Reclame uit
een andere
mentaliteit
dichtbij
Rudolf Bruil trekt lering
Commentaar
ir uit wrevel van consument
piratenzenders
Afscheid
Niets ontsnapt aan waakdames
zwart-wit
andbladen maandbladenmaandblad
Belangenweging
bij abortus blijft toch
altijd problematisch
Verloren projectiel
in lucht ontploft
spektherapie
boerenprotest
lowietje
IÜW/KWARTET ZATERDAG 8 JUIJ 1972
Binnenland TS K7
zijn ogenblikkelijk bereid aan te
en, dat concurrentie-overwegingen
rol hebben gespeeld bij de beslis-
(ig om Hilversum III te laten uit-
cien tot een volwaardige radio-zen-
fcr. Dat Hilversum III in de nieuwe
et van dc Hilversumse zenders na 1
fctober ook in de avonduren de strijd
aanbinden met de piraten achter
veilige beschutting van de driemijls-
op de Noordzee, zullen wij dan
|>k maar als een niet gezocht, maar
[ilversum toch niet onwelkom meeval-
Irtje beschouwen.
j/at daar ook verder van zij de
ag blijft prikkelen waarom het par
ent nog steeds niet het Verdrag van
aatsburg heeft geratificeerd. Op
nd van dit verdrag zouden effectie-
maatregelen mogelijk zijn tegen
gale radio-zenders op zee; althans
het verdrag door het parlement is
^ratificeerd.
verdrag is op 22 juli 1965 door
lederland ondertekend en eerst op $0
hni van het vorig jaar naar het parle-
gestuurd ter ratificatie. Deze
ng van zaken wijst niet op een
hverwijlde afhandeling,
arom dringt de vraag zich op, welke
achten er dan aan het werk zijn, die
normale voortgang van zo'n verdrag
enhouden of tenminste zo sterk ver-
agen? Ondertekening van een verdrag
tuners veronderstelt de wil tot uitvoc-
i ng van het verdrag en dus als fase
aartoe van ratificatie door het
i wiemen t.
let zal toch niet de bedoeling zijn dat
o® lederland op een of andere manier wil
por roberen de piraten economisch onmo-
'u elijk te maken (door hen bijvoorbeeld
Is advertentiemedium minder bege-
im enswaardig te maken door aantrekke-
jkc concurrenten in het veld te bren-
en) om eerst daarna, als er geen
laatregelen meer nodig zijn, de moge-
u jkheden tot het nemen van die maat
regelen te scheppen?
bi iet is zo boosaardig bedacht, dat wij
'u eze overwegingen geen overheid en
ioieen volksvertegenwoordiging in de
poenen zouden willen schuiven. Blijft
D an alleen de steeds weer knellende
ogi raag: vanwaar dan dat dralen met de
moet toch zonder meer
Ratificatie? Dat i
'"mogelijk zijn?
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De groeiende weerzin tegen de reclame (die zich
bijvoorbeeld uit in de roep om afschaffing van de STER-uitzendin-
gen) wordt het beste onderkend door de reclamemakers zelf. Dat
hoeft weinig verwondering te wekken: steeds vaker moeten zij opdra
ven om ten overstaan van hun 'afnemers', de consumenten, hun vak
te verdedigen. En ook wie de reclamevakbladen een beetje volgt,
merkt dat de 'verkopers van illusies' steeds meer in het defensief
worden gedrongen.
'ili
rten wonderlijke situatie doet zich voor
n de Bondsrepubliek Duitsland, nu
eI uperminister Karl Schiller gebleven is
n ij zijn besluit, af te treden. Vijf
ïaandcn vóór dc vervroegde verkiezin-
en van november is voor hem het
iie genblik aangebroken, waarop hij niet
i,9'! nger de verantwoordelijkheid wil dra-
en voor een beleid, dat hem meer en
ia leer werd opgedrongen en dat hij als
Schadelijk voor de financieel-economi-
che ontwikkelingen in zijn land be-
ehouwt. Dc onenigheid over de door
chiller dirigistisch genoemde maatre-
Mu elen, volgend op het zwevend maken
an het pond sterling, was slechts de
"„"Iruppcl die dc emmer deed overlopen,
heeft daarover geen twijfel
aten bestaan in zijn ontslagbrief. Als
'oornaamste bezwaren heeft hij de
iclastinghervorming en de begrotings-
j lolitiek aangevoerd. Voor kanselier
?2ni Irandt is deze mededeling van Schiller
r0° lijzonder onaangenaam, omdat zij het
abinet van sociaal-democraten cn li-
dralen in gebreke stelt. Tijdens de
'erkiezingscampagne kunnen de klach-
cri van Schiller tegen de kanselier
morden gebruikt. Deze heeft er een
landicap bijgekregen, die hem in no-
'ember de overwinning kan kosten.
Iet was al geruime tijd een publiek
[eheim. dat Schiller weinig kans had.
ia de verkiezingen in de regering terug
e keren vooropgesteld dat sociaal-
lemocraten en liberalen de verkie
zingsstrijd winnen. Schiller heeft nu de
eer aan zichzelf gehouden en dc ver-
.oRT antwoordelijkheid voor de verdere eco-
gang van zaken in de Bonds-
vj «publiek volledig op de schouders
iw felegd van zijn rivalen in Brandts
na: kabinet. Deze zullen er goed aan doen
afgetreden minister niet als zonde-
>ok te gebruiken. Zij zouden gevaar
Jiopen de intelligentie van vele kiezers
beste onderschatten.
i Kanselier Brandt wordt nu op een
vervelende manier geconfronteerd met
ireften verkeerde beslissing, in 1966 geno-
-op men toen de SPD uit de oppositie kon
v# verdwijnen om samen met de christen-
democraten (onder kanselier Kurt Ge-
l°rg Kiesinger) een coalitie te vormen.
^De sociaal-democraten moesten toen
een minister van economische zaken
leveren, die het (wat politiek formaat
betreft) zou kunnen opnemen tegen de
i3.o Beierse slagerszoon Franz Josef
Strauss, voorzitter van de CSU de
Mj Beierse zusterpartij van de CDU.-
êta Brandt vond deze 'krachtfiguur* inder-
daad in de persoon van de briljante
professor Karl Schiller, van wie be
kkend was dat hij op zijn vakgebied
uer wars was van socialistische experimen
ten.
Bjr^est|jds was dat tegenover de christen-
wj democraten een voordeel, maar de tijd
»bi beeft niet stilgestaan. Mede onder druk
Van de 'Jonge socialisten', die tegen-
standers zijn van de sociale markteco-
'ru nom'e" Brandt zich gedwongen een
v" hc!eid 'e gaan voeren met de mogelijk
heid van een diepgaand overheidsin-
De manier waarop de aangevallenen
terugslaan, verschilt onderling nogal.
Sommigen willen van kritiek nauwe
lijks iets weten, anderen zijn geneigd
de opposanten niet helemaal ongelijk
te geven. Het wachten was eigenlijk
op de reclameman die uit de veran
derde houding jegens de reclame le
ring zou trekken en zich aan de zijde
van de morrende consument zou scha
ren, zonder daarbij natuurlijk de re
clame vaarwel te zeggen.
Die reclameman is er nu. De gewezen
copywriter Rudolf Bruil drijft sinds
kort aan de Nieuwe Prinsengracht in
Amsterdam een 'adviesbureau voor re
clame en voorlichting', dat hij de niet
goedkoop klinkende naam-Educatieve
Publiciteit heeft gegeven. Bij de ope
ning, in mei, liet hij weten dat de
wrevel van de consument over de
manier waarop doorgaans reclame
wordt gemaakt, mede tot de oprich
ting van zijn bureau had geleid.
Rudolf Bruil (31) betitelt zichzelf
ironisch met 'directeur': zijn enige
personeelslid is de bedirijfsjournaliste
Phia Baruch, als 'adjunct-directrice'
aan het bureau verbonden. Met z'n
tweeën zetelen ze in een bescheiden
souterrain. Rudolf Bruil houdt zich
bezig met de reclame, Phia Baruch
met de voorlichting.
Ze worden bijgestaan door drie part
timers, die de advieskern vormen: de
psychologisch marktonderzoeker drs.
Manueal van Loggem, de cineaste An
na Jankowska m de ontwerper Wou
ter Gils, die als director fungeert.
Rudolf Bruil, als zakelijk leider de
spil van het geheel, heeft twee jaar
gewerkt bij het reclamebureau Inter-
marco Delamar, voornamelijk als
tekstschrijver. Voordat hij in de recla
me ging. werkte hij als verslaggever
bij Avro's Televizier en daan-oor bij
de Navo in Parijs
Een gesprek met de leider, die wordt
gesecondeerd door Phia Baruch, over
de doelstellingen van het alternatieve
reclamebureau verloopt wat moei
zaam. De overigens wel rap sprekende
directeur gaat het niet zo eenvoudig
af uit de doeken te doen waarin zijn
werk zich van dat van zijn collega's
(of ex-collega's) onderscheidt.
In hoeverre Rudolf Bruil aan de ver
langens van de consument tegemoet
zal komen, wordt niet helemaal duide
lijk. Concrete voorbeelden moeten
achterwege blijven, omdat het bureau,
pas een kleine twee maanden bezig,
nog geen enkele campagne heeft afge
rond en in dit stadium nog geheim
houding moet betrachten.
In het algemeen gesproken wil de
besloten vennootschap Educatieve Pu
bliciteit vanuit een andere mentaliteit
reclame gaan bedrijven. In de concep
tie van Rudolf Bruil moeten reclame
en voorlichting, waartussen hij geen
duidelijke scheiding ziet, een bijdrage
leveren aan de éducation permanente,
waaraan de behoefte in een zich
voortdurend wijzigende samenleving
steeds groter zal worden.
Daartoe is het noodzakelijk, meent
Bruil, dat de informatie, die van alle
kanten in steeds grotere hoeveelheden
op de consument afkomt, gestroom
lijnd wordt. 'De mensen', zegt hij,
'komen er anders niet meer doorheen.
Die informatiestroom vormt een brij
met hier en daar wat krenten. Er
moet gewoon wat minder brij met
wat meer krenten komen.'
Phia Baruch formuleert de visie van
het bureau nog wat concreter: 'Je
moet het', zegt ze, 'de mensen makke
lijk maken.' De te brengen informa
tie, vindt ze, moet evenwichtig wor
den gedoseerd en in een, wat zij
noemt, ontspannende toon worden ge
zet. 'In een tv-speciai moet je bijvoor
beeld niet vier zware onderwerpen
zetten. Dat werkt blokkerend, waar
door, het effect uai je beoogt, verloren
gaat.'
Het euvel ran winkeldiefstallen lijkt
onuitroeibaar. Bedrijfsdetectives, ver
momd als klanten of geheime agenten
op sluipvoeten, gesloten telenstecir-
cuits, geen enkel middel schijnt opge-
u-assen tegen de graai- en grijpmani-
akken, die de bedrijven jaarlijks han
denvol geld kosten. In Zweden, zo
lezen we in het Detailhandelsbulletin,
lijkt men er iets op gevonden te
hebben: geüniformeerde waakdames,
die openlijk in het bedrijf rondwan
delen en controleren en waarschijn
lijk net zo preventief werken als
echte surveillerende politiemannen.
Nu is het niet zo, dat elke vrouw
voor dit waakhondenbaantje geschikt
is. Ze mag niet jonger zijn dan dertig
en liever niet ouder dan vijftig, ze
moet van onbesproken gedrag zijn,
een goed voorkomen bezitten en door
tastend kunnen optreden. Dan is ze
er nog niet, want na uitverkiezing
moet ze eerst een cursus volgen en
schriftelijk en mondeling examen
doen. In die tijd bekwaamt ze zich in
wat rechtsen wetskennis, psycholo
gie. het voorkomen van voorraadver-
schillen, EHBO, brandbestrijding en
gastvrouw spelen. Ze moet dus echt
van alle markten thuis zijn, wil ze
officieel 'ordnungsvakt' (ordebewaak
ster) worden.
Gast vrouw-zijn staat wel zo'n beetje
voorop. De dame in kwestie moet niet
zozeer mensen die iets wegnemen, op
hun nummer zetten en hen aan het
gerecht overleveren, maar allereerst
vriendelijk en correct zorgen dat nie
mand zonder betalen de deur uitgaat.
Ze stelt zo'n mens beleefd voor de
keus: teruggeven of betalen en daar
mee uit. Behalve door de zaak wande
len en kapers op de kust in het
Rudolf Bruil: informatie stroomlijnen.
Het streven van Rudolf Bruil en Phia
Baruch het de mensen makkelijk te
maken, lijkt enigszins in tegenspraak
met hun verwijt dat de meeste recla
memakers de consumenten onder
schatten. De beide educatieve publi
cisten zien die tegenstelling niet. De
mensen zijn weliswaar niet zo dom
als het reelamewezen kennelijk denkt,
menen ze, maar ze moeten wel, zoals
zij het uitdrukken, op de juiste wijze
worden bespeeld.
Geluiden als deze vallen ook op 'ge
wone' reclamebureaus wel te beluiste
ren; welke reclameman of -vrouw is
er nou niet op uit de consument te
'bespelen'? Rudolf Bruil en Phia Ba
ruch geven dat ook wel toe en ook
merken ze meermalen op dat ze op de
traditionele bureaus geen kritiek wil
len leveren: 'Wij zeggen niet dat ze
het fout gedaan hebben'
Wel zijn ze van mening dat de meeste
bureaus te weinig inhaken op de
veranderende mentaliteit in en buiten
de reclamewereld. Ze hebben daarbij
In Rekenschap (het driemaandelijks
tijdschrift voor wetenschap en cultuur
van de humanistische stichting 'Socra
tes') geeft redacteur mr. M. Knap een
bijdrage aan de discussie over abortus
provocatus, waarbij hij zich afzet zo
wel tegen het 'Abortus is moord' als
het 'Baas in eigen buik'.
Ten aanzien van de eerste leus onder
kent Knap een miskenning van de
vragen rondom de geestelijke gezond
heid. 'Eigenlijk is de vraag of licha
melijke en geestelijke gezondheid nog
van elkaar kunnen worden onder
scheiden geen vraag meer. Het is dan
ook- slechts één stap verder om bij
het onderzoek naar 'levensbedreigende
omstandigheden' ook te betrekken de
invloed van zwangerschap en/of ge
boorte op het totale, ook sociale wel
zijn van de moeder en zelfs van het
te verwachten kind.'
Over het 'Baas in eigen buik' zegt
Knap: 'Hoe zwaar men het weloverwo
gen besluit van de vrouw om het
kind waarvan zij zwanger is niet te
baren wil laten wegen, de arts kan
daardoor niet worden ontslagen van
de plicht zich zelfstandig af te vragen
of hetgeen van hem wordt verlangd
verantwoord is De arts zal er
zich dan ook telkens opnieuw van
moeten vergewissen of de belangen
van zijn patiënte het nemen van risi
co aanvaardbaar maken en bij de
afweging dier belangen dient hij het
totale welzijn van de patiënte en het
toekomstig kind te betrekken, waarbij
hij het is die zal moeten waken voor
lichtvaardige besluitvorming van de
patiënte.'
Klassiek
In Rekenschap ook een aflevering uit
grijpen. Dat was zijn goed recht, maar
Schiller paste niet in het zich wijzigen
de beeld. De kanselier zou er beter aan
hebben gedaan zich dit veel eerder te
realiseren dan nu gebeurd is. Te lang
heeft hij Schiller de hand boven het
hoofd gehouden.
De crisissituatie als gevolg van het
verloren gaan van de drie jaar geleden
toch al te kleine meerderheid van de
coalitie van SPD en FDP liet Brandt
inderdaad weinig manoeuvreerruimte.
De nadelige uitwerking van Schillers
aftreden kan nu echter nog harder
aankomen. Want de kiezers die in
1969 in Schiller de grote trekpleister
van de SPD zagen, hebben in novem
ber een reden minder om hun stem
opnieuw aan de SPD te geven.
de mémoires van prof. Libbe van dei-
Wal. Als Libbe eindexamen gymnasi
um heeft gedaan, wil hij het liefst
naar het toneel. Vader Van der Wal
verzet zich: studeer eerst maar rech
ten, maar dan kiest Libbe zelf liever
klassieke letteren. Hij praat er met de
rector van het gymnasium over, die
enthousiast is. 'Hij liet mijzelf uit en
toen ik moe van het luisteren op de
mat stond, pakte hij me plotseling bij
een knoop van mijn jas. 'En weet je
wat zo mooi is in ons vak?! Het heeft
geen enkel nut. Iedereen is nuttig,
dat denkt hij tenmiste, maar wij niet.
Wij klassiek-literatoren, Wij zijn de
rozen op de mestvaalt van de wereld!
Tot ziens!' Dat alles speelt zich af
omstreeks 1920.
'Ongerechtvaardigd'
Het architectenmaandblad Plan van
juni heeft een behoorlijk portie poli
tiek in zijn kolommen met beschou
wingen over o.a. 'het ontluikende mi
lieu-recht door mr. L. Langelaar en
de politieke verantwoordelijkheid van
stedebouwers en planologen' door Eis-
se Kalk van de Werkgroep 2000 en
ook een nogal kritische beschouwing
door Plan-redacteur Marten Bierman
van de bundel studies 'Ruimtelijk Be
leid in Nederland' van de Wiardi
Beekman-stichting, het wetenschappe
lijk bureau van de Partij van de
Arbeid.
Marten Bierman verwijt de WBS-rap-
porteurs een te groot en 'ongerecht
vaardigd optimisme. Er worden te
veel wonderen verwacht van een ver
beterde financiering, (vooral bestuur
lijke) organisatie en techniek. Als we
de samenstellers van de WBS-cahier
mogen geloven staan we er nog niet
zo slecht voor. Een standpunt, waar
mee steeds minder mensen zich zullen
kunnen verenigen, maar niettemin
van belang om kennis van te nemen,
al was het alleen maar omdat een
niet gering aantal functionarissen,
werkzaam op het gebied van de ruim
telijke ordening, zich tot de socialis
ten gerekend wil zien. Zij zullen zich
bij het nemen van beslissingen door
die visie laten leiden. Of dat ruimte
lijk beleid mag worden genoemd, lijkt
vooralsnog niet waarschijnlijk.'
Opmerkelijk In 'Plan': een 'In Memo-
riam' van architect Granpré Molière
door de zo heel anders geaarde archi
tect W, van Tijen en een discussie
over het werk van de overledene. De
toon is steeds kritisch, maar is tege
lijk en daardoor een onderstreping
van het belang van het werk van
Granpré Molière. Alleen een groot
man dient zo serieus te worden geno
men.
Landerig
Het mei/juni-nummer van het Hol
lands Maandblad (dat met dubbel
nummers probeert de achterstand in
te lopen) bevat dit keer nogal wat
proza (landerige jeugdherinneringen
van een zekere Biesheuvel o.a.) en
poëzie (onder andere van Rutger Kop
land en Chris van Geel), afgewisseld
met het nodig kritische proza om de
'Hollands Maamdblad'-traditie van
haar-op-de-tanden te bestendigen.
Karei van het Reve (tenminste: het is
redelijk de nogal mysterieus en door
zichtig tegelijk gebrachte 'Academi
sche correspondentie' als zijn compo
sitie te beschouwen) doet een niet
onvermakelijke uitval naar prof. Ber
nard Delfgaauw uit Groningen en in
hem op het betrekkelijk grote aantal
ex-katholieken dat kan worden waar
genomen onder de neo-marxisten in
ons land.
Karei van het Reve zelf moet het ook
ontgelden omdat hij zich naar oordeel
van W. II. Roobol nogal onzorgvuldig
heeft uitgelaten over het historisme.
William D. Kuik vervolgt zijn feuille
ton 'De held van het potspel of liet
geheime huwelijk' en dat valt toe te
juichen. Overigens laat elke afleve
ring van dit feuilleton zich gemakke
lijk afzonderlijk lezen; dit ten behoe
ve van de kopers van losse nummers.
Inzet
Tenslotte nog iets uit E.S.P.-opinic,
het sinds kort verschijnende maand
blad van de Evangelische Solidariteits
pact ij. In een artikel onder de titel
'Kabinet-Biesheuvel inzet van de ver
kiezingen' wordt gezegd, dat de pro
gressieve combinatie de confessionele
partijen geen enkele kans moet geven
zich als partijen aan hun volle verant-
woordelijlheid voor het huidige kabi
net samen met de VVD en DS'70 te
onttrekken. De traditionele confessio
nele partijen moeten a.h.w. worden
gedwongen het kabinet-Biesheuvel in
zet te doen zijn van de volgende
verkiezingen.
De brief, die het hoofdbestuur van de
ESP op 18 augustus 1971 heeft ver
zonden aan PvdA, PPR. D'66 en PSP.
heeft nog steeds niet geheel haar
betekenis verloren. Daarin wordt-o.a.
voorgesteld, de samenwerking der
progressieven het karakter te geven
van een Progressief Alternatief, met
'n nieuw schaduwkabinet, waarbij el
ke schaduwminister gesteund wordt
door werkgroepen in de vorm van
schaduwministeries, waarin leden van
alle progressieve partijen vertegen
woordigd zijn. Bij de eerstvolgende
kamerverkiezingen heeft zulk een
Progressief Alternatief slechts een
kans indien het
a. het karakter krijgt van een bewe
ging;
b. het over een lange periode en
vooral ook aan de basis zich voorbe
reidt op de nieuwe verkiezingen met
kabinet-Biesheuvel als inzet;
c. het als samenwerkingsverband zo
herkenbaar mogelijk is, waarbij ook
een plaats is ingeruimd voor een
evangelische tak, die ais alternatief
dienst kan doen voor progressieve
christenen, die ook voor een partij
blijven vasthouden aan het Evangelie
als norm, richtingwijzer of inspiratie
bron, aldus besluit ESP-opinie.
vooral de grote en middelgrote bu
reaus op het oog, die naar hun oor
deel ook een te logge organisatiestruc
tuur hebben om adequaat te reageren
op zich wijzigende omstandigheden.
Niet zonder trots zegt Rudolf Bruil
een paar maal dat de juistheid van de
inzichten die hebben geleid tot de
oprichting van Educatieve Publiciteit
b.v. is aangetoond door de uitkomsten
van een enquête die onlangs in op
dracht van het Amsterdamse reclame
adviesbureau Van den Biggelaar on
der een aantal grote adverteerders is
gehouden. Uit dit onderzoek bleek dat
er een zekere voorkeur bestaat voor
kleine bureaus, omdat deze zich flexi
beler kunnen opstellen.
Die trots roept dan weer wel de vraag
op wat de voorkeur van de adverteer
der te maken heeft met de belangen
van de consument, die Rudolf Bruil
pretendeert te behartigen. Wil hij
niet gewoon in het klein, maar dan
beter, doen. wat zijn machtiger colle
ga's in het groot najagen?
Rudolf Bruil antwoordt op die vraag
dat hij weliswaar óók reclame wil
maken, maar dat hij dat wil doen
vanuit een maatschappelijke verant
woordelijkheid. waaraan zijns inziens
ook de reclameman zich niet kan
onttrekken. Dat klint weer rijkelijk
vaag, maar ter verduidelijking wordt
eraan toegevoegd, dat de vennoot
schap de verkoop van produkten die
bijvoorbeeld schadelijk zijn voor het
milieu, niet zal bevorderen.
Bij elke opdracht, verzekert Rudolf
Bruil. zal niet alleen op het belang
van de producent, maar ook op dat
van de consument worden gelet. 'De
reclamemaker', zegt hij. 'stelt zich in lirjphpl
het algemeen te veel op als een vazal
van de producent. 'Die producent,
meent hij, is daarmee zelf ook niet
gediend: die is op den duur meer
gebaat bij een 'kritische' reclameman,
die niet bereid is op alles ja en amen
te zeggen als het maar geld in het
laatje brengt.
Educatieve Publiciteit, zeggen de bei
de vennoten, is niet in de eerste
plaats op winst uit. Rudolf Bruil
meldt dat hij nu al een opdracht
heeft geweigerd, omdat die niet met
zijn inzichten strookte. Als reclame
man. vindt hij, kun je ook best een
mentaliteitsverandering bij de fabri
kant bewerkstelligen. Ook indirect
kom je daarmee clan aan de wensen
van de consument gegemoet.
Filosofisch
'Het klinkt allemaal een beetje filoso
fisch', zegt directeur Bruil aan het
slot van het gesprek verontschuldi
gend. Pas wanneer hij zijn eerste
campagnes presenteert, zal duidelijk
kunnen worden of de manier waarop
hij reclame maakt inderdaad anders is
dan tot nog toe geDruikelijk was.
Tot zolang lijkt enige reserve wel op
z'n plaats. Maar misschien zal straks
bliiken dat de ontevreden consument,
geïrriteerd over alle boodschappen
waaronder hij wordt bedolven, ondpr
de door hem nogal vijandig bejegende
reclamemakers een bondgenoot heeft
gevonden.
SOESTERBERG Het zoeken naar
stukken van het projectiel dat woens
dag per ongeluk werd afgevuurd nabij
Coevorden, is gestaakt. Amerikaanse
autoriteiten zijn er nu zeker van dat
het projectiel op grote vlieghoogte is
ontploft, na verklaringen van vele
ooggetuigen en technische gegevens.
Dit is dc eerste maal dat een derge
lijk incident met een vliegtuig van
het amerikaanse squadron, dat al
acht jaar op Soesterberg is, is voorge
vallen. Gedurende deze jaren zijn er
50.000 vluchten gemaakt, zonder dat
er ooit iets gebeurde met een van de
projectielen. Een team van Ameri
kaanse officieren is bezig met een
onderzoek naar de oorzaak van het
gebeurde.
nekvel grijpen helpt ze ook bij kleine
karweitjes, verstrekt informaties en
zorgt dat klanten die slecht ter been
zijn, in een wagentje kunnen winke
len Maar ze is er niet alleen voor de
klanten. Er verdwijnt ook veel door
toedoen van het personeel, zodat de
waakdames evengoed onverhoeds in
magazijnen en pcrsoneelskamers kun
nen verschijnen en binnengekomen
goederen en aangebroken verpakki-
gen controleren.
Doordat selectie en opleiding enige
tijd vergen, heeft de Zweedse maat
schappij Syvakt AB die de winkel-
wachtsters heeft uitgevonden een
levertijd van drie maanden gesteld.
De dames worden 'verpakt' geleverd
in een garantiepakket, dat verder o.a,
instructie van het personeel omvat.
De firma die zo'n garantiepakket in
clusief waakdames aanschaft, krijgt
voor 67.000 Zweedse kronen bijna
45.000 gulden 3200 uur bewaking
per jaar, evenveel als een bedrijf dat
hiertoe overging, voor twee privé-
speurders neertelde Die speurders
brachten voor een kleine 350 gulden
aan gestolen waar aan het licht, zodat
ze het bedrijf met z'n tweeën een
dikke veertigduizend gulden lichter
maakten.
Zou dit soort 'winkeldochters' ook
iets voor Nederland zijn? 'Men is
bezig het probleem van de winkeldief
stallen ran alle kanten te bekijken.
Na grondige bestudering zou dit nieu
we systeem misschien best iets hun
nen zijn,' aldus de heer Brinksma van
De Bijenkorf, die er vooralsnog aan
twijfelt of vrouwen in dit opzicht
zoveel geschikter zouden zijn als man-
Jacqueline Tebogo Khama heeft aan
gekondigd tegen het eind van dit jaar
te zullen trouwen. Niets bijzonders,
behalve dan dat ze de 22-jarige doch
ter is van president Seretso Khama
van de Afrikaanse republiek Botswana
en haar aanstaande man de 26-jarige
Johan ter Haar uit, jawel, Nederland.
Het wordt overigens lang geen zwart-
wit-verbintenis, want vader Khama
heeft eertijds in zijn studietijd in
Engeland een Britse kantoorjuffrouw
verschalkt, zodat de uit dit huwelijk
geboren Jacqueline half-Engels is. Bo
vendien is het voor de bruidegom ook
niet zo'n grote stap van gewoon Ne
derlander tot schoonzoon van de pre
sident: in de twee jaar dat hij in dat
land woont, heeft hij steeds dicht bij
het vuur gezeten. Eerst werkte hij op
het Botswaanse ministerie van finan
ciën en ontwikkeling en later op dat
van handel, industrie en water.
Ergens aan de Australische kust staat
een hotel voor reumapatiënten, waar
men ee*i speciale walvistherapie toe
past. Telkens als het seintje komt dat
er weer een walvis op het punt staat
uitgebeend te worden, worden de pa
tiënten vliegensvlug in een roeibootje
naar de 'slagerij' gebracht, waar de
snijders en uitbeners terstond manga
ten in het dier uitgraven. De patiën
ten worden in het al zoetjes rottende
spek gevlijd en moeten er zo een paar
uur in blijven. Het spek sluit zich als
een handschoen om het zieke mensen
lijf. wat heilzaam op de reuma schijnt
te werken. Wat er met de ingewanden
van de patiënt gebeurt na dit misse-
lijk-makend verpozen vermeldt de ge
schiedenis niet, die in 1896 waar ge
beurde. Het blad 'De Bejaarden' vond
het bericht in een medisch tijdschrift
uit dat jaar.
Een buschauffeur, die door een van
Mombasa's (Kenya) drukste straten
reed, voelde plotseling iets tegen z'n
maag kriebelen. 'Zeker een vlieg'
dacht hij en reed gewoon door, tot hij
merkte dat die vlieg dan wel erg
groot uitgevallen moest zijn. 'Het is
een slang', schreeuwde hij, ramde van
schrik vier geparkeerde auto's en
deed een greep onder zijn kleren naar
de 'slang', die een muis bleek te zijn.
Dc ontdane chauffeur maakte het on
dier dood en overhandigde het aan de
inmiddels gearriveerde politie, wie hij
maar niet kon duidelijk maken hoe
de muis ongemerkt onder z'n over
hemd gekropen kon zijn.
Deze demonstrerende oude heren zijn
nog maar een paar van de vele bejaar
de Oostenrijkse boeren, die zich deze
week op de Ballhausplatz in Wenen
op hun gemak hadden geïnstalleerd
om met borden te protesteren tegen
hun lage maandelijkse toelagen. In
een lange rij hadden ze zich op stoelt
jes neergezel recht tegenover de rijks
kanselarij, vanwaar Oostenrijks bonds
kanselier Bruno Kreisky een goed
gezicht op de demonstratie had.
Verslapen Een 19-jarige jongen
uit Hoogeveen, die ingebroken had bij
mensen van wie hij wist dat ze op
vakantie waren, dacht met zijn buit
in hetzelfde huis nog rustig een uiltje
te kunnen knappen. Hij versliep zich
lelijk en droomde nóg van zijn ge
slaagde kraak, toen de vroeg terugge
komen bewoners hem mèt de politie
wakker schudden. Jeugdcircus
'Haaren (Noord-Brabant) telt mis
schien wel meer tv.-artisten dan Hil
versum' en andere zeer lovende kre
ten staan in het programmaboekje
van het 110 leden tellende jeugdcircus
IL Grigio. dat vandaag in die plaats
met de jaarlijkse voorstellingen reeks
start. De kinderen brengen luchtacro-
batick, koorddansen, paardendressuur,
voltigerijden en nog veel meer en wie
wil weten of dat allemaal echt zo
goed is, moet zelf maar gaan kijken.
Tot en met 23 juli en verder 29 en 30
juli zijn ze in hun eigen circushal aan
het werk. Paardendag Woensdag
is het op Duindigt in Wassenaar de
'Dag van het Paard' en omdat dat
vorig jaar een beetje in de soep liep,
vraagt de politie iedereen bezoekers
en paarden nietvoor de voeten te
lopen door allemaal met de auto te
komen, maar het openbaar vervoer
te gebruiken. Vorige keer waren er
zoveel verkeersknopen, dat paardenbe-
wonderaars soms meer dan een uur
telaat kwamen. Stoomwalsen De
leden van de Stoomwalsenclub Neder
land kunnen hun plezier niet op, nu
ze twee heel bijzondere Engelse
stoomvoertuigen voor hun vierde
stoomwals locomobieldag (22 juli in
Hoorn) hebben kunnen strikken. De
stoomtractor--'Dreadnought' uit 1908
en een in 1934 gebouwde stoomvracht-
wagen zullen ook (23 en 24 juli), op
de Floriade te bewonderen zijn.
