an hem onmiddellijk mee naar het bureau. Onder die recalcitrante opgebrachten u-as ook een hoogleraar In de rechtsgeleerdheid, want voor Gerrit Brinkman u-as iedereen gelijk Koetsiers van dc toen nog veelvuldig voorkomende rijtuigen dwong hij tot stoppen door het paardenbit los tc maken oj eenvoudig aan de teugels te blijven hangen. De witte staf, weet dc heer Lateneer van het Haagse hoofdbureau tan poli- Zie, is niet lang in de gratie geweest. Al gauw kwam daar de zwart-wtt gestreepte manchet voor in dc plaats cn vanaf 1927 zag je dc verkeersrege laars in lange u-itte jassen op straat. Nog later verdwenen ze uriftcrl alle- maal uit het stadsbeeld, omdat borden toch weer praktischer bleken dan stokken, maar ook die zijn nu op een paar na uitgerangeerd. Automatische verkeerslichten hebben vrijwel alle plaatsen ingenomen van klapbordrn en omes agent, zoals overal dc auto matiek beter schijnt tc voldoen dan een geiooon denkend mens Toch zijn nog niet al deze handwerks lieden uit het verkeersbeeld verdwe- nen. In de spitsuren zijn de gemotori seerde mannen er nog en bij bijzonde re gelegenheden, koningtnnebezock, opstoppingen cn evenementen treden ook van die hand-regelende agenten op. De motorrijders kunnen ze niet misten. Geen dag. Dode koe op zee/dode koe op zee/ seinde de Duitse kustwacht gisteren onophoudelijk en dat was ook wel nodig, want de kadavers dreven inder daad met tientallen tegelijk ln het water, een eindje uit de Noordu'itse kust. De koeien brachten de zomer door op een logeeradres. Hun vakantiewei lag op een fris eilandje, bij de boerderij van boer Klaus Hinz, die met zijn vrouw al wel zeventien jaar vakantie- koeien verzorgt. Het scheen de uitbe stede dieren best tc bevallen, want nog nooit is er Iets mts gegaan. Tot gisterochtend. Toen Hinz opstond om de gebruikelijke vee-ronde te doen. zag hij tot zijn schrik dat vijftig jonge koeien uitgebroken waren, dom weg naar zee gedraafd en zonder stop pen de golven ingedoken. Op veertien na zijn ze allemaal verdronken. De dieren zijn per stuk tusen de duizend en vijftienhonderd gulden waard en Hinz had ze niet verzekerd, omdat de eigenaars alle verantwoordelijkheid zelf namen. 'Maar ik betwijfel of iemand ooit nog zijn koelen hier wil brengen', zogt de oude boer, die ver der weinig meer kan uitbrengen dan 'Ik begrijp er niks van.' Vissers hebben de nog levende koeien gered, maar ze zijn nu op verzoek van de kustwacht ook bezig de dode die ren met touwen en netten binnen boord te hijsen, want een koeienkada- ver moet je niet zomaar weggooien. Daar kan je nog zeep en zo van maken, vertelde een politieman. Het zal iedereen wel eens overkomen, maar als Burt Lancaster z'n geduld verliest, begint hij meteen te schop pen en te slaan. Deze week moest op een druk kruis punt in Wenen een achtervolging door de politie voor zijn nieuwste film 'Scorplo' tot drie keer toe over gedaan worden, en dat nog wel in het spitsuur. Automobilisten die graag naar huiB wilden, stonden wild toete rend op het plein vaat, dc camera's snorden en midden in al dat zenuw achtige gedoe stond er ook nog een fan. die kiekjes van Burt probeerde tc maken. De filmster werd daarop zo kwaad, dat hij de man een trap tegen z'n achterste gaf en een grote steen oppakte, die hij duidelijk naar het hoofd van zijn belager wilde gooien. De man nam daarop snel de benen Vermoedelijk heeft Burt Lancaster nu een fan minder. verschrikkelijk DU brokaten ceremoniële zadel hoeft eens toebehoord aan de allerminst zachtzinnige tsaar Iwan de Verschrik kelijke. liet kostbare voorwerp Is on derdeel van een reizende Sowjet-Tttl- toonslelllng over kunsten en ambach ten, die over een paar dagen In Boston zijn tenten opslaat. Conserva tor A. Owchlnnikow springt uiteraard zeer voorzichtig met het verschrikke lijke zadel om. go Het lijkt op dammen, maar natuurlijk is het iets heel anders, want het komt uit Oost-Azië. Er wordt ook een bord met velden bij gebruikt, maar niet op die velden wordt gespeeld, maar op de vertikale cn horizontale lijnen. Wel weer met witte en zwarte stenen. Kenners zeggen dat het spel nog moeilijker is dan schaken en in het begin nogal ondoorgrondelijk. De Chi nezen hebben dit go-spel dan ook eeuwen geleden al bedacht, het woel over naar andere Aziatische landen met name naar Japan maar ook naar Europa. Het wordt hier zelfs al professioneel beoefend cn de Europe se beoefenaars zijn intussen al aan hun zestiende go-congres toe. LOWIETJE Glasbelt Omdat de vuilnisbelten alsmaar hoger en hoger worden, wil de stichting milieuzorg Zeist daar een stokje voor steken door althans het glaswerk er van af te halen. In het centrum van Zeist staat nu een soort glasbelt in de vorm van een contai ner, waaruit alle gebruikte flessen en potten via de handel weer naar de industrie terug gaan, die er nieuwe flessen en potjes van fabriceert. Muziekdorp Nu het Noordbra bantse Rosmalen zich momenteel toch 'dorp vol muziek' noemt vanwege het eeuwfeest van de harmonie St. Cecilia kan de Engelae Luton Brass Band er mooi ook even van zich laten horen. Dat doet die band dan ook, vanavond in het gemeen schapshuis De Kentering. Kadaver- onderwijs De dode dolfijn, die dere week op het Schevenlngae strand aan spoelde, is overhandigd aan het mu seum voor het onderwijs In Den Haag. Het dier mag daar posthuum anatomische les geven. Ver Mouth and Macneal hebben het ver geschopt Deze week ataan ze met hun 'how do you do?' op de achtste plaats van de Amerikaanse top tien. De top- honderd zou daar al een fraaie presta tie geweest zijn. Drieling Een inheemse koe heeft het leven aan een drieling geschonken, meldt het Poolse pe.sbureau PAP trots. Moedor is met haar 66 kilo zelfgeworpcn kalfsvlees in een plaatselijke dierenkraamklinlek aan het bijkomen. Pitsstop Een Griekse goederentrein heeft dertig ki lometer alleen moeten afleggen, om dat de machinist even was uitgestapt om een plasje te doen. De man, die het niet meer kon houden, zag tot zijn-schrik dat de trein zonder hem vertrok. Toen hij klaar was heeft hij snel de stations langs de route nog kunnen waarschuwen zodat zijn be hoefte geen akelige nasleep had.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7