Winkler zit
nog op de wip
WIMBLEDON LEIDT EIGEN LEVEN
Joop geeft
geen leiding
Dolman over Zoetemelk:
- TROUW/KWARTET ZATERDAG 8 JULI 1972
Sport T21 K21
De ILTF blijft Lamar Hunt echter
wantrouwen en vooral in Engeland
wordt nog bij voortduring van de
daken geschreeuwd dat als Mister
Hunt zo graag het tennis wil steunen,
hij dat het beste kan doen door te
vertrekken. Het is niet zo verwonder
lijk dat die roep juist uit Engeland
komt, waar tennis zijn wieg had en
waar tradities zo lang bewaard blij
ven.
Lamar Hunt kent geen tradities en
ziet tennis geenszins als een instituut
hij wil sport verkopen, op een zo
hoog mogelijk niveau en op voor het
publiek zo aantrekkelijk mogelijke
wijze. Hij en de mensen die hij heeft
aangetrokken (zoals Mike Davies en
John McDonald) hebben daar zo hun
eigen, op commercie en efficiënce ge-
wimbledon
hans schmit
baseerde ideeën over. Ideeën die je
met de nodige reserves kunt benade
ren, maar die toch ook een stroomver
snelling binnen de tennissport hebben
veroorzaakt. Hij heeft een kleine
groep bij elkaar gehaald, een aantrek
kelijk circuit opgesteld waarvan de
toernooien gemakkelijk aaai de televi
sie zijn te- verkopen en wanneer door
het compromis volgend jaar zijn acti
viteiten tot vier maanden zijn be
perkt. opereert hij niet alleen met
twee keer 32 spelers, maar vermijdt
hij ook de concurrentie van andere
sporten. Dat deze formule succes
heeft, bewijst de World Tennis Wo
men Pro Tour.
Lamar Hunt rekent daarnaast af met
allerlei tradities die tennis tot een
sport maakte waar het grote publiek
van bleef buitengesloten. Hij beperkte
de duur door totie-break en daarmee
extra-spanning in te voeren en hij
schakelde onberekenbare factoren als
het weer uit. Geen gezeur meer over
regen of over gras, gravel of beton
de toernooien worden binnen afge
werkt en gaan altijd door.
Lamar Hunt heeft succes. Wanneer de
Engelsen roepen dat Hunt de sport
kan steunen door te verdwijnen,
werpt Mike Davies tegen dat als ge
volg van de activiteiten van de WCT
de tennis-leraren het drukker hebben
dan ooit, dat er meer kleren, ballen,
schoenen en rackets worden verkocht
en dat er meer indoor- en outdoorba-
Duitse ruiter eenzaam in Aken
door: Gerrit den Ambtman
AKEN Hans Günther Winkler mijdt het hotel waar de leden van
de Westduitse ruiterequipe zijn ondergebracht alsof in dat gebouw
de meest besmettelijke ziekte is uitgebroken. In dit aan 50.000
toeschouwers plaatsbiedende Reitstadion van Aken laat de oudwe
reldkampioen zich alleen zien als dat strikt noodzakelijk is. Gis
termorgen, toen nog nauwelijks een ruiter in de omgeving van de
stallen te bekennen was, trainde Winkler met zijn omstreden paard
Torphy en bleek een uur later weer spoorloos. De eens zo gevier
de Winkler is eenzaam, verschrikkelijk eenzaam.
Winkler logeert tijdens het fameuze
internationale concours hippiquc in
Aken bij de bejaarde Kurt Capell-
mann. De twee hoofdpersonen in
het jongste schandaal van de West
duitse sportwereld hebben elkaar
opgezocht. Beiden zijn vorige maand
door 11 topruiters aangeklaagd en
vervolgens veroordeeld. Winkler,
omdat hij (onder veel meer) de
helpende hand van de Sporthilfe zou
hebben omgedraaid. En Kurt Capell-
mann, omdat deze als voorzitter van
het Deutsche Olympiade Komite für
Reiter direct verantwoordelijk is
voor de financiële affaire rond de
ereburger van de stad Warendorf.
De Westduitse ruiterwereld is 7 we
ken voor het begin van de Olympi
sche Spelen in München scherper
dan ooit verdeeld. Beide partijen
echter hebben tot een bestand beslo
ten. Zeer voorlopig, althans. Josef
Neckermann de olympisch dressuur
ruiter en voorzitter van de Sporthil
fe en Willi Daume. eerste man van
het Westduitse Olympisch Comité,
hebben als bemiddelaars de zich als
een olievlek uitbreidende rel kun
nen indammen.
Winkler en Capellmann enerzijds en
de 11 aanklagers aan de andere kant
hebben elkaar schriftelijk beloofd,
dat de omstreden zaak tijdens het
CIITO in Aken met rust gelaten zou
worden. De Grote Prijs van de
Bondsrepubliek die morgen In het
ongetwijfeld bomvolle stadion verre
den wordt, geldt namelijk als laatste
kwalificatie wedstrijd voor de Olym
pische Spelen. Maandag gaan de ver
antwoordelijke leiders van de West
duitse Hippische Sportbond ('Deut
sche Reiterliche Verenigung') in re
traite om vervolgens de ploeg voor
München voor te dragen. Onuitge
sproken hoopt de selectiecommissie
dat Winkler morgen in het loodzwa
re parcours strandt. Want de drei
ging van de 11 ruiters, dat ze zullen
weigeren met Winkler als ploegge
noot naar München te gaan. hangt
als een vlijmscherp zwaard hoven de
Westduitse ruiterwereld. Voor het
begin van de laatste selectiestrijd
lijken pas twee kandidaten vrijwel
zeker van hun afvaardiging: Euro
pees kamnioen Hartwig Steenken en
Gerd Wiltfang. die in .Askan een
paard van wereldklasse bezit.
Gerd Wiltfang behoort niet tot de
ondertekenaars van de eis om Win
kler uit te stoten. Vermoedelijk
heeft hij onder druk van zijn stalei-
genaar, de steenrijke aannemer
Wolfgang Kuhn, de protestbrief ge
negeerd.
Kuhn /iet namelijk pen kans om
naast Winkler en Wiltfang nog twee
'ongebonden' ruiters voor München
te leveren. Onder wie zijn jonge
zoon Paul. En daarmee zou de
droom van de trotse ex-bokser toch
in vervulling gaan. Stal Kuhn als
Duitse equipe naar de Spelen, het
kan niet mooier.
De gebrilde Hans Günther Winkler
(45) s de eni«e Westduitse toprui-
ter. die tegemoetkomingen van de
Snorthilfe ontvangt De bedragen
zijn niet mis. Een simpel rekensom
metje leert, dat hij vorige jaar
aanzienlijk meer dan ƒ100.000,-
heeft 'verdiend'. Afgezien nog van
zijn 'normale' inkomen als vertegen-,
woordiger. Winkler kreeg vorig jaar
van de Sporthilfe een bedrag van in
totaal 30,000.- (een maandelijkse
tegemoetkoming van 2500 Mark van
ieder van zijn 5 paarden).
Zijn elf collega's zeggen echter, dat
hij geen 5 paarden, die voor steun
in aanmerking komen, bezit. Met de
11-jarige Trophy won Winkler vorig
jaar een slordige 30.000,- aan prij
zengeld op de concoursen hippique.
Het bedrag is officieel bestemd voor
de (in dit geval) eigenaresse van
het paard, maar liet is in West-
Duitsland een publiek geheim dat
Winkler de prijzengelden zelf tou
cheert. De technisch vrijwel
volmaakte ruiter kreeg vorig jaar
van zijn bond nog eens ƒ12.000,-
omdat hij 6 keer in een officiële
landenploeg werd opgenomen. (Ter
vergelijking: uitgezonden Nederland
se ruiters moeten zelfs het inschrijf:
geld zelf betalen). Winkler verdien
de tenslotte nog zo'n 20 mille aan
pensiongelden van paarden, die bij
Vm gestald zijn.
De gratis paarden verzorger, be
schikbaar gesteld door het Deutsche
Olympiade Komite für Reuter, en
een vorstelijke tegemoetkoming van
4000 Mark in de dagelijkse kostert
van dezelfde organisatie maken de
aantrekkelijke vergoeding tot een
compleet salaris.
De elf hebben, onder aanvoering
van Paul Schockemöhle. fel tegen
dit alles geschopt. Zo fel zelfs dat
Winkler en Capellmann voor de
Westduitse televisie de aantijgingen
nauwelijks konden weerleggen.
Slechts voor de buitenwereld is van
enige rehabilitatie sprake geuoe«»
Indien nodig, zo weten Westduitse.
insiders, zullen de elf straks nieuwe
feiten op tafel kunnen leggen.
Inmiddels is de Deutsche Reiterliche
Vereinigung in een voor haar revo
lutionaire positie gemanoeuvreerd.
De voorzitter van de organisatie, de
statige graaf Dieter Landsberg Ve
len deed donderdagavond een bijna
dramatisch beroep op de pers zich
in deze zaak in te tomen. Later
strandt een nachtelijk vraaggesprek
met de grootgrondbezitter uit het
Sauerland voortdurend op ontwij
kende antwoorden en de woorden
geen commentaar. Landsberg, uiterst
vriendelijk: 'De zaak heeft me volko
men verrast. Dit alles is veel te snel
in de publiciteit gekomen. Van eni
ge discussie binnen onze organisatie
is geen sprake geweest. Ik ben blij
dat de laatste bespreking het re
sultaat heeft opgeleverd dat we
eerst intern overleg zullen plegen
voordat in het vervolg feiten van
deze zaak naar .buiten worden ge
bracht Er is een verkeerde weg
ingeslagen. We moeten pas tot pu-
blikatie van dergelijke zaken
overgaan als alle andere mogelijkhe
den geen oplossing meer kunnen
bieden Deze affaire heeft me veel
pijn gedaan. De in ons land populai
re ruitersport is hierdoor duidelijk
geschaad'.
BAYONNE Enkele maanden geleden ontbood directeur Pol Clays
de complete Flandria-equipe bij zich op de fabriek in Zedelgem.
Ploegleider. Briek Schotte en alle renners, die in de rood-witte trui van
de Belgische fietsenfabrikant reden, kregen van Clays de wind goed
van voren. Pol Clays was ontevreden over het uitblijven van spreken
de successen van zijn wiqlerformatie. De vele tonnen, die hij in zijn
merkenformatie had gestoken, wierpen maar bitter weinig reclame
rendement af.
Clays kreeg onverwacht veel tegengas
van Jan Janssen, die zich terecht
j beklaagde over het gebrek aan een
optimale begeleiding, over de te zwa
re fietsen en over het ontbreken van
werkelijke topspurters in de formatie
van Clays. Voor Flandria zijn com
mercieel gezien twee onderdelen van
de wegsport interessant: de klassie-
1 kers in België en de Tour de France.
In drie klassiekers moet een ploeglei
der sprinters kunnen inzetten. Na het
vertrek van Roger de Vlaeminck en
Eric Leman is het echte sprintersa rse-
naal van de Vlaamse brigade uitgeput.
André Dicrickx mag dan een redelijke
j sprint over zich hebben, hij is tegen
de echte topspurters praktisch kans-
I loos.
Flandria probeert met sponsorgenoot
Beaulieu met een marginaal budget
I een profploeg tot grote successen te
i stuwen. Maar ook in de wielersport
1 moet de begeleiding werkelijk opti-
I maal zijn, om tot grote successen te
I komen. Wie denkt dat hij met een
mindere kwaliteit tube hetzelfde kan
bereiken als de concurrentie, die er
j iets meer voor uittrekt, komt bedro-
gen uit. De renners worden er ook
psychisch door beïnvloed als zij zien
1 dat zij op dat punt al achter liggen
Iop de concurrentie,
i Drie tweede plaatsen in de grote
I klassiekers van André Dicrickx (Om
loop van het Volk, Ronde van Vlaan
deren cn Parijs-Roubaix) hielden
J Flandria net buiten de grote publici
teit. Bovendien was het aantal over-
winningen in kermiskoèrsen dit voor
seizoen beduidend minder dan vorig
jaar, toen vooral Eric Leman er vele
op zijn naam schreef.
Het grote spektakelstuk zou voor
j Flandria dan de Tour de France moe-
i ten worden, een Tour waarin Zoete
melk door zijn successen de verkoop
cijfers van de fabriek weer zou moe
ten stimuleren. De Nederlandse kop
man had daanoor zijn complete sei
zoen op de Tour de France mogen
afstemmen. Mocht het prestatievermo
gen van Zoetemelk in het voorseizoen
een vraagteken zijn. kort voor de
Tour bewees hij dat het aan hem in
ieder geval niet zou liggen, wanneer
Flandria weinig reclame kreeg. Het
eerste optreden van Zoetemelk in het
spektakelstuk van Feljx Levitan was
uiterst hoopvol.
Zijn eerste fout in drie jaar Tour de
France was echter fataal. De ontsnap
ping op weg~ naar Royan ontstond op
een moment dat Zoetemelk voor het
eerst in zijn Tour-carrière niet voorin
fietste. Eef Dolman, ploegmakker van
Zoetemelk: 'Het is gewoonweg ongelo
felijk dat dit kon gebeuren. Zoete
melk rijdt altijd voorin. Ik zou er
kapot aan gaan. Altijd voorin rijden,
altijd geconcentreerd zijn. Maar net
toen reed hij niet voorin. Dat werd
hem fataal. Het is gewoonweg stom
toeval'.
Joop Zoetemelk verspeelde met die
onoplettendheid zijn minimale kans
op een Tourzege. Het geeft hem de
kans om zich nadrukkelijk in zijn
nieuwe rol van aanvaller te manifeste
ren. Het is echter de vraag of hij dat
doet. Zoetemelk, de rekenaar, heeft
namelijk al lang berekend dat hij in
het klassement nog een heel eind kan
stijgen. 'Om werkelijk spectaculair te
rijden, had het gat dat Merckx heeft
geslagen, nog veel groter moeten zijn.
Nu heb ik nog kansen om in het alge
meen klassement hoog te eindi
gen. Mij rest nog de hoop op een
hoge klassering'.
Zoetemelk lijkt nu op de eerste plaats
uit op een hoge eindklassering. De
Tour de France betekent voor hem
een vaststelling voor het contract dat
hij volgend jaar als beroepsrenner zal
krijgen. 'In de Tour de l'Avenir be
paalde ik mijn contract als beroeps
renner. In de voorgaande jaren werd
door mijn tweede plaatsen mijn jaar
salaris bepaald, als ik nu derde word
en ik win daarbij nog een rit of pak
het bergklassement dan zit het met-
eei weer goed voor volgend jaar. Ik
heb voor mijzelf toch nooit het gevoel
gehad, dat ik Merekx of Ocana wel
eventjes zou verslaan'.
Voor Zoetemelk is het dramatisch dat
hij in deze Tour de France met een
Van onze speciale verslaggever
LONDEN De wijze waarop
Engeland de afgelopen twee we
ken met opgeheven hoofd is voor-
bijgestapt aan het feit dat Wim
bledon voor het eerst sinds 1877
niet het stempel van de hoogste
kwaliteit draagt, moet lachwek
kend aandoen verwonderlijk is
het geenszins. Want het gaat op
Wimbledon in wezen om andere
zaken dan zo goed mogelijk tennis
-hoewel Wimbledon en kwaliteit
jin het verleden altijd identiek wa
ren en iedereen ze ook nu graag
zou zien samenvallen. Maar als
dat eens niet het geval is. is er
niets aan de hand: Wimbledon
leidt immers een eigen leven
het is een instituut van de hoge
re Britse middenklas en van het
vrouwelijk deel daarvan in het bij-
zonder.
Wimbledon is goed en wat op Wim-
bledon gebeurt is daarom ook goed.
Toen Evonne Goolagong langs de
rand van de afgrond moest om Chris
j Evert terug te wijzen, beefden de
Britten en na hun gejubel, toen
Evonne het had gered, strooide de al
evenzeer geïnstitutionaliseerde Britse
sportpers kwistig met superlatieven.
Rex Bellamy van The Times sleepte
I zelfs Michelangelo erbij. Wie niet
I door dit Wimbledon-virus is besmet,
had kunnen zien op welk teleurstel
lend niveau de strijd tussen Evonne
en Chrissie zich afspeelde. Zwijg daar
echter over op Wimbledon. Evonne
speelde toch tegen Chrissie en Evon
ne en Chrissie zijn toch rijkelijk van
i talenten voorziene lievelingetjes en
het geheel speelde zich toch op Wim-
j bledons centrecourt af? Hierop kun je
niets anders dan bevestigend antwoor
den. Welnu, daarom kan zo'n duel
niets anders dan een historisch en
dramatisch gevecht zijn, waaraan we
nog lang in lyrische bewoordingen
j moeten terugdenken.
j In deze denkwijze schuilt de oorzaak
van het conflict dat de tenniswereld
nu al jaren verdeeld houdt en dat
Wimbledon van de profs van Lamar
Hunt beroofde. Voor één keer hope-
I lijk, want ook Wimbledon ziet een
Laver, een Newcombe en een Rose-
wall graag terug. Volgende week,
I wanneer de Internationale Tennisfe-
1 deratie (ILTF) in Helsinki bijeen-
I komt, kan de pleister reeds over de
wonde worden gelegd, want een com-
promis tussen de bonzen van de ILTF
en Lamar Hunt van de World Cham
pionship of Tennis is reeds bereikt.
De tegenstelling is met dat compro-
1 mis echter niet weggenomen het
conflict is dan alleen omwille van het
tennis min of meer liefdevol bedekt.
Evonne Goolagong: van veel talent voorzienen Lieveling van het pu
bliek op Wimbledon.
Staten snel groeit. In 1960 waren er
een 5.6 miljoen spelers: vorig jaar
was dat aantal tot 11 miljoen aange
groeid. Per jaar komen er een half
miljoen spelers bij De omzet van
tennisprodukten stijgt met twintig
proeent per jaar en in de Verenigde
Staten zijn nu reeds een 700 overdek
te tennis-compiexen (met sauna's,
snack-bars, ereches. winkels). Sid
Wood jr. in 1931 Wimbledon-kampi-
nen dan ooit worden aangelegd, in de
Verenigde Staten wel te verstaan. Da
vies trekt dan ook de conclusie dat
een positieve en progressieve benade
ring zoals van de WCT en de WT
women pro tour het tennis alleen ten
goede komt.
Het blijft echter de vraag of de WCT
de trend volgt of dat de WCT de
trend stimuleert. Feit is in ieder
geval dat tennis in de Verenigde
oen en nu fabrikant van indoorvloe-
ren. schat dat de omzet in vijf jaar
tenminste is erdubbeld.
Het conflict tussen het geïnstitutiona
liseerde tennis en het commerciële
tennis manifesteert zich niet alleen
op organisatorisch niveau, maar in
alles wat tennis is. Wie tennis wil
verkopen, zal voor zo goed mogelijk
tennis moeten zorgen. En daarvoor
zijn niet alleen dc spelers en organi
satoren verantwoordelijk, maar ook de
lijnrechters bijvoorbeeld. Op Wimle-
doii heeft men dat probleem vorig
jaar voorzichtig aangepakt door iedere
lijnrechter een ogentest te laten on
dergaan, maar bevredigend is het nog
niet geregeld. De afgelopen week nog
hielden Stan Smith, Erik van Dillen,
Jim Osborne en Jim MeManus een
acht minuten durende sitdown-staking
op het centrecourt van Wimbledon
omdat Osborne herhaaldelijk voor een
voetfoul werd bestraft. Een eerste
taak zou zijn duidelijkheid in de re
gels aan te brengen en vervolgens een
uniforme uitvoering na te streven.
Zover is het echter nog lang niet.
In het commerciële pakket past ook
de houding van de spelers: smijten
met rackets, te laat komen enzovoorts
is niet datgene waar het publiek op
zit te wachten. Lamar Hunts groep
gaf laatst een voorbeeld door Arthur
Ashe een boete van 1000 dollar op te
leggen wegens het te laat verschijnen
op de baan. Wanneer Nastase echter
dj baan afloopt, zegt de ILTF alleen
maar dat hij dat niet meer mag doen.
Ook de damesgroep heeft zijn eigen
regels over goed gedrag opgesteld.
Wie bij de groep tekent, verplicht
zich een negental regels in acht te
nemen.
Maar meer nog dan veranderingen in
het gedrag van spelers, zou tennis
baat vinden bij veranderingen in het
gedrag van officials die ongrijpba
re instandhouders van tennis als insti
tuut. Nog te vaak zijn spelers aan
willekeur overgeleverd, worden re
gels bij toernooien zonder opgaaf van
redenen gewijzigd, worden spelers in
onzekerheid gelaten. Een logische
stap zou de oprichting van een vak
bond voor tennissers zijn. John New
combe heeft het een paar jaar geleden
geprobeerd, maar faalde evenals
vorig jaar Frank Froehling. De spe
lers (gebonden aan een profgrocp,
aan een fabrikant, aan een advocaat)
zijn nog te verdeeld, ondanks het feit
dat de tijd meer dan rijp is voor
player power'.
Het compromis tussen Hunt en de
ILTF kan hiertoe bijdragen, want de
verschillen tussen de contractprofs en
de onafhankelijke profs vallen dan
grotendeels weg. Robert Briner. de
vroegere directeur van de WCT,
wordt gezien als de man die de spe
lers dan zal kunnen organiseren in
een groep die het tennis van binnen
uit eens echt zo noodzakelijk moderne
gezicht zal geven.
Joop Zoetemelk kan on anks alle moeilijkheden nog wel lachen. Hier doet hij dat tegen radio-verslagge
ver Henk Terlingcn.
ploeg moet aantreden, die kwalitatief
ver ten achter ligt bij de brigades van
Gan-Mercier. BIC cn vooral Molteni.
Bovendien verloor hij in de proloog
zijn klimmer Andrade al. Ploegleider
Briek Schotte: 'Dat verlies van Andra
de was voor onze ploeg een grote
klap'.
Hij moest bovendien de tegenslag
overwinnen dat Jan Janssen door de
Tourdirectie dc toegang werd ont
zegd. Als mental-trainer had Janssen
een belangrijke rol kunnen spelen.
Zoetemelk: "Jan was vooral belangrijk
geweest, als ik goed had gestaan in
het klassement tegen het einde van
de Tour. Hij kent nu eenmaal ieder
een in de karavaan en kan goed
praten. Dat is belangrijk, want op
zo'n moment kun je elke steun goed
gebruiken'.
Mag Ivt or Zoetemelk dan een
i i cap z.iii, dat de ploeg die hem
nnrmgt n.et al te veel kwaliteit telt,
manneii cl c hem moeten steunen
m ssen van de andere kant een echte
der. Br ek Schotte is wat de Belgen
noemen een brave man. maar met
braafheid alleen kom je in al nel
ni.n ais buiten de wielrennerij erg
Ecf Dolman zelf is te weinig baas
voor een renner met zijn kwaliteiten.
Fel Dolman, een van de beste co-
équipeurs die Zoetemelk heeft, vertelt
arover: 'Joop commandeert in de
koers nauwelijks. Volgens mij heeft
hij meer klasse dan Jan Janssen maar
terwijl je bij Janssen wist waar je
aan toe was, moet je het bij Joop
altijd zelf maar zien. Hij koerst altijd
naar voren. Jan Janssen liet zich bij
een heuveltje wel eens naar achteren
zakken Dan ving je hem op, zette
hem uit de wind en bracht hem naar
voren. Dat gebeurt bij Zoetemelk
nooit. Hij doet onnoemlijk veel zelf.
Waar Janssen zich spaarde, rijdt Zoe
temelk zelf. Hij profiteert veel min
der van de hulp van zijn ploeg'.
In het geld-klassement, dat het orga
niserende blad l'Equipe dagelijks pu
bliceert, neemt Flandria een uiterst
bescheiden plaats in. Voor de beroeps
renners is dat een uiterst zorgelijke
situatie. Schotte: 'Als er weinig wordt
verdiend, komt dat de moraal niet ten
goede'. Dolman: 'Als daar geen veran
dering in komt, zie ik nog wel een
paar Belgen naar huis gaan. Die den
ken bij zichzelf: waar doe ik het
allemaal voor'.
Flandria had in de vlakke ritten voor
Ravnne m n nf meer op André Dic
rickx gerekend. Briek Schotte: 'André
valt tegen. Ik denk dat het voorname
lijk een morele kwestie is. Dierickx
kan er niet tegen dat hij geen grote
wedstrijd heeft kunnen winnen. Hij
sprint hier in de Tour geen enkele
maal in het voorste gelid mee. Ik
b~griip dat hij geen massasprint kan
winnen. Maar dan ka<n hij toch rijden
vtior een vierde of vijfde plaats. Dat
levert voor hem toch ook geld op'.
Dierickx 'Die massasprints zijn niets
voor mij Ik kan sprinten in een
groepje. Dan wil ik 't togen de aller-
snelston opnemen Maar ik vertik het
om mijn leven te riskeren in een
massasprint. Het is waar dat wij wei
nig geld hebben verdiend tot nu toe.
Nu houdt iedereen nog zijn mond.
Maar als dat niet verandert, zal er
gekankerd worden'. Zoetemelk: 'De
bergen komen nog. En dan zal ik echt
nog wel een paar prijzen voor de
ploeg bijeen rijden'. Eef Dolman:
'Van het geld in de Tour moet je het
toch niet op de eerste plaats hebben.
Voor ons is het een kwestie van hier
je marktwaarde bepalen, voor de cri
teria buiten de Tour. Want van de
Tour alleen kun je niet leven. Ik heb
drie keer gereden in 's werelds groot
ste wielerwedstrijd. Een jaar heb ik
leuk verdiend. Dat was toen Janssen
de Tour won. Toen kreeg ik vijftien
mille. Maar in de andere ronden ont
ving ik respectievelijk eenentwintig
en vierentwintighonderd gulden. Eeri
gemiddelde van honderd gulden per
dag. Hoeveel mensen zijn er bereid
om daarvoor die inspanningen te leve
ren. die wij ons moeten getroosten?'
Winkler in betere dagen (vorig jaar in Rotterdam) lid van de
Duitse ruiterequipe. V.l.n.r.: Winkler, Ligges en Snoek.
